Bronnen bij Menswetenschappen, regels: overtredingen objectiviteitRegel één van de wetenschap en dus van de wetenschappelijke sociologie luidt: Er bestaat een objectieve werkelijkheid. Het ultieme voorbeeld van de niet-objectiviteit van de standaardsociologie werd pas gevonden een jaar na het formuleren van deze en de eropvolgende objectiviteitsregels
(de Volkskrant, 14-08-2010, door Geert de Vries, hoofddocent sociologie
aan de Vrije Universiteit Amsterdam en Amsterdam University College):
Hetgeen afgekort neerkomt op: "Als mensen geloven dat de maan naar groene kaas is, dan is de maan van groene kaas", zie ook de tussentitel. Men zou hier een tegenwerping kunnen maken: "Ja, maar het geldt niet voor zaken als manen en groene kaas". Dat klopt. Helaas voor hen bestaat de wereld, ook de sociologische wereld, voornamelijk uit zaken als manen en groene kaas. En niet uit zaken waarvoor het wel geldt. Zoals het standaard opgegeven voorbeeld van de beurskrach of bankkrach. Wat wordt genoemd Grondwet van de Sociologie is dus als Grondwet je reinste onzin. Het is hoogstens een regeltje geldend voor een deel van de sociologie, en dan alleen geldig als aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. De Engelse versie van Wkipedia is duidelijk waar het wél voorstaat (van Wikipedia.org, opgeslagen 1-08-2010):
In de Nederlandse versie wordt dit niet vermeld - Nederland is altijd een sterk alfa/gamma-land geweest, waar de subjectiviteit van het onderhandelen over de werkelijkheid in een hoog aanzien staat. De Nederlandse sociologie is dan ook nauwelijks sociologie te noemen. Verdere voorbeelden (de Volkskrant, 06-10-2007, column door Amanda Kluveld):
En wie gaat zoeken, vindt dit (Van: website WRR):
Er is geen divers verleden - er is maar één enkel verleden. Dit is de objectiviteit van de werkelijkheid waar wetenschap vanuit moet gaan. 'Divers verleden' is een ontkenning van een eenduidig verleden, en dus een ontkenning van de wetenschappelijkheid van het vak geschiedenis. In de nadere uitwerking in de volgende bron zien we hoe dit vertaald wordt, en waarom het gedaan wordt (Experiment NL. Boek uitgegeven door NWO en Quest, eind 2008. Dit artikel door Wilma Mik):
Kortom: omdat er andere leerlingen in de klas zitten, moeten we onze geschiedenis veranderen. Oftewel: geschiedenis hangt af aan wie je het verkoopt. Dit is een directe ontkenning van de objectiviteit van de geschiedenis. De reden van deze ontkenning van de wetenschappelijkheid van de geschiedenis staat duidelijk uitgebeeld in de illustratie. Dit is het grootste deel van de omslag van het boek met de vermelde titel. Wat we daar uitgebeeld zien, is de Nederlandse geschiedenis, en hedendaagse bevolking. Maar niet de hele hedendaagse bevolking. Nee, slechts een klein deel van de Nederlandse bevolking. Wat we daar zien, is slechts het allochtone deel van de Nederlandse bevolking. Het autochtone deel van de Nederlandse bevolking is niet afgebeeld. Aan het autochtone deel van de Nederlandse bevolking is niet gedacht. Precies hetzelfde zien we in de tekst: ook daar gaat het alleen over de allochtonen en hun belangen. Maria Grever heeft alleen oog voor de belangen van de allochtonen. En dat is de reden dat ze geschiedenis als wetenschap afschrijft. In de vorige voorbeelden staat de ontkenning van de objectiviteit van de geschiedenis in min of meer directe termen, hetgeen zeldzamer is dan de indirecte versie van de volgende (Dagblad De Pers, 06-09-2007, door Dirk Jacob Nieuwboer):
Hoe wenselijk ook misschien in de ogen van sommige mensen: dit is het ontkennen van de werkelijkheid, de objectiviteit. Want de werkelijkheid is dat het aanhangen van de islam slechte kanten heeft, en het anders voorstellen is een ontkenning van de werkelijkheid, van de objectiviteit. Nog een belangrijke overtreder (de Volkskrant, 08-10-2008, van verslaggever John Wanders):
Wat Paul Schnabel zegt is dat de Nederlandse identiteit niet bestaat, ondanks het feit dat de dagbladen wekelijks hele reiskaterns vullen met wetenswaardigheden en aantrekkelijkheden van andere land en hun culturen. Die landen hebben dus allemaal eigen culturen. Behalve Nederland - Nederland heeft als enige land ter wereld, volgens Paul Schnabel, geen eigen cultuur en geen eigen identiteit. Oftewel: Paul Schnabel ontkent de objectieve bestaan van het begrip cultuur, zoals bewezen in de reiskaterns. Qua functies als socioloog komt het niet hoger dan de die van de directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau. Paul Schnabel heeft deze functie natuurlijk ook niet zomaar gekregen. Tezamen met de andere genoemde voorbeelden, mogen we dus rustig constateren dat de sociologie in Nederland zich geen wetenschap acht. Nog een bewijs van de stelselmatige overtreding van regel 1 (de Volkskrant, 13-06-2009, Martijn van Calmthout):
Er is een maximum van drie niet-alfa's. En er is een maximumaantal van drie-niet-alfa's, omdat niet alfa's altijd zo veel betere zijn dan alfa's, dat er anders nooit een alfa die prijs zou krijgen. want anders zou dat maximum niet nodig zijn. En alfa's scoren zo slecht ten opzichte van niet-alfa's, zeg maar bèta's (gamma's denken net zo als alfa's), omdat alfa's heel anders denken dan bèta's over wetenschap. Alfa's denken namelijk collectief, dat wil zegen: op een enkele uitzondering na, dat wetenschap niet objectief is. En dan is met moeilijk scoren ten opzichte van mensen die dat wel doen: de bèta's. Die laatsten zijn dus de wetenschappers - de eersten niet. Dus zijn er kunstgrepen nodig om ze in aanmerking te laten komen voor een wetenschappelijke prijs. Zoals een voorkeursbehandeling. Als het over rassen ging, zou het discriminatie en racisme zijn. En uit dezelfde krant (de Volkskrant, 13-06-2009, door Peter Giesen en Jan Tromp):
Hier staan twee overtredingen van regel zeven ("Je mag geen uitzonderingen uitlichten"), die later volgt. Maar waar het hier om gaat is de oorzaak ervan. Catherine de Vries: 'Ik ben opgevoed met het idee dat je je altijd moet bemoeien met de samenleving.' Wat De Vries hier bedoelt, is natuurlijk: "bemoeien vanuit mijn visie", en niet bemoeien vanuit de feiten. Wat die visie is, is ook duidelijk: de multiculturele samenleving is goed. Kortom: ze gaat niet uit van een objectieve werkelijkheid, maar van haar visie daarop. Een overtreding van regel 1. Catherine de Vries is universitair docente in de politicologie, maar ze bedrijft geen wetenschap. De volgende is weer van het oorspronkelijke beroep (de Volkskrant, 09-06-2009, column door Pieter Hilhorst):
Deze bewijsvoering luidt: - Als de reden van verschijnsel A cultuur is, dan volgt hieruit conclusie B. - Conclusie B bevalt me niet - Ergo: de reden van verschijnsel A is niet cultuur. Een glasheldere overtreding van regel één: sociologie is een objectieve wetenschap, waarin je dus niet kan zeggen dat een uitkomst niet geldig is omdat deze je niet bevalt. Politicoloog en multiculturalist Pieter Hilhorst is een habitueel overtreder (de Volkskrant, 21-09-2010, column door Pieter Hilhorst, politicoloog.):
Een beperkte selectie uit een artikel dat verder alleen maar bestaat uit schelden op rechts. Plus dus de met grote stelligheid verwoorde stelling dat straffen niet helpt. Hier is het objectieve onderzoek, met behulp van data-mining 
(academischeboekengids.nl, opgeslagen 19-08-2010
 , door Ben
Vollaard, universitair docent aan de Universiteit van Tilburg):
Het artikel van Pieter Hilhorst maakt deel uit van een brede stroom, van zijn hand en mensen als Evelien Tonkens, Marcel van Dam, en een groot deel van de linkse bestuurlijke en intellectuele elite
.Ook in de sector van de historische wetenschappen zijn er professionele amateurs (Volkskrant.nl, 23-10-2008, door Thom de Graaf):
De origine van deze verzuchting is niet moeilijk te achterhalen, en ligt op hetzelfde vlak als bij de sociologie: Van Rossem is overtuigd en vocaal multiculturalist, en bijpassend, zet zich in de politiek in voor de PvdA .
Naar Menswetenschappen, regels
,
Menswetenschappen, huidig
, of site home
 ·.
|
