Bronnen bij Linkse denkfouten: onderwijs

10 jun.2005

Een paar voorbeelden van de linkse waanzin van de gelijkheid door onderwijs:

Uit: VARA TV Magazine, nr. 10-2008, column door Paul Witteman

De wet van Postema

...    Ik denk dat hier de wet van Koos Postema geldt: bekeerlingen zijn de strengste gelovigen. Hij wees me daarop toen ik, komend uit een rechts milieu, me gegrepen voelde door de sociaal-democratie en met lederen jack en lange haren bij de VARA solliciteerde als radioverslaggever. Met vuur verdedigde ik de plannen voor de middenschool, één school voor alle kinderen. Want, dacht ik, alle mensen zijn gelijk als je ze maar gelijke kansen geeft. Het duurde dertig jaar voordat een vernietigend rapport over onderwijsvernieuwing die illusie definitief in rook deed opgaan.   ...

Uit: De Volkskrant, 20-05-2005, door Mieke Zijlmans

Waar is de charismatische leraar?

...    Edith Hooge merkt op dat het sociaal-democratische gelijkheidsbeginsel in het basisonderwijs contraproductief werkt. Dat beginsel houdt namelijk geen rekening met slimme kinderen. Sociaaldemocraten zijn ingesteld op het vooruitsleuren van kinderen die moeilijk kunnen meekomen, en hebben in feite niet terug van kinderen die juist voorlopen. Een misser, vindt Hooge: slimme kinderen vormen een belangrijke pijler voor de toekomst.
    Hooge meent ook dat ouders in de sociaal-democratische traditie ten onrechte nauwelijks bij het onderwijs worden betrokken. Terwijl geen mens de top haalt, wanneer hij niet van huis uit wordt gestimuleerd. ...

Uit: De Volkskrant, 15-01-2005, door Jaap Dronkers (volledig artikel hier

)

Rode familie, herleef

Tussentitel: Succes in het studiehuis hangt af van flair en culturele bagage
...
    Het linkse hervormingsproject in het onderwijs was de openstelling ervan voor kinderen uit de lagere klassen (de gelijkheidstraditie). De eerste weg, geïnspireerd door de gemeenschapstraditie, was het geven van zo goed mogelijk onderwijs aan de kinderen uit de lagere klassen om hen zo ver mogelijk de onderwijsladder te laten beklimmen. In Nederland hebben de vroegere SDAP-onderwijzers dit pogen te realiseren door de selectie in het onderwijs zo eerlijk mogelijk te laten verlopen: de maatschappelijke herkomst van leerlingen mocht geen rol spelen. Dat betekende zo objectief mogelijke examens, waarin kennis en vaardigheden werden getoetst en geen culturele bagage of flair. Hiervan is in Nederland alleen nog het CITO overgebleven en links heeft sinds 1970 veel gedaan om ook dit af te schaffen.
    De tweede weg, meer geïnspireerd door de libertijnse traditie, is door linkse partijen aan beide zijden van de oceaan veel meer gevolgd: het zo lang mogelijk uitstellen van onderwijskeuzen door leerlingen teneinde hen zo breed mogelijk te vormen, waarbij een duidelijke keuze voor belangrijke en minder belangrijke kennis wordt vermeden: de middenschool, de basisvorming, de scholengemeenschappen en het studiehuis. Maar deze schooltypen ondermijnen de mogelijkheden van begaafde kinderen uit de lagere middenklasse te excelleren door het goed leren van duidelijk omschreven leerstof. Er is een doolhof van leerwegen gecreëerd, waarin alleen hooggeschoolde ouders de weg kunnen vinden voor hun kinderen.
    Ook het studiehuis is niet in het belang van leerlingen uit de lagere middenklassen: het doet eerder een beroep op culturele bagage en flair dan op het vermogen hard te werken en goed te leren. Kortom, deze tweede weg heeft de lagere middenklasse vervreemd van hun linkse partijen, want hun onderwijshervormingen maakten het onderwijs niet toegankelijker. Daardoor geeft deze klasse tegenwoordig de voorkeur aan meer traditioneel en strenger onderwijs, zoals rechts dat voorstaat. Daarom bepleit Bush overheidssubsidie aan de Amerikaanse religieuze scholen (in feite zoals dat in Nederland sinds 1917 gebeurt en dat hier vrijheid van onderwijs wordt genoemd), omdat die religieuze scholen beter onderwijs verzorgen, ook voor de etnische minderheden, dan de openbare high schools. ...

Red.:   Dat de top van de PvdA nog steeds weinig tot niets geleerd heeft blijkt uit het volgende:

Uit: De Volkskrant, 08-09-2005.

Bos wil af van onderscheid hbo en universiteit

PvdA-leider Bos wil af van het onderscheid tussen hogescholen en universiteiten. Hij pleit voor één stelsel waarin hogescholen ook wetenschappelijke opleidingen bieden en universiteiten zich toeleggen op beroepsonderwijs. ‘Zolang duidelijk is wat iemand in huis heeft als ie afstudeert, zal het mij koud laten welke organisatie daar achter schuil gaat’, zei Bos.
    De oppositieleider schaart zich daarmee achter de lobby van de hogescholen, die willen concurreren met de universiteiten in het aanbieden van wetenschappelijk onderwijs. ...

Red.:   Waarmee Bos dus impliciet stelt dat wetenschap geen speciale vereisten aan zowel leerling als docent stelt, anders dan een vak leren beheersen volgens de regels. Hopelijk ten overvloede: het doel van de wetenschap is om die regels te testen en te vernieuwen indien nodig. Of om het verschil tussen HBO en WO samen te vatten in een enkel woord: het verschil is creativiteit. Oncreatieve personen, als Wouter Bos en Mark Rutte kennelijk zijn, kunnen een dergelijk verschil natuurlijk niet zien. Sommige lezers wel

.
    Inmiddels, midden 2011, is volkomen duidelijk hoe vernietigend de linkse ideologie op het onderwijs is geweest. Des te navranter om een kijkje te krijgen in het wat verdere verleden ervan;

Uit: De Volkskrant, 03-09-2011, boekrecensie door Olaf Tempelman

Het onderwijsparadijs van Barbapapa

...    Barbapapa. Voor wie geen ouder of kind was in de jaren '70: Barbapapa is een ballon-achtig wezen dat alle mogelijke vormen kan aannemen en een al even plooibare kinderschare heeft met namen als Barbalala, Barbabientje en Barbabella. In de tijd dat de NOS de tv-serie uitzond, kochten mijn ouders een kleurentoestel en ik zal nooit het moment vergeten dat ik hem voor het eerst in het roze zag. Dat Barbapapa behalve een lieve roze ballon ook een ideoloog is met minstens zo duidelijke ideeën over hoe de wereld in elkaar zit als Marcel van Dam, was destijds aan mij voorbijgegaan.
     Vliegtuigen bezitten zwarte dozen, tijdperken ook. Barbapapa's school - in 1976 vertaald door Mies Bouhuys - bevat volgens mij alle gegevens van de vlucht 1970-'79.
    Het begint met een school waar stevig onderwijs wordt gegeven zoals deskundigen dat tegenwoordig weer bepleiten, echte les, echte sommen, echte woordjes leren. Helaas, de kinderen hebben er geen zin in en komen in opstand. De autoriteiten komen met oplossingen uit de trukendoos van Theodore Dalrymple. 'Een flink pak slaag, zeiden sommigen; sluit ze op!, zeiden anderen.' Dan verschijnt Barbapapa als een soort messias. 'Barbapapa ontdekte dat er best dingen waren die de kinderen wél leuk vonden. Kijk maar!' Twee Barbakinderen, Barbalala en Barbaborre, veranderen in muziekinstrumenten. 'De kinderen hielden op met hun geschreeuw en vonden het enig!'
    Op de volgende pagina begint Barbapapa te speechen. 'Luister, niet alle kinderen vinden dezelfde dingen leuk. Sommige kinderen houden van muziek, andere meer van vogels en dieren zoals Barbabee. Laat ze nou eens doen wat ze zelf fijn vinden.' En zo geschiedt. De kinderen gaan dansen, kleien, kliederen en ravotten, telkens geassisteerd door een der Barbaballonnen die zichzelf in de raarste vormen gieten. Aan het eind van het boek volgt nog wat verplichte kost: 'Barbabientje gaf lezen en schrijven; zulke lessen moeten niet te lang duren, vond ze. Zo gauw de kinderen zaten te draaien of begonnen te gapen, was de les afgelopen.'
    Kwaliteitscontrole? Afgeschaft in Barbabutopia. 'De lessen waren leuker dan vroeger, want huiswerk en proefwerk was er niet meer bij.' Vindt een kind dat 2 + 2 gelijk is aan 5? Prima. 'Bij de rekenles mochten de kinderen plaatjes tekenen en spelletjes doen en het was helemaal niet erg als je fout telde.' Levert dat domme kinderen op? Helemaal niet: 'De mensen stonden stomverbaasd over het sukses (sic) van de Barbapapa-school.' Op het einde is het feest in Barbaparadijs en houdt de roze ballon weer een toespraak. 'Het belangrijkste is dat je je vrij voelt en je werk met plezier doet.' ...

IRP: Je zou de plegers van dit soort misdaden gaarne alsnog naar Siberië sturen ... Net als Pinocchio nadat hij van de rijstebrijberg heeft gesnoept naar de zoutmijnen moet ... En ezelsoren zouden ze ook allemaal moeten krijgen ...


En om het idee de kop in te drukken dat dit iets typisch Nederlands zou zijn, de volgende bron:

Uit: De Volkskrant, 05-11-2011, van correspondent Patrick van IJzendoorn

Reportage | De West London Free School staat symbool voor de conservatieve onderwijsrevolutie in Groot-Brittannië

Eliteschool tegen de educatieve apartheid

Ouders en leerkrachten met een voorkeur voor traditioneel Brits onderwijs richten 'vrije scholen' op. De toeloop is enorm.

Tussentitel: Onderwijs is triviaal geworden; mijn kids moeten echt leren | Sue Lorimer (44) - Moeder van twee kinderen (7 en 10)

'U kunt uw fiets daar parkeren.' Een meisje van een jaar of elf, gekleed in marineblauw schoolkostuum, wijst naar een kleine fietsenstalling waar geen plek meer is. Staand bij de ingang van de West London Free School is het haar taak om de bezoekers van de open dag welkom te heten.
    Tientallen, honderden ouders met hun kinderen zijn afgekomen op deze nieuwe school die symbool staat voor de conservatieve onderwijsrevolutie. 'Het is een school zoals ik die ken uit mijn jeugd,' zegt de 50-jarige vader Chris Martin, die er een plaats voor zijn elfjarige zoontje, en later diens zusje, hoopt te bemachtigen.
    Het Engelse onderwijs verkeert in grote problemen. Er is een gebrek aan discipline, leraren komen om in het papierwerk en het niveau van de examens is de laatste jaren drastisch gedaald. Universiteiten en het bedrijfsleven klagen over het gebrek aan kennis van wiskunde en de Engelse taal.
    Een fundamenteel probleem is de 'educatieve apartheid' tussen particulier en staatsonderwijs. De Engelse klassenmaatschappij heeft topscholen als Eton, St Paul's en Westminster waar kinderen van vermogende ouders heengaan - steeds meer Russen en Arabieren - aangevuld met enkele knappe koppen die na het succesvol afleggen van talloze toelatingsexamens een beurs krijgen. Hier wordt nog gewoon natuurkunde en biologie gedoceerd in plaats van thema's als 'het milieu, de aarde en het universum' of 'organismen, gedrag en gezondheid'. De meeste kinderen zijn echter aangewezen op de plaatselijke, openbare scholen waarvan de kwaliteit recht evenredig is aan die van de buurt.
    De enige alternatieven zijn de als goed bekend staande confessionele scholen. Deze zijn alleen bestemd voor kinderen van gelovige ouders. Daarom melden steeds meer ouders zich aan bij een geloofsgemeenschap of werkzaamheden binnen een parochie gaan verrichten. Een ander alternatief zijn de selectieve grammar schools, lang geleden in het leven geroepen voor intelligente kinderen van minder vermogende ouders. Deze scholen zijn geliefd bij hen die geloven in de meritocratie, maar gehaat bij sociaal-democraten die vinden dat deze scholen de solidariteit binnen de werkende klassen ondermijnen.
    Onder New Labour kregen tientallen openbare scholen de status van city academy, en geld van het bedrijfsleven. Dit stuitte op weerstand van progressieve politici, vakbonden en onderwijskundigen, maar de resultaten zijn bemoedigend. Onlangs werd bijvoorbeeld bekend dat liefst zeven leerlingen van de Mossbourne Academy in de Oost-Londense probleemwijk Hackney zijn toegelaten tot Cambridge. Mossbourne's Michael Wilshaw staat bekend als de strengste rector van Engeland, iemand die geen nagellak, ongestreken rok of scheefzittende stropdas tolereert. Geen van de leerlingen was betrokken bij de zomerse rellen die in de buurt van het door Richard Rogers ontworpen schoolgebouw plaatsvonden.
    Wat de city academies waren voor New Labour, dat zijn de nieuwe free schools voor de Conservatieven en hun intellectuele voorhoede, onder wie Toby Young, auteur en redacteur van het conservatieve weekblad The Spectator. 'Het is mijn doel om de 'onderwijsapartheid' af te schaffen,' zegt deze drijvende kracht achter de West London Free School in Hammersmith. 'Ik heb vier jonge kinderen. De oudste is acht. Voor een privéschool heb ik geen geld en tegelijkertijd ben ik niet kapot van de staatsscholen. Vandaar dat ik met enkele ouders een school ben begonnen, eentje waarin klassiek liberaal onderwijs wordt gegeven, compleet met Latijn en klassieke muziek,' aldus de 48-jarige Young, wiens vader de bedenker is van de term 'meritocratie'.
    Youngs school is één van de 24 free schools die dit schooljaar is geopend. Ze worden gefinancierd door de overheid, maar mogen zelf hun curriculum bepalen. De term 'free' duidt op de vrijheid van overheidsinmenging, indachtig Churchills opmerking dat onderwijs te belangrijk is om aan politici over te laten. Free schools kunnen worden opgericht door ouders, kerkgenootschappen en liefdadigheidsinstellingen. Anders dan de grammar schools mogen ze geen selectiebeleid voeren.   ...
    Niet iedereen is inderdaad overtuigd van de heilzame werking van de free schools. Bij de onderwijsvakbonden en de Labour-partij zijn deze vrije scholen impopulair omdat het ten koste zou gaan van de omliggende openbare scholen. De sociaal-democratische Lagerhuis-afgevaardigde voor Hammersmith, Andrew Slaughter, heeft herhaaldelijk verklaard dat het beter is om bestaande scholen te verbeteren dan elitaire scholen op te richten. Dit kwam hem op honende reacties te staan van Young en de zijnen, temeer omdat Slaughter zelf onderwijs heeft genoten op een privéschool.
    De tegenstanders van de free schools kregen steun van de journaliste Melissa Benn, dochter van de Labour-coryfee Tony Benn, die er in haar recent verschenen boek School wars: the battle for Britain's education voor pleit dat scholieren naar hetzelfde soort school moeten gaan waar ze ongeacht hun intellectuele vaardigheden het klaslokaal delen.   ...

Red.:    Precies de soorten idiotie die er ook uit de Nederlandse links-ideologische monden komen.
    Aan de algemeen geconstateerde normvervaging in het onderwijs heeft het gelijkheidsideaal ook meer dan een enkele steen bijgedragen:

Uit: De Volkskrant, 23-12-2011, van verslaggeefster Irene de Pous

Reportage | Hogeschool van Amsterdam in debat over diplomafraude

Angsthazen? Bij de hogeschool?

Diplomafraude. Je kunt een hbo-instelling en haar bestuurders niet harder treffen dan door dat woord in één zin met de naam van hun instelling te verbinden. Nadat zaterdag De Telegraaf de krant had geopend met het nieuws dat op de Hogeschool van Amsterdam duizenden diploma's onterecht zouden zijn verstrekt, is het debat over de onderwijskwaliteit aan de grootste hbo-instelling van Nederland losgebarsten. Ook op de hogeschool zelf.    ...
    De berichten over diplomafraude volgden op onrust bij de economische afdeling van de Hogeschool van Amsterdam, waar 53 docenten vorige week anoniem een brief aan de directie stuurden waarin ze hun zorgen uitten over de onderwijskwaliteit en de organisatiecultuur. Het vertrouwen in het bestuur had het nulpunt bereikt, schreven de docenten. ...
    Maar dan komt de schuldvraag. Wie is er verantwoordelijk voor de kwaliteit van het onderwijs, of beter: voor het gebrek daaraan?
    Voor het antwoord op die vraag wijst iedereen naar een ander. Bussemaker benadrukt de rol van de docent, die over de kwaliteit van zijn lessen gaat. Ook verwijst ze naar de politiek. 'We hebben afgesproken dat de helft van de bevolking hoger opgeleid moet zijn en mochten als instelling niemand weigeren.' ...

Red.:   Linkse idioterie van types als ex-PvdA-politica Jet Bussemaker.
   Nog iemand die het verband legt:

De Volkskrant, 19-01-2012, ingezonden brief van Ina T. Klaasen, Delft, associate professor Urban and Regional Planning and Design.

Halbe Zijlstra

Zegt Halbe Zijlstra eens iets verstandigs, krijgt hij toch weer onder uit de zak (Commentaar, 17 januari). Ministeriële ambitie noch een zak met geld maakt van op mbo-niveau goed functionerende mensen succesvolle hoger opgeleiden. Als de doelstelling is dat half Nederland een hogeronderwijsopleiding moet kunnen volgen, dan kan dat alleen door het niveau van dat onderwijs te verlagen. En dat is wat gebeurt.

Naar Linkse denkfouten , Politiek lijst , Politiek & Media overzicht , of site home .