Bronnen bij Europese Imperium: asociale imperia

22 nov.2011
Dat imperia als Amerika, Rusland en China volstrekt asociale entiteiten zijn, is een waarheid als een koe. Van Amerika wordt alleen door zeer naïeve mensen iets anders gedacht - het is een vrijwel pure "recht van de sterkste"-maatschappij, volkomen asociaal, waarin werklozen niets meer krijgen dan voedselbonnen . Van het oligarchische Rusland van na de anticommunistische revolutie is iedereen het over eens dat het een volstrekte roofriddermaatschappij is. En correspondent Hans Moleman heeft net een reeks artikelen achter de rug met als boodschap dat de tweedeling in China nog veel erger is dan in Amerika - in China bestaan überhaupt geen sociale voorzieningen:


Uit: De Volkskrant, 22-11-2011, door Hans Moleman

'Het sociale systeem in Europa heeft de mensen lui gemaakt'

China heeft er belang bij dat de Europese Unie niet in al te grote problemen raakt door de schuldenlast van landen als Griekenland en Italië. De EU is vitaal voor de Chinese export. Peking aarzelt echter over financiële steun: eerst moeten de EU-landen zelf orde op zaken stellen. Hoe denkt de Chinese bevolking erover? Vijf meningen uit Shanghai en Peking.


Red.:   Met als bekende graadmeter van hoe het in imperia wel gaat:


Uit: De Volkskrant, 18-02-2012, door Guo Yuhua, hoogleraar sociologie aan de Tsinghua Universiteit.

Chinees uit de middenklasse heeft het nakijken

De geneugten van de grote economische groei gaan aan veel Chinezen voorbij. Het optimisme over hervormingen is verdwenen, ongecontroleerde macht neemt toe.

Welk sentiment overheerst vandaag de dag in China? Ik denk dat veel mensen zullen zeggen: teleurstelling. Dat gevoel komt voort uit het feit dat de mensen onvoldoende verbetering in hun leven ervaren terwijl de economie heel snel groeit. ...
    Iedereen ervaart dat wanneer het gaat om toegang tot onderwijs, kansen op werk en bevordering en de mogelijkheid van een beter leven, de maatschappelijke middelen en kansen steeds meer in handen komen van een kleine groep. Mensen uit de middenklasse en onderste lagen van de maatschappij worden steeds meer gemarginaliseerd en merken dat het steeds moeilijker wordt een beter bestaan op te bouwen.   ...


Red.:  Ter controle: in imperium nummer 1 is het nog erger:


Uit: De Volkskrant, 11-11-2010, door Nicholas D. Kristof  (The New York Times)

Amerika is al bijna een bananenrepubliek

Voor mijn stukken bezoek ik geregeld bananenrepublieken die berucht zijn om hun inkomensongelijkheid. In sommige daarvan schrokt 1 procent van de bevolking 20 procent van de nationale cake naar binnen.
    Amerikanen hoeven echter niet naar verre landen te reizen voor zulke roofzuchtige ongelijkheid. Bij ons is hetzelfde aan de hand – een situatie die na de Congresverkiezingen van vorige week nog kan verergeren.
    De rijkste 1 procent van de Amerikanen vergaart nu 24 procent van het nationale inkomen. Dat was in 1976 9 procent. Zoals Timothy Noah onlangs constateerde in het online magazine Slate heerst in de VS mogelijk een grotere ongelijkheid dan in traditionele bananenrepublieken als Venezuela, Nicaragua en Guyana.
    Bestuursvoorzitters van de grootste Amerikaanse bedrijven verdienden in 1980 gemiddeld 42 maal het gemiddelde inkomen. In 2001 was dit toegenomen tot 531 keer modaal. Schokkender nog: van 1980 tot 2005 kwam in de VS meer dan 80 procent van de loonsverhogingen terecht bij de rijkste 1 procent.   ...
    Vroeger accepteerden we een ongemakkelijk niveau van ongelijkheid, omdat dit gepaard zou gaan met economische groei. Maar er zijn aanwijzingen dat de huidige ongelijkheid de economische groei afremt. Wetenschappers, die onlangs de bevolking van 50 staten en de 100 dichtst bevolkte districten onderzochten, constateerden dat de regio’s waar de ongelijkheid toenam de meeste faillissementen kende. Hun uitleg: als de ongelijkheid groeit, nemen de rijken hun winsten, waarna ze ze nog groter villa’s en auto’s kopen. Degenen net daaronder proberen ze bij te houden, maken hun spaargeld op of steken zich in de schuld, waardoor een financiële crisis naderbij komt.
    Een ander gevolg van groeiende ongelijkheid was een toename van het aantal scheidingen, constateerden ze ook – een bewijs dat naast de economie ook de menselijke waardigheid in het geding is.
    ... Wij Amerikanen zitten nu al op een bananenrepubliekpunt, met een ongelijkheid die zowel economisch ongezond is als moreel weerzinwekkend.


Red.:   Zie voor de rest van de uitgebreide hoeveelheid bewijzen hier uitleg of detail . En moeten we Rusland nog noemen ...


Naar Politieke analyse , Politiek lijst , Politiek & Media overzicht , of site home .