Uit: De Volkskrant, 11-09-2010, door Michael Persson

Wild woestijnplan voor stroom uit zonnestralen

De Nederlander Paul van Son leidt een van de grootste industriële projecten aller tijden: zonne-energiecentrales in de Sahara.

Hij is net terug uit Egypte, zegt Paul van Son, nadat hij is aangeschoven aan een tafel in zijn anonieme kantoor in München. Hij was een week op pad met de Duitse minister van Ontwikkelingssamenwerking, Niebel, die in zijn kielzog een delegatie van grote Duitse bedrijven had – van Siemens tot BASF. ‘Maar tot mijn eigen verbazing was ík het belangrijkste thema.’
    Hij doet er bescheiden over, maar Van Son geeft leiding aan een van de meest ambitieuze industriële plannen aller tijden: de ontwikkeling van zonne- en windenergiecentrales in de woestijnen van Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Daarmee kan in 2050 zo’n 15 procent van Europa, én van de landen zelf, van stroom worden voorzien, is het idee. De benodigde investering, inclusief dikke stroomkabels over de bodem van de Middellandse Zee, wordt geschat op 400 miljard euro.   ...
     ‘Ik zie het simpel’, zegt Van Son. ‘Als je kijkt welke opties we op lange termijn hebben om de wereld van energie te voorzien, dan zijn dat er niet zoveel. Wind op zee, zon, biomassa, water. Dat zijn allemaal energiebronnen waarvoor je grote oppervlakten nodig hebt. Moeten we dan zonnestroom gaan opwekken in een vol gebied waar het regent en vaak wolken hangen? Dat denk ik niet. Je moet naar het zuiden. Naar zonnige gebieden waar geen mensen wonen.’   ...
    Het idee is dat een stukje van 4 bij 5 meter woestijn genoeg zonlicht krijgt om een Europeaan van energie te voorzien. Desertec wil het zonlicht opvangen met spiegels die het zonlicht concentreren in een buis vloeistof, die daardoor wordt verwarmd. De warmte drijft een turbine aan, en zo ontstaat stroom. Concentrated Solar Power (CSP), heet dat. Voor de plannen van Desertec is een totaal oppervlak van 100 bij 150 kilometer nodig – dat valt mee, Algerije alleen al is 150 keer zo groot. ‘Je moet niet denken aan één groot veld van spiegels’, zegt Van Son. ‘Het worden eerder honderden of duizenden centrales. Met daarnaast windmolens.’   ...
     De techniek is bewezen: in Californië staat al twintig jaar een centrale die zo stroom levert. De laatste jaren zijn ook in Spanje enkele van deze centrales gebouwd. Maar dat is op relatief kleine schaal, van zo’n 50 megawatt. Van Son wil in de Sahara centrales van minimaal 250 megawatt, een halve kolencentrale – vanwege de schaalvoordelen, efficiency, en vanwege de betrouwbaarheid van de stroomleverantie.    ...
    Maar goedkoop zal het ook in de Sahara niet worden. De huidige kilowattuurprijs van zonthermische stroom is 25 cent, vier keer zoveel als de kosten van kolenstroom. ‘We verwachten dat die kosten meer dan gehalveerd zullen worden door onder meer schaalgrootte en betere spiegels. Daarnaast zal fossiele stroom steeds duurder worden, zeker als je de milieukosten gaat inprijzen. ...

Red.:   Er zijn ook tegenargumenten:

Naar Energie, grootschalig , Economie, recycling , Globale Rijnlandmodel , Rijnlandmodel lijst , Rijnlandmodel overzicht  , of site home .