Bronnen bij Informatievervorming: selectieve twijfel

7 mei 2011
Eén van de vele manieren om de boodschap van nieuwsberichten te beïnvloeden en te vervormen is de methode van de selectieve twijfel. Principieel is het zo dat er geen enkel absolute waarheid dus ook geen absolute kennis en feiten zijn. maar omdat dat voor alles geldt, zou je dat punt kunnen weglaten. Waar wel belangrijk is, is de mate van de twijfel. Welke afweigi8ng weer verstoord wordt door het probleem van hoe je de mate van twijfel bepaalt. En termen als "veel" of "weinig" zeggen eigenlijk ook niets, als je er niet bij vertelt ten opzichte van wat je dat veel of weinig hebt bepaald uitleg of detail .
    Dit alles gezegd hebbende, is het in de praktijk vaak noodzakelijk om de mate van twijfel van informatie of een bericht aan te geven, en gebeurt het dan ook in de praktijk. Waarbij zowel de auteur van de bron als de ontvanger gedwongen is zijn gezonde verstand te gebruiken in het verwerken van die mate van twijfel.
    Maar de onzekerheden in de mate van twijfel maken ook misbruik mogelijk. Dit misbruik is veelvoorkomend. Meestal om eigen belangen te verdedigen. Welk eigenbelang meestal beter ingeschat kan worden dan de mate van twijfel. Hoe meer een boodschap een mate van eigenbelang heeft voor de verzender, des te groter is mate van twijfel die aan de boodschap toegedicht kan worden. Wat de verzender van de boodschap meestal ook wel weet, zeker als het zijn beroep is zoals bij journalisten. Daarom compenseert de verzender-met-belang vaak de toegenomen twijfel door het suggereren van extra zekerheid. Bijvoorbeeld door zijn bericht plompverloren te presenteren als de waarheid, hoewel hij geen enkele goede bron heeft voor die waarheid. Als eerste voorbeeld een stukje uit de verzameling Selectieve herhaling uitleg of detail (dit soort vormen van informatievervorming gaat vaak samen):


Uit: De Volkskrant, 18-04-2011, door Hans Moleman

Profiel | Teng Biao, jurist en mensenrechtenactivist

Vermist: activist en intellectueel

Zo'n veertig juristen, schrijvers, kunstenaars, studenten en andere activisten zijn de laatste weken in China 'verdwenen'. Onder hen Teng Biao. De geheime dienst is bang voor een vrijheidsbeweging als in de Arabische landen.

... Peking is nerveus over de opstanden in het Midden-Oosten die diverse autoritaire regimes in het nauw hebben gedreven. De repressiecampagne is opgezet om alle mogelijke aanvoerders van zo'n beweging in China pro-actief te neutraliseren.    ...

Red.:   Deze vorm van informatie zonder onzekerheid staat bekend onder de naam "kremlinologie", in Nederland groot gemaakt door G.B.J. Hiltermann uitleg of detail . Kremlinogie in zijn originele vorm behelst de nauwkeurige wetenschap omtrent wat de communistische leiders in het Kremlin zoals bewoog, en hoe die zielenroerselen en andere geestelijke houdingen en overwegingen  leidden tot vermoedelijke en toekomstige daden en dreigingen voor de westerse wereld. Geen waarvan, bij het verstrijken van de tijd en het opengaan van de archieven, waar is gebleken natuurlijk.
    Tot de kremlinologie behoort ook de nauwkeurige wetenschap van de terminologie binnen de geheime diensten:

  De juristen zijn alle drie 'verdwenen', zoals het formeel heet in het jargon van geheime diensten.

En de planning van de Chinese geheime dienst gaat tot in de kleine detail:

  De staatsveiligheidsdienst is expert in intimidatie. Een andere mensenrechtenadvocaat maakte mee, toen hij 's ochtends zijn zoontje van 7 naar school bracht, dat zijn auto van achteren werd geramd door de volgauto van de geheime dienst. Geen ongelukje, maar bang maken.

Dit dus geheel in tegenstelling tot alle andere geheime diensten waarover onthullingen zijn gedaan, en die vol bleken te zitten met prutsende blunderaars die vaak maar wat deden.
   Dit is dus een geval van onterecht ontbreken van twijfel, iets dat zeer veel voorkomt, vooral in discussies of dialogen, en daarom op deze website zijn eigen naam heeft gekregen als de retorische truc van Ad ponandum uitleg of detail . De onderhavige verzameling concentreert zich op het omgekeerde geval de onterechte vermelding van twijfel. het eerst zijnde dat van een bombardement op een onderkomen van Libische leider Moamar Kadhafi, nadat deze tot frustratie van de betrokken al enige weken stand hield onder druk van een opstand en bombardementen van de NAVO:

 
Uit: De Volkskrant, 02-05-2011, van de buitenlandredactie

Dood zoon Kadhafi leidt tot onlusten

VN halen alle personeel weg uit Libië

De Verenigde Naties hebben al hun internationale personeel teruggetrokken uit de Libische hoofdstad Tripoli nadat woedende Kadhafi-aanhangers Britse en Italiaanse ambassades en VN-kantoren hadden belaagd. Aanleiding was het nieuws dat een zoon en drie kleinkinderen van de Libische leider Kadhafi zouden zijn omgekomen bij een bombardement van de NAVO.   ...


Red.:   Nummer één: 'zouden zijn omgekomen'. Dat stond van de eerste seconde af vast als feit. De beelden, later ook van westerse journalisten waren duidelijk genoeg: er was een enorme bom gegooid met kennelijk een speciaal doel.
     Natuurlijk horen hierbij ook de keiharde leugens:

   De NAVO ontkende gisteren Kadhafi of zijn familie te willen treffen, maar zei dat het luchtaanvallen op militaire doelen in Tripoli uitvoerde in dezelfde buurt. 'De NAVO vervolgde zijn precisiebombardementen tegen de militaire installaties in Tripoli, inclusief een bekend commando en controlegebouw in de buurt Bab al-Aziziyah.' De Canadese NAVO-commandant Charles Bouchard zei dat de aanval deel uitmaakte van een strategie om commandocentra uit te schakelen die een bedreiging vormen voor Libische burgers.
    'Alle doelen van de NAVO zijn militair van aard. We beschieten geen individuen', zei hij in een verklaring. 'Ik ben me bewust van onbevestigde mediaberichten dat enkele van Kadhafi's familieleden zijn omgekomen. We betreuren elke dode.' 

Want dat dit leugens zijn, wordt zelfs in dit bericht bevestigd:

  De NAVO-aanval lijkt de tweede vlak bij Kadhafi binnen 24 uur. Een raket kwam zaterdag neer bij een televisiestation waar Kadhafi een toespraak hield.

Waarbij we dus meteen het tweede geval van onterecht twijfel zien: 'lijkt de tweede'.
    Volgende geval, en, strikt toeval, weer een moordpoging. Eentje die wel gelukt is:


Uit: De Volkskrant, 07-05-2011, van verslaggever Rob Vreeken

Debat spitst zich toe op één vraag: was het executie?

Tussentitel: Dodelijk geweld kan soms toelaatbaar zijn

Het internationale juridisch debat over de dood van Osama bin Laden heeft zich toegespitst op één vraag: heeft de leider van Al Qaida de kans gekregen zich over te geven? Zo niet, dan was er sprake van een stand-rechtelijke executie en was de Amerikaanse actie een schending een fundamentele rechtsnorm.
    Twee onafhankelijke VN-rapporteurs voor de mensenrechten hebben zich vrijdag geschaard in het koor van degenen die meer informatie willen over de precieze toedracht van de gewelddadige dood van Bin Laden.   ...
    Eerder gaf de VN-commissaris voor de mensenrechten, Navi Pillay, al een dergelijke verklaring uit. Zij dringt aan op 'volledige openbaarmaking van de precieze feiten' over de omstandigheden waarin Bin Laden werd gedood. Acties tegen terreur moeten gebeuren conform internationale wetten, zei ze. 'Die wetten laten geen martelingen of wederrechtelijke terechtstellingen toe.'
    Op de eerste dag na de operatie in Abbottabad waren ook volkenrechtskundigen nog overdonderd door het nieuws. Velen twijfelden en zochten in diverse hoofdstukken van het recht naar argumenten voor en tegen. In de loop van de week werden diverse zijpaden in de argumentatie afgesloten en spitste het debat zich toe op die ene vraag: is Osama bin Laden met opzet standrechtelijk geëxecuteerd?   ...
    Het 'applaus voor de executie' kwam van 'immorele diplomaten en triomfantelijke politici', schreef de bekende Britse mensenrechtenadvocaat Geoffrey Robertson in The Independent.
    Ook Robertson wil meer weten over de exacte toedracht ('was het een schot in het achterhoofd?'), maar hij krijgt steeds meer de indruk dat er sprake was van een 'koelbloedige moord', in opdracht van een president die 'als oud-hoogleraar rechten de absurditeit moet beseffen van zijn eigen verklaring dat 'het recht heeft gezegevierd'.'
 

Red.:   In dit soort omstandigheden is het stellen van de vraag bijna hetzelfde als het geven van het antwoord: het is een volkomen heldere zaak dat het gaat om executie. Net zo helder als dat alles wat er in China en vroeger in Rusland gebeurde ernstige schendingen van de mensenrechten zijn respectievelijk waren. Volgens clubs als Amesty International en Human Rights Watch, die het ontdekken van mensenrechtenschendingen hun beroep hebben gemaakt. Die dus ook dit laatste geval van mensenrechtenschendingen ernstig zullen veroordelen:

  Ook de belangrijkste mensenrechtenorganisaties, Amnesty International en Human Rights Watch (HRW), beperken zich tot het stellen van vragen. HRW gaf donderdag een verklaring uit om het bericht tegen te spreken dat de organisatie het doden van Bin Laden zou hebben veroordeeld. 'We hebben niet genoeg informatie om te kunnen concluderen of het doden al dan niet rechtmatig was.'

Tja ...
    Ongetwijfeld heeft deze houding van twijfel over redelijkerwijs vaststaande zaken niets te maken met het feit dat HRW gevestigd is in Amerika.
    Twee anderen constateren een ernstig geval:


Uit: De Volkskrant, 04-06-2011, door Frits Bolkestein en Hala Naoum Nehme

Nederland, kom op voor vervolgde christenen

De christenen in het Midden-Oosten worden zo ernstig vervolgd dat hun aantal sterk terugloopt. De stilte die hierover heerst in Nederland moet worden doorbroken.

Frits Bolkestein | Hala Naoum Nehme | Frits Bolkestein is oud-fractieleider van de VVD in de Tweede Kamer en oud-Europees Commissaris. Hala Naoum Nehme is politicologe. Ze volgt een master in de politieke economie aan de Parijse SciencesPo.

'Ik beschuldig de regering, haar functionarissen en de miljoenen gematigde moslims onder ons van het spelen met de aanwezige antichristelijke sentimenten. Ik beschuldig hen die furieus waren dat er geen islamitische centrum naast Ground Zero zou komen, maar hebben geapplaudisseerd toen de Egyptische regering het bouwen van een kerk heeft tegengehouden.'
     Met zijn J'accuse uitte Hani Shukrallah, hoofdredacteur van een prominente Egyptische krant, zijn ongenoegen over de dubbele moraal jegens christenen. Een moraal die kerkelijke brandstichtingen, discriminatie, doden en ontvoeringen legitimeert zonder waarneembaar verzet vanuit de samenleving.   ...


Red.:   De vergelijking van de situatie in Egypte in het bijzonder en de islamitische wereld in het algemeen met de ophef over de bezwaren tegen de moskee bij Ground Zero maakt volkomen duidelijk dat hier wordt gigantisch met twee maten gemeten door de culturele en intellectueel elite in het westen. Een vorm van cultuurverraad ten gunste van de moslims. Met ook in Nederland mede-verraders tot diep in de media, die op de bekende manieren strijden:

  In Nederland heerst een opvallende politieke en publieke stilte over dit onderwerp. Even opvallend is de wijze waarop de NOS over deze kwestie spreekt. Zo 'klagen' Egyptische christenen over discriminatie door de overheid en radicale moslims, 'stellen' zij dat zij jarenlang worden achtergesteld, worden zij 'naar eigen zeggen' gediscrimineerd en 'voelen zij zich' achtergesteld. Waarom probeert de NOS met deze terminologie een subjectief karakter te geven aan een ernstige feitelijke situatie zoals aangekaart door gezaghebbende kranten en mensenrechteninstituten?

Dat het multiculturalisme diep in ook de NOS zit, net als een groot deel van de rest van de media, is al door vele objectievere waarnemers geconstateerd. Gevolgd door habituele  ontkennende leugens van de daders en hun intellectuele vrienden zoals media-onderzoekers. Die hardnekkig en stelselmatig weigeren echte analyses als bovenstaande los te laten op de propaganda.

 
Naar Vrijheid van meningsuiting , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of  site home .