Planologie: Adriaan Geuze, met illustraties
| 28 feb.2007 |
Eerst een wat ouder artikel over de man, en daarna illustraties van zijn werken.
Merk hierbij op dat Geuze niet als de ergste wordt gezien.
Uit: De Volkskrant, 27-11-1995, door Jaap Huisman
Adriaan Geuze, een man van heldere patronen
Het is de straat die hen verbindt, Adriaan Geuze en Propreté de Paris. De eerste
richt de publieke huiskamer van de stad in, de tweede houdt het schoon. Sinds
zaterdag zijn begin en sluitstuk van de openbare ruimte ook met elkaar verbonden
door een prijs, de Sikkensprijs.
... Er gaat vrijwel geen dag voorbij of het publiek pikt een
graantje mee van de discussie over het al dan niet bebouwen van het Groene Hart
van de Randstad of is slachtoffer van de volgeslibte snelwegen. Geuze gooide nog
wat extra olie op het vuur door zaterdag een pleidooi te houden voor de
rehabilitatie van de snelweg.
Hans Keller voorzag dat pleidooi van een filmische impressie
van de A16. De snelweg is, zei hij, de meest gebruikte, de meest noodzakelijke
maar ook de meest ondergewaardeerde openbare ruimte. De automobilist is een
intelligent wezen, dat desondanks beklemd wordt gehouden tussen geluidswallen,
klimop en struikgewas, en wordt bestookt met de ruis van de radio. ...
Die snelweg zuigt je mee met de vrachtwagenconvooien de
Randstad in. Telkens komt er een baan bij, totdat ie doodloopt in woonerven,
binnensteden met eenrichtingsverkeer en ander ongerief. De snelweg is een taboe,
staat nergens op een agenda, wordt niet geacht aanwezig te zijn.
Geuze: 'De tijd die we doorbrengen op de snelweg wordt ook
niet gezien als tijd, je bent of in a of in b, maar daartussen telt niet. Pas
volgende generaties zullen de waarde van het snelweglandschap gaan inzien en het
als een cultureel verschijnsel beschouwen. Daarom moeten we er nu een
behoorlijke layout voor ontwerpen, met aandacht voor details en de beweging.'
Geuze heeft met Koolhaas gemeen dat hij geďnteresseerd is in
een theoretische benadering van het ontwerpersvak en voor een procesmatige
manier van werken. Daarmee treedt hij buiten de omheining van zijn vak, dat zich
tot dusver vaak bezig hield met incidenten: een plein, een promenade, een park.
Dank zij Geuze is landschapsarchitectuur een integraal onderdeel gaan uitmaken
van de stedebouw, verbindt ze disciplines met elkaar zoals architectuur en
industriele vormgeving.
Deze vermenging wordt zichtbaar in Geuzes ontwerp van de
nieuwe wijk Borneo/Sporenburg in het Oostelijk Havengebied van Amsterdam, waar
op grote schaal lage woningen, merendeels voor gezinnen, worden neergezet. De
jury roemt de vindingrijkheid in het doorbreken van standaardoplossingen. 'Dit
plan druist in tegen alle gevestigde opvattingen op het gebied van
volkshuisvesting (rug-aan-rug-woningen), maar geeft daarentegen aan het wonen
een nieuwe vrijheid, brengt een grotere uitwisseling met de omgeving tot stand
en zal leiden tot een nieuw stedelijk landschap.'
De lange, rechte straten met een repeterende reeks woningen
van drie verdiepingen, waarbij ieder huishouden een voordeur aan de straat
heeft, en binnen een tuin, patio of dakterras, lijken saai, maar zijn volgens
Geuze beter te verkiezen boven de grappen en grollen die nu in nieuwbouwwijken
worden uitgehaald. 'Je moet geen chaos en gezelligheid willen organiseren.' ...
Geuze is de man van heldere patronen, van overzichtelijke ingrepen waar
vervolgens de mens zelf zijn fantasie op loslaat. ...
Red.: Laten we eens zien wat dat in de praktijk van het
genoemde Sporenburg heeft opgeleverd. Eerste een overzicht:
De onmenselijke rechtlijnigheid kan al vermoed worden. Zichtbaarder wordt het in
de individuele straten:
En echt illustratief is de volgende opname van een binnenplein:
Hier is de menselijke maat volstrekt afwezig. Dit heeft alles te maken met
architectuur als kunstuiting, maar niets met gebruik door mensen, laat staan dat
er aan de menselijke psyche is gedacht. Hoe dat er, bij een andere wijk (en
waarschijnlijk van andere hand), als geheel uitziet blijkt uit de volgende
luchtopname:
Het is niet helemaal het blokkendoosmodel, maar het scheelt niet veel, en men
kan zich zich niet aan de indruk onttrekken dat dit voornamelijk veroorzaakt
wordt door de driehoekige vorm van het perceel. Ook hier is de man met de
liniaal en de passer de baas geweest - ook hier de mens totaal vergeten. Tussen
twee haakjes: rechtsonder ligt een perceel dat ook bebouwd is, hoewel het niet
opvalt. Een illustratie van wat de menselijk maat wel inhoudt.
Naar Planologie, lelijkheid
, Architectonische lelijkheid
, Rijnlandmodel, kleinschaligheid ,
Inrichting,
lijst
, Rijnlands beleid,
lijst
, Rijnlandmodel overzicht
, of site
home
.
|