Cultuur, gelijkheid: Somalië

De aanleiding voor dit artikel is het naar buiten komen dat Somalische politieke vluchtelingen terug op bezoek gaan in eigen land voor vakantie. Hier voor de volledigheid een beknopte herhaling van het geschreven bij Asielzoekers, bedrog

.

De al eerder gevoerde discussie over meisjesbesnijdenis laaide weer op aan het begin van de maand februari 2009. De redactie had de neiging de zaak vol walging weg te gooien, maar een knagend gevoel deed de knipsels in het archief belanden. Ze op de site zetten kwam helemaal niet in beeld, want het volstrekt onmogelijk om alle allochtone weerzinwekkendheden bij te houden - de archiefstapel van is nu een kleine dertig centimeter hoog. Dit is een van die berichten (de Volkskrant, 06-02-2009, van verslaggevers Gijs Herderscheê en Natalie Righton):

Groep deskundigen gaat letten op meisjesbesnijdenis

Bussemaker stuurt nieuw rapport naar Tweede Kamer | Risico op besnijdenis wordt ‘regelmatig' meegenomen bij besluit over asielaanvraag.

Het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) krijgt vijftien deskundigen die alert zijn op het fenomeen meisjesbesnijdenis. Dit kondigt staatssecretaris Jet Bussemaker (PvdA) aan, naar aanleiding van een nieuw rapport over vrouwelijke genitale verminking, dat zij vandaag naar de Tweede Kamer stuurt.
    Het is de tweede maatregel in ruim een week tijd die Bussemaker wil nemen, nadat eind januari bleek dat de aanpak van genitale verminking in Nederland faalt. Vorige week zei ze dat allochtone ouders die naar het land van herkomst reizen in een contract moeten vastleggen dat zij hun dochter zullen behoeden voor besnijdenis.
    Het gaat om ouders uit risicolanden waar meisjesbesnijdenis voorkomt, zoals Somalië, Soedan en Ethiopië. Blijken de dochters na terugkomst toch verminkt, dan kan gevangenisstraf volgen. Het contract wordt getekend op vrijwillige basis zegt Bussemaker nu.   ...
    Genitale mutilatie wordt in Nederland. beschouwd als kindermishandeling. Er staat een maximale gevangenisstraf van 16 jaar op.
    Het is onbekend hoe vaak het voorkomt, maar de GGD noemt vijfhonderd gevallen per jaar ‘het topje van de ijsberg’. Bij de ergste vorm van besnijdenis worden de clitoris en schaamlippen van een meisje afgesneden, waarna zij wordt ‘dichtgenaaid’. Tot nu toe is nog niemand in Nederland voor het vergrijp vervolgd. ...

Pas na een opmerking gelezen op een weblog: "Vluchtelingen die nadat ze asiel hebben gekregen als eerst op vakantie gaan in eigen land" of woorden van gelijke strekking viel het kwartje. "Verrek, had ik niet zoiets gelezen...?" - en meteen daarna: "Inderdaad: Somaliërs!". Er was geen eigenlijk terugzoeken nodig, want de volgende dag in de krant (de Volkskrant, 23-02-2009, van verslaggeefster Natalie Righton):

‘Plan tegen besnijdenis werkt averechts’

Migrantenvrouwen in Nederland zien geen heil in de aangekondigde harde aanpak van meisjesbesnijdenis.

De plannen van Haagse politici om meisjesbesnijdenis in Nederland ‘met wortel en tak uit te roeien’, zullen nauwelijks effect sorteren. Dit voorspellen migrantenvrouwen van Somalische, Soedanese en Ethiopische afkomst in gesprekken met de Volkskrant.
De harde taal over celstraffen en andere vormen van repressie wekken weerstand op, zegt de Somalische Shamsa Saïd, voormalig commissielid van de Raad van Volksgezondheid over het onderwerp meisjesbesnijdenis. ‘Veel migranten uit risicolanden, zoals Somalië en Soedan, zetten nu hun hakken in het zand.’
Staatssecretaris Bussemaker van Volksgezondheid lanceerde begin deze maand het plan allochtone ouders een medisch contract te laten ondertekenen als zij met hun dochter het land van herkomst bezoeken voor vakantie. In het contract staat dat zij hun kind niet zullen besnijden en dat bij gebleken schending van het contract gevangenisstraf kan volgen. ...

Daar staat het in volle glorie: 'als zij met hun dochter het land van herkomst bezoeken voor vakantie'. Toch nog maar even teruggezocht, en daar, in het eerste stuk staat het inderdaad ook:

Het gaat om ouders uit risicolanden waar meisjesbesnijdenis voorkomt, zoals Somalië, Soedan en Ethiopië. Blijken de dochters na terugkomst toch verminkt, dan kan gevangenisstraf volgen.

Het te absurd voor woorden - het is godgeklaagd. We worden hier besodemieterd waar we bij staan: Somaliërs komen ons land binnen onder debiteren van de meest aangrijpende verhalen over de vervolging, bedreiging en geweld waar ze in eigen aan land blootstaan, en vervolgens gaan diezelfde groep Somaliërs gaan voor vakantie op bezoek in eigen land.

Natuurlijk leidde dit onmiddellijk tot gekwetstheid (de Volkskrant, 23-02-2009, door Natalie Righton

Wij zijn geen barbaren

Het is bedoeld als statement: nee zeggen tegen meisjesbesnijdenis. Daarvoor lieten migrantenvrouwen en migrantenjongeren zich portretteren. ‘Ik heb zoveel pijn gehad.’

Grappig, die term 'barbaren'. Niemand had het durven gebruiken natuurlijk - je zou onmiddellijk met de politiek-correcte mestkar zijn roindgereden. Maar iedereen beseft het natuurlijk wel dondersgoed. Zijzelf ook, dus. Het verweer? De redactie hoefde niet te interpreteren wat iedereen zelf ook kan zien - zelfs de verslaggever van de Volkskrant:

Trots en met geheven kin kijken de moslimvrouwen in de lens.

En ook dit is verzacht, want maak van dat 'trots' maar "arrogant".

Deze groteske vorm van bedrog door een hele bevolkingsgroep is aanleiding om diezelfde bevolkingsgroep eens nader te bestuderen, met name omdat ze in het verleden al eerder op soortgelijke wijze negatief in het nieuws zijn geweest. Hier zijn de resultaten van dit bronnenonderzoek (de Volkskrant, 24-02-2006, van verslaggeefster Margreet Vermeulen):

Somaliërs 'helpen' elkaar graag met een paspoort

Somaliërs doen vijf keer zo vaak aangifte van vermissing of diefstal van identiteitspapieren als andere bevolkingsgroepen. Grootschalige mensensmokkel, onder anderen van kinderen, zou de achtergrond zijn.

...   De Kamer is opgeschrikt door een uitzending van Netwerk, dat liet zien hoe Somalische kinderen illegaal naar Nederland worden gehaald enkel en alleen vanwege de kinderbijslag. Zijn ze daarvoor te oud, dan worden ze in Somalië ingeruild voor jongere kinderen. In de tussentijd worden ze niet zelden uitgebuit, zo is het vermoeden. Onduidelijk is hoeveel kinderen op die manier zijn achtergelaten in Somalië. Een aantal is naar Ethiopië uitgeweken en heeft zich daar tot de Nederlandse ambassade gewend. Ze hebben geen papieren en weten niet wie hun ouders zijn. Inmiddels zijn twee broers via de ambassade overgedragen aan hun biologische ouders in Somalië.
    'Wat doe je als je broer honger lijdt in een vluchtingenkamp en vraagt of hij je paspoort mag ''lenen''? Zoiets weigeren is erg lastig.' Farimos Maalim is voorzitter van de Federatie van Somalische Associaties in Nederland. Maalim wil niet ontkennen dat Somaliërs elkaar soms 'helpen' door hun paspoorten aan familieleden uit te lenen. 'Maar dat is wat anders dan massale fraude', onderstreept hij.
    Vorige week lekte een vertrouwelijk onderzoek uit van de ministeries van Justitie, Buitenlandse Zaken, Economische Zaken en Sociale Zaken. Daaruit zou blijken dat Somaliërs vijf keer zo vaak aangifte doen van verlies of diefstal van identiteitspapieren als gemiddeld. Ze blijken vaak individuele reispapieren aan te vragen voor hun vele kinderen, ook als die nog heel jong zijn.
    Ook zijn er veel Somaliërs die vanuit Nederland verhuizen naar het populaire Engeland, schulden achterlaten bij Nederlandse bedrijven en banken en zich niet uitschrijven, waardoor de kinderbijslag blijft doorlopen.
    Volgens officiële tellingen wonen in Nederland circa 22 duizend Somaliërs. ...
    In de Nederlandse verzorgingsstaat voelt de gemiddelde Somaliër zich niet zo thuis, meent het VVD-Kamerlid Ayaan Hirsi Ali, zelf van Somalische afkomst. Volgens Hirsi Ali voelen Somaliërs zich alleen solidair met hun familie en hun clan en kunnen ze daardoor niet omgaan met de verzorgingsstaat. 'Ze zien het als een stelsel waarvan je moet profiteren', schreef Hirsi Ali afgelopen zaterdag in de Volkskrant. Dat zou verklaren waarom de Somalische gemeenschap keer op keer in verband wordt gebracht met fraude.
    De beschuldiging dat Somaliërs zich verrijken door kindersmokkel is net zo hardnekkig. Dat Somaliërs op vrij grote schaal hun kinderen in het rijke Westen proberen onder te brengen, staat wel vast. Een officieel rapport van de Verenigde Naties noemde dit al in 2003 een 'wijdverbreide economische strategie in Somalië'. ... Wie zijn kind wil verzekeren van een opleiding, zoekt een mensensmokkelaar die het kind onderbrengt in het buitenland, liefst bij een familie- of clanlid en desnoods bij een onbekende, met alle risico's van dien.
    Die mensensmokkelaars zouden ook vanuit Nederland opereren. Ze halen jonge weeskinderen onder valse voorwendselen illegaal naar Nederland. Vervolgens worden de kinderen ingezet in de huishouding en incasseren de nepouders de kinderbijslag. Zodra de kinderen lastige vragen gaan stellen en te veel geld gaan kosten, zouden ze weer in Somalië worden gedumpt. ...

Overigens: dat rapport over het Somalische paspoortverlies is dus één van de vele zaken aangaande misstanden rond immigrantenculturen die uit de openbaarheid worden gehouden.

En dezlefde vorm van bedrog (de Volkskrant, 17-02-2006, door Ayaan Hirsi Ali):

Clandenken verklaart kindersmokkel

In de Somalische gemeenschap worden kinderen misbruikt voor het eigen geldelijke gewin. Ayaan Hirsi Ali hoopt dat Nederland ervan leert.

Tussentitels: Suffe marechaussees zien toch verschil tussen kinderen niet
Het kost even voordat stamlid lid wordt van verzorgingsstaat

Toen ik naar de Netwerk-uitzending van 14 februari keek, zag ik wat niet werd uitgezonden, namelijk het clanbewustzijn. Dat clanbewustzijn komt vast en zeker ook niet ter sprake in het vertrouwelijk onderzoek van verscheidene ministeries naar de criminaliteit van Somalische Nederlanders. Die Netwerk-uitzending gaat over Somaliërs die zich schuldig maken aan kindersmokkel. Kinderen die hun ouders kwijtraakten in de burgeroorlog die sinds 1991 in Somalië woedt, zijn onder valse voorwendselen naar Nederland gehaald. De kinderen vertellen dat hun is gezegd dat ze naar hun ouders worden gebracht. Eenmaal in Nederland worden ze mishandeld en moeten ze werken als huishoudelijke hulp of als oppas voor de echte kinderen van hun nieuwe voogden.
    De belangrijkste drijfveer voor de nepouders om de kinderen naar Nederland te brengen, is geld. Ze krijgen voor elk kind kinderbijslag. Als het kind te duur wordt of lastige vragen stelt, wordt het teruggebracht naar Somalië. In dat land in oorlog zijn de Nederlands-Somalische kinderen veroordeeld tot een zwervend bestaan. ...
    Is dit een eenmalig incident - een groep misdadigers die verhard is door ongunstige omstandigheden - of is hier sprake van een structureel probleem? Ik vrees het laatste. Dat heeft te maken met twee culturele kenmerken van mensen uit mijn land van herkomst. Eerst het mensbeeld. In Somalië ben je als individu niet vanzelfsprekend van waarde, maar is je waarde afhankelijk van de clan waartoe je behoort. Een weeskind van een hogere clan loopt minder risico te worden gesmokkeld dan iemand van een 'lagere' clan. Anders dan Nederland heeft Somalië geen ontwikkeling doorgemaakt van de mens als groepswezen naar de mens als individu.
    Het tweede kenmerk betreft het achterblijven van de ontwikkeling in moraal ten opzichte van het Westen. In het Westen is een morele houding ontstaan die mensen beschermt tegen materiële nood. In plaats van mensen over te leveren aan de compassie van kerken of de gemeenschap, garandeert de staat iedereen die niet kan werken een minimuminkomen. Dit systeem leunt op een houding van solidariteit en eerlijkheid. Somaliërs, die alleen solidair zijn met hun clan, kunnen niet omgaan met de verzorgingsstaat. Velen zien het als een stelsel waarvan je moet profiteren. In de Netwerk-uitzending ging het over het illegaal verkrijgen van kinderbijslag. Wat ook veel voorkomt, is oplichting van de bijstand. Een bijstandsuitkering voor een gezin ligt lager dan voor twee onafhankelijk levende mensen. Dus veinzen veel Somaliërs echtscheiding. Hiermee worden geen kinderen benadeeld, zoals met de kindersmokkel waarmee de kinderbijslag wordt opgelicht, maar de solidariteit, waar de sociale zekerheid op gebaseerd is, wordt ondermijnd. Wie hierover in de Somalische gemeenschap een afkeurende opmerking maakt, krijgt te horen dat het voor de familie is en iedereen weet dat familie het belangrijkste in het leven is. Zo wordt een misdaad begaan tegen iemand buiten de eigen clan, niet als misdaad gevoeld. Somaliërs frauderen ook met identiteitspapieren. Een asielzoeker die zijn verblijfsvergunning krijgt, stuurt die meteen door naar een familielid of verkoopt hem. Daarna gaat hij naar de politie en doet aangifte van verlies of diefstal van het document. Degene die zijn reisdocument heeft gekregen of gekocht, moet na binnenkomst in Europa (niet per se Nederland) de papieren verscheuren. Zo kan de politie nooit nagaan of het verlies of de diefstal werkelijk plaatsvond. Ook kan niemand nagaan hoe iemand het land is binnengekomen.
    Naturalisatie levert nog meer op. Met een Nederlands paspoort ben je de controle op luchthavens zo gepasseerd. Als er kinderen staan bijgeschreven op je paspoort, kun je helemaal veel geld vangen. Je gaat een paar keer per jaar naar Afrika om steeds andere kinderen op te halen. De suffe marechaussees op Schiphol zien het verschil tussen het ene en het andere kind toch niet. Deze 'kinderdragers' smokkelen kinderen het land in, niet voor het welzijn van het kind maar enkel en alleen om het geld.
    Veel van de binnengesmokkelde kinderen zijn meisjes die als oppas of huishoudelijke hulp worden ingezet. ...
    Dat het beleid voor migranten altijd steunde op de misplaatste notie van medeleven, die mensen louter als slachtoffers ziet. Dat degenen die het meest geloven in de verzorgingsstaat met hun dogmatische houding jegens migranten, de verzorgingsstaat het sterkst hebben ondermijnd. De Netwerk-uitzending kan de eerste zijn van een reeks 'creatief omgaan met de welvaartstaat'. Natuurlijk is het misbruik niet uitsluitend een Somalische aangelegenheid. Pas als de moreel-culturele eigenaardigheden van migranten, die onverenigbaar zijn met de verzorgingsstaat, worden erkend, kunnen niet-westerse nieuwe Nederlanders de overgang maken van stamlid tot lid van een verzorgingsstaat.

Natuurlijk is hier door de Nederlandse autoriteiten verder niets ondernoemen - dat zou maar stigmatiseren...

Een Somaliërs-special (de Volkskrant, 06-06-2005, van een verslaggever):

Tilburg pakt qat aan

Het gemeentebestuur van Tilburg wil de handel in qat reguleren en onderbrengen in de Algemene Plaatselijke Verordening. Dat betekent dat verkopers van het verdovende middel, vooral populair bij Somaliërs, verplicht worden een vergunning 'droge horeca' aan te vragen. Hierin worden onder meer openingstijden en minimumleeftijd van klanten vastgelegd.
Tilburg kampt al jaren met overlast van qatgebruikers in wijken waar veel Somaliërs wonen. Aanvankelijk wilde B en W de problematiek beheersbaar maken door een speciale ruimte aan te wijzen in een oude voetbalkantine. Dat plan stuitte op bezwaren van de gemeenteraad en omwonenden.
Tilburg telt ongeveer 1500 Somaliërs. ... Het college van Tilburg blijft van mening dat qat op de lijst van verboden middelen behoort. Burgemeester Vreeman dringt er in een brief aan minister Donner (Justitie) en Hoogervorst (Volksgezondheid) nogmaals op aan de bladeren op de opiumlijst te plaatsen.

Natuurlijk werd ook dit niet aangepakt. Qat kan je rustig in dezelfde groep indelen als coca, en Andes-indianen waren/zijn gewoon om op coca-bladeren te kauwen. Coca is hartstikke verboden. Maar qat is iets van allochtone immigranten. Dus het mag. Van tot aan de Hoge Raad. Het is onvoorstelbaar.

Qat is een verdovend middel. En qat0kauwers zijn dus verlsaafden. En verslaafden werken niet. De werkloosheid onder Somaliërs is dan ook schrikwekkend hoog (de Volkskrant, 19-01-1995, van verslaggever Jeroen Trommelen):

Vluchtelingen uit Somalië verkeren in isolement

De gemeenschap van ongeveer 23 duizend Somalische vluchtelingen ondervindt grote moeilijkheden bij de integratie in de Nederlandse samenleving. Taalproblemen, grote culturele verschillen tussen Nederland en Somalië en een werkloosheid van meer dan 90 procent onder de Somalische mannen houden de gemeenschap in een isolement. ...

Nieuwere cijfers zijn niet beschikbaar, en trouwens ook niet erg betrouwbaar - zoals we al eerder gezien hebben proveren de autoriteiten slechte cijfers over allochtone immigranten zoveel mogelijk buiten de openbaarheid te ouden. Anders wordt het verzet tegen het multiculturalisme nog groter.
Overigens: het geld dat ze in handen krijgen gaat naar Somalië (de Volkskrant, 16-03-2004, van correspondent Kees Broere):

Diaspora houdt land zonder bank in leven

De financiële firma Dahabshil, ooit verdacht van banden met terroristen, is de navelstreng tussen Somaliland en de diaspora. En tussen Abdi en zijn neef in Rotterdam.

Natuurlijk kan Abdi Waes zich legitimeren. Hij heeft toch een Nederlands rijbewijs? Daarmee stapt hij naar het loket en vraagt of het geld van zijn neef op zijn naam is aangekomen. Een paar minuten later staat hij met zijn dollars op zak weer buiten. Abdi in Hargeisa is blij, neef Mohamed in Rotterdam is ook blij.
    Eens een Somaliër, altijd een Somaliër, zeggen de Somaliërs. Abdi Waes heeft de Nederlandse nationaliteit, woont sinds twee jaar weer in zijn 'geboorteland' Somaliland, dat zich in 1991 onafhankelijk verklaarde van het zuiden, maar ziet zichzelf vooral als een etnisch Somaliër.
    Dit geldt voor bijna iedereen hier. Bijna een miljoen Somaliërs leven in de diaspora. Zij zijn het die voor het meeste geld zorgen waarmee hun circa acht miljoen volksgenoten in de oorspronkelijke regio het leven doorkomen. Nergens in Somalië is een bank te vinden. Maar de dollars, de euro's, of desnoods de Zwitserse franken: ze blijven binnenstromen.
    De bedragen die hiermee zijn gemoeid, zijn minstens twee keer zo groot als het bedrag aan officiële ontwikkelingshulp dat andere landen per hoofd van de bevolking ontvangen. Dat is het goede nieuws voor Somaliland. Het slechte nieuws: het geld blijft doorgaans in de familie en wordt niet gebruikt voor projecten in de samenleving.   ...

Oftewel: hun aanwezigheid kost ontelbare miljarden

Zo, nu een paar berichtjes waar geen commentaar bij nodig is (de Volkskrant, 22-03-2007, Guardian, AP, Reuter

Soldaten door Mogadishu gesleept

Somalische opstandelingen hebben woensdag tussen de twee en zes gevangen soldaten door de straten van Mogadishu gesleept voor ze werden gestenigd en in brand gestoken, tijdens de hevigste strijd in weken in de Somalische hoofdstad. ...

En (De Telegraaf, 27-10-2008):

Duizenden zien steniging Somalische

Duizenden Somaliërs zijn maandag getuige geweest van de steniging van een vrouw die was veroordeeld wegens overspel. De executie werd in de zuidelijke havenstad Kismayo voltrokken door een groep van vijftig mannen.

Een islamitische rechtbank had Aisho Ibrahim Dhuhulow tot de doodstraf door steniging veroordeeld omdat ze buitenechtelijke seks zou hebben gehad. Ze werd op een centraal plein ingegraven, zo dat alleen haar nek en hoofd nog boven de grond staken. De mannen bekogelden haar daarna met stenen tot de dood erop volgde. ...

En (CNN.com, 25-11-2008):

Freed sailors: Pirates are animals

Indian sailors return home after two months held captive by pirates | They were kept under 24-hour armed guard; one calls the pirates animals | The crew were freed after $2.5 million ransom was paid, CNN-IBN reports | Stolt Valor tanker was hijacked in the Gulf of Aden -- a piracy hotspot

Five Indian sailors who were among the crew of a Japanese-owned cargo ship hijacked by pirates and held for two months before a ransom was paid said Monday their captivity was "total desperation."
"I wish that no one else ever has to go through this -- (hijackers) are not human but rather animals," said Alister Fernandes, one of the sailors, at a news conference in Mumbai, India. ...
The Stolt Valor, a chemical tanker, was hijacked in the Gulf of Aden off the coast of Yemen on September 15 and was one of several vessels hijacked in recent weeks by pirates. ...

Ter aanvulling en illustratie, een foto van gevangen genomen Somalische piraten:

Barbaarse apen.

Nog een kleinigheidje (de Volkskrant, 01-07-2009, door Rolf Bos):

Column | Mislukte staten

Hakkers van Somalië scoren negens en tienen

Zeg Soedan, en je denkt aan Darfur. Aan vluchtelingenkampen, aan 'duivels op paarden' die de lokale bevolking terroriseren, aan verbrande dorpen, aan artiesten als Mia Farrow en George Clooney, die al dan niet hongerstakend, de wereld voor al dit verstikkende leed de ogen willen openen. Nee, er is veel niet pluis in Soedan.
    Zeg Somalië, en je denkt aan piraten, aan hongerige vluchtelingen, aan handen en onderbenen afhakkende fundamentalisten, die na schimmige rechtszaken ook nog wel eens een meisje willen stenigen, aan islamisten die de al half vergane hoofdstad Mogadishu bijna hebben veroverd. Nee, er is veel niet pluis in Somalië.   ...
    Soedan, Somalië, Congo. Zomaar drie voorbeelden van landen die het woord 'land' niet waard zijn. Landen met overheden die - delen van hun eigen bevolking terroriseren, en vooral niet beschermen, landen zonder een werkend staatsapparaat, landen met autoriteiten die zichzelf verrijken, landen, kortom, die 'mislukt' zijn, in het Engels: failed states.
    Somalië spant wat dat betreft de kroon. Dat kunnen we zelf nauwelijks controleren, want de internationale media laten zich er niet meer zien. Maar de berichten die doorsijpelen - over islamisten, piraterij, steniging, 'kruisamputaties' bij kruimeldiefjes, vluchtende bevolking, hongerdoen het ergste vrezen.
    Deze week bracht het Amerikaanse tijdschrift Foreign Policy samen met The Fund for Peace zijn jaarlijkse lijstje met mislukte staten uit, The Failed States Index 2009. Meer dan 170 landen werden langs de meetlat gelegd. Het zal niet verbazen dat Somalie de lijst aanvoert. Als mislukt land 'doet' de islamitische republiek in de Hoom van Afrika het uitzonderlijk goed.
De samenstellers hanteerden twaalf meetpunten (ze keken onder meer naar de mensenrechten, het aantal vluchtelingen, de effectiviteit van het overheidsapparaat) en op alle fronten is de score voor Somalië bijzonder hoog. Een 7,7 en een 8,5; verder alleen negens en tienen - je kind zal met zo'n rapport thuiskomen.
    Somalië voert een hele reeks andere Afrikaanse land en in de toptien aan, van Zimbabwe (2), Soedan (3), Tsjaad (4), Congo (5), Centraal Afrikaanse Republiek (8) tot Guinee (9). ...

Kkan daar niet doodgewoon een hek omheen ...

Het volgende artikel vat het geheel op onthutsende wijze samen, slaan op de hele hoorn van Afrika (de Volkskrant, 28-12-2009, door Rob Vreeken):

Nu ook in Ethiopië: gezonde vrouwen

Afrika gaat met 1 miljard inwoners een nieuw decennium in. Hoge bevolkingsgroei gaat hand in hand met falende gezondheidszorg,vooral voormoeders. Maar er is hoop, bijvoorbeeld in Ethiopie.
...
Tussenstuk:
Schadelijke culturele praktijken | Meisjes zien verkrachting als hun lot

Ethiopië heeft een officiële lijst van 138 'schadelijke culturele praktijken'. Van de meeste zijn vrouwen en kinderen het slachtoffer. Ze komen onder alle geloofsgroepen voor. Enkele van de voor meisjes en vrouwen schadelijkste tradities:

BESNIJDENIS Kwam tot voor kort voor bij 75 procent van de vrouwen. Vermoedelijk is het cijfer gedaald, maar data zijn nog niet bekend. De zwaarste vorm van genitale verminking (infibulatie, het wegsnijden van de schaamlippen en clitoris, waarna de vagina op een gaatje na wordt dichtgenaaid) is in het zuiden van het land algemeen. Elders bestaan 'lichtere' vormen. Besnijdenis is verboden, maar bestrijding gebeurt alleen met sociale programma's. Onder christenen (62 procent van de bevolking) is besnijdenis net zo gewoon als onder de moslims (33 procent). onder de laatsten komt infibulatie vaker voor.

KINDHUWELUKEN Op het platteland worden meisjes vaak bij het begin van de puberteit al uitgehuwelijkt. De piepjonge moeders krijgen grote gezondheidsproblemen. De wettelijke minimumleeftijd om te trouwen is onlangs voor meisjes verhoogd naar 18 jaar;
voor jongens was het a118. Maar justitie treedt er niet tegen op. 'Je kunt niet een samenleving van de ene dag op de andere veranderen', zegt minister van Gezondheid Tedros Adhanom. 'we hebben 18 miljoen gezinnen. Hoeveel politieagenten hebben we? Kindhuwelijken tieren welig, net als besnijdenis.. Het zou stompzinnig zijn het te bestrijden met inzet van de politie. De cultuur moet veranderen:

ONTVOERING Komt met name in de provincies Oromi en Amhara op grote schaal voor. Een groep jonge mannen ontvoert een meisje van een jaar of 14, bijvoorbeeld als ze onderweg Is om water te halen. Een van de jongens verkracht haar, waarna zij niet anders kan dan met de verkrachter trouwen. De huwelijksceremonie (mels, in het Amhaars) vindt kort na de verkrachting plaats. 'Het is de cultuur', zegt directeur Zenaye Tadesse van de bond voor vrouwelijke juristen (EWLA), de belangrijkste feministische organisatie van Ethiopië. 'Ook de meisjes zelf en hun ouders accepteren het. Ze zien het als hun lot:

POLYGAMIE Polygamie wordt door vrouwenactivisten ook beschouwd als schadelijke traditie, maar staat niet op de lijst. Daarvoor is het verschijnsel te normaal zoals polygamie normaal is in grote delen van zwart Afrika. De islamitische provincies van Ethiopië (Somali, Afar en Harari) hebben een eigen shariawet voor familiezaken, die regelt dat mannen vier echtgenotes mogen hebben. Maar ook christenen en aanhangers van inheemse religies doen er volop aan - zonder maximum. 'Bij de Surma-stam, waar ik vandaan kom, is het heel normaal als een man zeven vrouwen heeft', zegt Tirsit Grishaw, directeur van de Deutsche Stiftung Weltbevolkerung (DSW). 'Dan heeft zo'n man maar één deken, rijk is hij niet. Met die deken gaat hij van vrouw naar vrouw, elke nacht een ander: Lachend : 'Bij de Surma werken de vrouwen, de man doet niets. O ja, toch: hij gebruikt zijn tandenstoker.'

'Wij zijn geen barbaren' roepen de Somalische immigranten. Wat een hopeloze bedoening.

Weer een onthulling over de vluchtelingenstatus (de Volkskrant, 23-01-2010, door Karolien Knols):

‘Het verdriet om wat weg, is zal altijd blijven'

De in Somalië geboren schrijfster Yasmine Allas (43) ...

... Haar leven in grote stappen: geboren in een gezin van zeven kinderen. Haar vader, militair, sterft eind jaren zeventig als Yasmine bijna 12 is. Zij, de oudste dochter, wil actrice worden, maar dat is uitgesloten – een actrice is in Somalië van bedenkelijk allooi. Al jong beseft ze: als vrouw valt er in dit land niet veel te halen. Ze verlaat Somalië midden jaren tachtig en komt na een aantal omzwervingen naar Nederland.

En hoe dat gegaan is blijkt hier:

Dan: ‘Ik hoop niet dat je me gaat vragen hoe ik naar Nederland ben gekomen. Mijn God, ik woon al meer dan twintig jaar hier, dat ligt echt te ver achter me.’

Net als die andere beroemde Somalische vluchtelinge, Ayaan Hirsi Ali, dus: door list en bedrog.

Van hierboven en vijf jaar terug (de Volkskrant, 06-06-2005, van een verslaggever):

Tilburg pakt qat aan

Het gemeentebestuur van Tilburg wil de handel in qat reguleren en onderbrengen in de Algemene Plaatselijke Verordening. ...
Tilburg kampt al jaren met overlast van qatgebruikers in wijken waar veel Somaliërs wonen. ...

Enzovoort. De bekende verhalen.
Nu het heden - de rapporteur: oorlogscorrespondent Arnold Karskens, ingehuurd door Dagblad De Pers voor een aantal van dit soort verhalen (DePers.nl, 13-07-2010, door Arnold Karskens):

Tilburg-Noord | Burgemeester Opstelten: ‘Een onaanvaardbare situatie’

Klein Mogadishu in het hart van Noord-Brabant

In Tilburg dreigt een confrontatie met qat-kauwende Somaliërs. ‘Overal worden we weggejaagd.’

Onder een boom tussen twee flats in Noord-Tilburg proppen Somaliërs blaadjes van de drug qat in hun mond. Onderwijl verkondigt een van hen, Hassan ‘al 26 jaar in Nederland’, luid zijn afkeer van het nieuwe vaderland. ‘Ik verliet Somalië voor de oorlog. Nog steeds is het oorlog voor mij, nu die tegen discriminatie.’
    Een man in witte broek en hemd beaamt het. ‘Nergens kunnen we rustig gebruiken. Overal worden we verjaagd.’
    In Noord-Tilburg woedt op kleine schaal de ‘clash of civilisations’, het conflict tussen mensen met verschillende culturele en religieuze achtergrond waarvoor de Amerikaanse politicoloog Samuel P. Huntington jaren geleden al waarschuwde. Vijftig meter van de hurkende groep Afrikanen, bijt in een keurig verzorgd interieur Berry Mol, slank en gekleed als een snelle vertegenwoordiger, op zijn tanden. ‘In de middag is het een af- en aanrijden van auto’s. Gebruikers laten lege dozen en etensresten achter en poepen en plassen op nog geen 50 meter van de school en 20 meter van de speeltuin.’
    Zijn hele leven, 31 jaar, woont Mol in de wijk Stafhasselt die onder zijn ogen veranderde. ‘De basisschool heette vroeger De Pottenbergh en nu De Regenboog.’ Twaalf vrienden zijn inmiddels verhuisd naar betere wijken. De qat-kauwers ziet hij als een symptoom van een verloederende wijk in een toch al door criminaliteit geteisterde stad. Ivo Opstelten, toen nog waarnemend burgemeester, sprak onlangs tijdens een raadsvergadering van ‘een onaanvaardbare situatie’.    ...
   Bij de Immigratie en Naturalisatiedienst IND, verantwoordelijk voor het vreemdelingenbeleid, rinkelen inmiddels de alarmbellen over de Somaliërs, zegt een Brabantse medewerkster anoniem. Zo’n 40 procent van de asielaanvragen, ruim zesduizend vorig jaar, waren van Somaliërs. ‘Mannen hebben een kort lontje. Vrouwen kunnen vaak niet eens klokkijken en raken zelfs na tien kinderen opnieuw zwanger. Als je vraagt hoe ze dat allemaal bolwerken, antwoorden ze: ‘Allah zal ervoor zorgen’. Reageer ik met: ‘De Nederlandse staat zult u bedoelen.’
    In Tilburg wordt 17,5 % van Somaliërs tussen 12 en 17 jaar verdacht van crimineel gedrag, het hoogste percentage onder jeugdige allochtonen. ...
     ...Op het bankje vertelt Aboirasak dat drie weken eerder een 38-jarige Somaliër met messteken werd gedood op de Enschotsestraat. ‘Regelmatig kwam hij hier qat eten.’ De dader was een 23-jarige landgenoot. ‘Jonge nieuwkomers zijn gevaarlijk. Ze komen net uit de oorlog en zijn zo opgegroeid.’ De reden voor de moord weet hij niet. ‘Het kan om geld zijn of om een vrouw.’   ...
    Een verbod op qat – in Europa is het alleen in Nederland en Groot-Brittannië legaal – zou de problemen verminderen. Een avondje herkauwen kost zo’n 25 euro, inclusief frisdrank. Geld dat vaak ten koste gaat van het huishoudbudget.   ...
    Van de circa 22.000 Somaliërs in Nederland is 36 procent afhankelijk van een bijstandsuitkering, meer dan welke andere migratiegroep ook. Fraude met uitkeringen en identiteitspapieren is schering en inslag. Om in aanmerking te komen voor een asielstatus in Nederland verminken aanvragers hun vingertoppen zodat ze niet kunnen worden teruggestuurd naar Griekenland, veelal het eerste land van aankomst in Europa.

Opmerkelijk: men slaat, waarschijnlijk mede door dit soort berichten, alarm (de Volkskrant, 06-08-2010, van verslaggeefster Janny Groen):

Somalische gemeenschap wil qatverbod

Qat heeft ‘een desastreuze uitwerking’ op de sociaal-economische positie en de gezondheid van grote groepen Nederlandse Somaliërs. Vanuit die gemeenschap klinkt de roep om een qatverbod steeds luider.

‘Chronische qatkauwers drukken op de Nederlandse gezondheidszorg en blijven uitkeringsafhankelijk’, zegt Abdimalik Yusuf van de zelforganisatie Dalmar. Hij is met Parnassia (instelling voor psycho-medische zorg) een voorlichtingscampagne gestart. Yusuf wijst op de ‘belabberde situatie’ van de Somalische gemeenschap. Vier recente onderzoeksrapporten schetsen een somber beeld van de groep. Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau is de positie van die gemeenschap ‘het meest zorgelijk’ van alle migrantengroepen. Veel Somalische jongeren belanden in de criminaliteit. ‘We zijn een kleine gemeenschap, de overlast blijft beperkt. Daardoor is er nauwelijks aandacht voor’, zegt Yusuf. Er wonen tussen de 22- en 27 duizend Somaliërs in Nederland.
Hij maakt zich zorgen over de ‘tweede stroom’ vluchtelingen, vooral jongemannen die sinds 2007 naar Nederland komen en van wie velen door de burgeroorlog zijn getraumatiseerd. ‘Ze spreken geen Nederlands, gaan niet naar school. Om hun gevoelens te verdoven kauwen ze de hele dag qat.’ ...

Gaatr helemaal niets van komen, natuurlijk ...

Nieuws: er zijn ook Somaliërs die niet bij Al Shabaab zitten (de Volkskrant, 29-12-2010, van verslaggevers Alex Burghoorn en Janny Groen

'Erin geluisd door landgenoten'

De twaalf Somaliërs die werden opgepakt op verdenking van terrorisme zijn niet alleen kwaad op de Nederlandse justitie. Volgens hen zitten er Somalische twisten achter.

...    Gaandeweg blijkt dat de woede van de vrijgelaten Somaliërs niet alleen gericht is op het optreden van de Nederlandse justitie. Nuur Farah, de jongere broer van de gearresteerde belwinkeleigenaar, vertelt na aandringen dat er interne Somalische twisten schuilgaan achter de arrestatieronde. 'Wij zijn erin geluisd door andere Somaliërs, omdat we ons niet wilden laten afpersen. Zij hebben de namen van de belwinkels doorgegeven aan een inlichtingendienst, misschien de CIA.'
    Het is een ingewikkeld verhaal waarin stammenstrijd, nieuwswebsites, de strijders van Al Shabaab en malafide informanten een rol spelen. Woensdag wil de groep Somaliërs in een Rotterdams buurthuis openheid van zaken geven. Hun advocaat Michael Ruperti komt donderdag met een juridisch plan van aanpak. Tot die tijd zegt hij alleen dat 'er aanwijzingen zijn dat de AIVD op het verkeerde been is gezet'.
     Spil in het verhaal is Dahir Alasow, die twee jaar geleden politiek asiel in Nederland kreeg. Hij heeft volgens Nuur Farah geprobeerd Nuurs buurman Mohamed Abdullahi R., de vrijgelaten maar nog verdachte eigenaar van belwinkel Benadir II, ruim vier maanden geleden geld af te persen. 'Toen heb ik gezegd, dat we aangifte moesten doen. Maar dat durfden de anderen niet.'
    Om hen te dwingen in te gaan op de afpersing, zegt Farah, heeft Alasow op een Somalische nieuwssite een bandopname gezet van een gesprek waarin hij zich voordoet als R. en een leider van de Shabaab-militie in Somalië aanbiedt geld over te maken naar zijn islamitische strijders. 'Wij willen met geluidsopnamen bewijzen dat die stem niet van R. is.'
    Omdat ze daarna nog niet toegaven, zou Alasow hun namen hebben doorgespeeld aan een inlichtingendienst. Hij zou daarbij geholpen zijn door zijn zwager Cabdi Shugri, een Somaliër die volgens Farah tussen Mogadishu en Nairobi pendelt en in Somalië bekendstaat als iemand die zijn vijanden bij de CIA als terroristen afschildert.
     Per e-mail reageert Dahir Alasow verontwaardigd op de aantijgingen. Hij noemt zichzelf onderzoeksjournalist, die in Breda in ballingschap zit. Momenteel verblijft hij in Nairobi, waar hij de Kerstdagen doorbracht. Hij schrijft van dezelfde stam te zijn als Mohamed Abdullahi R. Maar dat hij hem nooit heeft ontmoet en ook niet heeft gebeld. 'Ze zijn boos over een radio-interview dat ik heb gehad met een van de Al Shabaab-leiders die vrijuit heeft gesproken.'    ...

Uit dit verhaal worden twee dingen duidelijk: wat er aan Somaliërs in Nederland zit is één grote vechtende stam- en clan-bende. En ten tweede: geen van allen had toegelaten moeten worden, daar ze behoren tot de aanstichters van het stam- en clan gedoe in Somalië - er zijn in Somalië waarschijnlijk weinig tot geen slachtoffers van het stam- en clangedoe, alleen daders. Deze mensen moeten terug. Ze zitten deels al in Kenia, dus Nederland kan ze rustig uitzetten.

Precies een jaar na het laatste qat-verhaal (de Volkskrant, 06-08-2011, van verslaggever Joost de Vries):

Reportage | Somaliërs in Nederland kauwen massaal op het plantje qat, maar een verbod is in de maak

Hoe lang is Uithoorn nog qatstad?

Ruwweg driehonderd Somalische mannen hangen op het erf. Ze schudden elkaar de hand, stoeien, grappen, treiteren. Ze roken, drinken flesjes water, én ze kauwen qat.
Het terrein aan de Anthony Fokkerweg in Uithoorn bestaat uit een garage met kantoortje, een binnenplaats en twee loodsen. Vier keer per week worden hier duizend dozen met het oppeppende Afrikaanse plantje qat verhandeld. Het is de qatmarkt voor heel Noordwest-Europa. Houten planken vormen stalletjes.
Vreemdelingen zijn niet welkom, foto's maken is onmogelijk. Na enige bemiddeling mag kijken wel, en is een praatje mogelijk. 'Qat houdt ons rustig', zegt een jongen met pet. Qat hoort bij de Somalische cultuur. Kauwen doe je samen. 'Zonder zouden we criminelen zijn, erger dan Turken en Marokkanen. In Somalië kapen we schepen, 300 kilometer uit de kust!' ...

Altijd prettig om het uit betrouwbare bron te horen. Een uitstekende reden om het hele zootje uit te zetten

Veelvuldig qatgebruik vermindert de zelfbeheersing, blijkt uit een onderzoek van de Universiteit Leiden uit 2010. Qat kauwen maakt euforisch, opgewonden, praatgraag, geeft energie, stilt de honger en versterkt het zelfvertrouwen. Als het effect is uitgewerkt, blijven slapeloosheid, uitputting, verdoofdheid en depressiviteit over. Het werkzame bestanddeel van qat, cathinon, is qua structuur vergelijkbaar met amfetamine, beter bekend als de partydrug speed.
'Qat is een ziekte in onze gemeenschap', zegt Ahmed Abdulwahab, coördinator van de Somalische stichting en radiozender Dalmar. 'Veel Somaliërs leven van een uitkering, terwijl ze 30 euro per dag uitgeven aan qat. Ze raken in de schulden, verliezen hun huis en belanden op straat. Vaders verwaarlozen hun gezin omdat ze de hele nacht qat kauwen en overdag slapen.' In Nederland zijn bijna 40 duizend Somaliërs. Ruim de helft gebruikt qat, schat Abdulwahab.

Wat dat allemaal niet kost ... Neem 20 duizend per exemplaar en je hebt het al over 400 miljoen.

'Ik word heel gelukkig van qat', zegt een jongen van in de twintig. Hij heeft een grijns op zijn gezicht en het groen tussen zijn tanden.

Uitzetten - dat zal die grijns eraf halen.

Natuurlijk zijn ze in alle opzichten bijzonder vrouwvriendelijk, in Somalië (de Volkskrant, 25-07-2012, door Janny Groen):

Ontsnapt aan een 'vieze oom' in Mogadishu

Het Nederlandse meisje Sarah is vrijdag weggevlucht uit een gedwongen huwelijk in Mogadishu. Nu is ze ondergedoken. 'De Nederlandse ambassade hielp me niet.'

Tussentitel: Ik werd uitgescholden voor sletje, omdat ik mee op schoolkamp wilde
Op de eerste avond van ramadan, vrijdag 20 oktober, staat Shirin Musa te wachten in de aankomsthal van Schiphol. De voorzitter van Femmes For Freedom, dat strijdt tegen huwelijkse gevangenschap, houdt een delftsblauwe ballon met de tekst 'Welkom thuis' vast.
    Musa is nerveus. Ze wacht op Sarah, een in Nederland geboren en getogen Somalische. Ze is die dag uit Mogadishu gevlucht. Sarah (18) is als 16-jarige uitgehuwelijkt aan een twintig jaar oudere oom, die ze bestempelt als 'een oude lelijke man'. Ze zit gevangen in een polygame relatie, waarin ze is verkracht, depressief raakte en verslaafd was aan slaappillen.    ...
    Ze vertelt dat een ander Nederlands Somalisch meisje van 19, dat een soortgelijke situatie probeert te ontvluchten, die ochtend is teruggehaald door haar man. Een politieagent die op het vliegveld van Mogadishu met een foto van dat meisje rondloopt, sleept haar weg, vlak voor het instappen.    ...'
    ... Sarahs paspoort werd afgepakt. In december 2010 werd ze uitgehuwelijkt aan haar oom, die al getrouwd was geweest en een zoontje had van vier. Haar trouwfoto toont een piepjong bruidje met een intens treurige blik. De eerste week na haar huwelijk sloot ze zich op in haar slaapkamer. 'Ik wilde geen seks met die vieze man. Ik zei dat ik ongesteld was.' Ze hield dat twee weken vol, toen verkrachtte hij haar.
    'Ik was een beetje uitgescheurd, moest naar de dokter. Die zei dat we drie maanden geen seks mochten hebben, gelukkig.'
    Sarah werd depressief, deed niet anders dan tv kijken, eten, slapen. Ze was verslaafd aan de slaappillen. Toen dat werd ontdekt, brachten ze haar naar een djinn-dokter (een imam die geesten uitdrijft). 'Die ging op een trommeltje slaan en om me heen dansen. Dat duurde zeven dagen. Ik geloof daar niet in.'
    Omdat ze niet zwanger werd en haar man wilde testen aan wie dat lag, dwong hij Sarah tot gemeenschap met een vriend 'met goed zaad'. Sarah: 'Die kreeg bij zijn vrouw elk jaar een baby. Mijn man wilde per se een kind van mij. Dan was het voor hem makkelijker naar Nederland te komen.' De vriend verkrachtte haar drie keer. ...

Een bijzonder vrouwvriendelijke en beschaafde cultuur, die Somalische cultuur ...

Nog wat tekenen van beschaving (de Volkskrant, 31-07-2013, van verslaggeefster Kaya Bouma):

'Ruzie in de Vluchtflat? Dat lijkt zo, door onze Somalische orale cultuur'

Vechtpartijen, politie: een groep uitgeprocedeerde asielzoekers is na tien maanden toch maar uit elkaar gehaald.

'Ik ben blij dat ze weg zijn', zegt de 28-jarige bewoner van de Vluchtflat in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West. Hij lacht er verlegen bij. Over de problemen met de groep Somaliërs wil hij alleen praten als zijn naam niet in de krant komt. 'Anders worden ze boos.' Het zijn 'troublemakers', volgens de tengere jongen. Altijd ruzie, altijd vechten. Nu ze weg zijn, is het eindelijk rustig in de flat.
De laatste weken lopen ruzies steeds vaker uit op vechtpartijen in de Vluchtflat, een leegstaand kantoorpand waar sinds juni ongeveer honderdvijftig uitgeprocedeerde asielzoekers wonen. De politie moest er deze maand meermaals aan te pas komen om de boel te sussen. ...
'Het is een familieprobleem', zegt Bayissa Ayana (33) uit Ethiopië. De Somaliërs moeten hun problemen onderling maar oplossen, vindt hij. 'Ze vechten altijd. In de tien maanden dat we samenleven, zijn we eraan gewend geraakt.' ...

Hé, waarom zou er in Somalië nu gevochten worden ... Oh ja dat was de schuld van het westen ... Trouwens, dan heeft dat qat-kauwen toch nog zin ... Het is om de ruzies te voorkomen. Wat is de evolutie toch mooi ...
Wat de redactie herinnerde aan een bericht, dat kennelijk "vergeten" was (Volkskrant.nl, 23-07-2013, redactie; bron: IPS; foto: Reuters):

Wereldwijd 125 miljoen vrouwen besneden

Wereldwijd hebben 125 miljoen vrouwen een besnijdenis ondergaan, en nog eens 30 miljoen meisjes en vrouwen riskeren de procedure in het volgende decennium. Dat blijkt uit grootschalig onderzoek door Unicef.

Somalië is koploper met 98 procent van de vrouwen besneden, gevolgd door Guinea en Djibouti met 96 en 93 procent. ...
Toch blijkt dat heel wat moeders toch toestaan dat hun dochters besneden worden. Redenen die vaak gegeven worden zijn hygiëne, het behoud van de maagdelijkheid en vooral sociale aanvaarding.

'Heel wat moeders het toestaan' ... Percentage in Somalië: 98. (Het "vergeten" was veroorzaakt door het feit dat dit o zo pijnlijke bericht niet de printversie van de krant haalde - aldaar voert men op het ogenblik een heftige campagne om te laten zien dat de creolen er echt helemaal bij horen).
En het artikel liet ook nog even zien, onbedoeld natuurlijk, hoe dit soort achterlijkheid eruit ziet:

Fotobijschrift: Vrouwen in Somalië kopen mango's op de markt van Mogadishu. In het land is 98 procent van de vrouwen besneden.
Het absurde is dat je dit soort achterlijkheid tegenwoordig ook in Nederlandse straten kan tegenkomen ....
Nog even een herinnering aan een aantal jaren terug (de Volkskrant, 23-02-2009, door Natalie Righton

Wij zijn geen barbaren

Het is bedoeld als statement: nee zeggen tegen meisjesbesnijdenis. Daarvoor lieten migrantenvrouwen en migrantenjongeren zich portretteren. ‘Ik heb zoveel pijn gehad.’

Daar staan de barbaren. Met een arrogante blik in hun ogen.

Werkloosheid en qat-kauwen ... Helemaal niet waar, volgens de multiculturalisten. Tot er weer een zieligheidsverhaal nodig is ( De Volkskrant, 13-05-2015, van verslaggever Jonathan Witteman

Helft Somaliërs in Nederland zit in de bijstand

Er moet speciaal doelgroepenbeleid komen voor Somalische Nederlanders. Alleen zo kan de slechte positie van Somaliërs op de arbeidsmarkt worden verbeterd. Daarvoor pleiten integratiedeskundigen en veel Somaliërs zelf. ...

Dat laatste is natuurlijk weer de bekende onzin. Zoals meteen blijkt. Eerst even de reeks smoezen af:

Tussentitel: Problemen hebben te maken met een laag opleidingsniveau en zelfs analfabetisme

De hoge werkloosheid onder Somaliërs heeft voor een belangrijk deel te maken met een laag opleidingsniveau of zelfs analfabetisme, zegt onderzoeker Jaco Dagevos van het SCP.

Geldt voor alle allochtone immigranten.

... onderzoeker Jaco Dagevos van het SCP. 'Het zijn vaak jonge, alleenstaande mannen of vrouwen, die de Nederlandse taal niet goed spreken en geen geweldig ontwikkeld netwerk hebben.' ...

Geldt voor alle allochtone immigranten.

De overgang van de Nederlandse overheid naar een algemeen integratiebeleid, met weinig specifieke aandacht voor kwetsbare groepen, heeft voor Somaliërs nadelig uitgepakt, zegt Dagevos. Datzelfde denkt de Somalisch-Nederlandse jurist Mohamed Elmi, beleidsadviseur voor gemeenten op het gebied van werk en inkomen. 'Het is alsof we iemand die niet kan zwemmen in het diepe gooien en dan hopen dat hij als een Pieter van den Hoogenband door het zwembad raast.'

Geldt voor alle allochtone immigranten.
Deel twee (de Volkskrant, 13-05-2015, hoofdredactioneel commentaar door Carlijne Vos):

Integratie stokt

Onderwijsachterstand door oorlogstrauma's speelt Somalische Nederlanders parten bij hun integratie.

... De belangrijkste verklaring voor de achterstandspositie van de circa 37 duizend Somalische Nederlanders is dat zij uit een land komen dat jarenlang door oorlog is verwoest. ...

Geldt voor bijna alle allochtone immigranten.

De meeste vluchtelingen hebben hierdoor geen onderwijs gehad of bekendheid opgebouwd met functionerende instituties.

Geldt voor alle allochtone immigranten.
En hier de waarheid, deel één (de Volkskrant, 15-05-2015, ingezonden brief van Arie Berg, Voorst):

Somalische vrouwen werken wèl

Door mijn werk in de hulpverlening (her)ken ik de zorgelijke maatschappelijke situatie van veel Somaliërs in Nederland.
Onderzoeker Dagevos wijt de hoge werkloosheid onder deze groep aan een lage opleiding en analfabetisme. Volgens mij ligt het ingewikkelder.
Als hij verder kijkt, zal hij hoogstwaarschijnlijk zien dat de overgrote meerderheid van de wél werkende Somaliërs, vrouw is. Die hebben kennelijk veel minder last van deze belemmeringen.

En deel twee (de Volkskrant, 16-05-2015, ingezonden brief van Ton de Vries, Spijkenisse):

Ongemotiveerde Somaliërs

Uitstekend dat de Volkskrant op de voorpagina (12 mei) schrijft dat slechts één op de vijf Somaliërs werkt. Als PvdA-stemmer en Volkskrantlezer ben ik de politieke correctheid allang voorbij. Gelukkig leidt een dergelijk artikel ook niet meer tot grote verontwaardiging, al benadrukt het commentaar (13 mei) het oorlogsverleden als oorzaak.
    Dat is mijns inziens niet doorslaggevend, want in het oorspronkelijke artikel stond al dat de mensen uit Irak, Iran en Afghanistan het veel beter doen in Nederland. Die hebben het in hun geboorteland vergelijkbaar zwaar gehad.
    In mijn 20 jaar werkervaring bij Sociale Diensten in de Randstad sprongen de meeste Somalische mannen er voor mij uit door hun erg slechte motivatie om Nederlands te leren en een baan te vinden. Deze week waren al mijn ervaren collega's om mij eens het daar hartgrondig mee eens.
    Tekenend is daarom de praktijkervaring van de briefschrijver (13 mei), dat de wel werkende Somaliërs vrouwen zijn en geen mannen. De eerste lichting Somaliërs was eerder de bovenlaag, bepaald niet laagopgeleid en ook deze lichting was totaal niet gemotiveerd.

Waarna er nog slechts twee zaken resten: het uitzetten van alle Somaliërs, en het starten van processen tegen de onderzoekers wegens wetenschapsfraude, en tegen de media wegens voorlichtingsfraude.

Hierboven gelezen, afkomstig uit de Volkskrant: "Helft Somaliërs zit in de bijstand". Nu roepen we op deze website regelmatig dat de Volkskrant liegt. Maar de mate waarin verbaast toch telkens weer (GeenStijl.nl, 31-05-2016, door Van Rossem,

Oei. Apothekers uit Aleppo allemaal in de bijstand

Het mooie van onze verzorgingsstaat is dat je helemaal niks hoeft te doen om toch overal recht op te hebben. OK, voor je pensioen moet je wat jaartjes werk achter de kolenschoppen hebben. En WW krijg je alleen als je werkloosheid impliceert dat je eerst wel werk hád. Maar bijstand is gratis. Ook voor mensen uit Eldersstan en Verweggië die hier al dan niet bij toeval zijn verzeild. ... Het CBS meet en weet: "In 2015 kwamen er per saldo ruim 15 duizend bijstandsontvangers bij, van wie ruim 10 duizend geboren waren in Syrië." En ook: "Van de Syriërs die in de periode 2013-2015 in de bevolking zijn ingeschreven, ontvangt nu ongeveer drie kwart bijstand." Hee. Geen werk voor al die nieuwe arbeidskrachten? Nou moe! Het CBS probeert haar eigen persbericht nog wel van een sociaaldemocratisch suikerlaagje te voorzien: "De komst van asielzoekers naar Nederland is nu ook zichtbaar in de bijstandscijfers, al gaat het om een kleine minderheid van het totaal aantal bijstandsontvangers." (Het totaal is bijna een half miljoen.) Oh. OK. Jammer voor het CBS dat oudere cijfers daarbij aantonen dat huidige plus voormalige asielzoekers alsnog een groot deel van de gratis cake tot zich nemen in Neejohneemmaarmeeland. Zie grafiek onder & CBS. ...

Dit gaat over de fijne allochtone binnenkomertjes in het algemeen, maar glashelder zichtbaar is dat Somaliërs daarin ruim topscoren. Met een score van 70 procent. Zeventig. Niet dus "de helft" ...

Naar Allochtonen, haat, oorzaak

, Cultuur, eenheid

, of site home

Cultuur, gelijkheid: Somalië

25 feb.2009