Bronnen bij Termen: aftakeling, woorden

  Aftakeling
1, (fysiek): Wat er gebeurt als je allochtonen evenredig mee laat werken in de techniek, bijvoorbeeld in de vliegtuigcockpit). 2, (maatsch.), ~van vertrouwen: Wat er gebeurt als je allochtonen evenredig mee laat besturen. 3, (cult.), ~ van begrip: Wat er gebeurt als je allochtonen evenredig mee laat praten. 4, (psych.), geestelijke ~: wat er gebeurt als je politiek-correct bent, zie cognitieve dementie . 5, (taalk.): wat er gebeurt met de betekenis van woorden als je ze langdurig politiek-correct gebruikt  .

Dat de kracht van woorden kan aftakelen is als verschijnsel bekend genoeg - in het Engels heet het "dead metaphor". En voor de termen van de politieke-correctheid, zoals in de verzameling Termen beschreven, geldt het ook - buiten politieke-correcte kringen. In de politieke-correctheid gebruikt men af en toe nog wel "verrijken" of één van zijn afgeleiden, terwijl in niet-poltiek-correcte kringen die term middels "cultuurverrijker" allang in zijn tegendeel is verkeerd: een "cultuurverrijker" is iemand van allochtone afkomst die betrapt is op een misdaad of ernstige vorm van overlast.

De politieke-correctheid heeft dus een sterke afweer tegen het besef van de aftakeling van haar begrippen, en des te opmerkelijker het geval dat men het toegeeft. Hier is dat tot nu toe unieke geval (de Volkskrant, 01-06-2016, column door Margriet Oostveen):
  Hou op met 'verbinden'

Hoe een doodgewoon werkwoord ook al ging polariseren.


Taco Dibbits vertelde maandag in Nieuwsuur over zijn missie als nieuwe directeur van het Rijksmuseum en gebruikte in de eerste 69 seconden vijf keer het werkwoord 'verbinden'. Dat is één keer per 14 seconden. Taco Dibbits, eminent kunsthistoricus en man van de inhoud, ging mensen onderling verbinden, met kunst verbinden, met geschiedenis verbinden en de kunst kon dan weer emoties verbinden. Ja, concludeerde Dibbits, het werd nu echt belangrijk dat het Rijksmuseum verbindt!    ...

Het waarom is heel simpel: het gebruik van de term "verbinden" gaf je vele bonuspunten bij de politieke-correctheid, want de politiek-correctheid was er succesvol in geslaagd het woord de betekenis te geven van "verbinden tussen allochtonen en autochtonen". Wie wilde "verbinden", was oké!
    Dus stel dat je niet deugt, en toch op zoek bent naar goedkeuring, wat doe je dan? Je zegt dat je wilt verbinden (bewegingdenk.nl, 18-05-2016):
  Sylvana Simons sluit zich aan bij DENK!

De boodschap van DENK landt in onze samenleving. Steeds meer mensen delen de overtuiging dat het van belang is om samen te leven op basis van wederzijdse acceptatie. Het geluid van rechtvaardigheid, gelijkwaardigheid, solidariteit en de bestrijding van de dubbele maat weerspiegelt de stem van vele ongehoorde burgers in ons land. DENK heeft in de afgelopen tijd dan ook steeds meer leden mogen verwelkomen uit alle groepen in onze samenleving. DENK verbindt en in de afgelopen maand kwamen er meer dan 1.000 leden bij. ...
    Simons heeft DENK sinds de oprichting nauwgezet gevolgd. De verfrissende en vooral verbindende boodschap van DENK heeft haar ervan overtuigd dat DENK de enige beweging is die Nederland kan verbinden. ...

Iets dat tot nu toe ook ontzettend succesvol was geweest.
    Maar "iedereen weet" dat de DENK de club is van Turkse nationalisten in Nederland, die integratie een schande vindt en assimilatie een misdaad. En zelfs de politieke-correctheid weet dat, en beseft dat deze club dus echt niet gaat helpen in het bij elkaar houden van Nederland, laat staan zal verbinden. Dus kregen ineens de redelijke mensen de ruimte (de Volkskrant, 02-06-2016, ingezonden brief van Frits Olivier, Veenendaal):
  Verbinding weg

Bij alle heisa over Sylvana Simons en de nieuwe politieke partij Denk is mij één mooi ding duidelijk bijgebleven: Denk wil gaan verbinden. De mening van partijlid Farid Azarkan over burgemeester Aboutaleb (O&D, 31 mei) heb ik daarom aandachtig gelezen. Opmerkelijk, zoals deze door de heer Azarkan integraal wordt afgeserveerd. En ook zo messcherp op de man gespeeld. Dat belooft wat voor de toekomst.

Kijk, dat had twee weken terug nou nooit de publicatie gehaald.
    En dus ook bij de zeer politiek-correcte columniste was er sprake van nieuw inzicht:
  Het is om gek van te worden. Dit verbinden bestaat al wat jaren, maar loopt nu de spuigaten uit. Vroeger had je tenminste nog duidelijke zaken die mensen bonden, zoals afkomst, geloofsovertuiging, politieke voorkeur of de Top-40. Na het ontzuilen, democratiseren en Spotify kwam het vérbinden, niet zelden door personen die zich ook 'verbinder' noemen, sinds ze op cursus 'Verbinden' zijn geweest ...
    ... naar het Meertens Instituut voor onderzoek en documentatie, waar ik taalkundige Marc van Oostendorp vraag op te zoeken hoe 'verbinden' evolueerde van doodgewoon werkwoord tot de huidige vaagpraat met de diepgang van een powerpointpunt. Dit blijkt praktisch onmogelijk, aangezien niet de woorden maar hun betekenis stilletjes veranderde, en toen verdampte.    ...

Grappig, dat 'stilletjes' ... Ze zijn zelf de hoofddader. Van de eerste verandering die op den duur automatisch de tweede meebrengt. Deze tweede verandering:
  We hebben hier kortom een verborgen semantisch drama te pakken. Misschien biedt dit ook een verklaring voor de woede die Sylvana Simons en de nieuwe politieke beweging voor verbinding Denk losmaken. Komt dat niet gewoon door de ondraaglijke leegte van dat vreselijke woord? ('Denk verbindt en in de afgelopen maand kwamen er meer dan 1.000 leden bij').

Nee, dat komt door de smerige politiek-correcte leugens en woordvervalsing die er achter steekt.
    Kortom: hier is gebeurd wat we op kleinere schaal al eerder hebben gezien met het "aanbevelingslijst voor de zwarte man" van het vrouwenblad VIVA: iedereen weet dat de zwarte man als huwelijkspartner en vader een onbetrouwbare flierefluiter is uitleg of detail - vriendelijk uitgedrukt. Dit feit wordt natuurlijk naarstig stilgezwegen en men probeert het beeld van de zwarte man en de dan dus erbij behorende zwarte vrouw naarstig op te vijzelen met een zo langzamerhand absurd aantal Clive Huxtable uitleg of detail mannetjes-met-vrouwtje in reclame en elders op televisie. Maar dat lijstje van de VIVA was dus zodanig uitbundig en dus irreëel, dat het te veel was en VIVA werd bedolven onder de klachten.
    Dat is dus ook gebeurd met "verbinden". Dat jan en alleman het gebruikte was oké. Maar toen de bij iedereen als zodanig bekende Nederlandhaters van DENK het gingen doen, was het meteen over met de charade:
  Zou het kunnen, vraag ik Van Oostendorp, dat al dat verbinden de laatste jaren zo is doorgeschoten dat het daardoor een compleet tegenovergestelde, polariserende betekenis dreigt te krijgen? Complimentje van de taalkundige, vindt hij een 'heel leuke' observatie: 'Want als iemand steeds zegt dat hij wil verbinden, dan benadrukt hij ook: Jij wil dat niet.'

Tja ... Beleefde woorden voor "Nederlandhaters".
    Waarna de columniste vraagt na de bekende weg:
  Vergelijkbare woorden die van betekenis veranderden? Van Oostendorp hoeft nauwelijks na te denken: 'Gutmensch. En theedrinken.'

En neem maar een groot deel van de lijst van Termen.


Naar Termen, constructief  , of site home  ·.

 7 jun.2016