Alfa denken, anti-bèta: ruimtevaart

Wat betreft de houding tegenover ruimtevaart, is de houding van de media alfa's en de politieke alfa's zo mogelijk nog stompzinniger dan tegenover kernenergie. Tegen kernenergie kan je bezwaar aanvoeren en er dus ook over discussiëren, maar over ruimtevaart is dat volstrekt onzinnig - het is hetzelfde als stellen, in zeg het jaar 1500, dat het uitrusten van schepen om op zoek te gaan naar nieuwe continenten onzinnig is. Ja, ruimtevaart is duur, maar dat was het uitrusten van een schip in 1500 ook. En wat altijd vergeten wordt: het geld dat aan ruimtevaart besteed wordt, komt allemaal van wetenschap en techniek, dus wetenschap en techniek hebben volkomen recht op een groot deel van de opbrengst ervan - en de kosten van ruimtevaart zijn maar eens schijntje vergeleken met de globale opbrengst van wetenschap en techniek. Of om het vanuit een bèta te formuleren: het is ons eigen geld!

Maar het meest onthullend is natuurlijk de stompzinnigheid van de alfa's als ze erover praten (de Volkskrant, 26-07-2008, door Michael Persson ):
  Met Franse slag de ruimte in

Tussentitel: 'Bullshit', roep de Duitse delegatieleider, terwijl er een slang over zijn voeten kruipt

Misschien dat er over een halve eeuw kan worden geconcludeerd dat het grote Europese ruimteavontuur afgelopen zondag begonnen is: met champagne en foie gras in een vliegtuig van de Franse luchtmacht naar Zuid-Amerika.
    Het toestel is gevuld met ministers, staatssecretarissen en ambtenaren van 29 Europese landen op weg naar Kourou, de lanceerbasis in de Franse kolonie Frans-Guyana, ten zuidoosten van Suriname. Daar gaat het gezelschap op uitnodiging van de Franse onderzoeksminister Valérie Pécresse informeel bedenken wat te doen met het heelal.   ...
    De trip is een van de eerste wapenfeiten van de nieuwe voorzitter van de Europese Unie, Frankrijk, dat deze maand de hamer heeft overgenomen.   ...
    Zo dicht bij de evenaar draait de grond sneller dan in noordelijker streken (met de stilstaande Noordpool als andere uiterste). Een raket krijgt bij de lancering een grotere duw van de aarde dan in bijvoorbeeld Europa. Of in Florida of Kazachstan, de locaties van concurrerende lanceerbases.    ...
    Europa gaat, zij het met forse vertraging, Galileo, een eigen GPS-systeem, in de lucht brengen. Daarnaast heeft het een zogeheten GMES-programma (Global Monitoring for Environment and Security) op de rails gezet. Voor milieumetingen, om rampen te bestrijden, voor klimaatwetenschap en observatie, zegt Pécresse. ‘Dat komt alle Europese burgers ten goede. En het is uiteindelijk voor de benefit of humankind.’
    ‘Bullshit!’ Hartmut Schauerte, de Duitse delegatieleider, staat na het buffet wat wankel op het strand bij zijn hotel, maar gebruikt stevige woorden. ‘Wat hebben de burgers van Europa aan ruimtevaart? Vijfduizend banen misschien, voor twee miljard euro. Daar kun je ook heel andere dingen mee doen. Ruimtevaart voor de benefit of mankind? Dat zijn veel te zachte motieven. Ik wil harde resultaten.’ Er kruipt een slang over zijn voeten. ‘Ik heb het eens uitgerekend. Die extra zet die raketten hier van de aarde krijgen, is maar een paar kilometer per uur. Helpt helemaal niets.’   ...
    Dat is onzin, maar het is tekenend voor de sceptische houding van sommige delegaties. ...

De Duitse delegatieleider is iemand die denkt dat dat hij het beter weet dan alle deskundigen - waar het over iets technisch gaat. De juiste term daarvoor is een "alfa-politieke  ramdebiel". Zelfs de journalist weet dat de man volstrekte onzin uitkraamt. En toch mag die man, die ramdebiel, beslissen over dit soort projecten ...

Nu een paar bronnen die ook in Alfa denken, anti-bèta, media staan (de Volkskrant, 07-01-2006, column door Marcel Hulspas):
  Bemande ruimtevaart is een slechte grap

...     En ze hebben gelijk. Bemande ruimtevaart is een slechte grap. De enige reden waarom de Amerikanen nog naar dat geldverslindende Space Station gaan, is dat ze het niet aan de Russen willen geven. En de enige reden waarom de Russen daar komen is dat de ruimtetoeristen de vluchten betaalbaar houden. In oktober van dit jaar gaat er weer een: de Japanse zakenman Daisuke Enomoto. Hij heeft laten weten dat hij tijdens de vlucht gekleed wil gaan als de Japanse stripheld De Rode Komeet: in een vuurrode maillot met dito hesje en manteltje, gewapend met een ruimtezwaard en een grote gevleugelde helm. De Russen vinden het prima. Zo heeft ten minste nog iemand lol van bemande ruimtevaart.

Bemande ruimtevaart is zinloos. Maar Marcel Hulspas is even vergeten dat als je de dingen op dit soort ruwe schalen gaat wegen, kunst minstens even zinloos is, en als je even verder gaat, alles zinloos is. Dit is een hypocriet oordeel, gebaseerd op vooroordelen, en wel anti-bèta vooroordelen.

De alfa-academia (Leids universiteitsblad Mare, 29-05-2008, column door Rosanne Hertzberger):
  Teken van leven

Het was misschien omdat er iets teveel tegelijk mis ging in de wereld. De levend begraven Chinese kinderen, de weggeblazen Birmezen, de in brand gestoken Zimbabwanen en dan Amerika, die voor 420 miljoen euro een sonde naar Mars stuurt.
    De ietwat opgewonden verslaggeefster van CNN vertelt dat het allemaal om de laatste tien minuten draait. Niets is zeker omdat meer dan de helft van alle Marsmissies in de soep lopen.
    In het beeld verschijnt het juichende team in hun witte polo’s achter Armageddon-achtige schermpjes. Het heeft iets weg van een spelshow, waarbij het juiste koffertje gekozen is. Maar wat viel er ook al weer te winnen?
    En dan direct weer naar die Chinese ouders. En die doodgeschopte Zimbabwaan. Iets van die nietsontziende menselijke woede sluipt bij me naar binnen. Die woede waarbij je voor het gemak aanneemt dat die 420 miljoen euro de aardbeving had kunnen stoppen, of de grenzen van Myanmar had kunnen openen.
    Dan twijfel ik even over details als rechtvaardigheid in de wereld en heb ik ineens een mening over hoe mensen hun geld moeten uitgeven. En vind ik die sonde wat aan de dure kant.  ...

Wat de wereld uitgeeft aan cosmetica en dergelijke, dat is pas onzin vergeleken met het leed in Zimbabwe en China. Maar dat is een vergelijking die Rosanne natuurlijk liever niet maakt ...

De hogere alfa-kringen (de Volkskrant, 10-08-2005, hoofdredactioneel commentaar):
  Technologische overmoed

...    Het ruimteveer is eerder een inherent onveilig systeem. Ooit door president Nixon bedoeld als goedkoop transportmiddel naar de ruimte, is het nu een symbool van technologische overmoed geworden. Met hun Sojoez, nog steeds gebaseerd op technieken uit de jaren zestig die zich honderden keren hebben bewezen, hebben de Russen laten zien dat ruimtevarende naties zich beter kunnen houden aan het kiss-principe: keep it simple, stupid.
    Voor een reis naar Mars geldt hetzelfde. De NASA zal volgende week het ontwerp onthullen van het systeem dat op lange termijn Amerikanen naar Mars moet brengen. Het wordt waarschijnlijk een ouderwetse configuratie, met een relatief eenvoudige capsule in plaats van een voertuig met vleugels. Terug naar het pre-shuttle tijdperk.
    Maar dan nog moeten er complexe techologieën worden ontwikkeld om de astronauten een jaar of twee in leven te houden. Zo complex, dat ook dit systeem inherent onveilig zal zijn. De totale kosten zullen naar schatting zeker honderd miljard dollar bedragen. Eens te meer dringt zich de vraag op naar het nut van bemande ruimtereizen. Bemande ruimtevaart was decennialang een manier om de technologische superioriteit aan te tonen. De laatste vlucht van de Discovery bewees eerder het tegendeel. Ondertussen rijden er robots op Mars rond die meer werk verzetten dan een mens ooit zou kunnen. Want om ontdekkingen te doen, hoeven we allang zelf de ruimte niet meer in.

Dit is de mening van de hoofdredactie van de Volkskrant. De stukken onder deze titel worden geschreven door verschillende redacteuren,en verwoorden het algemene beleid van de krant.
    Ook hier de reactie van een ingezonden-briefschrijver (de Volkskrant, 12-08-2005, ingezonden brief van Huub Eggen (Utrecht)):
  Robot Mars

'Ondertussen rijden er robots op Mars rond die meer werk verzetten dan een mens ooit zou kunnen', schrijft u in uw hoofdredactioneel commentaar van 10 augustus naar aanleiding van de vlucht van het ruimteveer Discovery.
    Die opmerking is zwaar overdreven. De twee Marsrobots hebben elk in een jaar tijd een afstand afgelegd die een mens in een uur loopt. Nu zal een geoloog zo'n wandeling voortdurend onderbreken omdat hij dingen goed wil bekijken, aantekeningen en foto's maakt, monsters neemt, schetsen voor een eerste kaart op papier zet. Laat hij er een dag over doen.
    Bovendien heeft die geoloog alle kennis om ter plekke interpretaties te doen van wat hij ziet, slimme vragen te stellen en ter plekke op zoek te gaan naar een antwoord. Hij zal ook niet een maand vast komen te zitten in een zandduintje van een halve meter hoog, zoals een van de robots overkwam. Kortom, 'meer dan een mens ooit zou kunnen'?

En ook weer dat stompzinnige "nut" motief? Wat is de nut van kunst?

Weer iemand uit het midden van het politiek-correcte, multiculturalistische alfa-denken (de Volkskrant, 08-05-2010, column door Maarten Keulemans):
  Loop naar Mars

Wat een ophef, daar bij de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA. Had men net een gloednieuwe ruimtecapsule in elkaar gezet om astronauten naar de sterren te brengen, treedt er een nieuwe president aan die de hele boel wegbezuinigt. Nou ja, totdat president Obama daar vorige maand toch weer een beetje van terugkwam, geschrokken van alle reacties. Vooruit, de fonkelnieuwe ruimtecapsule Orion hoeft niet bij het grofvuil, sprak hij sussend op een bijeenkomst in Florida. De capsule krijgt een nieuw leven, als ‘ontsnappingsvoertuig’ voor het internationale ruimtestation ISS.   ...
    Intussen kon je de afgelopen decennia het ene na het andere wonderlijk gevormde ruimtevaartuigje door het Amerikaanse luchtruim zien vliegen, met dossiernamen als HL20, X38, SCRAM en OSP. Allemaal bedoeld als noodcapsule voor aan het ruimtestation; allemaal op niets uitgedraaid. Als ze van je ruimteschip zeggen: misschien kunnen we er een ontsnappingsvoertuig van maken, nou, hoed je dan maar. De reddingscapsule is het postvak-uit van de ruimtevaart, een voorgeborchte waaruit geen ruimtevaartuig meer terugkeert.
    Ik geloof dat ik wel begrijp waar die Obama heen wil. Slim van zo’n man. Zeggen dat we naar Mars gaan. Terwijl hij bij zichzelf denkt: loop maar lekker naar de maan met je ruimtevaart.

Waar Maarten Keulemans het van harte mee eens is.


Naar Alfa denken, anti-bèta , Wetenschap, cultuur , Linkse denkfouten , of site home .

3 aug.2008