Bronnen bij Menswetenschappen, regels: overtredingen objectiviteit

Regel één van de wetenschap en dus van de wetenschappelijke sociologie luidt: Er bestaat een objectieve werkelijkheid. Het ultieme voorbeeld van de niet-objectiviteit van de standaardsociologie werd pas gevonden een jaar na het formuleren van deze en de eropvolgende objectiviteitsregels  (de Volkskrant, 14-08-2010, door Geert de Vries, hoofddocent sociologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam en Amsterdam University College):
  De Gammacanon (33)

Sociologie | Voorspellingen | Onze verwachtingen maken wat we doen.

Tussentitel: Als mensen geloven dat iets waar is, wordt het vanzelf waar

   ... ‘Als mensen situaties als werkelijk definiëren, dan zijn die situaties werkelijk in hun consequenties’, had William I. Thomas al in 1928 geschreven. De formulering staat bekend als het Thomastheorema en ook als de Grondwet van de Sociologie. Het sociologisch inzicht zit in de toevoeging ‘in hun consequenties’. Situaties worden niet zozeer werkelijk doordat mensen denken dat ze werkelijk zijn – dan zou het blijven bij fantasie, bij magisch denken – maar doordat ze ernaar handelen. Al doende scheppen mensen de werkelijkheid.   ...

Hetgeen afgekort neerkomt op: "Als mensen geloven dat de maan naar groene kaas is, dan is de maan van groene kaas", zie ook de tussentitel.

Men zou hier een tegenwerping kunnen maken: "Ja, maar het geldt niet voor zaken als manen en groene kaas". Dat klopt. Helaas voor hen bestaat de wereld, ook de sociologische wereld, voornamelijk uit zaken als manen en groene kaas. En niet uit zaken waarvoor het wel geldt. Zoals het standaard opgegeven voorbeeld van de beurskrach of bankkrach.

Wat wordt genoemd Grondwet van de Sociologie is dus als Grondwet je reinste onzin. Het is hoogstens een regeltje geldend voor een deel van de sociologie, en dan alleen geldig als aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. De Engelse versie van Wkipedia is duidelijk waar het wél voorstaat (van Wikipedia.org, opgeslagen 1-08-2010):
  Thomas theorem

The Thomas theorem is a theory of sociology which was formulated by W. I. Thomas (1863–1947) during the year 1928:

     “ If men define situations as real, they are real in their consequences.[1] ” In other words, the interpretation of a situation causes the action. This interpretation is not objective. ...

In de Nederlandse versie wordt dit niet vermeld - Nederland is altijd een sterk alfa/gamma-land geweest, waar de subjectiviteit van het onderhandelen over de werkelijkheid in een hoog aanzien staat. De Nederlandse sociologie is dan ook nauwelijks sociologie te noemen.

Verdere voorbeelden (de Volkskrant, 06-10-2007, column door Amanda Kluveld):
  Dit is losbandig beleid op basis van opinies

Minister Plasterk schrijft in de Emancipatienota dat het publieke debat over de seksualisering van de samenleving langs preutse conservatieve en vrijgevochten liberale lijnen verloopt. Hij baseert die stelling niet op onderzoek, maar dat is, blijkens het laatste WRR-advies, niet nodig. Wie vraagt om cijfers, voorbeelden en onderzoek krijgt van de voorzitter van de WRR, Van de Donk, te horen dat wetenschap subjectief is. Deze subjectiviteit ontslaat kennelijk eenieder van het streven naar objectiviteit en gedegen onderzoek.   ...

En wie gaat zoeken, vindt dit (Van: website WRR):
  Identificatie met Nederland

Identificatie met Nederland, ISBN 978 90 5356 428 8, prijs € 39,95, Amsterdam University Press

Analyses in het rapport zijn mede gebaseerd op studies die op verzoek van de WRR zijn verricht en tegelijkertijd met dit rapport verschijnen:

WRR-verkenning nr. 17 Nationale Identiteit en meervoudig verleden, Maria Grever en Kees Ribbens

Ter onderbouwing van zijn rapport Identificatie met Nederland heeft de WRR een historisch en sociaal-wetenschappelijk onderzoek laten uitvoeren door twee historici: prof.dr. Maria Grever (Erasmus Universiteit Rotterdam) en dr. Kees Ribbens (Erasmus Universiteit Rotterdam / NIOD). Deze verkenning omvat het verslag van hun onderzoek.

Westerse politici ontwaren een crisis van de nationale identiteit. Ze beschouwen het gebrek aan historische kennis als belangrijke oorzaak. In Nederland weten jongeren niet meer wie Willem van Oranje is en waarom hier Surinamers wonen. De integratie zou langzaam verlopen omdat het Nederlanderschap onduidelijk is. Vandaar dat de regering heeft besloten om een nationale canon in te voeren. Maar kloppen deze aannames? Wordt niet voorbij gegaan aan de diversiteit van het verleden ...?

Er is geen divers verleden - er is maar één enkel verleden. Dit is de objectiviteit van de werkelijkheid waar wetenschap vanuit moet gaan. 'Divers verleden' is een ontkenning van een eenduidig verleden, en dus een ontkenning van de wetenschappelijkheid van het vak geschiedenis.

In de nadere uitwerking in de volgende bron zien we hoe dit vertaald wordt, en waarom het gedaan wordt (Experiment NL. Boek uitgegeven door NWO en Quest, eind 2008. Dit artikel door Wilma Mik):
  Geschiedenis per decreet

Nationale regeringen bemoeien zich steeds meer met de inhoud van de historische cultuur. Daar moeten we voor waken, meent historica Maria Grever. 'We moeten ons verleden in alle vrijheid kunnen verwerken.'

Het collectieve geheugen van een samenleving vergt onderhoud en bijstelling. Globalisering, de komst van grote groepen migranten naar de westerse wereld veranderen onze blik op het verleden. In alle grote steden van West-Europa zitten leerlingen met verschillende culturele achtergronden bij elkaar in de klas. Zij brengen hun eigen, soms traumatische geschiedenis mee.
    Hoe ga je daarmee om? Grever: 'Men grijpt dan vaak terug op verstarde beelden van nationale identiteit. ...

Kortom: omdat er andere leerlingen in de klas zitten, moeten we onze geschiedenis veranderen. Oftewel: geschiedenis hangt af aan wie je het verkoopt.
    Dit is een directe ontkenning van de objectiviteit van de geschiedenis.
    De reden van deze ontkenning van de wetenschappelijkheid van de geschiedenis staat duidelijk uitgebeeld in de illustratie. Dit is het grootste deel van de omslag van het boek met de vermelde titel. Wat we daar uitgebeeld zien, is de Nederlandse geschiedenis, en hedendaagse bevolking. Maar niet de hele hedendaagse bevolking. Nee, slechts een klein deel van de Nederlandse bevolking. Wat we daar zien, is slechts het allochtone deel van de Nederlandse bevolking. Het autochtone deel van de Nederlandse bevolking is niet afgebeeld. Aan het autochtone deel van de Nederlandse bevolking is niet gedacht.
    Precies hetzelfde zien we in de tekst: ook daar gaat het alleen over de allochtonen en hun belangen. Maria Grever heeft alleen oog voor de belangen van de allochtonen. En dat is de reden dat ze geschiedenis als wetenschap afschrijft.

In de vorige voorbeelden staat de ontkenning van de objectiviteit van de geschiedenis in min of meer directe termen, hetgeen zeldzamer is dan de indirecte versie van de volgende (Dagblad De Pers, 06-09-2007, door Dirk Jacob Nieuwboer):
  Rapport | Tweede Kamer praat over omstreden WRR-publicatie

'Islam bashen' is over zijn top heen


Tussentitel: 'Juist omdat het zo slecht gaat, moeten we zoeken naar het positieve'

Nee, Jan Schoonenboom heeft zeker geen spijt. Vorig jaar beschuldigde hij Geert Wilders, Ayaan Hirsi Ali en Maxime Verhagen van 'islambashing'. 'Ik sta nog steeds voluit achter die woorden van toen.'
    Vandaag bespreekt de Tweede Kamer het omstreden rapport dat mede door Schoonenboom - gepensioneerd onderzoeker - werd geschreven. Met Dynamiek in islamitisch activisme, gepubliceerd door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid wilde hij laten zien dat de politieke islam niet alleen geweld voortbrengt, maar ook zeer divers is.
    Dat geluid was nodig, vond Schoonenboom want moslims werden volgens hem vaak onterecht tot zondebok gemaakt. Daardoor zouden ze zich hier veel minder thuis voelen. ...
    'Natuurlijk wisten we dat de islamitische wereld ook negatieve kanten heeft', reageert Schoonenboom op de kritiek. 'Daar maken we ons juist grote zorgen over. Dat hebben we niet duidelijk genoeg gemaakt.'
  En dat betreurt hij, want met die negatieve uitingen van de islam was het allemaal begonnen. De terreur en de reacties daarop baren hem nog steeds zorgen. 'Juist omdat het zo slecht gaat, moeten we zoeken naar het positieve, naar een uitweg.'...

Hoe wenselijk ook misschien in de ogen van sommige mensen: dit is het ontkennen van de werkelijkheid, de objectiviteit. Want de werkelijkheid is dat het aanhangen van de islam slechte kanten heeft, en het anders voorstellen is een ontkenning van de werkelijkheid, van de objectiviteit.

Nog een belangrijke overtreder (de Volkskrant, 08-10-2008, van verslaggever John Wanders):
  Nederlander bestaat toch niet

Directeur Paul Schnabel van het Sociaal en Cultureel Planbureau geeft Máxima alsnog gelijk, en niet zo’n beetje ook.


Prinses Máxima had gelijk toen ze zei dat ‘de Nederlander’ niet bestaat. Het concept ‘Nederlandse identiteit’ rust primair op emotionele beleving en mythologisering van het verleden, verkondigde directeur Paul Schnabel van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) gisteren tijdens een lezing in Rotterdam.   ...

Wat Paul Schnabel zegt is dat de Nederlandse identiteit niet bestaat, ondanks het feit dat de dagbladen wekelijks hele reiskaterns vullen met wetenswaardigheden en aantrekkelijkheden van andere land en hun culturen. Die landen hebben dus allemaal eigen culturen. Behalve Nederland - Nederland heeft als enige land ter wereld, volgens Paul Schnabel, geen eigen cultuur en geen eigen identiteit. Oftewel: Paul Schnabel ontkent de objectieve bestaan van het begrip cultuur, zoals bewezen in de reiskaterns.
    Qua functies als socioloog komt het niet hoger dan  de die van de directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau. Paul Schnabel heeft deze functie natuurlijk ook niet zomaar gekregen. Tezamen met de andere genoemde voorbeelden, mogen we dus rustig constateren dat de sociologie in Nederland zich geen wetenschap acht.

Nog een bewijs van de stelselmatige overtreding van regel 1 (de Volkskrant, 13-06-2009, Martijn van Calmthout):
  Niks geleerden onder elkaar

Deze week werden voor het vijftiende jaar op rij de Spinozapremies toegekend, vaak gezien als de Nederlandse Nobelprijzen. De wetenschap feliciteert zichzelf? Welnee, zegt de nieuwe NWO-voorzitter Jos Engelen. 'We moeten leren denken in termen van landsbelang.'

...
Deze week bleken de Spinozapremies van 1,5 naar 2,5 miljoen euro verhoogd. Niet kinderachtig.
'Dat komt door de noodzaak uit de praktijk om de VICI-subsidie voor gearriveerde onderzoekers te verhogen. Dat is nu 1,5 miljoen. Dan moest Spinoza, toch de hoofdprijs, natuurlijk ook hoger.'

Dit jaar winnen drie beta's. Waren de alfa's op?
'Niet op. Bij de beste vier genomineerden zat dit jaar niet één alfa. En er is een maximum van drie niet-alfa's. We moeten misschien het nominatieproces optimaliseren.'

Er is een maximum van drie niet-alfa's. En er is een maximumaantal van drie-niet-alfa's, omdat niet alfa's altijd zo veel betere zijn dan alfa's, dat er anders nooit een alfa die prijs zou krijgen. want anders zou dat maximum niet nodig zijn. En alfa's scoren zo slecht ten opzichte van niet-alfa's, zeg maar bèta's (gamma's denken net zo als alfa's), omdat alfa's heel anders denken dan bèta's over wetenschap. Alfa's denken namelijk collectief, dat wil zegen: op een enkele uitzondering na, dat wetenschap niet objectief is. En dan is met moeilijk scoren ten opzichte van mensen die dat wel doen: de bèta's. Die laatsten zijn dus de wetenschappers - de eersten niet. Dus zijn er kunstgrepen nodig om ze in aanmerking te laten komen voor een wetenschappelijke prijs. Zoals een voorkeursbehandeling. Als het over rassen ging, zou het discriminatie en racisme zijn.

En uit dezelfde krant (de Volkskrant, 13-06-2009, door Peter Giesen en Jan Tromp):
  Links moet terugneuken

Weer beleefden de sociaal-democraten een pijnlijke avond, nu bij de Europese verkiezingen. Radeloosheid regeert, bij Labour, bij de Franse socialisten en bij onze eigen PvdA, vermalen tussen populistisch rechts en liberaallinks. Is er nog toekomst voor de sociaaldemocratie in de 21ste eeuw?
  De Volkskrant bracht drie jonge denkers bij elkaar, in Cafe De Pont in Amsterdam-Noord. ...
    Vier ongevraagde adviezen aan de sociaal-democratie: 1. Wees niet bang voor Wilders. 2. Luister naar de kiezers, maar formuleer eerst je eigen idealen. 3. Kies je eigen lijn, ook in het integratiedebat. En 4, misschien wel de belangrijkste: houd vast aan je principes.

1. Wees niet bang voor Wilders
Teun van de Keuken, programmamaker: 'Weet je wat ik pijnlijk vond? Een dag na de verkiezingsnederlaag komt minister Van der Laan met een verhaal over importbruiden. Dat staat voor: O jee, het volk loopt weg naar Wilders, dus wij moeten ook wat harder worden.'
    Catherine de Vries, politicologe: 'Dat is het coma van de capitulatie, waarover de politicoloog Jos de Beus het had.' .
    Merijn Oudenampsen, socioloog: 'Het is wel een traditioneel Nederlandse manier om de extremen de wind uit de zeilen te halen.' ...
...
3. Kies je eigen lijn, ook in het integratiedebat.
De Vries: ...
    'In 2002 leed de PvdA een historische nederlaag, omdat burgers niet voor sociaal-economische thema's kozen, maar voor immigratie. De PvdA had daar geen ander beeld van dan: de multiculturele samenleving is goed.
    ... De Vries: 'Ik vind het beeld dat alle moslims vrouwen onderdrukken en homo's discrimineren ook absoluut onaanvaardbaar. Heel veel moslims discrimineren niet.' ...
    De Vries: 'Aan de universiteit zie je veel allochtone studenten. Ik heb Marokkaanse studentes die tot de besten van hun groep behoren.

Tussenstuk:
Politicologe

Catherine de Vries (30) heeft 'een passie voor politiek'. In 2007 promoveerde ze cum laude op een proefschrift over Europa. Nu is ze universitair do cent politicologie aan de Universiteit van Amsterdam.
    Ze komt uit een evangelisch bewogen gezin uit Ommen; moeder was lerares, vader biologische boer. 'Ik ben opgevoed met het idee dat je je altijd moet bemoeien met de samenleving.'

Hier staan twee overtredingen van regel zeven ("Je mag geen uitzonderingen uitlichten"), die later volgt. Maar waar het hier om gaat is de oorzaak ervan. Catherine de Vries: 'Ik ben opgevoed met het idee dat je je altijd moet bemoeien met de samenleving.' 
    Wat De Vries hier bedoelt, is natuurlijk: "bemoeien vanuit mijn visie", en niet bemoeien vanuit de feiten. Wat die visie is, is ook duidelijk: de multiculturele samenleving is goed.
    Kortom: ze gaat niet uit van een objectieve werkelijkheid, maar van haar visie daarop. Een overtreding van regel 1. Catherine de Vries is universitair docente in de politicologie, maar ze bedrijft geen wetenschap.

De volgende is weer van het oorspronkelijke beroep (de Volkskrant, 09-06-2009, column door Pieter Hilhorst):
  Het Marokkaanse jongensdrama

...   In het jaar 2005 werden, gemeten over het hele land, per 1.000 Marokkaanse jongens van 18 jaar 600 delicten gepleegd. En dat zijn alleen nog maar de misdrijven waarvoor ze zijn gepakt. Het zijn schrikbarende cijfers. Ze bewijzen dat criminaliteit niet beperkt blijft tot een kleine minderheid van de Marokkaanse jongens.   ...
    De cijfers uit Rotterdam zijn al een tijdje bekend. Toch veroorzaakten ze pas ophef toen vertrekkend hoogleraar criminologie Frank Bovenkerk er afgelopen week naar verwees in zijn afscheidsrede (Voorpagina, 4 juni). Leefbaar Rotterdam, dat het oorspronkelijke rapport toch al tijden in haar bezit had, trok in de gemeenteraad de conclusie dat het verband tussen culturele achtergrond en criminaliteit nu voor eens en altijd bewezen was. Maar Bovenkerk trekt zelf een andere conclusie. Hij stelt dat criminaliteit vooral wordt veroorzaakt door gebrek aan perspectief en gebrek aan sociale controle.
    Wie de verklaring zoekt in de cultuur, maakt van cultuur iets massiefs en onveranderlijks. ...
    Als de hoge criminaliteit wordt veroorzaakt door een onveranderlijke cultuur, dan rest er maar één conclusie. Die gasten moeten opdonderen of hun cultuur opgeven. Maar hoe verklaren deze culturalisten dan dat veel jongens met dezelfde achtergrond niet op het verkeerde pad gaan?  ...

Deze bewijsvoering luidt:
-  Als de reden van verschijnsel A cultuur is, dan volgt hieruit conclusie B.
-  Conclusie B bevalt me niet
-  Ergo: de reden van verschijnsel A is niet cultuur.
    Een glasheldere overtreding van regel één: sociologie is een objectieve wetenschap, waarin je dus niet kan zeggen dat een uitkomst niet geldig is omdat deze je niet bevalt.

Politicoloog en multiculturalist Pieter Hilhorst is een habitueel overtreder (de Volkskrant, 21-09-2010, column door Pieter Hilhorst, politicoloog.):
  De rechtse spiraal naar beneden

Tussentitel: Van hoge minimumstraffen wordt de samenleving niet veiliger

...   Van een lange gevangenisstraf wordt niemand beter. Ook de afschrikwekkende werking van hoge straffen is gering. Zeker als de PVV haar zin krijgt en het oplossingspercentage daalt. Van het invoeren van hoge minimumstraffen en het onttakelen van het tbs-systeem wordt de samenleving dus ook niet veiliger.
   Maar tot inkeer zullen rechtse mensen daardoor niet komen. Zij geloven namelijk toch al dat criminelen onverbeterlijk zijn. ...

Een beperkte selectie uit een artikel dat verder alleen maar bestaat uit schelden op rechts. Plus dus de met grote stelligheid verwoorde stelling dat straffen niet helpt. Hier is het objectieve onderzoek, met behulp van data-mining  (academischeboekengids.nl, opgeslagen 19-08-2010  , door Ben Vollaard, universitair docent aan de Universiteit van Tilburg):
  Waarom Egyptenaren vaker foutparkeren dan Denen

...    Het vernieuwende van de aanpak van deze economen is dat zij uitsluitend verbanden leggen die gebaseerd zijn op ‘toevallige variatie’ in de factor die zij onderzoeken    ...
   Wie op zoek gaat naar natuurlijke experimenten merkt dat de geschiedenis één groot laboratorium vormt. In gegevens over schijnbaar alledaagse gebeurtenissen zitten onverwachte boodschappen verborgen. ...
   Met een goed onderzoeksontwerp zijn uit cijfers bovendien krachtige boodschappen te halen. ...
    Zo hebben economen de afgelopen tien jaar met hun oog voor natuurlijke experimenten eerdere conclusies van veel criminologisch onderzoek ondergraven. Zij toonden bijvoorbeeld aan dat méér politie wel degelijk leidt tot minder criminaliteit – in tegenstelling tot wat criminologen altijd dachten. Dezen hadden er namelijk geen rekening mee gehouden dat politie vooral daar wordt ingezet waar de criminaliteit zich ongunstig ontwikkelt. Omdat meer criminaliteit meer politie oplevert, is het niet verrassend dat de criminologen, zonder een goed natuurlijk experiment dat hiervoor corrigeert, niet opmerkten dat meer politie juist minder criminaliteit oplevert.
    Het wapen van de economen was een goed gekozen onderzoeksontwerp: toevallige variatie in politiesterkte als gevolg van bijvoorbeeld de aanslag op de Londense metro in 2005. Hierdoor moesten de buitenwijken van Londen veel agenten afstaan aan het stadscentrum. Pas maanden later kwamen deze agenten langzaam weer terug. Criminelen, groot en klein, bleken het tijdelijk ontbreken van politietoezicht in de buitenwijken goed te gebruiken om vaker te stelen en geweld te gebruiken.
    Soortgelijke lessen volgden over het effect van gevangenisstraffen. Daarvan blijkt een duidelijke dreiging uit te gaan, zo toonde een natuurlijk experiment in Italië aan. Door overbevolking in de gevangenissen werden gedetineerden in 2006 massaal vervroegd vrijgelaten. De kwijtgescholden jaren moesten zij alsnog uitzitten als zij weer voor een vergrijp werden opgepakt. Deze dreiging bleek een sterke rem op crimineel gedrag.   ...

Het artikel van Pieter Hilhorst maakt deel uit van een brede stroom, van zijn hand en mensen als Evelien Tonkens, Marcel van Dam, en een groot deel van de linkse bestuurlijke en intellectuele elite   .

Ook in de sector van de historische wetenschappen zijn er professionele amateurs (Volkskrant.nl, 23-10-2008, door Thom de Graaf):
  Geschiedschrijving is kunst

Al valt er goed geld te verdienen met het verleden, de echte waarde van geschiedenis ligt in de nutteloosheid en de kritische reflectie

Quizzen op tv, een Nationaal Historisch Museum en nu dan weer de Week van de Geschiedenis. Nederland om-armt het verleden. In Nijmegen is het enthousiasme voor de geschiedenis voelbaar geworden bij de viering van Nijmegen 2000, enkele jaren geleden. De donjon van de ooit machtige burcht werd tijdelijk herbouwd.   ...
    Er is echter een groter belang dan de typisch Hollandse koopmansgeest die bij ‘citymarketing’ hoort. De emeritus hoogleraar geschiedenis Maarten van Rossem heeft wel eens verzucht dat het hem heel wat waard zou zijn als geschiedenis geen enkel nut zou hebben. Hij zag geschiedschrijving graag gerangschikt in dezelfde categorie als postzegels verzamelen, poëzie schrijven en paardrijden, ‘evident nutteloze activiteiten die toch veel genoegen geven’.  ...

De origine van deze verzuchting is niet moeilijk te achterhalen, en ligt op hetzelfde vlak als bij de sociologie: Van Rossem is overtuigd en vocaal multiculturalist, en bijpassend, zet zich in de politiek in voor de PvdA  .


Naar Menswetenschappen, regels  , Menswetenschappen, huidig  , of site home  ·.

23 mei 2009