Bronnen bij Discriminatie: onterecht 14 aug.2003 De meest voorkomende argumenten voor het bestaan van discriminatie (anno 2006) zijn die bij de discodeur en het vinden van stageplaatsen. Beide argumenten zijn in werkelijkheid voorbeelden van de onterechte roep van discriminatie, zie voor deurbeleid hier , voor stageplaatsen hier  , voor werk hier , en voor hoger opgeleiden hier . Onderstaand zijn wat bronnen verzameld van overige gevallen van de onterechte roep van discriminatie (www.nu.nl , 13-01-2006):   Remak: Veroordeling is dwaling Voormalig Tweede-Kamerlid Patricia Remak van de VVD heeft haar veroordeling wegens fraude bestempeld als dwaling, klassenjustitie en rassenjustitie. In het televisieprogramma NOVA zei ze zaterdagavond onder meer dat de politie bepaalde gegevens in haar voordeel naast zich heeft neergelegd.     Remak is tot celstraf veroordeeld omdat ze geen juiste opgave deed van inkomsten die ze kreeg naast haar wachtgeld als oud-Kamerlid. Aanvankelijk had ze die ook niet, maar ze vond werk bij Provinciale Staten en bij het ministerie van Financiën.  ... Patricia Remak is hartstikke creools. Volgende (de Volkskrant, 22-12-2006, ingezonden brief van Mostapha Bouchtaoui):   Verkiezing 'Het was een mooi gebaar geweest als er in de lijst van Nederlander van het jaar wat meer Nederlanders zouden staan van Surinaamse, Marokkaanse, Turkse en Antilliaanse afkomst. Of zijn die niet te vinden in die doelgroep? Een klacht, dus de schrijver meent dat het niet-voorkomen van allochtonen onterecht is. Daar de lijst onafhankelijk is samengesteld, een onterechte roep van discriminatie. En naast Ahmed Aboutaleb, die er op voorkomt, is er inderdaad niemand te vinden. Ook niet door Bouchtaoui, anders had hij dat wel luid en duidelijk laten merken. Volgende (de Volkskrant, 16-12-2006, van een verslaggever):   Banken discrimineren bij hypotheekverstrekking Banken stellen inwoners van arme wijken achter. Zeker 235 duizend mensen. Banken discrimineren indirect op afkomst bij het verstrekken van hypotheken. Dat concludeert de Commissie Gelijke Behandeling (CGB).     Volgens de commissie verstrekken zeven van de negen onderzochte banken geen hypotheken aan mensen met een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd. Zij zijn daardoor aangewezen op de dure huursector, of moeten lang wachten op sociale huurwoningen. Dat zijn altijd niet-Nederlanders.     Vier banken, Argenta, Fortis Bank, ING en de Postbank, stellen extra eisen aan mensen die in bepaalde wijken van de vier grote steden een huis van rond de 100 duizend euro willen kopen. Volgens de CGB betreft dat wijken waar veel niet-westerse allochtonen wonen.     Daarmee discrimineren deze banken indirect. De commissie verwondert zich ook over het uitblijven van hypotheken aan de 235 duizend mensen met verblijfsvergunning voor bepaalde tijd.   ... De zoveelste belachelijke uitspraak van het CGB - voorbeeld van een analoge redenatie: de sociale diensten stellen eisen aan een uitkering gebaseerd op het niet hebben van werk; allochtonen hebben veel meer geen werk; dus sociale diensten discrimineren indirect door allochtonen meer uitkeringen te geven dan autochtonen. Een gevalletje van wat later (de Volkskrant, 28-07-2010, door Tjerk Gualthérie van Weezel):   Ben je anders: geen hypotheek Banken nemen geen risico: voor iedereen die afwijkt, is het moeilijk geld lenen. Tussentitel: 'Banken zeggen vaak al te makkelijk nee' Grijnzend keerde de hypotheekadviseur van ABN Amro het scherm om toen Bob Kronenburg (27) hem had gevraagd hoeveel hij voor een huis zou kunnen lenen. ‘Op het scherm stond groot het cijfer nul’, vertelt de jonge ondernemer, nog steeds met verontwaardiging in zijn stem. ...     Victor Horstink herkent de situatie. Hij had bij een zelfstandig hypotheekadviseur al nul op het rekest gekregen, toen de ING besloot een ‘persoonlijk adviseur’ langs te sturen. Eindelijk een bank die verder kijkt dan mijn laatste drie winstcijfers, dacht Horstink. ‘Als iemand zich serieus in mijn onderneming verdiept, zou hij snel tot de conclusie komen dat mijn vriendin en ik samen gemakkelijk meer kunnen lenen dan op basis van de winst wordt berekend.’   ...     Maar toen de bankier het verhaal had aangehoord, vulde hij, net als de adviseur voor hem, de laatste drie winstcijfers in. Hij nam het gemiddelde, vermenigvuldigde dat met een cijfer tussen de 4 en de 5, en kwam tot een hypotheek van ongeveer 2 ton.     Frustrerend, vindt Horstink. ‘Dat bedrag is te weinig voor de woonboot die we graag zouden willen kopen. Maar ik vind het vooral irritant dat ze niet serieus naar mijn bedrijfsvoering kijken.....’     Voor zelfstandige ondernemers is het de laatste jaren lastiger geworden een huis gefinancierd te krijgen, zegt Michel Ligtlee van de Vereniging Eigen Huis (VEH). ... Vul dat aan met: onder zelfstandige ondernemers zijn er veel allochtonen, dan is het meteen discriminatie volgens de CGB. Nu zijn het autochtonen, en er kraait geen CGB-haan naar. Er is hier dus wel degelijk sprake van discriminatie: discriminatie niet van allochtonen, maar van autochtonen - door het CGB. De eerste van een ;lange rij (de Volkskrant, 13-04-2004, column door Nazmiye Oral ):   Het antigif ...   Toen ik ooit voor het eerst als beginnend actrice tegenover Hans Kemna zat, Nederlands eerste en bekendste casting director, vroeg hij mij of ik bezwaar had tegen het spelen van Turkse personages. Ik zag toen het probleem niet, aangezien ik elke rol naar believen kon aannemen of weigeren. Toch heb ik vanaf toen veel acteurs van Turkse afkomst meegemaakt die verbitterd waren geraakt omdat ze alleen maar een Turk mochten spelen en geen kans kregen om te laten zien wat ze in huis hadden. ... Natuurlijk is het onredelijk als een eenbenige erover klaagt dat hij niet mee mag doen met hoogspringen. Dat een Turk klaagt dat hij geen typisch Nederlandse, of anderzinse blanke,  rollen mag spelen is bijna even onredelijk. Er is alleen enige redelijkheid in de klacht als de Turk veel beter is dan de Nederlander (of als het om een creoolse rol gaat: de creool) en toch de rol niet krijgt. In vrijwel alle gevallen is de klacht onredelijk en onjuist. En deze onredelijke klacht is niet voorbehouden aan Turken, Surinamers zeggen precies hetzelfde, op dezelfde onredelijke gronden.     Er hoeft dus niet eens sprake te zijn van objectieve discriminatie om bij de niet-autochtoon het gevoel van discriminatie op te roepen. Dat gevoel wordt veroorzaakt door het feit dat er meerdere culturen zijn, en de autochtone cultuur per definitie de dominante cultuur is. Dat is niet iets dat de autochtoon kan verhelpen, want het enige wat hij kan doen in het geval van de Turkse acteur is om tegen beter weten in de Turk de rol te geven, uitsluitend omdat hij een Turk is, dat wat positieve discriminatie heet. In de woorden van inspecteur Morse, nadat sergeant Lewis hem vraagt waarom hij de oude krasse dame niet heeft laten winnen met schaken: 'That's the worst kind of deceit.'   Volgende voorbeeld: Donderdag 14 augustus 2003 is een voorbeschouwing in NOVA bij de demonstratie van Marokkanen de opvolgende zaterdag. De demonstratie is naar aanleiding van het doodschieten van een messentrekker: gaat er vanuit dat het doodschieten het gevolg is van het feit dat de dader een Marokkaan was, dat wil zeggen: het schieten was een vorm van discriminatie (de Volkskrant, 08-08-2003, van verslaggeefster Kim van Keken):   'Agent zit thuis en Dries is dood' Dries en zijn vriendin haalden wat te eten. Dries kreeg ruzie en ging naar huis om een mes te halen. Een ding is zeker: Dries is gestorven door een politiekogel. Huilend zit Leo voor het gesloten eetcafé Warung Swietie aan het Amsterdamse Mercatorplein. Met trillende hand brengt hij een blikje bier naar zijn mond. Het is tien uur 's morgens. Vijftien uur geleden zag hij een agent zijn vriend Dries doodschieten in de Javaanse eetgelegenheid.   ...     Donderdagavond houdt de buurt een herdenkingsbijeenkomst voor de Marokkaan. Honderden mensen komen, onder wie zijn vriendin Oum Koltsoum el Menssi die de schietpartij zag. 'Hij knipperde twee keer met zijn ogen en ineens was hij weg', vertelt ze. 'Het gebeurde in een fractie van een seconde.'     Ze ging die avond om zeven uur eten halen met haar vriend. Volgens haar kreeg hij ruzie met andere jongens, omdat zij werd lastiggevallen. 'Hij kreeg een klap.'     Dries werd kwaad en ging naar huis om een mes te halen. 'Ik kon hem niet tegenhouden.' Inmiddels waren twee agenten gearriveerd. 'Dries richtte zijn mes op afstand naar de jongen die hem sloeg. Maar hij heeft nooit een agent bedreigd', zegt El Menssi. 'Toen schoten ze hem dood, zomaar.' Zij weet zeker dat de politie Dries ook op andere wijze had kunnen bedaren. Het politiekorps Amsterdam-Amstelland zegt echter dat de agent wel werd bedreigd en daarom een schot loste. Verder wil de politie niets over de zaak kwijt. Inmiddels loopt er een rijksrechercheonderzoek.     Tijdens de herdenkingsbijeenkomst blijft het rustig. Tot een dronken man op een terras verderop de één minuut stilte met gelal doorbreekt. Een meute jongeren gooit met de stoelen en tafels, tot de uitbater zelf zijn terras opruimt. 'Heb respect voor de doden', gilt een jongen. Abdul noemt de schietpartij een schande. Sinds gisteravond is hij op de been om de doodgeschoten man die hij niet kent te herdenken. 'Dit soort schietgrage agenten moeten ze naar Bagdad sturen. Stel je voor dat er gisteren een kind was geraakt. De agent schoot richting het terras.'     Daar stond Paul van Ewijk die avond met zijn zeven maanden oude baby. 'Dries was agressief, maar die agenten hebben toch niet voor niets pepperspray? ... '     Door de megafoon roept hij op tot solidariteit. 'De Marokkaanse gemeenschap wordt verschrikkelijk gestigmatiseerd en ook gecriminaliseerd. Daar moeten we als maatschappij tegen optreden.'     De hele dag en avond loopt de jeugd heen en weer, een enkeling met een joint in de hand. 'Ze zijn op zoek naar rellen', zegt een Surinaamse man. Tot vier jaar geleden hadden er regelmatig relletjes plaats in deze buurt. 'Als er ook maar iets gebeurt op het Mercatorplein, komen ze van heinde en verre om stampij te schoppen.'     ... 'Laten we allemaal rustig blijven', roept een meisje. 'Ook al lopen de emoties hoog op.'     Dat gebeurt zeker als een agent de situatie door de megafoon probeert uit te leggen. 'Het is een verschrikkelijk moment, en ik wens jullie allemaal sterkte.'     Hij wordt direct uitgejouwd. 'Die agent zit gewoon thuis', aldus El Menssi. 'Mijn vriend is er niet meer.' De situatie is volkomen duidelijk: de Marokkaan werd op één of andere manier beledigd, misschien wel door een Surinamer en dat botert niet zo goed tussen die twee groepen, hij ging naar huis om een mes te halen en dat is niet om mee te spelen in zo'n geval, en als hij aan komt stormen en wil toeslaan is er toevallig ook politie. Tja ...     Maar natuurlijk is dat de schuld van de politie, en worden Marokkanen gediscrimineerd (de Volkskrant, 08-08-2003, van verslaggeefster Kim van Keken):   Marokkanen voeren actie tegen politie Een bewuste moord, noemt een nieuw comité het incident waarbij onlangs een 33-jarige Marokkaan in Amsterdam werd gedood door een politiekogel. Burgemeester Cohen maakt zich zorgen over dit soort uitspraken. 'Het hele Amsterdamse politiekorps wordt in diskrediet gebracht', aldus zijn woordvoerster. 'Dat gaat hem veel te ver.' Tussentitel: 'Dood Arbib was bewuste moord' Het comité tegen politiegeweld, zinloos geweld en discriminatie is opgericht drie dagen nadat een agent Driss Arbib had doodgeschoten. 'Als er sprake is van racisme moet de dader terechtstaan', zegt initiatiefnemer Jamal Ouftih, voorzitter van het Komitee Marokkaanse Arbeiders in Nederland (KMAN). 'Arbib werd geëlimineerd.'    Dat Arbib zelf met een mes zwaaide in een Surinaamse eetgelegenheid maakt volgens Ouftih niet uit. Een agent hoort met stress-situaties te kunnen omgaan, zegt hij. Het comité begint een onderzoek, vertrouwen in het onderzoek van de Rijksrecherche heeft het niet. 'Dit is al de derde Marokkaan die dit jaar in Amsterdam wordt beschoten.'     Ouftih kan echter geen data en personen noemen die bij de schietpartijen waren betrokken. 'Maar ik krijg signalen van de gemeenschap binnen.' Hij kondigt alvast voor zaterdag een demonstratie aan.   ...     Burgemeester Cohen heeft zowel de familie van Arbib als de agent die hem doodschoot bezocht. 'De politie heeft naar eer en geweten gehandeld', zegt zijn woordvoerster. 'Iedereen mag een comité oprichten en demonstreren. Maar de signalen die nu worden afgegeven zijn verkeerd.'   ... Dit is een duidelijk voorbeeld van onterecht roep van discriminatie. Het gaat niet over het feit of de messentrekker al dan niet terecht is neergeschoten. Zou het daarover gaan, dan zou men het onderzoek naar het voorval moeten afwachten. Dat is nog niet voltooid. Men kan dan wel afgaan op de omstandigheden zoals die voorlopig bekend zijn. Die zijn duidelijk: bij een poging tot arrestatie heeft de betrokkene een groot mes getrokken als verzet tegen arrestatie, en de agent er actief mee bedreigd. De waarschijnlijkheid dat het schieten terecht is, is dus groot. Er is dus geen aanleiding voor een demonstratie voor de uitkomst van het nadere onderzoek bekend is.     Er blijft dan één reden over voor de demonstratie: het feit dat het een Marokkaan is. Dit is een onderscheid op grond van ras, en dus discriminatie. Alle demonstranten zouden dus op grond van het verbod op discriminatie vervolgd moeten worden. Er zijn ook hele hordes blanken die meedoen (de Volkskrant, 02-11-2004, door Pieter Hilhorst):   Een multicultureel dramaatje ... 'Dit is discriminatie', riep de oudere Marokkaanse man en stapte verontwaardigd terug naar zijn stoel achter in de zaal. Hij was boos omdat ik als gespreksleider het woord had gegeven aan een blonde vrouw terwijl hij al veel langer bij de zaalmicrofoon stond. Ik had gevraagd wie een vraag had die aansloot op het punt dat ter discussie stond. Je probeert toch een beetje lijn aan te brengen in de chaos. De blonde vrouw stak haar hand op, de Marokkaanse man niet. Dus gaf ik haar het woord. Verder in het artikel beschrijft Hilhorst dat het nu zo ver is dat deze vorm van gebruik van het woord discriminatie nu tegen de gebruiker werkt. En legt hij uit dat hij vindt dat het in dit geval onjuist is, omdat hij, Hilhorst, als gespreksleider beter had moeten uitleggen hoe hij tot zijn keuze kwam.     De eerste constatering is niet geheel juist, omdat de roep om discriminatie nog in veel te veel gevallen succesvol is, daar waar er totaal geen sprake is van discriminatie in de gewone betekenis van het woord. De tweede mening van Hilhorst is onjuist: er zijn oneindig veel reden waarom hij de blonde vrouw voor de Marokkaanse man verkozen zou kunnen hebben, bijvoorbeeld omdat het een vrouw is. De roep van 'discriminatie' pikt een enkele mogelijke reden uit een grote hoeveelheid, en is dus zeer waarschijnlijk onjuist. Zo ook in dit geval.     Hilhorst geeft nog een voorbeeld, van een scholier die er bij een proefwerk met zijn pet had naar gegooid omdat hij maar een drie hoefde te halen, waarop de leraar hem een één gaf. Dat zag de scholier als discriminatie. Hilhorst merkt zelf op dat een andere verklaring veel waarschijnlijker is: de leraar wilde de leerling pedagogisch corrigeren. Ook hier de 'discriminatie' roep zeer waarschijnlijk ongeldig. En natuurlijk ook in de sport (de Volkskrant, 15 juni 2006, door Stieven Ramdharie):   Kampioen met een zo wit mogelijk elftal De Europese titel in 1988 bracht Nederland in een oranje staat van gelukzaligheid. Op het WK doet het voetbalelftal weer een gooi naar eeuwige roem. Hoe staat het met het Oranje-gevoel? Een serie. `Koele Marco` zou eens moeten weten wat hij heeft aangericht onder de 300 duizend Surinaamse Nederlanders. Bijvoorbeeld bij Medias Banda (57), die zondag in het Haagse Transvaal naar een vrijwel lelieblank elftal staarde op de buis en geen seconde het gevoel had: ja, ik ga voor Nederland! Of bij Roy Kartaram (54), die het niet kan vatten. `Van Basten heeft met zoveel zwarte spelers gespeeld? Juist hij zou toch moeten weten dat jongens als Seedorf, Kluivert en Davids op dit WK horen te spelen?`     Leed, zelfs woede, ook bij Fernand Gout (55), ooit voetballer van het Surinaamse jeugdteam op de Koninkrijksspelen. Wat menige Surinaamse Nederlander dezer dagen denkt, maar niet hardop durft te zeggen, zegt Fernand Gout: de man wil kampioen worden met een zo wit mogelijk elftal. Nonsens dat die Surinaamse jongens eruit zijn gekegeld vanwege `filmsterrengedrag`. Nonsens ook dat ze `geen meerwaarde` zouden hebben voor dit nieuwe Oranje.     Nee, weet Gout, het is puur racisme. Gout: `Ik neem geen blad voor de mond, dus ik zeg het maar openlijk. Dit deugt gewoon niet. Ik ben nog steeds voor Oranje, ondanks alles. Maar het hart van alle Surinaamse Nederlanders bloedt deze weken.`     `San Marco` is voor menig luisteraar van de Surinaamse zenders in de grote steden de kop van Jut. Verketterd omdat hij de sportieve trots van de Surinamers, jongens als Seedorf en Davids, met chirurgische precisie heeft verwijderd uit Oranje. Verwijderd als een kankergezwel. In de `zwarte` cafés, van de Bijlmer tot de Schilderswijk, kunnen sommigen zijn bloed drinken. Kan Van Basten ooit nog door een deur met de Surinaamse gemeenschap in Nederland?     ... Kartaram: `Wacht maar; als Nederland tegen Argentinië speelt, zul je zien of we voor Oranje zijn. Wij zijn Zuid-Amerikanen, we zijn altijd voor Brazilië of Argentinië geweest. Met Gullit, Rijkaard, Seedorf en Kluivert hadden we nog een band met Oranje. Dat is weg.`     Banda: `Ik heb nu een dubbel gevoel. Als Nederland tegen een Europees land speelt, ben ik voor ze. Moeten ze tegen Argentinië, met dit elftal, dan ben ik voor Argentinië.` ... Er zijn twee mogelijke uitgangspunten om deze zaak te analyseren: deze emoties van de Surinamers is niets mis mee, of er is wel iets mis mee. Om te beginnen de eerste variant:     Als er niets mis is met dit soort emoties, geldt dat ook voor blanke Nederlanders. Dan is er dus geen enkel probleem met de door Nederlanders geuite of te uiten voorkeuren voor blanke vertegenwoordigers op welke positie dan ook. Wat dat betreft hebben Nederlanders dan ook bij alle situaties dat er gekozen moet worden een ruime streep voor: Surinamers kunnen hun voorkeuren vrijelijk uitleven in Suriname. En Marokkanen in Marokko, Turken en Turkije, enzovoort. Er is dus geen enkele reden om Nederlanders in eigen land niet het recht op het mogen uitleven van hun culturele voorkeuren te geven.     Nu het tweede uitgangspunt: er is hier wel iets mis. Het is dan duidelijk wat dit is: hier wordt een voorkeur uitgesproken die niets te maken heeft met kwaliteiten, maar alleen met ras (even uitgaande van de betrouwbaarheid van Marco van Basten, waarvoor geen enkele reden valt te bedenken om dat niet te doen). Dit zijn dus uitgesproken racistische emoties.     Het opvallende is dat er recent veel ophef is gemaakt over racisme onder blanke Nederlanders, waarbij percentages van tussen de 10 en 25 zijn gevallen. Hier blijkt dus een groot deel van de hele groep racistische gevoelens te koesteren. En daarover is geen enkele ophef.     Dat die ophef er niet is, heeft een voor de hand liggende verklaring: beschuldigingen als racisme worden vrijwel altijd geuit richting de meerderheidsgroep, terwijl eenzelfde soort gedrag bij minderheidsgroepen vrijwel nooit als zodanig wordt gezien.     Objectief bezien is dat natuurlijk onzin: als een Nederlander liever naast een Nederlander woont, heeft dat in principe natuurlijk precies dezelfde morele status als dat een Marokkaan liever naast een Marokkaan woont. En het leidt weinig twijfel dat beide gevallen op zijn minst ongeveer evenveel voorkomen. De volgende bron laat zien hoe de belangrijkste truc werkt  - de truc die vroeger altijd werkte, en vaak al bij voorbaat werd ingecalculeerd door zowel allochtonen als de meewerkende autochtonen, zodat het in de meeste gevallen nooit boven water kwam (de Volkskrant, 04-07-2007, van verslaggever Gerard Reijn):   PvdA Amsterdam Zuidoost wil nieuw onderzoek naar gesjoemel   Drie deelraadsleden uit PvdA-fractie gezet Drie PvdA-raadsleden van Amsterdam Zuidoost weigeren ontslag, blijkt op een vergadering. Plots wordt er geschorst. Tussentitel: Bhola houdt vol niets te maken te hebben met belangenverstrengeling ...   Nog steeds blijft de uitpuilende publieke tribune stil. Eén bezoeker, die zich Abaysa noemt, houdt een bord in de lucht: ‘Waarom de KruimelZwarten wel en de Grote SchurkenWitten niet?’ De publieke tribune bij de vergadering van de deelraad Amsterdam Zuidoost. Noot van later: En de truc werkte ook dit keer weer zo goed, dat er alle mogelijke moeite is gedaan door de PvdA om de fraudeurs vrij te pleiten, inclusief een schoffering van de onafhankelijke Amsterdamse Rekenkamer. Het tot op de meest triviale zaken (de Volkskrant, 01-08-2007, door Charlotte Huisman):   Sluitingstijd koffiehuis is ‘pure discriminatie’ Ze zijn al bij de Raad van State geweest en wenden zich nu tot het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Zo willen ze bereiken dat het koffiehuis Feminine in de Utrechtse buurt Transwijk onbeperkt open mag zijn.     Aisha Karouni, met haar man eigenaar van het Marokkaanse koffiehuis, en hun raadsman Kees van Oosten spreken van een principezaak. Zij hebben burgemeester Brouwer van discriminatie beticht. Voor de Utrechtse horeca gelden onbeperkte sluitingstijden, waarom voor hen dan niet? ...     Volgens een woordvoerder is het gemeentelijk beleid de horeca in de woonwijken beperkte sluitingstijden op te leggen. ‘Het heeft de burgemeester enorm geraakt dat ze onterecht van discriminatie is beschuldigd.’ Je zou ze een draai om de oren willen geven ... Ook eentje uit een lange reeks (VARA TV magazine, nr. 41-2007, door Eric van Onna):   Buis & Haard Clark Accord Clark Accord (Paramaribo, 6 maart 1961) is schrijver/publicist/columnist | Opleiding: verpleegkundige A en make-up artist. ...   Sowieso laat de tv niet zien hoe de wereld in elkaar zit. Als ik hier mensen uit het buitenland over de vloer heb en ze kijken tv dan hoor ik ze zeggen: 'Hé, als ik op straat loop en ik kijk daarna tv dan lijken dat twee verschillenden werelden. Het straatbeeld is gekleurd en op tv is alles wit'. Kijk naar de Engelse of Duitse tv, daar is het veel gekleurder dan hier. En dan hoor ik mensen zeggen: ze zijn er niet, de gekleurde presentatoren. Onzin! ...     Pauw en Witteman zijn erg goed, maar ik vind er bij hun ook een sterke voor ingenomenheid uit spreken. Dat hebben allebei die mannen. En ook zij zijn natuurlijk weer ze zoveelste witte mannelijke talkshowhosts tussen de 40 en 60 jaar. De maatschappij verandert, maar de tv verandert niet mee. Oftewel: dat er niet meer gekleurde (maar bedoeld wordt natuurlijk: Surinaamse) presentatoren zijn, is discriminatie. Ten eerste: in de popmuziek enzovoort, speciaal rap en dergelijke, zijn gekleurden zwaar oververtegenwoordigd - kortom: iedere kleur heeft zo z'n stiel. Bovendien is er een journaallezeres van Surinaamse huize , die haar werk doet ondanks het feit dat ze meerdere Surinaams spraakgebreken heeft zoals het niet kunnen uitspreken van de medeklinker "z" - een duidelijke geval van positieve discriminatie. En een geval van ruime oververtegenwoordiging.     En ten derde: 'Het straatbeeld' is natuurlijk niet dat van Nederland maar Amsterdam, en dan vermoedelijk ook nog de Bijlmer ... De volgende kwestie: schooldiscriminatie (de Volkskrant, 29-10-2007, van verslaggeefster Yvonne Doorduyn):   Studenten voelen zich anders behandeld dan hun autochtone collega's en missen begeleiding Allochtonen verlaten massaal pabo Na jaar valt meer dan helft af | Christelijke scholen zouden allochtone stagairs weren | Ook lage status van het beroep speelt een rol. Allochtone studenten voelen zich niet thuis op de lerarenopleidingen. Meer dan de helft van de allochtone pabo-leerlingen (52 procent) houdt het na een jaar voor gezien. Ze ervaren het klimaat op de pabo als negatief, missen begeleiding en hebben moeite met de lage status van het beroep.     Dat blijkt uit een studie van de Erasmus Universiteit in opdracht van het Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt (SBO).     Volgens de onderzoekers ontbreekt het op de pabo’s aan een ‘diversiteitsvriendelijke’ omgeving. Van de allochtone uitvallers zegt 76 procent anders te worden benaderd dan autochtone leerlingen. Ze mengen moeilijk met andere studenten, en ook op de stageplek voelt 54 procent van de allochtone studenten zich anders behandeld.     ... ‘Meer kleur voor de klas’ is een doelstelling van de politiek. In het basisonderwijs is op dit moment 5 procent van de onderwijzers allochtoon.     Het aantal allochtone uitvallers op de pabo is in korte tijd sterk gestegen. Van de studenten die in 2000 begonnen, hield 38,2 procent het na een jaar voor gezien. Van de allochtone leerlingen die in 2005 begonnen, haakte 52,4 procent na een jaar af. Autochtone eerstejaars stopten in 28 procent van de gevallen. De onderzochte groepen zijn begonnen vóór in 2006 de taal- en rekentoets op de pabo’s werd ingevoerd. Sindsdien is de uitval onder eerstejaars extra gestegen.     Naast de zachtere factoren speelt ook de vooropleiding mee. Allochtone pabo-studenten komen vaker uit het mbo, in plaats van havo of vwo. Ook is er een groot verschil in de voorbereiding op de beroepskeuze en de hulp die ze daarbij ontvangen. Ze bezoeken minder vaak open dagen en doen minder vaak een beroepskeuzetest. Ook krijgen ze minder hulp van familie, vrienden en school. Een verkeerde studiekeuze is vaak het argument om te stoppen.   ...     Uit het onderzoek blijkt opnieuw dat meisjes op de lerarenopleidingen beter gedijen dan jongens. Van de mannen (autochtoon plus allochtoon) is na een jaar 45 procent met de opleiding gestopt. Onder meisjes is de uitval 28 procent. ... Een stuk boordevol propaganda met als boodschap: "De allochtoon onderpresteert, dus wordt gediscrimineerd". Hier de weerleggingen (de Volkskrant, 30-10-2007, van verslaggeefster Yvonne Doorduyn):   Pabo-directeur: allochtone student op zichzelf aangewezen ‘Migrantstudent mist kennis’ Allochtone studenten komen vaak van het mbo en dat is geen ideale voorbereiding. Allochtone studenten voelen zich niet thuis op de pabo. Althans, dat zeggen de uitvallers in een onderzoek van de Erasmus Universiteit. Ze ervaren het klimaat op de lerarenopleiding als negatief, voelen zich anders behandeld en missen begeleiding.     Volgens Frans Bolsius, directeur van de pabo-opleiding aan de Haagse Hogeschool waar eenderde van de leerlingen allochtoon is, zit het anders. ‘Studenten zullen sowieso nooit zeggen dat ze er te weinig aan hebben gedaan, of het niveau niet aan kunnen. Het is makkelijker de stageplek of de opleiding de schuld te geven.’ Van de allochtone pabo-leerlingen valt 52 procent in het eerste jaar uit. Heeft u een andere verklaring? ‘Ja. De belangrijkste reden is dat allochtone studenten bijna allemaal van het mbo komen, terwijl autochtone leerlingen via havo of vwo binnenkomen. Dat is niet de ideale voorbereiding. Mbo’ers kunnen goed met kinderen overweg, vaak zelfs beter dan havisten, maar ze missen kennis. Van geschiedenis, aardrijkskunde, natuuronderwijs en wiskunde. Die vakken worden op het mbo niet gegeven.’ Allochtonen vinden minder makkelijk hun weg naar de havo? ‘Ze maken vaker een omweg via vmbo en mbo. Adviezen voor vervolgopleidingen zijn te laag. En migranten nemen daar genoegen mee, terwijl autochtone ouders er alles aan doen om zoon of dochter op de havo krijgen.     ‘Let wel: deze leerlingen zijn de eerste generatie allochtonen die gaat studeren. Hun ouders hebben te weinig kennis van de schooltypen om te begrijpen wat het voor je verdere carrière betekent.’ Allochtone ouders stimuleren hun kinderen te weinig? ‘Ze zijn er niet goed toe in staat. Veel van deze leerlingen zijn op zichzelf aangewezen om zich erdoorheen te knokken. Hun verhaal over wat er niet goed ging bij wiskunde, kunnen ze thuis niet kwijt. Het landt niet.     ‘Het komt aan op eigen motivatie: je moet bereid zijn elke week je uren te maken. Je moet er zijn op de eerste dag na de vakantie, niet pas na twee weken. Dan loop je achter de feiten aan.     ‘Ook de financiële situatie thuis is helaas een factor. Ze beschikken vaak niet over de benodigde boeken en readers, en besteden veel tijd aan baantjes om rond te komen.’ Ook de lage status van het lerarenberoep speelt volgens het Erasmusonderzoek mee. ‘Daarom kiezen allochtone havisten niet voor de pabo. Als je goed kunt leren, word je geen leraar, is het idee. Dan word je accountant of manager, dat heeft status.’   ... En (Volkskrant weblog, 29-10-2007, door Kernbom):   Allochtone docenten in het onderwijs...... In de volkskrant van vanmorgen stond een interessant artikel over het hoge uitvalpercentage van allochtone studenten aan de Pabo (lerarenopleiding) Meer dan de helft van de allochtonen (52%) valt af.....     Eerst denk je: schrikbarend......     Maar als je dan nuchter kijkt naar de cijfers zie je dat ook 40 % van de autochtonen afvalt. Immers, de reken- en taaltoetsen zijn gewoon niet makkelijk te halen en hij of zij die er voor zakt mag simpelweg niet voor de klas staan....dat zijn de regels en zo wordt het spel gespeeld.....     Wat is eigenlijk het "probleem" dat in het artikel beschreven wordt? Ik vind het namelijk niet meer dan normaal dat een allochtoon een hogere uitval heeft dan een autochtoon, immers, een allochtoon groeit geregeld op in achterstandsbuurten, waar de taal toch minder is ABN is. Bovendien groeien allochtonen geregeld op in een niet-nederlandstalig huis.     Conclusie: de kans dat een willekeurige allochtoon afvalt op de Pabo is groter dan dat een allochtoon afvalt.     En moet hier iets aan gebeuren? JA.....maar dan wel het probleem oplossen bij de kern....in de achterstandsbuurten en bij de mensen thuis..... Ik voel 'm nu al weer aankomen....straks worden de schooleisen omlaag bijgeschroefd.....en dat zou voor mij echt onacceptabel zijn.     Een ander punt dat mij verbaasde (irriteerde) was dat momenteel 5% van de leraren slechts allochtoon is....     ???? 5 procent is 1 op 20     Nederland bestaat uit 16 miljoen mensen, waarvan 1 miljoen allochtonen...kortom: zo'n 6% van de nederlanders is allochtoon en zo'n 5% van de docenten is allochtoon. Dit is een zeer redelijke afspiegeling van de maatschappij. Er wordt voor gepleit dat het percentage allochtonen in het onderwijs fors omhoog moet..... Ik denk dan.....wat wil men? Wil men dat in een willekeurig land het percentage allochtonen die les geeft hoger is dan dat dit gemiddelde in Nederland zelf is? ... Met deze weerleggingen blijft dus over dat zowel onderzoek als berichtgeving volkomen vals zijn. Let ook op de totaal plausibele verklaring voor het verschil tussen opgegeven reden van falen, en de werkelijke: 'Het is makkelijker de stageplek of de opleiding de schuld te geven.’ Dat geldt natuurlijk voor alle soortgelijke gevallen waarin discriminatie wordt gemeld, wat het natuurlijk overgrote deel van het totaal inhoudt. Volgende (de Volkskrant, 06-11-2007, van verslaggever Menno van Dongen):   Discriminatie in jeugdrecht De kans voor de kinderrechter te komen is voor allochtonen ruim dubbel zo groot. Officieren van justitie discrimineren minderjarige allochtone verdachten. Voor vergelijkbare delicten worden etnische minderheden door het Openbaar Ministerie (OM) ruim twee (2,3) keer zo vaak naar de kinderrechter gestuurd.     Dat blijkt uit onderzoek dat socioloog Don Weenink (39) verrichtte bij het Willem Pompe Instituut (Universiteit Utrecht). Hij bestudeerde 409 strafdossiers van het OM uit 2002 en 2003 om na te gaan hoe ongelijke behandeling van allochtone verdachten tot stand komt. De bevindingen worden woensdag gepubliceerd in het wetenschappelijke blad Sociologie.     Volgens Weenink is de discriminatie ‘het onbedoelde gevolg van de manier waarop het jeugdstrafrecht is ingericht’. Het gaat mis tijdens de gesprekken met maatschappelijk werkers, die rapporten opstellen voor het OM. Dat beslist vervolgens of een zaak wordt geseponeerd, de verdachte een transactie krijgt aangeboden of dat hij voor de rechter komt.     ‘Hulpverleners hebben minder moeite met de manier waarop Nederlanders zich opstellen: die geven vaker een grote mond. Allochtonen draaien in hun ogen meer: ze stellen zaken te mooi voor. Maatschappelijk werkers vinden dat ze geen greep krijgen op zo’n verdachte. Dat kan als riskant worden gezien.’     Hun rapport gaat naar een officier van justitie, die vanwege ‘culturele onzekerheid’ besluit de rechter te laten oordelen, aldus Weenink. ‘Hoe groter de culturele en sociaal-economische verschillen met autochtonen, hoe nadeliger dat is voor de verdachte. Surinaamse jongeren komen niet sneller voor de rechter, Marokkanen wel. Kinderen van asielzoekers zijn nog slechter af. ... Wat een domheid. De conclusie van "discriminatie" is pas terecht als allochtone verdachten precies hetzelfde zijn als autochtone. De cultuurverschillen met Marokkanen zijn dusdanig groot dat dat natuurlijk apert niet waar is. En die cultuurverschillen uiten zich onder andere in reactie op correctie. Dus is een andere afhandeling van correctie niet meer dan een passende reactie op de werkelijkheid, en zou juist een gelijksoortige behandeling discriminatie zijn - gelijke monniken, gelijke kappen, en ongelijke monniken, ongelijke kappen.     En ter bevestiging van het feit dat dit geen discriminatie is, blijkt ook nog het verschil in behandeling niet te bestaan voor andere allochtonen: Surinamers. Volgende (de Volkskrant, 12-11-2007, door Merijn Rengers):   Gewoon hard werken en jezelf blijven Celal Oruç weet feilloos hoe hij beltijd moet verkopen aan allochtonen. ‘En binnenkort belt heel Nederland met Ortel.’ ...    ‘Dat is meteen het punt van de huidige discussie over allochtonen’, zegt Oruç. ‘ Als iemand een bal door de ruit schopt, wordt dat breed uitgemeten in het nieuws. Maar al die duizenden mensen die gewoon hard werken – en daar ben ik er een van – daar hoor je nooit iets over.’ Dit is een onterechte klacht van discriminatie, want precies hetzelfde geldt voor autochtonen. Weer wat onderwijs (Volkskrant weblog, 22-11-2007, door Secularist ):   Segregatie op het ROC Mijn nicht Bianca gaat naar een ROC. Ze is zestien en nogal verlegen en teruggetrokken. Thuis denkt men genuanceerd over de multiculturele samenleving en racisme wordt daar sterk afgewezen. Op school trekt Bianca met iedereen op en ze praat zelfs een paar woordjes Turks. ...     Bianca zat in een groepje met uitsluitend autochtonen en ik vroeg haar waarom de groepen niet gemengd waren. Met tegenzin gaf ze toe dat het plan om de groepen te mengen was mislukt. Zelf had ze in een groepje met vier Turkse meisjes gezeten die bijna altijd in het Turks met elkaar spraken ondanks vele verzoeken dat niet te doen. De leraar deed er niets aan en Bianca heeft uiteindelijk verzocht om naar een autotochtoon groepje te worden overgeplaatst. De vier Turkse meisjes beschuldigen Bianca nu van discriminatie en noemen haar een Kaaskop. De Turkse meisjes zijn discriminerende racisten. Ach, en het is zo makkelijk (de Volkskrant, 13-02-2008, van verslaggever Peter de Graaf):   De advocaat van Julien C. zit erbij en kijkt er naar Julien C., die ervan wordt verdacht de 8-jarige Jesse in december 2006 in Hoogerheide te hebben gedood, stapt dinsdag de rechtszaal binnen met het Wetboek van Strafrecht onder de armen. Hij wil zijn verdediging in hoger beroep zelf voeren, laat hij voorzitter Harmsen van het gerechtshof in Den Bosch nadrukkelijk weten. De advocaat die het hof hem toch maar heeft toegewezen, zit erbij en kijkt ernaar.   ...     Het pleidooi leest Julien C. voor van enkele handgeschreven blaadjes. ... Hij voelt zich ‘een zondebok’, vooral ook omdat hij ‘een kleurtje heeft’. ... Als je voor een misdaad veroordeeld wordt, is dat natuurlijk ook discriminatie. En als we geen gevallen van discriminatie hebben, dan maken we ze toch gewoon ... (de Volkskrant, 07-03-2008, door Maud Effting ):   BNN manipuleert boerka-test Fotobijschrift: De échte beelden van de boerka-test van BNN. BNN’s themakanaal 101.tv heeft een filmpje gemanipuleerd waarin een ‘boerka-test’ werd gehouden. In het filmpje laat een meisje in boerka op straat in Amsterdam een zak sinaasappels vallen om te zien hoe behulpzaam voorbijgangers zijn.     Op het jongerenkanaal liepen mensen haar straal voorbij. In werkelijkheid droeg de regisseur de voorbijgangers tijdens het filmen echter op om door te lopen. Hij riep dingen als: ‘Doorlopen alstublieft, opnamen, sorry’. En: ‘Mensen, laat maar’. Bovendien werd het meisje diverse malen geholpen door omstanders, maar die beelden werden niet uitgezonden.     Het meisje – telefoniste bij BNN – liegt in beeld dat ze alleen wordt geholpen als ze normale kleren aan heeft. ‘Ik ben zelf niet tegen de boerka. Mijn familie draagt ze ook. Mijn god, wat een verschil. Ik laat dingen vallen en iedereen loopt maar door.’   ... Prachtig materiaal, dat op twee plaatsen gebruikt kan worden: ten eerste hier als voorbeeld van allochtonen-knuffelen in de media, ten tweede als illustratie van de stelling dat de allochtone roep van "Discriminatie!" grotendeels onterecht is - voor het geval van sollicitatie was dit al bewezen, maar ook meer in het algemeen lijkt het dus onjuist te zijn.     Overigens valt uit het verhaal op te maken dat het meisje zelf ook van allochtone afkomst is. Die dus meewerkt aan dit  "Discriminatie!"-bedrog - net als kennelijk een groot deel van de allochtonen. Weer over discriminatie op school (Volkskrant.nl, Opinie, 13-05-2008, column door Sabra Dahhan):   Geef niet op! Als 12 jaar oude achtste groeper wist Sabra Dahhan niet welke middelbare school bij haar paste en praatte ze met haar vriendinnetjes over de griezelige nabije toekomst als brugklasser. Ze was een goed meekomende leerling, sprak twee talen vloeiend, stelde vragen aan de meester waar hij zelf geen antwoord op had (‘Wat komt er als de mens is uitgestorven?’), en hield veel van rekenen want dat kon ze snel. Ook vond ze biologie leuk, want ze wilde later dokter worden.     Haar studieadvies in groep acht: havo. Ze kon het niet geloven.     Haar ouders net zo min, dus gingen zij een gesprek aan met de leerkracht om deze uit te horen over de, in hun ogen te lage inschatting van het intellect van hun dochter. De leerkracht besloot er havo/vwo-advies van te maken.   ...     Zo vervolgde Sabra haar weg naar het gymnasium. Ze was goed in Latijn, want de Italiaanse lerares zag iets bijzonders in haar. Ze deed haar best, en was perfectionistisch als het ging om haar cijfers. Een Nederlands leraar noemde haar ‘het Mohamedaantje’ van de klas, en haar droom om arts te worden werd haar vaak ontnomen door leerkrachten die fluisterden: ‘Ik denk niet dat jij over dat talent beschikt, Sabra’. Toch ging ze door, haalde haar diploma en zwaaide er letterlijk mee in het gezicht van de leraren die haar ontmoedigd hadden. Nu is ze op weg om arts te worden.     In de openbare bibliotheek zaten een aantal weken geleden 3 Marokkaanse jongetjes van een jaar of elf. Bilal, Ashraf en Ali heetten ze. Ik begon een gesprek met ze. Zomaar omdat ik me verveelde en ze mij aardig leken. Ze kwamen elke dag na school naar de bibliotheek. Beneden lazen ze boeken van Carry Slee en Paul van Loon, en op internet bereidden ze hun spreekbeurten voor. Bilal’s lievelingsdier was de tyrannosaurus rex, waarna een hele uitgebreide beschrijving volgde wat de uitsterving van dit dier voor hem betekende.     Ze vroegen naar mijn hobby’s, mijn geloof en mijn liefdesleven. Intelligente jongens, die de talen Berbers, Arabisch en Nederlands perfect beheersten.     'De meester zegt dat mijn gedrag niet bij het vwo hoort' Ali was 12 jaar oud, en had al een krantenwijkje. Het geld gaf hij aan zijn moeder, zodat ze wat meer boodschappen kon doen. Gefascineerd was ik naar ze aan het luisteren. Ze vertelden me dat ze alledrie vmbo-advies hadden gekregen. Mijn mond viel open van verbazing. Ik vroeg ze of ze niet boos zijn daarover, en of ze niet naar de havo of naar het vwo zouden willen. ‘De meester zegt dat mijn gedrag niet bij het vwo hoort, en dat ik beter met mijn handen kan werken.’ Ik vroeg ze wat ze wilde worden. Bilal zei zonder twijfel: ‘Loodgieter’. Ali keek me aan en zei: ‘Kickbokser’. Ashraf wilde automonteur worden.     Uit een vandaag gepresenteerd onderzoek van het Instituut voor Migratie en Etnische Studies (IMES) blijkt dat allochtone leerlingen bij het verlaten van de basisschool vaak worden onderschat. De hoogopgeleide tweede generatie Turkse en Marokkaanse jongeren doorlopen dikwijls een langere route dan hoogopgeleiden met een Nederlandse afkomst. Het feit dat in een land als Nederland afkomst medebepalend is voor iemands kansen op onderwijsniveau is onacceptabel. ...     De opklimrouten die ontworpen zijn binnen het onderwijs worden vaak gebruikt door allochtone leerlingen. Dat deze routes in de loop van de jaren zijn afgesneden is ronduit schandalig. ... Het verhaal over de jongetjes klinkt volkomen ongeloofwaardig - 'ze vroegen naar mijn hobby's . ..' - het klinkt larmoyant. Wat ook ineens het klachtendeel van haar eigen verhaal een stuk minder aannemelijk maakt. Voor een verdere analyse eerst nog een verhaal (de Volkskrant, 30-07-2008, door Ugur Pekdemir):   Allochtonen verdienen een goed schooladvies Het Nederlandse onderwijssysteem pakt slecht uit voor allochtonen, constateerde de OESO in 2007. Duizenden talentvolle allochtone studenten bereiken het hoger onderwijs niet, omdat ze op jonge leeftijd vmbo-advies krijgen. Volgens de OESO is er ‘een reëel gevaar dat het onderwijs een serieuze sociale tweedeling langs culturele lijnen verdiept’.   ...     Het netwerk van hoogopgeleide Turkse Nederlanders, TANNET, vraagt aandacht voor de kapitaalvernietiging als gevolg van verkeerde schooladviezen. Velen uit het netwerk hebben een te laag schooladvies gekregen en een lange weg van lbo, mbo, havo en vwo moeten afleggen om uiteindelijk de universiteit te bereiken. ...     Allochtone kinderen moeten het voordeel van de twijfel krijgen. Ouders en school moeten er vervolgens alles aan doen hen te helpen hun opleiding te voltooien. De OESO is een globaliseringsclub die voor immigratie is en haar adviezen haalt bij multiculti instellingen.     Het proces waar Ugur Pekdemir en Sabra Dahhan op wijzen heeft een eenvoudige en voor de hand liggende oorzaak, die onze koene voorvechter van de eigen allochtonen zaak natuurlijk nooit kunnen zien: dat allochtone kinderen met enorme taalachtsterstanden op school komen, die leiden tot veel langzamer leren van alle andere zaken. Die taal- en andere achterstanden worden op school niet meer in gehaald omdat de Nederlandse kinderen ook voortdurend bijleren. Pas als de Nederlandse kinderen klaar zijn met leren, kunnen de allochtonen inhalen. En dat dan natuurlijk voornamelijk voor degenen die hoger opleidbaar zijn. Hetgeen is wat Pekdemir constateert.    De schuld ligt dus bij de allochtonen die hun kinderen opvoeden in het allochtoons. Ugur Pekdemir en Sabra Dahhan, die het door ervaring hadden kunnen weten, leggen de schuld bij de autochtonen. Zoals allochtonen altijd doen.     Voor de volledigheid: het bewijs van het tegendeel staat hier (de Volkskrant, 10-06-2008, van verslaggever Robin Gerrits ):   Leren hoe zinnig argumenten zijn     Op de bovenste verdieping van het Post CS-gebouw in Amsterdam vindt maandag de finale plaats van het project Discussiëren kun je leren, het sluitstuk van een lesprogramma dat acht Amsterdamse basisscholen afwerkten. Het initiatief daartoe kwam van onderwijskundige Chantal Deken, zelf groepsleerkracht aan de Elisabeth Paulus-school in Westerpark. ‘Door het project zijn de leerlingen veel beter naar elkaar gaan luisteren. Ze leren inzien wat er voor zinnigs zit in andermans argument, en dat het niet erg is als ze soms op een mening moeten terugkomen.’   ...     In de finale zijn er nog zes leerlingen over. Saad: ‘Nederlanders discrimineren de nieuwelingen in het land.’ Rosa: ‘Ik ben ook een Nederlander en ik doe dat niet.’ Saad: ‘Ik had iets specifieker moeten zijn, sorry als ik je beledigd heb.’   ... De mening dat Nederlanders discrimineren heeft Saad natuurlijk niet van ervaring en niet van zichzelf - die heeft Saad van thuis, en  zijn Turkse vriendjes. Het volgende voorbeeld is nauwelijks met een pen te beschrijven (de Volkskrant, 28-06-2008, door John Leerdam):   Dinsdag herdenkt Nederland de slavernij. Discriminatie is het gif uit het koloniale verleden en moet steeds opnieuw worden bestreden, zegt John Leerdam. Slavernijmonument helpt wel degelijk tegen het alledaags racisme ...    Herdenking van het slavernijverleden, zoals aanstaande dinsdag weer gebeurt, is van belang, omdat slavernij helaas geen afgesloten hoofdstuk is. Slavernij mag dan grotendeels achter de rug zijn, maar het gif van discriminatie, een directe uitvloeisel van het slavernijverleden, bestaat helaas nog steeds. Dat moet Rita Verdonk nu eens eindelijk onder ogen zien. Ze moet niet in de ontkenningsfase blijven zitten. Nu weet ik wel dat discriminatie het nieuwe taboe is, maar geloof me, het bestaat in Nederland.     Er zijn velen onder ons die de vernedering van discriminatie hebben ondergaan, toen ze geweigerd werden bij de discotheek. Enige tijd geleden overkwam dat nog mijn collega Tofik Dibi van de Groen Links-fractie in de Tweede Kamer, op het Leidseplein in Amsterdam. Zij weten hoe het voelt om voor gesloten deuren te staan.     Er zijn velen onder ons die de vernedering van discriminatie hebben ondergaan, toen het huurhuis waar ze een oog op hadden, plotseling verhuurd bleek toen de verhuurder zag dat de huurder zwart is. Zij weten hoe het voelt om voor gesloten deuren te staan. En zelfs als je een huurhuis vindt, loop je kans geterroriseerd te worden door buurtgenoten, zoals het Liberiaanse gezin in Waspik overkwam, dat vervolgens geen gehoor vond bij instellingen.     Er zijn velen onder ons die weten wat racisme is en die weten dat je als zwarte tweemaal zo hard moet werken in een bedrijf, en die ook weten hoe het voelt als je met al je extra-inzet toch gepasseerd wordt bij een promotie. Zij weten hoe het voelt om onder glazen plafonds te staan.     Er zijn velen onder ons die weten wat racisme is, als zij geen stageplek kunnen vinden. Op 10 april berichtte het Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt (SBO) dat basisscholen vaak allochtone pabo-stagiairs weigeren. Die moeten langer zoeken en worden vaker afgewezen dan autochtone studenten. Ook allochtone pabo-stagiairs weten hoe het voelt om voor gesloten deuren te staan.     Kerwin Duinmeijer heeft het racisme zelfs met de dood moeten bekopen. Op 20 augustus 1983 werd hij in hartje Amsterdam door een neonazi vermoord, enkel en alleen omdat hij een zwarte huidskleur had.     Ook ik heb de vernedering van racisme ondergaan. Op de theaterschool in Maastricht werd ik na het eerste jaar weggestuurd, omdat mijn gezicht niet symmetrisch is en er toch geen werk zou zijn voor zwarte acteurs. Maar ik ben niet bij de pakken gaan neerzitten. Ik heb teruggevochten en ik werd directeur van een theatergezelschap, en nu Kamerlid.   ... Een dankbaar object voor de redactie, deze door John Leerdam gemaakte verzameling van onterechte beschuldigingen van discriminatie. Punt voor punt:   ... Slavernij mag dan grotendeels achter de rug zijn, maar het gif van discriminatie, een directe uitvloeisel van het slavernijverleden ... We beginnen met een eerste uitspraak die volstrekte onzin is: discriminatie is van alle dag alle plaats en alle tijd, en is dus niet het uitsluitende gevolg van de slavernij. Discriminatie tussen moslims en hindoes in India heeft niets met slavernij te maken   ... Er zijn velen onder ons die de vernedering van discriminatie hebben ondergaan, toen ze geweigerd werden bij de discotheek. ... Zo langzamerhand een verhaal met een baard. De bronverzameling toont aan dat discodiscriminatie het gevolg is van wangedrag van gekleurden in disco's .   ... Er zijn velen onder ons die de vernedering van discriminatie hebben ondergaan, toen het huurhuis waar ze een oog op hadden, plotseling verhuurd bleek toen de verhuurder zag dat de huurder zwart is. ... Hoogstwaarschijnlijk vele malen gebeurd. Maar even zo vele malen met een goede reden: de alom gedocumenteerde overlast die de aanwezigheid van gekleurde immigranten in een wijk of buurt veroorzaakt.   ... En zelfs als je een huurhuis vindt, loop je kans geterroriseerd te worden door buurtgenoten, zoals het Liberiaanse gezin in Waspik overkwam, dat vervolgens geen gehoor vond bij instellingen ... Klopt. Maar dit is een enkel voorbeeld van een situatie die de andere kant op: gekleurde immigranten terroriseren blanken, honderden keren meer is voorgekomen. En dus eigenlijk is het heel heel terecht ook dat Waspik de pest in heeft bij de komst van potentiële overlastveroorzakers. Let trouwens op de term 'buurtgenoten' - aan de andere kant zijn het natuurlijk "belhamels" of "rotjochies". Of als het Marokkaanse buurtwerkers zijn die ze beschrijven: "potentiële diamantjes". Over discriminatie gesproken.   ... Er zijn velen onder ons die weten wat racisme is en die weten dat je als zwarte tweemaal zo hard moet werken in een bedrijf, ... Tussendoortje: een aperte leugen.   ... en die ook weten hoe het voelt als je met al je extra-inzet toch gepasseerd wordt bij een promotie. ... Dat wil zeggen: als een blanke gepasseerd wordt voor een promotie is er niets aan de hand, maar als dat een zwarte overkomt, is dat meteen en natuurlijk een geval van discriminatie.   ... Op 10 april berichtte het Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt (SBO) dat basisscholen vaak allochtone pabo-stagiairs weigeren. Die moeten langer zoeken en worden vaker afgewezen dan autochtone studenten. Ook allochtone pabo-stagiairs weten hoe het voelt om voor gesloten deuren te staan ... Het grootste deel van dit verhaal is ook inmiddels ontmaskerd, zie boven. En er blijft nog een percentage terechte afwijzingen over, bijvoorbeeld van vrouwen met hoofddoeken in het onderwijs - een zaak die sowieso verboden zou moeten worden.   ... Kerwin Duinmeijer heeft het racisme zelfs met de dood moeten bekopen. Op 20 augustus 1983 werd hij in hartje Amsterdam door een neonazi vermoord, enkel en alleen omdat hij een zwarte huidskleur had ... Ach ja, als je het toch al over het slavernijverleden hebt, is een oude koe als Kerwin Duinmeijer natuurlijk als verse biefstuk. Je vraagt je dan natuurlijk ook af waarom Theo van Gogh niet genoemd wordt, maar dat is natuurlijk een geval van de andere kant. Overigens is het racistische karakter van de moord op Duinmeijer nooit meer geweest dan een veronderstelling gebouwd op de kleur van dader en slachtoffer (de Volkskrant, 06-05-2008, door Maud Effting):   'Mijn moeder is er kapot van' Purly Lucas, de broer van Kerwin Duinmeijer die in 1983 werd vermoord, maakt zich kwaad over de documentaire Profiel: Nico B., die woensdag wordt uitgezonden door de Humanistische Omroep. Hij is boos dat alleen de kant van Nico B., de dader, wordt belicht. In de documentaire zegt Nico dat hij geen racistische motieven had voor de steekpartij.   ... Maar destijds was de politieke correctheid op zijn toppunt, en dat was een te mooie gelegenheid om een uitgebreid propagandistisch slaatje uit te slaan.   ...  Ook ik heb de vernedering van racisme ondergaan. Op de theaterschool in Maastricht werd ik na het eerste jaar weggestuurd, omdat mijn gezicht niet symmetrisch is en er toch geen werk zou zijn voor zwarte acteurs. ... Een voorbeeld van het geval van een paar stukjes terug: voor instituten als de toneelschool wordt het overgrote deel der kandidaten afgewezen - maar alleen als het een zwarte is, is dat meteen en natuurlijk discriminatie. Nog afgezien van het genoemde uitstekende argument dat het overgrote deel der rollen op het Nederlandse toneel niet vraagt om dikke zwarten (natuurlijk, het artikel vooraf gelezen hebbende, wordt de toon van de redactie ook steeds krasser).     Alles bij elkaar is er vooral één ding volkomen duidelijk: John Leerdam beziet de wereld door de bril van een racist. Je zou hem alle discriminatie toewensen die hij zichzelf toedicht, maar dat is zeker niet wat hem is overkomen. Au contraire, gezien zijn positie als lid van de Tweede Kamer. Hoewel: het is meer dan een beetje waarschijnlijk dat dat ook een geval is van discriminatie - wat dan eufemistisch heet: positieve discriminatie. Volkskrant-columniste Nausicaa Marbe zijn de uitglijders van Leerdam ook opgevallen (de Volkskrant, 04-07-2008, column door Nausicaa Marbe):   Naar Torremolinos! Wouter Bos had integratie nog niet tot de nieuwe sociale kwestie uitgeroepen, of z’n eigen mensen begonnen alweer te zwatelen. Alsof ze bij de PvdA wedijveren in uitglijders. ...       En dan Kamerlid John Leerdam, die van de theaterschool zou zijn gestuurd omdat zijn gezicht niet symmetrisch is en er voor zwarte acteurs geen werk zou zijn. Discriminatie is overal, betoogde hij (het Betoog, 28 juni). Gelijk heeft hij, er zullen ook mensen zijn die vinden dat iemand met een scheve kop niet in de Kamer mag. Discriminatie treft hard, geniepig, vals, soms met desastreuze gevolgen. En is onontkoombaar. Zelfs het strengste beleid kan niet voorkomen dat blikken pijn doen, gebaren kwetsen en uitsluiting alsnog plaatsvindt, soms op een beleefde, ongrijpbare manier.     Maar discriminatie is ook willekeurig. De bewering van Leerdam dat discriminatie een direct gevolg is van slavernij klopt niet helemaal. Ja, het is door de slavernij dat er hier Surinamers rondlopen. Hier stopt de logica. Gekleurde mensen worden niet gediscrimineerd omdat hun voorvaders slaven waren, maar omdat ze ánders zijn dan de meerderheid. Dat beperkt zich niet tot huidskleur. Het slachtofferschap van gekleurde mensen is niet ernstiger of glorieuzer dan dat van anderen door de geforceerde link met slavernij.     Leerdams pleidooi voor meer bewustwording over slavernij, als tegengif voor discriminatie, is ondoordacht. Werd slechts de afschaffing van de slavernij gevierd, dan lag het accent op vrijheid, zelfbeschikking, verantwoordelijkheid. Nu wordt de fnuikende, vicieuze cirkel van zwart slachtofferschap en blank schuldgevoel staande gehouden. Bij bewustwording over de Surinaamse slavernij hoort ook het besef dat die voorgoed voorbij is. Het heden heeft zijn eigen onrecht en dat bestrijd je niet met het exploiteren van rancune.  ... Amen. En wat vinden de gore racisten die blanken bejaarden overvallen van hun eigen racisme (de Volkskrant, 12-07-2008, door Greta Riemersma):   Jaloers op die jochies in hun vette bakken Marokko maakt zich op voor de jaarlijkse invasie van Marokkaanse toeristen uit Europa. De rijke jongens en meisjes met hun dikke auto’s wekken afgunst op. En zijn verre van populair. Maar de jaloezie is wederzijds. ...    Dan maakt het zelfs niet meer uit of je in een mooie schone stad als Tetouan woont, weet Khiate Bakari, een 24-jarige bouwvakker. Op de boulevard van Martil, vlak bij Tetouan aan de Middellandse Zee, ziet hij in de zomer dagelijks een parade van luxueuze Volkswagens, Mercedessen en Audi’s voorbijkomen met achter het stuur allemaal Europese Marokkaantjes die even oud zijn als hij. ‘Het doet pijn van binnen als ik dat zie’, zegt Bakari. ‘Zij rijden in zo’n auto en ik verdien nog geen zeven euro per dag.’    ...     De arts Chaoui uit Rabat heeft meer begrip voor het stoere gedrag. ‘De Marokkanen in Europa hebben last van racisme en ze zijn slecht gehuisvest.   ...     ... Bovendien weet iedereen in Marokko dat in Europa de houding ten opzichte aanzien van moslims is veranderd. Het woord dat daarvoor wordt gebruikt is steevast: racisme.   ...     Lamrid ligt te luieren bij een zwembad in Kenitra. De palmbomen wapperen boven zijn hoofd. ‘Eigenlijk’, mijmert hij, ‘hebben de mensen in Marokko het beter dan wij. Maar ze zien het niet. Het is altijd mooi weer, je hebt hier altijd familie om je heen en er is geen racisme. ... Klopt: in Marokko zijn geen blanke bejaarden om te overvallen ...     Natuurlijk is de houding ten opzichte van moslims in Europa veranderd. Die houding is aangepast aan het gedrag dat moslims in Europa tentoonspreiden, en die houding is dezelfde als die van Marokkanen in Marokko ten opzichte van het gedrag van Europese Marokkanen: ze vinden dat bijzonder storend. En net zo min als de reactie van Marokkaanse Marokkanen racisme is, is de reactie van de niet-Marokkaanse Europeanen dat. Je hoort altijd minder van de Turken, maar hier is er toch eentje (de Volkskrant, 20-09-2008, door Senay Özdemir, journalist en oprichter van SEN Magazine):   Turkije heeft EU niet meer nodig in Azië gebeurt het Terwijl in Europa nog altijd wordt gediscussieerd over de toetreding tot de EU van Turkije, interesseert die kwestie de Turken steeds minder. Europa vinden ze duur en arrogant; ze richten hun blik de andere kant op, naar het oosten. ...   In Europa zijn er nu vier werkenden tegenover één oudere. Over vijftig jaar zal die verhouding twee op één zijn. Veel ongunstiger dan in landen als Turkije, het Midden-Oosten, India of Brazilië, met hun nieuwe en jonge generaties.     Er is nog een belangrijke aderlating: de braindrain van hoog opgeleide allochtonen waar Nederland nu al van afhankelijk is. Bijna de helft van de studenten in de grote universiteitssteden bestaat uit nieuwe Nederlanders. Als deze studenten evenals hun hoog opgeleide broers en zussen moeilijk een stageplek vinden, kampen met loonachterstand op hun autochtone collega's, veel minder kans hebben op promotie en bovendien onder hun niveau moeten werken, zullen deze hipo's hun kansen ergens zoeken waar ze wel welkom zijn. Niet voor niets staan er alleen multinationals in de toptien van Beste Imago onder multiculturele hoogopgeleiden. Ze voelen zich veel meer thuis bij internationaal georiënteerde werkgevers. Wel staat op de tiende plaats een ministerie: dat van Buitenlandse Zaken - waarschijnlijk vanwege het bredere beeld van de mensen die hier werken.     Deze hoogopgeleiden (die vaak als tweederangsburgers worden behandeld) voelen geen prikkel om in Nederland te blijven. Ze gaan liever naar het buitenland waar royaal gebruik wordt gemaakt van hun ijver, visie, intellect en energie. Waar ze niet continu hoeven uit te leggen waarom zij wél geïntegreerd zijn. Ze emigreren, of overwegen dat te gaan doen.     Als je deze mensen vraagt waar ze hun ideale carrière zien, antwoorden ze bijna allemaal: in Dubai, Istanbul of New York. Europese steden tellen niet mee.     Wil Europa nog met de wereldeconomie kunnen meedraaien, dan zal het zijn arrogantie moeten verruilen voor een open houding, en direct plannen moeten maken om deze braindrain te voorkomen. Dat vraagt om meer dan goede sociale voorzieningen, secundaire arbeidsvoorwaarden of hypotheekrenteaftrek. Dat vereist ook een toekomstvisie (vooral op immigratiepolitiek), gecombineerd met vertrouwen en lef van de Europese regeringen, Lef om met gespreide armen de wereld in te gaan en kansen met nieuwe mensen te beproeven. Als ze dat niet doen, zijn het dit keer niet de immigranten die de boot missen, maar Europa zelf. Het woord 'oriënteren' is een mooi begrip dat intellectuelen graag gebruiken. Het beteken: 'je op het oosten richten'. Het is grappig dat Turkije dat nu kennelijk wel doet (op het Midden-Qosten en op Rusland) en West-Europa niet (op Turkije). Maar ja, misschien heeft Europa zijn tijd wel gehad: en is het niet langer het centrum van de wereld. Citaat: 'Als deze studenten evenals hun hoog opgeleide broers en zussen moeilijk een stageplek vinden, kampen met loonachterstand op hun autochtone collega's, veel minder kans hebben op promotie en bovendien onder hun niveau moeten werken'. Stageplaatsen: een leugen gebleken . Loonachterstand: Nederland werk met CAO's - een leugen. Minder kans op promotie: veel te hoge verwachtingen . Onder hun niveau moeten werken: leugen .     Deze kreten zijn dus allemaal een teken van frustratie. De frustratie is ongetwijfeld dat de Turkse en islamitische cultuur in Nederland in een zeer laag aanzien staat, en Turken voelen dat. Maar daar is helaas geen cent aan te doen, zolang in Turkije nog bijbelverkopers worden vermoord Wel kan de gefrustreerde teruggaan naar Turkije. Of naar Dubai of New York, plaatsen met een hoge status.     Waarmee de schrijver bevestigt wat in de verdere bronnen al  te lezen was: allochtonen zitten overdadig in status - kbir en sgir . Ongetwijfeld het gevolg van het aloude machtssysteem waarin die culturen leven: wie de baas is, mag alles - de rest is lijfeigene. Nu weer een simpel gevalletje - wel moest ter ere van de duidelijkheid de volgorde der citaten omgekeerd worden (de Volkskrant, 04-12-2008, van verslaggeefster Charlotte Huisman):   Integratiebeleid | Nieuwegein worstelt al dertig jaar met de inburgering en acceptatie van een groep van ongeveer 400 Roma-zigeuners Aanpakken in plaats van pamperen ....    In 1978 bood Nieuwegein zeventien Roma-gezinnen onderdak in huizen, verspreid over de stad. Duric (40) is één van de ongeveer vierhonderd Roma in de Utrechtse randgemeente. Het is er de meest problematische groep. Nauwelijks één Roma heeft een legale baan. Bijna 80 procent van de meerderjarigen heeft een strafblad. Veel Romakinderen gaan niet naar school; onder wie veel meisjes, die op hun 14de moeten trouwen.   ...     De spanningen met de Roma zijn opgelopen in Nieuwegein. Vorig jaar escaleerde het op het Muntplein in een massale vechtpartij tussen cafébezoekers en Roma. Dit najaar sloeg een aantal horecabazen alarm over overlast van Roma; een discotheek sloot mede om die reden zijn deuren.   ...     ‘Discriminatie, fraudulatie, manipulatie’, roept Rade Duric. Hij slaat met zijn vuist op tafel in zijn rijtjeshuis in de wijk Batau, om de hoek van het winkelcentrum rond het Muntplein. Hij is boos omdat Nieuwegein de Roma strenger gaat aanpakken. ... Tja: als men iets probeert te doen aan glaszuivere misstanden, profiteerderij, uitbuiterij, criminaliteit, is dat natuurlijk discriminatie - als je maar een een kleurtje hebt.   Wat betreft moslims blijkt de onterechte roep van discriminatie universeel en globaal te zijn (de Volkskrant, 10-07-2009, van verslaggever John Wanders):   Korte celstraffen voor Oeigoeren die ruiten Chinese ambassade ingooiden 'Dit is alleen omdat we moslims zijn' Er krult een voorzichtig lachje rond de lippen van de Oeigoerse jongens op de publieke tribune van de Haagse rechtbank als politierechter Van Nooyen aanschuift in de zittingszaal. Kijk nou, zie je ze denken, een vrouw met lang blond haar is hier de baas. Hun blije verrassing maakt niet lang daarna plaats voor woede en onbegrip als Van Nooyen vonnis heeft gewezen.     ‘Tien dagen onvoorwaardelijke gevangenisstraf! Terwijl die jongen alleen maar een ei gegooid heeft’, reageert de eerder nog zo bedeesde Seley (39). ‘Dit is alleen maar omdat wij moslims zijn.’     Natuurlijk, hun demonstratie maandag bij de Chinese ambassade in Den Haag liep behoorlijk uit de rails, erkent ook hij. Vrijwel alle ruiten van het gebouw sneuvelden. Maar tien dagen cel voor iemand die naar zijn overtuiging niet meedeed aan de stenenregen, dat kán gewoon niet, vindt Seley: ‘Waar is de democratie?’    ... Ach ja ... Een vorm van erkenning - door een allochtoon (de Volkskrant, 27-07-2009, door Janny Groen en Annieke Kranenberg):   'Met alleen vreedzaam verzet red je het niet' ...  Dyab Abou Jahjah (38) over het tumult rond zijn Arabisch-Europese Liga (AEL) ‘Ik herinner me mijn eerste optreden bij NOVA. Ik werd geïnterviewd door Jeroen Pauw. Ik vond hem zo onbeschoft. What the fuck, dacht ik. Hoe praat die gast, hij was grof. En maar glimlachen. Dat zal wel zijn omdat ik allochtoon ben, veronderstelde ik.     In België zijn we zo beleefd, zo kalm, zo terughoudend. Ook in interviews. Altijd meneer, altijd respect. Pauw was echt een schok voor mij. Daarna ben ik meer naar de Nederlandse televisie gaan kijken. Ik kwam tot de ontdekking dat Pauw met iedereen zo doet. Oké, dat is dus zijn stijl. Daarna stoorde het me niet meer.   ... Wat dus ook geldt voor discriminatie op werk, school, enzovoort: het idee van discriminatie is ingebeeld. Wie natuurlijk ook stelselmatig gediscrimineerd worden, zijn de Roma. Met zoveel misdadigheid in een etnische groep kan het niet anders dat dat het gevolg is van zeer ernstige discriminatie. Kijk maar hoe dat gaat, en wie het doet (Trouw.nl, 26-08-2009, door Rob Pietersen):   Minister: Sleutelfiguren in Roma-gemeenschap hebben allemaal strafblad Roma woedend op Van der Laan Roma zijn woedend over een brief van minister Van der Laan aan de Kamer. Die brief is volgens het Landelijk Platform Roma ’discriminatoir en stigmatiserend’. De aanpak van de problemen rond de Roma wordt bemoeilijkt door de slechte organisatie van de gemeenschap. Daarnaast, zo stelt minister Van der Laan (integratie) in een brief aan de Kamer, dat ’enkele gunstige uitzonderingen daargelaten, sleutelfiguren uit de Roma-gemeenschap vaak een strafblad hebben’.     „Die passage heeft ons geschokt. Dit is een schande”, zegt voorzitter Kostana Jovanovic van het Landelijk Platform Roma. Volgens een woordvoerder van de minister gaat het om ’een veel gehoorde klacht bij gemeenten’.   ... Gemeenten met een grotere Romagemeenschap, zoals Enschede, Nieuwegein, Utrecht, Den Bosch, Tilburg en Capelle aan den IJssel, melden extreem hoog schoolverzuim, illegaliteit, lage arbeidsparticipatie, uitkeringsafhankelijkheid en overlast binnen de bevolkingsgroep. ...     Van der Laan benadrukt ook de ’disproportioneel hoge criminaliteit’. Volgens schattingen van de politie in Nieuwegein heeft ruim driekwart van de volwassen Roma een strafblad (tegenover 15 procent van de overige Nieuwegeinse bevolkingsgroepen). Van de Romajongeren onder de 18 jaar heeft volgens die schatting een kwart een strafblad (tegenover het plaatselijke percentage van 2). Daarnaast stuit de politie vaak op twaalf-minners die ingezet worden voor criminele activiteiten, schrijft de minister.     Jovanovic vindt die cijfers nattevingerwerk. „...Deze brief is gebaseerd op middeleeuwse vooroordelen.”    ... Het is inderdaad natuurlijk gewoon een Middeleeuws vooroordeel en een vorm van ernstige discriminatie om te constateren dat er Roma zijn misdaden plegen. Omdat het Roma zijn, zouden ze van aanklachten wegens misdaad vrijgesteld moeten worden. Want Roma worden op alle mogelijke manieren het leven onmogelijk gemaakt in Nederland:   „Er wordt door iedereen over ons gepraat, maar nooit naar ons geluisterd. ...”, zegt Jovanovic. Gjunler Abdula van de Roma Emancipatie Organisatie deelt die mening. „De brief van de minister is een belediging. ... er is nooit met ons overlegd. Ik kom uit Macedonië: deze procedure doet me denken aan het communistische systeem daar.” En als ultieme voorbeeld van hoe ernstig de Roma worden gediscrimineerd:   „Roma hebben hier niet dezelfde kansen en rechten”, stelt Jovanovic. „Vorige week werd mijn hondje Sweety gepakt door een pitbull. Twee agenten stonden op de hoek van de straat, maar grepen niet in. Ze wachtten tot er meer collega’s ter plekke waren. Omdat het om een zigeunerhondje ging. Dat is onze dagelijkse ervaring, dat is ons gevoel. ... Het is schandalig. Als schadevergoeding zouden ze als groep hun hele verder leven vrijgesteld moeten worden van welke sociale verplichting dan ook, een een royale uitkering moeten krijgen van iets ter grootte van drie keer modaal.     Zo erg hebben de Roma onder Nederland moeten lijden. Hoe zouden de Roma nu aan dit soort denkbeelden komen? Nou, misschien zijn ze in de leer geweest bij het multiculturele deel der natie (Volkskrant weblog, 01-09-2009, door De remmende voorsprong):   ‘O, wat zijn de Antillianen en de Roma weer beledigd’, open brief aan Paul Lieben. Open brief over een column van de heer Paul Lieben in Elsevier online van donderdag 27 augustus 2009, met de denigrerende titel: ‘O, wat zijn de Antillianen en de Roma weer beledigd’. Geachte Paul Lieben, Niet vaak reageer ik op wetenschappelijke nonsens, maar nu vind ik het noodzakelijk om tegen uw opvattingen in opstand te komen, omdat ik vind dat u zich als wetenschapper zeer moet schamen! U trekt namelijk verkeerde conclusies uit de gegeven feiten en cijfers! Wanneer we uitgaan van de verstandige gelijkheid van mensen, hebben Roma, Antillianen en oorspronkelijke Nederlanders de zelfde intellectuele capaciteiten. Wanneer u daar nier mee akkoord zou gaan, zou u een onderscheid maken in verstandelijke vermogens tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Dus dat er bevolkingsgroepen zijn, die notoir nijgen tot criminaliteit. Dit zou zelfs uit kunnen komen op racisme. Ik ga ervan uit dat u ook van het standpunt van mijn eerste uitgangspunt uitgaat, n.l. de dat alle mensen de zelfde intellectuele capaciteiten hebben.     Dus alle mensen zouden in staat moeten zijn om op de zelfde manier en in 'normale' omstandigheden aan de welvaart van b.v. Nederland kunnen deelnemen.     Wanneer we dus ervan uitgaan, dat alle bewoners van Nederland inderdaad de zelfde intellectuele capaciteiten hebben, moeten er andere oorzaken zijn die hen dwingt tot verkeerde oplossingen om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Dat wil dus zeggen dat het niet aan de Antillianen ligt of aan de Roma of aan de Marokkanen, maar dat de sociaalpolitiek-economische constellatie in o.a. Nederland er de oorzaak van is dat de genoemde groepen tot criminaliteit gedwongen worden. Armoede is vrijwel altijd de oorzaak van crimineel gedrag. Daar is genoeg sociaalwetenschappelijk onderzoek naar gedaan dat dat bevestigd. Ik zelf heb dat in verschillende krotten wijken in de Derde-Wereld en de USA onderzocht.   ...     Waar het op neer komt is dus dat de verschillende bevolkingsgroepen die in diskrediet gebracht worden, in de meeste gevallen onterecht in een kwaad daglicht gezet worden!     Wat kunnen de oplossingen zijn voor de Nederlandse multiculturele samenleving? Ten eerste: de Nederlandse multiculturele samenleving, die een feit is, zal door de autochtone Nederlanders aanvaard moeten worden op een positieve manier, en ten tweede zal de overheid de etnische minderheden op een normale menslievende manier moeten benaderen, en de hele Nederlandse bevolking moeten voorlichten over het wangedrag dat deze overheid uitoefent op de genoemde bevolkingsgroepen.     Ten derde, dat de voorzieningen voor de jongeren in Nederland in het algemeen, dus voor alle jongeren van Nederland, die zeer veel te wensen overlaat, drastisch verbeterd wordt.In het laatste geval gaat het dan om o.a. onderwijs, waar in veel te grote leerfabrieken veel jongeren de mist in gaan, vrijetijdsvoorzieningen die zeer te wensen over laten en vrijetijdsvoorzieningen die veel te duur zijn voor de onderkant van de samenleving. Tenslotte moet hierbij ook de nog steeds negatieve tot discriminatieve houding van te veel bestuurders en burgers ten opzichte van etnische minderheden op alle niveaus van de samenleving vermeld worden. Dit demotiveert leden van de genoemde groepen tot ‘deelname’ aan de multiculturele samenleving.  ... Dus: het is de schuld van de Nederlands leerfabrieken dat speciaal Marokkaanse en Roma jongeren uitvallen. Waardoor ze arm zijn. Waardoor, en door de discriminatie en de overheid,  ze geen andere keuze hebben dan criminaliteit. "De remmende voorsprong", of naar zijn ondertekening van de brief: Dr U. Luarnat, weet het zeker, want anders zou het betekenen dat er verschil was in verstandelijke vermogens van etnieën. En dat kan natuurlijk en vanzelfsprekend nooit het geval zijn. Nu eentje die bijna grappig is (de Volkskrant, 04-09-2009, van een verslaggever):   Zes jaar cel geëist voor besnijdenis OM acht vader schuldig aan besnijden eigen dochter | Meisje door genitale verminking voor het leven getekend. ...Tegen de 30-jarige Mustapha El M. uit Haarlem is donderdag voor de rechtbank in Haarlem zes jaar celstraf geëist wegens het besnijden van zijn 5-jarig dochtertje. Volgens officier van justitie M. Lengers is het meisje door de genitale verminking voor het leven getekend.     De vader van Marokkaanse afkomst werd in oktober 2008 opgepakt nadat zijn dochtertje aan haar pleegmoeder had verteld dat haar 'pappa met een grote schaar in haar plasser had geknipt'. Uit onderzoek is gebleken dat haar clitoris en kleine schaamlippen voor een deel zijn verdwenen. Volgens het Openbaar Ministerie (OM) kan het niet anders dan dat El M. hiervoor verantwoordelijk is.     De verdachte ontkende die beschuldiging met klem. Hij verweet het OM een tunnelvisie en zelfs discriminatie. Volgens hem is het onderzoek er uitsluitend op gericht geweest om hem te veroordelen. De Haarlemmer stelde dat het misdrijf ook door anderen kan zijn gepleegd. ... Een prachtig voorbeeld van aangeleerd taalgebruik: "discriminatie" komt van de multiculturalisten, en "tunnelvisie" uit de advocatenwereld.     'De Haarlemmer stelde dat het misdrijf ook door anderen kan zijn gepleegd' - vraag is alleen: "Wie anders heeft er belang bij?" Dus roepen we de "Discriminatie!" maar weer eens aan. Nog een bekend-aan-het-worden "prinses op de erwt" (de Volkskrant, 04-09-2009, door Jean-Pierre Geelen):   Vrouw zijn ...    Volgende patiënt: De tafel van 5. Wat is er toch mis met het vrouwenpraatprogramma? Veel: iedereen heeft het erover, maar niemand kijkt.     Donderdag zaten Katja Schuurman (die verrassend goed gesprekken leidt), Hedy d'Ancona, Paulien Comelisse, Tara Elders en Anousha Nzume om de tafel in dat kleurloze decor. Het gesprek ging over Guusje ter Horst (nieuws van de dag ervoor), over branden in Californie (de week ervoor).     ... En Anousha Nzume hield een licht hysterische monoloog over haar buurtchinees waar ze om vage redenen werd weggekeken.   ... Waarschijnlijk omdat die Chinezen haar zo met "geknepen" ogen aankeken ... Momammed Mohandis is een prominente jonge PvdA'er. En Marokkaan, die dus gediscrimineerd wordt - hij ging het wel even aantonen (Volkskrant.nl, 22-03-2010):   Marokkaans raadslid mag Utrechtse cafés niet in Een Marokkaans raadslid voor de PvdA in Gouda is furieus omdat hem zaterdag tot drie keer toe de toegang tot verschillende Utrechtse cafés is geweigerd.     ‘Je wordt gemarokkaniseerd waar je bij staat!’, twittert hij.     Bij één café zou de twintiger zijn geweigerd met de woorden ‘voor jou soort geen plek hier’. Op zijn twitterpagina erkent Mohammed Mohandis dat het een bekend probleem is in Utrecht en in andere steden. Hij weet nog niet of hij actie gaat ondernemen. Het bericht stond een tijdlang prominent op de Volkskrant-website.     Dit was de vollediger versie elders (DePers.nl, 21-03-2010, door Mathijs Rotteveel):   Deurbeleid | Vol of anti-Marokkaans? PvdA-prinsje klaagt over discriminatie De jonge PvdA-politicus Mohammed Mohanis ondervond zaterdag weer hoe makkelijk cafés Marokkanen weigeren. Of roept hij iets te snel dat hij wordt gediscrimineerd? ‘Ik had het een tijd niet meer meegemaakt, maar zaterdagavond was het weer raak.’ Mohammed Mohandis werd geweigerd bij drie verschillende Utrechtse cafés. ‘Discriminatie’, zegt hij. Mohandis (24) is gemeenteraadslid in Gouda en voorzitter van de Jonge Socialisten. ...     Eerst ging hij met een vriend wat eten, waarna hij zich meldde bij de deur van café Quignon aan de Utrechtse Oudegracht. ‘Voor jouw soort geen plek hierbinnen’, zou hij te horen hebben gekregen van de uitsmijter. ‘Hij brabbelde wat’, zegt Mohandis een dag later. ‘Ik wilde met hem in gesprek raken, maar hij hield mij af. Aan de non-verbale communicatie merk je dan wel dat het niet gaat lukken. ...’     Vervolgens probeerde Mohandis het bij loungebar Filemon & Baucis en een café waarvan hij de naam niet meer weet. Wederom tevergeefs. Op de website van de Jonge Socialisten schrijft de PvdA-politicus hierover: ‘Ik was beledigd in mijn zijn, door deze harde discriminatie. Ik heb veel steunbetuigingen gekregen, waarvoor dank. Ook verbaasde reacties waarom ik dit naar buiten breng. Ik wil het debat openen over het doorgeslagen deurbeleid. Dit is niet alleen een probleem in Utrecht, ook in andere steden is dit het geval.’     Bij Quignon willen ze niet reageren op het verhaal van Mohandis. Bedrijfsleider Soufian Ouald El Hadj van Filemon & Baucis wel. Hij was zaterdagavond aanwezig. ‘Niet bij de deur, maar bij de bar’, zegt hij. ‘Het was volle bak. Er stond een rij van vijftien meter voor de deur. Dan kan het iedereen gebeuren dat hij wordt geweigerd. Nu was het Mohammed Mohandis. De volgende keer Jan de Vries of Peter de Jong. Kijk, ik ben zelf een volbloed Marokkaan, van de 26 personeelsleden zijn er tien Marokkaans en het hoofd van onze gastheren komt van Jamaica. Weet je wat ook grappig is? Wij hebben hier één stamgast die na sluitingstijd mag blijven zitten om met het personeel een biertje te drinken. Ook een Marokkaan. Wij discrimineren niet, dus moet Mohandis ook niet meteen met dat soort termen gaan smijten. Misschien wilde hij gewoon het nieuws halen. Nou, dat is dan gelukt.’    ... Dit lijkt een uitstekende reden om de politiek vaarwel te zeggen. als je jezelf zo onbetrouwbaar en manipulatief op het etnische vlak hebt betoond, heb je blijk gegeven totaal niet geschikt te zijn voor democratie.     Maar Mohandis is kennelijk een echte Marokkaan - dat wil zeggen: hij doet nooit iets fout:   Mohandis blijft erbij dat er sprake was van pure discriminatie. ‘Anderen mochten wel naar binnen. Zogenaamd vaste klanten.’ Dat de bedrijfsleider van Filemon en Baucis en een groot gedeelte van het personeel van Marokkaanse afkomst zijn, zegt hem niets. ‘Dat maakt het des te erger. Eerst discrimineren en je dan verschuilen achter je afkomst, dat is wel erg makkelijk. Feit is dat ik gisteren keihard geweigerd ben.’ Ja, inderdaad hij is keihard geweigerd - door Marokkanen - omdat het vol was. In die zin is hij een echte politicus: liegen dat het gedrukt staat gaat hem makkelijk af. Ook in het paradijs voor immigratie hebben diezelfde immigranten de nare "Discriminatie!"-gewoonte (CNN.com, 13-05-2010):   Arizona limits ethnic studies in public schools Law bans classes that "promote resentment" of other racial groups Gov. Jan Brewer approves the measure without public statement Brewer's signature comes less than a month after she signed immigration law Fresh on the heels of a new immigration law that has led to calls to boycott her state, Arizona's governor has signed a bill banning ethnic studies classes that "promote resentment" of other racial groups.     Gov. Jan Brewer approved the measure without public statement Tuesday, according to state legislative records. The new law forbids elementary or secondary schools to teach classes that are "designed primarily for pupils of a particular ethnic group" and advocate "the overthrow of the United States government" or "resentment toward a race or class of people."     The bill was pushed by state school Superintendent Tom Horne, who has spent two years trying to get Tucson schools to drop a Mexican-American studies program he said teaches Latino students they are an oppressed minority. There was no immediate response from the Tucson Unified School District, the law's main target.   ... Natuurlijk is de reden dezelfde: een smoes voor sociaal wanpresteren.     Want dat het aan discriminatie ligt is natuurlijk een keiharde leugen, want het geldt bijvoorbeeld niet voor Aziatische immigranten (de Volkskrant, 11-05-2010, column door David Brooks (The New York Times)):   Zweden blijven Zweden, waar ze ook zitten ...  laten we realistisch zijn. De invloed van beleid en politieke interventie wordt vaak verdrongen door de invloed van cultuur en etniciteit.     Je ziet dat ook binnen de VS. Een week geleden publiceerde het American Human Development Project het rapport A Century Apart. Het geeft een overzicht van demografische verschillen in de VS. Zoals te verwachten, is etniciteit zeer bepalend voor het levenspatroon. Landelijk heeft 50 procent van de volwassen Aziatische Amerikanen een universitaire graad, tegen 31 procent van de blanken, 17 procent van de Afrikaanse Amerikanen en 13 procent van de Latino’s.   ... Je zou er ook bijna nog achter zetten: hoe geloviger, hoe sterker het academische wanpresteren. Weer een discodeurgevalletje (de Volkskrant, 26-02-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman):   Aangehouden na aangifte van discriminatie Tussentitel: 'Je hebt niets aan de politie als je wordt gediscrimineerd' Een student van Marokkaanse afkomst, die afgelopen weekend de politie belde vanwege discriminatie nadat hij werd geweigerd bij een Utrechtse discotheek, belandde tot zijn verbazing zelf in de cel. Hij gaat in beroep tegen de opgelegde boete, omdat hij niet wil dat er een smet op zijn blanco strafblad komt.     Badr Zahid (23), student pedagogiek in Amsterdam, toog met een vriend met op internet gekochte kaartjes naar discotheek Club Monza in de Utrechtse binnenstad. Daar mochten ze niet naar binnen, omdat, aldus Zahid, een van de portiers zei dat zijn baas geen Marokkanen in de zaak wil hebben.     Zahid wordt regelmatig geweigerd vanwege zijn afkomst. Net als veel andere Marokkanen probeert hij daar zijn schouders over op te halen. Zahid: 'Maar dit keer werd ik boos omdat ik nota bene een kaartje had. Ik was het helemaal zat om niet welkom te zijn.'    ... De bekende leugens. Maar deze gaat er nog overheen:   Zahid belde de politie om zijn beklag te doen over discriminatie. 'De twee agenten gingen met de portiers praten, die beweerden dat alleen vaste klanten werden toegelaten. De politie vroeg niet naar de bedrijfsleider. In plaats daarvan vroeg de politie mij te vertrekken. Maar ik zei in mijn boosheid: Ik weiger weg te gaan, ik wil naar binnen.'     Wegens het niet opvolgen van een bevel van de politie hielden de agenten Zahid aan en namen hem mee naar het bureau. Drie uur zat hij er die nacht in een cel. Zijn conclusie: 'Je hebt niets aan de politie als je wordt gediscrimineerd. Bel je de politie, beland je in de cel.' De volgende reeks leugens. Want:   De politie zegt dat de agenten 'zich genoodzaakt' voelden hem aan te houden, omdat het onrustig werd op straat. 'We begrijpen dat hij emotioneel reageerde, maar hij wilde niet luisteren naar de agenten', aldus de politiewoordvoerder. Het bekende verhaal aangaande Marokkanen. Maar niet volstrekt allemaal, want hier komt de verrassende wending:   Volgens mede-eigenaar Hakim el Khatib van club Monza was er geen sprake van discriminatie. 'Ik ben zelf van Marokkaanse afkomst, in onze club loopt alles door elkaar.'     De jongens zijn geweigerd, omdat ze volgens clubeigenaar El Khatib met een 'foute houding' voor de deur stonden. 'De camerabeelden liggen nu bij de politie. Daarop is ook te zien hoe ze te keer gingen tegen de politie.' Schaakmat voor de leugenaar. Je treft het aan op alle niveaus - dat wil zeggen: ook daar waar je zou veronderstellen dat ze kunnen nadenken (Leids universiteitsblad Mare, 10-03-2011, door Vincent Bongers):   Rechtenstudent spelt slecht De verplichte taaltoets voor eerstejaars rechtenstudenten wordt begin mei afgenomen. De toets heeft nog geen gevolgen voor zakkers en zal vooral dienen als vingerwijzing voor studenten die het Nederlands onvoldoende beheersen. Maar als de toets uiteindelijk door specialisten binnen Rechten en deskundigen van het Interfacultair Centrum Lerarenopleidingen (ICLON) wordt goedgekeurd, is het de bedoeling dat de toets volgend collegejaar wel gehaald moet worden om te voldoen aan het bsa.   ...     Binnen de raad zijn er nog wel zorgen over de taaltoets. ‘Er zit toch een bijsmaakje aan’, vond Barend Barentsen, universitair hoofddocent arbeidsrecht. ‘We moeten oppassen dat we allochtone studenten, die vaker een taalachterstand hebben, niet uitsluiten en dus in feite discrimineren.’   ... Discrimineren bestaat alleen als er sprake is van gelijke gevallen. En die gevallen blijken, zoals gemeten door onder andere de taaltoets, zeer ongelijk.   Ook advocaten bedienen zich graag van de leugen (de Volkskrant, 03-05-2011, van verslaggever John Wanders):   Zwendel met neppatiënten Vier verdachten in een zaak waarbij uitkeringsinstellingen mogelijk voor miljoenen euro's zijn opgelicht, zaten maandag in de rechtszaal. Drie van hen geboren Turken, nummer vier een zoon van Kerkrade. Allen zaten sinds januari vast. Allen wilden ze naar huis. Alleen de autochtoon, de 57-jarige psychiater Joost G. uit Helmond, mocht, op voorspraak van het OM, terug naar zijn gezin.     'Volgens mij denkt het OM: de een is Turk, de ander niet', reageerde advocaat Peter Plasman geprikkeld namens zijn cliënt, de 46-jarige in het Turkse Yozgat geboren Siman G., psychiater te Rotterdam. Plasman vond de afweging van de Rotterdamse rechtbank 'oneigenlijk'. De raadslieden van beide andere Turkse verdachten zagen evenmin verschil met Joost G. Het OM en de rechtbank wel. Die constateerden uitsluitend bij de Turken herhalingsgevaar.   ... Leugenaars, hypocrieten of leugenaars en hypocrieten. Want afgezien van het gevaar van herhaling, gaat het hier natuurlijk om iets heel anders: het vluchtgevaar. De Turken zijnde namelijk in het bezit van een dubbel paspoort - en een veilige thuishaven. Zoals andere gevallen al hebben laten zien. Weer een journalist van de Volkskrant die de discriminatieleugens verspreidt (de Volkskrant, 21-05-2011, door Jaap Stam):   Interview | Andrée van Es, wethouder in Amsterdam 'Ik probeer Amsterdam hoffelijker te maken' ... Synagogen worden beveiligd. Bij moskeeën lopen gelovigen wacht. Joden worden bedreigd, homo's in elkaar geslagen. Marokkaanse jongeren worden gediscrimineerd aan de deur van de discotheek en op de arbeidsmarkt. En u volstaat met een appèl.  Moslims vallen honderd keer zo vaak joden en homo's aan als dat moskeeën worden aangevallen - en dan hebben het nog niet over de aanvallen op autochtonen, bijvoorbeeld middels criminaliteit, die nog vele malen meer voorkomen. Maar "verslaggever" maakt daar een één-op-één geval van. Je reinste racisme en discriminatie, dus. En natuurlijk wordt bij iedere juridische aanklacht "Discriminatie!"geroepen (de Volkskrant, 02-08-2011, van verslaggeefster Charlotte Huisman):   Joden 'aan het gas' wensen? 50 uur straf De politierechter in Utrecht heeft maandag de 18-jarige Ayoub A. uit Zeist veroordeeld tot 50 uur werkstraf wegens het beledigen van Joden bij de dodenherdenking van 4 mei in Utrecht, en het beledigen van agenten.     Ongeveer tachtig personen herdachten die avond aan de Utrechtse Lomanlaan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, toen een Renault met drie mannen langsreed. Net na de twee minuten stilte schreeuwde een man uit het autoraam 'Alle Joden aan het gas' en maakte een armgebaar dat sommige getuigen deed denken aan de Hitlergroet.     De politie hield de auto even later aan. De verdachte bood verzet bij zijn aanhouding. Hij zei: 'Fuck the police', maakte de agenten uit voor racisten en wenste ze dodelijke ziekten toe. De agenten werkten hem tegen de grond.     Ayoub A. ontkende dat hij iets heeft geroepen naar degenen die de bijeenkomst bijwoonden. Ook zei hij niets beledigends tegen de agenten te hebben gezegd. 'We waren gewoon aan het chillen in de auto. Ik werd boos omdat ik valselijk werd beschuldigd. De agenten hebben mijn arm gekneusd bij een wurggreep.' Hij heeft een klacht ingediend over het politieoptreden.   ... Discriminatie! Iets dat gezien wordt als de overtreffende trap van discriminatie is "etnische profileren", zijnde de vertaling van het Amerikaanse "racial profiling",  wat aldaar als een halsmisdaad wordt gezien (overigens: met gevangenissen gevuld met 80 projecten creolen). Dat ook dat onjuist is, bewijst het volgende voorbeeld (de Volkskrant, 03-02-2012, ANP):   Schiphol voorkomt ontvoering kind Een 33-jarige Hagenaar heeft donderdag geprobeerd zijn 1,5 jaar oude kind heimelijk naar Turkije te transporteren. De man, die als alleenreizende ouder met kind argwaan wekte, is op Schiphol aangehouden. Na onderzoek bleek dat de moeder geen toestemming voor de reis had gegeven. ... Er is geen enkele twijfel wat de reden was om alarm te slaan: allochtoon plus man-alleen-met-kind ... Profileren aan de hand van ruimschoots bekende ervaringen met ontvoeringen door allochtone mannen. Tevens etnisch profileren. Maar dus volkomen gerechtvaardigd, want niet gebaseerd slechts op etnie, maar op etnisch gedrag. Het volgende plakken we achter al dit soort verzamelingen (de Volkskrant, 04-08-2012, door Rob Gollin   'Mijn ouders hebben me altijd gewaarschuwd voor vooroordelen en zelfbeklag' Serdar Gözübüyük, nog maar 26, mag zich de beste scheidsrechter van Nederland noemen. ... ...    Scheidsrechter Serdar Gözübüyük, de jongste van drie broers uit een Turks gezin in Haarlem, was ook in zijn vak herhaaldelijk de jongste, en nu al de beste van Nederland. Volgende maand neemt hij de Gouden Kaart in ontvangst tijdens het Voetballer van het Jaar-gala, de oorkonde voor de hoogst gewaardeerde scheidsrechter van het afgelopen seizoen. In de klassementen van Voetbal International en NUsport eindigde hij ook als winnaar.    ... Zou iemand van jouw leeftijd eigenlijk niet nog gewoon lekker moeten voetballen? 'Als heel veel mensen, zowel in het vak als erbuiten, tegen me roepen: ga door met fluiten? Dat motiveert enorm, kan ik je zeggen. Het was allemaal niet zo vanzelfsprekend. In mijn omgeving was het overheersende gevoel dat je als Turk of Marokkaan of Surinamer in Nederland toch niks kon bereiken. Ik hoorde alleen maar van vrienden dat ze werden afgewezen, ook degenen die hbo of een universitaire opleiding hadden. Er werd ook altijd gezegd: een Turk heeft nog nooit wat bereikt in het Nederlandse voetbal. Het bijzondere was dat het mij wel lukte. Wat werd gezegd, klopte niet. Ik heb nooit ervaren dat er voor mij een barricade is opgeworpen. Elk jaar was er promotie. Mijn idee is dat als je ergens honderd procent voor gaat, die kans heus wel komt. Die kun je zelf creëren. Maar het gebeurt niet als je in je eigen vertrouwde kringetje blijft hangen, waar weinig Nederlands wordt gepraat, op afstand van de Nederlandse cultuur. Daar wordt gezegd: ik kom niet aan de bak omdat ik Ahmed heet, of Mohammed. Maar mijn vader zei altijd: het kan heel goed dat Jan of Piet hetzelfde overkomt. Het zijn mijn ouders geweest die me altijd hebben gewaarschuwd voor dat soort vooroordelen en zelfbeklag. Het zijn mijn ouders geweest die mijn broers en mij altijd voorhielden dat we van Turkse origine zijn, maar dat we ons moesten aanpassen aan de Nederlandse cultuur. Wij wonen hier, zo zijn de regels.    ... En al het andere is anti-Nederlandse discriminatie, anti-blank racisme en grove leugens. De volgende auteur heeft zich al rookgordijn een Nederlandse naam aangemeten - de taal die eruit komt is zo allochtoon als het maar kan zijn - net als zijn echte naam: Ahmad Qeliech Khaniy (Joop.nl, 09-08-2012, door Sander Terphuis -  Staatsrechtjurist ):   Tijd voor Immigrant Pride Wat betreft de datum voor het houden van deze jaarlijkse parade is mijn voorstel te kiezen voor 14 oktober; de datum waarop het minderheidskabinet Rutte-Verhagen met gedoogsteun van Wilders werd beëdigd Dit jaar vond weer een mooie Gay Pride plaats in het Amsterdamse. Het idee achter deze parade is om ieder jaar opnieuw de aandacht te vestigen op de gelijkwaardige behandeling van homo's en lesbiennes en op het tegengaan van discriminatie vanwege hun seksuele geaardheid. Ik roep de politiek en de betrokken maatschappelijke organisaties op om, vergelijkbaar met de Gay Pride, jaarlijks een 'Immigrant Pride' te organiseren. Deze parade is om verschillende redenen nuttig en noodzakelijk. Ook de steun van onze immigrante prinses Maxima voor het mogelijk maken van deze parade zou zeer waardevol zijn.   ...     Een andere reden voor het houden van een jaarlijkse Immigrant Pride is om de aandacht te vestigen op de gelijkwaardige behandeling van immigranten en op het tegengaan van discriminatie. Hoewel het bij wet verboden is om bevolkingsgroepen te discrimineren op basis van hun afkomst, geloof of huidskleur, komt het helaas in de praktijk nog vaak voor.   ... Zoals inmiddels uitgebreid bewezen is, is dit een rabiate leugen. Er zijn vast wel wat incidenten te vinden, maar als we op dit hoeveelheden incidenten moeten afgaan, moet moslims onmiddellijk het land uit gezet worden, vanwege hun veel grotere hoeveelheid incidenten van overlast en criminaliteit en moord en doodslag op Nederlanders.     En natuurlijk Ahmad Qeliech Khaniy weet dan ook alleen maar dit te noemen:   Denk hierbij aan het Polenmeldpunt ... Over de hoofddoekjesbelasting en andere discriminatoire plannen gericht tegen de immigranten zullen we maar zwijgen. Het voorstel van de moslims om alle niet-moslims het hoofd af te hakken en naar de hel te sturen zullen we het dan ook maar niet hebben.     Zelfs dit is een hoogtepunt van discriminatie:   En alle immigranten uit niet West-Europese landen zullen worden geweigerd als de PVV het ooit in Nederland voor het zeggen krijgt. Oftewel: iedere beperking van immigratie is discriminatie. En bedenk hierbij dat Ahmad Qeliech Khaniy staatsrechtjurist is.     Helemaal gestoord, dus.     En de storing is wijd verspreid:   Dit artikel is ook verschenen in NRC Handelsblad.  De kwaliteitsmedia van Nederland zijn er allemaal mee besmet. Een moslim denkt met zijn aangetaste rationaliteit een punt van ratio te hebben (Joop.nl, 15-10-2014, door Karim Khaoiri - Blogger ):   Voor een Marokkaanse verdachte is er nooit empathie Als de verdachte van de moord op de scholier in Voorburg Marokkaans was geweest, waren de media nooit zo genuanceerd en begripvol geweest als nu. Al vele jaren hou ik mij bezig met criminaliteit en met enige regelmaat schrijf ik hierover. Ik ben altijd op zoek naar het waarom en probeer dan ook te begrijpen waarom iets gebeurt. ...     Toen vrijdagmiddag bekend werd dat op een school in Voorburg iets verschrikkelijks plaats had gevonden, namelijk een steekpartij, was de vraag naar de afkomst van verdachten een 'vanzelfsprekende'. Marokkaan las ik her en der, de reacties zijn dan zoals altijd giftig en de moeite van het lezen nauwelijks waard. De reageerders lopen zoals altijd leeg en het racistische gewauwel over Marokkanen valt niet meer tegenop te filteren. Het bleek echter geen Marokkaan. Shocker! Wat te doen? Zelf dacht ik aan de berichtgeving rondom de dood van juwelier Stratmann en grensrechter Nieuwenhuijzen. Niet dat hierna niets meer gebeurd is, integendeel zelfs, maar omdat ik hier een aantal stukken over schreef en ontzettend veel bedreigingen van mensen kreeg die het met mij oneens waren en mij onder meer verweten een daderknuffelaar te zijn. Geen gewone jongens, maar Marokkanen In beide gevallen was de vraag naar de afkomst van de daders veelal leidend. In beide gevallen bleek dit voor bijna alle media, en zeker voor haar opiniemakers, dan ook het startschot voor een diarree aan collectieve verdachtmakingen. Zo waren de jongens die de grensrechter aanvielen geen gewone jongens die schopten, nee het waren Marokkanen die schopten. ... Hetgeen bij interviews op het schoolplein van de daders ook volkomen bleek te kloppen: het waren Nederlandhaters met "Kk kazen" ("Klote kanker kazen") voor in de mond, en die bovendien de omliggende buurt met Nederlandse mensen terroriseerden.     Dit artikel schoot zelfs bij Joop.nl oneindig ver zijn doel voorbij. Een selectie van de reacties:   Kaj Peters, ma 20 oktober 2014 21:26 Ik ze anders akelig vaak begripvolle reacties in de trant van dat het logisch is dat Marokkaanse jongeren onrust trappen, want ze worden natuurlijk gediscrimineerd. Zowel bij de doodgereden tasjesdief als de meer recente overvallers in Deurne worden de daders zo goed als mogelijk vermenselijkt. In allebei de gevallen kwamen er ook uitgebreid mensen uit de Marokkaanse gemeenschap naar voren die zich het maatschappelijke onrecht uitspreken.     Ik bedoel dit niet als hol populisme, maar de vaker genoemde calimero-houding doet niemand goed. Nu moeten er zelfs Marokkanen bij betrokken worden als ze in geen velden of wegen te bekennen zijn. Pepijn Nostrinite, za 18 oktober 2014 12:27 [Als de verdachte van de moord op de scholier in Voorburg Marokkaans was geweest, waren de media nooit zo genuanceerd en begripvol geweest als nu.]     Een gevaarlijke vooronderstelling die ik niet deel. Als de feiten hetzelfde zouden zijn geweest had ik ook voor de Marokkaan begripvol geweest. Ik vind het een beetje een treurig Calimeroberichtje. Molly Sweet, ma 20 oktober 2014 09:05 in reactie op Jan Lul Ik herinner me een kleuterjuf, Marokkaans, die een paar jaar geleden werd doodgestoken. Had iedereen zeer veel empathie en medeleven voor. Met GeenStijl voorop, die het bericht als eersten plaatsten, en er grondig woedend over waren. Lux etVeritas, vr 17 oktober 2014 22:57 [Voor een Marokkaanse verdachte is er nooit empathie]     Die uitspraak zelf is al tegenstrijdig. Nooit. Kees deReek, vr 17 oktober 2014 20:00 http://www.elsevier.nl/Nederland/nieuws/2014/10/Juweliersechtpaar-Deurne-bedreigd-1624451W/ Zullen we dan hier ook maar begrip voor gaan opbrengen? De gemeenschap die eerst de hand boven het hoofd hield van de daders, toen de slachtoffers aan ging klagen, en nu over is gegaan tot bedreigingen (wie anders?). Martijn Hansen, do 16 oktober 2014 23:52 "Ik ben altijd op zoek naar het waarom [...] Waarom iemand besluit [...]Waarom iemand [...] mishandelt. "     Maar in dit specifieke geval even niet? . In dit specifieke geval is "iemand" voor jou niet een individu maar is zijn "afkomst" relevant!. Doe je dan niet precies hetzelfde wat je de "media" verwijt? Ginger Ted, do 16 oktober 2014 21:07 "Als de verdachte van de moord op de scholier in Voorburg Marokkaans was geweest, waren de media nooit zo genuanceerd en begripvol geweest als nu. "     Niets anders dan het eng-racistische denken van Karim Khaoiri kan worden afgeleid uit een dergelijke reactie.     Alle media en veruit de meeste mensen deden niets anders dan verbijsterd en verdrietig zijn, zich afvragen óf er wat en wát er gedaan kon worden, of überhaupt wel meer of anders dan al gebeurt, aan mogelijke aanleidingen tot dit drama toen bleek dat er mogelijk pestgedrag speelde.     Als er een motief van racisme bij dit drama zou spelen, dus naast het pestgedrag, of slechts daarom, zou dat natuurlijk ook als punt meegenomen worden. Maar dat speelde dus niet.     Maar mensen als Karim Khaoiri kunnen dat maar slecht hebben, zoals bij elk maatschappelijk item wat aandacht trekt.     Ze zullen en moeten, hoe geforceerd ook, racisme erbij slepen, en dan in Karim Khaoiri's geval ook nog bij voorkeur racisme jegens Marokkanen.     Sneue mensen die dat doen. Harry Robinson, do 16 oktober 2014 10:42 Wanneer de dader van deze moord een Marokkaan was geweest, en het verhaal zou op dezelfde manier verteld worden, dan zouden veel, zeer veel Nederlanders ook compassie tonen. Hoe denkt Karim Khaoiri te weten wat heel Nederland denkt? In feite discrimineer je de doorsnee Nederlander nu. Maar hoewel interessant, was dit niet waar het om ging en wat de Marokkaan had gemist:   Sander VanderWal, zo 19 oktober 2014 05:09 in reactie op nadia benjida ... Overigens kan ik zo een Marokkaanse dader van een misdrijf bedenken waarvoor wel empatie zal zijn. De truuk is om een misdrijf te kiezen waarvoor altijd empathie bij het publiek zal zijn voor de dader. Neem een vrouw die haar verkrachter dood maakt tijdens een verkrachting. Je zal dan zien dat de ethniciteit geen bal uitmaakt. Of de vrouw die de belagers van haar man doodschiet tijdens een geweldadige beroving. Haar ethniciteit zal ook geen bal uitmaken voor de sympathie.     En voor bepaalde soorten daders zal nooit empathie zijn. Mensen die iemand op een voetbalveld doodschoppen is er zo een, en geweldadige overvallers is een andere. Dat komt allemaal niet door de ethniciteit van de daders, maar door het karakter van het misdrijf. En dat was de Marokkaan dus even vergeten: dader en slachtoffers hadden een sociale relatie met elkaar, en de daad gebeurde in het kader van die relatie. Heel anders dus, dan het vrijwel altijd willekeurige geweld van de Marokkaanse dader, dat heel vaak van een extreme soort is, wildvreemden betreft, en bijna exclusief wildvreemden van Nederlandse origine. Zo exclusief, dat er een ernstig vermoeden is van een racistisch motief. Daarom hebben Nederlanders geen sympathie voor Marokkaanse daders: het is zelf racistisch gajes. Het is andersom: het zijn niet de Nederlanders die discrimineren, maar de Marokkanen.     Natuurlijk was er ook een sleep Nederlanders die het weer allemaal o zo zielig en sneu vinden, voor de Marokkanen. En er zijn ook een paar allochtonen onder de reageerders. Hier zijn hun reacties:   Mostafa Mouktafi, vr 17 oktober 2014 19:43 Na 11 september 2001 is er in mijn leven als moslim zeker iets veranderd.     Sinds die dag weet ik zeker dat mensen in landen waar democratie en vrijheid een grote mond hebben, niet gelijk zijn en zeker niet gelijkwaardig worden behandeld. Toen 19 moslimmoordenaars (van wie het merendeel Saoediërs) 3000 onschuldige Amerikanen hebben gedood, werd er meteen geroepen dat de wereld was veranderd, terwijl de Amerikaanse president Bush twee dagen na 11 september hand in hand met de Saoedische koning over het gazon liep. Maar toen in 1995 Servische christenen 7000 moslimmannen en -jongens vermoordden onder de neus van de Nederlandse militairen, moest de wereld blijven zoals hij was.     De wereld is hetzelfde gebleven: de zon gaat nog steeds op in het oosten. Maar de mensen zijn veranderd, want zij kijken alleen naar de achterkant van de spiegel. Toch zijn er nog steeds mensen die ook nadenken. robert van velzen, do 16 oktober 2014 23:26 in reactie op Daan Ouwens 'Uit jouw reacties hier blijkt dat een Marokkaan voor jou onder alle omstandigheden schuldig is.'     Hoe verzin je het? Ik zal je maar niet vragen eea te onderbouwen... . nadia benjida, do 16 oktober 2014 20:27 in reactie op robert van velzen jij en Harry zijn de perfecte voorbeelden van datgene waar Karim op doelt. Mostafa Mouktafi, wo 15 oktober 2014 17:37 Over de Terrorist Tristan van der Vlis van de vreselijke schietpartij in Alphen aan den Rijn, zeiden de media dat hij beetje gestoord was ??? leugenaars! Loubna Draoui, wo 15 oktober 2014 14:44 Voor degene die nu zeggen dat dit incident nu niet over Marokkanen gaat en dat de schrijver er toch weer Marokkanen heeft bij gehaald.     In feite heeft hij dat niet gedaan. De mensen die, voordat de dader bekend was alvast er van uitgingen dat het een Marokkan was, die hebben de Marokkanen erbij betrokken en deze analyse mogelijk gemaakt. Ik heb zelfs een tweet gelezen van iemand die hockeyster Fatima de Moreiro er bij haalde om aan te tonen dat de naam Anthony misschien ook wel gebruikt kan worden voor een Marokkan zoals Fatima dus ook een niet Marokkaanse kan zijn. nadia benjida, do 16 oktober 2014 21:08 in reactie op Loubna Draoui Loubna leuk dat er nog een marokkaanse op deze site is. Naast Mostafa zijn er geloof ik geen andere marokkaanse medelanders. Leuk dus dat ook jij iets van je laat horen maar ik ben bang dat je over een aantal weken met de staart tussen je benen wegsluipt hier. Er zijn een aantal joopers die echt geweldig zijn maar er zitten ook een aantal kwakzalvers tussen die willen echt niet van jou horen dat niet iedere marokkaan crimineel is en zien in jou iemand die de gemeenschap moet gaan aanspreken. Ik ben tot de conclusie gekomen dat je je moet richten op mensen die wel oprecht er iets van willen maken als gemeenschap en de andere joopers daar kom je echt geen steek verder mee. Bergen energie en niets blijft hangen ze denken toch wel in het patroontje "ze zijn allemaal hetzelfde". Toont wel aan waarom die tweedeling ook in de maatschappij bestaat. Er is echt een groep halsstarrige mensen die je nooit zult overtuigen ook als je met argumenten en feiten komt. "Wij" zullen altijd slachtoffer spelen en de hand niet in eigen boezem willen steken. Let it be!  Eén gesloten front tegen de Nederlanders. Nederlandhaat. Discriminatie én racisme. Het volgende geval is een poepsjiek geval. Eentje gepaard gaand met het parfum "Ik snap wel waarom jullie het doen ..." En "Jullie moeten we geloven want ik ben ook blank". En: "Ik weet wat het is want ik heb het van nabij meegemaakt" - want getrouwd met een Marokkaan (overigens: ook dit geval is geen uitzondering op de absolute regel: is de helft van de ouders moslim, zijn de kinderen moslim) (Vrij Nederland, 11-02-2015, door Greta Riemersma):   De grote blinde vlek van de Nederlandse blanken Greta Riemersma wil niet dat haar kinderen ... De avond na de aanslag op Charlie Hebdo ging mijn tienjarige zoontje met buikpijn naar bed. ‘Ik moet steeds aan die agent denken,’ zei hij. ... Mijn zoontje lag er wakker van. Uren nadat hij naar bed was gegaan, vroeg ik hem: ‘Of is er nog iets anders?’ Dat was er. Hij wilde de volgende dag niet naar school. Hij zou met zijn klas zoals altijd het Jeugdjournaal kijken, waarin uiteraard de gruwelijke gebeurtenissen aan de orde zouden komen. Hij was bang voor de discussie die zou ontstaan.     Maanden eerder, na de eerste onthoofdingsfilm van IS, had een aantal kinderen hem na afloop van het Jeugdjournaal aangesproken. ‘Blij dat ik geen moslim ben,’ hadden ze gezegd. Hij had geantwoord dat hij de islam heel anders kende dan op deze gewelddadige manier, maar niemand vond dat een interessant verhaal. ‘Ze luisterden niet eens, mama,’ zei hij. Toen bleek dat IS het niet bij één onthoofding liet, werd mijn zoontje onzeker. Er kon elk moment in het Jeugdjournaal weer zo’n film opduiken, waarna zijn klasgenoten zich misschien opnieuw tot hem zouden richten. En als IS niet van zich liet horen, dan wel de taliban, Al-Qaida of Boko Haram – mijn zoontje had de denominaties van de extreme islam verrassend snel onder de knie.     Zeker, zoals ieder weldenkend mens raakte hij niet uitgepraat over de barbarij omdat die nauwelijks te bevatten was. Op televisie zag hij hoe de mannen van IS met hun kalasjnikovs een groep andersdenkenden aan de rand van een massagraf afknalden. Hij gruwde ervan en had medelijden met de slachtoffers. Maar als tienjarige zoon van een Marokkaanse moslim merkte hij dat anderen die wandaden op hem betrokken. Hij schaamde zich. Hij was een Nederlands jongetje dat speelde met Playmobil, en ineens had hij het gevoel dat zijn medeleerlingen hem hielden voor een Middeleeuwse idioot met een baard. ‘Dit moet stoppen! Ik word hierop aangekeken,’ riep hij.    ... Kortom: een bijna volkomen juiste analyse. Van het jongetje. Niet van de ouder die opmerkt dat het een Nederlands jongetje is. Flagrante onzin, dat. Nederlanders zijn per definitie geen moslim. Het is elkaar volstrekt uitsluitend. Nederland is een beschaafd land dat gelooft dat de maan van steen is, moslims geloven dat de maan van groene kaas is. En het is óf steen, óf groene kaas. Beide kan niet.     Maar dat jongetje noch iemand anders kan die moslim-terreurdaden stoppen, dus de enige manier om de associatie te stoppen, is het stoppen van moslim-zijn. En dat wordt willens-en-wetens niet gedaan. dus de verantwoordelijkheid voor de associatie ligt volkomen en 100 procent bij de ouders en hun associatie van zichzelf en hun kinderen met de islam.     Voor de volledigheid: de gevolgen voor het kind in de klas hebben niets maar dan ook helemaal niets met discriminatie te maken.     En dus ook niet dit:   Greta Riemersma wil niet dat haar kinderen vervallen in slachtofferdenken omdat ze worden uitgemaakt voor ‘kut-Marokkaan’. Maar ze vraagt ook begrip voor hun situatie, die niet genoeg wordt erkend: ‘Racisme, discriminatie en pesterijen bestaan, en ze maken soms strontmisselijk.’ De pesterijen zijn het natuurlijke gevolg van het jezelf buiten de groep plaatsen door jezelf en je kinderen te maken tot moslim, en ze dan los te laten op niet-moslims. Niet-moslims die door moslims qua geloofsbasis gepest en gediscrimineerd worden. "Wie zijn billen brandt met een weerzinwekkend geloof, moet op de blaren zitten". En dat het lot ook de kinderen treft, is de schuld van de ouders.     En de verwijten horen dus, zoals gewoonlijk andersom gericht te worden: het is een schande dat Nederlandse kinderen blootgesteld worden aan echte moslims, terwijl ze net geshockeerd zijn door weerzinwekkende moslims op de televisie.     En ook die kop van het artikel draait de zaak dus volkomen om. Die moet luiden:   De grote blinde vlek van moslims in Nederland Of beter:   De grote blinde vlek van de gekleurden in Nederland Gevolgd door:   De Nederlander vraagt begrip voor zijn situatie, die helemaal niet wordt erkend: allochtone en moslim-pesterijen, overlast, criminaliteit, discriminatie en racisme bestaan, en ze maken strontmisselijk. Vrij Nederland besteedt iets van drie pagina's aan de absurdistisch omgekeerde wereld. En de Volkskrant is het er natuurlijk hartstikke mee eens (de Volkskrant, 05-02-2015, rubriek Weekbladen, door Paul Onkenhout):   Mannen Kwajongensdingen ... en onze blinde vlek. ...    Het meest confronterende en ongemakkelijke verhaal staat ook in Vrij Nederland. Journalist Greta Riemersma (blank, getrouwd met een Marokkaanse man, twee kinderen) schrijft over discriminatie. In Nederland.     De kern van haar betoog is dat blanken zouden moeten erkennen dat ze een blinde vlek hebben als het gaat om de werkelijkheid van niet-blanken.     'Veel blanken kijken weg en dat is nergens voor nodig. En het is helemaal onzinnig om te zeggen: 'Maar ik ben geen racist.' Wie geen racist is, prima, houden zo. Maar racisme en discriminatie bestaan, evenals allerlei vergelijkbare pesterijtjes en grapjes die wel eens strontmisselijk maken.' Het bon-ton geworden keiharde generaliserende racisme. Het anti-blanke racisme. Het racisme van de soort: "Degenen die zeggen dat ze het niet zijn, zijn de ergste". Leuk, dat. Maak er maar van "De moslims die ontkennen dat ze extremist en terrorist zijn, zijn de ergste". Naar Discriminatie , of site home ·. 14 aug.2003