Sociologische begrippen: diversiteit, campagne

Na het doorbreken van het taboe op het wijzen op de negatieve aspecten van allochtone immigratie, met de Fortuyn-revolutie van 2002, is, ondanks verwoede pogingen dit in te dammen, een dusdanig gestage stroom op gang gekomen, dat vrijwel alle absoute zekerheden van de multiculturele samenleving zijn gesloopt, en veranderd in zekerheden onderhouden door ideologische eilanden. Eilanden ter grootte van continenten, maar toch is dat vooruitgang vergeleken bij het volstrekte monotone aaneengesloten landschap van daarvoor.
    Daarmee is ook de zendingsdrang voor diversiteit voor een flink deel bekoeld. Maar onderstaand laat de Volkskrant zien dat het wat haar betreft nog lang niet weg is (de Volkskrant, 20-02-2013, door Philippe Remarque):
  Philippe Remarque: 'Goed Volk gaat even koffie halen en een stukje tikken', klonk het ter redactie

Ja, er zijn misschien wat bijgedachten te bedenken bij de Goed Volk-campagne van de Volkskrant, schrijft hoofdredacteur Philippe Remarque. Maar hij kijkt tevreden terug op de eerste campagnereeks. 'Inhoud en plezier, diepgang en persoonlijke smaak, willen we daarmee zeggen, het zit allemaal in de Volkskrant.'


De mannen van communicatiebureau KesselsKramer gaven ons ieder een dun en groot boekwerk in handen. Ik was gegrepen. Een campagne zonder loodzware ernst of bombast. Goed getroffen foto's.
    Een krant die zichzelf niet ziet als een belangrijke meneer, maar de lézer centraal stelt: een dromerige studente, Marokkaanse jongens met een open geest, een goedlachse man met een snor. ...

Eén op de veertig inwoners van Nederland is Marokkaan. Daarvan is er een fractie die studeert. En van die fractie heeft weer een fractie een open geest. Je kunt ze bijna tellen. Toch worden ze hier voorgevoerd als een representatief deel van Nederland. Uitsluitend en alleen om diversiteit, en de immigratie die daar bij hoort, voor te stellen als iets moois:
  In mijn kantoor luisterden we op de laptop naar mogelijke stemmen voor de voice-over. Het werd Johan Fretz, een stem met een mengeling aan invloeden. En toevallig ook nog sinds kort onze opiniecolumnist.

'Een stem met een mengeling van invloeden'... Diversiteits-filie. In normaal Nederlands: "Iemand met een hoorbaar accent". Komt het uit Brabant of Limburg wordt er door dit soort grachtengordelaars meewarig en neerbuigend over gedaan. Komt het van lieden met achterlijke culturen, is het ineens prachtig. Want het is "diversiteit", hè ... En zulk soort figuren worden aangenomen om het migratiefundamentalisme en nomadisme verder te propageren. Samen met de al zeer diverse Arnon Grunberg (joods), Sheila Sitalsing (hindoestaans), Pam (joods), Marbe (joods), Brill (joods), Fretz (half-creools), Duurvoort (creools)Wagendorp (joods), Bessems (joods), Bleich (joods), Tempelman (joods) ... Verrek, die diversiteit is wel bijzonder erg divers ...
    Overigens: het meningenpalet van dit groepje is lang niet zo divers als hun etnie. Het meningenpalet van dit groepje is zo weinig divers als een onontdekte groep hottentotten in het meest afgelegen deel van de woestijn.
    En wat staat tegenover al die diversiteit als alternatief:
  'Goed volk' roep je in het zuiden van Nederland, als je bij een boerenhoeve op de deur klopt', wierp reclamebaas Erik Kessels tegen. Hij kan het weten, hij komt er vandaan. Maar toen Kessels weg was, kwamen we bij de nabespreking zorgwekkend snel terecht bij het nationalisme van de jaren dertig.

Tegenover diversiteit staat de holocaust.
    Hier de bij het artikel staande beelden - een grote parade ter promotie van de diversiteit - en immigratie:
 
 
 

En degene die al in de praktijk te zien zijn geweest:
 
 
 

En dit is volstrekt representatief. Niet voor Nederland, maar wel voor wat er in de media gebeurd. Alles met een kleurtje dat kan lezen of schrijven wordt voorgevoerd, om maar te laten zien hoe goed diversiteit is. En immigratie.

De academia is ook een broeinest van diversiteitsracisme (Leids universiteitsblad Mare, 12-09-2013, door Vincent Bongers):
  Universiteit krijgt diversity officer

Het college van bestuur wil dat vrouwen, allochtonen, minderheidsgroepen op basis van seksuele oriëntatie en mensen met een functiebeperking meer kansen krijgen op de universiteit. Om dit voor elkaar te krijgen, komt er nieuw beleid dat vorm wordt gegeven door een diversity officer.  
    Een ‘lid van de wetenschappelijke staf’, bij voorkeur een hoogleraar, gaat deze functie invullen, schrijft het college aan de universiteitsraad. ...

Eerst even vertalen: "diversity" gaat over vrouwen, allochtonen, homo's/lesbos', en gehandicapten. Volgens het bestuur van de UL. Daarvan vallen er een paar af; Voor vrouwen wordt al zo lang campagne gevoerd, dat hele studierichtingen als psychologie en diverse talen uit niets anders dan vrouwen bestaan - het bevorderen van nog meer vrouwen is water naar de zee dragen. Gehandicapten worden allang vertroeteld, en bovendien is dat een zo weinig substantiële groep dat ze op persoonlijke basis afgehandeld kunnen worden. Homo's en lesbo's wordt geen strobreed in de weg gelegd, dus wat daarvoor in de vorm van "kansen" gedaan kan worden is volstrekt duister.
    Houden we slechts één doelgroep over voor het diversiteitsbeleid. En drie keer raden welke dat is... Inderdaad: de allochtonen.
    Voor nuchtere mensen de vraag: wat kunnen die nu bijdragen? Creools Frans onderwijs? Islamitische natuurkunde? Nee, wat ze bijdragen is dit:
  Vicerector Simone Buitendijk wil dat er een cultuuromslag komt op de universiteit. ‘Diversiteit is geen probleem, maar een kans’,

Nou ... is dat niet fantastisch...? Ze dragen diversiteit bij en diversiteit is een kans.
    Waarop de nuchtere mens weer een vraag stelt: een kans op wat? De diversiteit die vastzit aan de multiculturele samenleving is al vijftig jaar een kans, maar er zijn tot nu toe vrijwel alleen nieten uit die kansenmolen gekomen, en een paar eigen-geldjes.
    Maar er zijn nog wat dwingende redenen:
  Want ‘de universiteit wil attractief zijn voor een zo breed mogelijke waaier van talent.’ En dat niet alleen uit ‘oogpunt van maatschappelijke rechtvaardigheid’

Ahhh ... 'maatschappelijke rechtvaardigheid ... Dat kennen we: dat negers en moslims niet zo veel bij de universiteit te vinden zijn, komt omdat wij Nederlanders de negers en moslims onderdrukken .
    Eigenlijk kon je het al aflezen uit die lijst doelgroepen: drie leugens die erbij gehaald worden om de lading van het beleid te dekken: het gaat om allochtonen. En dat weet je ook meteen dat dit de zwartste bedoelingen heeft. Dit gaat natuurlijk over voortrekken: lagere normen voor moslims en negers. Net als in Amerika, geïllustreerd door de bake sale: goedkopere cakejes voor negers en moslims uitleg of detail .

Eerder elders op de site opgeslagen (de Volkskrant, 20-06-2012, van verslaggeefster Sterre Lindhout):
  Geen schoolklassen speciaal voor jongen

...    Jongens presteren op de middelbare school slechter dan meisjes: ze blijven vaker zitten, zakken af naar een lager niveau of zijn vervelend in de klas. Dit 'jongensprobleem' leidde tot vele speculaties: het onderwijs zou teveel gefeminiseerd zijn en jongens zouden niet goed gedijen onder vrouwelijke leraren.
    Daar is niets van waar, stellen twee in opdracht van het ministerie van OCW uitgevoerde onderzoeken, een door het Kohnstamm Instituut en een door onderwijsadviesbureau APS. De onderzoekers kregen de opdracht te kijken op scholen waar jongens het goed doen en te onderzoeken waar dat aan ligt.    ...

Om vervolgens met allerlei situaties te komen die het tegengestelde bewijzen. Het "niet-waar-zijn" van de invloed van het geslacht van de leraar staat er omdat dat niet kan en mag: de seksen zijn identiek en het verschil slechts veroorzaakt door opvoeding uitleg of detail . Dit dus komende van het instituten die een hoofdbijdrage hebben geleverd aan de ondergang van het Nederlandse onderwijs.
    Maar waar het hier om gaat is dit:
  ... Ingrid Heemskerk van het Kohnstamm Instituut. 'Het belangrijkst is dat scholen een visie ontwikkelen die gericht is op diversiteit.' Ook maakt het geen verschil of er een man of een vrouw voor de klas staat. ...

Dus twee verschillende uitingen van dezelfde ideologische meuk: absolute gelijkheid van man en vrouw, en gelijkheid van culturen die toch zozeer verschillen dat je in je visie rekening mee moet houden. Dit laatste onder het motto "diversiteit".

De Universiteit Leiden is hartstikke voor diversiteit, lazen we al eerder. Wel een speciaal soort diversiteit (Leids universiteitsblad Mare, 12-12-2013):
  Pieten naar de voedselbank

Het faculteitsbestuur van geesteswetenschappen heeft op 4 december ernstig overwogen om geen chocoladeletters uit te delen. De achthonderd letters, met een zwarte piet erop als versiering, waren toen al geleverd.
    Vorig jaar werden gelijksoortige letters ook al uitgedeeld, maar dat kwam de faculteit toen op kritiek te staan in Mare. Volgens medewerkers Maartje Janse en Karwan Fatah-Black in een ingezonden brief verwees het pietje naar ‘stereotype raskenmerken, zoals dikke lippen, oorringen, en kroeshaar’.
    Daarmee koos de universiteit er volgens de briefschrijvers voor om ‘zich te vereenzelvigen met een traditie die niet alleen controversieel, maar ook zo’n beetje aan zijn eind gekomen is: de traditie waarin Sinterklaas wordt afgebeeld met een karikaturale zwarte knecht.’  
    ‘Niemand van ons wist daarvan’, vertelt Jolanda Riel, directeur bedrijfsvoering bij geesteswetenschappen. ‘We hebben dit jaar opnieuw de standaardletter besteld, daar zit een pietje op. Net als op de letters die bij het Honours College zijn uitgedeeld overigens.’ De pietenhoofdjes verwijderen bleek een wel érg lelijk resultaat op te leveren. Uiteindelijk werd de beslissing om de letters, met versiersel, af te halen aan de medewerkers zelf overgelaten. Zo’n honderd letters zijn niet opgehaald. ‘De medewerkers hadden maar een dag de tijd. Sommigen waren misschien niet in de gelegenheid’, verduidelijkt Riel. De overgebleven letters zijn geschonken aan de voedselbank.

Oftewel: diversiteit is dat de Nederlandse cultuur niet mag.

Een veelgebruikt voorbeeld van de goede werking van diversiteit (de Volkskrant, 15-01-2014, van verslaggever Wilco Dekker):
  Diversiteit kleurt de bedrijfstop

Het hogere management van grote Nederlandse bedrijven is behoorlijk internationaal, blijkt uit onderzoek van de Volkskrant. Dat werkt goed, al zijn er ook cultuurbotsingen.

Dat laatste staat er omdat de werkelijkheid in dit geval, waar het redelijk goed meetbaar is, niet ontkend kan worden: 80 procent van de bedrijfsfusies mislukt, en in het overgrote deel (mede) vanwege cultuurverschillen. En dat gaat dan meestal over fusies binnen dezelfde basiscultuur. Niet over de diversiteit waar het hier om gaat: die bij meningen van cultureel en etnisch verschillende culturen - let op dat woordje 'kleur' in de kop. Dat gaat in feite doodgewoon weer over ras (wat niet mag als je gaat uitleggen dat er iets niet werkt).
    In het artikel wordt men concreet aangaande de cultuurverschillen die in diversiteit zitten. En dan wordt de waarde ervan meteen volkomen helder:
  Als Peter Jenkins vergadert met de Aziatische topmanagers van chipmachinefabrikant ASML, laat hij altijd een partijtje gele Post It-papiertjes aanrukken. In de Aziatische cultuur staat het namelijk - geheel in tegenstelling tot de Nederlandse - niet in erg hoog aanzien luid en duidelijk je eigen mening uit te venten.
    'In een collectieve cultuur als de Japanse is nee zeggen zelfs onbeleefd. Door ze antwoorden te laten opschrijven op de gele papiertjes, in onze voertaal Engels, voelen de Aziatische collega's zich toch vrij hun mening te uiten', zegt Jenkins. 'In de Aziatische cultuur gaat het erom wat er wordt gezegd, maar vooral ook om wat er níét wordt gezegd. Daar moet je goed op letten, heb ik de afgelopen jaren geleerd.'    ...

Waarom zijn er dan toch die gele papiertjes? Waarom niet gewoon de Aziatische cultuur (deels) overgenomen? Antwoord: omdat dit een technologisch bedrijf is, en in een technologisch bedrijf gaat het erom of iets al dan niet werkt. Komt iemand met iets dat niet werkt, moet er op één of andere manier "Nee" tegen hem gezegd worden.
    En dit is natuurlijk slechts een enkel voorbeeld van het grote belang in een technisch bedrijf: open communicatie is van het grootst mogelijk belang. En dit geldt voor alles dat gaat om objectieve werking, objectieve werkelijkheid en inhoud in het algemeen.
    Dus die Aziatische cultuur is bij ASML niet gelijkwaardig. En bij al die andere genoemde zaken ook niet. De Aziatische gezagscultuur is een belemmering op goed functioneren in inhoudelijke omstandigheden. En voor andere culturen geldt dit nog veel meer. Waarbij de Nederlandse cultuur er in bijna alle opzichten positief uitschiet:
  Op mondiale schaal wordt er onderscheid gemaakt tussen de Amerikaanse cultuur (met de nadruk op prestaties en efficiency), de Europese (minder hiërarchisch, meer individu) en de Aziatische, waar het collectief voorop staat. Nederlanders fungeren vaak als 'Mister Switch', zegt Caroline Visser van KPMG. 'Wij' kunnen onszelf goed neutraal opstellen en de plooien tussen andere culturen gladstrijken, helemaal als we er zelf beter van worden. 'Dat is onze VOC-mentaliteit', zegt Visser. 'Het zit al eeuwen in ons dat we goed kunnen accommoderen.'
    Als Brit bij een Nederlands bedrijf - 'jullie zijn tamelijk direct, ja'- kan Peter Jenkins van ASML dat beamen.

Dit is dus de stand van zaken als je de verstrekte gegevens gaat analyseren: die verschillende gezagsverhoudingen zijn niet gelijkwaardig. De Volkskrant vervalst en misbruikt ze voor een pleidooi voor diversiteit:
  ... Peter Jenkins van ASML dat beamen. Voor hem is het geen vraag meer of de diverse nationaliteiten in de top belangrijk zijn voor de chipmachinefabrikant. 'Het is zelfs essentieel voor een bedrijf zoals ASML, met 60 tot 70 procent van de omzet in Azië, nog eens 20 tot 30 procent in Amerika en 5 procent in Europa. Dat succes was niet mogelijk geweest zonder de verschillende culturen van de klanten en het management te begrijpen.'

Het is belangrijk om "inboorlingen" uit andere culturen in je bedrijf te hebben, om met die "inboorlingen" te communiceren op een manier die zijn begrijpen - dat wil zeggen: die zij "passend", "fatsoenlijk" en "sociaal aanvaardbaar" vinden. En die vrijwel altijd neerkomen op verbale trucs om bestaande wanstaltige gezagsverhoudingen te verzachten en/of verhullen. Maar dat is geen "waarde" van diversiteit", maar "nuttigheid", wat een geheel andere zaak is: het kan nuttig zijn iemand een klap voor zijn kop te geven, maar "klappen voor koppen geven" is geen (positieve) waarde.
    En in dit specifieke geval gaat het om gezagsverhoudingen, maar dan je dus bijna iedere andere cultuureigenschap voor invullen: de westerse variant werkt redelijk tot goed, de niet-wetserse slecht tot niet. Maar om dat enorme verschil te verhullen, moeten we dus aan de "diversiteit". omdat het zo goed zou werken:
  Diversiteit - man/vrouw, oud/jong, westers/niet-westers - leidt volgens diverse studies tot betere bedrijfsprestaties.

Vrijwel zeker allemaal Diederik-Stapel- of "betaald advies"-onderzoeken . Leugens. Als ze al bestaan, want deze redactie ziet niets anders dan een kringetje verwijzingen ernaar, zonder er ooit één gezien te hebben.
  Bedrijven met een grotere diversiteit zijn bijvoorbeeld vaak innovatiever, omdat ze makkelijker vaste patronen ter discussie stellen en creatief zijn in het vinden van oplossingen.

Alweer: er is geen enkel onderzoek of bewijs hiervan te vinden. het wordt voortdurende doorverteld binnen dit kringetje van multiculturalisme-aanhangers. Alle gezond-verstand wijst op het tegendeel: het heeft geen enkele waarde om bij het ontwerpen van een hogesnelheidstrein iemand in het team te hebben die besneden is, of nog erger: iemand met een hoofddoek (naar V.S. Naipaul: vraag: "Wat betekent die doek op het hoofd" - antwoord: "Mijn hoofd is leeg"). Noch iemand met een andere huidskleur.
    Die onderzoeken zijn vermoedelijk op deze manier tot stand gekomen:
  Een Brit volgt uit respect voor hiërarchie normaal gesproken de instructies van het senior management op, maar in Nederland gaat daar eerst een democratisch proces vol gepolder aan vooraf. De discussie gaat door totdat er consensus is. De besluitvorming duurt hier dan ook meestal aanzienlijk langer, en mondt uit in ... compromissen.

De feiten. Het onderzoek, de laatste zin nu volledig herhalende:
  De besluitvorming duurt hier dan ook meestal aanzienlijk langer, en mondt uit in - soms niet erg productieve - compromissen.

Conclusie: in een omgeving met diversiteit heb je minder gepolder dus meer productieve beslissingen. Onderzoeke afgerond, een titel en bul voor de onderzoeker, en een makkelijk baantje bij de talloze diversiteitinstellingen of soortgelijke vormen van betaald advies .
    Nader onderzoek van dezelfde gegevens:
  Een Brit volgt uit respect voor hiërarchie normaal gesproken de instructies van het senior management op. De besluitvorming duurt daar dan ook meestal aanzienlijk korter, overhaaste en onjuiste besluitvorming.

Met een slechte beoordeling tot gevolg, geen promotie, en geen baan voor deze onderzoeker die niet in de pas wil lopen met de politieke-correctheid. Laat staan een aanstelling aan een universiteit, want mensen die niet bij de elite passen wil je daar niet hebben (behalve aan de bèta-faculteiten, maar dat is eigenlijk geen universiteit, natuurlijk). De universiteit kiest volmondig voor diversiteit.
    En zo komt het dus dat diversiteit zo'n goede naam heeft, vooral in de "goede" kringen.
 
Een logische combine: de Volkskrant verspreidt de al eerder besproken propaganda en leugens van de Universiteit Leiden (de Volkskrant, 13-02-2014, van verslaggever Martijn van Calmthout):
  'Universiteiten moeten werken aan diversiteit'

Net geen 15 procent van de Nederlandse hoogleraren is vrouw. ...

Omdat vrouwen veel minde tijd te besteden hebben aan hun carrière - ze moeten zorgen voor het baren en zogen van kinderen. Iedere trap in de carrière in de wetenschap zie je de hoeveelheid vrouwen zo'n beetje halveren, vanwege dit proces.
  Ongeveer 1 procent van de medewerkers aan Nederlandse universiteiten is van buitenlandse komaf, tegen 6 procent van de bevolking.

Dat heeft een nog veel simpeler verklaring: van de gevangenisbevolking is 60 en meer procent van buitenlandse komaf uitleg of detail . Die 6 procent heeft het dus veel te druk met andere dingen.
  De huidige universitaire populaties vormen bepaald geen afspiegeling van de samenleving

Geen enkele beroepsgroep is een afspiegeling van de samenleving. Je reinste waanzin om dot op te merken in dit verband
  ... er is onderzoek dat laat zien dat het uitmaakt of je als man solliciteert of als vrouw. Zelfs als letterlijk hetzelfde cv is bijgevoegd.'

Dat zijn toch gewoon de mannen en hun bolwerk?
'Dat zou je denken, en deels is dat zo. Maar uit onderzoek blijkt ook dat zelfs vrouwen mannelijke sollicitanten hoger inschatten dan vrouwelijke. Niet eens bewust. Onbewust. Het is de norm van de omgeving die bepaalt hoe je reageert.'

Zowel mannen als vrouwen weten intuïtief dat vrouwen kinderen kunnen krijgen en mannen niet, en eindeloos veel ander zaken zijn bijna even ongelijk verdeeld. Het is waanzin om dit op te merken voor dit speciale geval.
  Uw Science-paper gaat vooral over de VS. Hoe is het eigenlijk in Nederland?
'Precies weten we dat niet. Ik denk dat we hier achterlopen. Niet alleen in emancipatoir opzicht. We zijn ook helemaal niet gewend aan het debat over gender en race, zoals dat in Amerika al een halve eeuw wordt gevoerd.'

Klopt. In Amerika is deze waanzin al veel verder gedreven uitleg of detail . In iedere televisieserie aldaar is tegenwoordig één op de drie acteurs een neger. En negers hoeven minder hoge cijfers te halen om te worden toegelaten. Educatieve normen zijn een hinderpaal voor negers.
  Waarom is diversiteit eigenlijk zo belangrijk?
'Als universiteiten voor bepaalde groepen niet of moeilijker bereikbaar zijn

Een keiharde leugen. Er is geen enkele hinderpaal voor wie dan ook, behalve die va n het halen van voldoende hoge cijfers.
  ... mis je talent en creativiteit uit onverwachte hoek.

Een keiharde leugen want er zijn keiharde bewijzen van het tegendeel: Bij de juristerij zijn de vrouwen nu al bijna of helemaal in de meerderheid, met als gevolg dat criminelen steeds gezien worden als ondeugende en eigelijke lieve jongens onder het mottot "Straffen helpt niet" uitleg of detail , wat nog versterkt wordt voor de gehleurde exemplaren uitleg of detail , want zoals iedereen weet is er aanzienlijk percentage vrouwen dat kickt op alles met een kleurtje, vooral als het een geurtje van wildheidshormonen verspreidt - het zogenaamde "Bokito-complex" uitleg of detail . En nog veel overwegender is de overmacht van vrouwen in het onderwijs en het onderwijsbeleid, en daar is de neergang nog gigantischer: onderwijs is grootschalig vervangen door kringgesprekken en studiehuizen.
    En over de inbreng van moslims en negers in de wetenschap weten we alles: overal waar ze de meerderheid vormen, zijn wetenschap en rationeel denken verder weg dan de maan.

Weer even niets over de kwestie gehoord, maar achter de schermen ettert hij door. Zoals blijkt (de Volkskrant, 03-08-2015, gastcolumn van Sebastien Valkenberg,  filosoof):
  Het hoogste goed aan de academie: diversiteit

Tussentitel: De VU heeft een chief diversity officer, de andere Amsterdamse universiteit (UvA) een werkgroep Diversiteit.

Het kan niet waar zijn, die kop. Denk je. Want de academie is er voor onderzoek en onderwijs in dat onderzoek, en daarbij telt maar één ding: kwlitiet. Inmiddels is dat dus ook al geperverteerd door de politieke-correctheid:
  Luister naar het recente persbericht waarin de VU bekend maakte dat nanowetenschapper Vinod Subramaniam per één september de nieuwe rector magnificus wordt. Waarom ziet de Raad van Toezicht hem als een goede rector? 'Hij brengt diversiteit en internationale ervaring en perspectief mee; dat helpt om diversiteit en de ambitie tot verdere internationalisering nog nadrukkelijker binnen de VU te realiseren.'

Juist ja ... Mogleijk is die India'er dus een matige onderzoeker en/of bestuurder, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd  door het feit dat hij diversiteit met zich meebrengt. Dat over "interntionalisering"  is natuurlijk pure onzin: alle wetenschap is al internationaal anders is het geen wetenschap. Maar daarover zo meteen meer.
  Hier slaat diversiteit natuurlijk niet op het geslacht van de rector, maar op diens Indiase komaf. Het gaat echter om het principe. Verschillende achtergronden (geslacht/ nationaliteit/ras/geloof) zijn goed, eenvormigheid is slecht of op zijn minst verdacht en moet tegengegaan worden.

Behalve aangaande de poltieke-correctheid. Daarin wil en mag men zo eenvormig zijn als men maar wil. De hele werld één grote lichtgeelbruine mensheid is één groet berg eenrvormigheid maar dat is een prachtig ideaal.
    Dit soort geluid is trouwens ook ordinair racisme, maar racisme in de vorm van het bevoordelen van niet-blanken is in Nederland normaal geworden, en heeft dus onder andere de naam "diversiteit" gekregen.
    Overigens begon het artikel met het constateren van discriminerend gedrag op het anverwante vlak:

  Waar was de #ophef toen onlangs bekend werd welke wetenschappers een VENI-beurs krijgen? Deze beurs, aldus NWO op haar website, 'is gericht op excellente onderzoekers die onlangs gepromoveerd zijn.' Loopt er op de Vrije Universiteit (VU) geen mannelijk talent rond? Van de vijf toegekende beurzen gingen er vijf naar vrouwen.

En, constateert Valkenberg, dat is natuurlijk geen probleem, waar het als het vijf mannen betreft, dit wel een probleem is:
  De verontwaardiging bleef uit waar je die wel zou moeten verwachten. Het heet immers altijd heel deftig dat organisaties een afspiegeling moeten zijn van de samenleving. Maar ook als er prijzen worden uitgereikt gaan de alarmbellen af als het ideaal van eerlijk delen in het gedrang komt. Daarvan was nu, zacht uitgedrukt, geen sprake.

Nee, zal men zeggen: mar mnnen winnen gemiddled nog steeds wlel meer prijzen en liggen ook anderszins voor. En dat is oneerlijk, wnant er zijn voor de helft vrouwen. En die kunnen precies evenveel als mannen. Kijk maar naar waar ze die prijzen voor hebben gekregen:
  Ongetwijfeld zijn de VENI-beurzen dik verdiend, daar gaat het niet om.

Schrijft Sebastien Valkenberg heel beleefd. Heel wel wetende dat als hij iets anders schrijft, de hel losbreekt. Hier is de werkelijkheid:
  Meest opmerkelijk was misschien nog wel de berichtgeving door Ad Valvas, het universiteitsblad van de VU. Keurig somde het artikel op wat men gaat doen met het VENI-geld. Onderzoek doen naar lezen, arbeidsrecht, beeldvorming, financiële interventies en vreemdelingen.

Flut- en pretstudies. Onderzoek naar lezen: pretstudie. Onderzoek naar arbeidsrecht: flutstudie. Onderzoek naar financiële interventies: dubbele flutstutie (want in flutvak economie), vreemdeling (hoe durven ze het op te schrijven: "Ies rassies"): flut- en pretstudie.
    Geen wetenswchap te bekennen. Want laten wij nu eens internationaal wezen: "wetenschap" is internationaal "science" en geen van deze studies is "science". Dit is allemaal "humanities". Flutsuties waarin men niet eens wil erkennen dat er enen objeciteve werkelijkheid bestaat.
    Dit is dus het effect van het diversiteitsstreven: om ervoor te zorgen dat minder mannen prijzen krijgen, wat zo was omdat alleen echte wetnschap prijzen kreeg en echte wetnschap is natuurwetenschap of iests dat op dezelfde manier werkt, is men nu prijzen aan flut- en pretstudies gaan uitdelen.
    En inderdaad: allemaal vrouwen.
    Gefeliciteerd.

De vrouwen regeren. Natuurlijk (Volkskrant.nl, 04-08-2015, door Nikki Dekker is schrijver en radiomaker):
  Vrouwen blijven ongezien, dus gaan we door met turven

Waarom is er geen ophef als mannen een keer buiten de boot vallen? vroeg gastcolumnist Sebastien Valkenberg zich af. Nikki Dekker reageert. 'Alsof mannen te allen tijde recht hebben op een bepaald percentage beurzen, functies en spreekstoelen.'

Precies dus het argument dat vrouwen gebruiken. Want: minder vrouwen ergens? Dat kan alleen komen door:
  Dus moeten we blijven turven. Niet omdat maatschappijkritiek zo makkelijk is, maar omdat cijfers overtuigen waar ervaringen weggewuifd worden. De macht is ongelijk verdeeld: dat is een feit.

... discriminatie. Kijk maar naar het aantal mannen dat kinderen baart: ook volkomen ongelijk verdeelt.
 
En ook in de krant (de Volkskrant, 05-08-2015, door Hieke Huistra, wetenschapshistoricus aan Universiteit Utrecht):
  Vrouwen tellen: lastiger dan het lijkt

... En hoe kan het eigenlijk dat van elke tien academische leidinggevenden er nog geen twee vrouw zijn?

En hoe kan het eignelijk dat van de honderd schakers met de hoogste rating, er maar één een vrouw is? Eén op de honderd is iets waar iedereen volledig vrij toegang toe heeft en waarvan de punten op volkomen geslachtsneutrale wijze wordt uitgedeeld. Is dit:
  De Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek, NWO, reikt in totaal 161 beurzen uit - flink meer dan de 5 die Valkenberg geteld heeft. Van die 161 gaan er 75 naar vrouwen en 86 naar mannen, dus zo slecht komen de mannen er niet vanaf. De vrouwen ook niet, want de man/vrouw-verhouding onder laureaten is vrijwel gelijk aan die onder indieners: van de 1.124 aanvragers waren er 504 vrouw en 620 man. ...
   .... als we niet beginnende, maar gevestigde onderzoekers tellen, ziet het beeld er heel anders uit: van alle hoogleraren in Nederland is 16 procent vrouw en 84 procent man.

... niet allemaal een grove overrepresentatie van vrouwen?


Naar Sociologische krachten , of site home .

22 feb.2013