De boodschap hiervan is duidelijk: wat er ook gebeurd is in de Tweede Wereldoorlog, is geen enkel excuus voor wat er in Palestina gebeurt - daden gepleegd door de joden aldaar. Deze uitspraak is dus gericht op daden, en niet op volken. Iedereen die in deze uitspraak dan ook iets van racisme of anti-semitisme wenst te zien, misbruikt het gebeuren in de oorlog voor het rechtpraten van misdaden erna. En verkracht zowel de herinnering aan de gebeurtenissen uit het verleden, als de gebeurtenissen in het heden. Voor concrete voorbeelden, zie hier 
.Het hier beschreven misbruik heeft lang gewerkt om de misdaden van joden in Israël te bedekken met de mantel der liefde, maar dit misdruk heeft door langdurige blootstelling aan de werkelijkheid eindelijk een groot deel van zijn kracht verloren, zie onderstaande bron:
De rechtbank in Amsterdam heeft maandag geoordeeld dat het recht op vrijheid van meningsuiting niet hoeft te wijken voor het recht van anderen om van discriminatie gevrijwaard te blijven. Onder anderen columnist Arnold Scheepmaker van het hogeschoolblad Havana werd vrijgesproken van racisme. Hij schreef in september 2006: ‘Sinds de nazitijd is het niet echt cool om negatieve dingen te zeggen over joden, maar soms snap ik best hoe het in 1937 allemaal zo ver heeft kunnen komen.’ De rechtbank vindt de teksten niet getuigen van veel nuance of medemenselijkheid, maar zegt dat de strafrechtelijke grenzen van de vrije meningsuiting niet zijn overschreden. ‘Journalisten moet de ruimte worden gelaten te overdrijven en zelfs te provoceren’, aldus het vonnis. ‘In columns, meer dan in andere soorten teksten, mag van een zekere mate van overdrijving, scherpte en ridiculisering sprake zijn.’ ...
|
