Bronnen bij Westerse cultuur: machoOm naast een verzameling over de culturele verschillen in de man-vrouw-verhoudingen
er ook nog eentje over machogedrag op te zetten, lijkt een vorm van
overkill. Maar de onderwerpen zijn ook minder strikt niet precies
hetzelfde, en macho is toch duidelijk weer een graadje of twee erger. Maar er is nog een argument dat ertegen pleit: het is allemaal nogal bekende stof. dat wil zeggen: voor normale mensen. maar normale mensen geven ook toe dat er fundamentele verschillen zijn tussen man en vrouw, en hele volksstammen aan sociologen willen dat in diverse mate hardnekkig ontkennen
. En dit is een sociologisch onderwerp.Dus toch nog maar een verzameling "macho". Die begint aan de grens van de Germaanse en Latijnse wereld (de Volkskrant, 30-04-2012, door Leen Vervaeke):
Het past volledig in de hier geschetste lijn van het steeds slechter worden van culturen als je van noord naar zuid gaat. Hier is er sprake van een tussenstap, in dat de Vlamingen nog wel een noordelijke taal hebben, maar wel dus al een deel van de zuidelijke cultuur, in dit geval het macho-verschijnsel. Wat via Frankrijk en Italië naar het zuiden toe steeds erger wordt, om wat betreft de min-of-meer westerse wereld zijn hoogtepunt te vinden in de Latijns-Amerikanen cultuur. Aan welke lijn ook in dit artikel nog even geraakt wordt:
Wat tevens raakt aan een tweede, parallel lopende, lijn: die van de machtscultuur. Het verhaal van Dominique Strauss-Kahn is natuurlijk ook een verhaal over macht en het misbruik ervan. Waarover zo meteen meer, na een tweede bericht, als bevestiging, over de vrouwenkwestie (Volkskrant.nl, 01-05-2012, door Evert van Wijk. Evert van Wijk is Nederlander en werkt als communicatieadviseur voor o.a. Belgische toppolitici, waaronder oud-premier Yves Leterme. Hij is auteur van Waarom Belgen niet kunnen voetballen en Nederlanders nooit wereldkampioen worden - over cultuurverschillen tussen Belgen en Nederlanders, Lannoo (BE) en Scriptum (NL), 2010, 3e druk.):
Populair gezegd: Je staat al gauw als bitch of hoer bekend - volgens het mannelijke publiek. De grens over wordt het erger. Naar het zuiden, natuurlijk (De Volkskrant, 01-06-2011, door Ariejan Korteweg):
Hetgeen dus ook weer verder naar het zuiden steeds erger wordt. Het voorbeeld ligt natuurlijk in de wereld waaraan het verschijnsel zijn naam ontleent (de Volkskrant, 03-03-2012, door Rob Vreeken):
Waarschijnlijk is Arabië-correspondent Rob Vreeken hierdoor aangesproken geraakt, aangezien hij één van de verspreiders is van de theorie dat het dragen van een boerka wijst op verlichting 
. Net als het hebben van pijn in je vinger er op wijst dat je er níet opgeslagen
hebt - omdat het eens in de duizend keer voor komt dat die pijn verbeelding is.
Maar dit is dus die werkelijkheid:
De Latijns-Amerikaanse macho-cultuur. Ze zit achter alle weerzinwekkende verschijnselen van die cultuur. Net als achter, op zijn minst als deelverklaring, de meeste weerzinwekkende verschijnselen in niet-westerse culturen. En hier is nog zo'n cultuur (Volkskrant.nl, 27-06-2012, redactie,
):
Barbaren. Waar we nu dus ook in Europa mee geconfronteerd worden (de Volkskrant, 27-06-2012, door Leen Vervaeke):
Nee, dat klopt. We worden nog even in spanning ingehouden over de bron:
Inderdaad: moslims. Allah is de absolute baas, Allah is een man, dus alle mannen zijn absoluut de baas. En hinderlijk is een eufemisme:
Het is een vrijheidsbeperking. En het verschijnsel verspreidt zich al als de pest (de Volkskrant, 28-06-2012, ingezonden brief van L.M.C. van de Weygaert, Doornenburg):
Een glasheldere illustratie van het verschijnsel dat immigratie van mensen immigratie van cultuur betekent. En waar die mensen komen uit een streek met een achterlijke cultuur, importeer je dus met de mensen hun achterlijke, niet-westerse cultuur. Hetgeen, gezien de taaiheid van het verschijnsel, slechts op één manier voldoende verholpen kan worden: remigratie van de achterlijken terug naar hun eigen cultuur. In ieder geval bij gebleken overtredingen. Naar Westerse cultuur  ,
of site home
 .
|