Het spreekt voor zich dat je dat ook ziet in de beloningsstructuur: Uit: Dagblad De Pers, 24-09-2007, door Edward Deiters Rijkdom | Veel speculanten nieuw op de lijst Rijkste Amerikanen hebben samen bijna 1 biljoen euro Het begint saai te worden. Voor de veertiende keer op rij is Bill Gates de rijkste man in Amerika. De softwaretycoon wordt door zakenblad Forbes ingeschat op een vermogen van bijna 39 miljard dollar. Op een tweede plek, ook niet voor het eerst, staat investeringsgoeroe Warren Buffet met een geschat vermogen van ruim 34 miljard euro. De op drie na rijkste Amerikaan is casinomagnaat Sheldon Alderson: hij zou goed zijn voor 18,5 miljard euro. ... Het collectieve vermogen van de 400 rijkste Amerikanen steeg dit jaar met bijna 192 miljard tot bijna 1 biljoen euro. Red.: En aan de andere kant van het spectrum: Uit: Volkskrant website, 25-02-2007, ANP Steeds meer Amerikanen in diepe armoede De verschillen tussen arm en rijk zijn groter dan ooit in de Verenigde Staten en het aantal allerarmsten is in drie decennia niet zo hoog geweest. Dat blijkt uit een zaterdag gepubliceerd onderzoeksrapport van het Amerikaanse krantenconcern McClatchy. Bijna zestien miljoen Amerikanen leven in diepe armoede, blijkt uit de laatst beschikbare bevolkingsgegevens uit 2005 die zijn geanalyseerd. Dat is ruim een kwart meer dan in 2000. Als maatstaf voor armoede is in het onderzoek genomen een gezin van vier met twee kinderen dat van minder dan 9903 dollar (7540 euro) per jaar moet rondkomen. Dat bedrag is de helft van de door de overheid vastgestelde armoedegrens. Voor individuen is het criterium 5080 dollar (3868 euro) of minder. Deze groep vormt 43 procent van de in totaal 37 miljoen Amerikanen die in 2005 onder de armoedegrens leefden. Dat percentage was sinds 1975 niet zo hoog. De VS hadden in 2005 bijna 300 miljoen inwoners. Afro-Amerikanen en Spaanstalige Amerikanen zijn relatief oververtegenwoordigd in de groep allerarmsten. ... Van In Feite, 28-02-2007 (via De Pers/The Independent) Armoede in VS neemt sterk toe  Armoede
in Nederland treft een tiende van de bevolking, werd vorig jaar bericht door het
SCP. Er is een ontwikkeling aan de gang die zorgt dat rijken steeds rijker
worden en armen steeds armer. Diezelfde ontwikkeling valt ook in de VS al sinds
de jaren zeventig waar te nemen. Het aantal Amerikanen dat in ernstige armoede
leeft, is tijdens de zes jaar van de regering-Bush sterk gegroeid; sterker zelfs
dan enige andere bevolkingsgroep. Dat blijkt uit
onderzoek in opdracht van de
McClatchy-krantengroep. Het opvallendst is de toename van de extreem armen: mensen die tevreden moeten zijn met veel minder dan het minimum loon. 37 miljoen Amerikanen leven onder de armoede grens, maar bijna 16 miljoen zeer armen leven van minder dan 5.000 dollar (3.000 euro) per jaar, of van een gezinsinkomen van minder dan 10.000 dollar (7.500 euro) per jaar. Uit: De Volkskrant, 26-04-2008, door Rolf Bos Drieënhalf miljoen daklozen in Amerika In Ontario (Californië) is Tent City, een tentenkamp voor daklozen geopend. De toeloop was, deels door de huizencrisis, zo groot dat Ontario besloot alleen mensen te helpen die uit de stad zelf komen. De overige mensen worden weggestuurd. Het begon in de zomer van 2007. De burgemeester van Ontario, ten oosten van Los Angeles, liet ‘zijn’ daklozen door de politie naar een centraal punt brengen. De gemeente noemde de plek de ‘Homeless Service Area’, maar in de volksmond werd het al snel ‘Tent City’ genoemd. Het kamp, met voldoende sanitair en gelegen tussen vliegveld en spoorlijn, werd een favoriete bestemming voor daklozen uit de rest van de Verenigde Staten, waar, geschat, zo’n 3,5 miljoen daklozen leven. Tot uit Florida kwamen ze, met tenten of oude campers. Media legden gretig een link met de huizencrisis, maar een groot aantal tentbewoners bleek helemaal niet recentelijk uit hun huizen gezet. Het zijn de ‘gewone’ losers van de Amerikaanse samenleving: mensen met een strafblad, geestelijk gehandicapten, drugsverslaafden, de gebruikelijke Vietnamveteraan, een aan lager wal geraakte leraar, maar ook volk dat gewoon graag op straat leeft. De gemeente, geschrokken door het ‘succes’ van Tent City, is onlangs begonnen met het verwijderen van zwervers die geen banden met Ontario hebben. ... Red.: Europeanen valt die tweedeling onmiddellijk op: Uit: De Volkskrant, 04-09-2008, column door Max Pam Alleen Nederlander ziet Obama winnen De kloof met Amerikanen en is veel groter dan de meeste Nederlanders denken. ... ... Jacksonville is zo'n typisch Amerikaanse stad: een klein centrum van wolkenkrabbers, te midden van uitgestrekte buitenwijken. ... Er is een concertgebouw, maar een uitgangsleven is niet echt van de grond gekomen. Onlangs heeft zelfs Paris Hilton haar club moeten sluiten. In het gewelddadige centrum worden regelmatig moorden gepleegd. Men smacht naar een Giuliani, die de stad schoonveegt. We wonen trouwens niet in Jacksonville zelf, maar in een gated community, twintig kilometer verderop, bij het strand. Daar gaan de slagbomen open als wij aankomen. Binnen is het een soort paradijs. Er zijn zwem- en tennisbanen en er is een jachthaven. Ons huis staat op een golfbaan; af en toe vliegt er een balletje over. De garage biedt plaats aan drie auto's en vanuit ons huis kun je de zonsondergang zien. Als ik de enorme televisie aanzet, zie ik hoe Obama in Detroit de arbeiders uit de auto-industrie toespreekt. ... Red.: Het wordt met de loop van de jaren natuurlijk alleen maar erger, want dit is het gevolg van de vrije-markt economie, die leidt tot exponentiële groei van dit soort verschijnselen 
:
Uit: De Volkskrant, 11-11-2010, door Nicholas D. Kristof (The New York Times) Amerika is al bijna een bananenrepubliek Voor mijn stukken bezoek ik geregeld bananenrepublieken die berucht zijn om hun inkomensongelijkheid. In sommige daarvan schrokt 1 procent van de bevolking 20 procent van de nationale cake naar binnen. Amerikanen hoeven echter niet naar verre landen te reizen voor zulke roofzuchtige ongelijkheid. Bij ons is hetzelfde aan de hand – een situatie die na de Congresverkiezingen van vorige week nog kan verergeren. De rijkste 1 procent van de Amerikanen vergaart nu 24 procent van het nationale inkomen. Dat was in 1976 9 procent. Zoals Timothy Noah onlangs constateerde in het online magazine Slate heerst in de VS mogelijk een grotere ongelijkheid dan in traditionele bananenrepublieken als Venezuela, Nicaragua en Guyana. Bestuursvoorzitters van de grootste Amerikaanse bedrijven verdienden in 1980 gemiddeld 42 maal het gemiddelde inkomen. In 2001 was dit toegenomen tot 531 keer modaal. Schokkender nog: van 1980 tot 2005 kwam in de VS meer dan 80 procent van de loonsverhogingen terecht bij de rijkste 1 procent. ... Vroeger accepteerden we een ongemakkelijk niveau van ongelijkheid, omdat dit gepaard zou gaan met economische groei. Maar er zijn aanwijzingen dat de huidige ongelijkheid de economische groei afremt. Wetenschappers, die onlangs de bevolking van 50 staten en de 100 dichtst bevolkte districten onderzochten, constateerden dat de regio’s waar de ongelijkheid toenam de meeste faillissementen kende. Hun uitleg: als de ongelijkheid groeit, nemen de rijken hun winsten, waarna ze ze nog groter villa’s en auto’s kopen. Degenen net daaronder proberen ze bij te houden, maken hun spaargeld op of steken zich in de schuld, waardoor een financiële crisis naderbij komt. Een ander gevolg van groeiende ongelijkheid was een toename van het aantal scheidingen, constateerden ze ook – een bewijs dat naast de economie ook de menselijke waardigheid in het geding is. ... Wij Amerikanen zitten nu al op een bananenrepubliekpunt, met een ongelijkheid die zowel economisch ongezond is als moreel weerzinwekkend. Red.: Een nieuwe reeks gegevens. De eerste: Uit: De Volkskrant, 07-01-2011. Miljoenen meer armen dan gedacht Er leven miljoenen meer Amerikanen in armoede dan was gedacht. ... Dat blijkt uit cijfers van een bevolkingsonderzoek die woensdag zijn vrijgegeven. In 2009 leefden 47,8 miljoen Amerikanen, 15,7 procent van de bevolking, in armoede. ... Uit: De Volkskrant, 08-01-2011, door Rob Vreeken De Amerikaanse droom wordt werkelijkheid ... Is het echt zo erg gesteld met de armoede in de VS? Ja. Volgens de laatste cijfers van het Amerikaanse CBS is de kloof tussen arm en rijk nooit zo groot geweest als nu. 'De armoede is in de meeste staten toegenomen, en vooral kinderen worden hard getroffen', zei vicepresident Mark Mather. De afgelopen dertig jaar is de kloof voortdurend gegroeid, onder Democratische presidenten iets minder snel dan onder Republikeinse. Maar er was ook economische groei. Was er geen trickling down van welvaart? Nee. De welvaart in de Verenigde Staten trickelt alleen maar up. Meer dan 80 procent van de groei van het totale inkomen tussen 1980 en 2005 ging naar de rijkste 1 procent. De rijkste 1 procent die zijn inkomen 30 keer zo hard zag stijgen als de onderste 20 procent. ... Red.: Een van de manieren waarop dit tot stand komt: Uit: De Volkskrant, 08-01-2011, door Arie Elshout Het stille leed van Amerika Twee jaar na het begin van de bankencrisis in Amerika, betaalt de middenklasse de hoogste prijs. Het aantal huisuitzettingen neemt toe. 'Armoede past niet in hun manier van leven.' ... Ook Cliff Dike weet inmiddels hoe het vredige leven van een gewone, nietsvermoedende en oppassende Amerikaan ontwricht kan raken door duistere, anonieme en ongrijpbare krachten. Eind 2009 pleegde hij een telefoontje en sindsdien is niets meer zoals het was. Het telefoontje was gericht aan de Wells Fargo-bank die over de hypotheek voor zijn huis gaat. Dike, 35 jaar en baas van het IT-bedrijfje Blue Frog, had zijn inkomsten zien teruglopen door de crisis. Hij wilde weten wat de mogelijkheden waren voor nieuwe afspraken over de maandelijkse hypotheeklasten. Wat volgde was een gevecht met een tegenstander die zich, zo vertelt hij eerder verbijsterd dan verbitterd, verschool achter voicemail-muren, valse informatie gaf en hem onafwendbaar in de richting duwde van een situatie waarin hij zijn huis dreigt te verliezen en voor zijn leven wordt gebrandmerkt. ... Schuldeiser Wells Fargo, dat gered is met 25 miljard dollar aan overheidsgeld, heeft zich in ruil daarvoor verplicht mee te werken aan Obama's HAMP-plan. Dit probeert foreclosures voor zeven tot acht miljoen in problemen geraakte Amerikaanse huizenbezitters te voorkomen door hypotheekverstrekkers te dwingen met deze huiseigenaren te onderhandelen over een aanpassing van de maandlasten. Volgens Davis passen hypotheekverstrekkers in de praktijk allerlei vertragings- en obstructietactieken toe, omdat ze liever het huis hebben dan een herfinanciering. ... Hypotheken werden handel. Ooit werd de lening die vader Dziak met de plaatselijke bank sloot voor zijn bedrijfje bekrachtigd met slechts een handdruk, waarna diezelfde bank erop toezag dat hij op tijd betaalde. Dat persoonlijke element verdween. Hypotheken werden gebundeld, versneden en doorverkocht aan investeerders en beleggers. Hoe meer hypotheken, hoe meer handel op de beurs, hoe meer winst. De huizenleningen raakten verbonden met Wall Streets casinocultuur. Omdat de hypotheken steeds van eigenaar verwisselden, was er niemand meer die zich zorgen maakte of de huizenbezitters het nog wel konden betalen. Functionarissen kregen stijve vingers van het ondertekenen van de benodigde hypotheekakten - grofweg één akte per 13 seconden, rekende een van hen uit in The New York Times. Niks werd meer gecontroleerd. Het beruchte 'robo-signing'. Er werd gegokt met wat voor een mens zijn belangrijkste materiële bezit is: een huis. Waarschuwingssignalen werden genegeerd. ... In 2008 zeeg het luchtkasteel ineen. De eerste vraag na de schok en de ontnuchtering: wie gaat dit betalen? De banken, de beleggers, de belastingbetaler of de burger met baan en huis? Twee jaar later is duidelijk: niet de banken, de investeerders en de beleggers. Wall Street beleefde in 2010 een van zijn beste jaren. Het eerste verhaal over een exces is er al weer: een handelaar van Morgan Stanley wilde een lilliputter huren voor een vrijgezellenfeestje in Miami om hem met handboeien te ketenen aan de aanstaande bruidegom. Voor de belastingbetaler is er respijt. De belastingverlaging is met twee jaar verlengd. Dus stroomt het water naar het laagste punt: het modale crisisslachtoffer met een huis. Hij krijgt de rekening doorgeschoven van krachten die vele malen groter zijn dan hijzelf. Eind vorig jaar werd er vrijwel dagelijks melding van gemaakt in de media. De pechvogels krijgen zonder duidelijke reden te horen geen recht te hebben op herfinanciering, ze worden geconfronteerd met onverklaarbare geldeisen, hun sloten worden in hun afwezigheid vervangen, zodat ze niet meer hun huis in kunnen, ze worden bestookt met intimiderende brieven en telefoontjes. ... Red.: De verarming van Amerika begint nu dusdanig duidelijk te worden dat het regelmatig in het nieuws komt: Uit: De Volkskrant, 14-09-2011, van verslaggevers Wouter Keuning Armoede VS in 17 jaar niet zo hoog Het aantal Amerikanen dat onder de armoedegrens leeft, is afgelopen jaar met ruim 3 miljoen gestegen. In totaal zijn in de VS 46,2 miljoen mensen, ofwel 15,1 procent van de bevolking, officieel armlastig. Het is het hoogste percentage sinds 1993. Dat blijkt uit cijfers die het Amerikaanse Census Bureau, de tegenhanger van het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek, dinsdag publiceerde. Als armoedegrens hanteert het bureau een jaarinkomen van 22.314 dollar (16.282 euro) per gezin van vier personen of 11.139 dollar voor een alleenstaande. De verdere stijging van het aantal in armoede levende Amerikanen kwam niet onverwacht. Het werkloosheidspercentage zweeft al lang en hardnekkig rond de 9 procent. Sinds het uitbreken van de hypotheekcrisis in 2007 en de daarop volgende bankencrisis in 2008, was 2010 het vierde opeenvolgende jaar dat het aantal armen in de VS toenam. Mede als gevolg van de toename van de armoede groeide het aantal Amerikanen dat geen ziektekostenverzekering heeft. In 2009 gold dat voor 49 miljoen Amerikanen, in 2010 was dat toegenomen tot 49,9 miljoen. ... Modale gezinnen zagen hun inkomen in 2010 vrijwel op hetzelfde niveau blijven als in 2009, blijkt verder uit de cijfers van het Census Bureau. Met een modaal gezinsinkomen van 49.445 dollar (36.236 euro) deed 'Joe the Plumber' en zijn gezin het in 2010 maar net iets minder dan in het jaar daarvoor. In 2009 lag dat inkomen op 49.777 dollar (36.480 euro). Het niveau van modale inkomens ligt nog altijd ruim 6 procent lager dan voor het uitbreken van de crisis. Het gemiddelde inkomen van Amerikanen is, gecorrigeerd voor de inflatie, in de afgelopen dertig jaar met 11 procent gestegen. Tegelijkertijd stegen de prijzen van consumentengoederen met 155 procent. Red.: Het gemiddelde inkomen zegt alleen hoeveel het land als geheel verdient en dus niets over de verdeling - het gemiddelde inkomen kan stijgen terwijl de meeste mensen armer worden. Het modale inkomen is dat waarboven er evenveel mensen zitten als eronder, en is dus een betere maat. Uit: De Volkskrant, 04-11-2011, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard Is de grote verarming in de VS begonnen? Een recordaantal van 45,8 miljoen Amerikanen leeft op voedselbonnen. Dat maakt de crisis al echt voelbaar. In Europa is het nog niet zover. In plaats van een blik of pakje kippensoep te kopen, kun je ook een hele kip nemen. Gebruik het vlees zoveel mogelijk als beleg voor sandwiches. Van de resterende botten kan de soep worden getrokken. Eet daarbij bonen voor de broodnodige proteïne. Enkele honderden bekende Amerikanen hebben zich gewaagd aan de recepten die hun landgenoten met voedselbonnen moeten bereiden. Uit nieuwe cijfers blijkt dat liefst 45,8 miljoen Amerikanen, 15 procent, financieel niet meer in staat zijn om zelf voldoende voedsel te kopen. Zij krijgen bonnen van 4,50 dollar (3,25 euro) waarmee ze in de supermarkt hun dagelijks kostje bij elkaar moeten schrapen. Sommigen kopen een pot pindakaas, die ze dan verorberen voor het ontbijt, lunch en diner. ... Red.: Natuurlijk was die grote verarming allang aan de gang - alleen worden de verschijnselen steeds zichtbaarder.
Het resultaat van een door bijna alle intellectuelen en media gevoerde ongehoorde propagandacampagne - de "communistische propaganda" is er echt absoluut niets bij. De werkelijkheid is dit:
Amerika is hard op weg het Dickensiaanse Engeland te overtreffen. Zelfs de president spreekt er nu openlijk over: Uit: De Volkskrant, 08-12-2011, door correspondent Diederik van Hoogstraten Obama kiest toon van Occupy De inkomensongelijkheid in de VS is onaanvaardbaar groot; het is aan de overheid om iedereen gelijke kansen te geven. Met die links-populistische boodschap heeft president Barack Obama de toon gezet voor de verkiezingscampagne van 2012. Tijdens een felle rede in de conservatieve staat Kansas liet Obama zich dinsdagavond inspireren door de woede en woorden van de Occupy-protesten. Hij zette zich af tegen 'de rijken', het dwarsliggende Congres en de Republikeinse Partij, die slechts asociaal economisch beleid zou nastreven. Obama hekelde de inkomensstijging van de rijken en het 'achterblijven' van de rest. Hij zei te willen vechten voor een land 'waar werkende mensen genoeg kunnen verdienen om een gezin te onderhouden, een bescheiden spaarrekening op te bouwen, een huis te bezitten en hun pensioen veilig te stellen'. ... Obama kwam niet met nieuwe beleidsplannen, maar zette zich af tegen de '1 procent', al behoort hij daar zelf toe. ... Obama gaf de schuld voor de financiële crisis aan 'de adembenemende gulzigheid van enkelen', hun 'gigantische gokken en gigantische bonussen die werden verdiend met andermans geld'. De miljoenen gewone mensen die meer leenden dan ze aankonden, liet hij buiten schot. Het gedachtengoed van de Republikeinen maakten onverantwoord gedrag mogelijk, suggereerde Obama. ... Red.: Maar of het land hierin mee wil...
Dat laatste is natuurlijk volstrekt waar: het is on-Amerikaans. Dit is echt Amerikaans: Uit: De Volkskrant, 22-09-2012, van verslaggever Maarten Keulemans
Demografen geschokt: dramatische omslag
'Schokkend', 'hoogst alarmerend', 'diep verontrustend'. Demografen zijn in
rep en roer nu blijkt dat de levensverwachting van laagopgeleide, blanke
Amerikanen de afgelopen twintig jaar sterk is teruggelopen. Blanke vrouwen die
hun school niet afmaakten hebben sinds 1990 vijf jaar aan levensverwachting
ingeleverd, blanke laagopgeleide mannen worden gemiddeld nog maar 67,5 jaar oud,
drie jaar minder dan in 1990. ... |
