Landverraders: de Volkskrant, SJW

Er moet ooit een eind aan komen, maar voorlopig is het nog steeds waar: de geestesziekte genaamd politieke-correctheid wordt voortdurend erger, volgende het proces beschreven in cognitieve dementie . De ene bron ervan steekt de andere aan, waarna die weer fungeert als bron voor andere en de eerste. Het is een cirkelproces. Een cirkelproces van radicalisering.

Hier gaat het over de Volkskrant, maar dat is slechts één van de bronnen van de politieke-corrctheid - alle andere zogenaamde "kwaliteitsmedia" of mainstream-media doen er aan mee, evenals een aantal randmedia. Die laatste hebben meer vrijheid in formulering, en bezigen gewoonlijk radicalere taal dan de mainstream-media. Onder die randmedia is Joop.nl is één van de belangrijkste, betaald en bestuurd als ze wordt door een meainstream-omroep: de VARA.

Het proces van radicalisering gaat afgekort dan zo dat de radicale uitspraken eerst op Joop.nl staan, en dan als radicaal worden gezien. Een tijdje later neemt de Volkskrant ze over, waardoor die standpunten "normaal" worden. Dat biedt Joop.nl de ruimte om nog radicalere dingen te uiten. Die dan weer later overgenomen worden door de Volkskrant ...

Enzovoort.

Dat is al een aantal jaren aan de gang, met horten en stoten. En de aanleiding voor deze verzameling, in oktober 2019, is dat de Volkskrant zojuist weer eens een stoot heeft afgegeven, met drie artikelen in dezelfde krant die een tijd geleden, zeg een half jaar terug, alleen op Joop.nl en dergelijke te vinden waren. Hier is de eerste (de Volkskrant, 29-10-2019, door Peter-Ben Smit, hoogleraar contextuele bijbelinterpretatie aan VU, Amsterdam):
  Geschiedenisdebat

Goede geschiedschrijving legt ook de rol van de macht bloot

Zodra je vertelt wat in het verleden gebeurde, maak je keuzes. Dat niet inzien, is naïef en schadelijk.

Aan het politiek gebruik van geschiedenis ergert historicus Geerten Waling zich (O&D, 24 oktober). Voor hem is het geen democratie waarin alle stemmen gelijk tellen. In plaats daarvan moeten we gewoon kijken wat interessant is. ...

Zoals uit de bovenkop al blijkt: dit artikel is deel van een lopend debat, wat draait om één en slechts één ding: immigranten maken geen deel uit van onze geschiedenis. En dan gaat het natuurlijk om de gekleurde variant: zwarten en moslims - Europese (of andere blanke)immigranten tellen niet mee in dit debat.
    Je kan dit debat afkorten tot "Geschiedenis is fout want het creëert een verschil tussen Nederlanders en immigranten".
    Die strijd wordt op allerlei fronten gevoerd, waarvan de meest recente is die rond de Gouden Eeuw => , die niet "Gouden" genoemd mag worden want "Er was ook kolonialisme en slavernij".
    Dat lijkt ook een redelijk argument, maar dat is alleen omdat men hier niet tegenin durft te gaan, want "Dat kwetst kwetsbare groepen".
    Het tegenargument is uiterst simpel: voor de Gouden Eeuw was er ook kolonialisme en slavernij, en en na de Gouden Eeuw was er ook kolonialisme en slavernij. Dat "Gouden" slaat doodgewoon op het verschil met ervoor en erna.
    Maar dat is dus één van de kenmerken van dit gebeuren: de redelijke stem bereikt het publiek niet omdat ze gecensureerd wordt door de media. Geen absolute censuur, want dat zou te veel opvallen. Het bovenstaande artikel is een reactie op een artikel van historicus Geerten Waling, één van de weinigen die een rationeler standpunt durft in te nemen. Maar dat in de Volkskrant dus op een enigszins verhullende manier doet, want anders kan hij nooit meer terug komen. En gepubliceerd worden is en blijft belangrijk.
    Welk soort niet-politiek-correct artikel ook altijd onmiddellijk gevolgd wordt door minstens één, maar vaak twee of meer artikelen die er tegenin gaan en het reguliere poltiek-correcte standpunt propageren.
    Zoals bovenstaande.
    Waarvan die tot nu toe alleen citaten zijn weergegeven die volkomen open deuren zijn. En waar Geerten Waling het ongetwijfeld mee eens is. Alleen doet de huidige auteur alsof dat niet zo is.
    Een eerste retorische truc, dus: die van de stroman of stropop : de andere partij een standpunt in de mond leggen dat hij niet heeft (meestal van de soort "zwart-wit of extreem-maken" ).
    En dat heen-en-weer schuiven met standpunten gaat voortdurend door:
  ... Over slavernij en politionele acties vindt hij: 'Wij hoeven als huidige generatie niet op te draaien voor wat verre voorouders hebben gedaan of nagelaten.' Hij noemt dit 'redelijk blijven'. ...

Oftewel: de auteur verschuift Waling's standpunt naar "onredelijk".
    Zonder een argument te noemen.
    In de werkelijkheid is Waling's standpunt een volkomen open deur: "We moeten de kinderen van nazi's niet aankijken op wat hun vaders gedaan hebben". Een uitspraak in vele soorten en omstandigheden gedaan
    De auteur is het er niet mee eens:
  ... Ik zag gelijk een pijprokende professor voor me die nog eens rustig uitlegt hoe het zit. Objectief, deskundig, boven alle partijen verheven.  ...

Oftewel: "Persoon A zegt B, maar dat is niet waar omdat persoon A niet deugt".
    In taalkundige termen: een Ad hominem . Eén van de foutste retorische trucs.
    Gevolgd door een kleinere
  ...  Een romantisch beeld.  ...

Ook een aloude: "Uitspraak A is gedaan door persoon B (of vele personen B) - Persoon B deugt niet - Dus uitspraak A deugt niet" (hier: personen B is "de romantiek")
    De oude naam hiervoor is "Non sequitur" : het gestelde volgt niet uit de gedane aannames".
    Gevolgd door:
  ...  zoals veel romantiek is Walings voorstelling van zaken van een verbijsterende, zelfs schadelijke naïviteit.    ...

Dat is er eentje die benoemd is door deze redactie als "Ad ponandum" : zomaar iets stellen zonder enige begronding of argumentatie.
    Op dit punt kan je je al een voorstelling maken van wat hier betoogd gaat worden, want de auteur lijkt te reageren op een heel andere uitspraak dan Waling gedaan heeft, namelijk "We moeten ons niets van kolonialisme en slavernij aantrekken".
    Waling stelt: "Het heden is niet verantwoordelijk voor daden in het verleden".
    De auteur gaat verder op zijn eigen weg:
  ...    Geschiedenis als 'gewoon kijken wat we interessant vinden' is allang verleden tijd. ...

Dat heeft Waling niet gesteld: de auteur vindt doodgewoon andere dingen interessant dan Waling.
  ... is allang verleden tijd. Maar goed ook, want net als pijproken, is het behoorlijk ongezond. Iets anders denken is naïef. ...

Vale retoriek. Inhoudsloos.
  ... De reden hiervoor is dat een historicus altijd macht uitoefent. Zodra je vertelt wat in het verleden gebeurde, maak je keuzes. Dat heeft gevolgen. Wat je niet noemt, raakt vergeten, wat je wel noemt, wordt herinnerd. Dat bepaalt welk verhaal ertoe doet.
    Meestal is dat het verhaal van wie de dienst uitmaakt, kortom: de geschiedenis van de overwinnaar. Daarmee zijn vergeten en herinneren heel politieke zaken. ...

Open deuren. Dit geldt voor beide kampen. Walings selecties of die van de auteur.
  ... Waling zelf laat dat eigenlijk al zien, zoals twee voorbeelden uit zijn betoog laten zien: de roep om redelijkheid en de stelling dat we de last van het verleden niet hoeven dragen. ...

Wat Waling stelt klopt: het nazikind hoeft niet de last van de vader te dragen.
    Wat niets te maken heeft met het voorgaande over selectie.
  ... Walings verlangen naar redelijkheid klinkt nuchter en objectief: 'Ik wil nieuwsgierig zijn naar de geschiedenis en wel vooral redelijk blijven.' Daar hoort voor hem aandacht en waardering voor Nederlandse geschiedenis en identiteit bij, want veel Nederlanders voelen zich nu eenmaal Nederlander. Als je het zo stelt, bepaalt de meerderheid de historische agenda. Dat is een typisch democratisch argument, natuurlijk, iets wat Waling tegelijkertijd ook niet wil.    ...

Sofisterij: het onderwerp van het vak geschiedenis wordt bepaald door de cultuur waarin het vak wordt beoefend: "Duitse geschiedenis voor de Duitsers", enzovoort, maar de uitoefening van het vak geschiedenis begint voornamelijk bij deskundigen (academici), en is geen democratie.
  ... Ook laat dit voorbeeld zien hoe macht een rol speelt. Historici moeten daarmee oppassen: waarom zou je met de meerderheid willen meewaaien? Is het niet een taak te onderzoeken wat de meerderheid liever vergeet? Dat immigratie in de 'Gouden Eeuw' een stuk hoger lag dan nu, bijvoorbeeld? Of dat in tolerant Nederland katholieken eeuwenlang tweederangsburgers waren?    ...

Stroman: dat zijn zaken die Waling ook wel weet en erkent.
    Zelfs deze redactie.
  ... Het meest fataal voor Walings betoog is zijn stelling dat we de last van het verleden niet hoeven te dragen. Het lijkt wel alsof hij een toverstokje heeft: wat onze verre voorouders gedaan hebben, gaat ons niet aan. Weg is het probleem. Was het maar zo.

Waarop deze redactie terug ging kijken of er niet iets fout gekopieerd was: "Dat hadden we toch al gehad...?"
    Klopt, dat hadden we al gehad. Het is een bijna letterlijke herhaling.
    Een letterlijke herhaling van een leugen want dit is dus niet zo.
    Dat gaat heel vaak samen: leugens en herhaling.
  ... te dragen. Het lijkt wel alsof hij een toverstokje heeft: wat onze verre voorouders gedaan hebben, gaat ons niet aan. Weg is het probleem. Was het maar zo.

En ook met dit: vale retoriek. Inhoudsloos, dit citaat.
    Maar we zijn er bijna:
  ...     Groepen die tegen wil en dank de last van de geschiedenis dragen ...

Bijna ...
  ...     Denk aan ... wie tot slaaf gemaakten als voorouder heeft, of aan de Joodse gemeenschap. ...

En daar zijn ze: de allochtonen. Oh nee: gekleurde of niet-westerse immigranten.
    Hé ... Joden in plaats van moslims ...
    Heel apart
    Maar in dit verhaal moet dat ook wel, want met moslims hebben Nederlanders helemaal geen gemeenschappelijke geschiedenis. Zoals wel met 'tot slaaf gemaakten'.
    Maar ja, dat gaat natuurlijk razendsnel fout:
  ... Vanwege discriminatie, achterstelling of trauma's sta je aan het begin van de je leven al gelijk met 3-0 achter. ...

Het gaat om groepen die vróéger te lijden hebben gehad.
    En dus nu met 3-0 achter staan.
    Joden en 'tot slaaf gemaakten'.
    Kijk, had hier moslims en 'tot slaaf gemaakten gestaan, had je je iets bij kunnen voorstellen: beide hebben in het huidige Nederland een positie van achterstand.
    Zou je de prominentheid van de genoemde groepen bepalen, rekening houdend met hun grootte, hebben Joden (met hun slechts 50 of 70 duizend achterban) ongetwijfeld de meest prominente positie in de maatschappij. Ook ten opzichte van Nederlanders. Joden staan, snel geschat, met minstens 10-1 vóór.
    Gevolgd door:
  ...  De last van de geschiedenis is een feit ...

De derde.
    Eventjes alle drie bij elkaar - pardon: vier: we vonden er nog een:
  ...  Waling ... zijn ... stelling dat we de last van het verleden niet hoeven dragen ...
    Het meest fataal voor Walings betoog is zijn stelling dat we de last van het verleden niet hoeven te dragen. ...
    Groepen die tegen wil en dank de last van de geschiedenis dragen, ...
    ... De last van de geschiedenis is een feit, geen keuze. ...

Tja, daar komt het dus allemaal op neer, hè ... De geschiedenis bepaalt je maatschappelijke leven en succes.
    Met etnieën die met 3-0 achter staan, en ...
  ...   omdat wie in de geschiedenis minder leed daarvan ongemerkt profiteert. ...

.. een etnie die met 3-0 voor staat.
    En dat verschil ...
  ...   omdat wie in de geschiedenis minder leed daarvan ongemerkt profiteert. ...

... wordt bepaald door de geschiedenis.
    En die geschiedenis ...:
  ...  profiteert. Vaak zijn dat juist precies ook de mensen die de geschiedenis schrijven. Zij bepalen ook in alle redelijkheid wat wel of niet interessant is.    ...

... wordt bepaald door degene die niet leden in de geschiedenis: de etnie die met 3-0 voor staat. De Nederlandse etnie
    Oftewel: het maatschappelijke achterblijven van de anders-etnische groepen wordt veroorzaakt door de Nederlanders met een Nederlandse geschiedenis.
    Tweede afkorting: het huidige leed oftewel de huidige achterstand van ander-etnische groepen is de schuld van de Nederlanders.
    Derde afkorting: "De achterstand van de allochtonen wordt veroorzaakt door de Nederlanders".
    Vierde afkorting: "Nederland is institutioneel racistisch".
    Vijfde afkorting: "Alle Nederlanders zijn racisten".
    De vierde afkorting is tevens die van het programma van Philomena Essed, Gloria Wekker, en dergelijke.
    De vijfde afkorting is tevens die van Sylvana Simons, Jerry Afriyie, Michtell Esajas en dergelijke.
    Met aan het einde van het artikel nog een versie van de auteur in de vorm van zijn oplossing van "het probleem":
  ...  Dat doet goede geschiedschrijving namelijk: herinneren aan vergeten stemmen en groepen.  ...

Oftewel: de het racisme van Gloria Wekker en activisme van Jerry Afriyie,  moet de invulling van de geschiedenis bepalen.

Waarmee volkomen duidelijk is welk kader de opvattingen van deze auteur liggen: die van de social justice warrior in westerse maatschappijen (de oorsprong van de terminologie ligt in Amerika). In de westerse maatschappij hebben anders-etnische groepen een maatschappelijke achterstand, en die achterstand is de schuld van de autochtone, blanke etnie.

De blanken veroorzaken social injustice, en de social justice warriors bestrijden die oneerlijke ongelijkheid.

Of in wat radicalere termen: de social justice warriors bestrijden discriminatie en racisme.

Het tweede artikel valt ook binnen dit kader (de Volkskrant, 29-10-2019, door Wim Bossema):
  Debat over raciale verhoudingen

Hallo, wit privilege, hoe gaan we met je om? Kijk op Netflix

Oftewel: hetzelfde verhaal, maar dan van de andere kant benaderd: van de kant van de blanke onderdrukkers.
    En er is hier ook geen enkele twijfel dat dit waar is, hè ...
    Bewijs hoeft niet geleverd te worden.
    We gaan meteen over tot de bestrijding:
  Die hele (zwarte) identiteitspolitiek is een modegril die uit de Verenigde Staten is komen overwaaien, is de vaak gehoorde kritiek op anti-racistische activisten in Nederland. Dat slecht vertaalde jargon ('tot-slaaf-gemaakten' klinkt anders dan 'enslaved') zou hier niet van toepassing zijn; de raciale verhoudingen hier zijn toch niet te vergelijken met die in de VS met zijn bloedige geschiedenis van slavernij, segregatie, lynchpartijen en politiegeweld? De felheid van het debat in de VS valt misschien nog te begrijpen, maar zou hier niet passen. Maar eerlijk gezegd zou wat meer overwaaien van dat Amerikaanse debat de discussie in Nederland goed kunnen doen.

Oftewel: "Meer, meer, meer polarisatie en radicalisering!!!".
  Kijk maar eens naar Netflix. Opvallend hoe nadrukkelijk aanwezig de raciale verhoudingen zijn in de programmering van dit toonaangevende netwerk. ...

Hoe is het mogelijk: "Kijk maar eens naar hoe radicaal de politieke-correctheid in de Amerikaanse media is!"
  Wat ook opvalt is de veelzijdigheid  in het debat. De aangrijpende serie When They See Us, het nagespeelde drama van de vijf gekleurde tieners die ten onrechte werden veroordeeld voor verkrachting en mishandeling van een blanke jogster in New Yorks Central Park dertig jaar geleden, deed het debat oplaaien over het politieoptreden met afgedwongen 'bekentenissen' en raciale framing.

Ja ja, veelzijdigheid. In deze zaak; weggelaten werd dat ten eerste deze lieden wel degelijk aanwezig waren in het park, en dat ze wel degelijk daar (kleinere) criminaliteit bedreven.
    Ook weggelaten dat dit soort vergissingen ook blanken overkomen. Bijvoorbeeld in de Ina Post, Schiedammer parkmoord, de Putterse moordzaak, enzovoort uitleg of detail . Allemaal foutief veroordeeld, allemaal blanken.
  ... de serie Dear White People, al drie seizoenen lang een veelbekeken komedie. In 2020 volgt een vierde en laatste seizoen. Regisseur Justin Simien kiest onomwonden voor een perspectief vanuit de personages van kleur ...

Spijkerhard racisme.
  ... Op een imaginaire universiteitscampus twisten facties, van de conformistische studentenbond tot de radikalinski's over het te gebruiken jargon, over de strategie en houden onderlinge wedstrijdjes wie het best is in het zwarte bewustzijn.    ...

Spijkerhard racisme.
  ...    Voor een lange Netflix- documentaire ging cabaretier Chelsea Handler, die heel wat 'foute' grappen maakte in haar shows, op onderzoek uit: Hello, Privilege, It's Me, Chelsea.  ...

Spijkerhard racisme.
    Overigens doet dit denken aan de titel van het boek van Anousha Nzume naar de leer van Gloria Wekker: Hallo, witte mensen:.
    Antwoord: "Rot op, neger!".
    Dit wat betreft de effectiviteit van deze aanpak.
  ...    Handler praat ook met witte racisten en gaat op bezoek bij de witte onderklasse, de 'white trash', zoals een van hen zichzelf licht verongelijkt noemt. Hij heeft het niet beter dan zijn zwarte buren, dus voor hem is het begrip 'wit privilege', dat Handler hem voorlegt, nogal abstract. Maar na wat doorpraten, vertelt hij over voorvallen waarbij zwarte buren door de politie werden opgepakt of beboet, terwijl hij en andere arme witten er met een vermaning vanaf komen. Bedoelt Chelsea misschien zoiets?  ...

Allemaal zorgvuldig gescript en geïnstrueerd, als het niet doodgewoon acteurs betreft. De waarheid doet er hier absoluut niet toe, het gaat om de boodschap.
    Oh, en zwart racisme ...
    Nooit van gehoord ...
    En als toetje:
  ...    Het ontroerendste verhaal in de documentaire is dat van haar zelf: hoe ze als ontspoorde Joodse tiener   ...

En waarom zijn we daar nu helemaal niet verrast over ...
    Die Amerikaanse rabiate politiek-correcte media worden net als hier ideologisch gedomineerd door dit soort lieden: van Wolf Blitzer tot Rachel Maddow.
    En zo we hebben hier weer bijna het hele spectrum bij elkaar: zwarten, Joden, en social justice warriors. Ontbreekt: de moslims. En, om in de sfeer te blijven: low and behold (de Volkskrant, 29-10-2019, door Halima Bouras):
  Diversiteit werkvloer begint op ministeries

Met de standaard-taal van moslims: eisen uitleg of detail . En geen bescheiden eisen, maar het opeisen van topposities, ongezien de capaciteiten:
  ...    Als minister Koolmees graag evidencebased interventies wil toepassen, stel ik voor dat hij lessen trekt uit de ervaringen van de Participatiewet uit 2015. Het zwaarst mogelijke wapen in de strijd om meer diversiteit op de werkvloer is destijds toegepast. De quotumregeling ...

Oftewel:  "Meer, meer, meer, Jodenhatende moslims à la Yasmina Haifi uitleg of detail en blankhatende moslims à la Sinan Çankaya uitleg of detail op ministeries!".
   Tenslotte wonen er 800 duizend op allerlei manier overlastige moslims in ons land, dus moeten die 8 duizend die kunnen lezen en schrijven allemaal een gemakkelijk baantje passend bij hun verheven geestelijke status van de blanke honden, apen en varkens krijgen.

Oftewel: dit zijn op één dag drie stuks van het soort stukken dat de haatzaai-website Joop.nl overbevolkt.

De Volkskrant heeft het stadium van Joop.nl bereikt qua politieke-correctheid.

Het stadium van het social justice warrior-schap.

Op naar de volgende fase.

Is er nog een niveau tussen dit en geweld...?


Naar Landverraad , of site home ·.

30 okt.2019