Bronnen bij De VVD: liberalisme


Een enkel voorbeeld van het gebruik van de term liberalen in verband met de VVD, dat ook duidelijk aangeeft waar het mis gaat - aanleiding is de eerste berichten over het regeerakkoord tussen VVD en PvdA na de verkiezingen van 2012:


Uit: De Volkskrant, 01-11-2012, ingezonden brief van Esther Uijen

VVD (1)

Heeft Mark Rutte de afgelopen 54 dagen nog kans gezien om te analyseren welke kiezers de VVD hebben geholpen aan haar glansrijke overwinning van 41 zetels? ...
    Maar bovenal een overgrote meerderheid van hardwerkende Nederlanders met bovenmodale inkomens, met druk vanuit de huidige woningmarkt en met liberale opvattingen ten aanzien van werk, inkomen en verdere inkomensnivellering.


Red.:   Het grote misverstand: liberalisme gaat over staatsinrichting en algemene maatschappij-inrichting. Rechten, plichten, wetgeving enzovoort. Liberalisme gaat niet over de economie. Als je het over de economie wilt hebben, dan is de juiste term "neoliberalisme". Dat is de tak van het rechtse denken die alle economische activiteiten volledig vrij wil laten. waarin iedereen betaalt voor alles aan hen die het willen aanbieden: zorg, onderwijs, veiligheid enzovoort. Zonder overheid. De tak van "Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke", "Het recht van de sterkste", en "Winner takes all".
    Overigens werd deze misleidende term ook in de reguliere verslaggeving weer standaard gebruikt.
    In het nieuwe regeerakkoord heeft de VVD ermee ingestemd om een miniscuul beetje compensatie te geven aan de lagere inkomens tegenover de massale bezuinigingen die er bij die groep natuurlijk veruit het meest inhakken, relatief gezien, is er een opstand uitgebroken onder de aanhangers: de lagerbetaalden moeten meer bijdragen! Hier is zo'n stem - natuurlijk wordt het in andere taal verpakt:


Uit: De Volkskrant, 22-11-2012, ingezonden brief van Jarico Vos, voorzitter JOVD

Brief van de dag

'VVD, word wakker'

Het is zelden vertoont dat een partij die tijdens de verkiezingen zo'n goed resultaat behaalde, zo snel de virtuele aanhang zag verdampen. Peilingen zijn dan wel dagkoersen en de verkiezingen zijn nog ver weg. De JOVD vindt echter dat de VVD de ogen voor het onderliggende probleem niet moet sluiten en moet waken dat ze haar liberale waarden niet verloochent ten koste van de macht.    ...
    ... In het huidige regeerakkoord zijn de sociaal-economische principes het kind van de rekening door onder andere de nivelleringsafspraken.    ...
    Liberalen geloven in wat iemand wel kan, in plaats van hij niet kan. Liberalen geloven dat de alleenstaande bijstandsmoeder een succesvolle zakenvrouw kan worden, dat hard werken beloond moet worden. Het huidig regeerakkoord bevat een aantal maatregelen dat ingaat tegen deze uitgangspunten van het liberalisme, waarbij de nivellering via de belastingen het meest in het oog springt.    ...


Red.:    Het belonen van hard werken heeft niets met liberalisme te maken, want liberalisme gaat over maatschappelijk-organisatorische waarden en niet over economisch: je kan liberaal zijn en voor gelijkere inkomens, en conservatief en voor ongelijkere inkomens (dat is namelijk het CDA). De clou zit natuurlijk hier:

  ... de alleenstaande bijstandsmoeder een succesvolle zakenvrouw kan worden, ...

Een leugen, op sociologische schaal. De groep bijstandsmoeders is voor het overgrote deel ervan bijstandsmoeder vanwege beperkte capaciteiten, op meerdere vlakken. Diezelfde besprekingen houden in dat ze met hoge waarschijnlijk geen succesvolle zakenvrouw kan worden. Wat de JOVD-man hier beweert is de sociologische versie van de bewering dat als je de steen loslaat, die steen de vrije keuze heeft om omhoog te vallen. Vuile en smerige leugens.
    Hier nog een standaardvoorbeeld:


Uit: De Volkskrant, 26-11-2012, van verslaggever Jan Hoedeman

Reportage | VVD-congres

'Te vaak sorry zeggen roept agressie op'

VVD'ers hebben genoeg excuses gehoord. Tijd om liberalen terug te winnen voor de verkiezingen in 2017.
 

Red.:    Op dat congres weren louter klachten gehoord over dat de lagere inkomens onvoldoende bijdroegen aan de crisis:

  Fractievoorzitter Janine van Hulst uit Gennep: 'Als je ziet aankomen dat nieuwe maatregelen onze wortels raken, moeten Kamerleden en bewindslieden van tevoren het land in.

Die nieuwe maatregelen zijnde dat degenen die geprofiteerd hebben van de bubbel voor de crisis, ook moeten betalen erna. een klein beetje.
    Louter reactionaire praatjes.
    In 2014 gaat het veel over de nieuwe zorgwet van de liberale minister Edith Schippers. Hier haar ontmaskering:


De Volkskrant, 19-12-2014, ingezonden brief van Tom Godefrooij, ' s-Hertogenbosch

Curieus

Wat je er politiek ook van vindt, semantisch blijft het toch een curieuze zin op de voorpagina van de Volkskrant van 17 december: 'Schippers ziet de beperking van de vrije artsenkeuze als het sluitstuk van de marktwerking die zij voorstaat in de zorg.'


De Volkskrant, 19-12-2014, ingezonden brief van Hans Brouwer, Zeewolde

Eren

Een minister die pretendeert liberaal te zijn en de vrije artsenkeuze wil afschaffen handelt volledig in strijd met haar eigen beginselen.
    Bravo voor de drie senatoren van de PvdA die de moed hadden die domme wet in de prullenmand te doen verdwijnen. Laten we deze mensen eren door voortaan te spreken over 'De Nacht van de drie Musketiers'.


Red.:    Edith Schippers is het tegendeel van liberaal. Ze is een reactionaire ploert uitleg of detail < , die wil dat de rijken en de financiële markten, hier in de vorm van "de verzekeraars", het in alles voor het absolute zeggen krijgen.
    Econoom Rens van Tilburg, één van de weinige niet-neoliberalen, legt het op een mooie manier uit:


Uit: De Volkskrant, 22-04-2015, column door Rens van Tilburg, econoom

Liberale kritiek op ongelijkheid

Tussentitel: Het is zaak dat elke generatie weer met voldoende krantenjongens begint

Na het zoveelste meningsverschil tussen de VVD en de PvdA dringt de vraag zich op wat de sociaal-democraten en liberalen nog bindt. Meer nog dan rond 'bed, bad en brood' was de verwachting dat het dit jaar spannend zou gaan worden rond de belastingen. Het kabinet heeft beloofd nog voor de zomer de hoofdlijnen voor een nieuw belastingstelsel te presenteren. De coalitiepartijen liggen echter ver uiteen. De VVD wil vooral lagere belastingen, succes mag beloond. De PvdA wil ook nog wat ophalen, iedereen een eerlijke kans bieden is namelijk niet gratis.
    Hoe ogenschijnlijk uiteenlopende werelden kunnen worden verenigd, mocht ik onlangs ervaren op het jaarlijkse samenzijn van het Institute for New Economic Thinking dat in Parijs wetenschappers en hedgefund-managers samenbracht. Een sterrencast verzorgde de aftrap: Thomas Piketty, de Franse econoom van dat vuistdikke boek over een eeuw ongelijkheid, en de Amerikaanse Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz.
    Piketty liet zien hoe begin 20ste eeuw in de Verenigde Staten en Europa de hoeveelheid kapitaal ten opzichte van de economie groot was en hoe ongelijk dit was verdeeld. Na de crisis van de jaren dertig daalden beide flink. Vanaf de jaren zeventig beginnen beide echter weer te stijgen, in de VS meer dan in Europa, om daar nu ongekende hoogtes te bereiken.
    Piketty benadrukt dat deze ontwikkelingen het resultaat waren van doelbewust beleid. Juist Amerika, het land van de vrijheid, kende bijvoorbeeld hoge belastingen op erfenissen. In 1970 bedroeg het toptarief in de VS en het Verenigd Koninkrijk rond de 80 procent. Een tarief passend bij een samenleving die wordt gedreven door de droom van krantenjongens om miljonair te worden. Om als samenleving ten volle van deze dynamiek te profiteren, is het zaak dat elke generatie weer met voldoende krantenjongens begint. De ideale meritocratie: wie hard werkt krijgt wat hij of zij verdient.
    Dat is echter steeds minder het geval. Met zijn boek De prijs van ongelijkheid probeerde Stiglitz in 2012 Amerika uit deze droom te laten ontwaken. De realiteit is namelijk dat de hoogte van iemands opleiding en inkomen vooral afhangen van die van zijn of haar ouders. De ongemakkelijke waarheid is dat, ondanks alle retoriek over liberalisme en vrijheid, de ouderwetse standenmaatschappij herleeft.
    Reagan en Thatcher halveerden de erfbelasting, net als die op inkomsten en vermogen. De belofte was dat grotere ongelijkheid de economie zodanig zou doen groeien dat uiteindelijk iedereen beter af zou zijn. 'Het rijzend tij zou alle boten optillen', heette het.
    Stiglitz wijst erop dat in de praktijk alleen de grote jachten met het tij mee omhoog gingen. De meer modale bootjes moeten alles op alles zetten om op de woelige baren geen water te maken. De kwetsbaarste bootjes kapseisden. Ondanks de uitbundige economische groei gingen in veel landen de laagste inkomens er in koopkracht zelfs op achteruit, ook in Nederland.    ...
    Dat de samenleving zich steeds meer sluit, zou juist liberalen moeten verontrusten. Een idee dat Amerikaanse hedgefund-managers omarmen, dat moet de VVD toch ook aanspreken?


Red.:   Inderdaad: als de VVD een liberale partij was, zou dat haar moeten aanspreken. Het spreekt haar total niet aan. Om preciezer te zijn: juist het omgekeerde spreekt haar aan: het de rijker onbeperkt rijker maken. De enige conclusie luidt: de VVD is absoluut niet liberaal. De VVD is doodgewoon reactionair. Maar dat wisten we dus allang.


Naar De VVD , of site home .