Vrijheid van meningsuiting: eenzijdigheid berichtgeving |
13 apr.2009 |
Het artikel van Van Huis is een archetypisch voorbeeld van de reacties van
een beschermd clubje dat haar voorrechten bedreigd ziet. De kwestie van de
nieuwe rechtse publieke omroepen gaat over aspirant omroepen die maar een
beperkte hoeveelheid zendtijd krijgen, zoals al dit soort omroepen,en geen echte
bedreiging vormen in die zin. De gevoelde bedreiging zit erin dat het
inteeltmatige karakter van de huidige toestand aan het licht zal komen.
En zoals gewoonlijk bij dit soort exercities, worden er enorme
fouten gemaakt, ten einde met wat argumenten te kunnen komen. De allereerste
werd er ook door een ingezonden briefschrijver gesignaleerd:
Uit: De Volkskrant, 07-04-2009, ingezonden brief van Jowan Katchaki, arts (Zwammerdam)
Politieke kleur
Edwin van Huis geeft in zijn Forum-artikel (4 april) ‘Niet nog meer rechtse
geluiden’ (nog versterkt door Collignons ongenuanceerde karikatuur welke boven
het artikel geplaatst is) een erg eenzijdig beeld. Niet verassend – hij is,
immers, duidelijk links.
Het gaat over de toegang van kandidaat-omroepen tot de
publieke omroep. Van Huis betrekt de politieke kleur van RTL en SBS ten onrechte
hier in de discussie. Of zij rechts, links of weet-ik-wat zijn, is hier
irrelevant. Zij behoren immers niet tot de publieke omroepen! ...
Red.: De tweede: RTL en SBS zijn commerciële omroepen, waaruit
Van Huis de stilzwijgende conclusie trekt dat ze rechts zijn. Maar qua weging
van de berichtgeving is dit een onjuiste observatie, omdat RTL en SBS nauwelijks
tot niet aan politiek en actuele berichtgeving doen. Tenzij Van Huis het feit de
SBS een succesvol programma met alleen Nederlands nieuws heeft als "rechts" wil
betitelen - wat inderdaad wel gebeurt in linkse kringen (je moet trouwens maar
durven: "thuis" als "rechts" te omschrijven; maar het kan best, want dit soort
mensen zijn ook sterk kosmopolitisch
).
Dan is er ook nog de wegingsfactor, dat wil zeggen: hoe
belangrijk en invloedrijk acht men een programma waarin een rechts of links
geluid te horen is. Dan moet je eert een rangvolgorde opstellen, en dan is
dat,voor de invloed op het intellectuele en politieke debat, redelijk simpel:
NOS Journaal, NOVA, Buitenhof zijn de top. En daarover zijn
ook de klachten - uit het artikel van Van Huis:
|
Het verhaal dat de publieke omroep ‘links’ zou zijn, maakte opgang
rond de dood van Fortuyn (‘De kogel kwam van links’). Sindsdien waren er
geregeld verdachtmakingen over de ‘linkse omroep’. Joop Atsma (CDA) zei
eind 2007 in het AD: ‘Wij krijgen wekelijks veel mailtjes met klachten dat het
Journaal, NOVA of Buitenhof te links is.’ |
En over die klachten hoeft niets gelogen te zijn, want er zijn goede argumenten
voor. Althans: argumenten die een stuk beter zijn dan degene die van Van Huis om
RTL en SBS rechts te kunnen noemen, want hij noemt ze niet. Het NOS
Journaal heeft ten tijde van Fortuyn op beperkte schaal meegedaan aan de
demonisering (het CD-boekje van Job Frieszo), en NOVA en Buitenhof
nodigt wel rechte mensen uit, maar de benadering is duidelijk anders. Typerend
voorbeeld: komt er iemand die tegen ruim asielbeleid is, krijgt hij
beelden van bloedjes van kinderen over zich heen, en een stortvloed van
kritische vragen die erop neerkomen dat men wil weten in welk concentratiekamp
hij gediend heeft in de oorlog. Komt er iemand die voor een ruim
asielbeleid is, krijgt hij een warm bad, inclusief voetenwassing. Niets geen
kritische vragen over het feit dat zelfs de meest conservatieve schattingen
zeggen dat 80 procent van de asielzoekers pure economische vluchtelingen zijn,
gelukszoekers.
Voor Buitenhof geldt iets dergelijks, zij het op een
wat intellectuele en abstracter niveau.
Tussen twee haakjes: Job Frieszo is een redelijk integer man,
die nog steeds spijt heeft van de genoemde actie, wat hier van belang is omdat
eruit afgeleid kan worden, hoe groot de druk binnen de eigen groep destijds was.
Aansluitend: men heeft er bij het NOS Journaal wel van geleerd, want men
is voorzichtiger geworden.
In zijn artikel gaat Van Huis ook nog uitgebreid in over het
rechts zijn van de kranten, de gedrukte media. De relevantie daarvan voor een
discussie over de publieke omroep is totaal duister. Er gaat geen cent
belastinggeld naar de kranten, en als men bezwaar heeft tegen een te rechtse
pers, moet men gewoon minder rechtse kranten kopen. Waarin trouwens ook hier
door Van Huis c.s. een enorme denkfout wordt gemaakt, want rechtse kranten als
De Telegraaf zijn zo populair om twee redenen: er staan heel veel niet
politieke dingen in, en ten tweede: deze kranten zijn volks-links over orde,
fatsoen en misdaad, en ten tweede die kranten zijn volks-links en eerlijk over
alles aangaande de multiculturele samenleving. Want wat zich gewoonlijk "links"
noemt, beperkt zich voor het overgrote deel tot een clubje zenuwzieke (want een
slecht geweten) linkse (half-)intellectuelen, die kosmopolitisme
veel belangrijker vinden dan links of rechts, en bij de eerste de beste
gelegenheid (bijna) net zo hard meegraaien met de top als rechts.
En als je dit allemaal beseft, wordt een stompzinnig en
leugenachtig stukje als dat van Van Huis ineens een stuk begrijpelijker. En er
is maar ding nodig om tot dit besef te komen: het gaat allemaal om belangen.
Naar Vrijheid van meningsuiting
, Sociologie lijst
, Sociologie overzicht
, of
site home
.
|