De Koude Oorlog propaganda
De Koude Oorlog is geen echt gevoerde oorlog. Toch zijn er in het Westen een
heleboel frontverhalen over verteld. Die verhalen gingen allemaal over het erge
dat zou kunnen gebeuren. Om deze tactiek naar waarde te kunnen schatten,
moet je het natuurlijk niet expliciet in deze vorm vertellen, maar met andere
personen en/of instituties in de actieve rollen. Dat is onder voor ons gedaan:
Uit:
De Volkskrant, 23-04-2008, door Michaël Zeeman
Het Paard van Troje in Albanië
Angst aanjagen hoort bij werkzame propaganda. De jonge Ismail Kadare schreef er
een roman over, die de Albanese overheid prompt verbood.
De ouderejaars
student wijsbegeerte Gent Ruvina houdt er een ingenieuze theorie over het beleg
van Troje op na. De Trojanen, redeneert hij, kunnen nooit zo stom zijn geweest
dat paard, dat voor de muren van hun stad stond, voor een ongevaarlijk stuk
speelgoed van die maffe Grieken aan te zien.
In de tien jaar die de belegering van hun stad genomen had,
hadden zij heus wel opgemerkt dat die Grieken allerlei listen verzonnen om
binnen te komen. Zo'n reusachtig paard zouden zij beslist nader onderzocht
hebben, alvorens het in triomf mee te voeren, hun stad in.
En dus was er iets anders aan de hand. Gent Ruvina overweegt
dat er misschien helemaal nooit zo'n paard bestaan heeft, maar dat het verhaal
waarin het de hoofdrol speelt door de Grieken achteraf verzonnen is om een
gluiperiger strategie mee toe te dekken. Ook zou het een metafoor kunnen zijn
voor een aanzienlijk ingewikkelder list, waarbij een afbeelding van een paard
een symbolische rol speelde.
De geschiedenis van het Trojaanse paard zou dan een eerste
voorbeeld zijn van overheidspropaganda, bedoeld om de schrik er bij de bevolking
en de vijand in te krijgen. 'Je moet wel weten dat het scheppen van angst voor
elke maatschappelijke orde van het grootste belang is', zegt hij tegen zijn
vriendin, 'na wapens en een doeltreffend politieapparaat komt dat op de derde
plaats'.
... aan het woord is de dan nog jonge en letterkundig prille
Ismail Kadare. In Het Monster vertelt hij het verhaal van die jonge
filosofiestudent en diens theorieën over de noodzaak om van overheidswege
angstaanjagende geruchten te verspreiden. ...
Red.: Dit is wat er gebeurd is met de Koude Oorlog: dit was een door het
Westen gevoerde
propagandaoorlog, met het doel de bevolking te weerhouden van gevoelens van
sympathie voor de Russen, die de tweede Wereldoorlog hadden gewonnen. Het
communisme dat heerste in Rusland, en dat mede die overwinning mogelijk had
gemaakt, was een groot gevaar voor de kapitalistische top van de Westerse
maatschappij, en dus moest de Sovjet-Unie zo snel mogelijk zo zwart mogelijk
worden gemaakt. Dat was de Koude Oorlog - een propagandaoorlog van het zwartste soort.
(Tussen twee haakjes: er is even overwogen om direct na de oorlog door te stoten
naar Rusland, maar dat bleek eerst niet praktisch omdat er geen steun voor zou
zijn bij de bevolking, en in 1949 kreeg de Rusland de atoombom)
Als volgende een bericht waaruit blijkt dat die Koude Oorlog propaganda dusdanig
succesvol is geweest, dat de Nederlandse bevolking er nauwelijks van op de
hoogte is dat de Tweede Wereldoorlog oorlog in Europa is beslist in en gewonnen
door Rusland:
Uit:
De Volkskrant, 26-04-2006, van verslaggever Jaap Stam
Holocaust gezien als oorzaak WO II
Tussentitel: Hiaten in kennis Nederlanders van de geschiedenis
... Over de rol van Rusland hebben de meeste Nederlanders geen
flauw benul. Van Kooten: 'De inzet van de Amerikanen en Canadezen, D-Day - dat
is allemaal gesneden koek. Maar dat de Russen dertig miljoen man onder de
wapenen hadden en dat er dertien miljoen Russische soldaten zijn gesneuveld,
weet nauwelijks iemand.' ...
Red.: Het Westerse standaardbeeld van de Tweede
Wereldoorlog in Europa was: Duitse inval, Slag om Engeland, duikbootoorlog, El
Alamein, Normandië, bevrijding.
In werkelijkheid waren de belangrijkste slagen in de
Tweede Wereldoorlog die bij Stalingrad en Koersk, waarbij vooral de laatste en
belangrijkste uitblinkt in onbekendheid, en wel zodanig dat de redactie ervaring
heeft gehad met geschiedenisleraren die niet van het bestaan ervan op de hoogte
waren. Sinds de val van de Sovjet-Unie en de opkomst van documentaires op
Discovery Channel is er nu een lichte verbetering in die kennis.
Deze bijna zwart-wit vertekening van de werkelijkheid was het
product van de Koude Oorlog, en het vergt nauwelijks verbeelding om te bedenken
dat dit natuurlijk ook één van de doelen was van de Koude Oorlog.
Dat de Koude Oorlog gestart en gevoed is vanuit het Westen
blijkt onder andere uit het feit dat ze een aanbod tot "Koude Vrede" heeft
afgeslagen:
Uit: De Volkskrant, 21-02-2007, van correspondent Sander van Walsum
Duitsland acht zichzelf in ideale positie om bruggen te
slaan tussen Moskou en EU
Duitsers willen ‘neutraal’ buitenlandse beleid voeren.
Sovjet-leider Josef Stalin droomde ervan, maar het was het schrikbeeld voor de
Amerikanen: een verenigd maar neutraal Duitsland. ...
Red.: Ook weer zo'n totaal onbekend feit - Stalin heeft het
aanbod gedaan, de Amerikanen hebben het afgeslagen ...
Dat de Koude Oorlog gestart is door het Westen
gemakkelijk genoeg in te zien: de twee belangrijkste startschoten waren de
"IJzeren Gordijn"-rede van Churchill, en de oprichting van de NAVO.
Van een decennium of zo later komen twee andere volkomen
vaststaande ideeën uit de geschiedenis van de Koude Ooorlog: dat de Cuba-crisis het gevolg is van communistische agressie, en dat de Amerikanen de
crisis hebben gewonnen:
Uit:
De Volkskrant, 23-04-2008, door Arnout Brouwers
Een verborgen parel
Abchazië was het kuuroord voor de Russische elite. De boulevards, de cafés en
vooral de datsja’s roepen herinneringen op aan die tijd. Abchazië kan die
grandeur alleen laten herleven als het zich opnieuw overgeeft aan Rusland.
...
Tussenstuk:
De Abchazische kust staat vol met datsja’s van communistische partijleiders. Die
van Chroesjtsjov is beroemd om de legende dat hier de Cuba Crisis van 1961 werd
‘geboren’. Hier wees een adviseur naar de overkant van de Zwarte Zee (Turkije)
en zei ‘daar hebben de Amerikanen nu hun raketten op ons gericht’. Chroesjtsjov
besloot terplekke met gelijke munt terug te betalen en raketten op Cuba te
plaatsen. ...
Red.: Grappig is dat nu ... Als het plaatsten van raketten in een
nabuurland van je vijand gezien kan worden als agressie, zoals de hele wereld
beweert over de communisten, dan is de agressie niet begonnen door de
communisten, maar door de Amerikanen.
Dat is dus al één idee ontmantelt.
Voor het volgende idee eerst nog een bron (overbodig
voor iedereen die iets van geschiedenis weet, maar het is zo leuk om hem in te
koppen):
Van wikipedia.org, 02-05-2008.
Cuban Missile Crisis
From Wikipedia, the free
encyclopedia
...
Ending the
crisis of 1962
After much deliberation between the Soviet
Union and Kennedy's cabinet, Kennedy agreed to remove all
missiles set in Turkey on the border of the Soviet Union in
exchange for Khrushchev removing all missiles in Cuba.
...
|
Red.: Wat is dus het scoreverloop van de crisis: ervoor had
Amerika raketten in Turkije en de Sovjet-Unie geen raketten in Cuba. Na de
crisis had Amerika geen raketten in Turkije, en de Sovjet-Unie geen raketten in
Cuba. En wat is dus de uitslag van de Cuba crisis, of in Amerikaans termen:
the bottom line: De Amerikanen zijn hun raketten in Turkije kwijt. In
populaire termen: de Cuba crisis is gewonnen door de communisten.
Geen van beide zekerheden omtrent de Cuba crisis blijkt dus
te kloppen - of om precies te zijn: het tegenovergestelde te zijn van wat men
universeel denkt.
Net als met betrekking tot de Tweede Wereldoorlog.
Komt het nu niet in uw gedachten op dat dit misschien voor
nog veel meer zaken zou kunnen gelden?
Inmiddels is er de mini-oorlog in
Georgië geweest, gestart door de Georgiërs die de "afvallige" regio van
Zuid-Ossetië weer in het gareel probeerden te bombarderen, gevolgd door het
verjagen door de Russen van de Georgiërs
. Simpele kwestie zou je zeggen, want het Westen deden precies hetzelfde in
Kosovo. Natuurlijk ziet men dat in het Westen anders, want want wij doen dit
soort dingen met goede bedoelingen, en zij met slechte. Per definitie. En ineens
is er weer sprake van de Koude Oorlog. Gepaard gaande met de bekende emmers vol
propaganda van Westerse kant.
Maar vanwege die flagrante dubbele standaard, zijn er toch
wat meer tegengeluiden dan vroeger - toen zo'n geluid totaal afwezig was. Het
volgende is, vermoedelijk wat onbedoeld, uit een van de meestal nogal ongeleide
columns van Bert Wagendorp.
Uit:
De Volkskrant, 23-08-2008, column door Bert Wagendorp
Koude Oorlog
... 'Russen breken met NAVO', luidde vrijdag de openingskop van de Volkskrant.
Het politieke overleg in de NAVO-Rusland Raad was ook al bevroren - koud.
Twintig jaar geleden had niemand kunnen denken dat het ooit
nog eens zover zou komen dat de Russen zouden 'breken' met de NAVO. Maar nu het
gebeurt, herinneren we ons opeens de Koude Oorlog.
Jeugdsentiment: Stones, Pietje Keizer, Koude Oorlog.
Ik keek gisteren naar de olympische volleybalwedstrijd
Amerika - Rusland, om te zien of er al iets van een Koude Oorlogsstemming in de
lucht hing. Maar je merkte er niks van. Ook in het wedstrijdverslag in de New
York Times stond geen enkele verwijzing naar een nieuwe Koude Oorlog ('De
smash van Lee sloeg in als een Scud-raket').
Is het eigenlijk wel waar, dat de Koude Oorlog in 1990 of
daaromtrent was afgelopen?
Toegegeven, met Guus Hiddink als Russisch bondscoach, rijke
Russen die onze voetbalclubs opkopen, ... - maar is de Koude Oorlog echt
geëindigd?
Is er ergens een vredesakkoord getekend?
Toen de Sovjet-Unie uit elkaar was gevallen, mochten landen
van het oude Warschau Pact - en zelfs voormalige Sovjetrepublieken - lid worden
van de NAVO. Daaraan kon je eigenlijk al zien dat wij gewoon doorgingen met de
Koude Oorlog. Anders hadden we ze geen lid hoeven te maken. ...
Red.: Goh, wat simpel, hè. Eigenlijk is alles rond die Koude
Oorlog simpel: het Westen is hem gestart met de "IJzeren Gordijn"-rede van
Churchill, de oprichting van de NAVO, en het weigeren van het aanbod van een
geneutraliseerd Duitsland. Vervolgens heeft het Westen die Koude Oorlog
langdurig opgestookt met eindeloze verhalen over de atoombommen van het Rode
Gevaar ("Liever atoomdood dan rood"), de "missile gap" en gelijksoortige Orwelliaanse propaganda, zie
ook de illustratie hiernaast. En tenslotte weigerden ze hem
te beëindigen toen daar ruim vijftien jaar lang de gelegenheid voor was.
Er wordt nogal eens gerefereerd, of misschien juister:
veelvuldig gerefereerd, aan westerse linkse intellectuelen die tijdens de koude
oorlog op de hand van de Russen zouden zijn geweest. Daar waren er ongetwijfeld
een paar van. Maar ze waren hoge uitzonderingen, ten opzichte van de mainstream:
Uit:
De Volkskrant, 09-10-2010, boekrecensie door Anet Bleich
‘U moet een ander ochtendblad nemen’
Non-fictie | Een milde criminoloog en een felle antifascist: een
fascinerende biografie van W.H. Nagel.
‘Vanaf het moment dat er jacht gemaakt werd op de buurman omdat die socialist
of Jood was, was neutraliteit onmogelijk’, schreef J.B. Charles in het in 1962
verschenen Van het kleine koude front. Het zijn woorden die de schrijver
Charles, pseudoniem voor de in zijn tijd befaamde criminoloog Willem Hendrik
Nagel (1910-1983) kernachtig typeren. Politiek neutraal is Nagel/Charles geen
seconde geweest tijdens zijn veelbewogen, allerminst saaie leven. Hij speelde
tijdens de Tweede Wereldoorlog een vooraanstaande rol in het verzet, eerst in
zijn woonplaats Groningen, later, nadat hij op het nippertje aan arrestatie was
ontkomen in Utrecht waar hij plaatsvervangend commandant werd van de
Binnenlandse Strijdkrachten. Hij nam stelling tijdens de Koude Oorlog, vóór de
zogeheten Derde Weg en tegen het destijds zeer fervente en dominante
anticommunisme. ...
Red.: '... het destijds zeer fervente en
dominante anticommunisme'. Oh, dat is dus zo. Met een kleine correctie: dat
anticommunisme is nog steeds even fervent.
Een bijzonder klein voorbeeldje:
Uit: De Volkskrant, 02-01-2013, door Leo Schellekens, heeft als
onderwijskundige 17 jaar in Afrika, Latijns-Amerika en Azië gewerkt.
'In Afghanistan is écht iets groots verricht'
... Zelf ben ik nu een paar dagen terug uit Kabul, waar ik
sinds 2005 met verschillende tussenpozen heb gewerkt. ...
In 1979, toen de Sovjet-Unie het land binnenviel, kon slechts
18 procent van de mannen lezen en schrijven en slechts 5 procent van de vrouwen.
Na de invasie werd 80 procent van alle scholen verwoest en werden
gekwalificeerde leraren gedood of ze verlieten het land. ...
Red.: Een gore leugen. Die scholen zijn gebouwd onder
het Rusland-vriendelijke bewind, en verwoest door de door Amerika gesteunde
mujaheddin - en later de Taliban.
Naar Anti-communisme
,
Politiek lijst
, Politiek & media overzicht , of site home
.
|