Bronnen bij Islam, cultuurbeelden: islamisering

Eén van de kernideeën van de islam, "De Onderwerping", is dat de hele wereld islamitisch moet worden. Moet worden "Onderworpen".

Moslims hebben dus een probleem of een uitdaging daar waar dat niet het geval is. In een wat verder verleden werd dit voornamelijk opgelost door oorlogsvoering, naar het voorbeeld van Mohammed. Maar sinds die tijd zijn ze gestuit op krachtigere culturen, en is hun opmars grotendeels gestuit, en gaat het langzamer.

Maar hun streven zullen ze nooit opgeven, want dat is hetzelfde als het opgeven van hun geloof. Op die manier worden landen met heel weinig islam landen met ietsje meer islam, landen met een ietsje meer islam worden landen met nog wat meer islam, enzovoort.

De situatie die wij in Nederland en Europa het best kennen is die van vrijwel nul islam. Vroeger was die stabiel maar gebruik makend van de door technologie sterk toegenomen mobiliteit, heeft men nu ook daarvoor een oplossing: eerst zorgt men voor een instroom van individuele gevallen die zich niet afficheren als moslims, zodat het lijkt alsof het geen invasie is. Als men voldoende mensen heeft geïnfiltreerd, gaan die bij elkaar hokken, en nemen de parafernalia van moslims aan: gaan hoofddoeken en baarden dragen, en bouwen steeds intimiderender moskeeën. Tegelijkertijd gaan ze steeds intimiderender gedrag te vertonen uitleg of detail , zodat niet-moslims uit de gemengde wijken vertrekken.
 
Ondertussen probeert men de rangen te versterken door kettingimmigratie. En aan de grenzen van hun gebieden passen ze voortdurend de tactiek van de intimidatie toe, zodat deze geleidelijk groter worden.

De praktijk leert dat dit en aanverwante processen ook best wel snel kunnen werken. Hier voorbeelden daarvan, verzameld naar aanleiding van de constatering van het resultaat van het proces, de globale verdeling van het moslimpercentage per land . Het eerste voorbeeld slaat op een situatie met ongeveer de helft  islam (de Volkskrant, 13-02-2016, door Martin Sommer):
  Allemaal kleine sultans

Genadeloos zijn de observaties van Betsy Udink, die twee periodes in Turkije woonde. 'De opkomst van de islam is als een springvloed gegaan.'

...  Betsy Udink ziet eruit als een deftige, ietwat terughoudende dame. Maar haar hartstocht is niet anders dan op haar 23ste, toen ze voor het eerst naar Koerdistan trok. ...
    Twee periodes woonde Betsy Udink in Turkije. Haar man Marcel Kurpershoek, arabist en schrijver, was van 2001 tot 2005 ambassadeur in Ankara. Daarna was hij in 2013 en 2014 speciale gezant voor Syrië, standplaats Istanbul. ...
    'Ik kwam eind jaren zeventig als correspondent in Caïro terecht ...' ...
    Turkije had zich onder Mustafa Kemal Atatürk (1881-1938) juist officieel afgekeerd van de islam. ...
    Een ommekeer kun je de terugkomst van de islam in Turkije niet noemen. ...
     'Ik had een Turkse vriendin die steeds heeft gewaarschuwd. Ze was correspondent in Athene geweest voor Hürryet, de grootste seculiere krant. Een prachtige vrouw, ze kon zo uit de Parijse beau monde komen. Je zult zien, als ze straks de macht hebben, verandert alles, zei ze. Door de sociale druk moeten wij allemaal een hoofddoek dragen. Bij jullie in Nederland is dat anders. Jullie kunnen de moslims vrij laten om een hoofddoek te dragen, omdat je het zelf niet hoeft. Hier is de druk enorm. Je wordt in de lift aangesproken: ik zag je dochter thuiskomen om negen uur 's avonds. Helemaal alleen, zou je dat wel doen? Dat willen we toch niet in dit gebouw. Dat gaat heel snel en zeker als het staatshoofd het goede voorbeeld geeft.'     ...

Dat was de start van het proces, in 2016 is het zo ver:
  ... Deze maand is een wet aangenomen die de lunchpauze voor ambtenaren aanpast zodat ze kunnen meedoen aan het vrijdagmiddaggebed. ...
    ... Door de sociale druk moeten wij allemaal een hoofddoek dragen. ...

En sociologisch gezien is dat heel snel.

Indonesië is niet Arabisch en kent (daarom) volgens velen de meest gematigde en tolerante vorm van islam. Hier is de waarheid (de titel is van de webversie) (de Volkskrant, 03-02-2016, van correspondent Michel Maas):
  Religieuze minderheden beschimpt, bedreigd en verjaagd

Knokploegen vallen in Indonesië al jaren religieuze minderheden aan. ...

...    Mishandeling en vervolging van minderheden zijn een groeiend probleem in Indonesië. Hoewel de grondwet vrijheid van godsdienst garandeert, is intimidatie aan de orde van de dag, vooral door radicale moslimgroepen. Opgehitste massa's vallen al jaren leden van religieuze minderheden aan.
    Terwijl de overheid toekijkt, worden huizen, moskeeën en kerken verbrand. Als het om godsdienst gaat, geldt het hukum Jalan, het recht van de straat. Knokploegen kunnen ongestoord hun gang gaan.    ...

Omdat dit de Volkskrant is, is de boodschap van het artikel dat de regering er iets aan probeert te doen, met als aanleiding deze groep:
  ... De kinderen behoren tot 'ex-Gafatar', de jongste religieuze minderheid die zich vervolgd weet in Indonesië. ...
    Met de opvang van de ex-Gafatar lijkt de regering iets goed te willen maken.

Maar dat is volstrekt zinloos, omdat moslims als totale groep zo zijn:
  ... Hun commune in Kalimantan is aangevallen en platgebrand door boze moslims die geen zin hadden in 'ketters' in de buurt. ...
    De commune bestond pas vier maanden en de meeste bewoners waren van Java gekomen. Zij volgden, zegt Gunawan, hun 'messias', Ahmad Musadeq. Zij wilden op Kalimantan een 'voorbeeldgemeenschap' stichten waar iedereen gelukkig zou zijn en niemand honger zou hebben.
    De rest van Indonesië kijkt daar, na een haatcampagne van moslim-organisaties en media, anders tegenaan. De 'messias' is in de berichten een 'valse profeet' en een onverbeterlijke ketter, voor wie jodendom, christendom en islam kanten van één en dezelfde religie zijn. In 2008 is hij daarvoor tot vier jaar gevangenisstraf veroordeeld. Zijn toenmalige beweging Al Quiyadah Al Islamiyah werd verboden. Na zijn vrijlating stichtte hij 'Gafatar' (de 'Beweging van de Dageraad van de Archipel'), die al snel eveneens verboden werd.

Ook hier was er al islam, en is er steeds meer islam.

Nog erger is het in dit ook niet-Arabische land (de Volkskrant, 12-03-2016, van verslaggever Ben van Raaij):
  Blasfemiewet verlamt Pakistan

De lijfwacht die zijn baas vermoordde omdat deze een iets soepeler optreden tegen blasfemie voorstond, werd een volksheld. Het illustreert hoezeer Pakistan in de ban is van de eer van de Profeet.

Tussentitel: Honderden Pakistani zijn veroordeeld wegens godslastering en zitten in een dodencel

Radicaal-islamitische juristen regisseren de beweging tegen godslastering die Pakistan al 25 jaar in zijn greep heeft. Een actiegroep van honderden advocaten fabriceert aanklachten wegens blasfemie, een vergrijp waarop in Pakistan de doodstraf staat. Het verhoogt de spanningen in een maatschappij waar de kloof tussen hardliners en liberalen toch al groot is.
    Hoe groot bleek vorige week weer na het ophangen van Mumtaz al-Qadri, een lijfwacht die in 2011 de gouverneur van Punjab doodschoot omdat deze de draconische blasfemiewet had willen versoepelen. De moord maakte van Qadri een volksheld in een land waar fanatici vermeende godslasteraars al lynchen omdat die bijvoorbeeld een Koran uit hun handen hebben laten vallen.
    Tienduizenden gingen bij zijn begrafenis in Rawalpindi de straat op. Qadri leeft, riepen ze, terwijl ze rozenblaadjes over zijn kist strooiden. 'Jouw bloed brengt de revolutie voort!' Sommigen droegen T-shirts met 'Ik ben Mumtaz Qadri'. ...
     De anti-blasfemiebeweging is een gerichte campagne, zegt de Pakistaanse publiciste Beena Sarwar vanuit Boston, VS. Achter de stroom van rechtzaken zit een advocatengroep die verbonden is met de radicaal-islamitische beweging Khatm-e-Nubuwwat. ...
    Khatm-e-Nubuwwat is vanuit zijn hoofdkwartier in Lahore al decennia de motor achter de strijd tegen godslastering, zegt ook Matthew Nelson, Pakistan-expert van de School of Oriental and African Studies in Londen. ...
    In praktijk is de blasfemiewet tegen alle religieuze minderheden gericht, zegt Nelson. Hoewel 97 procent van de Pakistani moslim is, was meer dan de helft van alle aangeklaagden tussen 1987 en 2014 Ahmadi, christen of hindoe. ...
    Het aanpakken van de blasfemiewet zelf lijkt nog een brug te ver, want een meerderheid van de Pakistani vindt dat alle godslastering streng moet worden bestraft. Velen denken ten onrechte dat de blasfemiewet uit de Koran komt. 'Uitdrukkingen van vroomheid zijn in Pakistan een soort publiek muntgeld', zegt Nelson. 'Kritiek op godslastering levert je sociaal kapitaal op.'    ...

Dus zelfs met heel veel islam wordt het nog steeds erger.

Hier een geval met aanvankelijk een betrekkelijk laag percentage (Elsevier, 20-02-2016, door Peter Blasic
  Koran in Kosovo

Kosovo werd een van Europa's meest pro-westerse samenlevingen nadat het zich met behulp van de Verenigde Staten in 2008 afscheidde van Servië. Maar sinds de oorlog streken steeds meer religieuze liefdadigheidsinstellingen uit Arabische landen in  Kosovo neer. Zij bieden Engels en computerlessen aan - samen met koranonderwijs.
    Sindsdien bepalen sluiers, burqa's en islamitische baarden in toenemende mate het straatbeeld. Niet veel later volgde, gevoed door internet en lokale imams, islamitische radicalisering. Honderden mannen reisden af naar Syrië om terreurnetwerk IS te versterken. ...

Dit alles al bevestigend: Meer dan een heel klein beetje islam, dat wil zeggen: meer dan ongeveer 10 procent, leidt tot volledige islam.

En in Nederland is het ook aan de gang (de Volkskrant, 02-04-2016, rubriek Vrij zicht, door Martin Sommer):
  Hun God is toch de beste

Autochtoon en islamitisch Nederland drijven met een sneltreinvaart uiteen.

...    Schouder aan schouder, dat hoor je vaak deze dagen. En tegen het wij-zij-denken van Wilders, die zei dat het niet een kleine minderheid van de moslims is die de aanslagen goedkeurt, maar een meerderheid. Ik weet niet waar hij dat vandaan heeft; Wilders gaf er geen bron bij. ... Wat ik wel weet, is dat er intussen ruimschoots onderzoek is gedaan waaruit het tegendeel blijkt van schouder aan schouder: autochtoon en islamitisch Nederland drijven met een sneltreinvaart uiteen.
    Over het onderzoek God in Nederland hebben we intussen veel kunnen lezen. God úít Nederland, zul je bedoelen. Dat wil zeggen, de christelijke God. 82 procent ziet vrijwel nooit een kerk van binnen. Heeft dus ook geen idee meer van de stuwende kracht van religie. Wilders zelf is het voorbeeld. Een paar maanden geleden vroeg SGP-Kamerlid Kees van der Staaij hem wat hij verstond onder de joods-christelijke waarden waarmee hij zo graag strooit. Opkomen voor ons eigen volk, zei Wilders. Dat is de plank wel erg ver mis. ...
    God uit Nederland, Allah erin. Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) publiceerde in december het rapport Werelden van verschil. Voor islamitische jongeren is tegenwoordig identiteit nummer één: ik ben moslim. Dat de secularisatie bij moslims stokt, had het SCP al in 2012 vastgesteld. De tweede generatie gaat niet minder maar meer naar de moskee. Ik zeg dat erbij voor de migratiedeskundigen die altijd sussen dat integratie drie generaties duurt. Zo ging het immers ook bij Italianen of Spanjaarden. Maar de islam is van een andere orde. Islam is een houvast in een harteloze wereld. Het gaat om de regeltjes, vertelt een gelovige. 'Dat is het mooie, regels naleven... Het is een geheel. De manier van leven zoals het hoort.'
    Als je je aan de regels houdt, kom je in de hemel. Allah is overal, volkomen transcendent. Om die reden kunnen misdaden uit naam van de islam niet bestaan. Vandaar de telkens herhaalde uitspraak die voor buitenstaanders zo ergerlijk is, dat bommenleggers 'geen moslims zijn'. Vergeleken bij Allah is God een kleuter. Vandaar ook het complotdenken. Als het fout gaat, moet er een vijand zijn, want aan de islam kan het niet liggen.    ...

Daarom is afstand nemen van islamitisch geweld ook geen optie.

In Indonesië is weer een cruciale stap gezet (de Volkskrant, 20-04-2017, door Michel Maas):
  Verkiezing van gouverneur Jakarta 'Ahok' geblokkeerd door othodoxe moslim Baswedan

Religieus fanatisme wint terrein in Indonesië

Zelfs de meest optimistische exit poll laat woensdagmiddag geen twijfel meer over: de zittende gouverneur van Jakarta, Basuki Tjahaja Purnama ('Ahok' in de volksmond), heeft de gouverneursverkiezingen in Jakarta verloren.
    Na een lange, harde, intimiderende campagne die werd aangevoerd door radicale moslims heeft de orthodoxe moslim Anies Baswedan de christen Purnama verslagen. Officiële cijfers zullen nog een tijd op zich laten wachten, maar volgens de peilingen haalt 'Ahok' pakweg 43 procent van de stemmen, tegen 57 voor Baswedan.
    De verkiezingen gingen over veel meer dan over Jakarta alleen. Ahok zelf heeft ze een 'test voor Indonesië' genoemd. In Jakarta zou worden beslist of Indonesië een pluralistische seculiere democratie zou blijven, of een land waarin de rechtlijnige versie van de islam een steeds nadrukkelijker stempel op de politiek zal drukken. Baswedan, zelf een vrome moslim, wordt nadrukkelijk gesteund door de partij PKS, die voorstander is van invoering van islamitische shariah-wetgeving. Jakarta zou voor hem, en voor de politieke krachten achter hem, alleen maar een opstapje zijn naar de presidentsverkiezingen in 2019.    ...

Glasheldere rapportage.


Naar Islam, cultuurbeelden , of site home ·.

14 mrt.2016