Uit: De Volkskrant, 02-12-2006, door Jeremy Rifkin

We worden de homo urbanus: iets om te vieren – of te betreuren?

In 2007 wonen de meeste bewoners van de aarde in grote steden. Red de planeet, zegt Jeremy Rifkin, anders blijft er voor het nageslacht niets over.

Tussentitel: Nog een historisch keerpunt: de vrije natuur verdwijnt

Volgend jaar bereiken we een mijlpaal die even belangrijk is als de agrarische en de industriële revolutie. Voor het eerst in de geschiedenis wonen de meeste mensen in grote stedelijke gebieden, volgens de Verenigde Naties, veelal in megasteden en agglomeraties van minstens tien miljoen mensen. We zijn de homo urbanus geworden.
    Miljoenen mensen die dicht naast en bovenop elkaar leven in gigantische stedelijke gebieden, dat is een nieuw fenomeen. Zeker als we bedenken dat nog maar tweehonderd jaar geleden de gemiddelde aardbewoner in zijn hele leven hooguit twee- tot driehonderd mensen tegenkwam.
    In de hele geschiedenis tot aan de 19de eeuw is er maar één stad geweest, het oude Rome, met een bevolking van meer dan een miljoen mensen. In 1820 overschreed Londen als eerste moderne stad de grens van een miljoen inwoners. In 1900 waren er elf miljoenensteden, in 1950 waren het er 75, en in 1976 191.
    Nu zijn er zeker 414 steden met minstens een miljoen inwoners, en nog is het eind van de verstedelijking niet in zicht. Elke dag worden er 376 duizend mensen geboren. In 2042 zullen er naar verwachting 9 miljard wereldburgers zijn, van wie het gros in dichtbevolkte steden woont.

Red.:   En dit een treurige trend omdat deze niet geboren is uit rijkdom, maar uit armoede. Het is een negatieve keuze.

Naar Stedenbouw, megapolen , Rijnlandmodel, kleinschaligheid  , Inrichting, lijst , Rijnlands beleid, lijst , Rijnlandmodel overzicht , of site home .