Linkse denken: ideologie
Na de missie in Uruzgan is het ook in Nederland eenieder die ook maar enigszins
objectief naar het nieuws kijkt volkomen duidelijk dat in Afghanistan niets
bereikt kan worden zonder het voeren van strijd tegen de sterke conservatieve
krachten in dat land, nu bekend onder de noemer van "Taliban". En dat je die
krachten niet door middel van buitenlandse troepen kan verslaan - dat moeten de
Afghanen zelf doen.,
Dus een nieuwe "politiemissie" in 2011 is nog veel meer onzin.
Desondanks is de leiding van GroenLinks ervoor. Want die hebben zo hun
"idealen" (de Volkskrant, 02-02-2011, van verslaggever Ron Meerhof):
En hier zijn nog wat uitwerkingen van die idealen (de Volkskrant, 26-01-2011, van verslaggever Stieven Ramdharie):
Met, zoals gewoonlijk, de allerbeste bedoelingen.
En dit is niet van nu of aan een specifieke persoon gebonden (de Volkskrant, 01-02-2011, van verslaggever Ron Meerhof):
Eén van die idealen is "internationale
solidariteit", zie hier
.
Het beeld van de gebombardeerde dorpen zegt eigenlijk
al genoeg. Schrijver Arnon Grunberg, die zelf enige tijd in Uruzgan,
Afghanistan, is geweest, uit het in schrift (de Volkskrant, 07-02-2011, column door Arnon Grunberg):
Een illustratie van die onnozelheid (de Volkskrant, 23-02-2011, van Merlijn Schoonenboom):
Kortom de aanwezigheid van de
"hulpverleners" verergeren een burgeroorlog.
Geen betere manier om een ideoloog uit de tent te lokken dan een echte
dialoog. PvdA'er Ronald Plasterk heeft kritiek geleverd op het besluit van
GroenLinks. Hier is een reactie (de Volkskrant, 08-02-2011, door Ina Brouwer):
Waarna Ina Brouwer nog even doorgaat met
zemelen.
Dit is wat ze gemakkelijkerwijs maar even weglaat: de
Afghaanse vrouwen hebben dit lot niet gekregen van de goden. Noch door
buitenlandse invloeden. De Afghaanse vrouwen ondergaan dit lot onder de handen
van grote groepen Afghaanse mannen - misschien wel de meerderheid. Strijden voor
het lot van de Afghaanse vrouwen is strijden tegen de strevingen van de
Afghaanse mannen (uit de Volkskrant, 24-02-2011, van correspondente
Natalie Righton):
En natuurlijk zullen die Afghaanse mannen dan terugstrijden. Wat Brouwer dus
voorstelt, zonder het te willen zeggen, is dit: (burger)oorlog.
Ina Brouwer is dus niet alleen een ideologische zemelaar.
Door het weglaten van de consequentie van haar ideologische standpunten: het
voeren van oorlog, is Ina Brouwer gegaan over de grens van de slechtheid. Zoals
de meeste van dit soort onnozele zemelaars. Inclusief de in de aanhef van het
artikel genoemde Max van der Stoel.
Hoe ernstig het probleem van dit soort ideologen is, blijkt
als je nog wat verder gaat kijken naar de verbanden tussen hun standpunten. Neem
nou het geval dat je de culturele opvattingen van de Afghaanse mannen verplaatst
naar Nederland. Niet als puur ideeën die in de wolken zweven, maar in de vorm
van Afghaanse mannen. En in wat lichtelijk gewijzigde vorm die van Koerdische
mannen, Somalische mannen, Turkse mannen, Marokkaanse mannen, enzovoort.
Allemaal even achterlijk en verwerpelijk, of bijna even achterlijk en
verwerpelijk, als die van de Afghaanse mannen in Afghanistan.
Omdat de standpunten van die Afghaanse, Koerdische,
Somalische, Turkse mannen, Marokkaanse enzovoort mannen in Nederland (bijna)
even achterlijk en verwerpelijk zijn als die van de Afghaanse mannen in
Afghanistan (Uit: Leids Nieuwsblad, 21-01-2011):
... zou je denken dat Ina Brouwer, en alle andere ideologen die haar standpunten
delen, inhoudende heel GroenLinks (anders zouden ze gillend weglopen), een groot
deel van de PvdA, en het overgrote deel van de intellectuele middenklasse en
elite, even sterk oorlog zouden willen voeren tegen de Afghaanse, Koerdische,
Somalische, Turkse mannen, Marokkaanse, enzovoort mannen in Nederland als tegen
de Afghaanse mannen in Afghanistan.
Iedereen weet dat het tegendeel waar is. Die Afghaanse,
Koerdische, Somalische, Turkse mannen, Marokkaanse, enzovoort mannen in
Nederland wordt verteld dat ze een cultuur hebben die gelijkwaardig is aan de
Nederlandse. Ze wordt verteld dat ze die cultuur natuurlijk moeten behouden. En
de Nederlanders wordt verteld dat ze wat van die cultuur moeten overnemen.
Waarvoor de ideologen ook weer een mooie ideologische term
hebben: de multiculturele
samenleving.
Misschien omdat Ina Brouwer lang uit beeld is geweest, vielen haar
opmerkingen meer op (de Volkskrant, 10-02-2011, column door Arnon Grunberg):
En (de Volkskrant, 10-02-2011, column door Marcel van Dam,
socioloog):
Ergens moet er toch iets roeren in de geest (de Volkskrant, 15-02-2011, door Gijs Herderscheê):
De voor de hand liggende riposte, op deze site al elders gebruikt.:
En hier een eerste confrontatie met de feiten (de Volkskrant, 15-02-2011, van correspondent Natalie Righton):
De reactie van GroenLinks (de Volkskrant, 16-02-2011, van verslaggever Jan Hoedeman):
De kenmerkende reactie van de ideoloog
indien geconfronteerd met de feiten die zijn ideologie tegenspreken: "Des te
erger voor de feiten". 'Gekke gerritje' is nog ruim te positief ...
Meer over GroenLinks en haar ideologie hier
.
Het zijn geen goede tijden voor de
linkse ideologen, want ze worden voortdurend door de realiteit om hun oren
geslagen. Zelfs de theoretici onder hen voelen de klappen aankomen. Hun
pijnkreten zijn een goede gelegenheid voor analyse van de kwaal. Tussen twee
haakjes: auteur van de volgende column, Peter Giesen is historicus qua
opleiding, en multiculturalist qua overtuiging. Maar op de "beschaafde" en meer
theoretische manier, in tegenstelling tot rabiate types als (in de Volkskrant)
Van Hintum, Von der Dunk, Wagendorp en dergelijke (de Volkskrant, 23-04-2011, column door Peter Giesen):
De eerste reeks fouten, als eerste in de feiten.
Die feiten zijn dat de tribalisering is ingevoerd tezamen met immigranten, die
zich in alle mogelijke tribale gewaden door niet-tribale Europese steden zijn
gaan bewegen, in tribale godshuizen zijn gaan zitten, tribale winkels hebben
geopend, hun kinderen opvoeden in tribale talen en naar tribale televisie
kijken als het ook maar enigszins mogelijk is
- afkomstig als ze zijn uit tribale culturen
.
En de tweede fout ligt in het redeneren: hier wordt impliciet
het sociologisch toepasbaar zijn van de wet van actie en reactie ontkent.
Hier wordt een oude oorlogstactiek toegepast: indien in het zicht van de vijand
onder vuur, trek dan een rookgordijn op. Dat rookgordijn zijnde de opmerking:
'opgegroeid met'. Je kan opgroeien met van alles ... Sinterklaas, God, het
idee dat de wereld plat is ... Het is geen enkele garantie voor wat dan ook,
behalve dat het in je geest terecht is gekomen. Maar vermoedelijk is dit dus
doodgewoon een rookgordijn voor de erkenning hij zich de ideologie van het
supra-nationalisme, internationalisme of kosmopolitisme heeft aangemeten.
Een associatie die standaard gemaakt wordt, maar helemaal niet zo automatisch is
als verondersteld. Ellende wordt veroorzaakt door oorlog, en nationalisme op
zich veroorzaakt geen oorlog. Wat oorlog veroorzaakt is de behoefte om naar
buiten te treden met jouw land. Wat je net zo makkelijk internationalisme kan
noemen. Wie tevreden met zijn nationaliteit thuis zit, hoeft totaal geen oorlog
te voeren.
Hij legt het nota bene zelf uit: hij was niet voor die munt omdat hij dacht dat
het zou gaan werken, maar hij was voor die munt uit hoofde van een ideaal. Zoals
je uit hoofde van een ideaal op pad kunt gaan richting de pot aan het einde van
de regenboog, en daarbij even missen dat er tussen jou en dat einde een moeras
ligt.
Bedoeld wordt: het nationalisme als van de Finnen die stemmen op de partij van
de Ware Finnen omdat ze niet mee willen betalen. Wat een leugen is. De euro ligt
inderdaad onder vuur. Maar de euro ligt onder vuur van het nationalisme van de
Grieken en de Portugezen, die uit hoofde van eigen, nationale belangen, voor
tientallen miljarden geld uit de Europese kas kan hebben onttrokken.
En alweer ontkent Giesen dus het sociologische bestaan van
actie en reactie.
Een geldige gedachte, dat laatste. Tot het moment dat blijkt dat hij niet waar
is. En daar ligt het probleem. Want houders van deze gedachte willen het idee
dat hij niet waar zou zijn niet overwegen. Wat de gedachte maakt tot een
ideologie. En alle ideologie heeft dezelfde waarde als de ideologie dat de aarde
plat is. Een negatieve waarde.
De ideologie geoperationaliseerd. Want ideeën kan je niet met de rede toetsen.
Dat is "chasing oneself in verbal circles"
. Ideeën toets je aan de werkelijkheid - op de abstractieladder naar
beneden
.
Waarna er een rede-matige breuk volgt met de volgende zin:
Kosmopolitisme is nog niet eerder geïntroduceerd. Want het is niet hetzelfde als
wat eraan voorafgaat, want dat was de gelijkheid der culturen. Daarna staat er
de eerste correctie op de ideologie: eenheid is makkelijker onder mensen die op
elkaar lijken. Waarna in het artikel citaten volgen van oude Duitse filosofen
die dat tegenspreken, maar daarvoor hoef je geen oude Duitse filosofen te
citeren: hedendaagse hoofddoeken en boerka's en huwelijksdwang en eerwraak
volstaan.
Dit zijn weer de woorden van de theoreticus. Qua beleidswensen is vrijwel de
hele bestuurlijke en intellectuele top in de westerse wereld bijna zuiver
kosmopoliet - zeg maar: de PVV tegen de rest.
Weer enige correctie op de ideologie. Maar ook weer een grote fout. Het
nationalisme is nooit dood geweest. Onder de onderste tweederde van de bevolking
heeft het gewoon doorgeleefd - in de vorm van ordinair gezond verstand. Het is
de bovenste derde die het dood heeft verklaard. Nog steeds verklaart.
Weer een fout. Eenheid is ook mogelijk onder mensen die niet op elkaar lijken.
Maat niet onder mensen die van elkaar willen profiteren - of ze nu lijken of
niet. En ook dat heeft strikt genomen niets met nationalisme te maken. Waar het
mee te maken heeft, is culturele eigenschappen: zit er in een cultuur meer de
neiging tot eerlijkheid en vertrouwen, of meer de neiging tot profiteren en
wantrouwen. En daarin zijn heel duidelijke verschillen tussen culturen aan te
wijzen. Vanuit Noordwest-Europa kijkende: naar het zuiden en het oosten worden
profiteren en wantrouwen steeds sterker
.
Iets waarvan het gebeuren met de euro één van de bewijzen is.
Waarna de redelijke mens zegt: zoeken jullie het voortaan zelf maar uit:
Dat gewone volk ook ....
We hameren hier hard op het ideologische
denken van de arme Peter Giesen, terwijl je zou kunnen denken dat hij toch
ook enig begrip toont. We vermoeden dat het begrip te beperkt is, en snel
verdwijnt zodra het hameren door de realiteit vermindert. Dat vermoeden is
gebaseerd op eerdere columns en andere berichtgeving, zoals onderstaande van
de dag ervoor. Aanleiding: radiaat PVV-hater Thomas von der Dunk wilde een lezing
houden waarin hij, voor de zoveelste keer, de PVV vergelijkt met de nazi's (de Volkskrant,
22-04-2011).:
Waarin dus op een meer praktisch vlak weer volop de oude zonden worden bedreven:
eerst wordt da rabiate islam toegestaan ("Dood de joden en ongelovigen"), dan
een gematigder tegengeluid ("Weg met die islam"), de PVV, bestreden met rabiate
oorlogsretoriek ("PVV'ers zijn nazi's") waarna de bezwaren van de PVV worden
beschreven als schending van de vrijheid van meningsuiting. Zoveel draaierij dat
je er tureluurs van wordt. Met hartelijk steun van de rabiate columnisten als
Bert Wagendorp en Arnon Grunberg.
Bij Giesen is ook een meer theoretische achtergrond
naspeurbaar. Op dit moment vult hij de column onder de titel "Het menselijke
tekort" beurtelings met Wilma de Rek. Naast de bovenstaande column werd de rest
van de dubbele pagina ingenomen door een gesprek van Wilma de Rek met de
filosoof Paul Cobben, in het kader van de reeks "In de maand van de
filosofie", waarin Wilma de Rek en Peter Giesen beurtelings zes filosofen
interviewen. Uit dat interview:
Hegel is op deze website verschillende malen gebruikt, en wel op dezelfde manier
als de bioloog en filosoof Jacob Bronowski dat heeft gedaan (uit: J. Bronowski,
The Ascent of Men):
Aangaande de relatie tussen het nazisme als ideologie en het terrein van de
filosofie wordt altijd de naam van Nietzsche genoemd. Die van Hegel zou veel
beter passen - het is de ideologie dat het mogelijk maakt de menselijkheid te
vergeten, want de zuiverheid van het ideaal gaat boven alles, zie weer Bronowski
.
En het is totaal niet verwonderlijk dat een ideoloog, ook al
is hij van linksige huize, voor een reeks gesprekken terecht komt bij een
filosofische ideoloog. Eentje met een sterke voorkeur voor de meest foute en
dwaze vormen van ideologie. Een combineren dat we hier "de continuïteit der
dingen" hebben gedoopt.
Deze analyse is geheel gewijd aan Peter Giesen. Maar zijn
houding is volstrekt representatief voor de multiculturalisten in het algemeen.
Er zullen verschillen in achtergronden zijn en de manier van verwoorden zal nog
wat meer verschillen, maar de basis is gemeenschappelijk: het op één of andere
manier verworden hebben van een die dat zij zien als een ideaal, de
verabsolutering van dat ideaal, de bestrijding van tegenstanders van dat ideaal,
de bestrijding van iedereen die ook maar iets beweerd dat dat ideaal in de weg
staat of tegen lijkt te spreken, en de onbeperkte toename van de felheid waarmee
dit gedaan wordt als de bezwaren tegen het ideaal herhaald worden. Zeg iets over
de islam, en je bent een racist. Zeg een keertje dat Nederland geen onbeperkte
immigratie kan toelaten, en ze worden boos. Zeg het twee keer, en ze zijn
ronduit woedend. Zeg het nog een keer, en je bent ingedeeld bij de kampbeulen
van Auschwitz. Je bent iemand die hoogstpersoonlijk zorgt voor deportatie van
immigranten naar vernietigingskampen (noot: dit is niet verzonnen).
En dit proces vindt plaats op alle mogelijke niveaus: op het
internet, tot is "discussies" in de krant met lieden als Wagendorp, Grunberg en
Von der Dunk. En Vogelaar en Cohen en Van Rossem enzovoort, zie de waslijst hier
.
Linkse ideologie is in zijn bedoelingen minder schadelijk dan
de rechtse. In zijn uitwerking zijn er slechts een beperkt aantal verschillen.
De rechtse ideologie stopt mensen in een kamp, de linkse voert een beleid in,
onbeperkte immigratie, dat er automatisch toe leidt dat mensen in een kamp
gestopt worden. De rechtse ideologie voert rechtstreeks naar de doem - de linkse
neemt een omweg via de hoop.
Je kan serieus discussiëren, letterlijk, over welk van de
twee het ergste is.
Naar Linkse denken
,
of site home
.
|
