Bronnen bij Cultuur, vermenging, analogie: praktijkvoorbeeldenHet eerste voorbeeld is eigenlijk het enige dat nodig is, omdat het landelijke cijfers betreft, en een essentieel onderdeel van onze maatschappij raakt: het vrijwilligerswerk (Volkskrant.nl, 23-07-2008, ANP):
Het bericht haalde de krant niet behalve een lullig itempje over bejaarden, wat wel eens zijn oorzaak zou kunnen vinden in het feit dat de Volkskrant graag vermeldt hoe goed de individuele allochtoon het ook wel niet doet als het over "de goede zaken" gaat, maar in dit geval kan dat niet, omdat overbekend is hoe de landelijke cijfers liggen (de Volkskrant, 19-02-2002, van een verslaggever):
Overal zijn allochtone vrijwilligers met een lampje te zoeken - de uitdrukking meestal staande voor het feit dat ze er in het geheel niet zijn. Het voorbeeld van de allochtone ouder en school is wat dat betreft al illustratief genoeg: zelfs waar er sprake is van direct eigenbelang, is de allochtonen inbreng en/of bijdrage minimaal. En dan hebben we het dus in eerste instantie alleen over overleg over de eigen kinderen. Nog wat voorbeelden (de Volkskrant, 31-01-2006, door Igor Wijnker):
En (Volkskrant website, Opinie, 24-10-2008, Pieter Hilhorst en Michiel Zonneveld):
Dat is inderdaad om erg om te lachen: dat het tot het echte-Marokkaan zijn behoort om geen vrijwilligerswerk te doen. Als je tenminste Marokkaan bent, want Nederlanders kunnen daar echt niet om lachen. Die zullen er eerder om huilen. Waar nog een kleinigheid bij komt. Want vrijwilligerswerk is vrijwilligerswerk als het niet betaald wordt - of tegen een kleine onkostenvergoeding gaat. Gratis onderdak valt onder geen van beide. Gratis onderdak is doodgewoon een vorm van betaling. Dit ís dus helemaal geen vrijwilligerswerk, maar betaald werk. Vooralsnog kennelijk de enige manier om Marokkanen in beweging te krijgen, want uit de rest van het artikel blijkt dat de studenten grotendeels of allemaal van Marokkaanse of islamitische afkomst zijn. Die dan kinderen op een islamitische basisschool helpen. Oftewel: dit is een islamitisch hulp-inteeltfeestje, gefinancierd door degenen die de huisvesting verschaffen. En je kan er donder op zeggen dat dat níet van allochtone kant komt. Wat de opmerking van het Marokkaanse kind duidelijk maakt, omdat het een kind is, dat het niet-vrijwilligerswerk doen endemisch is in de Marokkaanse cultuur. Dat is niet iets dat je met een hulpklasje her en der eruit krijgt. Dat duurt vele generaties. Een hoeveelheid tijd die veel te lang is ten opzichte van de ontwrichtende werking die het heeft op de haar omgevende, wel vrijwilligerswerk doende, cultuur. De zaak van het vrijwilligerswerk is dus in feite al een sluitend bewijs van hoe de aanwezigheid van allochtonen, met hun op familie, clan en etnie gerichte cultuur, het kortschalige netwerk, een onderbreking vormen van het veel langere sociale netwerk van de Nederlandse, westerse maatschappij, met haar gerichtheid op functionele en grootschalige sociale verbanden. Maar nog krasser wordt dit zichtbaar als er materiële zaken in het geding komen, zie de volgende twee bronnen (de Volkskrant, 09-06-2007, column door Aleid Truijens):
En (Volkskrant weblog, 03-07-2006, door Burro Holanda):
Wat de tweede bron (Burro Holanda is een pseudoniem van een schoolhoofd die over zijn ervaringen op school blogt) laat zien, is wat al stond bij een eerdere weergave van de eerste: de allochtone ouders kunnen dat luttele bedrag ook wel opbrengen, maar die sturen hun geld liever op naar familie in het thuisland, kopen er een huis in het thuisland van, of investeren het in islamitische piramidefondsen. Het is precies het geval van de elkaar stenen doorgevende Trümmerfrauen, waartussen je een enkeling zet die de stenen voor zijn eigen familie, clan of etnie houdt: ze verstoren het proces van de samenwerking zoals blijkt uit de reacties van de overigen in de rij in de eerste bron: 'Dat pikten die tweeverdieners niet. Ze gingen hun goeie geld niet doneren aan aso’s.' Nee, dat pikten de tweeverdieners niet - niet omdat ze het geld niet konden missen, maar omdat ze het principe niet konden missen. Het principe dat iedereen bijdraagt, en dat het hier gaat om bedragen die iedereen kan opbrengen, en die sommigen dus niet willen opbrengen. Omdat ze dat geld liever "uit het doorgeefrijtje" halen, en in eigen clan of etnie stoppen. Nee, dat wordt vrijwel nergens gepikt. Een ander hoogstbelangrijk veld waar deze familie-, clan-, en etnische binding onze westerse maatschappij ernstig bedreigt, is in haar bestuur. Onder drang van het multiculturalisme wordt gestreefd naar evenredige vertegenwoordiging van allochtonen, ongeacht hun geschiktheid, wat gezien hun culturele achtergrond dus hetzelfde soort problemen veroorzaakt als het schoolreisje. Alleen heeft het hier een eufemistische naam: cliëntilisme. Het is fraude en ondermijning van het bestuur - zie artikelen daarover hier 
.Het vrijwilligerswerk is een kracht die het gastland, het basismateriaal in de analogie, bindt, en iets is dat de immigranten, het menmateriaal mist. Dit is een reden voor ontmenging. Een andere oorzaak voor ontmenging zijn de aantrekkingkrachten binnen het mengmateriaal onderling. Uitgebreid schriftelijk bronmateriaal daarvan is gegeven hier
- maar nog aansprekender zijn de bewegende beelden in de volgende bron, een
uitzending van het multiculturalistische programma PREMtime
 .
Let op hoe de allochtonen spontaan bij elkaar kruipen, de overige bewoners
lastig vallen, en dan die overige bewoners de schuld geven van hun geïsoleerde
positie. Het is als het koolstof in het gietijzer, dat vanwege de weigering het
verschil met het ijzer te verkleinen, de eigen onderlinge aantrekkingskrachten,
en het daadwerkelijk afstoten van het ijzer, bij elkaar gaat of komt te zitten,
en dan het ijzer er de schuld geeft.
Naar Cultuur, vermenging, analogie , of site home
 .
|