Bronnen bij Linkse denkfouten: uitwassen permissiviteitLinkse intellectuelen hebben een grote angst dat anderen zich met hun intellectuele vrijheden bemoeien, zoals bijvoorbeeld hun nadruk op het beschermen van de privacy
. Die angst is dusdanig groot dat ze bijna iedere vorm van bemoeien met een
ander afwijzen, zelfs als die ander een misdadiger is - het gaat soms zelfs
zover dat men misdaad zelf verexcuseert, als een vorm van gedrag afwijkend
van de maatschappelijke norm niet ongelijk aan hun eigen afwijkingen van die
norm
. Men ziet dit ook terug uitspraken over bestraffing van misdadigers en de
rechten die men vindt dat misdadigers hebben, zoals dat op privacy. In de
Rijnlandse opvattingen van deze website staat het begrip wederkerigheid
primair, wat in dit geval betekent dat de schending door de misdadiger van
de rechten van anderen betekent dat de rechten van de misdadiger ook
aangepast worden, zie
. Onderstaand voorbeelden van expliciete of impliciete pleidooien, vanuit
politiek correcte motieven, om fout gedrag onbestraft of ongecorrigeerd te
laten, dat wat hier "permissiviteit" is gedoopt. De eerste bron zegt iets
over de permissiviteit in het verleden (tussen twee haakjes: maart 2014 is
er een directe erkenning van dit verschijnsel
):Uit: De Volkskrant, 22-04-2010, hoofdredactioneel commentaar Burgerhulp Tussentitel: Politie poogt iets van de sociale controle van weleer te herwinnen Toen het programma Opsporing Verzocht in 1982 van start ging, werd daar door menigeen schande van gesproken. Nederlanders zouden worden uitgenodigd hun medeburgers te verklikken. ... Red.: Dit moet je natuurlijk lezen in aanmerking nemende wat de bron is: uit de meest permissieve hoek van Nederland. Dat wil zeggen: 'door menigeen' is "door de hele linkse club", door tegenstanders ook wel de linkse kerk genoemd. En dat 'schande van spreken' kan je ook iets uitvergroten. In die tijd was alles dat naar het handhaven van recht en orde neigde per definitie verdacht en werd zo mogelijk besmeurd met verhalen over de oorlog, gebruik makende van terminologie als "Ausweise bitte!". Het resultaat kennen we allemaal:
Ze spartelen nog steeds tegen, maar het wordt steeds moeilijker. In het volgende is de afdruk van de lange tanden nog duidelijk te zien:
Stel je voordat er ooit eens ergens iets een beetje uit de hand loopt - dan is het veel beter dat je de criminaliteit maar een stuk meer de vrije hand laat ... De volgende bron laat zien hoe het linkse permissieve denken gepropageerd wordt naar de onderkant van de maatschappij: Uit: NRC Handelsblad, 06-05-2006, door Roel Visser Het verhaal van Emile de Roover over een leven op de tram Trambestuurder Emile de Roover (60) heeft deze maand, na 31 dienstjaren, zijn laatste rit met de Amsterdamse tramlijn 14 gereden. ... .... Er staat een klas schoolkinderen van een jaar of zes bij de halte, met de onderwijzeres erbij. Kom ik aanrijden, steken een paar kinderen hun middelvinger omhoog. Ik stap uit, loop naar die juf en zeg: 'wat heeft dit te betekenen?' Zegt ze lachend: 'ze hebben gelijk, je bent te laat!' Toen heb ik tegen dat mens gezegd: 'mevrouw, u mag dan pedagogie hebben gestudeerd, en ik ben maar een eenvoudige trambestuurder, toch heb ik meer hersens dan jij. Nu is het een middelvinger, maar als jij met je opleiding ze zo opvoedt, dan wordt die vinger later een mes!' Dat beeld is aardig bewaarheid geworden. Als je de remise ziet, het lijkt checkpoint Charlie wel. Prikkeldraad, camera's in de tram, videobewaking plus beveiligde cabines die je helemaal kunt afsluiten. En wij een cursus zelfverdediging. ... Uit: De Volkskrant, 17-10-2007, van verslaggever Weert Schenk Straatagent is soft optreden beu Politiemensen in Amsterdam-West worden bijna dagelijks uitgescholden. Binnen de Amsterdamse politie bestaat een meningsverschil over de aanpak van overlastgevende jongeren van vooral Marokkaanse komaf. Veel straatagenten, die in de westelijke stadsdelen dagelijks worden uitgescholden, staan een hard optreden voor. Een andere groep politiemensen wil met de jongeren in gesprek blijven. Ook de strategie van ‘kleine dingen klein houden’ wekt irritatie. Zo kon een groep van dertig jongeren maandagavond een auto in brand steken en ruiten van het politiebureau aan het Amsterdamse August Allebéplein ingooien zonder dat de politie ingreep. De ongeveer zestig politiemensen van het op het Allebéplein gevestigde wijkteam zaten dinsdag ergens in de Noord-Hollandse duinen. Daar verwerkten ze de emoties rond de bijna dodelijke aanval zondag van Bilal B. op twee collega’s. Volgens ingewijden werd ook veel ongenoegen geuit over de ‘softe’ houding van de politie. ... Red.: De zachte aanpak door de politie is iets dat erin geslopen is door tientallen jaren van linkse permissieve indoctrinatie. De twee volgende voorbeelden laten zien hoe het vroeger was: Uit: De Volkskrant, 13-07-2007, van een verslaggeefster Middelvinger is echt beledigend Gerechtshof Arnhem: Dit gebaar heeft de goede naam en eer van politiefunctionarissen aangetast | Roepen van ‘fuck you’ bestraft met 300 euro boete. De man die vorig jaar in Almelo zijn middelvinger opstak naar twee politieagenten is toch strafbaar wegens belediging. Dit bepaalde het gerechtshof in Arnhem donderdag in hoger beroep. De man was eerder vrijgesproken door de politierechter. Kort daarna veroordeelde hetzelfde hof een andere man die vorig jaar ‘fuck you’ riep naar agenten. Ook deze verdachte was in eerste aanleg vrijgesproken. ... Uit: De Volkskrant, 20-10-2007, van verslaggever Ron Meerhof Overheid strenger bij geweld tegen ambtenaren Publieke norm moet aangeven wat nog acceptabel is | Sancties bij gebruik geweld worden aangescherpt | Aanpak kost 6,5 miljoen. Het kabinet wil nog deze regeerperiode geweld en agressie jegens de overheid met ten minste 15 procent terugdringen. Publieke dienstverleners krijgen trainingen om agressie voor te zijn en sancties worden aangescherpt. Het kabinet trekt voor de aanpak 6,5 miljoen euro uit. Er komt een ‘publieke norm over wat nog wel en niet meer acceptabel is’, aldus minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken: ‘Klagen mag uiteraard wel, je hart luchten ook, maar schelden niet en geweld al helemaal niet.’ ... Red.: Dus op dit moment wordt aangepakt dat dertig jaar versloft is, en daardoor uit de hand heft kunnen lopen. Uit: De Volkskrant, 26-08-2006, door Jean-Pierre Geelen Iedereen had het erover Ze was spraakmakend en professioneel, beschaafd en irritant, beleefd en drammerig. De representant van de rode familie, gehaat door Henk van der Meijden, maakte dinsdag bekend dat ze stopt. Weer een tijdperk ten einde. ... In de uitzending over criminaliteit gaat het bijvoorbeeld over het programma Opsporing Verzocht. Sonja had er bij de eerste uitzending een discussie over, en haar huidige eindredacteur Wim van Klaveren viel het onlangs bij het terugzien van de banden op hoe open en stellig Sonja zelf gekant bleek tegen het gebruik van tv als middel om politie en justitie te helpen was gekant. Typisch het linkse gedachtegoed van eind jaren zeventig, begin jaren tachtig – het opsporingsprogramma is al meer dan twintig jaar succesvol en je hoort er niemand meer over klagen. ... Red.: Het gedachtegoed was zeer opvallend in de jaren zeventig, maar de implicatie dat het nu min of meer verdwenen is beslist niet waar. Alle pleidooien voor meer effectieve bestraffing van criminelen kunnen nog steeds op weerstand uit links-intellectuele hoek rekenen: Uit: De Volkskrant, 24-08-2006, van verslaggever Weert Schenk Achtergrond | Reputatie Burgernet balanceert tussen big brother en gevoel voor veiligheid Burger zoekt graag met de politie mee Een experiment in Nieuwegein waarin burgers de politie helpen bij het zoeken van wetsovertreders en vermisten, wordt uitgebreid. Vijf andere gemeenten gaan meedoen. Tussentitel: Deelnemers zien het netwerk zelf niet als vorm van verlinken ... Meer dan de helft van de Burgernetters geeft aan alerter te zijn op de veiligheid in de eigen omgeving. Ook bevordert de deelname hun vertrouwen in de overheid, met name in de politie. Maar er is ook kritiek. Zo is GroenLinks in Nieuwegein tegen Burgernet, omdat burgers anderen in de gaten houden en aangeven. Ook wordt gesproken in termen van big brother. De deelnemers zijn ‘verraders’. ... Red.: De eerste kopregel geeft al een duidelijke hint: burgeroplettendheid is bijna als big brother, dus al bijna erg fout. De tussentitel bevestigt het: het is ook wel dicht bij verlinken (let op: we hebben het nog steeds over misdadigers die gesnapt worden. Dit dus van de Volkskrant-kant, PvdA kan men redelijk rustig zeggen. En wat GroenLinks van het voorkomen van misdaad vindt, staat er heel expliciet: liever drugsnaalden en misdaad dan nette tuintjes en oplettende burgers. Uit: De Volkskrant, 28-09-2005, van correspondent Fokke Obbema Achtergrond | Franse minister van Justitie bereid tot maatregelen buiten Grondwet om Ferme taal tegen seksuele delinquenten · Tussentitel: Serieverkrachter 'had ijskoude blik en toonde geen berouw' ... De 42-jarige Trémeau was al in 1987 voor de eerste keer veroordeeld. Na zijn vrijlating in 1991 volgde nog eens veertien verkrachtingen in een periode van twee jaar. Tijdens zijn proces in 1995 'toonde hij een ijskoude blik en geen enkel berouw', zei een van zijn slachtoffers. 'Hij heeft zich nooit geëxcuseerd en je voelde dat hij niet begreep wat hij had fout gedaan.' Voor de vrouwen was er de langzame terugkeer naar een normaal bestaan. 'Na een verkrachting ben je bang voor het donker, voor eenzaamheid, voor mannen. Maar we zijn er in geslaagd ons leven te hervinden', stelde een ander. Zestien jaar cel kreeg Trémeau in 1995, wat in het Franse systeem neerkomt op een straf van tien jaar. In 2004, een jaar voor zijn vrijlating, alarmeerden de vrouwen al de ministers Sarkozy (Binnenlandse Zaken) en Perben (Justitie). De eerste schreef een brief aan de tweede, waarin hij aandrong op een besluit over voorwaardelijke invrijheidstelling 'in het licht van Trémeaus bijzondere gevaarlijkheid en de duidelijke angst van zijn slachtoffers' voor zijn vrijlating. Niettemin kwam de serieverkrachter in mei dit jaar vrij zonder enige vorm van toezicht. De wet die medische en sociale begeleiding na vrijlating mogelijk maakt, was na zijn veroordeling aangenomen. Zo konden nog eens drie vrouwen in vier maanden zijn slachtoffer worden. ... Onder druk van de publieke opinie is de verantwoordelijke minister bereid hen volledig tegemoet te komen. Ook al roepen juristen en onderzoekers dat maar 2 procent van de seksuele misdadigers tot recidive is geneigd en dat het tekort aan psychiaters, psychologen en sociale werkers het onmogelijk maakt alle seksuele delinquenten van Frankrijk geestelijk te begeleiden. Het land telt er volgens minister Clément ruim 22 duizend. Politici komen aan dat soort relativeringen niet toe wanneer gewonde, jonge vrouwen de beeldvorming domineren, ook al is dat maar voor een dag. Dan toont de minister van Justitie zich bereid de Grondwet opzij te schuiven en overweegt hij chemische castratie aan het juridische arsenaal toe te voegen. Maar het laatste woord is aan de Conseil Constitutionnel, de rechterlijke instantie die wetten aan de Grondwet toetst. Dat college staat er niet om bekend zich door emoties te laten meeslepen. Red.: De weerstand vanuit juridische kringen tegen de meer passende aanpak is duidelijk gedocumenteerd. De afkeer van Frankrijk-correspondent Fokke Obbema van wat men dan de "harde aanpak" (correct is: "minder zachte", of "meer passende") is duidelijk proefbaar. Maar ook bij België correspondent Bart Dirks treft men hetzelfde - het heeft niet met het land van vestiging, maar het land van oorsprong te maken: Uit: De Volkskrant, 28-09-2005, van correspondent Bart Dirks Lik-op-stuk-beleid voor jeugd Mechelen Ouders van jongeren tot 16 jaar die overlast veroorzaken, kunnen in Mechelen rekenen op een boete van 250 euro. Met dat lik-op-stuk-beleid wil burgemeester Bart Somers de veiligheid in de Vlaamse stad vergroten. Overlast veroorzakende tieners komen er nu nog met een reprimande vanaf. ‘Dat gevoel van straffeloosheid willen we wegnemen’, aldus burgemeester Somers. ‘Voor henzelf is dat dramatisch. Als ze niet gecorrigeerd worden, belanden ze op oudere leeftijd makkelijker in de criminaliteit.’ In Somers’ zogeheten ‘V+-plan’ staat verder dat privé-bedrijven de bewakingscamera’s gaan bemannen. De politie zal harder optreden tegen drugs, straatraces en het illegaal storten van vuilnis in de stad. Het plan roept felle reacties op in Vlaanderen. De politieke partij Spirit noemt de boete voor de ouders ‘onwettelijk, contraproductie en asociaal’. Volgens jeugdcriminoloog prof. Lode Walgrave werkt de boete averechts als pedagogische maatregel. ‘Ik heb nog nooit een ouder een goede pedagoog zien worden onder dwang’, stelt hij in dagblad De Morgen. ‘Integendeel, je lokt er alleen conflicten in het gezin mee uit.’ Walgrave wijst erop dat de avondklok voor minderjarigen in Groot-Brittannië geen succes is. ‘De straten zijn er niet rustiger op geworden. Ik heb de rapporten gezien, al heeft de Britse overheid ze niet openbaar gemaakt. Allicht omdat ze zo ongunstig waren.’ ... Red.: Ook hier is het duidelijk: Bart Dirks haalt allemaal tegenstanders van de passende aanpak aan - de andere kant komt niet aan het woord. Het uit de hand lopen van de permissiviteit op vele terreinen heeft een maatschappelijke reactie tot stand gebracht, die nu ook in beleid terug is te zien. Het eerste voorbeeld is tevens een terugblik op de langlopende zaak van eeuwigdurende lakse houding tegenover verkeerscriminaliteit - voor voorbeelden, zie hier
. Ten eerst heeft het decennia gekost om roekloos rijgedrag de dood ten
gevolge hebbende uit de verkeerswet en in het strafrecht te krijgen. Wat
betreft snelheids- en alcoholovertredingen is het nauwelijks sneller gegaan.
De uiterst simpele remedie is natuurlijk het één-twee-drie model bij
(ernstige) snelheidsovertredingen (rijbewijs 1 maand, een half jaar,
definitief kwijt), en het één-twee model bij alcoholovertredingen. Het
laatste lijkt er nu aan te komen:Uit: De Volkskrant, 26-01-2007. Twee keer te veel op: rijbewijs kwijt Automobilisten die voor de tweede keer met te veel alcohol op worden gepakt, raken in de nabije toekomst waarschijnlijk hun rijbewijs kwijt. De Raad van State heeft een positief advies gegeven over dit voorstel van de Kamerleden Wolfsen (PvdA) en Weekers (VVD). ... Automobilisten die binnen vijf jaar opnieuw met drank op achter het stuur blijken te zitten, raken volgens het voorstel van de Kamerleden meteen hun rijbewijs kwijt. Zij moeten dan opnieuw rij-examen doen. ... Red.: Prachtige plannen, maar te weinig en veel te laat - Nog zo'n kalf-en-put geval: Uit: Volkskrant website, 19-10-2007, ANP Agressie tegen overheidspersoneel harder aangepakt Het kabinet neemt maatregelen om agressie tegen overheidsdienaren terug te dringen. Mensen die zich agressief opstellen tegen overheidspersoneel moeten er straks rekening mee houden dat ze consequent worden aangepakt en bijvoorbeeld hun uitkering kunnen verliezen. Het actieplan moet de agressie de komende jaren met 15 procent terugdringen. Dat heeft minister Guusje ter Horst (Binnenlandse Zaken) vrijdag gezegd na afloop van de ministerraad. ‘Mensen die werken voor u en mij behoren niet uitgescholden of geslagen te worden. We moeten duidelijke normen stellen van wat we wel en niet acceptabel vinden.’ Het kabinet wil dat agressie en geweld tegen overheidspersoneel overal in Nederland op dezelfde wijze stevig worden aangepakt. Het trekt de komende drie jaar 6,5 miljoen euro uit voor die aanpak. Met dat geld kunnen werkgevers hun personeel beschermen en adequaat reageren indien nodig. Overheidspersoneel krijgt steeds vaker te maken met agressie en geweld. Een kwart van hen wordt inmiddels geconfronteerd met fysiek geweld en bijna tweederde met een agressieve benadering, zo leert recent onderzoek. Vooral ambulancebroeders, gevangenispersoneel en treinconducteurs hebben het zwaar te verduren. Zij krijgen bijna zonder uizondering te maken met agressie en geweld. ... Red.: Maar niet langer een jaar van deze pogingen tot maatschappelijke herfatsoenering heeft al een tegenreactie veroorzaakt. Het begon al vroeg in de kabinetsperiode met Marcel van Dam: Uit: De Volkskrant, 08-02-2007, column door Marcel van Dam Goed begin ... Wat mij in het regeerakkoord niet bevalt is de teneur om iedereen in het gareel te drukken van meer fatsoen en ‘gedeelde normen en waarden’. ‘Gedogen is geen handhaven en bestaand gedoogbeleid wordt zo veel mogelijk geëlimineerd of teruggedrongen’, zegt het regeerakkoord. Heel langzaam maar heel zeker verspreidt zich in Nederland het virus van geestelijke bedilzucht met de staat als zedenmeester. ... Red.: Oftewel: het kleine beetje rechtzetten van de oude, waanzinnige, permissiviteit ten opzichte van allerlei fout gedrag is al te veel voor de linkse, politiek-correcte, goegemeente, en wordt gezien als een aanval op de goede zeden en het geestelijke klimaat. En wat recenter, en met een concrete aanleiding, is de tegenactie verhevigd. Toch blijkt iets veranderd, want in tegenstelling tot kort hiervoor, zijn er nu ook tegengeluiden te horen - onderstaand een deel van de discussie: Uit: De Volkskrant, 04-09-2007, column door Pieter Hilhorst Het heilloze verlangen naar de knoet Kinderen zijn onbeschoft en ouders onbekwaam. Dat vindt ruim driekwart van de ouders die door J/M zijn geënquêteerd. De ouders vinden kinderen van anderen te brutaal, te asociaal en te ongehoorzaam. Vier van de vijf respondenten vinden dat de maatschappij verloedert. Ze maken zich zorgen over agressie, een overdaad aan expliciete seks, moslimterreur, milieuvervuiling en commercialisering. Kinderen moeten strenger worden opgevoed en minder worden verwend. Leraren moeten leerlingen meer discipline bijbrengen. Opvallend genoeg beoordelen ouders hun eigen opvoedkwaliteiten als ruim voldoende. De fantasie van de door J/M geënquêteerde ouders is duidelijk. Als die kinderen van de buren thuis meer worden gedrild, schreeuwen ze niet meer zo in de tram, dan gooien ze niet meer achteloos hun chipszakjes op straat (die ze toch al niet zouden moeten eten, ze zijn al veel te vet) en reageren ze niet meer brutaal als iemand ze aanspreekt op hun asociale gedrag. Wie de enquête leest, hoeft niet verbaasd te zijn over de populariteit van opvoedprogramma’s op tv. De discipline van de supernanny is een aanlokkelijk ideaal. Eén keer waarschuwen en dan linea recta naar het ‘stoutkrukje’ of de ‘nadenkkamer’. De ouders van J/M denken dat voor de kinderen van hun buren strenge straffen de beste manier is om hen in het gareel te houden. Dat is een tragisch misverstand. Hun visie op opvoeden lijkt nog het meest op het africhten van een hond. Je moet laten zien wie de baas is. Je moet duidelijke regels stellen en voorspelbare straffen uitdelen. Maar een kind dat leert te gehoorzamen, is nog geen kind dat leert zich verantwoordelijk te gedragen. Sterker nog: juist kinderen die thuis streng en autoritair worden opgevoed, voelen vaak geen enkele remming in een anonieme publieke ruimte. Ze hebben nooit geleerd met hun vrijheid om te gaan. Zij kunnen alleen in hiërarchische verhoudingen denken. En dus krijgt iedereen die ze op straat aanspreekt op hun gedrag een grote bek, want ‘die betweter moet niet denken dat hij over mij de baas kan spelen’. ... ....Gehoorzaam zijn en je best doen, is niet meer genoeg. Kinderen moeten zich op allerlei terreinen ontwikkelen. Ze moeten goed presteren op school. Ze moeten sociaal vaardig zijn. Ze moeten zich in anderen kunnen verplaatsen. Ze moeten teleurstellingen kunnen incasseren. Ze moeten leren verantwoordelijkheid te nemen. ... Na de enquête in J/M heb ik mijn kinderen gepolst. Zij konden zich niet herinneren dat wij hen ooit straf hadden gegeven.... ...De opdracht is niet om lastige kinderen klein te krijgen, maar om ze groot te maken. Dat klinkt heel soft, maar is veel effectiever dan de knoet. Red.: De titel zegt eigenlijk al voldoende. Hilhorst onderbouwt zijn ideologie van de zachte aanpak vervolgens met het ene na het andere pedante meninkje, die alle maal niets meer zijn dan op zeer selectieve waarneming gebaseerd veralgemenisering. '... een kind dat leert te gehoorzamen, is nog geen kind dat leert zich verantwoordelijk te gedragen.' Dat is misschien waar voor sommige gevallen, maar niet voor de grote meerheid - want kijk maar naar de andere kant van de medaille: "Een kind dat niet leert te gehoorzamen, is nog veel minder een een kind dat leert zich verantwoordelijk te gedragen." En meteen daarop volgend: 'Sterker nog: juist kinderen die thuis streng en autoritair worden opgevoed, voelen vaak geen enkele remming in een anonieme publieke ruimte. Ze hebben nooit geleerd met hun vrijheid om te gaan.' En weer: het omgekeerde is veel waarder: kinderen die zich thuis niet gedragen, doen het in het openbaar nog veel minder. 'Gehoorzaam zijn en je best doen, is niet meer genoeg. Kinderen moeten zich op allerlei terreinen ontwikkelen. Ze moeten goed presteren op school. Ze moeten sociaal vaardig zijn. Ze moeten zich in anderen kunnen verplaatsen. Ze moeten teleurstellingen kunnen incasseren. Ze moeten leren verantwoordelijkheid te nemen.' Maar die hogere zaken als verantwoordelijkheid nemen komen niet in plaats van, maar pas nadat zaken als gehoorzaamheid en mee- en samen kunnen werken zijn aangeleerd - zoals iedere pedagoog weet. 
En nu komt de aap uit de mouw: 'Na de enquête in J/M heb ik mijn kinderen
gepolst. Zij konden zich niet herinneren dat wij hen ooit straf hadden
gegeven.' Pieter Hilhorst gebruikt zijn eigen gezinnetje, met
hoogopgeleide ouders en ongetwijfeld even zachtzinnige kindertjes als
hijzelf, als voorbeeld. En dat voorbeeld wil hij gaan gebruiken als model
voor de pedagogische aanpak van alle kinderen in Nederland, inclusief de
ADHD-achtige pauw-mannetjes van Marokkaanse en Antilliaanse afkomst. Het is
bijna misdadig.En de laatste zin is in regelrechte tegenspraak met de moderne inzichten: de meest vervelende kinderen hebben niet te weinig, maar juist te veel een gevoel van "groot" te zijn, zie hier
. Dat het geen vergissing is blijkt hier: Uit: De Volkskrant, 25-09-2007, column door Pieter Hilhorst Twee keer nee is niks ... De andere omslag is de grote bemoeienis van de overheid met gezinnen. De overheid wil greep krijgen op wat er gebeurt achter de voordeur. Dit kabinet presenteert zich graag als een gezinsvriendelijk kabinet, maar veel voorstellen getuigen juist van een motie van wantrouwen tegen het gezin. Vroeger betekende opkomen voor het gezin dat het gezin gevrijwaard moest blijven van bemoeienis van buitenaf. Nu betekent het dat het gezin moet worden opgevoed. Ouders moeten al voor de geboorte opvoedingsondersteuning krijgen. Van ieder kind moet een dossier worden aangelegd. Leraren, medewerkers van woningcorporaties en maatschappelijk werkers moeten weer huisbezoeken afleggen. ... Red.: Overigens is die nieuwe noodzaak tot ingrijpen vooral gerezen door de instroom van sociaal zwakke immigranten. Het volgende artikel laat zien hoe een halve waarheid door een foute conclusie kan leiden tot een hele leugen - de Volkskrant was zo blij met die conclusie, dat hij op de voorpagina en een vervolgpagina werd geplaatst: Uit: De Volkskrant, 27-09-2007, van verslaggever Peter de Graaf (voorpagina) ‘Langer straffen zonder therapie vergroot kans op recidive’ De meeste gedetineerden zijn volgens hoogleraar geestelijk ziek of drugsverslaafd | Geen bewijzen voor meer veiligheid door repressie. Het opleggen van steeds langere celstraffen werkt niet. Criminelen langdurig zonder therapie of opleiding achter de tralies zetten, vergroot de kans op recidive. ‘In de gevangenis worden mensen psychisch de vernieling in gejaagd. Als ze op vrije voeten komen, zijn ze niet beter dan toen ze erin gingen, integendeel’, zegt Corine de Ruiter, hoogleraar forensische psychologie in Maastricht. Volgens De Ruiter is repressie als overheidsstrategie om criminaliteit te beheersen, inclusief opsluiting in ‘moderne varianten van kerkers’, in strijd met diverse wetenschappelijke onderzoeken. Detentie heeft ernstige gevolgen voor het psychisch welzijn van gedetineerden. ‘Daarom moet gevangenisstraf zoveel mogelijk vermeden worden’, aldus de hoogleraar. De meeste gedetineerden zijn geestelijk ziek of drugsverslaafd. ‘Behandeling van psychische stoornissen, inclusief verslavingsproblemen, moet centraal staan in een effectief criminaliteitsbeleid. Maar juist dat is op een steeds lager pitje gezet. Gevangenen verpieteren achter de tralies.’ ... Uit: De Volkskrant, 27-09-2007, van verslaggever Peter de Graaf (achtergrondartikel) Toegenomen repressie bij de bestrijding van criminaliteit leidt volgens nieuwe hoogleraar tot meer recidive ‘Strenger straffen maakt niet veiliger’ Interview Corine de Ruiter | Andere West-Europese landen spelen beter in op terugkeer gevangene naar maatschappij In Nederland, dat internationaal altijd bekend stond om zijn humane strafrecht, heeft zich de afgelopen jaren een trendbreuk voorgedaan. Het aantal gevangenen per honderdduizend inwoners is sinds 1985 verviervoudigd. Dat is een ontwikkeling die kan worden vergeleken met die in de VS, zeker niet met die in andere West-Europese landen. Corine de Ruiter vindt het bedenkelijk dat Nederland, zeker sinds de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh, steeds meer de harde Amerikaanse aanpak van criminaliteit navolgt. ‘Repressie werkt niet. Als we Nederland effectief veiliger willen maken, moeten we andere dingen doen dan nu gebeurt’, zegt de hoogleraar. ... Zo maken arbeid en onderwijs niet langer deel uit van het standaardregime. Vaak zitten gevangenen 23 van de 24 uur in hun cel. Drugsverslaafde veelplegers worden voor lichte vergrijpen als diefstal twee jaar achter de tralies gezet. Resocialisatie is geen primair doel meer. ‘Jongeren in grote jeugdgevangenissen plaatsen zonder dat ze behandeling krijgen. Veelplegers met meervoudige psychische en sociale problemen laten verpieteren achter de tralies. Dit beleid levert veel draaideurcriminelen op’, aldus De Ruiter. ... De Ruiter stelt dat de gevangenissen overwegend worden bevolkt door psychisch gestoorde en verslaafde mensen, patiënten dus, die behandeld moeten worden. Het is veel effectiever voor de maatschappij om een drugsverslaafde van zijn verslaving af te helpen. Of iemand met een geestelijke stoornis te behandelen. ‘Als het strafrecht consequent functioneerde, zouden de psychisch gestoorde gedetineerden in psychiatrische inrichtingen moeten zitten, niet in gevangenissen’, aldus de psycholoog. Volgens haar is dit geen terugkeer naar de softe aanpak van de jaren zeventig. ‘Ik pleit niet voor een benadering van alles moet kunnen. De psychologie heeft als wetenschap de afgelopen decennia allerlei kennis opgeleverd over het wezen en de aanpak van psychische stoornissen. Ook de farmacie heeft niet stilgezeten. We kunnen met pillen veel meer dan vroeger. Als je cocaïneverslaafden leert van de cocaïne af te blijven, heb je meteen veel minder delicten. Zorg dat gedetineerden hun tijd nuttig doorbrengen. Behandel ze tijdens hun detentie en laat ze een opleiding volgen. Dan zijn ze beter voorbereid op een terugkeer in de maatschappij en wordt de kans op recidive verkleind.’ Andere landen zijn hierin veel vooruitstrevender, en met succes. De recidive is er lager. De Ruiter: ‘Het Nederlandse beleid tart alle wetenschappelijke bewijzen over wat werkt om criminele recidive tegen te gaan.’ Red.: Alleen al het afhandelen van de koptitels verschaft voldoende duidelijkheid. De eerste: ‘Langer straffen zonder therapie vergroot kans op recidive’. Daartegenover kan men het volgende stellen: "Korter straffen zonder therapie vergroot de kans op recidive nog veel meer". Kop twee: 'De meeste gedetineerden zijn volgens hoogleraar geestelijk ziek of drugsverslaafd'. Dit is de aloude zachte-sector opvatting dat er geen kwaad bestaat - dat misdaad alleen een kwestie is van ziekte. In hogere zin is dat misschien juist, maar dan kan het overgrote deel van het rechtssysteem afgeschaft worden, en vervangen door tbs. Waar de oude tbs (ter beschikking stelling) alleen op de ernstige gevallen slaat, valt volgens De Ruiter dus vrijwel alle misdaad onder een vorm van tbs, en moet de beoordeling niet gedaan worden door rechters, maar door artsen/psychologen. Koptitel drie: 'Geen bewijzen voor meer veiligheid door repressie.' Antwoord: "Er zijn ook geen bewijzen dat minder repressie tot meer veiligheid leidt". Koptitel vier: een herhaling van koptitel één. Koptitel vijf: een herhaling van koptitel drie. Corine de Ruiter heeft gelijk in één ding: mensen gewoon achter de tralies zetten en niets met ze doen gaat niet helpen - en ze praat dan kennelijk over dingen doen in de gevangenis. Maar als je uitgangspunt dat van "helpen" is, dat wil zeggen: zorgen dat iemand na zijn straf beter kan functioneren in de maatschappij, moet je eerst gaan nadenken hoe dat "beter functioneren in de maatschappij" bereikt kan worden. En dan moet je nog een stap verder terug, namelijk de vraag waarom de overtreder nu niet goed functioneert in de maatschappij. En eigenlijk gaat dat dan nog een stap terug, namelijk de vraag wat "goed functioneren in de maatschappij" inhoudt, en welke eisen dat stelt. En dan ben je bij de psyche van de overtreder, in de zin dat die psyche niet goed in elkaar zit. En daarna moet je een idee krijgen van de eigenschappen van de psyche die "niet goed kunnen functioneren in de maatschappij" veroorzaken. Dus het allereerste dat nodig is, is een antwoord op de vraag wat "goed functioneren inde maatschappij" inhoudt. Dat is redelijk simpel: kunnen samenwerken en bijdragen aan de maatschappij, en ander mensen daarbij niet benadelen of kwetsen. Dat dit klopt blijkt uit de eigenschappen van de meeste overtreders: ze kunnen niet goed samenwerken met andere mensen, en ze zijn bereid die mensen te kwetsen. Wat dus ook meteen het antwoord is op de laatste vraag. En wat dus ook het antwoord is op wat die mensen moeten leren. Wat is meteen laat zien dat je dit niet leert in geïsoleerde opsluitng in de gevangenis. Wat verder laat zien wat de plaats van resocialisatie wel moet inhouden: samenwerking en lessen om niet te kwetsen, dat wil zeggen: lessen in empathie. Wat dus direct leidt naar de oplossing van de Rijnlandse zorgboerderij/onderneming: de geïsoleerde plaats waar de "zieken' niet langer blootgesteld staan aan de ziektekiemen van de individualistische grote stad, waar ze geforceerd gestimuleerd worden tot samenwerking, en waar egoïstische, gevoelsarme, en narcistische neigingen verminderd worden 
.Maar het leidt weinig twijfel dat deze echte remedie door de zachte sector en linkse intellectuelen al keihard zal worden omschreven, vanwege de elementen van dwang en isolatie. Want vermoedelijk is het zo dat zachte sector en linkse intellectuele helemaal niet willen weten dat een deel van de oorzaken schuilt in de harde individualistische wereld van de grote stad, en dat die wereld dus niet geschikt is voor een groot aantal groepen. Want die zachte sector en linkse intellectuele hebben een hekel aan het kleinschalige, de netheid, en het gebrek aan wanorde van de kleine stad en de groene gemeenschap. Blijft over de vraag dat waar de zachte sector en linkse intellectuelen dus eigenlijk geen echte oplossing van het probleem van de misdaad willen, ze er dan toch weer de laatste maand in de media over te hoop lopen. Het antwoord is weer even simpel als altijd: omdat de misdaad die in het nieuws is gekomen de allochtone misdaad is. En het begrip "allochtone misdaad" kan niet bestaan, en daar het zich steeds onoverkomelijker voordoet, moet het dus nu maar tot ziekte bestempeld worden. Red.: Een een nieuwe hausse aan artikelen werd veroorzaakt door de het zoveelste gewelddadige incident met Marokkanen - want die mogen natuurlijk al helemaal niet streng aangepakt worden, want Marokkanen zijn de meest zielige van alle allochtone, omdat ze het meest en het negatiefst in het nieuws komen: Uit: De Volkskrant, 23-10-2007, column door Pieter Hilhorst Het medicijn, de wortel en de stok Bilal B. was een gestoorde schoft. Voordat hij vorige week een politiebureau binnenstormde, twee agenten had neergestoken en werd doodgeschoten, had hij al een waslijst aan misdaden begaan. Op zijn 12de heeft hij iemand met een schroevendraaier toegetakeld. Hij is verschillende keren gepakt voor diefstal en een keer veroordeeld tot vijftien maanden cel. Bilal was een gevaar voor zijn omgeving. Maar Bilal was ook gestoord. Hij hoorde stemmen in zijn hoofd en voor behandeling opgenomen in de Valeriuskliniek. Hij was dader en slachtoffer. Van die combinatie slaan veel mensen op tilt. Voor hen is iets wit of zwart. Dader of slachtoffer. Wie oog heeft voor de ellende van de dader, vergoelijkt in hun ogen de misdaad. ‘Een moeilijke jeugd is geen excuus om je asociaal en crimineel te gedragen.’ De crux zit in het woord excuus. Natuurlijk is een ziekte geen excuus om iemand neer te steken. Natuurlijk is verslaving geen excuus om te stelen. De morele veroordeling van de daad staat buiten kijf. Het wordt pas problematisch als de morele verontwaardiging de aanpak van de daders dicteert. Dat is precies wat nu gebeurt. Een keiharde aanpak lijkt de enige remedie. De stok is zo populair dat niemand wil weten wat je kan bereiken met een wortel of een medicijn. Sinds de jaren zeventig is het geloof in de mogelijkheid om criminelen te behandelen verdwenen. In 1970 dacht nog driekwart van de bevolking dat het beter was misdadigers te veranderen dan ze te straffen. In 2006 was dat gedaald tot 37 procent. Mensen geloven dat criminelen onverbeterlijk zijn. We moeten geen enkel medelijden met ze hebben. Harde jongens zijn alleen gevoelig voor een harde aanpak. Deze voorkeur voor repressie is, zoals de forensisch psychologe Corine de Ruiter onlangs in haar oratie liet zien, niet zonder gevolgen gebleven. Het percentage mensen dat in de gevangenis zit, is sinds 1985 verviervoudigd. Steeds meer gedetineerden doen in de gevangenis niets. Ze zitten 23 van de 24 uur op hun cel. ... Helaas valt de opbrengst van de harde aanpak tegen. De helft van de gedetineerden krijgt binnen twee jaar na vrijlating weer met justitie te maken. Binnen acht jaar gaat zelfs driekwart van de gedetineerden weer de fout in. Gevangenissen maken van criminelen geen betere mensen. Afschrikking werkt niet. Volgens De Ruiter is dat ook niet verwonderlijk. De gevangenis zit bomvol met mensen met zware psychiatrische problemen. Een op de twintig is psychotisch. Die zijn er dus even slecht aan toe als Bilal. Van de kort gestraften heeft een op de drie een psychiatrische aandoening, van de langstraften twee op de drie. De ironie is dat sinds de jaren zeventig de mogelijkheden voor het veranderen van misdadigers enorm zijn toegenomen. Door de opkomst van de psychofarmica kunnen psychoses veel beter worden behandeld. Ook voor gedragsproblemen en depressie bestaan tegenwoordig medicijnen. De keuze is niet meer alleen tussen de wortel en de stok. Het medicijn is soms een goed alternatief. En onder het medicijn versta ik niet alleen pillen, maar ook therapie. Soms zelf verplichte therapie voor ontwrichte gezinnen waaruit jonge daders komen. Maar ook de wortel levert vaak meer op dan de stok. Amerikaans onderzoek laat zien dat de recidive lager is onder gedetineerden die een beroepsopleiding volgen. Dus waarom geven we de gedetineerden geen goede opleiding als ze in de cel zitten? ... Red.: De viervoudiging van het aantal gevangenen heeft niet alleen te maken met een strenger strafbeleid, maar ook met en sterke toename van de misdaad in het algemeen. Wat weer het gevolg van de instroom van diverse migrantengroepen: allochtonen, Balkan-bewoners, en Antillianen, die circa 80 procent van de gevangenisbevolking uitmaken, precies de stijging verklarende. Uit: De Volkskrant, 25-10-2007, column door Marcel van Dam Gesneden koek Onder de titel ‘Het medicijn, de wortel en de stok’ betoogde Pieter Hilhorst dinsdag op deze plaats met kracht van argumenten dat het geen zin heeft zware straffen op te leggen aan gestoorde misdadigers. Het is beter om ze te behandelen. De nu zo populaire ‘keiharde’ aanpak heeft alleen maar tot gevolg dat de gestraften eerder in herhaling vallen. Van harte mee eens. Toch bleef er voor mij iets onduidelijk. Hij schrijft: ‘Natuurlijk is ziekte geen excuus om iemand neer te steken. De morele veroordeling van de daad staat buiten kijf. Het wordt pas problematisch als de morele verontwaardiging de aanpak van de daders dicteert.’ De logica van deze zinnen wringt. De morele veroordeling van een daad is niet mogelijk zonder morele verantwoordelijkheid van de dader. Als die laatste er niet is, is de daad moreel ook niet te veroordelen. Een vliegtuig dat door technische mankementen neerstort en veel slachtoffers maakt is geen moreel te veroordelen daad. Het is wel een afschuwelijk ongeluk. Net zo min is het doden van een ander als gevolg van ‘technische mankementen’ in het hoofd van de dader, een moreel te veroordelen daad. Het is wel heel afschuwelijk. Een schizofreen heeft een mankement in de hersenen waardoor stemmen in zijn hoofd dwingende opdrachten kunnen geven iemand te doden. Er is dan geen sprake van vrije wil en dus ook niet van verantwoordelijkheid of schuld. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er geen dwangmaatregelen genomen mogen worden om de patiënt te behandelen en/of de samenleving te beschermen. Mensen die aan schizofrenie lijden hebben een genetische dispositie voor de ziekte. De genen die de ziekte kunnen veroorzaken kunnen worden ‘aangezet’ door omstandigheden in de omgeving. Zie het artikel van de psychiater Selten (Forum, 23 oktober). Zo is social defeat, sociale vernedering, waarschijnlijk oorzaak van het activeren van de schizofreniegenen bij groepen niet-westerse immigranten. De ziekte komt zeven maal zo vaak voor onder Marokkanen van de tweede generatie. Deze feiten moeten redelijk denkende mensen tot dezelfde conclusie kunnen brengen als Pieter Hilhorst: het is kortzichtig om psychisch zieke mensen te straffen in plaats van ze te behandelen. Wat mij verbaast, is dat die conclusie niet breder wordt getrokken. Het is weinig aannemelijk dat mensen die geen aanleg hebben voor schizofrenie immuun zijn voor ‘sociale vernedering’. ... Nog breder: ieder mens is uitgerust met een aantal vaardigheden, zoals intelligentie, sociale vaardigheden, wilskracht, etcetera. Die vaardigheden zijn niet gelijkmatig over alle mensen verdeeld. Het leren gebruiken van die aangeboren vaardigheden wordt vooral in de eerste paar jaar van een mensenleven vastgelegd. Als je de vaardigheden van alle mensen en het vermogen ze te gebruiken zou weergeven in een frequentieverdeling, dan zou blijken dat een deel van de mensheid over te weinig vaardigheden beschikt om zich in de hedendaagse ingewikkelde samenleving staande te houden. Daarvoor dragen die mensen geen of in mindere mate verantwoordelijkheid en dat geldt ook voor eventueel ongewenst gedrag dat daaruit voortvloeit. Er is in een vrije maatschappij geen reden ze te straffen, omdat er altijd andere prikkels kunnen worden gevonden om gedragsverandering te bewerkstelligen. ... Red.: Marcel van Dam is weer helemaal terug in het oude huis: misdaad is het gevolg van maatschappelijke misstanden. En de rest zijn psychiatrische patiënten. De vraag is onder welke categorie dan mensen als Willem Holleeder, Klaas Bruinsma, Johan "de Hakkelaar", en hun talloze soortgenoten en nog veel talrijker hulpjes vallen ... Uit: De Volkskrant, 27-10-2007, door Malou van Hintum Opvoeden | Ouders straffen voor wangedrag van hun kinderen werkt volgens deskundigen averechts Je maakt de onmacht groter Een Kamermeerderheid wil ouders van jeugdige vandalen beboeten. Een zinloze maatregel die de kans op problemen vergroot in plaats van verkleint, zeggen een onderzoeker en een psychiater. Tussentitel: De voogd steekt niet alleen zijn neus in jouw zaken, maar pakt ook nog eens een deel van je geld af 'Echt een volstrekt onzin-voorstel', zegt René Breuk, die leiding geeft aan de afdeling forensische jeugdpsychiatrie van De Bascule, een academisch centrum voor jeugd- en kinderpsychiatrie. Een Kamermeerderheid wil 'onwillige' ouders van jonge vandalen laten betalen voor het asociale gedrag van hun kinderen. Drie mogelijkheden worden genoemd: korten op de kinderbijslag, het betalen van schadevergoedingen en boetes. 'In de praktijk zien we heel veel onmacht, en daar vloeit onwil uit voort', zegt Breuk. 'Mensen willen niet omdat ze er niet op vertrouwen dat ze echt geholpen worden. Een paar jaar geleden brachten Marokkaanse ouders in Amsterdam-West hun kinderen zelf naar de politie. Nu gebeurt dat niet meer. Hun vertrouwen in de samenleving is afgenomen. Er is zo veel vijandigheid tegenover hun gemeenschap, ook bij de politie, dat ze niet meer rekenen op een goede behandeling.' ... Het enige wat deze maatregel zou doen, is de machteloosheid en het wantrouwen van ouders nog groter maken. En dat is al helemaal het geval wanneer, zoals wordt voorgesteld, het geld dat die ouders afhandig wordt gemaakt bij de gezinsvoogd terechtkomt. ... Afstand Trees Pels is het met René Breuk eens. Pels is gespecialiseerd in de opvoeding en ontwikkeling van allochtone kinderen en werkzaam bij het Verwey-Jonker Instituut, dat maatschappelijke vraagstukken onderzoekt. 'De afstand tussen ouders en jongeren kan binnen deze moeilijke gezinnen heel groot zijn, dat is vaak juist een van de oorzaken van de problemen. Zo'n maatregel zorgt er bepaald niet voor dat die afstand kleiner wordt. 'Daarnaast is het zo dat ouders allang niet meer de enigen zijn die hun kinderen opvoeden. Vrienden, de straat, de school, de etnische en religieuze gemeenschap, ze dragen allemaal aan die opvoeding bij. Het is daarom behoorlijk beperkt om zo te tamboereren op de rol van de ouders.' Daar komt bij, zegt Pels, dat probleemgezinnen precies zijn wat het woord zegt: ze hebben problemen. Veel van zulke gezinnen kampen met werkloosheid, armoede en schulden. En wie in de penarie zit, is alleen al daardoor een slechtere opvoeder dan een ouder die het voor de wind gaat. 'Je ziet vaak dat ouders die gebukt gaan onder een opeenstapeling van problemen, de greep op hun kinderen allang kwijt zijn', zegt ze. Een stressfactor aan die ellende toevoegen, zou daarom weleens het tegenovergestelde effect kunnen hebben dan ermee wordt beoogd. Pels: 'Je moet niet de financiële moeilijkheden van ouders verergeren, maar samen met ouders en kinderen kijken waar de problemen liggen, en vervolgens alle betrokkenen erbij halen om die problemen te proberen op te lossen. Dat kan de school zijn, maar ook de vriendenc1ub. Al die verschillende opvoeders uit al die verschillende omgevingen moeten helpen een neerwaartse spiraal te voorkomen en bijdragen aan de oplossing van de problemen.' ... Allochtonen hebben vragen als: Hoe voed ik mijn kind op als moslim in Nederland? Hoe kan ik mijn eigen grenzen in acht houden terwijl mijn kind meer vrijheid eist en zich in deze maatschappij staande moet houden? Belangrijke opvoedingsvragen die een in Nederland geschoolde professional niet zomaar kan beantwoorden.' Ouders zijn niet onverschillig, zeggen Breuk en Pels. Als dat al zo lijkt, dan verbergt die onverschilligheid onmacht, onhandigheid, onwetendheid, onzekerheid en onkunde. 'Het enige dat ik me kan voorstellen,' zegt Pels, 'is dat je via het dreigen met financiële sancties een poot tussen de deur krijgt om je met een gezin te kunnen bemoeien. 'Maar ook in dat geval moet je de grens tussen repressie en ondersteuning goed in de gaten houden. Met repressie op zich komen mensen als opvoeders niet verder. Wie roept van wel, bedrijft kiezersretoriek. Daar worden politici misschien beter van, maar de mensen om wie het gaat niet.' Red.: Geweldig weer: twee deskundigen weten van tevoren al dat het medeverantwoordelijk houden van ouders niet gaat werken - want de schuld van alle problemen ligt in de maatschappij. Waarop baseren ze dat? Op die dertig of veertig jaar dat het niet-verantwoordelijk houden van ouders niet heeft gewerkt? Daarvoor waren er nog een paar decennia dat men wel ouders aansprak, en toen was het veel rustiger in Nederland, maar dat waren natuurlijk ook andere tijden. Hoewel je je natuurlijk ook kan afvragen of dat misschien de reden was at het ook andere tijden waren. Maar eerst nog even wat over dat "deskundigen": Uit: De Volkskrant, 27-10-2007, door René Cuperus Rotjochies: beter behandelen dan opsluiten ... In dat wegmasseren van toerekeningsvatbaarheid worden de ouders nu gesterkt door psychologen en psychiaters die opeens, tamelijk beledigend, Amsterdam-West tot één grote psychiatrische inrichting uitroepen. De reljongeren zijn eigenlijk psychische patiënten. Wat een schaamlap voor de schaamtecultuur! Dit zullen wel dezelfde psychologen zijn die in de jeugdgevangenissen werken waarover de Algemene Rekenkamer onlangs zo schokkend rapporteerde. Daar worden de opgesloten jongeren juist weer niet behandeld. Het moet allemaal niet gekker worden. Red.: Dat is deskundige één ontmaskerd. De ander, Trees Pels is een sociologe die politiek-correcte vooroordelen in haar analyses stopt, zie hier
, en wel het politiek-correcte vooroordeel dat cultuur geen invloed heeft op
gedrag (dit is politiek-correct, omdat het hier niet gaat om cultuur in het
algemeen, maar allochtone cultuur). Ook die is dus volkomen onbetrouwbaar.
Daarmee is dit hele artikel volkomen bogus, oplichterij, en wel
politiek-correcte oplichterij.Na een stroom van dit soort propaganda-artikelen is het natuurlijk rijd voor een klaroenstoot: een groot overzichtsartikel in de zaterdagkrant - in verband met de langte alleen het begin, en het tussnstuk waarin alle moderne horro-scenarios worden opgesomd: Uit: De Volkskrant, 10-11-2007, door Sara Berkeljon en Sheila Sitalsing Achtergrond | Betuttelende overheid De staat weet raad Wat er op tafel komt, opvoeden, ons spaargeld: de overheid bemoeit zich overal mee. Totalitaire trekjes? Tussentitel: ‘Het kán niet anders, als mensen zichzelf niet in de hand hebben’ Daar sta je dan. Amper bekomen van de bevalling en de hechtingen, met een krijsend bundeltje baby van een paar dagen oud op de arm – en een bezoekende mevrouw van het consultatiebureau duwt je zeventien vragen onder de neus. Of je vindt dat een kind af en toe een pak slaag moet krijgen. Of je zelf geslagen bent in je jeugd. Hoe het zit met je drank- en drugsgebruik, en met je psychische gesteldheid. Het hoort allemaal bij een ‘programma’ dat Stevig Ouderschap heet en dat 130 gemeenten al enige tijd aanbieden aan nieuwe ouders. Zo ook aan een medewerker van de bestuurskundige Paul Frissen. ‘Het is een nette jongen met een baan en zijn dochtertje heet Fleur, dus ze zijn vast geslaagd voor de test.’ Maar wie zakt voor deze screening, krijgt – wanneer hij geen bezwaar maakt – achttien maanden van overheidswege huisbezoeken, opvoedondersteuning, adviezen en tips, ofwel een ‘interventie’. ... Tussentuk: Niet pluis Het rood-christelijke kabinet intervenieert zich een ongeluk om ongewenst gedrag uit te bannen. Een greep uit recente plannen en maatregelen. Seks en bloot Blootrecreanten maakten een zwemmetje bij het naaktstrand aan het Almeerse Gooimeer, en dat in oktober. Geschrokken ambtenaren op Rijkswaterstaat besloten prompt het strandje af te schermen met een groot, zwart zeildoek. Waarom? Op 50 meter afstand vaart tijdelijk een pontje, omdat aan een nabijgelegen brug wordt gewerkt. En is het niet onwenselijk dat nietsvermoedende reizigers – kinderen! – geconfronteerd worden met blote billen? Henk Smeeman, wethouder in Almere en bestuurslid van de Nudistenfederatie, kon zijn oren niet geloven. ‘Als ze schermen willen plaatsen, dan maar om het pontje, niet om het naturistenstrand.’ Het Almeerder scherm past in het offensief tegen de seksualisering van de samenleving, waarin muziekzenders wordt verzocht meer prudentie te betrachten bij het uitzenden van videoclips met hoerige dames. Er komen ook strengere voorwaarden voor erotische dansfeestjes. Opvoeding Onwillige ouders die hun kinderen verwaarlozen krijgen opvoedondersteuning, op straffe van korting op de uitkering. Hulpverleners moeten vaker ‘achter de voordeur’ kijken, en van elk kind wordt een risicoanalyse gemaakt. Zijn de ouders gescheiden of werkloos, dan loopt een kind verhoogd risico en is het consultatiebureau op zijn hoede. De analyses komen terecht in een Elektronisch Kinddossier, met alle medische gegevens. En dan is er ook nog de ‘Verwijsindex’ voor risicojongeren. Scholen, Jeugdzorg, artsen en politie krijgen toegang tot een website, en melden wanneer er iets misgaat. Die melding wordt aan alle betrokkenen doorgestuurd: het ‘niet-pluissignaal’. Heel goed, vindt Merian Ouwehand, bedenker van het project Stevig Ouderschap. ‘Als iets misgaat, zoals met Savanna, wordt er gelijk naar Jeugdzorg gewezen. Maar als dan iets wordt gedaan,is het: niet in míjn achtertuin!’ Ook vóór de bevalling wil Rouvoet moeders informeren over een gezonde levensstijl, via de overheidswebsite Hallo Wereld, waarop wordt uitgelegd dat het echt héél goed is om foliumzuur te slikken. Na de bevalling ontvangt de pasgeborene bovendien een welkomst-cd, met daarop een ballade gezongen door Idols-winnares Raffaëla.XXXcheck Gezondheid Trippen op paddo’s mag binnenkort niet meer, net als roken in het café en alcoholreclames voor negen uur ’s avonds. ‘Heel beangstigend’, vindt Kees Uitenbroek, penningmeester van de Partij tegen Betutteling. Vooral de plannen van CDA-minister Klink van Volksgezondheid baren hem zorgen. Klink wil een onderzoek naar het belasten van de vette hap, en dikkerds moeten fitnessen, in plaats van aan de cholesterolverlagers. ‘Waar houdt het op? Moet je straks meer belasting betalen als je geen lid bent van een sportvereniging? Burgers die zich niet aanpassen aan dit gezondheidsfanatisme, moeten blijkbaar worden bevrijd. Als je dik bent, is dat dom en slecht. Dit neigt naar fascisme.’ Jeu Claes, voorzitter Koninklijke Horeca Nederland, maakt zich vooral druk om het rookverbod. ‘Rookpalen in de buitenlucht, dát noem ik extreem. Mijn tip zou zijn: accepteer dat je niet alle risico’s kunt uitsluiten. Anders kun je beter in bed blijven liggen met een dikke deken over je hoofd.’ Hufters Niet alleen het kabinet is tegen hufterig gedrag. Zo wil Veilig Verkeer Nederland een ‘sorry-gebaar’ in het verkeer introduceren, een opgestoken hand, als tegenwicht voor de opgestoken middelvinger. Geldzaken Iedereen die belegt, heeft de afgelopen maand een formulier in de bus gekregen met vragen van de strekking: heeft u eigenlijk enig idee wat u aan het doen bent? Aan de hand van de antwoorden bepaalt de bank uw risicoprofiel en moet ze eventueel de dienstverlening aanpassen – of extra waarschuwen. Het formulier geïrriteerd weggegooid? Dan mag de bank u officieel geen diensten meer aanbieden. Deze uit Brussel afkomstige bekommernis met de bankklant baart de banken grote zorgen. Ze zien een hoop administratie op zich af komen en vrezen claims. ‘Er zitten absoluut goede bedoelingen achter’, zei Boele Staal, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Banken onlangs. ‘Maar het kan niet zo zijn dat de bank het gedaan heeft. De bank kan de verantwoordelijkheid van de belegger niet overnemen. Ook kwetsbare groepen moeten zich realiseren waarmee ze bezig zijn.’ Er komen ook strengere regels voor leenreclames om mensen minder snel in de verleiding te brengen geld te lenen. En belspelletjes op tv worden beknot. Red.: Gruwelijk allemaal, hè, dat nieuwe fatsoen. Nee, dan liever het het drugsgebruik, het onbeschofte en de middelvinger. De emoties die uit dit stuk spreken zijn ook anderen opgevallen Uit: De Volkskrant, 17-11-2007, ingezonden brief van Willem Aantjes (Utrecht) Toon afkeer van coalitie op niveau De Volkskrant heeft een hele pagina gewijd aan ‘De betuttelende overheid’ (het Vervolg, 1o november). Onder het kopje ‘Niet pluis’ wordt in ‘een greep uit recente plannen en maatregelen’ aan de hand van een vijftal voorbeelden geïllustreerd hoe ‘het rood-christelijke kabinet zich een ongeluk intervenieert’. Voorbeeld 1 (seks en bloot) is geen maatregel van het kabinet, maar van een lokale overheid. Voorbeeld 2 (opvoeding) gaat over onverantwoordelijke ouders waarvan iedereen als het misgaat verontwaardigd roept: waarom heeft de overheid niet eerder ingegrepen? Voorbeeld 3 (gezondheid) gaat over maatregelen tegen roken in cafés en over alcoholreclame. Voorbeeld 4 (hufters) gaat over wensen van Veilig Verkeer Nederland. Voorbeeld 5 (geldzaken) gaat over een Europese richtlijn. Iedereen mag natuurlijk een afkeer hebben van het huidige coalitiekabinet, maar als de Volkskrant van die afkeer wil doen blijken, dan wel graag op enig journalistiek niveau en niet door stemmingmakerij met voorbeelden, die het kabinet maatregelen in de schoenen schuiven waar het part noch deel aan heeft. ... Red.: Ach ja. Nog twee anti-moraalridders: Uit: De Volkskrant, 20-11-2007, Patrick van den Hanenberg Vincent Bijlo op dreef tegen morele regelzucht regering ... Bijlo is een van de weinige echte politieke cabaretiers op dit moment. ... In Mijn laatste sigaret vertelt hij dat hij zich heeft laten strikken door Balkenende om mee te werken aan de campagne om het positivisme in Nederland een nieuwe kans te geven. IJdelheid en financiële overwegingen winnen het aanvankelijk van zijn politieke idealen, maar als hij eenmaal weer bij zinnen is gekomen, gaat hij flink tekeer tegen ‘die drie protestanten’ die hun wil opleggen aan een miljoen moslims, een paar miljoen katholieken en vele miljoenen atheïsten. Vooral na de pauze is Bijlo goed op dreef om de morele regelzucht van de huidige regering belachelijk te maken. Terwijl hij recalcitrant een sigaret opsteekt beschrijft hij uitvoerig Dominee Day 2007, zijn ideale manifestatie, waarbij al die irritante, bedilzuchtige moraalridders in een vloeiende beweging tegen de vlakte gaan. Het moet gezegd…het is een zalig geluid. Uit: Volkskrant website, 17-12-2007, ANP Hirsch Ballin wil verbod op stiletto's en vlindermessen Minister Ernst Hirsch Ballin van Justitie wil een algemeen verbod op de verkoop en het bezit van stiletto's, vlindermessen en valmessen. Hij schrijft dat maandag in een brief aan de Tweede Kamer. Nu zijn deze steekwapens nog niet verboden voor meerderjarigen. Wel moeten ze binnen een bepaalde maat blijven. Uit recent onderzoek blijkt dat dit soort messen gewoon in het legale verkoopcircuit te krijgen zijn. Volgens Hirsch Ballin staat ook vast dat stiletto's, vlindermessen en valmessen worden gebruikt bij steekpartijen. Tevens zijn er signalen dat ze tegen de regels in worden verkocht aan minderjarigen. ... Red.: Het is natuurlijke van de volkomen geschifte dat dit allemaal mocht. Allemaal het het gevolg van de links jaren-zestig permissiviteit. Dit eventuele verbod is natuurlijk op zich volstrekt onvoldoende. Ernaast is een boetestelsel nodig, dat dusdanig effectief is, dat iedereen het wel uit zijn hoofd ;laat om met zo'n ding rond te lopen. De Rijnlandse oplossing is simpel, en de enige effectieve: een boete van 25 procent van het gehele bezit bij eerste overtreding, 50 procent bij de tweede, en 100 procent bij de derde - dit losstaand van eventuele penitentiaire maatregelen, ter beoordeling aan de rechter. Vier maanden later is fase twee van dit plan ingetreden 
.Uit: De Volkskrant, 11-04-2008, door John Wanders Accent | Tas die detector ontglipt Rotterdam zet de aanval in op de oprukkende rooftas Rotterdam gaat nog deze zomer een verbod op zogeheten rooftassen invoeren. Een rooftas is een speciaal geprepareerde tas, doorgaans met lood of aluminium bekleed, die winkeldieven in staat stelt om met gestolen waar geruisloos detectiepoortjes te passeren. Rotterdam volgt hiermee het voorbeeld van Amstelveen, dat vijf jaar geleden als eerste Nederlandse gemeente een verbod op rooftassen invoerde. ‘En met succes’, stelt Sander van Golberdinge van het Platform Detailhandel. Inmiddels geldt het verbod in vijftig gemeenten. ... Ook in Rotterdam klaagt de detailhandel over georganiseerde bendes en veelplegers die met rooftassen winkels plunderen. De jongste generatie detectiepoortjes kan zo scherp worden afgesteld dat het alarm afgaat zodra iemand met een rooftas de winkel inloopt. ‘Maar dat levert dan toch vaak een hoop agressie op’, zegt een woordvoerder van de Raad Nederlandse Detailhandel. ‘Het is dus veel beter als zo iemand al op straat wordt aangehouden door de politie.’ Volgens hem vindt 60 procent van de winkeldiefstallen in Nederland plaats met een rooftas. Volgens Van Golberdinge gaat het bij de winkels die zijn uitgerust met detectiepoortjes zelfs om 80 procent van het totaal aan diefstallen. Vaak zijn de dieven bekenden van de politie, evenals van de winkeliers. Aan een aanhouding wegens het in bezit hebben van een verboden rooftas gaat een optelsom van ‘informatiebestanddelen’ vooraf, onderstreept korpschef Meijboom. ‘Het is dus niet zo dat een willekeurige passant die met een sporttas, rugzak of koeltas door de Rotterdamse Koopgoot wandelt straks door de politie bij de lurven wordt gegrepen.’ Red.: Het slot is een prachtig voorbeeld van politieke correctheid: het is algemeen bekend dat dit de modus operandi is van immigranten van diverse etnische afkomst - georganiseerd in bendes van gelijke etnie, vaak familie. Maar verder is het natuurlijk een botte schande dat dit zo lang is getolereerd (het verschijnsel bestaat al zolang er detectiepoortjes zijn), en nu er iets aan gedaan wordt, de straf beperkt is tot een boete vanwege bezit. Het is natuurlijk volkomen duidelijk dat wie nu betrapt wordt met zo'n tas, hem vele malen eerder gebruikt heeft. De straf dient dienovereenkomstig te zijn: inbeslagname van een kwart van het bezit bij eerste overtreding, de helft bij de tweede, en voor immigranten voor wie dat kan, uitzetting uit Nederland, bijvoorbeeld door ontneming van een dubbele nationaliteit. Uit: De Volkskrant, 13-09-2008, door Ahmed Marcouch 'Ik maak je dood' is Marokkaans Tussentitel: Wij maakten een eind aan de opgestoken middelvingers: 250 euro boete! Burgemeester Job Cohen heeft er bij de Marokkaanse gemeenschap op aangedrongen de agressiviteit in te dammen van de Marokkaanse jongens die ik eerder tuig noemde. ... ... Het gedrag van de kwelgeesten heeft Marokkaanse wortels. ... Een gedrag gedreven door angst, achterdocht, slachtofferschap en gekrenkte trots botst op de mores van dienen en zorgen volgens keurige protocollen. De Nederlandse gezagsdragers en hulpverleners hebben geen antwoord op deze agressie. Incasseren, zei de rechter enkele jaren geleden tegen een politieagente die door tuig was uitgescholden voor kuthoer, terwijl ze haar het bonnenboekje uit de handen trokken: 'u werkt in Amsterdam dus u moet daar maar tegen kunnen'. Die incasseringsgewoonte, daar moeten wij vanaf. Dat kan ook, ik heb zelf meegemaakt dat wij als agenten in Amsterdam-Oost een einde maakten aan de opgestoken middelvinger waarop wij voortdurend getrakteerd werden. Hoe? Simpel: 250 gulden boete. Daar keek men in het begin vreemd van op, maar na enkele maanden werd de middelvinger een zeldzaam verschijnsel. Straffen helpt. ... Red.: Ook de politie en zelfs de rechters deden mee aan de idioterie van de permissiviteit. Nu is dat wat betreft rechters natuurlijk niet helemaal verbazingwekkend, want ook die behoren tot de intellectuele en zijn vaak wat linksig. Een prima voorbeeld van de het uit de hand lopen bij permissief gedrag is het gebeuren rond oudejaarsnacht. In de overgang van 2007-2008 is dat zodanig uit de hand gelopen, dat men nu landelijke maatregelen neemt: Uit: De Volkskrant, 30-12-2008, van verslaggever Jan Hoedeman Politiek en bestuurlijk Nederland willen einde maken aan trend van toenemend wangedrag rond Oud en Nieuw Aanval op ‘de nacht waarin alles mag’ Hele land is risicogebied | Grote steden: supersnelrecht Het moet afgelopen zijn met de ‘nacht waarin alles mag’. Politiek en bestuurlijk Nederland binden de komende jaarwisseling de strijd aan met brandstichters, vuurwerkvandalen, relschoppers en bedreigers van de hulpverleningsdiensten. ‘Er is echt wat aan de hand’, zegt hoogleraar Otto Adang van de Nederlandse Politieacademie (NPA). ‘Nederland is er veel meer klaar voor dan eerder het geval was. Waar het eerst werd weggestopt, staat het nu op de agenda.’ Adang onderzocht de laatste twee jaarwisselingen, en volgde de afgelopen maanden de aanloop ernaartoe. Nederland wordt morgennacht beschouwd als één groot risicogebied, waar op veel plaatsen tegelijk gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. ‘Het moment is voorbij dat we het normaal vinden dat het niet rustig is met de jaarwisseling’, zegt Afke van Rijn, directeur veiligheid en bestuur van het ministerie van Binnenlandse Zaken. ‘Gemeenten hebben geluisterd naar onze oproep zich goed voor te bereiden.’ In de meeste regio’s is men al maanden bezig zich te wapenen tegen de traditionele excessen tijdens de jaarwisseling, veelal gepleegd door autochtone mannen tussen de 18 en 30 jaar. Alleen al door vuurwerk was er vorig jaar bijna 1 miljard euro schade, zo becijferde het Comité Staakt het Vuren. ... Het ministerie van Binnenlandse Zaken inventariseert dit jaar voor het eerst zelf wat er fout gaat. De afgelopen twee jaar baseerde men zich op materiaal van de NPA. Vorig jaar gingen 22 scholen in vlammen op, werden tientallen brandweerlieden, ambulancemedewerkers en politieagenten gemolesteerd. De schade was groot. ... Red.: Er is een wonder geschiedt: een deskundige uit het veld van pedagogie en didactiek, van oudsher zo links en geitenwollensokkig als de pest, heeft een pleidooi gehouden voor gewone echte straf op school. In plaats die moderne taakjes waar leerlingen om lachen. En daarom volharden in hun lastige gedrag. Zoals de pedagoge uit ervaring en gesprekken met leerlingen weet. De reacties waren volkomen voorspelbaar. Dit keer is het in de Volkskrant niet Peter Giesen en Malou van Hintum die de linkse vaandel hoog hielden zoals ze al diverse keren eerder hadden gedaan bijvoorbeeld aangaande de man-vrouw rolverdeling
, dit keer is het ex-Volkskrantredacteur Xandra van Gelder, al eerder
tegenstander van zoiets als toetsen op school
, die in de pen is geklommen:Uit: De Volkskrant, 15-01-2010, door Xandra van Gelder Ik mag niet meer tegen meisjes zeggen... De goede oude tijd komt echt niet terug als we strafregels gaan invoeren. Bij een moderne opvoeding horen eigentijdse straffen, vindt Xandra van Gelder. ‘Ik mag niet meer tegen meisjes zeggen: steek een paal in je reet, ook niet als ik ergens over uit mijn humeur ben, want dat is niet respectvol omgaan met mijn medeleerlingen. Bovendien maak ik de meisjes zo bang.’ Honderd keer moest een lastige puber deze regels overschrijven. Als straf voor zijn onaangepaste gedrag. ‘In die zinnen zitten pedagogische elementen’, betoogt orthopedagoog Astrid Boon, ‘die de leerling bij ieder schrijven met een pen op papier in de ziel worden gekerfd.’ In deze krant verwijt Boon scholen te laks te straffen (Forum, 11 januari). Dan kom je al snel op de ouderwetse strafregels. Een onzinnige maatregel in mijn ogen. Helaas zijn er steeds meer scholen die de denktrant van Boon volgen. Mijn eigen dochter kwam laatst van haar brave, gedegen gymnasium thuis met strafwerk. Ruim zeventig keer moest zij een zin overschrijven waarin de woorden respect en leerkracht opvallend vaak voorkwamen. Of de ouders dit werkje voor gezien wilden tekenen. Volgens Boon wekt dat namelijk schaamte op bij de leerling. Of wij zijn tokkies zonder dat we ons dat realiseren, of Boon heeft weinig inzicht in het moderne gezin. Smakelijk hebben we gelachen om de onzinnige straf die doet denken aan het katholieke meisjesonderwijs in de jaren vijftig. De handtekening heb ik gezet, met een kleine notitie dat ik straffen bij wangedrag volstrekt normaal vind, maar dat volgende keer misschien een iets zinniger opdracht te bedenken viel, een Latijnse tekst vertalen bijvoorbeeld. Een paar weken later werd ik uitgenodigd voor een gesprek op school. Ik vreesde dat de dochter zich erger misdroeg. Dat was het niet. Ik deed mijn werk niet goed: ik respecteerde de regels van de school niet en ontkrachtte hun autoriteit door mij tegen de strafregels te keren. ... Het aantrekkelijke van de strafregel zit volgens mij niet in de zinloosheid, maar in het ouderwetse karakter. Maar al te veel mensen verlangen naar de tijd dat gezag nog vanzelfsprekend was. Dat leerlingen bang waren voor de meester, dat de politieagent slechts een wenkbrauw hoefde op te trekken om een straatschoffie tot de orde te roepen. Dat verlangen gaat vaak samen met het idee dat vroeger alles beter was, en zeker de jeugd meer respect toonde. ... Hoe we ook verlangen naar de goede oude tijd, die komt niet terug als we regels en gebruiken uit die tijd overnemen. Een goede pedagoog voedt op een moderne manier en daarbij horen eigentijdse straffen. Red.: Natuurlijk geen woord over het alom, door ouders zelf geconstateerde, feit dat kinderen zich tegenwoordig asociaal gedragen, bijvoorbeeld in gezelschap
. Hetgeen,dat beseften ze natuurlijk niet, door die ouders zelf wordt
veroorzaakt - door het niet genoeg te corrigeren als hun eigen kinderen
betreft. Door het soort praatjes te verkopen dat Xandra van Gelder hier
opschrijft. Dat ze en passant nog de brutaliteit begaat om de "moderne" straffen aan te bevelen die nu juist door pedagoge zijn aangeduid als niet-werkend, is vanzelfsprekend. Evenals de aloude truc van "het is oud dus het is niet goed". Nog even de vinger op de zere plek gelegd: Uit: De Volkskrant, 15-01-2010, ingezonden brief van T. Wittenberg (Amsterdam Strafregels zijn geestdodend God, wat is het toch simpel om vervelende leerlingen te corrigeren. Astrid Boon (Forum, 11 januari) komt met het ei van Columbus; zet stoute leerlingen op een onmogelijk tijdstip, het liefst op de vrije zaterdag, op een keiharde rechte stoel en laat ze flink wat strafregels schrijven. Grote kans dat deze leerlingen de maandag erop weer in de pas lopen. Het doet me denken aan een verhaal dat een ex-delinquent ooit aan mijn kIas vertelde. Gevangenissen waren voor hem een soort hotel. De enige straf waar ie echt van baalde was toen hij bij 7 graden onder nul in de moestuin van de gevangenis zonder handschoenen spruiten moest plukken. ... Op papier lijken de ideeën van mevrouw Boon zo eenvoudig; leerlingen maken net als mijn bajesklant een kosten-batenanalyse waar het hun straf betreft. Zoek dus naar straffen waar leerlingen echt van gaan balen. De praktijk is echter een stuk weerbarstiger. Als deelschoolleider op een middelbare school moet ik regelmatig optreden tegen stouteriken. Nablijven is een sanctiemogelijkheid die volgens Boons theorie effectief zou kunnen zijn. 's Ochtends de klas uitgestuurd betekent immers 's middags een onverwachte vrijetijdverstoring. Mijn ervaring is anders: het gras van de leerlingen dat moet nablijven, schakelt meteen via zijn mobieltje een van de ouders in. Ik kan de 'individuele' argumenten van de verontwaardigde ouders inmiddels al goed voorspellen. Nablijven van Hans kan niet, want hij moet een belangrijke selectiewedstrijd spelen. Als Herman niet op tijd bij de AH achter de kassa zit, is hij zijn baantje kwijt en wie betaalt dan de nieuwe iPod? Het 5-jarig halfzusje moet juist vanmiddag door dochter Yvonne van de basisschool worden opgehaald en de belangrijke medicijnen van oma die bij de apotheek klaarliggen, kunnen alleen door zoon Bert worden bezorgd. Menig verstoorde relatie tussen ouder en kind wordt door deze ouderlijke daad van solidariteit voor een tijdje weer helemaal oké. ... Het moraal van mijn verhaal moge duidelijk zijn. Zolang ouders en school niet samen achter een bepaalde correctie staan, gaat het niet lukken. Ouders vinden dat school strenger moet optreden à la mevrouw Boon, maar hanteren zelf vaak een laissez faire opvoedingsmethode. Dat was vroeger toch wel anders. Kreeg je straf op school en kwamen je ouders er achter; grote kans er nog een straf volgde: dubbele kosten dus! Red.: Dat er niet gestraft wordt heeft dus een simpele reden: ouderlijk eigenbelang: ze willen "de goede relatie" met het kind niet verstoren. Waarbij "de goede relatie" staat voor het feit dat die kinderen vaak op andere manieren behoorlijk in de steek worden gelaten, bijvoorbeeld door twee werkende ouders die er ook tezamen volstrekt onvoldoende zijn voor hun kinderen, en deze schuld afkopen door een permissieve houding als andere instituten als school met straffen aankomen. Puur egoïsme, dus. De bekende houding van de houding van de babyboomers, of misschien hier relevanter: de kinderen van de revolutie van de jaren zestig en hun opvolgers. Red.: En nog eentje die het andere aspect nog een keer belicht: Uit: De Volkskrant, 18-01-2010, ingezonden brief van Désiré Baartman (Amsterdam) Ondermijnend Xandra van Gelder fulmineert tegen ouderwetse straffen van leraren (Forum, 15 januari) en tegen orthopedagoog Astrid Boon (Forum, 15 januari) die dit ouderwets straffen volgens Van Gelder propageert. Dat er verschil is tussen zinvolle opdrachten en minder zinvolle opdrachten als straf is evident. Dit zegt echter nog niets over de effectiviteit van de straf. Wat dit enorm beïnvloedt, is de wijze waarop ouders reageren. Van Gelder ondermijnt het gezag van de leraar die de straf heeft gegeven openlijk door eerst ‘smakelijk met elkaar te lachen om de onzinnige straf’ en vervolgens onder het strafwerk ook nog eens een terechtwijzende opmerking naar de leerkracht te schrijven. Zo’n reactie is ondermijnend. Er spreekt minachting uit. Als leerkracht weet ik dat ouders je gezag kunnen ondermijnen – los van het feit of je een zinvolle of zinloze straf geeft. Het gaat namelijk om perceptie enerzijds en vertrouwen anderzijds. Laagopgeleide ouders vinden het schrijven van een opstel vaak onzinnig. Er zijn ouders die het schoolplein vegen een zinloze straf vinden. Zo’n straf is effectief als de leerling het als straf ervaart, de ouder de leraar vertrouwt en respecteert en niet zijn straf ter discussie stelt, maar het gedrag van zijn of haar kind. Red.: De gevolgen van de Van Gelder-houding: Uit: De Volkskrant, 11-05-2010, van verslaggeefster Maud Effting Kind bij de dokter steeds lastiger Tussentitel: Sommige kinderen gaan in spreekkamer schelden trappen Kinderartsen zien in hun spreekkamer steeds vaker kinderen die medicijnen weigeren of niet geprikt willen worden. Dat zegt hoogleraar kindergeneeskunde Wietse Kuis van het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) in Utrecht, die onlangs met emeritaat ging. Volgens hem slagen ouders er regelmatig niet in hun kind een behandeling te laten ondergaan. Ook lukt het soms niet hen aan een dieet of leefwijze te houden. Dat komt doordat ouders vaker dan vroeger een ‘weifelende houding’ aannemen ten opzichte van hun kinderen en niet genoeg autoriteit hebben, stelt hij. Dat geldt ook voor hoger opgeleiden. ‘Veel ouders zijn zo langzamerhand meer een maatje van hun kind dan dat ze ouder zijn. Daar hebben wij veel last van.’ Sommige kinderen gedragen zich ronduit onbeschoft in de spreekkamer, door te schelden en te schreeuwen. ‘Ik had een keer een kind met reuma dat categorisch weigerde zijn mond open te doen. Hij gaf grove anwoorden, liep verpleegkundigen te trappen. En de ouder zat erbij en zei: ik kan er ook niks aan doen.’ ... Red.: Het was allemaal zo gek geworden, dat zelfs de kinderen zelf om meer gezag vragen. De Volkskrant vond het zo opmerkelijk, dat de aankondiging en synopsis van het grotere artikel op de voorpagina stond Uit: De Volkskrant, 08-05-2010, van verslaggeefster 'Jongeren willen een herstel van het gezag' De jongeren van nu zetten zich af tegen de egalitaire principes verworven door hun ouders in de jaren zestig. Geen vrijheid-blijheid meer. Ze eisen herstel van gezag Happy Chaos, een groep studenten uit Amsterdam en jonge redacteuren van Vrij Nederland, wijdt aan dit thema dit weekend een avond in de Amsterdamse Stadsschouwburg. ... Het is juist de groep jongeren geboren in de jaren tachtig die altijd verweten werd lak aan gezag te hebben. Onderzoeksbureau Motivaction typeerde hen onlangs nog als de Grenzeloze Generatie die ‘een sociale tijdbom voor de samenleving’ zou zijn. Deze onbezorgde Telekids-generatie groeide als eerste op met internet, luxe zonder zich dat te realiseren en een overvloed aan keuzes. Maar volgens de jongeren zelf leidt dit bonte palet aan keuzes niet automatisch tot meer vrijheid. Men heeft juist behoefte aan afbakening en begeleiding. Dat wordt niet gevonden bij de huidige gezagdragers en vormt de achtergrond van de roep om een nieuwe vorm van gezag. Red.: Wat stukken uit het grotere artikel: Uit: De Volkskrant, 08-05-2010, Bart Voorn, Sake Slootweg, Elin van Duin, Floor Rusman, Melle van Dijk en Anna van den Breemer, namens HappyChaos Telekidsgeneratie wil gezag Jongeren zouden lak hebben aan gezag. Maar de gezagscrisis is een erfenis van hun ouders. Zij eisen herstel. Tussentitel: Bij onze geboorte stonden we al 1-0 voor op alle vorige generaties Narcistisch en compleet onverschillig voor wat er in de wereld om hen heen gebeurt. De zogenoemde Grenzenloze Generatie die als een sociale tijdbom voor de samenleving fungeert. Het is een kleine greep uit de reeks typeringen waarmee onze generatie – jongeren geboren in de jaren tachtig – omschreven wordt. Een generatie die niet snel onder de indruk is van de kennis van een hoogleraar of de ervaring van een politicus. Want wie bepaalt dat er naar hen geluisterd moet worden? De jongeren van nu lijken niet graag te luisteren naar autoriteit. We trekken ons eigen plan, is het beeld, en dulden weinig tegenspraak. Omdat die ons tot nu toe ook weinig is geboden. In een tijd waarin de docent je beste vriend is en de politiek via Twitter en Jip- en Janneketaal de kloof met de burger probeert te dichten, lijkt er weinig ruimte over voor gezaghebbende figuren. Kennis, ervaring of een uniform zijn allang geen garantie meer dat mensen luisteren. Maar is het enkel de jonge generatie die geen autoriteit duldt? Nee. Heel Nederland verkeert in een gezagscrisis. De politieagent wordt bespuugd, de ME’er uitgejouwd en de burger googlet liever zelf wat bij elkaar dan het advies van een wetenschappelijk instituut op te volgen. Politici worden op televisie aan tafel genodigd en kritisch en genadeloos ondervraagd. Geen eerbiedige vragen, maar gesprekken met het mes op tafel. Gevestigd gezag bestaat niet meer. Ook de wetenschap kent nog slechts de waarheid ‘van dit moment’. Discussie is een basisprincipe van onze cultuur en dat is goed. Dat is verworven in de jaren zestig, ook wel bekend als de protestjaren. ... Red.: Een enkele onnauwkeurigheid: de wetenschap heeft zich nauwelijks tot niet gestoord aan deze ontwikkelingen.
Waar die laatste opmerking op slaat, is onduidelijk.
Weggelaten een lang stuk waarin uitgeschreven is wat deze generatie allemaal extra heeft meegekregen.
Inderdaad. Hoewel dat natuurlijk in eerste instantie een teken is van het verval van de huidige generatie die het beleid bepaalt.
Een gezonde reactie. Gevolgd door een suggestie van de richting van een oplossing:
Kortom: ze willen een meer meritocratische maatschappij
, één van de kernen van het Rijnlandse model
.
En ook willen ze dus meer eerlijkheid en oprechtheid, een andere kern van het Rijnlandse model. Die oneerlijkheid en onoprechtheid zijn zaken voornamelijk geassocieerd met het alfa-denken
, iets dat het Rijnlandse model wil terugdringen.
Men constateert dat de huidige generatie machthebbers hiervoor niet deugt - waarom staat uitgelegd hier
.
Eufemismen voor: de onmacht om de integratieproblematiek aan te pakken heeft geleid tot de opkomst van Fortuyn en Wilders, en dat kan ook op andere gebieden gebeuren . Maar dat kan deze groep, duidelijk afkomstig uit min of meer progressieve kringen, duidelijk niet zeggen zonder meteen alle gezag en invloed te verliezen. Sinds enkele maanden is er een rechtse regering met gedoogsteun van de PVV. Die rechtse maatregelen neemt. De economisch rechte die neerkomen op stelen van de armen ten koste van de rijken. Met uitzondering van de SP en Marcel van Dam noteert "links" het vrijwel onbewogen, in ieder geval in het media-"links". De rechtse regering bezuinigt ook op zaken als ontwikkelingshulp en kunst. Daarvoor staat "links" rumoerig op de achterste benen, vooral in de media. En om de onlustgevoelens te dempen, is men aan een nieuwe golf permissiviteit en "uitdelen aan de zielige negertjes" begonnen. Hier de permissiviteit: Uit: De Volkskrant, 15-12-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen Onrust Tussentitel: Wie zich met nuchtere feiten wilde voeden, kwam bedrogen uit 'Blijf rustig, praat met de politie en probeer niet te veel onrust te zaaien.' Het klonk verstandig van Richard Korver, de advocaat in DWDD die deze dagen optreedt namens ouders van kinderen in Amsterdamse crèches. Jammer alleen dat hij er zelf niet voor terugdeinsde met tafelgenoot en misdaadjournalist Alberto Stegeman en Matthijs van Nieuwkerk vrijuit te speculeren over de opgestapte directeur van het Hofnarretje, die misschien nog wel zijn eigen praktijken eropna hield. Van Nieuwkerk: 'Wacht even, ik probeer het me voor te stellen. Bedoelt u dat rechts in de kamer Robert M. stond te filmen, terwijl de directeur links andere verschrikkelijke dingen deed met kinderen?' Zoiets bedoelde hij, ja. Het leek mij zo zonder enig feit geen voorbeeld van crisisbeheer. Maar misschien dat een advocaat die zijn clientèle betrekt uit ongeruste ouders geen belang heeft bij het nuchter sussen van de gemoederen. ... Red.: Ten eerste: er is geen crisis, dus er hoeft ook niet een beheer gedaan te worden. wat Geelen, staande voor links, bedoelt is: "Je mag niet klagen over misdaad", . En dat geldt volgens de linksen dus ook voor kinderporno. Daar mag je alleen van zeggen: "Het is gebeurd". In tegenstelling tot bezuinigingen op kunst en ontwikkelingshulp - daar mag je je wekenlang uitvoerig collectief over opwinden. Ten tweede: er was redelijke aanleiding tot verdenking, aangezien er twee jaar eerder door een moeder was geklaagd, en de directeur dit zonder goede reden naast zich neer had gelegd. In het meest positieve geval vanuit diezelfde "linkse" houding van "je mag niets slechts van de mensen denken en wie dat wel doet is zelf slecht". Maar Geelen was nog lang niet klaar met zijn onderbuikgevoelens:
So what? Die deskundigen zeiden, voor zover gezien, allemaal dat het goed was de kinderen er niet zelf mee lastig te vallen - belangrijk dat ouders dit horen.
Dat had een verdomd goede, en door de poltie genoemde reden: ze kenden niet iedereen die mogelijk slachtoffer zou kunnen zijn, en ze wilden via dit portret die mensen waarschuwen. Maar ja: de dader heeft meer rechten dan het slachtoffer, vinden de linkse. want de dader is zielig.... Dezelfde houding als ten opzichte van immigranten die zich misdragen.. Overigens: de aanhef van de eerste berichten luidde: "Nederlander gearresteerd ...". Het bleek in het geheel geen Nederlander te zijn, maar een Let. Die toevallig een paar jaar terug op een of andere manier een Nederlands paspoort had verworven. Waarop velen opmerkten dat je veel te gemakkelijk een Nederlands paspoort kan krijgen. Nou,dat was ook alweer een heel foute opmerking ...
Nee nee, vooral geen emoties. Behalve als één van die Keniaanse kinderen naar Nederland reist ... Dan biggelen de tranen van zieligheid in dikke stromen langs beide wangen van de linkschmens - net als in het schilderij van het zigeunermeisje. Overigens: de uitzending van EenVandaag is heel normaal en eigenlijk aanzienlijk terughoudend, terwijl de woedende uitingen eerder veroordeeld worden dan goedgekeurd
(na 17:40 min.). De hysterie zit volledig in de geest van Jean-Pierre
Geelen.En we zijn zo over onze toeren, dat zelfs een als dempend bedoelde opmerking de hypergevoelige emotieorganen in overdrive brengt:
"Linkschheid"... het is een ernstige geestelijke ziekte, en permissiviteit is één van haar symptomen. Vrind Grunberg, cultureel ook heftig in het linkse kamp, laat er in zijn dagelijkse column zijn lampje ook op schijnen, en giet dat in oud-testamentisch taalgebruik: Uit: De Volkskrant, 15-12-2010, column door Arnon Grunberg Lynchen Een columnist in Het Parool schreef dat hij vond dat Robert M. de doodstraf moest krijgen. Dankzij een vermakelijke column van Bert Wagendorp weet ik dat dat nog een milde straf is vergeleken met wat andere Nederlanders met Robert M. wilden doen. WikiLeaks is spannend - maar het begon saai te worden - kindermisbruik is spannender. En waarom wachten op een rechtszaak? Gewoon lynchen. Ik vermoed dat de behoefte om zelf minder schuld te voelen ten grondslag ligt aan deze volkswoede. Dan kun je zeggen: 'Ik neem drie keer per week mijn secretaresse van achteren, maar 53 kinderen misbruiken, dat zul je mij niet zien doen.' ... Red.: Onder het mom van "relativeren" het verspreiden van moreel nihilisme en cynisme. Dat is de specialiteit van het oud-testamentische denken. Wat moet je ook, als je g...d je je eigen kinderen wil laten offeren ...Nee, liever een misdadiger of een kinderpornomaker dan een ongelovige ... De nieuwe rechte regering heeft besloten, december 2010, dat aan de huidige waanzin dat mensen die zichzelf verdedigen tegen criminelen meteen vastgezet worden, een einde moet komen. En natuurlijk klimmen de linkse verdedigers van de misdaad onmiddellijk in de pen om de rechten van die misdadiger te verdedigen: Uit: De Volkskrant, 17-12-2010, hoofdredactioneel commentaar, door Peter Giesen Geen excessief geweld Burger die overvaller aanpakt, mag op begrip rekenen. Maar hij mag het recht niet in eigen hand nemen. Vroeger werd je als brave burger gestraft als je een boef te lijf ging, zei oud-VVD-leider Hans Wiegel in het tv-programma Uitgesproken WNL. De onverlaat zelf ging natuurlijk vrijuit, aldus Wiegel. Hij had een moeilijke jeugd gehad, omdat zijn moeder de melk had laten overkoken. Dit karikaturale beeld zit kennelijk nogal diep. ... Red.: Een flagrante leugen van Giesen. Dit is geen karikatuur, maar de keiharde waarheid. Als het niet de waarheid was, had Giesen niet hoeven te reageren op het regeringsvoornemen, want dat zou dan de staande praktijk vertegenwoordigen.
Een klassiek geval van de retorische truc "Ja maar..."
. Giesen beweert voor de maatregel te zijn, en gaat die maatregel vervolgens
onderuit halen. Te beginnen met een tweede keiharde leugen: de suggestie dat
eventueel geweld van zelfverdedigers niet onderzocht zou worden - dat staat
wel degelijk in het voorstel.
Dat wil zeggen:de crimineel mag te keer gaan zo veel als hij wil, maar de burger moetnuchter blijven reageren. Psychologische waanzin, natuurlijk. Het slachtoffer van een misdaad zit boordevol adrenaline en dergelijke, en zijn reacties zijn daardoor bepaald. Daar komt geen nuchtere berekening aan te pas. De nuchtere berekening is het voorrecht van de crimineel, die vaarafgaande aan zijn misdaad eindeloos veel mogelijkheid heeft om nuchter te besluiten om het niet te doen. De houding van Giesen getuigt van een vorm van ideologische psychopathie richting de gevoelens van het slachtoffer.
Om af te sluiten met een even klassieke geval van "hellend vlak"
: tussen het geval van iemand die in woede de crimineel zijn pistool afpikt
en op hem of zijn mededader schiet, en het geval van een koelbloedige
executie, zit natuurlijk een wereld van verschil.Overigens: de winkelier heeft de crimineel van de trap gesodemieterd - die daarbij zijn nek brak. Die winkelier heeft dus nog een zware schadevergoeding te goed van de familie van die crimineel, vermoedelijk een Marokkaan (in de berichtgeving was sprake van een commentaar van een "Anouar" en een "Mimoun"
).Natuurlijk krijgen we ook de mening van de Siamese tweelingzus van Giesen: Uit: Volkskrant.nl, Opinie, 17-12-2010, column door Malou van Hintum Speel niet voor eigen rechter Ik ben benieuwd of het eigenmachtig optreden in Moerkapelle gerechtvaardigd was. ‘Aanwezigen winkel doden overvaller’, kopte de Volkskrant woensdag 15 december. Die kop was niet correct: een dag later lezen we dat de overvaller zijn nek heeft gebroken bij een val van de trap. Of hij geduwd is, is nog niet bekend (gemaakt) op het moment dat ik deze column schrijf. Een noodweersituatie? In Moerkapelle vinden ze volgens de krant van wel. Red.: Malou voelt tot in haar botten van niet. En dat gaat ze eens heel nuchter uitleggen. Ten eerste: de criminelen hadden wel pistolen, maar wilden die natuurlijk niet gebruiken:
En bovendien had de crimineel heel goede redenen om die mensen te overvallen:
Dan heeft de crimineel ook geen vrije wil:
En tenslotte: waar individualisering het hoogste goed is volgens de linkse intellectueel, die de heftigste bezwaren heeft tegen het groepsdenken van de PVV, is de crimineel een door mystieke groepskrachten bezeten zombie:
Deze reeks argumenten van Van Hintum heeft exact dezelfde vorm als de reeks lopende van "De brug was open" tot en met "Mijn and was lek", en evenveel inhoudelijke waarde. Natuurlijk stond er tussen deze citaten de nodige extra onzin om de basale onzin uit te leggen. Die er voornamelijk neerkomt op hetzelfde argument als dat van Giesen: het slachtoffer moet nuchtere afwegingen maken over de risico's die hijzelf en, vooral, de crimineel lopen. Dus als je een crimineel met een pistool voor je trapgat hebt staan, mag je hem niet de trap afduwen vanwege het risico dat de crimineel zijn nek breekt. Van Hintum verwacht dus nuchterheid en redelijkheid van het slachtoffer, terwijl voor de dader geldt dat "hij goede reden heeft voor zijn daad", en "geen verantwoordelijkheid heeft voor zijn daad". Het gebrek aan inzicht om in te zien dat ditzelfde ook geldt voor de daden van het slachtoffer (zijn goede reden is dat hij overvallen wordt, en zijn verantwoordelijk is sterk beperkt door de boosheid en adrenaline), is een dermate grote blinde vlek, dat ook dit als ideologische psychopathie betitelt kan worden. Overigens, als het in het eigen straatje van pas komt, dan is men natuurlijk ineens wel hartstikke voor strenge straffen. Zoals in alle vorm van wat men "discriminatie noemt" - behalve natuurlijk als het discriminatie van blanken betreft
. En als niet-Ajax-supporters "Joden!" roepen (Pauw & Witteman
21-03-2011
) - maar als Ajax-supporters "Joden!" roepen, moet je dat weer wel
tolereren.Een nogal extreem geval van linkse permissiviteit was dat tegenover pedofilie: Uit: De Volkskrant, 21-03-2011, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen Begrip In elk mens steekt een stuk pedofilie. Dat is gelukkig voor de kinderen, want die hebben er behoefte aan dat affectie wordt uitgedrukt. Niet alleen geestelijk, maar ook lichamelijk. ... Historische beelden van PvdA-senator Edward Brongersma, die in het VARA-programma Een groot uur U (1978) met Koos Postema het taboe op pedofilie hoopte te doorbreken. Het werd weer eens getoond in Andere Tijden. ... 'Met de kennis van nu' was het verbijsterend te zien hoe begripvol Postema en zijn publiek reageerden op de woorden van Brongersma. Die onweersproken kon pleiten voor de pedo als onderwijzer: 'Ik geloof dat pedofielen dikwijls ideale pedagogen kunnen zijn, juist omdat ze die warme belangstelling voor het kind hebben.' Nog maar dertig jaar geleden was het: homo's, travestieten en vrouwen streden voor gelijkheid, pedo's waren hun bondgenoot. Vrijheid, blijheid. Ik ben oké, jij bent oké. ... Fijntjes toonde Andere Tijden IKON-pastor Alje Klamer, die zoveel herkende in pedo's ('liefde'), VVD-politica Len Rempt die tegen verbodsbepalingen was. PvdA-Kamerlid Hein Roethof die in 1984 in het keurige discussieprogramma Het Capitool tegen verbieden van kinderporno was. Henk Krol die begrip vroeg voor het feit dat pedo's hun eigen hoekje in de Gay Krant hadden. 'Je kende de verhalen nog niet, over de katholieke kerk, België, Oostenrijk.' ... Van excuses kwam het niet, het rouwbetoon was impliciet. Krol beriep zich op naïviteit. 'Het belang van het kind, ja het is heel dom, maar daar werd toen bijna niet over gesproken.' Koos Postema beaamde dat je zijn Groot uur U tegenwoordig niet meer zou kunnen maken. ... Red.: Met ook het bewijs van hoe sterk afwijkend het allemaal was:
Niets paradoxaals aan: een sterke afwijking naar de ene kant wordt, zodra de toestand zich, steeds sneller, naar het evenwicht heeft bewogen, gevolgd door een afwijking naar de andere kant
. Een proces waar ook de recensent iets van herkent:
De "linksen: hebben het tij niet mee, en er komt wat meer evenwicht in diverse zaken. En er wordt een stille onthulling gedaan: Uit: De Volkskrant, 07-06-2011, van verslaggeefster Lidy Nicolassen Vereniging Eigen Huis wil inbraak aanpakken Video's van betrapte inbrekers online gezet Vanaf woensdag zullen inbrekers publiekelijk te kijk worden gezet. De Vereniging Eigen Huis opent dan een speciale website, waarop foto's en video's van betrapte inbrekers worden geplaatst. Eigen Huis heeft er genoeg van dat nog geen 5 procent van de inbraken in particuliere huizen wordt opgelost. Publicatie van foto's van inbrekers op een particuliere website is nieuw, maar sluit wel aan bij een bestaande ontwikkeling. Politie en Justitie zetten foto's van boeven in alle gradaties op hun websites (boevenvangen.nl en overvallersgezocht.nl), GeenStijl.nl schroomt niet foto's van skimmers te plaatsen en via opsporingsprogramma's op tv zijn vaak beelden te zien van criminelen die hun slag slaan. ... Zowel Justitie als het CBP houden zich op de vlakte. Het CBP zegt dat er geen contact is geweest, maar dat de publicaties wel degelijk vragen over privacy oproepen. ... Tussenstuk: Aantal inbraken sinds paar jaar weer gestegen Woninginbraken behoren traditioneel tot de meest voorkomende misdrijven. Toch is de kans om slachtoffer te worden flink verkleind sinds midden jaren negentig. Het risico is gehalveerd. Dat komt doordat flink is geïnvesteerd in preventie. Huizen zijn voorzien van beter hang- en sluitwerk en in veel wijken is de buitenverlichting verbeterd. Ook het langdurig opsluiten van allerlei veelplegers bleek effectief. ... Red.: Pardon, wat lezen we daar in de "linkse" krant: 'Ook het langdurig opsluiten van allerlei veelplegers bleek effectief.' Mogen we daar wat meer van horen, alstublieft. Een achtergrondreportage, of iets dergelijks. Want dit is brisant nieuws. Tot nu luidde het gezang uit de linkse kerk dat straffen contraproductief werkt, en lang straffen nog contraproductiever. En nu ineens het omgekeerde. Uitleg is hier even op zijn plaats, als na de bekering van de paus tot de islam. Het aantal onthullingen neemt toe. Hier over wat de oorzaak is van die dwaze linkse permissiviteit maar eerst over een uitwas daarvan: Uit: De Volkskrant, 25-06-2011, column door Martin Sommer De ontdekking van de kwade trouw Tussentitel: Eberhard is nu de gouden jongen van de PvdA Herbronnen: PvdA-voorzitter Lilianne Ploumen háát het, schrijft ze achterin het themanummer van het blad S & D dat de herbronningsdiscussie in de partij aftrapt. ... Red.: S & D is een afkorting van Socialisme & Democratie, het blad van het wetenschappelijk bureau van de PvdA, de Wiardi Beckman Stichting.
En hier de oorzaak:
Tjonge ... dat zal er inhakken. Je kan net zo goed gaan beweren dat de maan van steen is - die linksen weten absoluut zeker dat hij van groene kaas is
.Nederland is erg in dit opzicht, maar Zweden is nog erger; Uit: De Volkskrant, 01-09-2011, van verslaggever Iñaki Oñorbe Genovesi Zweden zetten Italiaan in cel vanwege geven oorvijg aan zoontje ... Het Italiaanse raadslid van Canosa di Puglia zou met een groep familieleden Stockholm bezoeken en vervolgens een boottocht langs de Zweedse fjorden maken. Maar Colasante is opgepakt, diens paspoort afgenomen en de 46-jarige politicus moet volgende week voor de Zweedse rechter komen. En allemaal vanwege een corrigerende tik die hij aan zijn 12-jarige zoon heeft uitgedeeld. Afgelopen week wandelde Colasante door de straten van de Zweedse hoofdstad toen hij zijn meegereisde familieleden voorstelde een hapje te eten. Zijn 12-jarige zoon weigerde echter het restaurant binnen te gaan en begon luid te schreeuwen en te stampvoeten. Hierop besloot Colasante een einde aan de scène te maken door de jongen een oorvijg te verkopen. Wie zijn kind liefheeft spaart de roede niet, zal Colasante wellicht hebben gedacht. Bovendien een normale reactie in veel Italiaanse gezinnen. Maar in Zweden is net als in twintig andere Europese landen, waaronder Nederland, de corrigerende tik taboe. Sterker nog, de Zweden zien elke vorm van geweld tegen een kind als mishandeling en typeren dit als een misdrijf. Dus toen twee Libiërs die getuige zouden zijn geweest van Colasantes klap aan zijn zoon de politie belden, werd de Italiaanse politicus direct opgepakt. Drie dagen lang zat Colasante vast in een politiecel. Eenmaal vrij moest hij zijn paspoort inleveren en zich elke dag op het politiebureau melden. Op 6 september moet hij bij de rechter tekst en uitleg komen geven. ... Intussen heeft burgemeester Francesco Ventola van het stadje in de regio Apulië, de 'hak van de Italiaanse laars', 'geschokt' op de affaire gereageerd. Volgens Ventola is Colasante 'een modelburger en een goede huisvader'. En ook Colasantes baas, de voormalige tv-showgirl Cosmanna Ardillo, neemt het voor hem op: 'Dit is een absurde kwestie. Colasante mishandelt zijn kinderen niet. Hij is een goed mens.' Red.: Een corrigerende tik is hetzelfde als mishandeling - de denkmethodiek van de ideoloog: er bestaat geen grijs, alleen zwart en wit. Onder druk van de ruime meerderheid der burgers en door de gelegenheid van de een rechte regering is er nu eindelijk wat gedaan aan de wantoestand dat als iemand een inbreker met een stuk hout op het hoofd slaat, die verdediger van huis-en-haard-en-huid veel harder gestraft wordt dan de inbreker. Waarvan ook de linksigen wel toegaven dat er toch iets mis was gegaan. Maar bij het eerste de beste incident vervallen de linksigen weer in hun oude gewoontes: Uit: De Volkskrant, 10-11-2011, door Johran Willigers Peiling | Eigenrichting Ingrijpen versus ongepast geweld De vier mannen betrapten vrijdagavond een inbreker in Amsterdam. De 50-jarige man ligt sindsdien in coma. Volgens de PvdA is dat een gevolg van te ferme uitspraken van premier Rutte en minister Opstelten over hoe de burger een overvaller mag aanpakken. PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch: 'Staatssecretaris Teeven heeft de misleidende boodschap afgegeven dat na zelfverdediging geen verantwoording afgelegd hoeft te worden. Zo raakt de rechtsstaat de weg kwijt. De politie is getraind in geweld toepassen, burgers niet. In dat stadion hadden geen burgers, maar agenten moeten staan.' ... Red.: Dit is van de vorm: "Als er politiemensen hadden gestaan was er niets gebeurd". met als respons: "As is verbrande turf'. Door de allochtone instroom is de criminaliteit de politie boven het hoofd gegroeid.
Het is precies andersom: door de vrijbrief voor criminelen zijn deze, met name de allochtone mishandelaars, steeds verder doorgeslagen. Tijdens de uitoefening van hun bedrijf flink in elkaar geslagen worden is ongetwijfeld het beste afschrikmiddel. Hier een reactie met enig gezond verstand:
Zo is dat. Het linkse politiek-correcte permissieve beleid is voor een deel aangepast aan de maatschappelijke werkelijkheid. De politiek-correcten waarschuwen: Uit: De Volkskrant, 21-11-2011, hoofdredactioneel commentaar, door Peter Giesen Strenger straffen Aan een mild strafklimaat is een einde gekomen. Maar het moet niet doorslaan naar de andere kant. Populisten mogen rechters graag afschilderen als softe D66'ers. .... Maar rechters zijn de afgelopen jaren juist zwaarder gaan straffen, blijkt uit onderzoek van de Volkskrant. ... Red.: Als het kind dat vooruitgang boekt van een 3 naar een 4 voor zijn repetitie. Maar voor Giesen reden is een beetje strenger straffen reden om meteen te gaan liegen:
De maatschappij vraagt om bescherming - vooral tegen de gewelddadigheid van allochtone overvallers en soortgelijke criminelen. Maar dat is nodig voor de volgende waarschuwingen:
Een ontzettend veel te mild strafklimaat is vervangen door een mild strafklimaat. Mogelijk omdat rechters hun vrijheid misbruiken om met name allochtonen en allochtone criminelen ontzettend te bevoordelen
. Reden om dit misbruik van het bestaande recht te voorkomen.De jaarwisseling komt er weer aan, en de overheid kondigt harde maatregelen tegen relschoppers aan. Met name als dit tegen gezagsdragers als politie, brandweer, en ambulancepersoneel betreft. toestanden die ernstig uit de hand hebben kunnen lopen door de decennialange campagne van de politiek-correcten types als Pieter Hilhorst, Evelien Tonkens, Malou van Hintum en Peter Giesen, om er maar een paar uit de Volkskrant te noemen. De laatste klimt al meteen in de pen, om zijn gif weer te spuien:
Analyse: Autoriteit van 'kleine leiders' voor burgers niet meer vanzelfsprekend Gezag is vooral nodig voor anderen Tussentitel: Het is maar de vraag of de keiharde aanpak effectief is
Hulpverlener krijgt vaak te maken met geweld
Ruim de helft van al het ambulance-, politie- en brandweerpersoneel is weleens
met geweld tegen zichzelf of een collega geconfronteerd. Bijna 60 procent van de
toeschouwers grijpt daarbij niet in, uit angst zelf ook slachtoffer te worden.
Dat blijkt uit een peiling van onderzoeksbureau Trendbox onder 12 duizend
Nederlanders van 16 jaar en ouder.
Mooi zo. Dan is schieten, volgens Peter Giesen, de enige remedie. En dat moet je dan ook doen. En één van de redenen dat ze er nu nog steeds tegen zijn, is deze (uit het artikel van Thijssen):
De allochtone instroom maakt het hoofddeel uit van ook dit probleem - ze accepteren het blanke gezag niet - uit hoofde van hun creoolse of islamitische superioriteit. Nog een paard uit dezelfde stal:
Von der Dunk en Brussen De kwestie-Esteban laat volgens Thomas von der Dunk zien dat regels niet altijd regels zijn. Bert Brussen ziet er iets anders in: erkenning van het recht op zelfverdediging.
Thomas von der Dunk
Bats (2)
Niet had gedronken ... Hij had vermoedelijk geblowd, zoals een foto van een week na het ongeluk aantoonde. Bovedien ahd Y. als een dozijn veroordleingen wegens te had rijden achter zijn naam staan. Hij was een habitueel roekeloos rijder. het stellen als feit dat Y. op moment bvan het ogegeluk niet roekeloos heft re=gereden, is een leugen, want er is geen bewijs van dat feit. En bovendien is de wet hierover duidelijk: bij een ongeval tussen een fietser en een automobiel, is de automobilist per definitie schuldig. En wie schuldig is aan een ongeval, is per definitie roekeloos geweest. Maar goed, die trappen vanuit het jusutiele appraat zweefden nog in de lucht, toen de vlgende kwam
Een gore brutaliteit: "De advocaat biedt in het pleidooi excuses aan namens het slachtoffer". Iedereen weet dat de advocaat de taak heeft de cliënt vrij te krijgen of een zo laag mogelijk straf, en dat hij/zij daarvoor uitgebreid staat te liegen. In die context proberen excuus aan te bieden, met dus uitsluitend en alleen de doelstelling om een lagere straf te bewerkstelligen (als er echte excuses aangeboden moesten worden, dan waren daarvoor de maanden voorafgaande aan het proces ter beschikking), is een belediging. Een gotspe. Een provocatie. Een trap na tegen mensen die een kind hebben verloren. Dat de rechters dit hebben toegestaan, of achteraf gesanctioneerd door deze advocaat niet onmiddellijk in hechtenis te nemen, is een zware schending van de principes van de rechtstaat. Een glasheldere zaak. en waar de sympathie van de Volkskrant lag, was even helder:
Bij de crimineel. Want een crimineel. Want een allochtoon. Kiest u maar, maar waarschijnlijk beide. Natuurlijk denken de burgers daar anders over. Maar die krijgen alleen de gelegheid om dat t euiten bij GeenStijl: Uit: GeenStijl.nl, 23-07-2013, door A. Nanninga
Rechtbank voor media VERBOTEN na knokpartij
Zelfs bij de Volkskrant was er zo veel protest, dat eentje ervan de krant haalde: De Volkskrant, 25-07-2013, ingezonden brief van Frouk Berkemeier, Uithoorn Roekeloos rijgedrag
Interview | Roy Johannink, deskundige op het gebied van eigenrichting op het
internet
Tja, dat komt ervan als het te veel keren 'Zoiets gaat een keer mis' gaat in de rechtszaal. Dan gaan mensen 'Zoiets gaat een keer mis' buiten rechtszaal voor lief nemen. En dat moet uit alle macht voorkomen, vindt de deskundige, vermoedelijk een jurist en dus D66'er, en de Volkskrant .Want dan kan je de criminelen en allochtonen niet meer zomaar laten lopen. Een zaak die van genoeg belang is om er een hoofdredactioneel commentaar aan te wijden: Uit: De Volkskrant, 27-07-2013, hoofdredactioneel commentaar, door Sander van Walsum Burger als rechter Op internet ontaardt medeleven met slachtoffers snel in de bereidheid de veronderstelde dader te straffen. Red.: Waarop de onbedwingbare neiging opkomt om te spiegelen:
Al was het maar om even te laten zien waar de prioriteiten en sympathieën liggen. Zoals dit
Wat een spiegeling is van:
En na nog wat meel-in-de-mond praat:
En oh ja:
Maar daarvan is natuurlijk nooit sprake. Althans: de Volkskrant heeft er nog nooit een geval van kunnen detecteren. Een samenvatting: De Volkskrant, 27-07-2013, ingezonden brief van Joost Eerdmans, Burgercomité tegen Onrecht, Capelle aan den IJssel
Maatschappelijk ongenoegen
Oftewel, de auteur, rechter, en in functie want hij ondertekent als rechter, doet in het openbaar een beschuldiging van een strafbaar feit. want oproepen tot geweld is een strafbaar feit. Zonder daarvoor concrete aanwijzingen te hebben. En een onterechte beschuldiging van een strafbaar feit, is op zich een strafbaar feit. Hier pleegt een rechter in het openbaar een strafbaar feit. De gramschap van deze rechter is veroorzaakt omdat hij zich gedwarsboomd voelt in het uitloeven van de kennelijk door hem/haar gewenste permissiviteit:
Wat Eerdmans doet bij ieder spectaculair blijk van veel te lage straffen, zoals het bovenstaande geval. De recht impliceert dat Eerdmans dat vaak doet. Oftewel: de rechter geeft toe dat veel te slappe straffen een regelmatig terugkerend verschijnsel is.
Dit is dus een leugen. Alleen als door de frequentie waarmee dit de laatste jaren gesteld wordt. Want het wordt gesteld iedere keer dat er te lage straffen vallen. Maar de rechter heeft meer:
Vermoedelijk allemaal gemanipuleerde of frauduleuze cijfers, want hier de praktijk: Uit: Elsevier.nl, 16-07-2013, door Servaas van der Laan
Nederland populair onder buitenlandse inbrekers
Wat neerkomt op de verandering van schrikbarend lage straffen tot iets minder schrikbarend lage straffen. Zoals de rechter zelf toegeeft:
Wat natuurlijk een eufemisme is voor "schrikbarend lage straffen". Zoals de facto geen straf voor een doodrijder. Na een paar dagen gaat het liegen verbaal door op televisie, zie EenVandaag, 31-07-2013
: "Iedere straf is te laag voor de slachtoffers" ... En dat is dus een goede
reden om helemaal geen straf te geven ...Aan het einde van zijn stuk uit de rechter ook nog een dreigement:
En op dezelfde grond kan dus gesteld worden dat de rechter te ver gaat. Deze rechter moet onmiddellijk ontslagen worden. Net als die collega's die verantwoordelijk zijn voor dit soort veel te slagen straffen, die leiden tot een ernstige ondermijning van het vertrouwen in de rechtsstaat, zoals blijkt uit dit: Uit: GeenStijl.nl, 16-07-2013, door Johnny Quid
Nederland is een inbrekersparadijs
Geen hoger beroep in zaak-Donnie Rog
Dit heeft niets met maatschappelijke antenne te maken, maar met volstrekte blindheid voor de principes van de rechtsstaat. Volgens welke een straf bij het vergrijp moet passen.
Zo zwaar ingebakken zit dus de permissiviteit in het algemeen, en het beschermen van iedereen met een niet-Nederlandse naam en afkomst in het bijzonder.
Geschreven alsof het dit het eerst geval is. Dat is onjuist. Het is een zoveelste uit een lange reeks, en eentje dat slechts in het nieuws is gekomen omdat door de voorgaande reeks gevallen er al en tijd tegen deze misstanden is aangebeukt, en ten tweede door het ingrijpen van de familie in de rechtszaal. Het blijft interessant om waar te nemen dat de alhier voor Nederland beschreven verschijnselen zich op vrijwel identieke wijze in nabuurlanden voordoen: Uit: De Volkskrant, 19-09-2013, van correspondent Rolf Bos
Duitse Groenen geplaagd door 'pedofilie-affaire'
Precies als in Nederland. En precies als in Nederland wordt er niets gezegd over de veel grotere misstanden binnen de islam. In de kwestie van het verkeer lijkt er een lichte vooruitgang te bespeuren: Uit: De Volkskrant, 19-11-2013, ANP. Brommer opgevoerd?
Kentekenbewijs kwijt
Hoeveel slachtoffers dat geëist heeft in het verkeer zal nooit precies bekend worden, maar vermoedelijk ligt het in de duizenden. Eén van de meegemaakte denkfouten wordt weer eens herhaald: De Volkskrant, 03-01-2014, ingezonden brief van Henri Bos, Utrecht Illegaliteit Ze hebben het door in Den Haag. Een verbod lost niets op. 'Het vuurwerk gaat dan de illegaliteit in en wordt alleen maar zwaarder en duurder.' Nu nog toepassen op de softdrugs. Red.: De reactie: De Volkskrant, 06-01-2014, ingezonden brief van Ben Hamerling, Beuningen Achterhaald Uiteraard kan een gedoogreactie niet ontbreken in het vuurwerkdebat. Henri Bos schrijft dat de redenering, dat bij een verbod het vuurwerk de illegaliteit in gaat, ook moet worden toegepast op softdrugs (O&D, 3 januari). Merkwaardig toch, dit steeds weer opduikende, achterhaalde jaren- zestig-standpunt van 'alles gedogen omdat het anders de illegaliteit ingaat'. Laten we dan diefstal ook maar gedogen. Scheelt enorm veel justitiële en penitentiaire kosten. En zolang we daar toch een streep willen trekken, laten we dan als gemeenschap duidelijk uitspreken waar we ook andere strepen willen trekken en daarnaar handelen. Red.: Altijd als anderen precies hetzelfde redeneren. En de dag volgende op de brief over het vuurwerkverbod, een brief over het tegelijkertijd spelende alcoholverbod voor jongeren: Uit: De Volkskrant, 04-01-2014, ingezonden brief van Johan van Erp, student sociologie aan de Universiteit Utrecht Alcoholverbod
16-jarigen lost niets op
Socioloog: Slachtoffer groepsgeweld? Eigen schuld!
Schrijf dus die Weenink maar af als wetenschapper. En wat betreft de Volkskrant blijkt dus voor de zoveelste keer dat politiek-correcte weerzinwekkendheid geen grenzen kent. Iemand doodrijden? Taakstrafje. Volgens de rechter. En de Volkskrant. Nog steeds. Ook na de eindeloze reeks gevallen en bezwrane van de Nederlandse bevolking: Uit: De Volkskrant, 25-11-2014, van verslaggevers Susanne Geuze en Jeroen Visser OM
onderzoekt bedreigingen tegen rechter om vonnis doodrijder
Verder was hij geen seks aan het bedrijven of aan het limbodansen. Enzovoort. Allemaal je reinste en klinklare waanzin dus, dit gelul. Er zijn oneindig veel dingen die die man niet gedaan heeft. Maar het enige dat telt, is dat hij niet genoeg heeft opgelet om dat doodrijden te voorkomen. Dus is hij schuldig. Punt. Uit. En dat hij niet genoeg heeft opgelet, staat hartstikke vast. Het bewijs ligt in drie graven. Wat formeler: in dit soort situaties moet gewoon de bewijslast omgedraaid worden, per wet: de doodrijder moet bewijzen dat er sprake is van overmacht. De enige vreedzame manier om af te komen van de gestoorde gedragingen van de gestoorde ideologen in rechterlijke macht en media is het hen onmogelijk te maken idioot en achterlijk te zijn. Ook hartstikke oké: heorenlopers - commentaar inbesoten in het artikel: Uit: De Volkskrant, 20-03-2015, column door Elma Drayer
Misplaatst medeleven
Het woord hiervoor: "hetze". Maar dan in het positieve en dan genoemd "hype". En niets met berichtgeving te maken hebbende maar alles met "eigen-mening-verspreiding", propaganda, en verbale smeerlapperij. Elma Drayer legt nog even uit wat ze gedaan hebben:
Fysieke smeerlapperij. Vandaar de steun van de verbale smeerlappen van de media. Ook een briefschrijver hakt er nog eens vrolijk op in: De Volkskrant, 21-03-2015, ingezonden brief van Ton Smit, Utrecht Minder erg? Volgens de advocaat van de mannen die het meisje in de Valkenburgse zedenzaak zouden hebben misbruikt gaat justitie te ver door te dreigen deze mannen thuis op te halen als ze zich niet vrijwillig melden (O&D, 18 maart). Het zou te ingrijpende gevolgen hebben voor het gezinsleven. Nu is er een programma Opsporing Verzocht, waarin misdadigers die bijvoorbeeld een overval hebben gepleegd en gezocht worden, met foto of video en al op het scherm worden gezet. Dat kan blijkbaar wel. Moet ik hieruit concluderen dat het verkrachten van een 16-jarig meisje door volwassen mannen minder erg is dan het plegen van een overval? Red.: Nee, zo ligt het niet ... Want die smeerlappen van de media zijn doodgewoon nog meer tegen dat programma dat criminelen opspoort dan ze voor hoerenlopers zijn. Want dat programma dat criminelen opspoort geeft een redelijk representatief van de zwaardere misdaad en geweldpleging. En laat die voor meer dan de helft een licht- of donker-gekleurd tintje hebben ... Er nauwelijks een veld te vinden waar de permissiviteit meer hoogtij viert als dat van de "minderheden". Promoveer jezelf tot "minderheid", en je mag alles. En als je iets niet gegund wordt, dan noem je het meteen "Discriminasie!!!", en de hele linksige politiek-correcte Gutmenscherigheid spring voor je in het vuur: Uit: De Volkskrant, 08-05-2015, column door Ana van Es
Discriminatie
Oftewel de linksige politiek-correcte Gutmenscherigheid heeft al eerder alleen al in Nederland tientallen slachtoffers geëist, dus het antwoord op de vraag ...
... luidt:
Maar helaas, linksige politiek-correcte Gutmenscherigheid gelooft nog dat de maan van groene kaas is als de daadwerkelijke van de maan afkomstige stenen hun verhemelte teisteren:
"MSM" staat voor "Een Man die ooit Seks heeft gehad met een Man", natuurlijk om het geur over "homo"of "bi" of wat dan ook af te zijn en terug te brengen tot waar het om gaat: risico-versterkend gedrag. Maar natuurlijk is het feit dat dit bij een niet-medisch instituut komt al de waanzin ten top. En de uitlag stand natuurlijk van begin af aan vast: dat "College voor de Rechten van de Mens" is een sterk racistisch ne anderszins discriminerend orgaan dat eerder onder een andere naam verkrachtte, namelijk "College voor Gelijke Behandeling"
, waar iedere allochtoon gelijk kreeg in alles.En de Volkskrant keek toe en zag dat het "Goed!!!"was:
"Minderheden mogen alles". Of in wat meer woorden en speciaal voor dit geval: "Als iemand in het wilde om zich heen schiet of via zijn bloed doden veroorzaakt: als het een homo is, moeten we het tolereren." Prostitutie en hoerenloperij ... Het hoort als twee druppels water bij rokerige café's, cocaïnesnuiverij en alle andere geneugten van de grachtengordel. Ook hoerenloperij is dus iets dat zich mag verheugen in de warme steun van de "linksige" politieke-correctheid van media als de Volkskrant. In ieder geval zodra zich er geluiden voordoen om het aan te pakken. Wat vaak begint met kinderprostitutie, omdat dat extra schrijnend is. Zo dacht ook het OM nadat ze een goede zaak in handen hadden, namelijk in Nederland en met het gemak van heterdaadjes in de vorm van gevulde condooms. Dus vroegen ze de gevangenisstraffen die staan voor prostitutie met minderjarigen: Uit: De Volkskrant, 31-07-2015, hoofdredactioneel commentaar, door Philippe Remarque Zedenzaak
"Ze waren misleid door een advertentie"... Het is dat je natuurlijk weet dat alfa's zoals journalisten sowieso zwakzinnig zijn op het vlak van redeneren, maar dit is toch wel erg stuitend: alsof die pooier zou adverteren met een minderjarige ...
Een volkomen geëigend middel: ze hadden alle gelegenheid dit lot te ontlopen. Het is niets anders dan de dreiging van het publiceren van een foto van een verdachte, met de boodschap: "Geef je aan "... En het is heel normaal dat verdachten thuis worden gearresteerd. Dat dit straf zou zijn, is weer een keiharde leugen van de hoofdredacteur. Die de leugen nodig had om keihard te kiezen voor de heorenlopers:
Tja... Straks zit 'ie met een halve staf ... Naar Linkse denkfouten
, Politiek lijst
, Politiek & Media overzicht
, of site home
. |