Bronnen bij Belastingmoraal, Kalshoven: kinderopvang


Uit: De Volkskrant, 03-12-2005, column door Frank Kalshoven

Kinderopvang op school: het onderwijs wil graag eerst een miljard

...    De kwestie kinderopvang begon een paar maanden geleden met een motie van VVD-fractieleider Van Aartsen en PvdA-voorman Bos. Het kabinet, na aanvankelijke aarzeling, nam het idee over. Het aardige van motie en kabinetsvoornemen is dat er nu eens niet is gezegd: we gaan kinderopvang op scholen regelen volgens de bijgaande lijst voorschriften, circulaires, budgetten en protocollen, nader aan te vullen door een interdepartementale werkgroep van Onderwijs en Sociale Zaken, hangende parlementaire goedkeuring van de Wet Kind.
    Eindelijk zei Den Haag een keer: regel het hoe en wat vooral lekker op het niveau waarop het geregeld moet worden. Van ons heb je nu eens een keer geen last.
    Het middenveld had de kans uit te blinken als faciliterend bedrijf, door de site kinderopvangopdebasisschool.nl (is nog vrij) in te richten met de in de eerste alinea genoemde documenten, en de basisscholen te helpen bij het regelen van een en ander.
    En wat doet het middenveld? Het maakt er weer ordinaire politieke handel van. Het klassieke schema: de politiek wil iets van ons, we zullen eens even kijken hoe hoog de prijs is die we daarvoor kunnen binnenhalen. Positieve grondhouding tonen, uitvoeringsmoeilijkheden benadrukken, en het vraagstuk stevig aanzetten (niet: regel kinderopvang, maar 'een fundament leggen om te komen tot een duurzame, kwalitatief hoogstaande, geïntegreerde aanpak van voorzieningen').
    Rot op, dat is het enige dat Kamer en kabinet hierop kunnen terugzeggen. Rot op, want zo willen we niet meer werken.
    En overigens volstaat het om aan de allerjongste ambtenaar van het ministerie van Onderwijs te vragen met behulp van wat freeware die site even in elkaar te knutselen. Voor 01/01/06 de lucht in graag.


Red.:   Frank Kalshoven kan alles - op papier. Hij heeft de hele kinderopvang op school geregeld, zonder dat het een cent kost. De diensten huur je gewoon in, je knutselt in je vrije tijd wat websites in elkaar, en klaar is kees. Frank Kalshoven denkt dat, omdat hij zelf ook zo werkt - je hebt een parmantige opinie, verzint er snel wat argumenten bij, schakelt de borreltafel in voor wat inbreng van buiten, tikt wat op de tekstverwerker, en hup, weer een artikel of column voor de Volkskrant .
    Helaas is het zo dat voor zaken als het inhuren van diensten en het organiseren van de bijbehorende infrastructuur je in de private sector goud geld moet betalen als je het als bedrijf niet zelf doet, en er zijn dus ook heel veel bedrijven die bestaan van het verlenen van dit soort diensten. Maar het onderwijs moet het maar gratis doen.
    Dat Kalshoven tot zo'n simplistische visie komt heeft natuurlijk een heel simpele oorzaak. Geld voor onderwijs komt van de belastingbetaler, en Kalshoven wil dit niet betalen.  Frank Kalshoven haat iedere vorm van uitgave door een overheidsinstantie, want Frank Kalshoven haat belasting betalen.


Terug naar Belastingmoraal , Belastingmoraal, Kalshoven ,  Kalshoven, analyse , Anglicisme, Volkskrant ,  Sociologie overzicht , of naar site home .