 ,
voor stageplaatsen hier
, voor werk hier
,
en voor hoger opgeleiden hier
.
Onderstaand zijn wat bronnen verzameld van overige gevallen van de
onterechte roep van discriminatie (www.nu.nl , 13-01-2006):
Patricia Remak is hartstikke creools. Volgende (de Volkskrant, 22-12-2006, ingezonden brief van Mostapha Bouchtaoui):
Een klacht, dus de schrijver meent dat het niet-voorkomen van allochtonen onterecht is. Daar de lijst onafhankelijk is samengesteld, een onterechte roep van discriminatie. En naast Ahmed Aboutaleb, die er op voorkomt, is er inderdaad niemand te vinden. Ook niet door Bouchtaoui, anders had hij dat wel luid en duidelijk laten merken. Volgende (de Volkskrant, 16-12-2006, van een verslaggever):
De zoveelste belachelijke uitspraak van het CGB - voorbeeld van een analoge redenatie: de sociale diensten stellen eisen aan een uitkering gebaseerd op het niet hebben van werk; allochtonen hebben veel meer geen werk; dus sociale diensten discrimineren indirect door allochtonen meer uitkeringen te geven dan autochtonen. Een gevalletje van wat later (de Volkskrant, 28-07-2010, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
Vul dat aan met: onder zelfstandige ondernemers zijn er veel allochtonen, dan is het meteen discriminatie volgens de CGB. Nu zijn het autochtonen, en er kraait geen CGB-haan naar. Er is hier dus wel degelijk sprake van discriminatie: discriminatie niet van allochtonen, maar van autochtonen - door het CGB. De eerste van een ;lange rij (de Volkskrant, 13-04-2004, column door Nazmiye Oral ):
Natuurlijk is het onredelijk als een eenbenige erover klaagt dat hij niet mee mag doen met hoogspringen. Dat een Turk klaagt dat hij geen typisch Nederlandse, of anderzinse blanke, rollen mag spelen is bijna even onredelijk. Er is alleen enige redelijkheid in de klacht als de Turk veel beter is dan de Nederlander (of als het om een creoolse rol gaat: de creool) en toch de rol niet krijgt. In vrijwel alle gevallen is de klacht onredelijk en onjuist. En deze onredelijke klacht is niet voorbehouden aan Turken, Surinamers zeggen precies hetzelfde, op dezelfde onredelijke gronden. Er hoeft dus niet eens sprake te zijn van objectieve discriminatie om bij de niet-autochtoon het gevoel van discriminatie op te roepen. Dat gevoel wordt veroorzaakt door het feit dat er meerdere culturen zijn, en de autochtone cultuur per definitie de dominante cultuur is. Dat is niet iets dat de autochtoon kan verhelpen, want het enige wat hij kan doen in het geval van de Turkse acteur is om tegen beter weten in de Turk de rol te geven, uitsluitend omdat hij een Turk is, dat wat positieve discriminatie heet. In de woorden van inspecteur Morse, nadat sergeant Lewis hem vraagt waarom hij de oude krasse dame niet heeft laten winnen met schaken: 'That's the worst kind of deceit.' Volgende voorbeeld: Donderdag 14 augustus 2003 is een voorbeschouwing in NOVA bij de demonstratie van Marokkanen de opvolgende zaterdag. De demonstratie is naar aanleiding van het doodschieten van een messentrekker: gaat er vanuit dat het doodschieten het gevolg is van het feit dat de dader een Marokkaan was, dat wil zeggen: het schieten was een vorm van discriminatie (de Volkskrant, 08-08-2003, van verslaggeefster Kim van Keken):
De situatie is volkomen duidelijk: de Marokkaan werd op één of andere manier beledigd, misschien wel door een Surinamer en dat botert niet zo goed tussen die twee groepen, hij ging naar huis om een mes te halen en dat is niet om mee te spelen in zo'n geval, en als hij aan komt stormen en wil toeslaan is er toevallig ook politie. Tja ... Maar natuurlijk is dat de schuld van de politie, en worden Marokkanen gediscrimineerd (de Volkskrant, 08-08-2003, van verslaggeefster Kim van Keken):
Dit is een duidelijk voorbeeld van onterecht roep van discriminatie. Het gaat niet over het feit of de messentrekker al dan niet terecht is neergeschoten. Zou het daarover gaan, dan zou men het onderzoek naar het voorval moeten afwachten. Dat is nog niet voltooid. Men kan dan wel afgaan op de omstandigheden zoals die voorlopig bekend zijn. Die zijn duidelijk: bij een poging tot arrestatie heeft de betrokkene een groot mes getrokken als verzet tegen arrestatie, en de agent er actief mee bedreigd. De waarschijnlijkheid dat het schieten terecht is, is dus groot. Er is dus geen aanleiding voor een demonstratie voor de uitkomst van het nadere onderzoek bekend is. Er blijft dan één reden over voor de demonstratie: het feit dat het een Marokkaan is. Dit is een onderscheid op grond van ras, en dus discriminatie. Alle demonstranten zouden dus op grond van het verbod op discriminatie vervolgd moeten worden. Er zijn ook hele hordes blanken die meedoen (de Volkskrant, 02-11-2004, door Pieter Hilhorst):
Verder in het artikel beschrijft Hilhorst dat het nu zo ver is dat deze vorm van gebruik van het woord discriminatie nu tegen de gebruiker werkt. En legt hij uit dat hij vindt dat het in dit geval onjuist is, omdat hij, Hilhorst, als gespreksleider beter had moeten uitleggen hoe hij tot zijn keuze kwam. De eerste constatering is niet geheel juist, omdat de roep om discriminatie nog in veel te veel gevallen succesvol is, daar waar er totaal geen sprake is van discriminatie in de gewone betekenis van het woord. De tweede mening van Hilhorst is onjuist: er zijn oneindig veel reden waarom hij de blonde vrouw voor de Marokkaanse man verkozen zou kunnen hebben, bijvoorbeeld omdat het een vrouw is. De roep van 'discriminatie' pikt een enkele mogelijke reden uit een grote hoeveelheid, en is dus zeer waarschijnlijk onjuist. Zo ook in dit geval. Hilhorst geeft nog een voorbeeld, van een scholier die er bij een proefwerk met zijn pet had naar gegooid omdat hij maar een drie hoefde te halen, waarop de leraar hem een één gaf. Dat zag de scholier als discriminatie. Hilhorst merkt zelf op dat een andere verklaring veel waarschijnlijker is: de leraar wilde de leerling pedagogisch corrigeren. Ook hier de 'discriminatie' roep zeer waarschijnlijk ongeldig. En natuurlijk ook in de sport (de Volkskrant, 15 juni 2006, door Stieven Ramdharie):
Er zijn twee mogelijke uitgangspunten om deze zaak te analyseren: deze emoties van de Surinamers is niets mis mee, of er is wel iets mis mee. Om te beginnen de eerste variant: Als er niets mis is met dit soort emoties, geldt dat ook voor blanke Nederlanders. Dan is er dus geen enkel probleem met de door Nederlanders geuite of te uiten voorkeuren voor blanke vertegenwoordigers op welke positie dan ook. Wat dat betreft hebben Nederlanders dan ook bij alle situaties dat er gekozen moet worden een ruime streep voor: Surinamers kunnen hun voorkeuren vrijelijk uitleven in Suriname. En Marokkanen in Marokko, Turken en Turkije, enzovoort. Er is dus geen enkele reden om Nederlanders in eigen land niet het recht op het mogen uitleven van hun culturele voorkeuren te geven. Nu het tweede uitgangspunt: er is hier wel iets mis. Het is dan duidelijk wat dit is: hier wordt een voorkeur uitgesproken die niets te maken heeft met kwaliteiten, maar alleen met ras (even uitgaande van de betrouwbaarheid van Marco van Basten, waarvoor geen enkele reden valt te bedenken om dat niet te doen). Dit zijn dus uitgesproken racistische emoties. Het opvallende is dat er recent veel ophef is gemaakt over racisme onder blanke Nederlanders, waarbij percentages van tussen de 10 en 25 zijn gevallen. Hier blijkt dus een groot deel van de hele groep racistische gevoelens te koesteren. En daarover is geen enkele ophef. Dat die ophef er niet is, heeft een voor de hand liggende verklaring: beschuldigingen als racisme worden vrijwel altijd geuit richting de meerderheidsgroep, terwijl eenzelfde soort gedrag bij minderheidsgroepen vrijwel nooit als zodanig wordt gezien. Objectief bezien is dat natuurlijk onzin: als een Nederlander liever naast een Nederlander woont, heeft dat in principe natuurlijk precies dezelfde morele status als dat een Marokkaan liever naast een Marokkaan woont. En het leidt weinig twijfel dat beide gevallen op zijn minst ongeveer evenveel voorkomen. De volgende bron laat zien hoe de belangrijkste truc werkt - de truc die vroeger altijd werkte, en vaak al bij voorbaat werd ingecalculeerd door zowel allochtonen als de meewerkende autochtonen, zodat het in de meeste gevallen nooit boven water kwam (de Volkskrant, 04-07-2007, van verslaggever Gerard Reijn):
Noot van later: En de truc werkte ook dit keer weer zo goed, dat er alle mogelijke moeite is gedaan door de PvdA om de fraudeurs vrij te pleiten, inclusief een schoffering van de onafhankelijke Amsterdamse Rekenkamer. Het tot op de meest triviale zaken (de Volkskrant, 01-08-2007, door Charlotte Huisman):
Je zou ze een draai om de oren willen geven ... Ook eentje uit een lange reeks (VARA TV magazine, nr. 41-2007, door Eric van Onna):
Oftewel: dat er niet meer gekleurde (maar bedoeld wordt natuurlijk: Surinaamse) presentatoren zijn, is discriminatie. Ten eerste: in de popmuziek enzovoort, speciaal rap en dergelijke, zijn gekleurden zwaar oververtegenwoordigd - kortom: iedere kleur heeft zo z'n stiel. Bovendien is er een journaallezeres van Surinaamse huize , die haar werk doet ondanks het
feit dat ze meerdere Surinaams spraakgebreken heeft zoals het niet kunnen uitspreken van
de medeklinker "z" - een duidelijke geval van positieve discriminatie. En een
geval van ruime oververtegenwoordiging.En ten derde: 'Het straatbeeld' is natuurlijk niet dat van Nederland maar Amsterdam, en dan vermoedelijk ook nog de Bijlmer ... De volgende kwestie: schooldiscriminatie (de Volkskrant, 29-10-2007, van verslaggeefster Yvonne Doorduyn):
Een stuk boordevol propaganda met als boodschap: "De allochtoon onderpresteert, dus wordt gediscrimineerd". Hier de weerleggingen (de Volkskrant, 30-10-2007, van verslaggeefster Yvonne Doorduyn):
En (Volkskrant weblog, 29-10-2007, door Kernbom):
Met deze weerleggingen blijft dus over dat zowel onderzoek als berichtgeving volkomen vals zijn. Let ook op de totaal plausibele verklaring voor het verschil tussen opgegeven reden van falen, en de werkelijke: 'Het is makkelijker de stageplek of de opleiding de schuld te geven.’ Dat geldt natuurlijk voor alle soortgelijke gevallen waarin discriminatie wordt gemeld, wat het natuurlijk overgrote deel van het totaal inhoudt. Volgende (de Volkskrant, 06-11-2007, van verslaggever Menno van Dongen):
Wat een domheid. De conclusie van "discriminatie" is pas terecht als allochtone verdachten precies hetzelfde zijn als autochtone. De cultuurverschillen met Marokkanen zijn dusdanig groot  dat
dat natuurlijk apert niet waar is. En die cultuurverschillen uiten zich onder
andere in reactie op correctie. Dus is een andere afhandeling van correctie niet
meer dan een passende reactie op de werkelijkheid, en zou juist een
gelijksoortige behandeling discriminatie zijn - gelijke monniken, gelijke
kappen, en ongelijke monniken, ongelijke kappen.En ter bevestiging van het feit dat dit geen discriminatie is, blijkt ook nog het verschil in behandeling niet te bestaan voor andere allochtonen: Surinamers. Volgende (de Volkskrant, 12-11-2007, door Merijn Rengers):
Dit is een onterechte klacht van discriminatie, want precies hetzelfde geldt voor autochtonen. Weer wat onderwijs (Volkskrant weblog, 22-11-2007, door Secularist ):
De Turkse meisjes zijn discriminerende racisten. Ach, en het is zo makkelijk (de Volkskrant, 13-02-2008, van verslaggever Peter de Graaf):
Als je voor een misdaad veroordeeld wordt, is dat natuurlijk ook discriminatie. En als we geen gevallen van discriminatie hebben, dan maken we ze toch gewoon ... (de Volkskrant, 07-03-2008, door Maud Effting ):
Prachtig materiaal, dat op twee plaatsen gebruikt kan worden: ten eerste hier als voorbeeld van allochtonen-knuffelen in de media, ten tweede als illustratie van de stelling dat de allochtone roep van "Discriminatie!" grotendeels onterecht is - voor het geval van sollicitatie was dit al bewezen, maar ook meer in het algemeen lijkt het dus onjuist te zijn. Overigens valt uit het verhaal op te maken dat het meisje zelf ook van allochtone afkomst is. Die dus meewerkt aan dit "Discriminatie!"-bedrog - net als kennelijk een groot deel van de allochtonen. Weer over discriminatie op school (Volkskrant.nl, Opinie, 13-05-2008, column door Sabra Dahhan):
Het verhaal over de jongetjes klinkt volkomen ongeloofwaardig - 'ze vroegen naar mijn hobby's . ..' - het klinkt larmoyant. Wat ook ineens het klachtendeel van haar eigen verhaal een stuk minder aannemelijk maakt. Voor een verdere analyse eerst nog een verhaal (de Volkskrant, 30-07-2008, door Ugur Pekdemir):
De OESO is een globaliseringsclub die voor immigratie is en haar adviezen haalt bij multiculti instellingen. Het proces waar Ugur Pekdemir en Sabra Dahhan op wijzen heeft een eenvoudige en voor de hand liggende oorzaak, die onze koene voorvechter van de eigen allochtonen zaak natuurlijk nooit kunnen zien: dat allochtone kinderen met enorme taalachtsterstanden op school komen, die leiden tot veel langzamer leren van alle andere zaken. Die taal- en andere achterstanden worden op school niet meer in gehaald omdat de Nederlandse kinderen ook voortdurend bijleren. Pas als de Nederlandse kinderen klaar zijn met leren, kunnen de allochtonen inhalen. En dat dan natuurlijk voornamelijk voor degenen die hoger opleidbaar zijn. Hetgeen is wat Pekdemir constateert. De schuld ligt dus bij de allochtonen die hun kinderen opvoeden in het allochtoons. Ugur Pekdemir en Sabra Dahhan, die het door ervaring hadden kunnen weten, leggen de schuld bij de autochtonen. Zoals allochtonen altijd doen. Voor de volledigheid: het bewijs van het tegendeel staat hier
(de Volkskrant, 10-06-2008, van verslaggever Robin Gerrits
):
De mening dat Nederlanders discrimineren heeft Saad natuurlijk niet van ervaring en niet van zichzelf - die heeft Saad van thuis, en zijn Turkse vriendjes. Het volgende voorbeeld is nauwelijks met een pen te beschrijven (de Volkskrant, 28-06-2008, door John Leerdam):
Een dankbaar object voor de redactie, deze door John Leerdam gemaakte verzameling van onterechte beschuldigingen van discriminatie. Punt voor punt:
We beginnen met een eerste uitspraak die volstrekte onzin is: discriminatie is van alle dag alle plaats en alle tijd, en is dus niet het uitsluitende gevolg van de slavernij. Discriminatie tussen moslims en hindoes in India heeft niets met slavernij te maken
Zo langzamerhand een verhaal met een baard. De bronverzameling toont aan dat discodiscriminatie het gevolg is van wangedrag van gekleurden in disco's
.
Hoogstwaarschijnlijk vele malen gebeurd. Maar even zo vele malen met een goede reden: de alom gedocumenteerde overlast die de aanwezigheid van gekleurde immigranten in een wijk of buurt veroorzaakt.
Klopt. Maar dit is een enkel voorbeeld van een situatie die de andere kant op: gekleurde immigranten terroriseren blanken, honderden keren meer is voorgekomen. En dus eigenlijk is het heel heel terecht ook dat Waspik de pest in heeft bij de komst van potentiële overlastveroorzakers. Let trouwens op de term 'buurtgenoten' - aan de andere kant zijn het natuurlijk "belhamels" of "rotjochies". Of als het Marokkaanse buurtwerkers zijn die ze beschrijven: "potentiële diamantjes". Over discriminatie gesproken.
Tussendoortje: een aperte leugen.
Dat wil zeggen: als een blanke gepasseerd wordt voor een promotie is er niets aan de hand, maar als dat een zwarte overkomt, is dat meteen en natuurlijk een geval van discriminatie.
Het grootste deel van dit verhaal is ook inmiddels ontmaskerd, zie boven. En er blijft nog een percentage terechte afwijzingen over, bijvoorbeeld van vrouwen met hoofddoeken in het onderwijs - een zaak die sowieso verboden zou moeten worden.
Ach ja, als je het toch al over het slavernijverleden hebt, is een oude koe als Kerwin Duinmeijer natuurlijk als verse biefstuk. Je vraagt je dan natuurlijk ook af waarom Theo van Gogh niet genoemd wordt, maar dat is natuurlijk een geval van de andere kant. Overigens is het racistische karakter van de moord op Duinmeijer nooit meer geweest dan een veronderstelling gebouwd op de kleur van dader en slachtoffer (de Volkskrant, 06-05-2008, door Maud Effting):
Maar destijds was de politieke correctheid op zijn toppunt, en dat was een te mooie gelegenheid om een uitgebreid propagandistisch slaatje uit te slaan.
Een voorbeeld van het geval van een paar stukjes terug: voor instituten als de toneelschool wordt het overgrote deel der kandidaten afgewezen - maar alleen als het een zwarte is, is dat meteen en natuurlijk discriminatie. Nog afgezien van het genoemde uitstekende argument dat het overgrote deel der rollen op het Nederlandse toneel niet vraagt om dikke zwarten (natuurlijk, het artikel vooraf gelezen hebbende, wordt de toon van de redactie ook steeds krasser). Alles bij elkaar is er vooral één ding volkomen duidelijk: John Leerdam beziet de wereld door de bril van een racist. Je zou hem alle discriminatie toewensen die hij zichzelf toedicht, maar dat is zeker niet wat hem is overkomen. Au contraire, gezien zijn positie als lid van de Tweede Kamer. Hoewel: het is meer dan een beetje waarschijnlijk dat dat ook een geval is van discriminatie - wat dan eufemistisch heet: positieve discriminatie. Volkskrant-columniste Nausicaa Marbe zijn de uitglijders van Leerdam ook opgevallen (de Volkskrant, 04-07-2008, column door Nausicaa Marbe):
Amen. En wat vinden de gore racisten die blanken bejaarden overvallen van hun eigen racisme (de Volkskrant, 12-07-2008, door Greta Riemersma):
Klopt: in Marokko zijn geen blanke bejaarden om te overvallen ... Natuurlijk is de houding ten opzichte van moslims in Europa veranderd. Die houding is aangepast aan het gedrag dat moslims in Europa tentoonspreiden, en die houding is dezelfde als die van Marokkanen in Marokko ten opzichte van het gedrag van Europese Marokkanen: ze vinden dat bijzonder storend. En net zo min als de reactie van Marokkaanse Marokkanen racisme is, is de reactie van de niet-Marokkaanse Europeanen dat. Je hoort altijd minder van de Turken, maar hier is er toch eentje (de Volkskrant, 20-09-2008, door Senay Özdemir, journalist en oprichter van SEN Magazine):
Citaat: 'Als deze studenten evenals hun hoog opgeleide broers en zussen moeilijk een stageplek vinden, kampen met loonachterstand op hun autochtone collega's, veel minder kans hebben op promotie en bovendien onder hun niveau moeten werken'. Stageplaatsen: een leugen gebleken
. Loonachterstand: Nederland werk met CAO's - een leugen. Minder kans op
promotie: veel te hoge verwachtingen
. Onder hun niveau moeten werken: leugen
.Deze kreten zijn dus allemaal een teken van frustratie. De frustratie is ongetwijfeld dat de Turkse en islamitische cultuur in Nederland in een zeer laag aanzien staat, en Turken voelen dat. Maar daar is helaas geen cent aan te doen, zolang in Turkije nog bijbelverkopers worden vermoord Wel kan de gefrustreerde teruggaan naar Turkije. Of naar Dubai of New York, plaatsen met een hoge status. Waarmee de schrijver bevestigt wat in de verdere bronnen al te lezen was: allochtonen zitten overdadig in status - kbir en sgir
. Ongetwijfeld het gevolg van het aloude machtssysteem waarin die culturen leven:
wie de baas is, mag alles - de rest is lijfeigene.Nu weer een simpel gevalletje - wel moest ter ere van de duidelijkheid de volgorde der citaten omgekeerd worden (de Volkskrant, 04-12-2008, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
Tja: als men iets probeert te doen aan glaszuivere misstanden, profiteerderij, uitbuiterij, criminaliteit, is dat natuurlijk discriminatie - als je maar een een kleurtje hebt. Wat betreft moslims blijkt de onterechte roep van discriminatie universeel en globaal te zijn (de Volkskrant, 10-07-2009, van verslaggever John Wanders):
Ach ja ... Een vorm van erkenning - door een allochtoon (de Volkskrant, 27-07-2009, door Janny Groen en Annieke Kranenberg):
Wat dus ook geldt voor discriminatie op werk, school, enzovoort: het idee van discriminatie is ingebeeld. Wie natuurlijk ook stelselmatig gediscrimineerd worden, zijn de Roma. Met zoveel misdadigheid in een etnische groep kan het niet anders dat dat het gevolg is van zeer ernstige discriminatie. Kijk maar hoe dat gaat, en wie het doet (Trouw.nl, 26-08-2009, door Rob Pietersen):
Het is inderdaad natuurlijk gewoon een Middeleeuws vooroordeel en een vorm van ernstige discriminatie om te constateren dat er Roma zijn misdaden plegen. Omdat het Roma zijn, zouden ze van aanklachten wegens misdaad vrijgesteld moeten worden. Want Roma worden op alle mogelijke manieren het leven onmogelijk gemaakt in Nederland:
En als ultieme voorbeeld van hoe ernstig de Roma worden gediscrimineerd:
Het is schandalig. Als schadevergoeding zouden ze als groep hun hele verder leven vrijgesteld moeten worden van welke sociale verplichting dan ook, een een royale uitkering moeten krijgen van iets ter grootte van drie keer modaal. Zo erg hebben de Roma onder Nederland moeten lijden. Hoe zouden de Roma nu aan dit soort denkbeelden komen? Nou, misschien zijn ze in de leer geweest bij het multiculturele deel der natie (Volkskrant weblog, 01-09-2009, door De remmende voorsprong):
Dus: het is de schuld van de Nederlands leerfabrieken dat speciaal Marokkaanse en Roma jongeren uitvallen. Waardoor ze arm zijn. Waardoor, en door de discriminatie en de overheid, ze geen andere keuze hebben dan criminaliteit. "De remmende voorsprong", of naar zijn ondertekening van de brief: Dr U. Luarnat, weet het zeker, want anders zou het betekenen dat er verschil was in verstandelijke vermogens van etnieën. En dat kan natuurlijk en vanzelfsprekend nooit het geval zijn. Nu eentje die bijna grappig is (de Volkskrant, 04-09-2009, van een verslaggever):
Een prachtig voorbeeld van aangeleerd taalgebruik: "discriminatie" komt van de multiculturalisten, en "tunnelvisie" uit de advocatenwereld. 'De Haarlemmer stelde dat het misdrijf ook door anderen kan zijn gepleegd' - vraag is alleen: "Wie anders heeft er belang bij?" Dus roepen we de "Discriminatie!" maar weer eens aan. Nog een bekend-aan-het-worden "prinses op de erwt" (de Volkskrant, 04-09-2009, door Jean-Pierre Geelen):
Waarschijnlijk omdat die Chinezen haar zo met "geknepen" ogen aankeken ... Momammed Mohandis is een prominente jonge PvdA'er. En Marokkaan, die dus gediscrimineerd wordt - hij ging het wel even aantonen (Volkskrant.nl, 22-03-2010):
Het bericht stond een tijdlang prominent op de Volkskrant-website. Dit was de vollediger versie elders (DePers.nl, 21-03-2010, door Mathijs Rotteveel):
Dit lijkt een uitstekende reden om de politiek vaarwel te zeggen. als je jezelf zo onbetrouwbaar en manipulatief op het etnische vlak hebt betoond, heb je blijk gegeven totaal niet geschikt te zijn voor democratie. Maar Mohandis is kennelijk een echte Marokkaan - dat wil zeggen: hij doet nooit iets fout:
Ja, inderdaad hij is keihard geweigerd - door Marokkanen - omdat het vol was. In die zin is hij een echte politicus: liegen dat het gedrukt staat gaat hem makkelijk af. Ook in het paradijs voor immigratie hebben diezelfde immigranten de nare "Discriminatie!"-gewoonte (CNN.com, 13-05-2010):
Natuurlijk is de reden dezelfde: een smoes voor sociaal wanpresteren. Want dat het aan discriminatie ligt is natuurlijk een keiharde leugen, want het geldt bijvoorbeeld niet voor Aziatische immigranten (de Volkskrant, 11-05-2010, column door David Brooks (The New York Times)):
Je zou er ook bijna nog achter zetten: hoe geloviger, hoe sterker het academische wanpresteren. Weer een discodeurgevalletje (de Volkskrant, 26-02-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
De bekende leugens. Maar deze gaat er nog overheen:
De volgende reeks leugens. Want:
Het bekende verhaal aangaande Marokkanen. Maar niet volstrekt allemaal, want hier komt de verrassende wending:
Schaakmat voor de leugenaar. Je treft het aan op alle niveaus - dat wil zeggen: ook daar waar je zou veronderstellen dat ze kunnen nadenken (Leids universiteitsblad Mare, 10-03-2011, door Vincent Bongers):
Discrimineren bestaat alleen als er sprake is van gelijke gevallen. En die gevallen blijken, zoals gemeten door onder andere de taaltoets, zeer ongelijk. Ook advocaten bedienen zich graag van de leugen (de Volkskrant, 03-05-2011, van verslaggever John Wanders):
Leugenaars, hypocrieten of leugenaars en hypocrieten. Want afgezien van het gevaar van herhaling, gaat het hier natuurlijk om iets heel anders: het vluchtgevaar. De Turken zijnde namelijk in het bezit van een dubbel paspoort - en een veilige thuishaven. Zoals andere gevallen al hebben laten zien. Weer een journalist van de Volkskrant die de discriminatieleugens verspreidt (de Volkskrant, 21-05-2011, door Jaap Stam):
Moslims vallen honderd keer zo vaak joden en homo's aan als dat moskeeën worden aangevallen - en dan hebben het nog niet over de aanvallen op autochtonen, bijvoorbeeld middels criminaliteit, die nog vele malen meer voorkomen. Maar "verslaggever" maakt daar een één-op-één geval van. Je reinste racisme en discriminatie, dus. En natuurlijk wordt bij iedere juridische aanklacht "Discriminatie!"geroepen (de Volkskrant, 02-08-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
Discriminatie! Iets dat gezien wordt als de overtreffende trap van discriminatie is "etnische profileren", zijnde de vertaling van het Amerikaanse "racial profiling", wat aldaar als een halsmisdaad wordt gezien (overigens: met gevangenissen gevuld met 80 projecten creolen). Dat ook dat onjuist is, bewijst het volgende voorbeeld (de Volkskrant, 03-02-2012, ANP):
Er is geen enkele twijfel wat de reden was om alarm te slaan: allochtoon plus man-alleen-met-kind ... Profileren aan de hand van ruimschoots bekende ervaringen met ontvoeringen door allochtone mannen. Tevens etnisch profileren. Maar dus volkomen gerechtvaardigd, want niet gebaseerd slechts op etnie, maar op etnisch gedrag. Het volgende plakken we achter al dit soort verzamelingen (de Volkskrant, 04-08-2012, door Rob Gollin
En al het andere is anti-Nederlandse discriminatie, anti-blank racisme en grove leugens. De volgende auteur heeft zich al rookgordijn een Nederlandse naam aangemeten - de taal die eruit komt is zo allochtoon als het maar kan zijn - net als zijn echte naam: Ahmad Qeliech Khaniy (Joop.nl, 09-08-2012, door Sander Terphuis - Staatsrechtjurist 
):
Zoals inmiddels uitgebreid bewezen is, is dit een rabiate leugen. Er zijn vast wel wat incidenten te vinden, maar als we op dit hoeveelheden incidenten moeten afgaan, moet moslims onmiddellijk het land uit gezet worden, vanwege hun veel grotere hoeveelheid incidenten van overlast en criminaliteit en moord en doodslag op Nederlanders. En natuurlijk Ahmad Qeliech Khaniy weet dan ook alleen maar dit te noemen:
Het voorstel van de moslims om alle niet-moslims het hoofd af te hakken en naar de hel te sturen zullen we het dan ook maar niet hebben. Zelfs dit is een hoogtepunt van discriminatie:
Oftewel: iedere beperking van immigratie is discriminatie. En bedenk hierbij dat Ahmad Qeliech Khaniy staatsrechtjurist is. Helemaal gestoord, dus. En de storing is wijd verspreid:
De kwaliteitsmedia van Nederland zijn er allemaal mee besmet. Een moslim denkt met zijn aangetaste rationaliteit een punt van ratio te hebben (Joop.nl, 15-10-2014, door Karim Khaoiri - Blogger
):
Hetgeen bij interviews op het schoolplein van de daders ook volkomen bleek te kloppen: het waren Nederlandhaters met "Kk kazen" ("Klote kanker kazen") voor in de mond, en die bovendien de omliggende buurt met Nederlandse mensen terroriseerden. Dit artikel schoot zelfs bij Joop.nl oneindig ver zijn doel voorbij. Een selectie van de reacties:
Maar hoewel interessant, was dit niet waar het om ging en wat de Marokkaan had gemist:
En dat was de Marokkaan dus even vergeten: dader en slachtoffers hadden een sociale relatie met elkaar, en de daad gebeurde in het kader van die relatie. Heel anders dus, dan het vrijwel altijd willekeurige geweld van de Marokkaanse dader, dat heel vaak van een extreme soort is, wildvreemden betreft, en bijna exclusief wildvreemden van Nederlandse origine. Zo exclusief, dat er een ernstig vermoeden is van een racistisch motief. Daarom hebben Nederlanders geen sympathie voor Marokkaanse daders: het is zelf racistisch gajes. Het is andersom: het zijn niet de Nederlanders die discrimineren, maar de Marokkanen. Natuurlijk was er ook een sleep Nederlanders die het weer allemaal o zo zielig en sneu vinden, voor de Marokkanen. En er zijn ook een paar allochtonen onder de reageerders. Hier zijn hun reacties:
Eén gesloten front tegen de Nederlanders. Nederlandhaat. Discriminatie én racisme. Het volgende geval is een poepsjiek geval. Eentje gepaard gaand met het parfum "Ik snap wel waarom jullie het doen ..." En "Jullie moeten we geloven want ik ben ook blank". En: "Ik weet wat het is want ik heb het van nabij meegemaakt" - want getrouwd met een Marokkaan (overigens: ook dit geval is geen uitzondering op de absolute regel: is de helft van de ouders moslim, zijn de kinderen moslim) (Vrij Nederland, 11-02-2015, door Greta Riemersma):
Kortom: een bijna volkomen juiste analyse. Van het jongetje. Niet van de ouder die opmerkt dat het een Nederlands jongetje is. Flagrante onzin, dat. Nederlanders zijn per definitie geen moslim. Het is elkaar volstrekt uitsluitend. Nederland is een beschaafd land dat gelooft dat de maan van steen is, moslims geloven dat de maan van groene kaas is. En het is óf steen, óf groene kaas. Beide kan niet. Maar dat jongetje noch iemand anders kan die moslim-terreurdaden stoppen, dus de enige manier om de associatie te stoppen, is het stoppen van moslim-zijn. En dat wordt willens-en-wetens niet gedaan. dus de verantwoordelijkheid voor de associatie ligt volkomen en 100 procent bij de ouders en hun associatie van zichzelf en hun kinderen met de islam. Voor de volledigheid: de gevolgen voor het kind in de klas hebben niets maar dan ook helemaal niets met discriminatie te maken. En dus ook niet dit:
De pesterijen zijn het natuurlijke gevolg van het jezelf buiten de groep plaatsen door jezelf en je kinderen te maken tot moslim, en ze dan los te laten op niet-moslims. Niet-moslims die door moslims qua geloofsbasis gepest en gediscrimineerd worden. "Wie zijn billen brandt met een weerzinwekkend geloof, moet op de blaren zitten". En dat het lot ook de kinderen treft, is de schuld van de ouders. En de verwijten horen dus, zoals gewoonlijk andersom gericht te worden: het is een schande dat Nederlandse kinderen blootgesteld worden aan echte moslims, terwijl ze net geshockeerd zijn door weerzinwekkende moslims op de televisie. En ook die kop van het artikel draait de zaak dus volkomen om. Die moet luiden:
Of beter:
Gevolgd door:
Vrij Nederland besteedt iets van drie pagina's aan de absurdistisch omgekeerde wereld. En de Volkskrant is het er natuurlijk hartstikke mee eens (de Volkskrant, 05-02-2015, rubriek Weekbladen, door Paul Onkenhout):
Het bon-ton geworden keiharde generaliserende racisme. Het anti-blanke racisme. Het racisme van de soort: "Degenen die zeggen dat ze het niet zijn, zijn de ergste". Leuk, dat. Maak er maar van "De moslims die ontkennen dat ze extremist en terrorist zijn, zijn de ergste". Naar Discriminatie , of site
home
 ·.
|
BNN’s
themakanaal 101.tv heeft een filmpje gemanipuleerd waarin een ‘boerka-test’ werd
gehouden. In het filmpje laat een meisje in boerka op straat in Amsterdam een
zak sinaasappels vallen om te zien hoe behulpzaam voorbijgangers zijn.