Bronnen bij Economische krachten: belasting, overheid

29 jul.2013

Het idee dat geld aan de overheid geld in een zwart gat is, is zo ingekankerd dat het altijd met groot aplomb wordt gesteld en geen enkele tegenspraak krijgt. Hier volgt een voorbeeld van iemand bij wie de ideologie van het neoliberalisme de geest zo heeft verkankerd, dat alle banden met de werkelijkheid verloren zijn. Aanleiding is een rapport van De Nederlandsche Bank over hoe het landsinkomen verdeeld is over de decennia. Eerst even dus dat bericht in het kort:

Uit: De Volkskrant, 24-07-2013, van verslaggever Peter de Waard

Koopkracht even hoog als in 1997

Hoewel het bbp veel hoger ligt dan eind jaren negentig, hebben Nederlanders niet meer te besteden dan in die periode. De baten van de groei zijn vooral beland bij bedrijven.

Tussentitel: 45 procent van het bbp kwam in 2012 bij de huishoudens terecht. In 1992 was dat nog 54 procent

Het vrij beschikbare inkomen van de Nederlanders is nu even groot als in de tijd dat Ajax nog een Europese topclub was, een mobieltje nog een luxe en Yasser Arafat nog meepraatte over het vredesproces in het Midden-Oosten.
    Nederlanders hebben zogezegd net zoveel te besteden als in 1997, hoewel het bbp sinds die tijd nog fiks is toegenomen. Alleen zijn de baten daarvan niet in de huishoudportemonnee terechtgekomen maar bij de pensioenfondsen, de collectieve sector en vooral de bedrijven.

Dat blijkt uit een dinsdag gepubliceerd onderzoek van De Nederlandsche Bank (DNB). Het bbp is sinds 1997 nog met 20 procent gegroeid. Pas sinds 2006 neemt ook de productie niet meer toe en na 2009 neemt die zelfs af. Het inkomen van particulieren stagneert al veel langer.    ...
    Van wat de Nederlanders samen verdienen komt een groter deel niet meer bij de individuen terecht. 'Als het aandeel dat bij particulieren belandt sinds 1992 niet zou zijn afgenomen, was het beschikbare inkomen van huishoudens in 2012 60 miljard euro hoger geweest.'
    In 1987 kregen de huishoudens bij de verdeling van het totale bbp nog 54 procent. ...
    Het aandeel van de overheid steeg van 20 tot 25 procent, vooral als gevolg van de sterke stijging van de kosten voor individuele taken - met name de zorg. ...

Red.: Dat geld kan niet verloren zijn gegaan, want de uitgaven aan de zorg komen voor het over-, overgrote deel gewoon in de handen van de mensen die werken in de zorg. En dat zit dus al in de post huishoudinkomen.

Het inkomensaandeel van verzekeraars en pensioenfondsen is per saldo redelijk stabiel gebleven. Onderliggend zijn er wel verschuivingen opgetreden, vooral in de pensioensector. In vijftien jaar tijd heeft er een verdubbeling plaatsgevonden (van 3 naar 6 procent van het bbp) van de door werkgevers en werknemers betaalde pensioenpremies. Dat is vooral ten koste gegaan van de verzekeraars.

En verzekeraars zijn geen huishoudens, dus dat kan het probleem ook al niet zijn. Eerder andersom; verzekeraars zijn "financiële wereld". En daarin verdwijnt wel geld. Maar het meeste is:

Opvallend is dat sinds 1992 het aandeel van de bedrijven in het bbp is vervijfvoudigd: van 2 naar 10 procent. Dit duidt er niet alleen op dat bedrijven steeds winstgevender zijn geworden - vooral door de gematigde loonontwikkeling - maar ook dat zij steeds meer winst inhouden....

Waarna de DNB nog een zeer foute opmerking maakt:

'Als de hogere winsten volledig in de vorm van dividend zouden zijn uitgekeerd, zou het beschikbaar inkomen van bedrijven lager zijn geweest en dat van huishoudens en andere aandeelhouders navenant hoger', stelt DNB.

Een aperte leugen. Want dividend komt niet in handen van huishoudens, maar van rijken. De financiële wereld. Dat is waarom er geld is verdwenen: dat is gegaan naar de financiële wereld. dat wil zeggen: naar Dubai, de Kaaiman Eilanden en alle andere belastingparadijzen. Aldaar zijn de biljarden verveelvoudigd, sinds 1987

.
Oké, dit zijn de feiten. Nu wat de neoliberaal er van maakt:

Uit: De Volkskrant, 27-07-2013, column door Frank Kalshoven, directeur van De Argumentenfabiek

Nederlanders houden zichzelf krap bij kas

Tussentitel: Wat gaat u doen met 8.000 euro?

Wat heeft u liever: geld in de hand of recht op het een of ander? Bankbiljetten, of papieren waarop staat dat u - onder voorwaarden -- in de toekomst pensioen krijgt en naar de dokter kan? Poen en pegels of publieke diensten? Deze vraag dringt zich op door een publicatie van De Nederlandsche Bank (DNB) van deze week. De portee ervan: de groei van het huishoudinkomen blijft achter bij de groei van het nationaal inkomen. Achter deze constatering van feitelijke aard gaat brisante politiek schuil.
Eerst de feiten. ...

Red.: Die hebben we net gezien. Wat gaat Kalshoven hier mee doen:

Als huishoudens de euro's niet overgemaakt krijgen, wie dan wel? Bedrijven, pensioenfondsen én de overheid zagen hun aandeel in het beschikbaar nationaal inkomen de afgelopen decennia toenemen. Volgens DNB zijn bedrijven hun winsten steeds meer gaan oppotten, in plaats van ze aan hun aandeelhouders ... over te maken. Pensioenfondsen verdubbelden hun claim op het beschikbare inkomen in de vorm van stijgende pensioenpremies.

Een leugen, zie het artikel van De Waard.

En de overheid deed een greep in de huishoudportemonnee door voor de burger meer onderwijs en, vooral, meer gezondheidszorg te organiseren.

Een leugen. De overheid organiseert in deze niets uit eigen initiatief, maar voldoet aan de vraag van de burger: de burger wil meer zorg en (een beetje gekregen) onderwijs.

Blijkbaar hebben u en ik liever vette bedrijven die tegen een stootje kunnen en gedwongen, collectieve consumptie dan dat er euro's aan ons overgemaakt worden die we vrijelijk kunnen besteden of sparen.
Is dat echt zo?

Uit Kalshoven analyse

is al bekend dat Kalshoven spreekt voor één en slechts één persoon: zichzelf. En dat dan nog slechts een zeer beperkt deel van zijn persoon: dat deel dat zijn belastingformulier invult. Maar dat deel van zijn persoon is de absolute baas van de hele rest. Uit hoofde waarvan hij dus totaal niet kan zien dat het geld besteedt aan zorg in de huishoudens terecht komt, en het geld besteedt aan dividend niet:

En laat de bedrijven de winst maar uitkeren

Want:

Volgens DNB zijn bedrijven hun winsten steeds meer gaan oppotten, in plaats van ze aan hun aandeelhouders -- uiteindelijk de huishoudens -- over te maken

Volkomen gestoord, die Kalshoven.

Naar Economische krachten , Economie lijst , Economie overzicht , of site home .