Bronnen bij Sociologische begrippen: judaïsme, oordeel
Het geven van een oordeel over het judaïsme, de joodse cultuur, is een
hachelijke zaak - voor je het weet ben je een antisemiet. Ook al heb je voor
de volle 100 procent gelijk.
Hier doen we daarom een beroep op een principe dat staat boven bijna alle
andere andere overwegingen: reciprociteit - bekend in zeer oude vormen als
in "Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet"
en in moderne vorm als tit-for-tat
.
Het is dus voor een oordeel over de Joodse cultuur zoeken naar oordelen
die vertegenwoordigers van de Joodse cultuur over andere culturen geven. Als
voorbeeld hieronder eerst het geval dat de aanleiding was voor deze
verzameling: columnist en cynicus Max Pam, in het onderhavige geval
schrijvende voor de Volkskrant, maar met een lange carrière in
diverse andere publicaties achter de rug - Max Pam hoort er helemaal bij.
Hier is zijn oordeel over het geven van oordelen (de Volkskrant, 23-10-2013, column door Max Pam):
Die akkefietjes met Rusland betroffen
achtereenvolgens een een hetze in de media en door politici tegen een het
aannemen van een wet in Rusland waarin propaganda voor homofilie is verboden
(niet homofilie zelf, zoals men meestal liegt), het molesteren van een Russische
diplomaat door de politie ondanks het feit dat de politie, de Haagse politie.
natuurlijk halles weet over de omgang met diplomaten, de arrestatie van
GreenPeace activisten die een Russische boorplatform bestormden en de
inbeslagname van hun onder Nederlands vlag varende schip, en de mishandeling van
een Nederlandse diplomaat in Rusland onder redelijk soortgelijke omstandigheden
als het Russische geval.
Natuurlijk werd in Nederland de gang van zaken van
Nederlandse kant beschreven als een incident en volkonen toevallig (aangaande de
diplomaat) en het volkomen recht van Nederland (aangaande de hetze). Even
vanzelfsprekend zien de Russen dat volkomen andersom. En met evenveel recht.
Max Pam gaat een oordeel uitspreken over aspecten van deze
zaak, en roept hulp in:
Die laatste opmerking is ets dat zo dicht bij de kwalificatie "aperte leugen"
staat, dat het veilig genoeg is om hem te gebruiken. De ouders van Van het Reve
waren communist. In zijn jeugd heeft hij niet noemenswaardig blijk gegeven van
het actief volgen van die opvattingen, en al redelijk snel in zijn volwassen
leven, op zijn laatst ergens in zijn jaren dertig, was hij al anticommunist, wat
redelijk snel werd tot rabiaat anticommunist. In welke hoedanigheid hij altijd
in het publieke leven heeft gefigureerd. Dat Pam hem opvoert als afvallige
communist, is natuurlijk om zijn Van het Reve's oordeel een wat betrouwbaarder
tintje te geven. Dat Pam daarvoor zo ver gaat dat hij apert liegt, wijst op de
voorinstelling van Pam is dienaangaande.
En omdat hij zo sterk anticommunist was:
... kon hij dit soort zaken verwerven- of beter: werden die hem door de
volstrekt Koude-Oorlogsdominnatie toebedeeld.
Pam heeft Van het Reve nodig voor het volgende:
En natuurlijk is Max Pam het hier volkomen mee eens.
Dus als je op zoek wilt naar de beroerdst mogelijke landen of
culturen, moet je op zoek naar de lands- of cultuurgenoten die van mening zijn
om voorbestemd te zijn om de Mensheid het heil te brengen.
Nu is de opvatting voorbestemd te zijn de Mensheid het Heil
te brengen niet de enige voorwaarde om voor het oordeel van Van het Reve in
aanmerking te komen. Wat er, niet vermeld maar duidelijk geïmpliceerd, ook
noodzakelijk is, is de mogelijkheid en positie om die opvatting naar buiten te
brengen. De volledige versie van Van het Reve's redenatie luidt, ontdaan van een
paar retorische krullen: "De vertegenwoordigers van de armoedigste culturen
staan het luidst in het openbaar te oreren wat anderen moeten doen".
Waarna de redenatie van Van het Reve klaar is voor
toepassing. En wie staan er in het huidige tijdsgewricht het luidst te oreren
wat anderen moeten doen en vinden: diverse soorten lieden in de media. Met
vooraan natuurlijk de beroeps-meningsgevers in de media: de columnisten. En wie
is zo/'n columnist"? Inderdaad: Max Pam. En Arnon Grunberg, Paul Brill, Olaf
Tempelman, Hans Schitzler (net weg), Nausicaa Marbe (net verhuist) en dat gaat
alleen nog maar over de Volkskrant. Met iets van in totaal een halve
procent Joodse bevolking in Nederland, zwaar oververtegenwoordigd, dat wil
zeggen: zwaar oververtegenwoordigd in de neiging om anderen te vertellen van zij
moeten vinden - of niet vinden. De neiging om anderen wijs te maken dat zijn het
Heil der Mensheid verkondigen.
En als vertegenwoordigers van Joodse cultuur het luidst staan
te oreren aangaande het Heil der Mensheid,, komt volgens de redenatie van Van
het Reve en Pam, hun cultuur het meest in aanmerking voor de diverse
kwalificaties van achterlijkheid. Tel daarbij op dat de genoemde lieden tezamen
ook uitermate negatief zijn over de huidige Nederlandse en Europese culturen
. Dus moet hun eigen cultuur, volgende de redenatie van Pam, nog veel
achterlijker zijn.
Waarna het invullen van de specifieke kwalificaties een kwestie van
willekeur is. "Weerzinwekkend" en walgelijk" komen zeker in aanmerking.
Pam doet een recept aan de hand aangaande wat voor conclusies
te trekken uit die kwalificaties. het molesteren van de Russische diplomaat werd
door de politie en naverteld door de politiek verantwoord met: "Hij mishandelde
zijn kinderen", met als details: "Hij trok ze aan hun haren het huis in". Hier
is wat Pam voorstelt aangaande de Nederlandse tegenactie richting die diplomaat,
genaamd Borodin, voorstelt, tot Heil der Mensheid:
Wat moeten wij dus doen met zich "Wij zijn het door Jahweh uitverkoren volk"-Übermensch
voelende beschavingsmeppers? Juist: uitwijzen. Want van beschaving-meppende
zichzelf uitverkoren voelende Übermensch-Heil uitroepers zijn wij niet
gediend.
En het is ook beter voor hun eigen Heil, want zichzelf
Übermensch-voelende beschavingmeppers lopen altijd het risico op een
holocaust of iets dergelijks.
Overigens doet ook Arnon Grunberg, dagelijks columnist op de voorpagina
van de Volkskrant, een idee aan de hand aangaande de manier waarop
en de mate waarin het Joodse denken en de Joodse cultuur bestreden mag
worden (de Volkskrant, 25-10-2013, column door Arnon Grunberg):
Je dus mag alles wat er over Geert Wilders is
gezegd en beschreven één-op-één vertalen naar uitspraken over Joden, zonder dat
je de beschuldiging kan krijgen dat je ze aan het bestrijden bent. Wat dus
inhoudt dat je van Joden mag beweren dat ze fascistisch zijn, dat je van Joden
mag beweren dat ze racistisch zijn, dat je Joden voor de rechter mag dagen
vanwege hun opvattingen, dat je mag zeggen dat er om Joden een cordon sanitaire
gelegd moet worden, dat je ze moet stilzwijgen, dat het proto-ciminelen zijn
, enzovoort.
Dit is een indirecte manier waarop Grunberg een aanwijzing geeft. Hij
kan het ook directer (de Volkskrant, 30-12-2013, column door Arnon Grunberg):
Dat schrijft iemand uit een minderheid - iemand
met een groot belang bij de zaak die hij zo beoordeelt. Indachtig het sterke
werkwoord van Bertrand Russell
, vervat in de Informatieregels
, is het in de wekelijkheid dus zo dat politiek-correct taalgebruik er voor is
om de meerderheid aan te vallen - bijvoorbeeld met beschuldigingen van
xenofobie, discriminatie of racisme. Zo meteen een voorbeeld.
Eén van Grunberg's specialiteiten: een "Ja, maar ..."
: hij geeft hier iets toe, om later des te erger uit te pakken.
Juist ja: Nederlanders zijn Jodenverraders. Allemaal. Er staan namelijk geen
uitsluitingsclausules ("sommige", enzovoort) bij.
Overigens is deze "Ja maar ..." kennelijk eigenlijk van
Vuijsje (ook van Joodse afkomst, dus):
Maar Grunberg schaart zich achter Vuijsje.
En dat alles is ter inleiding voor toepassing op moderne
tijden:
Ach ja ... Het weren van Roemenen en Bulgaren is hetzelfde als het afvoeren van
Joden naar de gaskamers ...
Overigens: natuurlijk doet Asscher, eveneens Joods, dat om te
voorkomen dat zijn partij, geleid door hem en Samsom en Spekman, allemaal van
Joodse afkomst, van de electorale ondergang te behoeden - iets dat bij
gemeenteraadsverkiezingen over een paar maanden van het moment van schrijven
(december 2013) of Europese verkiezingen over half jaar zou kunnen gebeuren.
En tenslotte maakt Grunberg nog even duidelijk hoe diep het
probleem zit:
Kijk, en dat is nu handig. Voor ons. Want niets maar dan ook helemaal niets
houdt ons tegen om te stellen:
Even ongeclausuleerd als Grunberg dat doet.
En nog een Grunbergje (de Volkskrant, 24-01-2014, column door Arnon Grunberg):
Merk op dat Grunberg zijn oordelen over
andermans culturen dus met grote regelmaat doet, op de voorpagina van de
Volkskrant, en dat niemand protesteert. E n dat dus iedereen dit ook mag
doen richting de Joodse cultuur. Wie daar iets over meent te moeten opmerken, is
een keiharde racist. Iemand die vast ook in staat is om niet-Joden naar de
gaskamers te sturen (om nog meer eens een tegenzet voor te zijn).
En nog meer sanctionering door Grunberg (de Volkskrant, 05-03-2014, column door Arnon Grunberg):
Naar schatting van Koude Oorlogs-hitsers die
hiervoor geen enkel bewijs hebben. Volgens dezelfde lieden stierven er onder
Stalin 50 miljoen Russen - voornamelijk mannen natuurlijk. Plus de circa 25
miljoen die omkwamen in de Tweede Wereldoorlog, ook voornamelijk mannen, zou
Rusland nu volkomen ontvolkt moeten zijn.
Maar goed, daar gaat het hier niet over. Het ging over
Stalin. En omdat Stalin fout was ...
Dus omdat Stalin fout was, is heel Rusland fout. Dat lenende: omdat Arnon
Grunberg fout is, zijn alle Joden fout.
Dank je, Arnon.
Mag je standpunten van Joden herleiden tot ideologie? Hier is het
antwoord (de Volkskrant, 18-03-2014, column door Arnon Grunberg):
Oftewel: standpunten van Marcel van Dam over
standpunten van Vladimir Poetin mogen herleid worden tot een kwalijke ideologie
die Marcel van Dam er op na zou houden,, naar alle redelijkheid doet Grunberg
hier op een ideologie in de buurt van die van Stalin - het communisme, dus.
En aangezien niet-Joden zeker hetzelfde mogen als Joden,
mogen wij dus de standpunten van figuren als Grunberg herleiden tot de kwalijke
ideologieën die Joden koesteren. Kwaadaardige ideologieën, weten we al
. Het smerige racistische Judaïstische geloof, en het bijna nog smeriger
neoliberalisme dat de vijand is van samenwerking, samenleving en maatschappij.
Naar Sociologische krachten
, of site home
.
|