Overbevissing

Bij New Foundland, Canada, lag een van de meest vruchtbare visgronden ter wereld, waar op den duur vissersschepen van over de hele wereld op af kwamen. De voornaamste vangst was kabeljauw. De kabeljauw is een vis die in zijn volwassenheid leeft van kleinere prooivis, en in de hoogtijdagen van de kabeljauw was die prooivis zo talrijk dat je ze bij wijze van spreken met een emmer uit de zee kon scheppen (volgens de rapportage).  

Door overbevissing begon de visstand vanaf 1968 merkbaar af te nemen. De Canadese regering heeft, na het hanteren van quota gedurende een aantal jaren, in 1992 een vangstverbod ingesteld, toen de stand van zowel kabeljauw als veel van de prooivis was teruggelopen tot vrijwel nihil. Men verwachtte dat de visstand in een jaar of tien weer hersteld zou zijn. Dat is niet gebeurd, in 2004 zijn er nog steeds geen noemenswaardige aantallen.

Een Canadese deskundige geeft in de rapportage een analyse van de gang van zaken, en geeft als vermoedelijke reden is dat de weinige kabeljauw die er nu nog bij komt verdwijnt als bijvangst bij andere jacht op andere vissoorten. Op het internet geeft een andere deskundige als oorzaak de daling van hoeveelheid voedsel voor de kabeljauw als gevolg van de algehele daling van de visstand, een standpunt dat in 2004 is overgenomen door het Canadese ministerie voor visserij .

De deskundige in de rapportage geeft desgevraagd zijn mening over de mogelijkheden in Europa om een herhaling van dit gebeuren te voorkomen. Hij acht dit onmogelijk, omdat de mens niet in staat is te handelen in dit soort situaties voordat de voorspelde ramp zich voltrokken heeft.

Dit voor zover deze reportage, en de gang van zaken die ze beschrijft. Het eerst werd zijn voorspelling over het gebrek aan leervermogen bevestigd in zijn eigen thuisland:

Uit: De Volkskrant, 07-01-2005.

Dramatische terugval van diepzeevissen

Vijf diepzeevissoorten die in de Atlantische Oceaan bij Canada leven, zijn ernstig bedreigd door overbevissing. Het gaat om de rondneus- en de ui-oog grenadier, heek, aal en rog. In zeventien jaar (1978 tot 1994) gingen ze met 87 tot 98 procent in aantal achteruit, blijkt uit Canadees onderzoek, gepubliceerd in Nature (5 januari). ..... Zeereservaten waar de diepzeevis wordt beschermd, zijn de oplossing, vinden de onderzoekers. De diepzeevisserij begon nadat in de jaren zeventig de vissen die meer aan de oppervlakte van de Atlantische Oceaan leven, door overbevissing vrijwel verdwenen.

Red.:   Dat wil zeggen: men heeft niets van de eigen ervaring geleerd.
    Dit zijn feiten die in de wetenschappelijke wereld voldoende bekend zijn. Je zou denken dat deze ervaring gebruikt zou worden door de Europeanen, de politiek natuurlijk, om een soortgelijke ramp aan deze kant van de oceaan te voorkomen. Niets is, even natuurlijk, minder waar. Na de dramatische vermindering van diverse visbestanden, probeert men hetzelfde als Canada: gedeeltelijke vangstbeperkingen:

De Volkskrant, 06-12-2006.

Herstelplan kabeljauw werkt niet

Het Europese herstelplan voor kabeljauw werkt niet. Ondanks vele vangstbeperkingen sinds 2004 is het bestand dit jaar verder teruggelopen. De hoeveelheid kabeljauw in de Noordzee is nu eenvijfde van het bestand omstreeks 1970.
    Europees commissaris Joe Borg (Visserij) stelde dinsdag voor de vangst in 2007 verder te beperken, met 14 tot 25 procent. Hij kondigde tevens aan volgend jaar plannen te presenteren voor kabeljauw die ‘significant veel strenger zijn dan het huidige herstelplan’.
    Schol en tong doen het in de Noordzee eveneens slechter dan voorheen. Voor deze soorten pleit Borg bij de EU-landen de vangst met circa 15 procent te verminderen.

Red.:   En, wat gek, ook in Europa werkt het niet. Het Canadese voorbeeld laat zien wat men wel moet doen: een totaal vangstverbod. Dit wat betreft het leervermogen van politici, die geen begrip hebben van wetenschap.
   Maar de bedrijfstak is minstens even hardleers als de politiek:

Uit: De Volkskrant, 24-11-2007, van medewerker Marcus Werner

Nederland wil omstreden krill vissen bij Antarctica

Vangst garnaalachtige beestjes zou de schaarste aan visvoer opheffen | Ecologen waarschuwen voor verstoring poolzeeën

Nederlandse visserij-ondernemers bekijken de mogelijkheden om rond Antarctica te gaan vissen op krill. Die garnaalachtige beestjes zouden als voer voor kweekvis kunnen worden gebruikt. ...Krillvisserij is omstreden wegens de mogelijke ecologische gevolgen voor de Antarctische wateren. ...
    In oktober namen Nederlanders deel aan een conferentie in het Australische Hobart waar ook vangstquota voor krill in de Zuidelijke Poolzee werden besproken. Nederland was daar officieel waarnemer om de aspecten van vissen in de Zuidelijke Poolzee te verkennen.
    In de kustgebieden van Antarctica leeft de krill – pinklange zwemkreeftjes – van plantaardig plankton, maar mogelijk ook van algen aan de onderkant van drijvend ijs. De diertjes komen met miljarden voor en staan dicht bij de basis van de voedselketen in de poolzee. Baleinwalvissen, pinguïns, zeehonden en stormvogels leven ervan.   ...
    Ecologen waarschuwen dat krillvisserij de fragiele voedselnetwerken in de poolzeeën kan verstoren.

Red.:   Er zijn nauwelijks woorden voor dergelijke vormen van hardnekkigheid. Het is echt 100 procent de vraag of de mensheid wel wil overleven - en je zou bijna zeggen dat ze het nauwelijks verdient .
    Meteen twee nagekomen berichten:

Uit: De Volkskrant, 01-12-2007, door Loethe Olthuis

De gelukkige meerval

Na het uitbreken van de varkenspest ging een aantal Brabantse boeren op milieuvriendelijke wijze vis kweken. De beesten voelen zich er goed bij.

...   In totaal produceren de kwekers van Fishion Aquacultuur nu 3500 ton duurzame meerval en tilapia per jaar, ongeveer drie miljoen vissen. Het streven is tienduizend ton in 2010.
    Dat is niets vergeleken met de honderdduizenden tonnen vervuilende kweekzalm die jaarlijks op de wereldmarkt komen, maar het is een stap vooruit, zegt Jos Scheerboom, Nederlands enige docent viskweek.
    Hij vertrekt binnenkort naar Indonesië om daar voorlichting te geven over duurzame vis. 'Als we doorgaan met visvangst zoals het nu nog op grote schaal gebeurt, inclusief alle bijvangsten en vernieling van het milieu, zijn alle wateren in 2048 leeggevist, op stekelbaarsjes en guppy's na ....'
 

Uit: De Volkskrant, 05-12-2007, ANP.

'Overbevissing EU'

Vangstcijfers visserij zijn volledig onbetrouwbaar | Vissersvloot veel te groot
 
De controle van de visvangsten in de EU deugt niet. Vangstcijfers zijn onvolledig en onbetrouwbaar. Bij overtredingen wordt soms om onduidelijke redenen geen sanctie opgelegd.
    Dat blijkt uit een rapport dat de Europese Rekenkamer dinsdag heeft gepresenteerd. ...
    Vissers in de EU krijgen nu jaarlijks vangstlimieten opgelegd. Doel is overbevissing te voorkomen. ... De Rekenkamer stelt dat misstanden in de hand worden gewerkt door de overcapaciteit van de EU-vissersvloot; er zijn te veel vissersschepen.
    Europees Commissaris Joe Borg (Visserij) ziet in het rapport reden om de controle grondig te hervormen. 'De meeste conclusies komen overeen met onze eigen analyse', zei de Commissaris.
    Greenpeace is blij met de ferme conclusies van de Europese Rekenkamer. De organisatie zegt dat de controles op overbevissing al jaren volstrekt onvoldoende zijn. Greenpeace wil niet wachten op Brusselse voorstellen, maar vindt dat EU-commissaris Borg 'gewoon moet beginnen met handhaven. En wel per direct, want de zeeën zijn in grote crisis: over veertig jaar zijn er geen eetbare vissen meer.'

Red.:   Maar er gebeurt niets. Tot de volgende alarmkreet:

Uit: De Volkskrant, 13-09-2008, van verslaggever Ben van Raaij

Bioloog: visstand stort in

De helft van de zeepopulatie is overbevist | 'Snel wereldwijd reservaten instellen'

Er moet haast worden gemaakt met het oprichten van zeereservaten. Anders gaat het fout met de visstand, die zwaar te lijden heeft onder overbevissing.
    Dat zegt Daniel Pauly, visserijbioloog aan de University of British Columbia in Vancouver, Canada. ...
    Nu is 0,7 procent van de wereldzeeën beschermd. Dit areaal groeit met 5 procent per jaar. ‘Dat zal de vis niet redden, want de visserij groeit harder’, aldus Pauly.   ...
    De helft van de wereldwijde zeevispopulaties is volgens Pauly overbevist, een kwart al ingestort. Van grote vissen als kabeljauw en tonijn is 90 procent weg. Vissers moeten voortdurend op zoek naar nieuwe visgronden en soorten.
    Zeereservaten moeten wereldwijd worden ingesteld, zegt Pauly. Volgens hem hoeft dat niet ingewikkeld te zijn, want 40 procent van de oceanen en 90 procent van de productieve visgronden bevinden zich binnen de 200 mijlszones van naties. Instelling kan via nationale jurisdictie.   ...
    Hij trekt een parallel met de grote zoogdieren van de Afrikaanse savanne. ‘De giraf en de olifant zijn er nog omdat wij willen dat ze er zijn. Voor kabeljauw en tonijn moeten we zo’n besluit ook nemen, anders gaan ze er onherroepelijk aan.’

Red.:   En wat doet men:

Uit: De Volkskrant, 22-10-2008, ANP

Reddingsplan voor kabeljauw

Het Europees Parlement steunt aangescherpte voorstellen om de kabeljauw in de Europese wateren te redden. De plannen moeten de kabeljauwstand voor het jaar 2015 herstellen.
De aanscherping betekent in de praktijk dat vissers lagere vangstquota krijgen. PvdA-Europarlementariër Dorette Corbey is daar blij mee, maar had liever nog gezien dat de kabeljauwvangst helemaal was stilgelegd.
    Volgens Corbey zijn de vangstquota de afgelopen jaren steeds te hoog vastgesteld, hoger dan de wetenschappelijke adviezen. Ze waarschuwt voor een situatie zoals in Canada, waar de vangst begin jaren negentig wel helemaal moest worden stilgelegd, omdat er in de jaren ervoor niet streng genoeg was ingegrepen.

Red.:   Je kan net zo goed een kind waarschuwen dat ijsjes je dik maken - totaal geen zin, want de emoties zijn heel groot, en het verstand heel klein.
    Meteen daarna:

Uit: Volkskrant website, 30-10-2008, van verslaggever Michael Persson

Overheid te laks voor vissers

De Nederlandse overheid en de Europese Commissie doen niet genoeg om de vis in de Noordzee te beschermen. De vangstquota zijn te hoog en de handhaving schiet tekort. Ondertussen zijn vissers geneigd ‘op vrijwel alle terreinen de regels te overtreden’, aldus de Algemene Rekenkamer in een rapport dat vandaag verschijnt.
    Volgens de Rekenkamer geven economische belangen de doorslag bij het visserijbeleid. De toegestane vangsten zijn gemiddeld 42 tot 57 procent hoger dan aanbevolen door de wetenschap.
    Bovendien gebruiken de vissers vaak boomkorren, een type sleepnet waarin veel ‘bijvangst’ terecht komt. De bijvangst is gemiddeld 52 tot 62 procent van de totale inhoud van het net. Deze ongewenste vissen worden dood overboord gegooid, en hoeven niet te worden meegerekend bij de vangstquota.
    De regels die er zijn worden gebrekkig nageleefd, aldus de Rekenkamer. De capaciteit bij de Algemene Inspectie Dienst, die op naleving moet toezien, voldoet niet aan afspraken die zijn gemaakt tussen de lidstaten en het Europese controlebureau voor visserij.   ...
    In een reactie laat minister Gerda Verburg (Landbouw, Natuurbeheer en Visserij) weten dat zij ‘een evenwichtige afweging van belangen moet maken’ en dus ook ‘oog moet hebben voor de sociaal-economische positie van de visserij’.

Red.:   Kennelijk is mevrouw Verburg niet op de hoogte van het dossier van haar beleidsterrein: in Canada zijn 40 duizend vissers werkloos geworden na het verdwijnen van de kabeljauw. Door gebrek aan tijdige beschermingsmaatregelen. Mevrouw Verburg verdient het om met pek en veren door het ecologische dorp geren te worden, en daarna door het vissersdorp.
    Even ter bepaling van waar het ook al weer over ging (dit artikel kostte een minuut om te vinden, in de zoektocht naar een bevestiging van dat getal van 40 duizend vissers):

Uit: BBC News, World Edition, Science/Nature,16-12-2002, by Tim Hirsch BBC environment correspondent, in Bonavista, Canada

Cod's warning from Newfoundland

Tussentitel: 'As far as Newfoundland is concerned now, our fishery has gone - wiped out, and all because of greed and stupidity.' Larry Tremblett
  
Hanging over this week's highly charged talks in Brussels over the future of the North Sea fishing industry is the experience of the Canadian island of Newfoundland 10 years ago.
One of the world's most abundant populations of cod suddenly collapsed, leading to a total fishing moratorium and throwing about 40,000 people out of work.    ...
    Inshore fishermen like 76-year-old Wilson Hayward believe the seeds of disaster were sown after the Second World War, when hundreds of factory trawlers, mainly from Eastern Europe, arrived on the Grand Banks, which stretch out more than 320 kilometres (200 miles) off the island's coast.
    "I remember going out on to the cape in the night, and all you could see were dragger (trawler) lights as far as the eye could see, just like a city in the sea. We all knew it was wrong.
    "They were taking the mother fish which had been out there spawning over the years.
    "They cleaned it all up; they dragged the ocean floor like the paved road," he told BBC News Online.
"If you look at the data on the catches-per-unit of the trawler fleet, the highest ever recorded in this fishery were in 1992, when the stocks were on the verge of collapse," said Professor Rose.
    "So if fishermen are still saying they can find concentrations, that's good news for now, but it should give no reassurance that you couldn't take those last bits of fish down and push the whole thing right over the edge."   ...
    And from another Bonavista fisherman Larry Tremblett, a sober piece of advice for his European colleagues:
    "It would be better for them to take drastic measures now, bite the bullet for a little while and then hopefully their stock will rebuild.
    "Not like what happened to us, just letting it go until there was nothing left.
    "As far as Newfoundland is concerned now, our fishery has gone - wiped out, and all because of greed and stupidity."
 

Red.:   In het hele artikel staan nog meer van dit soort gruwelen. Mensen als minister Gerda Verburg zijn, met deze wijdverspreide kennis in de hand, niet minder dan misdadig.
    De Volkskrant gooit haar wapen in de strijd: loze woorden:

Uit: De Volkskrant, 01-11-2008, door Casper Janssen

Zonder keurmerk geen kabeljauw

Ooit lag de kabeljauw, de koning van de Noordzee, in alle schappen. En toen was hij op. Mogelijk is zijn rentree aanstaande dankzij een keurmerk.

Tussentitel: Wereldwijd blijft het slecht gaan met de visstand

De kabeljauw dus, de Gadus Morhua. Populaire vis, vooral bij viseters wereldwijd. Tientallen jaren kwam de kabeljauw probleemloos tot ons: in zijn geheel, gefileerd, als vissticks of via kibbeling.
    Maar dat is over. Zeker, de kabeljauw is heus nog wel te krijgen, maar de vis is allang niet meer zo goedkoop. En ‘onze eigen’ Noordzeekabeljauw tref je nog maar zelden aan bij de supermarkt. En almaar minder bij viswinkels.
    Dat is slecht nieuws, maar ook goed nieuws. Het slechte nieuws ligt voor de hand: het kabeljauwbestand in de Noordzee (en in de Oostzee) staat onder druk. Volgens tellingen van maritiem onderzoeksinstituut Imares zit het kabeljauwbestand in de Noordzee ruim onder de gevarengrens van 90 duizend ton.
    Het goede nieuws is dat er zich een stille, duurzaamheidsrevolutie afspeelt in ‘visland’. Zo weren supermarkten schaarse en ook niet-duurzaam gevangen vis grootscheeps uit de schappen. Zij laten zich daarbij leiden door de Viswijzer van Stichting De Noordzee en het Wereld Natuur Fonds. De Viswijzer, die de meest gegeten soorten vis in Nederland onderscheidt in groen (‘prima keuze’), oranje (‘tweede keuze’) en rood (‘liever niet’) werd in 2006 in grote aantallen in Nederland verspreid (2,7 miljoen exemplaren, 18 duizend downloads), begeleid door de WNF-campagne Leven in Zee. Vanaf eind 2007 tot dit voorjaar werd de tweede editie van de Viswijzer (oplage 3 miljoen, 40 duizend downloads) verspreid. En ook Greenpeace voerde actie, onder het motto Schoon Schap.   ...
    En met resultaat. Het Centraal Bureau Levensmiddelen (CBL) streeft er inmiddels naar dat in 2011 alle wild gevangen vis die in supermarkten wordt verkocht MSC-gecertificeerd is. Dat wil zeggen: dat die vis voldoet aan de hoge duurzaamheidsstandaarden van het Marine Stewardship Council (MSC), het wereldwijd gebruikte en door de VN erkende keurmerk. ...
    Ook het MSC-verhaal begon tien jaar geleden met kabeljauw. En Unilever speelde een cruciale rol. Het voedings- en levensmiddelenconcern haalde destijds veel kabeljauw uit de Grand Banks bij de Verenigde Staten.
    Steins: ‘Toen de kabeljauw daar uitstierf zocht Unilever contact met het Wereld Natuur Fonds. Ze wilden voorkomen dat in nieuwe visserijgebieden hetzelfde zou gebeuren. Samen hebben ze toen een keurmerk bedacht, gebaseerd op het FSC-keurmerk voor hout.’ Na de oprichting van MSC trokken Unilever en het WNF zich terug, om de onafhankelijkheid van MSC te waarborgen. In 1999 werd de eerste vis gecertificeerd. Het eerste gecertificeerde visproduct in Nederland was, jawel, de visstick van Iglo.   ...
    Intussen blijft het wereldwijd wel slecht gaan met de visstand. En deze week constateerde de Algemene Rekenkamer in Nederland dat vissers tot voor twee jaar terug volop regels overtraden. ‘Maar wij zien die houding veranderen’, zegt Lisa van der Veen van de Stichting Noordzee. ...

Red.:   De oude wijn in nieuwe zakken: beperkingsmaatregelen en duurzaam vissen. Het heeft tot nu toe nog nooit geholpen. De verleiding om de regels en keurmerken te overtreden zijn economisch, en dus veel te groot.
    Even later weer nieuws uit Europa:

Uit: De Volkskrant, 11-11-2008, van correspondent Bert Lanting

Visvangst aan banden om toekomst sector veilig te stellen

Quota: kwart minder haring, kabeljauwen wijting | Visbestanden flink achteruitgegaan | Nog geen quota voor schol.

Als het aan de Europese Commissie ligt, mogen de Europese vissers volgend jaar een kwart minder haring, kabeljauwen wijting ophalen. Volgens de Commissie zijn de bestanden van deze soorten de afgelopen jaren flink achteruitgegaan en moet de vangst wel worden beperkt om de toekomst van de visserij sector veilig te stellen.
    In de wateren ten westen van Schotland zal het komend jaar volgens het voorstel van de Commissie niet meer gericht op kabeljauw, schelvis en wijting worden gevist. Die maatregel is volgens de Commissie nodig omdat de vangsten daar de afgelopen tien jaar 'dramatisch zijn afgenomen'. De bedoeling is dat schepen daar nieuw vistuig gaan gebruiken waardoor de drie bedreigde soorten uit de netten kunnen ontsnappen.
    Volgens eurocommissaris Joe Borg (Visserij) is de situatie voor een aantal bestanden verbeterd dankzij beheersplannen voor de lange termijn. Maar de meeste bestanden worden nog steeds overbevist. Om die bestanden weer op peil te krijgen, is het volgens Borg absoluut nodig de vangst te beperken. 'Ik besef dat dit een klap zal zijn voor de betrokken vloten.
Maar er is geen andere uitweg als wij de ecologische basis voor een echt rendabele Europese visserijsector willen herstellen.'
    Opvallend is dat de Commissie de vangstquota voor tong in de Noordzee volgend jaar met 7 procent wil verhogen. Maar op doornhaai en haringhaai mag helemaal niet meer gevist worden, gezien de 'belabberde biologische toestand van deze bestanden'. Ook het vangstverbod op ansjovis in de Golf van Biskaje blijft voorlopig van kracht.
    De voorstellen bevatten nog geen quota voor schol, een van de soorten waarop Nederlandse schepen het meest vissen.   ...
    Wetenschappers waarschuwen al jaren dat er veel te veel kabeljauw gevist wordt in EU-wateren en dat er eigenlijk een compleet visverbod voor deze soort zou moeten worden afgekondigd. Maar dat gaat volgens de Commissie te ver.
    Later deze week presenteert de Europese Commissie voorstellen voor het verscherpen van de straffen voor illegaal vissen. Volgens de Commissie komt het nog regelmatig voor dat er meer vis wordt opgehaald dan toegestaan. Daarbij gaat het ook om vissersschepen van buiten de Europese Unie. Het grootste probleem is echter dat het moeilijk is toezicht te houden op de naleving van de visquota.

Red.:   We gaan dus rustig door met de Canadese aanpak. want volgens (daar heb je hem weer) eurocommissaris Joe Borg "gaat een volledig vangstverbod te ver". Met als uitsmijter in het artikel: 'Het grootste probleem is echter dat het moeilijk is toezicht te houden op de naleving van de visquota.' Dag meneer Joe Borg.
    Meteen daarna, over de conmtrole;

Uit: De Volkskrant, 15-11-2008, van correspondent Marc Peeperkorn

Brussel luidt de alarmbel over Europese visfraude

Amper controle op illegale visserij in Europese Unie | Overbevissing op 88 procent van Europese vissoorten | Boetes stellen niets voor

De controle op illegale visvangst in de Europese Unie is een totale mislukking geworden. De pakkans is minimaal en de boetes zijn absurd laag, zo blijkt uit een overzicht van de Europese Commissie. De Commissie stelt een ‘radicale vernieuwing’ van het controlesysteem voor, met afschrikwekkend hoge boetes.
    ‘Controle op de toegestane quota moet de hoeksteen zijn van het Europese visserijbeleid. Maar is de achilleshiel’, zei eurocommissaris Borg (Visserij) vrijdag bij de presentatie van de plannen. ‘De huidige inspecties zijn inefficiënt, duur en ingewikkeld.’ Zowel in de EU-lidstaten als onder de vissers is er sprake van ‘een totaal gebrek aan medewerking’.
    Zo blijkt dat 70 procent van vissers knoeit met zijn logboeken waarin de vangst staat vermeld. Vreemd is dat niet, want de kans dat een visser op zee gecontroleerd wordt is 1 op 600. Eventuele boetes zijn zo laag dat die niet opwegen tegen de extra inkomsten uit illegale vangsten.
    De gemiddelde boete bedraagt 2000 euro, de verschillen tussen de lidstaten zijn echter groot. In sommige lidstaten is een visser die betrapt wordt op vissen zonder vergunning, weg met een boete van 500 euro. In 2005 werd er in de EU voor 10,8 miljoen euro aan boetes opgelegd voor visfraude. Het controleapparaat kost circa 700 miljoen euro per jaar.
    De falende controle leidt tot overbevissing van 88 procent van de Europese vissoorten. Buiten de EU is dat 25 procent. ...
    De Commissie stelt voor de boetes voor frauderende vissers te verhogen van minimaal 5000 euro tot maximaal 600 duizend euro. Bij herhaalde overtreding raakt de visser zijn vergunning kwijt. De controles aan land (visafslag, winkel) worden fors opgevoerd.
    ... De Commissie wil dat vanaf 2010 alle vis die verkocht wordt op legale wijze is gevangen.

Red.:   Natuurlijk is er maar één effectieve wijze van controle, die bovendien veel minder geld kost: een vangstverbod.
    Oh ja , als men dan toch wat vis wil blijven vangen: alleen door staatsvisserij onder staatstoezicht. Met kanonneerboten om de illegale vissers uit het water te schieten.
    De voorstellen en wensen van "de Commissie" in de laatste paar regels hebben natuurlijk precies dezelfde waarde als dat bordje dat je vroeger nog wel eens in een buurtcafé aantrof: "Morgen is alles gratis."
    Even nog een sprookje ontmaskeren:

Uit: Volkskrant website, 12-02-2009.

Niet walvis maar mens vist zee leeg

Het heeft geen enkele zin om walvissen af te maken om daarmee de visstand te willen opkrikken. Dat schrijven Canadese en Amerikaanse visserijbiologen vrijdag in het weekblad Science.
    Volgens Daniel Pauly van de universiteit van British Columbia in Vancouver is er geen enkel wetenschappelijk bewijs dat walvissen wezenlijke invloed hebben op de biomassa in visgronden. Ook uit modelstudies blijkt daarvan niets.   ...
    Het argument van de visetende walvis maakt de laatste jaren opgang bij vergaderingen van de International Whaling Commission IWC. Vooral een aantal ontwikkelingslanden liet zich erdoor overtuigen om voor ruimere mogelijkheden voor walvisvangst te stemmen.   ...
    Volgens Pauly maken de betreffende landen daarbij een ernstige denkfout. ‘Het is denkbaar dat deze landen tegen hun eigen belang stemmen. Walvisvangst brengt niets goeds voor de ecosystemen waarop wordt gevist, en eerder het tegendeel omdat het ecosysteem erdoor uit balans wordt gebracht. Bovendien leveren levende walvissen via walvistoerisme extra inkomen op.’

Red.:   Nog een soort:

Uit: De Volkskrant, 26-06-2009, door Mac van Dinther

Non-fictie | De teloorgang van de blauwvintonijn

Eet geen thunnus thynnus

De boodschap van Reuzentonijn is ondubbelzinnig: de om zijn rode vlees gewilde vis is bijna uitgeroeid. Hoe nu verder met de sushi?

... schrijft Steven Adolf in Reuzentonijn. Opkomst en ondergang van een wereldvis. ...
    De blauwvintonijn, de grootste van de tonijnfamilie, gewild om zijn sappige rode vlees, dreigt uit te sterven. Deskundigen voorspellen dat de stand tussen 2010 en 2018 onherstelbaar instort. De oorzaak: sushi. Daarmee zou een einde komen aan een duizenden jaren oude visserijcultuur.   ...
    Het is niets vergeleken met de aanslag die in 'onze tijd op tonijn wordt gepleegd. Grote schepen met kilometers lange lijnen en enorme netten stropen de zeeën af. Aanvankelijk voor de conservenindustrie, maar sinds de jaren '70 vooral voor sushi, het Japanse vishapje dat de wereld heeft veroverd.
    Drijvende visfabrieken vriezen de vangst aan boord in, zodat ze langer door kunnen vissen. Een nieuwe bedreiging zijn de 'tonijnboerderijen' waarvoor scholen jonge vis massaal worden weggevangen om vet te mesten. Er worden pogingen gedaan tonijn te kweken vanaf het eitje. Maar de vraag is of dat op tijd komt. De Amerikaanse Oostkust en de wateren bij Brazilië en Australië zijn leeggevist. In 1985 werd de laatste blauwvintonijn uit de Noordzee opgehaald.
    De tonijnhandel is in handen van grote bedrijven als het Japanse Mitsubishi. Pogingen om de vangst aan banden te leggen zijn mislukt. Regels worden ontdoken en quota overschreden. Er is een bloeiende handel in illegale tonijn waar zelfs de Italiaanse maffia de hand in heeft. Natuurbeschermers en wetenschappers die opkomen voor de tonijn worden bedreigd. .
    Reuzentonijn is een aanklacht tegen de mens die geen maat weet te houden. ...
    Maar voor iedereen die nog denkt dat het zo'n vaart niet loopt, is de boodschap ondubbelzinnig: eet geen blauwvintonijn. Het zou wel eens de laatste kunnen zijn. Overigens hebben we ook onszelf daarmee, schrijft Adolf. Heeft u ook zo'n last van kwallen aan zee?Tonijnen zijn grote kwalleneters. Als we alle tonijn op hebben, rest ons alleen nog kwal.

Red.:   Wat er in Canada met vis gebeurt bij overbevissing , gebeurt ook in de Noordzee - hoe verrassend:

Uit: De Volkskrant, 15-05-2010, door Ana van Es

Evolueren tegen de visserij in

Door overbevissing slaat de evolutie van platvissen een andere weg in, ontdekt een bioloog.

Darwin in sneltreinvaart, daar lijkt het op. Bij schol en tong in de Noordzee vond in nauwelijks vijftig jaar tijd een zichtbare evolutie plaats. Scholletjes van nu blijven kleiner dan hun soortgenoten uit 1950. Ze worden eerder volwassen en planten zich jonger voort. ‘Ik was een beetje geschokt dat het zo snel is gegaan’, bekent marien bioloog Fabian Mollet. ‘Meestal denken mensen bij evolutie aan iets dat tienduizenden jaren duurt.’
    Vorige week promoveerde Mollet bij Wageningen Universiteit. Zijn onderzoek was mogelijk omdat er in Nederland van oudsher elk jaar gegevens worden verzameld over platvissen in de Noordzee. ‘In andere landen zijn zulke data veel moeilijker te vinden’, aldus de jonge doctor. Dankzij deze gegevens bestond bij zeebiologen al langer het vermoeden dat schol en tong sinds 1950 aan het krimpen is.
    Mollet gebruikte oorbotjes van gevangen vissen om meer te weten te komen over individuele exemplaren. ‘Op die botjes zitten jaarringen, net als bij een boom’, zegt hij. Met deze jaarringen valt precies uit te rekenen hoe groot de vissen worden, hoeveel ze eten en wanneer ze zich gaan voortplanten. Omgevingsfactoren zoals verschil in voedselaanbod, temperatuur van het water en vervuiling van de zee, verklaren niet waarom de vissen gemiddeld 5 tot 7 centimeter kleiner zijn als ze geslachtsrijp zijn en daarom minder ver doorgroeien.
    Over de oorzaak van deze evolutie hoeft hij niet lang na te denken: ‘Zware bevissing op deze populatie.’ Op schol wordt sinds 1910 intensief gevist, op tong sinds 1950. Als gevolg daarvan is de kans tegenwoordig kleiner dan tien procent dat een platvis ouder dan 5 jaar wordt. Dat is ernstig, want schol is pas rond 4 jaar volwassen. ‘Als de vissen zich niet hadden aangepast, waren ze nu uitgestorven.’
    Om te overleven, moeten de achterblijvers jong beginnen met voortplanten en veel nageslacht produceren. Dat kost veel energie en is er geen tijd meer om te groeien.
    Scholletjes en tongetjes met een maatje minder dus, als curieuze variant van survival of the fittest. Volgens Mollet kan deze evolutie de visserij op den duur onrendabel maken. ‘Om hetzelfde gewicht binnen te halen, zullen vissers relatief meer vissen moeten vangen. De prijs van een grote vis is hoger dan de prijs van twee kleinere visjes die samen net zoveel wegen. Consumenten houden namelijk niet van kleine vis.’   ...

Red.:   Alsof dat de ergste zorg is ...
    Ondertussen wordt er gepraat en geschreven dat het een lieve lust is. Hier weer een berichtje uit die stroom, gekozen vanwege de grap in de kop:

Uit: De Volkskrant, 10-07-2010, door Ana van Es

Inspraak in vangstquota, voor draagvlak en hopelijk meer vis

Er wordt gewerkt aan meer inspraak voor vissers en de milieubeweging bij het bepalen van vangstquota. Vissers hebben hun twijfels.

Tussentitel: 'Een visserman ziet direct de fout in het beeld van de wetenschappers'

Haringvissers in het Deense Skagerrak overkwam onlangs iets bijzonders. Ze konden in Brussel zelf een plan presenteren voor de vangsthoeveelheid van de komende jaren, een taak die normaal is voorbehouden aan wetenschappers.
    ‘De vissers bleken andere opvattingen te hebben dan onderzoekers’, zegt Martin Pastoors, verbonden aan Imares, centrum voor zeebiologie van de universiteit van Wageningen. ‘De onderzoekers stellen de haringquota elk jaar vast. Maar de vissers vinden continuïteit en dus inkomenszekerheid belangrijk, ook al betekent dat een lager quotum over een lange termijn.’
    De inspraak van de haringvissers in het vangstadvies, dat inmiddels bij de Europese Commissie ligt, komt voort uit een onderzoek in tien Europese landen naar de mogelijkheid de visserijsector en milieugroeperingen een grotere stem te geven bij de vaststelling van visquota.
    ‘Vissers mogen de quota niet zelf bepalen’, zegt Pastoors, die in Nederland coördinator is van het onderzoek, ‘maar ze krijgen meer invloed op de invulling ervan.’ Het gaat dan om de verdeling van quota over meerdere jaren, of besluiten om om een kleiner aantal vissers een grotere vangsthoeveelheid toe te staan.   ...

Red.:    Dat lijkt een goed idee.  De praktijk:

Tja, die vissers begrijpen pas dat er minder vis is, als ze geen vis meer vangen. Helaas is het dan te laat.
    De simpele vraag is en blijft: waarin verschillen deze gevallen van  het Canadese voorbeeld in New Foundland? Zolang daar geen antwoord op is, is er maar één enkele oplossing: vangstverbod.
   Oh ja, wat is nu de grap in de kop? Die dat er in het Engelse taalgebied een spreekwoord is voor dit soort situatie: "Het geven van inspraak aan het kalkoen in de samenstelling van het kerstdiner".
    Steven Adolf probeert het nog een keer:

Uit: De Volkskrant, 13-11-2010, door Steven Adolf

    Ook de journalistieke doet mee aan de leugens, zie de kop van het artikel. Ook de journalistiek is voor leegvissen, wat redelijk te verwachten was, want de journalistiek kiest in het algemeen voor de bestuurlijke oligarchie en het materialisme.
    De visserij is zel;fs om nog even aan te geven dat Greenpeace volkomen gelijk heeft met haar actie:

Uit: De Volkskrant, 21-06-2011, door Marloes Kraan, Productschap Vis

Net als bij New Foundland is de gemiddelde omvang van de vis dramatisch afgenomen, maar de corrupte bestuurders hebben gewoon hun normen bijgesteld.

Een aperte leugen, want bijvoorbeeld kabeljauw, één van de meest gewilde vissoorten, past op geen enkel bord - die koop en eet je in moten. Net als tonijn, trouwens

En nog een leugen, want als de visserij dit gebied niet meer wilde gebruiken, hoeft ze niet te protesteren. Dat protesteren doen ze wel, dus het was nooit de bedoeling geweest om dat gebied niet te gebruiken. Het praten over het sluiten van dat gebied was "Praten tot Sint Juttemis".
    En omdat de actie van Greenpeace een effectieve is, besluit de materialistische bestuurlijke oligarchie meteen in te grijpen:

Uit: Volkskrant.nl, 21-06-2011, ANP/Redactie

En al heel lang doet men niets.
    Weer een nieuwe soort:

Uit: De Volkskrant, 22-02-2012, door Gerard Reijn

Naar Politiek en overleven , Klimaat & Milieu lijst  , Wetenschap overzicht , of site home .