Bronnen bij Menswetenschappen: sociologieInleiding Deze verzameling is begonnen in 2005, ongeveer tegelijkertijd met het serieuze werk aan deze website. De inspiratie voor deze website kwam voort uit twee bronnen: het werk van Afred Korzybski over de algemene semantiek: de werking van taal uitgelegd aan haar relatie met de werkelijkheid, en met als één van de uiteindelijke doelen de sociologie te formuleren op de dezelfde basis als de natuurwetenschappen.En dat van Isaac Asimov, die in Foundation (1951 ), het idee van een echt werkende, voorspellende sociologie met gebruik van wiskundige vergelijkingen opperde - wat hij "psychohistory" doopte. Beide gingen er dus ook vanuit dat de huidige sociologie in deze opzichten, die van het zijn van een echte wetenschap, faalde. Daarvan zijn dus vanaf 2005 bronnen aangelegd. Het werd meteen één van de sneller groeiende verzamelingen, die dus doorloopt tot op het moment van schrijven, begin 2018. Dat is zo veel dat er ruimte is om te zeggen: "Dat geloof ik wel", en de rest van de bronnen over te slaan. Het wordt door die bronnen uitvoerig bewezen: de sociologie is tussen 2005 en 2018 afgezakt van niet-functioneren naar contra-functioneren. Dat laatste wil zeggen: haar producten werken om de problemen in de maatschappij te verergeren. Welk laatste bewezen wordt door het feit dat op tijdstip, de termen "culturele strijd", "culturele oorlog" en dergelijke inmiddels meerdere malen zijn gevallen in zogenaamde "kwaliteitsmedia", wat nog niet geldt voor de ware term voor dit gebeuren: de "etnische burgeroorlog" . Een proces dat geïllustreerd wordt door het op zich onbenullige onderwerp van Zwarte Piet: tegenover elkaar staan de gekleurde immigranten (de moslims steunen de zwarten) en ruime tot overgrote meerderheid van de blanke Nederlanders. Met de blanke elite aangevoerd door de blanke media aan de kant van de gekleurden. Wat weer zijn oorzaak vindt in dat met name de media weer gedomineerd worden door Joodse immigranten . Wat dit maakt tot een culturele strijd tossen etnische Nederlanders en etnische niet-Nederlanders, tussen oorspronkelijke blanke bewoners en niet-etnisch-blanke immigranten. Met een potentie van een etnische burgeroorlog. Iets waaraan de sociologie in ruime mate heeft bijgedragen, door op alle mogelijke momenten dat er gekozen moet worden, de kant van de gekleurde immigranten te kiezen. Met als vermoedelijk meest ondermijnende bijdrage het in de wereld helpen van het idee dat de sociaal-maatschappelijke achterstanden van de gekleurde immigranten, met name zoals zichtbaar op de arbeidsmarkt, veroorzaakt worden door discriminatie . In plaats van door het gekleurde wanpresteren, dat niet eens bewezen hoeft te worden want het mondiaal wanpresteren van gekleurde culturen is mondiaal bewezen . En omdat de sociologie beweringen verspreidt die steeds harder tegen de werkelijkheid ingaan, is de sociologie dus gedwongen tot het maken van steeds grotere methodologische fouten. Die hieronder dus verzameld zijn van wat minder naar steeds zichtbaarder en schrijnender gevallen. Gegevens Onderstaand voorbeelden uit de praktijk van het falen van de sociologie als wetenschap. En dat niet omdat het vak niet deugt, maar omdat degenen die het bedrijven onder invloed staan van persoonlijke motieven, voordelen en ideologieën, die een echte wetenschappelijke aanpak remmen en tegenhouden.Een speciaal onderwerp hierin is alles dat met immigratie, allochtonen en dergelijke te maken heeft - daarvan is een deel apart verzameld hier - elders staan de specifieke gevallen van Paul Frissen , Martijn de Koning , Leo Lucassen , Jan Jaap de Ruiter , Annelies Moors , Jan Willem Duyvendak , Joost van Spanje , Thomas Spijkerboer , Henk van Houtum , Willem Schinkel , Edien Bartels , Rivke Jaffe , Merijn Oudenampsen , de Erasmus Universiteit , de Katholieke Universiteit Tilburg , de Universiteit Leiden , de Vrije Universiteit en de Universiteit van Amsterdam . Het eerste geval hier gaat meteen over een kernpunt: eigenlijk willen de meeste sociologen geen echte sociologie bedrijven - "echt" staande voor: gaande over de echte maatschappij (Leids universiteitsblad Mare, 03-06-2004, door Frans Saris, redacteur van De Gids, hoogleraar experimentele natuurkunde en decaan van de faculteit Wiskunde en Natuurwetenschappen, Universiteit Leiden):
De sociologie wil de mens niet bestuderen, omdat dat wel eens onwelgevallige resultaten zou kunnen opleveren. Over de mens theoretiseer je. Zoals die theorie van de "De Gelijkheid der Seksen", bestudeerd door een speciaal vakgebied genaamd "gender studies", en, de belangrijkste: "De Gelijkheid der Culturen", bestudeerd door een speciaal vakgebied genaamd "(culturele) antropologie". Verder hou je je als sociologie natuurlijk ver van alles dat de maatschappelijke consensus,de machtsverhoudingen en klassenverhoudingen, zou kunnen bevragen (Leids universiteitsblad Mare, 23-04-2009, column door Monique Samuel, studente politicologie en auteur):
De werkelijkheid is natuurlijk inderdaad dat Nederland nog geen halve democratie is - het belangrijkste deel van de maatschappij, de economie, valt er helemaal buiten. Terwijl in de rest van de maatschappij processen spelen die de democratie aldaar ook diep ondergraven . Maar omdat dit gaat over de machtsverhoudingen binnen de maatschappij, en de klasse verhoudingen , zal je weinig tot geen sociologie zien die daarna hun handen willen branden. Een beetje filosoferen over ideaalbeelden is veel veiliger ... Maar géén sociologie. Het constateren dat er iets niet goed gaat met de sociologie is een soort van een modeverschijnsel: het ene seizoen is de "nieuwe" dracht in de mode, en daarna zie je het jaren niet meer. Hier is nog een teken van de huidige opleving (noorderlicht.vpro.nl, 26-07-2005 - originele pagina met meer bronnen hier ):
De eerst genoemde mythe is verbonden met een oude bron van misverstanden van sociologen: concentratie op ideeën en belangen van de eigen groep (zie bron ). De tweede genoemde mythe is direct verbonden met een meer recente bron van manipulatie door sociologen: de bevordering van wat zij noemen de multi-culturele samenleving (maar ook dit kan in het belang van hun eigen multi-cultureel geneigde groep worden gezien); zie bron . In beide gevallen is sprake van als principes ervaren ideeën boven de werkelijkheid plaatsen. Noot in 2018: dit aanhangen van de multiculturele samenleving en alle uitwassen dat daar bij hoort, is in 2018 tot ongekende hoogte gestegen, zie bijvoorbeeld de latere verzamelde werken van Jan Willem Duyendak . Nog eentje uit de mode (VARA TV Magazine, #42-2005, rubriek Kijkkunde door Dick Wensink)
Spreekt voor zich. Dit terwijl er toch zoveel interessante dingen zijn te onderzoeken, zoals blijkt op deze site, bijvoorbeeld over macht en machtsgroepen, zie bijvoorbeeld hier - of dit (de Volkskrant, 21-05-2005, door Peter Giesen):
Noot in 2018: Deze bron was in 2005 niet van commentaar voorzien, vanzelfsprekend als hij was aangaande de boodschap dat er iets niet deugde in de sociologie. Nu is het een uiterst interessant geval voor de studie van hoe het mis gaat in de sociologie met degenen die erin functioneren. Anno 2018 is Willem Schinkel één van de vaandeldragers gebleken van de meest gestoorde vorm van sociologie die er bestaat: die van de islam-invoerders. Degenen die betogen dat er niets mis is met moslims en dus met de islam, en dat als zij iets vragen, dat we dat dan van hen moeten overnemen. Zoals kalifaat en sharia. Opvattingen die anno 2018 tot de kern van sociologie behoren, en de reden dat de sociologie van niet-functionerend naar contra-functionerend is gedegradeerd. Terug naar 2005-2006, en de tijdelijke mode van het niet-functioneren (VARA TV Magazine, nr. 7-2006, rubriek Kijkkunde door Dick Wensink):
De titel is dus niet geheel juist, en had kunnen luiden:
En dat zo nijverig doet ... Van de volgende is alleen de kop voldoende. Er zijn meer voorbeelden van dezelfde houding van deze auteur - mevrouw Evelien Tonkens is gepromoveerd socioloog, en hoogleraar actief burgerschap, met een vaste column in de Volkskrant (de Volkskrant, 21-03-2007, column door Evelien Tonkens):
Dat kan je op twee manieren uitleggen: dat meten belangrijk is en dat je dat kwetsen dan maar op de koop toe moet nemen, of dat niet-kwetsen belangrijk is en dat je het niet-meten dan maar op de koop toe moet nemen. Naast hoogleraar actief burgerschap is Evelien Tonkens ook lid van de Eerste Kamer voor GroenLinks. Met welke mededeling meteen duidelijk is welk van de twee interpretaties van die kop de door mevrouw Tonkens bedoelde is: dat meten moet maar stoppen, want wat je vooral niet moet doen is kwetsen. Hop, de hobby-pianist de concertzaal in, en hop, de brokkenpiloot achter de stuurknuppel, want ze dat ontzeggen zou de hobby-pianist en de brokkenpiloot maar kwetsen ... Dat is nogal beperkt geformuleerd van deze redactie, en mevrouw Evelien Tonkens, gepromoveerd socioloog en hoogleraar actief burgerschap, past het niet-kwetsen dus maar meteen toe op het hele onderwijs. Zoals op IQ-tests en CITO toetsen, die ze verderfelijk vindt, parafraserend: "... want je kan een mens niet uitdrukken in getallen" - of nog erger: "Je kan hem niet meten". Een sociaal onderzoeker die vindt dat je niet kan meten ... Wat doet zo iemand dan voor zijn beroep, is de vraag. En hier is het antwoord - en de mode blijkt weer over (de Volkskrant, 29-04-2006, door Peter Giesen):
Hier wordt kort gezegd het volgende geconstateerd: de sociologie heeft tijden lang zeer slecht gefunctioneerd. Haar laatste grote falen: het signaleren van de problemen die de instroom van grote groepen sociaal achtergeblevenen wel moesten veroorzaken, werd veroorzaakt door foute ideologie, of zoals het genoemd wordt 'een theoretische blokkade', en de sociologie 'neigt naar het verontschuldigen van wangedrag', een ander blijk van foute ideologie die hier achter steekt. Bovendien wordt toegegeven dat de sociologie neigt naar getheoretiseer zonder praktisch toepassing. Dit alles heeft de redactie samengevat in de stelling dat de sociologie de echte maatschappelijke problemen niet wil oplossen, omdat dat niet met de persoonlijke ideologie van de meeste sociologen, zijnde alfa-denkers, overeenkomt. Een saillant voorbeeld: De boven aangehaalde Hans Boutellier is directeur van het Verwey-Jonker Instituut, en een van de onderzoekers van dit instituut, Truus Pels, verkondigt de opvatting dat problemen met immigranten niet in termen van groepen en groepseigenschappen besproken mogen worden. Dat is in volkomen tegenspraak met haar wetenschap, omdat sociologie niets anders is dan het bespreken van menselijke interacties in termen van groepen en groepseigenschappen. Dit wordt nog eens ten duidelijkste gedemonstreerd door het oordeel dat in het begin wordt uitgesproken over de marxistische sociologie, dat is: de sociologie die maatschappelijke processen ontleend aan meer fundamentele zaken als economische en technologische ontwikkelingen. Deze stroming heeft in Nederland nooit veel invloed gehad, zie onderstaande reactie (de Volkskrant, 06-05-2006, ingezonden brief van Marcel van der Linden, A`damse School Soc. Wetens. Onderz. (Amsterdam)):
Oftewel: het theoretiseer, hier van die Norbert Elias, heeft altijd gedomineerd. Een voorbeeld van die ernstige omissie van de sociologie: gericht veldonderzoek (de Volkskrant, 13-05-2006, interview door Maarten Evenblij):
Tja ... "Ethologie" (wat is dat?) bestuderen in de boeken is veel mooier dan onderzoek doen aan wat mensen doen in de maatschappij ... De volgende bron gaat over een van de onderdelen van de sociologie, namelijk dat wat gespecialiseerd is in misdadig gedrag (Leids universiteitsblad Mare, 01-06-2006, door Arjen van Veelen):
Getheoretiseer. Het volgende geval staat voor eentje uit de reeks "fundamentele methodologische fouten": de simpele omkering van oorzaak en gevolg (de Volkskrant, 23-09-2006, column door Hans van Maanen):
Gegeven de keuze zoals die hier gesteld wordt, is het idee dat je van meer drinken een hoger inkomen krijgt dusdanig veel onzin, dat het andere alternatief meer voor de hand liggend is (zou het wel juist zijn, zou je armen gratis drank moeten verstrekken, wat tot nu toe nog niemand gesuggereerd heeft - het netwerkverhaal is natuurlijk een erbij gesleept argument, en slaat nergens op). Maar vermoedelijk ligt de zaak nog anders. Want dan zou men de hoeveelheid inkomen die nodig is om veel te drinken in aanmerking moeten nemen, en zonder de cijfers te kennen, durven we hier wel te gokken dat die dusdanig laag is, dat het overgrote deel van de bevolking er absoluut geen problemen mee zou hebben om dit op te brengen - nog afgezien van het bekende vooroordeel dat armoede tot drinken leidt. Dus moet er nog verder gezocht worden, en wel naar een andere gemeenschappelijk factor tussen drinken en een hoog inkomen. Zelfs voor een amateur socioloog/psycholoog is die niet moeilijk te vinden: hoe hoger de baan, hoe meer stress en dergelijke - en hoe meer stress, hoe meer drinken. Beide zijn ook zaken die onderbouwd moeten worden met onderzoek, maar dat lijkt geen probleem, als ze al niet gedaan zijn. Wat dit laat zien, is dat niet één van de twee onderzoeken, maar beide hoogstwaarschijnlijk onjuist zijn. En wel omdat men of geen overzicht heeft over het eigen vakgebied, of het voor de hand liggende verband tussen een toppositie en haar nadelen niet wil zien. Wat geldt voor de sociologie als wetenschap in het algemeen, blijkt ook voor haar meer praktijkgerichte instituten waar te zijn (de Volkskrant, 16-12-2006, column door Aleid Truijens):
En (de Volkskrant, 09-12-2006, column door Frank Kalshoven):
Schnabel lijkt zich hier te buitengegaan te zijn aan economie die hij niet begrijpt, terwijl er een veel voor de hand liggender onderwerp voor hem ligt met betrekking tot dit onderwerp: hoe en door wie worden die investeringsbeslissingen genomen. Dat laatste blijkt iets dat onderzocht moet worden door een krant (het Netwerken-onderzoek van de Volkskrant), in plaats van een Sociaal Cultureelplanbureau, dat dit soort sociale netwerken tot zijn vaste dossiers zou moeten hebben. Het is een aloude wet dat daar waar de baas niet deugt voor zijn werk, het instituut onder zijn leiding ook niet goed vaart. De falens van Schnabel, "brave burgerman die achter de politiek-correcte opinies aanloopt" zijn al eerder in bedekte termen geuit, maar nooit echt systematisch behandeld - Kalshoven is zo'n beetje de eerste. De vraag is echter of het beter kan, aangezien zo'n post in belangrijke mate een politieke benoeming is, en de politiek absoluut geen behoefte heeft aan een onafhankelijke wetenschapper op een dergelijke politiek gevoelige plaats. Het ergste falen van het SCP is natuurlijk haar totale onbewustzijn van de problemen van de multi-etnische samenleving gedurende de dertig jaar dat die er zaten aan te komen. Er was genoeg ervaring en onderzoek uit het buitenland voorhanden om de ontwikkelingen in Nederland te kunnen voorspellen. Een juist ingrijpen op een eerder tijdstip had een aanzienlijk deel van die problemen kunnen voorkomen (de Volkskrant, 09-12-2006, hoofdredactioneel commentaar):
En als zelfs de Volkskrant dit schrijft ... Nog meer SCP, tussengevoegd. In 2007 speelde de heikele kwestie van de "Er is geen dé Nederlands identiteit"-toespraak van het WRR uitgesproken door prinses Maxima. Het SCP heeft zich toen niet over de kwestie uitgesproken. Ruim een jaar later (de Volkskrant, 08-10-2008, van verslaggever John Wanders):
Paul Schnabel constateert dat er diverse groepen Nederlanders zijn, en dus is er niet dé Nederlandse identiteit - het bekende onbenul van mensen die niets van van het begrip "groep" (van mensen) begrijpen - dus niets van sociologie, want sociologie gaat eigenlijk alleen maar over groepen. Laat Paul Schnabel nu socioloog zijn, en directeur van de Sociaal en Cultureel Planbureau - je verstand staat er bij stil ... Hoogstwaarschijnlijk is het de sterk oplichtende allochtone identiteit die de man volstrekt blind heeft geslagen. Tussendoor even een stukje Nederlandse identiteit als een volstrekt overbodig bewijs voor deze krasse taal (de Volkskrant, 10-10-2008, rubriek Tijdgeest door Olaf Tempelman
Merk op dat de afkeurende toon in deze beschrijving door Olaf Tempelman dezelfde reden heeft als de totale afwijzing van die identiteit door Paul Schnael: beide zijn van Joodseorigine, dus apert niet-Nederlands en zelfs anti-Nederlands . En wat Schnabel doet, als socioloog, is in vaktechnische termen: erger dan een arts die drie keer het verkeerde been afzet - of een rechter die drie keer de verkeerde veroordeelt. Wat Schnabel doet is zijn vak verkrachten. Voor andere voorbeelden van met betrekking tot de allochtonenproblematiek, zie hier . En eveneens tussengevoegd, een paar jaar later, de definitieve coming out van Paul Schnabel (Volkskrant.nl, 15-07-2012, redactie, ANP):
Zoals inmiddels iedereen weet, koester D66 zeer extremistische opvattingen zoals volkomen vrije immigratie, de opheffing van Nederland en opgaan ervan in het Europese Neoliberale Imperium. Natuurlijk geldt dat ook voor de rest van het instituut. Een grootschalig onderzoek van onderwijssocioloog Jaap Dronkers heeft een poosje terug de etnische achtergrond van verschillen in schoolprestaties aangetoond. Tijd voor de ideologen van het Sociaal Cultureel Planbureau om terug te slaan (de Volkskrant, 29-06-2011, van verslaggever Robin Gerrits):
Onderzoek gebaseerd op een grote hoeveelheid cijfers - uit diverse landen. Wie iets anders wil betogen, moet eerste deze cijfers en analyse weerleggen. De motivatie om dat te doen is deze:
Dus tijd voor de tegenaanval:
Ideologisch taalgebruik van de verslaggever. Bij de onderzoeker zal het waarschijnlijk ook het geval zijn.
Wat alleen op wetenschappelijke basis kan, door aan te geven waarom de Nederlandse cijfers afwijken van de internationale. De eerste aanwijzing:
Iedereen weet dat de gemiddelde sociaal-economische achtergrond en opleiding van de ouders sterk gekoppeld is aan etniciteit. De stelling dat het taalverschil niet uit etniciteit volgt is dus niet onderbouwd door deze tekst, en je mag, je gezonde verstand gebruikende en kijkende naar de taalachterstand van allochtone kinderen, algemeen bekend als zijnde gemiddelde anderhalf en meer jaar, stellen dat de onderzoeker hier de zaak al systematisch oplicht.
Wat een goeie grap. Inderdaad: die verschillen hebben te maken met schooltype: de zwak presterende allochtonen zitten voor het overgrote deel op vmbo, en de veel beter presterende Nederlandse kinderen vormen een ruime meerderheid op havo en vooral vwo. SCP-onderzoeker Herweijer is dus een doodgewone fraudeur die etnisch bepaalde verschillen vertaald in andere woorden. Verslaggever Gerrits die het allemaal ook kan zien en er toch zo enthousiast over doet, is een propagandist. En dat allemaal met deze reden en dit doel:
Oftewel: het multiculturalistische ideaal. Wij moeten accepteren dat immigranten ons apen, honden varkens noemen en onrein vinden. Maar er is nog een factor die de slechte gang van zaken innen de menswetenschappen verklaart (de Volkskrant, 10-09-2007, ingezonden brief van Rita Wolters (Enkhuizen):
De redactie kent precies hetzelfde verhaal uit zijn studietijd, met betrekking tot psychologie. Het toont een totaal gebrek aan inzet en wens tot diepgang met betrekking tot het vak. Binnen de universiteiten hebben de bèta-wetenschappers de naam van nerds die de hele dag op het laboratorium zitten - dat klopt, maar dat is het spiegelbeeld van de alfa's en gamma's, die je "zelden op werk achter hun bureaus zal treffen" - oftewel: alfa's en gamma's werken gewoon minder hard - een universitair algemeen erkend fenomeen. Terug naar de inhoud. Hoewel ... de volgende onderzoeker begaat de klassieke fout om aantal te verwarren met inhoud (de Volkskrant, 04-07-2008, van verslaggeefster Sjoukje Budde):
Zelden een "wetenschapper" gezien die zichzelf zo vaak zo kort achter elkaar in de voet schiet - zelfs de journalist kan het niet missen. Om het samen te vatten: Krouwel onderzoekt de vraag wat zwaarder is: een schaal met stukjes lood of een schaal gevuld met veren, en hij komt triomfantelijk met het antwoord: "De schaal met veren is zwaarder, want er zijn veel meer veren dan stukjes lood." Dit alles vergezeld van ongeteste en onbewezen opmerkingen - hypotheses zou een echte wetenschapper zeggen: - De kans dat zijn thema’s onder de aandacht komen, is groter dan de kans dat bij linkse thema’s gebeurt. Burgers denken dan dat dat belangrijker thema’s zijn. - Veertig procent van alle berichtgeving op de voorpagina’s is politiek gekleurd. Dat dit overwegend rechts gekleurd is, komt omdat rechtse politici vaker aan het woord worden gelaten.' Nog een stukje van Dick Wensink (VARA TV Magazine, nr. 27-2008, rubriek Kijkkunde door Dick Wensink):
Tja... Soms komen er ook signalen uit het vak zelf (de Volkskrant, 06-12-2008, door Olav Velthuis):
Tja, als je wat met je sociologie wilt doen in de wereld van de arbeid en je natuurlijk al snel een marxist ... Wat betreft de rol van de Nederlandse sociologen in met name het integratie die zo opgehemeld wordt: die rol is die van een vrijwel volkomen gesloten front van multiculturalisme. Het heeft misschien iets met sociologie te maken, maar totaal niets met wetenschap - en alles met ideologie (even googlen op Justus Uitermark (uit het tussenstuk): publiceert veelvuldig samen met Jan Willem Duyvendak, één van de auteurs van het laatste (dec. 2008) extreem multiculturalistische schotschrift ). Er was meer commentaar (de Volkskrant, 06-12-2008, ingezonden brief van Paul Haffmans (Amsterdam)):
Dat werk van de sociologen wordt op deze website gedaan - zie bijvoorbeeld de serie Houding van de top en de daarin genoemde bronverzamelingen, of die over Economen , of die over de Financiële wereld . Nog een sociologisch vak - een vak met zijn ideologie zo'n beetje ingebouwd (de Volkskrant, 30-12-2009, door Linda Roodenburg, schrijfster en fotografe):
Of afgekort in de woorden van één van de grondleggers van de culturele antropologie, Claude Lévi-Strauss : "De rationaliteit van het wilde denken" - een multiculturalistische oxymoron . Nog een stukje inmenging van de antropologie in het multiculturele debat. Het rechtse kabinet van 2011 heeft afscheid genomen van het multiculturele ideaal, en minister Verhagen heeft dat nog eens duidelijk geformuleerd. Zij het in termen van "angst voor" allochtone immigranten in plaats van het juistere "afkeer van hun gedrag". De cultureel antropologen stikken natuurlijk in hun maaltijd (de Volkskrant, 01-07-2011, ingezonden brief van Rivke Jaffe, Maarten Onneweer & Annemarie Samuels, Instituut Culturele Antropologie en Ontwikkelingssociologie, Universiteit Leiden):
Zoals gezegd: het is een kwestie van afkeer van gedrag. Leugen één, dus
Aan die verzuiling is geen einde gekomen door vermenging. Er is een eind aan gekomen omdat aan beide kanten de kerken zijn leeggelopen. Antropologisch onbenul, dus.
Nog een leugen: de richtingenstrijd altijd onderhuids aanwezig, en bij problemen heftig. En antropologisch onbenul nummer twee: het aanroepen van de verschillen tussen katholieken en protestanten berust op een gelijkstelling. Neem nu het verschil tussen katholieken en protestant als dat tussen 5 en 6 - ze hadden namelijk natuurlijk veel meer gemeen dan dat ze verschilden. Op dezelfde schaal is het verschil tussen, zeg, protestanten en moslims dat tussen 5 en 25. De gelijkstelling van het verschil tussen protestant en katholiek met dat tussen protestant en moslim is ernstig onbenul. Een van de auteurs, Rivke Jaffe, schrijft met enige regelmaat een column in het Leidse universiteitsblad. Hier een nadere toelichting op haar wetenschappelijke geloofsbrieven (Leids universiteitsblad Mare, 19-04-2012, column door Rivke Jaffe, universitair docent culturele antropologie):
Bij zo'n titel wrijf je als liefhebber van astrologie, wichelarij en Ouija-borden natuurlijk al meteen in je handen. Hier gaat iemand bewijzen dat Japanners gemiddeld even lang zijn als Nederlanders. En dat Japanners geen "scheve ogen hebben". En dezelfde soort oorsmeer hebben (nog zo'n een hard aangetoond lichamelijk onderscheid). Maar er was in de ogen van de gelovige misschien wel enige aanleiding voor de bloedstuwing:
Een onderzoek van hetzelfde allooi als dat van Diederik Stapel, ongetwijfeld - de werkelijkheid is namelijk tegenovergesteld . Ongetwijfeld zijn de veronderstelde resultaten het gevolg van de sterke oververtegenwoordiging van allochtonen in de criminaliteit .
Iets dat de onderzoekers ongetwijfeld al van mening waren lang voor de start van het onderzoek - anders ga je zo'n soort onderzoek namelijk niet doen, want ieder normaal mens gaat er vanuit dat dat níet gebeurd in de rechtszaal. Rivke Jaffe en de overgrote meerderheid van de overige collega's gaan uit van een ander werkvermoeden: het blanke racisme (gekleurd racisme is er natuurlijk niet ...).
Beste Rivke, dat is heel simpel: je gaat met twee blaadjes, één gevuld met een dozijn foto's van Chinezen en één gevuld met een dozijn foto's van Nederlanders, dat wil zeggen: geen immigranten, naar de Leidse Haarlemmerstraat, en je vraagt aan zeg, zo'n honderd gewone Leidenaars om aan te wijzen wie de Chinezen zijn, en wie de Nederlanders. En noteer het aantal gewone Leidenaars dat het mis heeft. Goed, Rivke weet dus dat er geen echt verschil is. Dus moeten de verschijnselen die dat suggereren natuurlijk een andere oorzaak hebben:
Precies wat de sociologen en antropologen dus al dachten (denkt u nu ook weer aan Diederik Stapel?).
Rivke gelooft er geen barst van dat de Leidse Haarlemmerstraat het onderscheid tussen Chinezen en Nederlanders kan maken ...
Je hoort het hoe ze het zichzelf wijsmaakt. In weerwil van de kennis van het tegendeel dat toch ergens in haar hoofd moet moeten zitten.
En dat is natuurlijk iets dat nooooit meer mag gebeuren. Oh ja, we schreven zojuist dat de kennis van het tegendeel ongetwijfeld in haar hoofd moest zitten. Dat schreven we niet alleen op grond van gezond verstand:
Ach ja ... Die specifieke niet-Nederlandse afkomst hoeft nauwelijks naar geraden te worden. En die verklaart veel: nooit geen holocaust meer. Dat dit soort ideologische en leugenachtige verhalen de snelste weg richting volgende holocaust wijzen, is iets dat de antropoloog met 100 procent zekerheid ontgaan is. Soms wordt de cultureel antropoloog ook wel ernstig geprovoceerd. Zoals bijvoorbeeld door Robbert Dijkgraaf, scheidend voorzitter, schrijvende juni 2012, van de Koninklijke Academie der Wetenschappen. Dijkgraaf hield een afscheidstoespraak waarin zei hij dat dat "wetenschap oriëntatie biedt". Het was deze redactie, net als Robbert Dijkgraaf afkomstig uit de natuurwetenschap, niet opgevallen, want voor natuurwetenschapper is dit een open deur. Zonder wetenschap is is het leven een absurd theater bezet door een variaties aan acteurs uiteenlopend van mensen tot bacterieën, zodat dat er een enkel verband is tussen al die figuranten. In hun primitieve pogingen enige orde te scheppen in dit theater, zijn de oermensen gekomen met zoiets als religie: sla op de trom en het gaat regenen. En enige tienduizenden jaren met dit stokje voor de blinden, is met horten en stoten uiteindelijk iets ontstaan als natuurwetenschap, die heeft laten zien hoe de acteurs in het theater aan elkaar verwant zijn. En hoe die verwantschappen in de loop van de tijd geëvolueerd zijn. Een verheldering die ook uitermate praktisch is gebleken daar ze ook leidde tot de opkomst van techniek die toch rustig spectaculair genoemd kan worden ten opzichte van eerdere strevingen van de mensheid in die richting. Goed, wetenschap leidt dus tot oriëntatie. Maar niet als je geen natuurwetenschapper bent. Gewone mensen hebben er geen probleem mee, maar wel wetenschappers die geen natuurwetenschappers zijn. Want die wetenschappers hebben hun eigen methodiek ontwikkeld uit de religie: de ideologie. En deel van die ideologie is dat er geen evolutie is van menselijke culturen, want die zijn allemaal een en hetzelfde: de menselijke cultuur. Er is dus geen oriëntatie nodig en gewenst aangaande culturen. En omdat de menselijke cultuur nu eenmaal nauw verweven is met tal van andere zaken, kan er ook geen oriëntatie in het algemeen zijn. Kijk maar (de Volkskrant, 05-06-2012, door Stef Aupers, cultuursocioloog aan de Erasmus Universiteit Rotterdam):
De algemene waarde van het verhaal van de cultuursocioloog kan al meteen ingeschat worden, aan de hand van het gebruik van de term 'roerganger'. Een retorische truc, en de regel is: hoe meer retorische trucs, hoe meer kans dat de auteur liegt en dat het tegendeel van wat hij beweert waar is. Dit is er nog slechts één, maar de trend is daar.
Tweede retorische truc: Ad ponandum : het uiten van een bewering die tegen het gezonde verstand ingaat zonder een enkele onderbouwing. Je kan net zo goed beweren: popularisering van een nieuwe merk wasmiddel via de media is contraproductief. Er is een hele industrie die op het tegendeel wijst.
Derde retorische truc: Ad ponandum. Reactie: bewijs het. Als er sprake is van een afname van vertrouwen, dan is dat onder alfa's, dat wil zeggen: intellectuelen. De hogere klassen. Die voelen zich namelijk bedreigd door de bèta-wetenschap. Drie retorisch trucs. De man is hoogstwaarschijnlijk een leugenaar. Maar we gaan verder:
Wat een goeie grap. Dick Swaab en Bram Bakker zijn gamma-wetenschappers (psycholoog en psychiater), en Stine Jensen een alfa. Vijanden van de natuurwetenschap. Vijanden van de wetenschap. Want volgens het Engelse taalgebruik is science gelijk aan natuurwetenschap. Die andere dingen zijn studies - geen wetenschappen. De volgende reeks:
Nog mooier: aangaande visolie geeft de wetenschap eenduidige resultaten - de weerspraak komt van de voedingmiddelenindustrie. Over opvoeden is het wetenschappelijke resultaat ook duidelijk, maar de gamma-wetenschappers houden hardnekkig vast aan ideologietjes, en het geval van het klimaat hoeft nauwelijks toelichting: een klassieke geval van natuurwetenschap versus belangengroepen, ideologen, en diverse andere groepen waarbij de draadjes van de redelijkheid nogal los zitten. Er komt nog een voorbeeld aan:
Een zeer sneu misverstand: het doen van ene enquête is geen wetenschap. Dat is op zijn best "studie". Maar degenen die gewoonlijk enquêtes ondernemen, sociologen en aanverwante, kunnen op dit vlak nog niet een koe van een paard onderscheiden . En:
De feiten hierover zijn allang bekend: 90 procent van de wetenschappers die er ook maar iets mee te maken hebben, zijn het eens met het idee van klimaatopwarming. Ongeveer zo eenzijdig als ene positie mat kan zijn. de figuur die tegenover een klimaatwetenschapper gezet wordt, is hoogstwaarschijnlijk een charlatan, en en ieder ieder geval zwaar overgerepresenteerd. Je kan net zo goed een discussie over het effect van bidden voor regen organiseren tussen een meteoroloog en een imam. En dan na afloop stellen dat er twijfel bestaat over de effectiviteit van de meteoroloog ten opzichte van die imam, en dat hun opvatting dus ook maar meningen zijn. Waarna dit verhaal ene geval wordt van de regel dat op iedere regel uitzonderingen zijn. Want gewoonlijk valt er in dit soort verhalen geen enkele vorm van zinnigheid te detecteren, maar hier is daarop een uitzondering:
Even corrigerende dat het dus normaliter niet over twee wetenschappers gaat, is het wel zo dat media selecteren op conflict. Hetgeen ze dus mede doen door tegenover de wetenschapper een imam te zetten. Of iemand van soortgelijk allooi. Zoiets al een socioloog die komt beweren dat de cultuur van die imam echte evenveel waard is dal die van de meteoroloog. Of een pedagoog die komt beweren dat kinderen volstoppen met zoetigheid en vet en materialistische zaken en ze ongecontroleerd loslaten op de rest van mensheid ook een manier van opvoeden is . Want iets anders is "streng zijn", en dat kan echt niet. Dat beklemt de creativiteit. Kijk, als je dat soort dingen gelooft, het soort dingen waar de cultuursociologie in gelooft, is het geen wonder dat je tot de volgende conclusie komt:
Waarbij het laatste gebruik van de term "wetenschap" ongetwijfeld slaat op de eigen wetenschap van de cultuurfilosoof. Maar dé achilleshiel van de culture antropoloog blijft natuurlijk de andere cultuur en zijn gelijkwaardigheid (de Volkskrant, 23-03-2013, ingezonden brief van Ineke Roex, antropoloog, Berg en Dal):
Een vrij langgerekte vorm van "Er zijn ook Nederlanders die ..." - en vul op de puntjes maar alles in waarop de allochtone immigrant slecht scoort. Voor de gein tussengevoegd, een knipseltje uit de VARAgids: (VARAgids, nr. 46-2011, 17-11-2011, programma-aankondiging):
Het gaat om de bijbehorende illustratie: Vraagje aan Rivke: Wat zou dat nu zijn: iemand uit Lapland, uit China, of uit Afrika? Of zou de regie gekozen hebben voor een vrouw die eruitzag als iemand uit India? Wat een gigantische hoeveelheid onbenul, hè ... De houdingen van de antropologie komen het sterkst naar buiten in zaken waarin de culturen elkaar direct raken, waarvan het kolonialisme ongeveer het eerste grote geval is. Waarvan men dan graag weer als eerste over de slavernij heeft, met als aanhef: "Men heeft het nooit over de slavernij, laten we het eens over de slavernij hebben". Waarvan in 2011 de zoveelste versie werd afgedraaid, in de vorm van een serie uitgezonden door de NPR. Tijdens het reclamefilmpje voor de serie spreekt de negerman de volgende zin uit "De slavernij is de meest vergeten periode uit de Nederlandse geschiedenis". In de uitvoering is gekozen voor de vorm van een menging van de menselijke factor en achtergrondfeiten. Maar dat houdt dus de aanwezigheid van onafhankelijke deskundigen in. En met die onafhankelijke deskundigen loop je een risico - het risico dat ze onafhankelijke feiten gaan noemen. Wat dus gebeurde, tot ongenoegen van andere onafhankelijke deskundigen, namelijk degenen die iets minder hebben met de onafhankelijke feiten (de Volkskrant, 15-10-2011, Aspha Bijnaar, Gert Oostindie en Alex van Stipriaan):
De boodschap. De slavernij is de "black holocaust". En de boodschap komt niet van de minsten:
Maar achteraf vinden ze dus:
Waarna nog een flink stuk prietpraat volgt om tot de essentie te komen:
Grappig genoeg wordt dit tot in detail uitgelegd:
Oftewel: de bombast en retoriek van de bekende boodschap: de black holocaust.
Een leugen. Wat er gezegd werd dat er wel harde straffen werden uitgedeeld, maar dat dat geen dagelijkse maar een meer uitzonderlijke gebeurtenis was. Tezamen met de veroordelingen van het specifieke geweld en woorden als 'dramatisch', 'de hel', 'mensonterend' een redelijk plausibel beeld. Maar dan volgt het hoogtepunt in dit artikel: de argumentatie:
Oftewel: feiten moeten niet vermeld worden als ze niet overeenkomen met "Het Zwartste Scenario". Het essentiële punt in hun lijstje verzachtende omstandigheden aangaande de black holocaust is natuurlijk dit: 'Afrikanen zelf waren de toeleveranciers van slaven aan de Europeanen'. Dat het essentieel is, weten ook de black holocaust-aanhangers hulpverleners, multiculturalisten en antropologen, want als er iets verdonkeremaand wordt in deze context is het niet de straffen en de mensonterendheid, maar het feit dat het Europese "slavenhalen" in hoge mate beperkt was tot "slaven vervoeren", want de slaven werden "kant en klaar" afgeleverd door Afrikanen, zwarten, bij de blanke nederzettingen (nauwelijks meer dan enkele forten) aan de kust. Het slavenhalen werd gedaan door de Afrikanen. De auteurs maken bezwaar tegen de vermelding van dit feit - het artikel is een en al verontwaardiging over dat de serie De slavernij de zwarten niet uitsluitend afschildert als de volkomen onschuldige slachtoffers van een volkomen harteloze stel massa-moordenaars:
Oftewel: "de slavernij" is het absolute zwarte blank tegen het absoluut onschuldige zwart. Dit was de situatie in het "openbare" debat, wat geen debat is want de feiten mogen niet besproken worden - althans: alleen selectief en vertekenend.. Die feiten werden wat verder uitgewerkt in het academische debat (Leids universiteitsblad Mare, 29-09-2011, door Vincent Bongers):
Let op dat 'weer'. Oftewel: slavernij staat met regelmaat in de belangstelling.
Gert Oostindie zijn we dus zonet tegengekomen. Let op zijn woorden in Mare in vergelijking tot die in de Volkskrant.
Precies dus het soort relativerende opmerking die Oostindie in de Volkskrant nog afkeurde.
En alweer spreekt Oostindie anders dan in de Volkskrant. Zijn laatste opmerking is overigens niet ter zake doende: rijk worden gaat vrijwel altijd over de rug van anderen, ook nu. En vervolgens gaat het helemaal mis:
Voor het laatste is een tegenargument: Amerikaanse indianen werden niet tot slaven gemaakt. De tussentitel zegt het nog eens duidelijk: het drijvende argumenten was geld. De slechte behandeling was het gevolg. Nog een argument:
Waarvan akte. Volgende tafereel:
Allemaal uit politieke-correctheid: als een minderheidsgroep iets vraagt, geef je het. Anders discrimineer je en ben je een racist. En dan dat andere dan al genoemd is:
Inderdaad: de slavernijdiscussie is een instrument. Voor vieze zaken.
Tel hierbij op het gemeten verschil tussen streken die al dan niet gekoloniseerd zijn geweest: degene met (het meeste) kolonialisme en dus ook met (het meeste) slavernijverleden doen het in de huidige tijd het beste . Een goed artikel, van Mare. De ideologen waren het er natuurlijk volstrekt niet mee eens. En aan de universiteit kent men de studie "Ideologie" onder namen als "sociologie", met gespecialiseerde deelgebieden als "culturele antropologie" (Leids universiteitsblad Mare, 06-10-2011, column door Rivke Jaffe, universitair docent culturele antropologie):
Hierin wordt duidelijk welke definitie Jaffe hanteert: iedere opmerking over slavernij anders dan dat het de absolute zwartheid is, is 'goedpraten' en dus fout. Oftewel: volgens Jaffe is slavernij het absolute zwart.
Oftewel: er bestaan volgens Jaffe absolute normen van goed en kwaad, en die normen zijn onafhankelijk van plaats en tijd. Een vast onderdeel van het ideologisme. Een ander onderdeel is het doordraven:
Fijne van dit niveau van discussiëren is dat de persoon met de geestelijke kwaal zijn kwaal zo helder uiteen kan zetten. Voor wie het nog niet helemaal duidelijk is: het argument heeft de op webfora bekende vorm: "Hitler scheet, jij schijt, dus jij deugt ook niet". Je kan hier voor "schijt" ook het wat minder schurende "ademt" invullen. Nog een paar bijverschijnselen:
Ten eerste: er is geen sprake van bagatelliseren, maar van het corrigeren van een absoluut zwart-wit beeld. Dit is dus zwart-wit denken van de kant van Jaffe. Ten tweede wordt 'de Nederlanders' iets toegedicht dat ze niet vinden - dat is de retorisch truc van de stroman . Ten derde is dit niet iets dat Nederlanders vinden, maar een kleine groepje - de meerderheid der Nederlanders is geïndoctrineerd door het Black Holocaust denken van mensen als Jaffe.
Er is uitgebreid toegegeven dat het erg was, en door een ruime meerderheid van mensen als Jaffe dat het het absolute "erg" was.
Dat is vroeger misschien waar geweest, maar inmiddels, sinds de zestiger jaren, in Nederland volkomen verkeerd in zijn tegendeel, zoals we boven gezien hebben: lelijke dingen mag je alle zeggen over blanken, maar beslist niet over gekleurde mensen, en al helemaal niet zwarte. Je mag van blanken gemakkelijk zeggen dat het oplichters zijn, maar van zwarten niet dat het schieters zijn. Terwijl het laatst op zijn minst even waar is.
En dat laatste is een aperte leugen: probeer maar eens iets over het slavernijverleden te zeggen dat verder gaat dan dat het het absolute zwart is, bijvoorbeeld in de Mare, en de ideologen en racisten staan huizenhoog op de barricades. Bijvoorbeeld in de Mare. We hadden graag nog wat op dat 'kritische, onafhankelijke wetenschappers' willen ingaan, maar dat hoefde niet: Piet Emmer deed het zelf al - maar we beginnen met wat ander commentaar van hem (Leids universiteitsblad Mare, 13-10-2011, door Piet Emmer, emeritus hoogleraar geschiedenis):
Welk argument we al noemden.
Het is van het niveau dat deze redactie erg goed kent van de discussies met rabiate multiculturalisten.
En hier raakt Emmer een essentiële zaak die deze redactie ontgaan was: het is de wetenschappelijke plicht van Jaffe om alle bekende factoren betrokken bij een historisch proces te benoemen. Er daarvan een aantal weglaten omdat ze niet in een ideologisch straatje passen is een doodzonde. Emmer trekt het op logisch wijze door naar het slavernijdebat:
Waarna de conclusie zichzelf trekt:
Dat had deze redactie ook willen schrijven: weg met deze niet-wetenschapper bij een wetenschappelijke instelling. Het is lichtelijk bevreemdend zulke radicale taal vanuit de instituties zelf te horen. Het geeft aan hoe ernstig de situatie is. Hier nog een poging van de cultureel antropologen om zich te roeren in het debat over mensen en culturen (de Volkskrant, 31-07-2010, door Jacco van Sterkenburg, Iris van der Tuin, Gloria Wekker, en Rosemarie Buikema, werkzaam bij het departement Media en Cultuur Wetenschappen, Universiteit Utrecht, en gespecialiseerd in etniciteit- en genderkwesties):
Oké: volgens deze onderzoekers is de dominantie van zwarte mensen op de sprint 'controversieel', dat wil zeggen: omstreden. Oftewel: er zijn mensen die zeggen dat het wel zo is, en mensen die zeggen dat het niet zo is. Dan is er wetenschappelijk gezien maar één goede oplossing: kijk naar de feiten - de werkelijkheid. Dat wil zeggen: zoek een aantal redelijk representatieve vertegenwoordigers van beide groepen, en laat deze "proefpersonen" tegen elkaar hardlopen - op de sprint. Noteer de uitslagen, en doe dit een voldoende aantal malen om een statisch redelijk betrouwbaar resultaat te krijgen. En om het echt wetenschappelijk te maken, stel je van tevoren een aantal criteria op voor de verschillend mogelijke conclusies. Zoiets als: Neem de snelste vijftig uit alle wedstrijden. Als de capaciteiten tussen zwart en niet-zwart gelijk verdeeld zijn, moet de uitkomst liggen op 25 zwart en 25 niet-zwart, met een spreiding van 5, oftewel: 20-30 en 30-20 beschouwen we nog als gelijk, maar 15-35 of 35-15 beschouwen we als ongelijk. Die spreiding bepaal je aan de hand van statische criteria als het aantal deelnemers, en eventuele systematische ongelijkheden, zoals veroorzaakt door verschillende totale bevolking, en sociale ongelijkheden als beschikbaarheid van trainingsfaciliteiten. In beide gevallen zijn de zwarten in het nadeel: er zijn minder zwarten dan niet-zwarten, en ze zijn gemiddeld armer, dus hebben minder trainingsfaciliteiten. Dat zou de wetenschappelijke aanpak zijn. Niet erg reëel, want erg begrotelijk. Maar hier springt de realiteit te hulp, want dit soort experimenten worden al spontaan gedaan. Het heet "atletiek". Over de hele wereld worden er op dit wetenschappelijke experiment lijkende wedstrijden georganiseerd, niet met het doel om wetenschap te bedrijven, maar gewoon de lol. En de centen. Waarbij dat laatste maakt dat het er redelijk eerlijk aan toegaat - als dat niet zo zou zijn, hingen de benadeelden onmiddellijk aan de bel. Dus dat is heel mooi, voor onze wetenschappers. Hier een wetenschapper die het inderdaad heeft gedaan - we hebben zijn conclusies even weggelaten, en geven alleen de getalsmatige uitkomst (de Volkskrant, 07-08-2010, ingezonden brief van Rogier Overkamp (Utrecht), student Wetenschapscommunicatie):
Oké. Als we dus ons geformuleerde criterium gebruiken, kijken naar de vijftig snelsten over alle wedstrijden, dan is de uitslag: 50-0 voor de zwarten. Verander je het criterium wat, zeg naar de eerste honderd, krijg je een licht andere verdeling, iets als 10-90 misschien. Maar op geen manier is het voorstelbaar dat de wetenschappelijke conclusie anders luidt dan dat de zwarten inderdaad sneller sprinten dan niet-zwarten. Ook de bepaald niet racistische Volkskrant heeft geen moeite met de associatie als het niet specifiek het onderwerp is, zie de aankondiging van de wedstrijd met de bijbehorende illustratie
Dus terug naar de opmerking van de cultureel antropologen dat de bewering over het zwarte sprinten controversieel zou zijn. Nou, niet dus bij de wetenschappers, want die vinden allemaal dezelfde uitkomst als ze de wetenschappelijke methode toepassen. Dus moeten de mensen die wel iets anders vinden, een niet-wetenschappelijke methode gebruiken om tot hun mening te komen. Terug naar hun artikel:
Aha. Wat hier afgekort staat als brain versus brawn distinction, is dat als er verschillen zijn in atletische prestaties, er ook verschillen kunnen zijn in andere prestaties. En onder die andere prestaties vallen ook die van de geest, waaronder brain, in de praktijk te vertalen als "intelligentie":
De argumentatie is nu duidelijk: zwarten kunnen niet minder intelligent zijn als niet-zwarten. Zwarte sprintdominantie leidt tot de mogelijkheid van andere etnische verschillen, waaronder intelligentie. Dus bestaat er geen zwarte sprintdominantie. Kortom: de stelling dat er geen zwarte sprintdominantie bestaat is niet gebaseerd op wetenschap, maar op een vooronderstelling, namelijk de vooronderstelling dat er geen verschil is in intelligentie tussen zwarten en niet-zwarte. Plus een stukje redenatie. Nu is de opvatting dat er geen verschil is in intelligentie tussen zwarten en niet-zwarten een idee - iets dat gebaseerd is op een geestelijke opvatting. Het stellen van zo'n opvatting boven de werkelijkheid van sprintdominantie is bekend als "ideologie": het stellen van ideeën boven de werkelijkheid. Toch is er ook nog de mogelijkheid dat de redenatie lopende van denkgelijkheid naar sprintongelijkheid niet klopt - het zou zo kunnen zijn dat er wel sprintongelijkheid bestaat, en geen denkongelijkheid. Het feit dat de ideologen dat niet aanvoeren of onderzoeken wijst erop dat ze die mogelijkheid klein achten. Het is natuurlijk ook redelijk onwaarschijnlijk: als er op één terrein ongelijkheden bestaan, is er geen fatsoenlijke reden te verzinnen waarom dat niet op alle terreinen zou gelden. Zoals dat Aziaten korter zijn, enzovoort. Iets dat ook de briefschrijver constateert:
Erg vrijgevig van de auteur, want natuurlijk bedoelen de cultureel antropologen met "kleur" precies hetzelfde als "etniciteit". En zijn conclusie blijft even geldig, zoals ook verwoord in de titel:
De eerste conclusie is dus glashelder: de auteurs van het "witte schicht"-artikel bedrijven geen wetenschap, maar ideologie. Dat ze het artikel schrijven onder de paraplu van de Universiteit Utrecht, met een referentie naar hun werkzaamheden aldaar, laat zien dat die werkzaamheden niet vallen onder de term "wetenschap", in de gebruikelijke zin van "wetenschap" in dat feiten en onderzoek van de werkelijkheid gesteld wordt boven ideologische opvattingen. Maar, zoals we geconstateerd hebben, is dat laatste de gebruikelijke stand van zaken in de culturele antropologie. De naam van één van de auteurs deed een bel rinkelen, en wat zoekwerk op het internet leverde al snel het volgende (de Volkskrant, 05-11-2001.):
Gloria Wekker heeft dus een overduidelijk groepsbelang bij het doen van haar ideologische en niet-wetenschappelijke uitspraken: zij voelt zich gediscrimineerd bij een eventuele andere uitkomst. En die belangen zijn niet alleen theoretisch, maar ook praktisch, zoals blijkt uit het "witte schicht"-artikel:
Oftewel: het feit dat er weinig zwarten op invloedrijke posities zitten, bijvoorbeeld als hoogleraar culturele antropologie bij de Universiteit Utrecht en andere wetenschappelijke instellingen en wetenschappelijke disciplines, is niet het gevolg van iets dat in de zwarte bevolking van Nederland zit, maar in de witte, in de vorm systematische en zware discriminatie. Wat in dit artikel niet staat, maar vermoedelijk wel de opvatting is van Gloria Wekker, is dat deze discriminatie door middel van bestuurlijke maatregelen opgeheven moet worden. Dus voortaan moeten aan de universiteiten naar proportie zwarte hoogleraren benoemd worden. Zo zullen de disciplines van met name vakken als sterrenkunde, natuurkunde, scheikunde, en biologie, waar geen enkele Surinamer te vinden is, en vermoedelijk ook weinig tot geen andere zwarten, onmiddellijk een proportioneel aantal van hen aangesteld moeten worden. De aanstelling van Gloria Wekker bij het departement van culturele antropologie van de Universiteit Utrecht laat tenslotte zien dat zwarte mensen net zo goed zijn in wetenschap als andere etniciteiten. Niet lang daarna liet Gloria Wekker weer van zich horen, en kregen we een verklaring voor het voorgaande (de Volkskrant, 30-11-2010, door Gloria Wekker, hoogleraar aan Gender Studies aan de Universiteit Utrecht.
Aha. Er zijn aangaande het verschil tussen man en vrouw dus twee zaken: de biologische en de sociale factor, en ook nog zoiets als gender. Wat dat is, kunnen we wel naar raden, maar het staat er ook direct onder:
Oftewel: gender is het sociale deel. En uit de kop en het laatste zinnetje in het citaat weten we dus nu: de sociale factor is belangrijker dan de biologische. Alle verstandige mensen, en iedereen die iets heeft gelezen over laatste ontwikkelingen over het hersenonderzoek die steeds sterker verwijzen naar het belang van het aangeborene en het onbewuste, stopt hierna met verder lezen, want dit gender-gedoe is dus patentonzin. Ongetwijfeld is er een sociale factor, maar die is redelijk gering tot verwaarloosbaar. "Gender" is de academische versie van de man-vrouwopvatting van de corresponderende aloude linkse ideologische uitwas , horende bijna de Gelijkheidsideologie . Als je een onzin-onderwerp bestudeert, komt er natuurlijk ook onzintaal uit je pen:
Dit is de laatste alinea, maar daar tussen is het slechts marginaal beter. Deze alinea zou uitstekend dienst kunnen doen als voorbeeld van wat door algemeen semanticus Hayakawa beschreven is als (lenende woorden van psycholoog Wendell Johnson): "Words cut loose from their moorings" - oftewel: woorden die geen verband meer hebben met de realiteit . Natuurlijk is dit allemaal slechts een bevestiging van wat je uit de koppen al kon aflezen: het sociologische vak genderstudies heeft geen band met de realiteit. Het is doodgewoon geen wetenschap. Het is een hobby afkomstig uit ideologisch zeer verwarde tijden. Een uitwas die ook nu nog schade aanricht, door het verspreiden van desinformatie over hoe het wezen van de mens in elkaar zit, zoals hierboven, en hoe de maatschappij werk, zoals in het stukje daarvoor. Het bestaan van deze studie en de activiteiten van haar beoefenaars zijn tekenen van geloof in regel drie uit het rijtje dat begint met "De aarde is plat" . Oftewel: het bestaan van deze studie en hun beoefenaars is een teken van culturele achterlijkheid. Een heerlijk voorbeeld van de ideologische houding van sociologen is hun visie op slavernij. De aanleiding voor hun openbaringen staat ook vermeld (de Volkskrant, 07-07-2010, door Michaël Deinema en Hebe Verrest, promovendus sociale geografie en universitair docent ontwikkelingsstudies):
Klopt. En die bewegingen waren westerse bewegingen, en geen anders-culturele - daar vond men slavernij nog steeds een gewone gang van zaken. Kijk maar:
En zo laten de heren zelf zien dat ze onzin verkondigen. Plotseling komt een belangrijke reden voor dit soort verschijnselen boven water (Leids universiteitsblad Mare, 22-04-2010, door Bart Braun):
Het klopt naadloos: de sterke hang naar ideologie, de bijna even sterke drang om "zielige negertjes" te beschermen, en de grote onwil om naar de werkelijkheid te kijken en luisteren. De problemen beginnen al bij de instroom. Aanleiding voor onderstaande stuk is het bekend worden van plannen van de (nieuwe rechtse) regering in het basisonderwijs meer de nadruk te gaan leggen op de inhoudelijke vakken van taal en rekenen, en in het middelbaar onderwijs om een groot aantal keuzemogelijkheden en profielen te schrappen, en te concentreren op een alfa en bèta keuze (de Volkskrant, 09-12-2010, door Ike Lieshout, leerling 6 vwo):
Een jong iemand heeft natuurlijk het excuus dat hij/zij niet weet hoe slecht het land bestuurd wordt. En dat het idee dat alfa- en gamma-mensen geschikt zijn om het land te besturen, een, zij het wijd verspreid, waanidee is. Waarbij het er niet alleen omgaat dat je om een land te leiden moet kunnen rekenen, maar vooral dat je leert logisch te denken - in oorzaak en gevolg. En leert problemen analyseren en ontleden, en dergelijke.
Tja ... In het huidige systeem worden bèta's gedwongen veel te veel taal en andere suffe vakken te leren - waar bovendien weinig nuttigs mee kan worden gedaan. Het enige dat er nu gebeurt, is dat de balans een beetje rechter wordt getrokken. Maar wat er ook met de gammawetenschappen gebeurt, is dat daar voornamelijk, of misschien wel uitsluitend, mensen terecht komen die denken dat de wetenschappelijke waarheid verkondigd wordt door degenen die de mooist klinkende praatjes kunnen verkondigen. In plaats van degenen die de werkelijkheid het best kunnen beschrijven. Een grappig voorbeeld van het gezegde over de schoen en het passen - auteur Hans van Maanen, wetenschapsjournalist, heeft zich eerder op zeer uitgesproken wijze gemengd in het debat rond het controversiële criminaliteitsonderzoek van Wouter Buikhuisen . Nu gaat hij manipulatie door wetenschappers beschrijven (de Volkskrant, 11-12-2010, door Hans van Maanen):
Ieder van die punten is juist. En uit die punten volgt onmiddellijk dat dit artikel een wetenschappelijke en journalistieke leugen is. Laten we beginnen met het laatste: de door Van Maanen beschreven verschijnsel zijn niet gelijkelijk verdeeld over de wetenschappen. Ze zijn geconcentreerd in de alfa- en gamma-wetenschappen, en wel meer naarmate ze meer alfa of gamma zijn. Deze context laat Van Maanen weg. Leugen1. Geval 4, het weglaten van relatieve of absolute aantallen. Daarvan zijn er twee grote voorbeelden: in de economie, en in het immigratiedebat. Het economische geval is een welbewuste leugen uit eigenbelang . Het immigratiegeval is een welbewuste geval uit ideologie: aangaande zaken als criminaliteit wordt stelselmatig gelogen dat de absolute aantallen klein zijn (het relatieve aantal is hoog want er zijn veel minder immigranten dan autochtonen ), en aangaande zaken als terrorisme wordt gelogen dat het percentage, het relatieve aantal, klein is- de werkelijkheid is dat er slechts een handjevol terroristen (enkele tientallen) nodig een maatschappij te ontwrichten . Van Maanen liegt door de belangrijkste voorbeelden weg te laten. Leugen 2. Geval 3, publicatiebias. Die kunt u na het voorgaande zelf invullen. Het veruit belangrijkste voorbeeld van publicatiebias is alle wetenschappelijke onderzoek naar immigratie en aanverwante zaken met een ideologische inslag - in zowel de wetenschappelijke literatuur, als de maatschappelijke, zijnde de media. Dat laatste heeft ook namen als propaganda, hetze, censuur, enzovoort . Dit artikel is er een glashelder voorbeeld van. Leugen 3. Geval 2, significantie. Net als de andere een op zich juist punt. Maar is wat er hier beschreven wordt aangaande het liegen in de wetenschap significant? En in hoeverre varieert die significantie? In de natuurwetenschappen lijkt er heel weinig significantie: de bedriegers komen redelijk snel bovendrijven - het liegen is dus niet erg significant. En de sociale wetenschappen en vooral haar meest praktische aspect, de politiek, is liegen een volkomen significant verschijnsel - in de vorm van een zegswijzen: "Hoe detecteer je of een politicus liegt? Antwoord: Je kijkt of hij zijn mond open doet" . Toch gaat dit artikel over wetenschappelijk liegen. Weinig significant, dus. Geval 1, halve waarheid. Daarvan zijn er over dit artikel al ettelijke voorbeelden gegeven. Kortom: dit artikel beschrijft een voor toepassing op de discussie over de wetenschap gerichte variant van het algemene informatiefilter . En is tevens een schitterende illustratie van de noodzaak van zo'n filter. Volgende bericht, en weer iemand die wierookstokjes voor zichzelf aansteekt (de Volkskrant, 18-12-2010, door Paul Schnabel):
De gammawetenschappen als vak wel, maar Paul Schnabel en talloze beoefenaars dus zeker niet. Die verklaren dat er geen Nederlandse cultuur bestaat. Die verkopen de cultuur van de peniskoker-dragers als gelijkwaardig . Die beschouwen de moslim als verlicht . Die schamen zich niet om de obscurantistische geestes-astrologie van de gender-studies op te nemen in de Gammacanon. Die propageren "de gelijkheid der mensen" (de Volkskrant, 31-12-2010, door Jaap Dronkers):
En die sociale ongelijkheid is natuurlijk een afgeleide van de psychologische ongelijkheid. Wat er dus in ieder geval niet bestaat is "De gelijkheid der mensen". Misschien bestaat er wel zoiets als het "Op gelijke manier omgaan met de verschillen", in de zin dat het zinvol daar naar te streven. Maar dat is een heel andere zaak. Dat heet meritocratie . Ook zit de sociologie boordevol met racisme. Inclusief het bijbehorende idee dat racisme iets van blanken is (de Volkskrant, 08-04-2011, van verslaggeefster Janny Groen):
Noch dus die van niet-blanke minderheden. Misschien gaan ze door wanorde nog wel meer jagen op homo's en albino's dan ze normaal doen. Ze hebben wel een suggestie:
Tja ... Overigens kan er ook een heel simpele verklaring zijn voor het verschijnsel: niet-blanke-landen zijn vieze chaos-landen, wat iedereen weet. Viezigheid en chaos zijn dus de associëren met niet-blanke mensen. Nederlanders houden niet van viesheid en chaos. Als Nederlanders viesheid en chaos zien, associëren ze de niet-blanke met die viesheid en chaos, en gaan dus verder van hem af zitten. Wat, overigens twee, heel simpel te controleren is door het experiment te herhalen met Aziaten, die men niet associeert met viezigheid en chaos. Maar ja, dat is echte wetenschap, hè ... Bijgekomen informatie: Wikipedia levert de informatie dat Lindenberg een ontwikkelaar is van het idee van de homo economicus, een andere diepgravende denkfout . Hetgeen een levende illustratie is van de intuïtie van "de continuïteit der dingen" - in dit geval: fundamentele denkfouten komen zelden alleen. Nog meer nagekomen informatie: de baas achter het onderzoek, Diederik Stapel, heeft de gegevens bij het onderzoek zelf verzonnen. Wie is er hier nu niet verbaasd ... Het volgende item was onderwerp van enige overweging of het hier wel paste, want je zou het ook bij het onderwerp psychologie kunnen denken, en ten tweede is het eerder praktisch dan wetenschappelijk. Het gaat over de jeugdzorg, en dat lijkt hier toch het meest passend omdat velen in de betrokken sector onder de noemer "sociologisch werkzaam" vallen. Over die jeugdzorg is de laatste tijd een stroom klachten losgekomen, vaak van de soort die waarnemers de handen tegen het hoofd doet slaan van verbijstering. Hier is de reden (de Volkskrant, 13-04-2011, door Anneke Stoffelen):
Je reinste waanzin, natuurlijk - ook dat laatste zinnetje. Want hoe kun je nu handelen in het belang van het kind, als je omstandigheden omtrent dat belang niet kent. Als je een liegende vader gelooft, is het duidelijk dat je beslissing niet in het belang is van het kind. Het idee dat je gebaat bent met minder waarheid dan er te krijgen is, is in alle omstandigheden een vorm van krankzinnigheid - een ziekte van de geest. Een ziekte die er toe leidt dat je als begeleider van een kind-verdachte, dat kind kunt overleveren aan de verdachtmakingen van justitie, zoals gebeurd is in de Schiedammer moordzaak (Wikipedia). De fouten van jeugdzorg zullen niet allemaal direct hiertoe te herleiden, maar wel de mentaliteit die aan die fouten ten grondslag ligt. De titels van het volgende stuk deden de lippen al krullen (de Volkskrant, 20-04-2011, door Yvonne Zonderop en Casper Thomas):
Tja, dacht de redactie, dat heb je ervan als je veertig jaar lang multiculturele meuk verkoopt, en je beloont wordt met een invasie van hoofddoeken in de stad en een stroom hatelijke stukken van allochtonenvertegenwoordigers (zie de lijst bij dit artikel: ) . De meest bevattelijke onder de burgers gaan daarvan PVV stemmen, en de houding onder een groot deel van de rest loopt van schaamte tot minachting. Toch benieuwd naar wat ze er zelf van vinden. Nou, dat was toch weer een verrassing:
Oftewel: de cijfers over de allochtone oververtegenwoordiging in de criminaliteit zijn een leugen , de moskeeën en hoofddoeken zijn een fata morgana, de haatstukken in de krant worden geschreven door als moslims verhulde PVV'ers , en de waslijst van terreur-plegende moslims is een fabricatie van de CIA . En ze vinden dat vrijwel allemaal:
Zoals we hier ook al geconstateerd hadden . In de woorden van een enkel exemplaar:
Oftewel: ze zijn niet allemaal lopende-bandarbeider meer.
Ze gaan naar school waar ze het lesgeven moeilijk maken en het onderwijsniveau torpederen .
En uit onvermogen om te functioneren binnen de westerse organisatie zijn ze massaal winkeltjes begonnen. Met alles conclusie: als je niets doet, komt het vanzelf goed:
Net als het vanzelf goed is gekomen met de negers in Amerika, de negers in Afrika, de moslims in Afghanistan , de moslims in Pakistan, de moslims in ... (vul maar in) . De mensen zien dat het niet goed is gekomen met de negers in Afrika, en de moslims in Arabië en elders:
Ze geloven dus niet meer in de waarheid van de sociale wetenschap, want ze zien, zonder daarvoor een opleiding te hebben genoten, ook zo wel dat die sociale wetenschappers uit hun nek kletsen. De wat abstracter formulerende waarnemer stelt dat sociale wetenschappers doodgewoon ideologie bedrijven (althans: voornamelijk). Dat ze, zich ze kennelijk onbewust bewust (!) zijn van dit feit, en daarom hardnekkig weigeren de waarde van de waarneming, werkelijkheid, en de waarheid in te zien. De reden dat ze hun onderzoeken over moslims universeel houden door het gaan praten met moslims . In plaats van doodgewoon wat stukjes in de krant te analyseren en dialoogjes met moslims op tv te bestuderen . Want dat laatste is de werkelijkheid en de werkelijkheid is eng. Veel veiliger is het om de moslims te vragen naar hoe gematigd en geïntegreerd te zijn, want dan weet je zelf ook wel wat het antwoord zal zijn: het antwoord dat je wilt en dat past bij je ideologie! Toch voelen ze dat er iets mis is, voornamelijk met hun ego:
Dus gaan ze er wat aan doen:
Dat 'ze' is voorlopig dus beperkt tot de auteurs: Thomas en Zonderop, welke laatste in de Volkskrant meer zinnige stukken geschreven lijkt te hebben dan de hele sociale wetenschap bij elkaar (met uitzondering van Meindert Fennema en misschien nog een paar mensen)
Nou, dat is wat betreft de gammawetenschappen een luxeprobleem. Die moeten bezig met veel fundamentelere vragen. Met als allereerste: "Geloof ik wel dat mijn bezigheid een wetenschap is?" Een simpele lijst van criteria, zie hier , laat zien dat ze daar nog lang niet aan toe zijn. De volgende reactie laat zien dat de teneur van artikel inderdaad eigenlijk veel te positief was (de Volkskrant, 22-04-2011, ingezonden brief van Wim van Hoorn, wiskundige en socioloog (Aerdenhout)):
Tja ... En de situatie wordt steeds minder vrolijk voor de heren sociologen, want de meer serieuze journalistiek keert zich verder van hen af (de Volkskrant, 23-04-2011, column door Martin Sommer):
Een hoogst neutrale beschrijving van Sommer, want zowel WRR als CPB zijn vermoedelijk nog erger dan de academische wetenschap - dit zijn ordinaire strijders voor respectievelijk het multiculturalisme en het neoliberalisme .
Uiterst pijnlijk,allemaal. Een geval van vooroordeel dat in vele vormen voorkomt: "De blanke heeft het gedaan" (de Volkskrant, 21-06-2011, van verslaggeefster Lidy Nicolassen):
Kortom: eigenlijk is er geen racisme, dus maak je het gewoon:
Zo ... zou dat allemaal niet waar kunnen zijn? American football, basketbal - zeer fysieke sporten, en gedomineerd door creolen.
Iets dat iedereen met zijn eigen ogen kan waarnemen als de werkelijkheid. De commentatoren doen dus niets bijzonders - ze beschrijven der werkelijkheid. Een werkelijkheid die de socioloog niet bevalt. Waarna hij zijn eigen aanpak onderuit haalt:
En terug naar de politiek-correcte kerk, dus maar ... (tussen twee haakjes: de werkelijkheid is dat Marokkanen niet negatief worden afgeschilderd, maar door gedrag negatief in het nieuws komen - de media proberen ze positiever dan dat af te schilderen) Grappig: er wordt ook door anderen aan de poten van Claude Lévi-Strauss, de grondlegger van zo'n beetje de hele antropologie, gezaagd (de Volkskrant, 25-06-2011, door André Köbben):
Vraag 1: heeft Claude Lévi-Strauss ooit wetenschappelijk onderzoek gedaan? Antwoord: Nee. Vraag 2: Waarom heeft Claude Lévi-Strauss zo'n reputatie verworven? Antwoord: ten eerste: hij kon goed schrijven - ten tweede: hij kon goed theoretiseren - ten derde: er is een grote behoefte aan mensen die kunnen goed kunnen schrijven en tegelijkertijd goed kunnen theoretiserend fantaseren. Is er in het geval van Claude Lévi-Strauss dus sprake van wetenschap? Antwoord: Nee. Is er bij de aanhangers van Claude Lévi-Strauss dus sprake van wetenschap? Hoe groot en invloedrijk is de aanhang van Claude Lévi-Strauss? Antwoord:
De invloed en de aanhang van Claude Lévi-Strauss is dus zeer groot, beslaande een belangrijk deel van de antropologie. Vraag: Is er in de hoofdstroming van de antropologie sprake van wetenschap? Antwoord: Nee. Tot slot een opmerking die buiten het sociologische vakgebied ligt, maar kenmerkend is voor dit soort denken:
En ineens doet dat denken aan Arnon Grunberg. Ook zo iemand die zo uitstekend kan schrijven. En talloze 'splendidly egotistical' opinies in zijn columns in de Volkskrant weet te produceren. De volgende poot onder de stoel van het idee dat menswetenschappen inderdaad ook wetenschappen zijn hebben ze er zelf afgezaagd. Het begon met een simpel gevalletje van fraude (de Volkskrant, 08-09-2011, van verslaggeefster Sarah Venema):
Dit was niet het onderzoek waarbij de eerste twijfels rezen - dat was dit:
Wat is de overkomst tussen het idee dat vleeseten hufterig maakt en dat een rommelige omgeving leidt tot stereotypering en discriminatie en vele soortgelijke onderzoeken zoals de gelijkheid van man en vrouw, enzovoort, enzovoort, enzovoort? Antwoord: dat ze overeenkomen met politiek-correcte ideologieën. Zou dat toeval zijn? Roos Vonk, gerenommeerd hoogleraar, gaf tekst en uitleg op televisie - hier is een verslag (de Volkskrant, 15-09-2011, door Iris Dijkstra is (gepromoveerd) psycholoog en wetenschapsjournalist.
Precies wat het betoog is van deze verzameling en deze website aangaande de methodiek van de huidige menswetenschappen: ze doen onderzoek vanuit ideeën. Mevrouw Dijkstra fileert het genadeloos:
De huidige menswetenschappen blijken te stinken, en zijn stinkende geworden omdat ze begonnen zijn met een aantal basiswaarden die een ideologische leugen zijn: de leugen dat alle culturen gelijk zijn en de leugen dat alle mensen gelijk zijn. En wie genoodzaakt wordt het veelvuldig liegen om deze twee enkele ideologieën in de lucht te houden, raakt gewend aan dat liegen, en gaat het ook op de vele subterreinen doen. Zoals nu bij het vleesonderzoek. En al lange tijd en heel veel meer in dit soort onderzoek (de Volkskrant, 12-09-2011, ingezonden brief van Dr. Gerben van Kleef, Amsterdam, universitair hoofddocent sociale psychologie, Universiteit van Amsterdam):
De sociale psychologie doet er niets aan. Want de sociale psychologie zegt niets over fundamenteel zaken die dit veroorzaken, zoals het liegen door politici, bestuurders en andere oligarchen. Misschien betreft dit misschien niet allemaal zuivere sociaal-psychologen, maar dan toch vakbroeders die er erg op lijken.
De sociale psychologie doet hier minder dan niets, door de oorzaak van de integratieproblemen uitsluitend bij de autochtonen te zoeken .
Voor zover sociaal-psychologen daar iets over kunnen zeggen, geldt ongeveer hetzelfde als voorheen
Idem.
En dat is wel redelijk bekend: van het soort linksige zestiger-jaren ideologie van "alles moet kunnen" die o zo populair in het soort kringen waarin je ook sociaal-psychologen en soortgelijke bevinden.
Van z'n lang zal ze leven niet ... Als er in Engeland een oproer uitbreekt onder aanvoering van de creolen, staan de sociaal-psychologen in het vak van al die ideologen die de etnische component ontkennen, en met autochtone daders aan komen draven. Ineens komt de sociale psychologie in het algemeen in the picture - een verdere aanleiding (de Volkskrant, 17-09-2011, door Frans Schütt, sociaal psycholoog):
Dat klinkt objectief: 'Tegenstanders van deze visie ...'. Maar 'Tegenstanders van deze visie' kan iedereen betreffen, waaronder ook alle inwonende van het gesticht. Welk gesticht een grote vestiging heeft in Israël, waar de mensen zitten die vinden dat zij wel recht hebben op grond van een verhaal dat 5000 jaar oud is aangaande een volk van toen, maar dat de bewoners van Palestina in 1945 geen volk zijn. Maar gaat het nu over anderen of over de mening van Frans Schütt zelf? Hier is het antwoord:
Hij stelt de vraag dus ook. Met het gezag van de sociaal-psycholoog. De correspondent voor de Arabische wereld tekent protest aan (de Volkskrant, 24-09-2011, rubriek Q&A, door Rob Vreeken):
En nog iemand die beter heeft opgelet dan deze redactie (de Volkskrant, 23-09-2011, ingezonden brief van Wim Bartels, Amsterdam):
De sociaal-psycholoog is druk doende zijn vak af te breken. Maar zoals we hier uitvoerig al hebben gezien: ideologie is voor de socioloog en aanverwante echt veel belangrijker dan wetenschap. Zelfs als die ideologie zoiets is als zionisme. Het volgende stuk is van een arabist. Direct valt dit vak onder de antropologie, en daarna dus ook onder de algemene noemer van sociologie. En ook deze auteur schrijft dit stuk onder vermelding van zijn functie in de sociologie, en spreekt dus namens de sociologie (de Volkskrant, 26-09-2011, door Jan Jaap de Ruiter, arabist aan de Universiteit van Tilburg):
Een standaardbegin van één van de vele onzinstukjes die over Geert Wilders en de PVV worden geschreven onder het mom van deskundigheid, en waarin meestal weinig tot niets voor in komt dat ononderbouwde meningen en onderbuikgevoelens. Dit soort stukjes vallen daarom niet meer op. De reden voor plaatsing alhier is dat het onwetenschappelijke karakter ervan door anderen is aangetoond. Daarom eerst nog wat citaatjes:
Grappig: hij beschuldigt Wilders van allerlei slechts, en belooft nu hetzelfde te gaan doen - onder vermelding van zijn functie als arabist - als wetenschapper, dus. Een gotspe, gezien vanuit de wetenschap.
Enzovoort. Zoals gezegd, het werd door anderen die het boek van Martin Bosma beter kenden inhoudelijk weerlegd - we laten de inleiding van de reactie even weg (de Volkskrant, 30-09-2011, ingezonden brief van Martin Bosma, Tweede Kamerlid voor de PVV):
Zo, dat is het dan: Jan Jaap de Ruiter, arabist aan de Universiteit van Tilburg pleegt vormen van vervalsing van onderzoekgegevens die zeker niet minder zijn dan die gepleegd door Diederik Stapel. De enige mogelijk verzachtende factor is dat De Ruiter het in een krant doet. Maar of dat verzachtend is, kan je over twisten. Want waar de normale wetenschappelijke fraude alleen wetenschappelijk schade aanricht, is dit bij dit soort gevallen als van De Ruiter ook maatschappelijk het geval. Als je fraude pleegt bij dit soort stellingnames zijn de stellingnames zelf vermoedelijk ook onjuist. En brengen, omdat ze direct maatschappelijk zijn, dus ook kleinere of grotere schade toe aan de maatschappij. De portee van de Ruiter's betoog is dat de PVV gevaarlijker is - bedoeld natuurlijk: gevaarlijker dan de islam waar de PVV tegen strijdt. Dat hij ter ondersteuning van deze stelling fraudeert, maakt dat het waarschijnlijker is dat de islam schadelijker is dan de PVV. En omdat de Ruiter hiermee ook impliciet de islam steunt, steunt hij dus iets dat schadelijk is voor de maatschappijen. een conclusie die ook op vele anderen gronden beredeneerd kan worden, onder vermelding van zaken als uithuwelijken, inteelt, cliëntilisme, maatschappelijk wantrouwen, machismo, enzovoort. Maar zoals we al genoemd hebben, De Ruiter is niet een geïsoleerd geval. Het is veel erger: De Ruiter is een representatief geval. We hoeven alleen maar al die onderzoeken te noemen naar de culturele of sociologische toestand van allochtonen die gebruik maken van het hoogst misleidende instrument van de enquêtering - onder diezelfde allochtonen . Een wetenschappelijke doodzonde. Ook Martin Bosma constateert dit enorme probleem:
Het hele wereldje van de sociologie en omstreken is gewoon door en door corrupt. Een conclusie niet vanwege het vervalsen van een setje onderzoeksgegevens. Maar vanwege het feit dat ze een maatschappelijke ideologie boven de wetenschap stellen. En wel uitsluitend en alleen omdat het overeenkomt met het materialistische groepsbelang van degenen die dit vak bedrijven. De belangen van de maatschappelijke elite versus die van de meerderheid der lagerbetaalde burgers En oh ja: er zijn vast wel een aantal mensen te vinden die wél betrouwbaar zijn - maar zij zijn sterk in de minderheid. De redactie wist van andere voorbeelden reeds staan op deze website van sociologen die ernstige overtredingen begingen. De reden om niet verder te zoeken was het idee dat nieuwe voorbeelden zich vanzelf wel zouden voordoen. En dat is al razendsnel het geval. En meteen ook een prominent geval, want dat is Jan-Willem Duyvendak zeker. Merk overigens op dat recensent Peter Giesen die een paar kanttekeningen plaats zelf ernstig ideologisch behept is in met name het multiculturalisme (de Volkskrant, 08-10-2011, door Peter Giesen):
De titels zijn natuurlijk niet de keuze van Jan Willem Duyvendak, maar titels zijn toch vaak representatief voor de rest. In in deze titels zit al veel van wat volgt: niet sociologie, maar ideologen. Het ideaal dat in deze titels zit is dat van een grote vreedzame wereld. Vrijwel algemeen erkend als ideaal, maar in ieder geval een ideaal. En een ideaal dat nog nergens en nog nooit door de natuur is geïmplementeerd, dus je kan je afvragen of het ideaal wel zo ideaal is. Want de natuur heeft een bijzonder goede reden om iets anders te doen dan dit ideaal: de natuur is voor variatie. En concurrentie tussen de varianten. Want morgen kan de fysieke en klimatologische wereld er wel heel anders uitzien. En dan wil je toch graag overleven, als soort. En dan is een rijke variatie in deelgroepen een voordeel. En een ideaal homogene monocultuur een zeer beslist nadeel Vraag maar aan de panda's. Wat details:
Het standaardwapen van de ideoloog: de zwart-wit redenatie. Mensen hebben praktisch bezwaren tegen de euro omdat de invoering ervan leidt tot overheveling van Nederlands pensioenspaargelden naar corrupte landen als Griekenland. Duyvendak maakt daar "nostalgie naar een geïdealiseerd verleden" van. Zonder een draad van onderzoek of andere aanwijzingen of bewijs. En gaat verder:
Dat laatste is fout, menen dat Nederland zonder immigranten beter af was, dus het eerste ook.
Net als bezwaren tegen internationalisme dat ertoe leidt dat de openingstijden van de dierentuinen aangepast moeten worden aan die in Londen - en een stroom soortgelijke dwaasheden.
Weer een uitspraak zonder een draad van onderzoek of andere aanwijzingen of bewijs.
Vertaald: sociologen zijn ideologen. Indien deze mensen wetenschap zouden bedrijven, zouden ze beschrijven hoe de maatschappelijk werkt en groepen mensen daarin, en niet beginnen een waardeoordeel over die gedragingen.
Afgekort: Jan-Willem Duyvendak is geen socioloog maar een ideoloog. Dat pamflet is op deze website al besproken als wat het is: je reinste hetze .
En dat is dus fout, volgens Jan-Willem Duyvendak, die zijn ideologische hetze dus nu in vaktermen wenst te formuleren. Met behoud van een deel van de hetze, want dat 'we' slaat natuurlijk op autochtoon Nederland, terwijl de beschreven eigenschap bij uitstek geldt voor niet-westerse culturen , en dus voor niet-westerse immigranten.
"Thuis" was natuurlijk altijd al een zero-sum game. Waar ook ter wereld. Die zero-sum game die er toe leidt dat Afrika wordt bestuurd door incapabel een corrupte negers, terwijl er een overvloed aan blanken beschikbaar is die dat veel beter zouden doen. En idem voor moslims. Maar Jan-Willem Duyvendak bedrijft geen wetenschap ondanks zijn gebruik van termen daaruit:
Het gaat hem niet om het proces, maar om het waardeoordeel over een bepaald deel van het proces. Dat waardeoordeel dat gebaseerd is op de ideologie van de grote vredige en homogene wereld. Dat ideaal dat de natuur maar niet wil implementeren. Overigens is dat laatste een leugen: het overgrote deel van de immigratie naar Europa is kettingimmigratie en asielzoekers , die dan ook voor vele tientallen procenten in diverse uitkeringen zitten . En om dit allemaal te maskeren, dus nog maar wat loze beweringen
Nee. Er zijn praktische klachten over het heden - geen nostalgische hang naar een verleden. Niemand wil zijn auto, computer en mobieltje inleveren.
Ook interessant als methodiek: je eigen denkfouten corrigeren.
Afgekort: vooruitgang. Onder druk van verlichte mensen. Atheïsten.
Want moslims zijn achtergebleven. Cultureel en sociaal. Minder verlicht. Minder beschaafd. En al dit soort gepraat en geschrijf is er om dit te verhullen. Sociologen gedragen zich als ideologen.
Inderdaad. Want de Verenigde Staten is sociaal en cultureel achterlijker dan Europa. Voor het overgrote deel.
Een ideologische richtingenstrijd.
Diverse leugens in één. Politici hameren al decennialang op het belang van internationale solidariteit, globalisering en Europese eenwording. Tezamen met de media. Er is één politicus gekomen die nadruk legt op nationale identiteit: Geert Wilders. De rest van de politici zijn blijven hameren op het belang van internationale solidariteit, globalisering en Europese eenwording.
Manipulatie: 'autochtone meerderheid' moet zijn "oorspronkelijke bevolking". En na deze correctie is het simpel: "Bij wie anders ligt het eigendom van de natiestaat als de oorspronkelijke bevolking?"
Manipulatie: 'minderheid' moet azijn "immigranten". En voor immigranten geldt overal ter wereld: "Immigranten moeten zich grotendeels aanpassen". Door het verplicht leren van het volkslied en het groeten van de vlag zoals in het immigratieland Amerika.
Dat is het wel - in eerste benadering. Een glaszuiver voorbeeld hoe je door diverse kleinere stappan kan komen tot "Oorlog is vrede'. Stappen gedreven door ideologie.
Een bekende ideologische propagandaleugen. Niet-misdadig en niet-terroristisch zijn, is niet de voorwaarde om als minderheid te kunnen functioneren. Die voorwaarde is je houden aan de leefregels, de mores, van de samenleving waarin je verkeert. Moslims schenden dit stelselmatig. Moslims zijn als naaktlopers in Mekka. Zelfs Giesen plaatst kanttekeningen:
Maar de doodsteek voor Duyvendak als wetenschapper zit in dit:
Oftewel: de maatschappelijke werkelijkheid past niet in zijn ideologie. Diederik Stapel wordt ontslagen vanwege bewuste fouten in zijn onderzoekstechnische methodiek. Jan-Willem Duyvendak schaft de hele wetenschappelijke methodiek af. De conclusie voor wat betreft wat er met hem moet gebeuren is duidelijk - ontslag is eigenlijk gewoon het minste. Maar dat zal niet gebeuren, want dan zou je hele faculteiten en onderzoeksinstituten moeten sluiten. Naar aanleiding van het geval van sociaal-pyscholoog Diederik Stapel die enquête-uitslagen zelf vervalste, komt een andere onderzoeker met wat andere bezwaren tegen enquêtes (de Volkskrant, 03-11-2011, door Illya Jongeneel, deed in 1985 als een der eersten onderzoek naar voetbalsupporters):
Dit zijn voorbeelden van ernstige fouten in de uitvoering. De fundamentele fout van het psychologisch of sociaal wenselijk antwoorden, wordt hier over het hoofd gezien. Maar er wordt nog wel geraakt aan de reden dat veel van dit soort fouten hebben kunnen blijven doorwoekeren:
Men wílde doodgewoon frauderen. Wat natuurlijk in nog versterkte mate geldt zodra er niet alleen geld of een opdracht achter het onderzoek zit, maar ook nog eens ideologie - met name de eigen ideologie van de onderzoekers. En over welke ideologie we het dan hebben als eerste hebben zou bekend moeten zijn: het multiculturalisme. Met als les: geen enkele sociologisch onderzoek met een positieve uitkomst voor het multiculturalisme is te vertrouwen, tenzij bevestigd door onafhankelijke feiten . Nog iemand anders is de omissie van de grootste methodefout opgevallen (de Volkskrant, 04-11-2011, ingezonden brief van Willem Heijster, Breda, psycholoog):
Ach ja, Piet Vroon ... die had wél enig gezond verstand. In tegenstelling tot de antropologie, die we hier al zo veel zijn tegengekomen (de Volkskrant, 04-11-2011, ingezonden brief van Eefje Smet, antropoloog):
Het onrecht dat sommige culturen verder zijn dan andere, en wat de culturele antropologie probeert recht te zetten. Want de gelijkheid der culturen is hoogst belangrijk in deze wereld! Iets waarvan ook Bas Haring, professor in de wetenschapspopularisatie, al blijk van had gegeven dat hij er het een en ander mee heeft (de Volkskrant, 05-11-2011, column door Bas Haring):
Tja, zo is dat Bas... Je kunt wel nog zo verstandig zijn, zodra je je als mens op het vlak van het multiculturalisme gaat begeven, glijdt je op die zeephelling bijna onstuitbaar naar beneden. En belandt je in het kamp van mensen als mooi-leugenaars Alexander Pechtold, kosmopolitisch politicus, en Diederik Stapel, multiculturalistisch wetenschapper. Voor de komst van de allochtonen waren er andere mogelijkheden voor de menswetenschapper om de verkeerde kant te kiezen (Leids universiteitsblad Mare, 26-02-2012):
Een geparfumeerde scheldpartij, dat 'onkies' ... Een aardige illustratie van waar het probleem ligt (de Volkskrant, 23-02-2012, van verslaggeefster Yvonne Hofs):
En hoe is dit tot stand gekomen? Helder: men had cijfers, en men had een idee. En de cijfers zijn geïnterpreteerd naar dat idee. Typisch sociologie. Zie ook het SCP (boven) en het CPB . Er zijn ook jonge en "kritische" sociologen - mensen als Willem Schinkel (de Volkskrant, 07-04-2012, door René Cuperus):
We weten inmiddels allemaal waarom die Aziatische, en Indiase en Braziliaanse, metropool het zo goed doet: een razendsnelle bevolkingstoename, massa's armoedige en machteloze en ongeschoolde arbeidskrachten, en een relatief kleine groep in de top die een paar trucjes van de westerse beschaving heeft overgenomen. Maar Schinkel is kennelijk een ouderwetse kosmopoliet die in katzwijm valt voor iedere scheet uit het buitenland. En over het binnenland:
Inderdaad: de oligarchische politieke partijen, dat wil zeggen: CDA, PvdA, VVD, D66 en een dusdanig groot deel van de rest dat je rustig kan zeggen: alles behalve PVV en SP . Zodat met hoge mate van zekerheid van de heer Willem Schinkel, angry young sociologie men, gesteld kan worden dat hij daar ook toe behoort - zodra het er ook maar enigszins op aan komt. Kijk maar:
Hét simpelst waar te nemen kenmerk van oligarchie en kosmopolitisme: vinden dat de cultuur van de moslims volkomen gelijkwaardig is aan de westerse. Met dit soort bijverschijnselen horende de rabiate versies:
Met natuurlijk dat andere, slechts marginaal minder simpel te detecteren verschijnsel:
De contradictie. Kortom: de heer Schinkel behoort tot dat bekende fenomeen van de zich als "alternatief" presenterende socioloog of anderszins menswetenschapper, die zich alleen als "alternatief" presenteert, maar in wezen een geïntegreerd onderdeel van de oligarchie uitmaakt. Met dit niet geheel maar toch redelijk betrouwbare gezond-verstandscriterium als toetje en eigenlijk ook voorafje: iemand die maatschappelijk en dus sociologisch echt alternatief denkt, en dat opschrijft, krijgt écht geen baantje binnen de oligarchie, dat wil zeggen: aan de universiteit! (Oh ja: een doodenkele uitzondering daargelaten). Waar het op zich al moeizaam gaat met de sociale wetenschappen, duikt er nog een nieuw gevaar op: de allochtonen-variant. Want in die variant bestaan nog nieuwe extra strikte denkregels, waaronder "Het ligt nooit aan de allochtone immigrant" (de Volkskrant, 08-05-2012, van verslaggeefster Janny Groen):
Hoe je het wel moet toepassen, zegt de onderzoeker ook:
Dat willen we wel weten en onderzoeken, maar de oververtegenwoordiging in de criminaliteit niet. Maar het is niet eens zo veel erger dan bij de blanke collega's ... De sociologie zet haar beste beentje voor, want het wetenschappelijke tijdschrift Science, waaruit het onderzoek van het volgende bericht komt, geldt als één van de meest toonaangevende. Het is natuurlijk wel uit het Engelse taalgebied, en dat is nog politiek-correcter en multiculturalistischer als Nederland (de Volkskrant, 19-05-2012, door Maarten Keulemans):
Meteen maar een voorafje: wat multiculturalisme is, wordt niet duidelijk uit het artikel, en dus vermoedelijk ook niet in de bron. Vermoedelijk wordt er in belangrijke gedoeld op de multi-etnische samenleving, wat natuurlijk iets heel anders is: je kan prima een Joodse wijk, een Chinese wijk, een zwarte wijk, enzovoort, naast elkaar hebben, en never the twain shall meet. Zoiets als in New York. Maar of dat nu een multiculturele samenleving is?
Ook daar is het handig - je ziet meteen wie de Antilliaanse pistooldragers zijn.
Nee, je kan net zo goed voorstellen om te stoppen met ademen.
Net als het overgrote deel der sociologen.
Een leugen. Uit onderzoek blijkt dat samenlevingen minder harmonieus zijn naarmate ze multicultureler worden - het beroemde onderzoek van Robert Putnam - wat eigenlijk overbodig is, want iedereen kan het zelf zien. Wat die statistiek, als ze klopt, laat zien is dat blanke samenlevingen succesvoller zijn en dat succes veroorzaakt gekleurde instroom.
Een zin die, met weglating van de term 'Intussen', alleen begrijpelijk in connectie met de correctie op de voorgaande zin.
En een andere deel is omdat door het oerinstinct andere groepen ons snel als de vijand zien. Kijk maar eens hoe vijandig negers ten opzichte van ons staan: ze branden, samen met de moslims, onze grote steden af: Parijs 2005, Londen 2011, Stockholm 2013.
En tegenwoordig is er altijd wel een behulpzame haat-imam of "Racisme!"-neger om het oergevoel bij moslims of negers aan te wakkeren. En altijd is er wel ergens een behulpzame socioloog of stukjesschrijver in de krant om te wijzen op Geert Wilders, en voorbij te gaan aan de haatimam in zijn talloze gedaantes.
Inderdaad. Je hebt maar een beperkt aantal haatimams en een niet eens zo hoge overrepresentatie in overlast en criminaliteit nodig om dit proces te starten.
En alweer wijzen de sociologen eenzijdig, naar blanke mensen. Het minstens net zo erge racisme van bijvoorbeeld de zwarte mens wordt aan voorbijgegaan. Zo ziet u maar hoe makkelijk het is het vuurtje van de rassenhaat op te stoken!
Een leugen van Ellemers, want het gaat niet over integratie, maar immigratie. En het gezonde verstand zegt, zoals verwoord in het Russische gezegde: "Je gaat niet met eigen gewoontes andermans klooster binnen".
We stellen hier een ander onderzoek voor: de moslimvrouwen komen zonder hoofddoek en halal-vlees werken. De voorspelde uitslag: Dan zijn de autochtonen veel gemotiveerder om te integreren (integreren in de zin van "gezellig doen" - het is nu eenmaal lastig integreren met iemand die jou als onrein bestempelt en als ongelovige afficheert).
Men wil een contradictie: een volwaardige Nederlander is iemand die een Nederlandse opvoeding heeft gehad, en dat wordt steeds meer een blank iemand. Doordat groepen als Marokkanen blijven uitstralen en zijn wie ze zijn: Marokkanen.
En nou heeft men het in punt 1 toch zo duidelijk gezegd: het groepsinstinct is niet te ontregelen. Ja, misschien even te bedriegen, maar niet systematisch. Dus gaan we het toch proberen, want voor de goede zaak ... Overigens zijn vrouwen geen minderheid, en worden minderheden in de media in alle mogelijke onverwachte situaties getoond, zoals Journaal-presentator terwijl ze nog nooit iets aan de ontwikkeling van techniek en media hebben bijgedragen, en ze blijven stereotyp gedrag vertonen: hoofddoeken dragen, gangs vormen enzovoort.
Precies. Dus accepteer je Nederlandse leefomgeving, en ga niet in moskeeën zitten en blijf niet in je eigen groep hangen met je hoofddoek, en vorm geen hiphop-gangs. Topsociologen, maar nog niet de meest elementaire regel geleerd: bekijk een zaak met twee partijen van twee kanten. Maar toch is er op theoretisch vlak sprake van enige vooruitgang. Dat blijkt niet uit bovenstaande selectie van de Volkskrant, maar die van de wetenschappers zelf. Want het betreffende artikel stond dus in Science, één van de meest prestigieuze tijdschriften gewijd aan alle wetenschappen. Om van dit overzichtsartikel in een belangrijk blad, stonden er ook berichten op de websites van de betreffende faculteit en de Universiteit Leiden - aankondigende de ontdekking van het bestaan van menselijke groepen (Faculteit Sociale Wetenschappen, Universiteit Leiden, 17-05-2012. (FSW) (UL) ):
Dit is een doorbraak - reden voor een publicatie in een topblad. De standaardvisie van de sociologie is deze:
Oftewel: een groep mensen is hetzelfde als een verzameling losse zandkorrels. En als er al iets extra's gebeurt, is dat negatief:
Dat er een tegenspraak zit in deze twee opvattingen neemt men voor lief. De reden voor het aanvaarden van contradicties is dat men het bestaan van groepen niet wil erkennen, omdat de belangrijkste en meest zichtbare groepen de etnische groepen zijn, gevolgd door de culturele. En als die erkent als groepen, ben je niet ver weg van het zien van verschillen, dat wil zeggen: niveauverschillen. En dat laatste is zo verboden, dat het begrip "mensengroep" praktisch gezien ook verboden is.
Als je dit gaat vertellen aan het publiek in de Leidse Haarlemmerstraat, zullen ze je vreemd aankijken: dit voor niet-sociologen het intrappen van wagenwijd open deuren. En zelfs voor het waarnemen van volstrekte vanzelfsprekendheden hebben sociologen inbreng van buiten nodig:
Alweer: je zal er de bloemenverkoper niet mee verrassen of verbazen. Hij zal iets mopperen over het verspillen van overheidsgeld aan het doen van onderzoekjes naar dingen die iedereen (op straat) allang wist. Maar ja, iedereen (op straat) weet ook allang dat er in Afrika niet zo hard gewerkt wordt ... En het "onderzoek" daarnaar laat nog decennia op zich wachten. Kijk maar:
Ja, het zijn eigenlijk best wel slechte zaken, die groepen:
Met als conclusie:
En waarom zou dat nou toch zo zijn? De strikt individuele mens is toch een veel betere manier om de uitdagingen van de natuur te overwinnen? Tenminste, als groepen inderdaad allemaal van zulke slechte eigenschappen hebben ... Uit welk ironisch commentaar blijkt dat hier wel sprake is van de erkenning van het bestaan van groepen, maar nog lang niet van het bestaan van groepen als natuurlijk en evolutionair verschijnsel. Dat ze, gezien hun lange bestaan, dus grote evolutionaire voordelen moet hebben. En dat het zomaar uit elkaar halen van groepen, bijvoorbeeld door deze willekeurig door elkaar te gooien, dus evolutionaire nadelen kán hebben. Ontsporing wil nog eens leiden tot onthulling. Hier is zo'n geval (de Volkskrant, 20-06-2012, tv-recensie, door Jean-Pierre Geelen):
Wat je dus naadloos kan aanvullen tot vrijwel de gehele sociologie: ze willen de wereld mooier maken dan hij is. Ze willen dat culturen gelijk zijn, terwijl ze donders goed weten indien voorzien van enige intelligentie, dat dit niet zo is. Net zoals Diederik Stapel donders goed wist dat datgene wat hij deed, niet deugde. Want hij heeft van alles gedaan om het te verbergen. Net zoals de sociologie van alles doet om te verbergen dat datgene wat ze doet, niet deugt. Zoals het verketteren van iedereen die beweert dat culturen wel van niveau verschillen. Nog eens een voorbeeldje van high-relevancy en high-impact onderzoek gedaan door sociologen (de Volkskrant, 27-08-2013, door Tonie Mudde):
Ja ja, daar kijkt de burger echt van op ... Soms wordt de waarde van het alfa- en gamma-wetenschappelijke onderzoek ook wetenschappelijk vastgesteld - let niet op de kop van het artikel (de Volkskrant, 19-12-2013, van verslaggever Marijn van Calmthout):
Wat die teams allemaal precies gaan doen hier van generlei belang. Het enige dat hier van belang is, is dit deel van het voorgaande:
Oftewel: dit is een hartstikke objectieve procedure voor een puur wetenschappelijk doel: de bevordering van samenwerking binnen de wetenschap. Maar dat is niet de toonzetting van dit bericht, waarvan hier alvast de kop is gereproduceerd. Het begin van het bericht onder die kop gaat helemaal over dat er geen alfa's en gamma's bij de genomineerden zitten:
Allemaal alfa- en gamma-propaganda, dus. Door alle betrokken partijen: minister(ie), media, en de NWO die zijn oren laat hangen naar het voordurende gezeik van de eerste twee. Natuurlijk vindt je geen alfa's en gamma's als je gaat selecteren op samenwerking binnen toponderzoek. Ten eerste doen alfa's en gamma;s niet aan toponderzoek, want ze zitten nog volledig in de ideologie en die twee gaan absoluut niet samen, en ten tweede doen alfa's en gamma's niet aan samenwerking, want samenwerking vereist overeenstemming over een gezamenlijke kapstok om de individuele bevindingen aan op de te hangen - een consensus over de grootschalige structuur van het onderzoeksterrein. Die consensus bestaat niet binnen de alfa- en gammawetenschappen, omdat de alfa- en gammawetenschappen niet voldoen aan een nog fundamentelere eis: het uitgangspunt dat er een objectieve werkelijkheid bestaat, waaraan iedereen kan refereren - zonder dewelke je nooit verder komt dan "botanie", en waarmee je als je die stap wel neemt binnen redelijk korte tijd al spectaculaire vooruitgang kan boeken . Kortom: in feite zit het probleem in een valse voorstelling van zaken. De valse voorstelling van zaken besloten in de term "alfa- en gammawetenschap". De huidige alfa's en gamma's bedrijven geen wetenschap - ze bestuderen dingen op een onsamenhangende wijze. Je mag die term dus ook gerust een leugen noemen. Aan het geval "Europa" is in deze verzameling nog geen aandacht besteed. En vooraf: dat alles rond Europa als het gebeurt met een wetenschappelijke pretenties behoort tot de algemene noemer "sociologie" staat vast. Hier een artikel van zo'n wetenschappelijke Europeaan (de Volkskrant, 24-01-2014, door Peter Rodenburg, universitair docent Europese studies aan de UvA):
Dit artikel lijdt twee fundamentele denkfouten. De eerste: er is een fundamenteel verschil tussen "WIJ beslissen om Duitsland te volgen" versus "ANDEREN beslissen dat wij Duitsland volgen". Hiertussen is geen geleidelijke overgang mogelijk - het is als "je bent zwanger of je bent het niet". Denkfout nummer twee: Baudet stelt dat ieder geval van soevereiniteitsoverdracht aan een referendum moet worden onderworpen. Rodenburg neemt één enkel geval en beweert dat weerlegt te hebben. Zelfs als die weerlegging juist is, is de conclusie dat Baudet dus weerlegd is voor alle mogelijke gevallen van overdracht volstrekt onjuist Dit zijn beide de meest fundamentele redenatiefouten. Denkfouten. Deze persoon is totaal ongeschikt voor welke vorm van wetenschap dan ook. En dat dit gepaard gaat met retorische trucs, is vanzelfsprekend - hier is die in de laatste zin:
De retorisch truc van het "voldongen feit" . Nog iemand die op heeft gelet (de Volkskrant, 27-01-2014, ingezonden brief van Andreas Zijlstra, Groningen):
Een weerwoord, omdat het gepubliceerd is, dat zou moeten leiden tot ontslag van die Rodenburg wegens gebleken volkomen incompetentie. En een onderzoek naar het functioneren van degenen in zijn academische omgeving. Hier een reactie uit het werkveld betreffende mensen die beschreven worden als onderwijspsychologen, maar vermoedelijk onderwijssociologen zijn (de Volkskrant, 24-05-2014, ingezonden brief van Frank Nagtzaam, Havelte):
Vast wel ... Elders op deze website is de intellectuele doopceel gelicht van de sociologe en hoogleraar Pauline Meurs, een van de schrijvers van en inspirator achter het rapport Identificatie met Nederland (2007), uitgekomen onder auspiciën van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, en bekend geworden van de toespraak bij de presentatie ervan door toenmalig prinses Maxima, de beroemde "Er bestaat geen dé Nederlandse identiteit"-toespraak . Mevrouw Meurs heeft een baantje in een andere sector gevonden, namelijk hoogleraar "management van de gezondheidszorg", aan, volkomen volgens de verwachting, de Erasmus Universiteit Rotterdam , want dat is de meest warme broedplaats van dit soort politieke-correctheid en multiculturalisme geworden. Helaas voor haar is de medische wetenschap ietwat meer een naar het bèta neigend iets dan de sociologie, dus als je daar soortgelijke neigingen vertoont als in de sociologie, gaat dat alras opvallen. En hier is het resultaat (Volkskrant.nl, 03-10-2014, redactie ):
Het kon niet mooier: de Meester Kackadoris-prijs ... En natuurlijk kreeg de vereniging tegen de medische kwakzalverij een Kackadoris-antwoord:
Iets dat volkomen de gang van zaken weerspiegelt in de nasleep van het WRR-rapport, en alle andere vormen van politiek-correcte sociologie in het algemeen: het is niets meer dan kwakzalverij, en het hele vakgebied, op enkele uitzonderingen na, verdient de Meester Kackadoris-prijs. Een paar stukken die elders op de website al gepubliceerd zijn (bij Permissiviteit ) - de eerste iemand die al jong besmet is (de Volkskrant, 04-01-2014, ingezonden brief van Johan van Erp, student sociologie aan de Universiteit Utrecht):
Dit zijnde de eerste en de laatste zinnen van een vrij uitgebreide ingezonden brief, met daar tussenin een hele boel bla bla, waarin de student sociologie een proeve van zijn kunnen afgeeft. Op het vlak van woordjes-rijgen. De inhoud is natuurlijk in een pennestreek afgedaan, door gewoon even de kop te spiegelen: "Alcohol-vrijlaten 16-jarigen lost iets op". Of de eigenlijk beter spiegelende spiegel: "Alcohol vrijlaten 16-jarigen lost alles op". Die student gaat dus een mooie carrière in de sociologie tegemoet. Volgende onderwerp. Hoe het in het oorspronkelijke onderzoek heeft gestaan is even onduidelijk, maar hoe de Volkskrant het opschrijft is duidelijk genoeg (de Volkskrant, 09-10-2014, van verslaggeefster Margreet Vermeulen
Merkt u hier wat raars in uw geest? Dat komt omdat in dit verslag en mogelijk ook in het onderzoek de rol van de daders in de passieve zin wordt beschreven, "er overkomen hen omstandigheden", en de rol van de slachtoffers in de actieve "ze gaan op de grond liggen". Het resultaat in het hoofd: de mishandeling ligt aan de slachtoffers, en niet aan de daders. En dat is geen idee van specifiek u in uw hoofd (GeenStijl.nl, 09-10-2014, door Van Rossem ):
Ook de redactie van GeenStijl had datzelfde idee in het hoofd gekregen. Dat hier in dit bericht en mogelijk het onderzoek betoogd, of in ieder geval geïnsinueerd, wordt dat de slachtoffers de daders zijn. En de daders de slachtoffers.Gefundenes Fressen voor GeenStijl:
Schrijf dus die Weenink maar af als wetenschapper. En wat betreft de Volkskrant blijkt dus voor de zoveelste keer dat politiek-correcte weerzinwekkendheid geen grenzen kent. En hierop, uit de verzameling Permissiviteit, criminaliteit (de Volkskrant, 30-10-2014, door Henk Müller):
Juist ja ... Omdat familie of bekende van het Marokkaanse tuig dat bij de overval op de juwelier is doodgeschoten de zich verdedigd hebbende slachtoffers bedreigt, moeten we maar afzien van verzet bij overvallen door dat Marokkaanse tuig. Wie beweert er zulke stompzinnige dingen? Even voorstellen:
Tja ... Antropologie ... Daar ga je ... Zelfs de Volkskrant-journalist is verbaasd:
Ongelofelijk ... Iedereen met enig gezond verstand of oren aan zijn hoofd heeft inmiddles vernomen dat overvallers beginnen met erop los te slaan.
Juist ja ... Overvallers melden dat ze één tik geven. Volgensde wetten van het onregelmatige werkwoord weet je dan voor zeker dat ze allemaal beginnen met erop los te slaan. Dus deze mevrouw lijdt aan de meest ernstige vorm van blindheid voor de werkelijkheid: ze is blind voor een werkelijkheid die in haar eigen hoofd zit. Waarvan er nog meer is:
Juist ja ... De onderzoeker heeft een resultaat dat tegen haar conclusie in gaat, en dat heeft ze maar niet verder onderzocht. Dat moet je niet willen, een werkelijkheid die tegen je vooropgestelde conclusies ingaat. Maar wat heeft de antropoloog dan wel onderzocht? Hier is het antwoord, en een waarschuwing vooraf: stop nu het eventuele nuttigen van drank en vooral vast voedsel:
Bent u uitgelachen ...? De onderzoeker ontleent haar wijsheid dat het niet verstandig is geweld te gebruiken tegen overvallers, aan de mening van de overvallers. Tja ... Om dit artikel op te slaan, werd het laatste in deze folder aan de website toegevoegde artikel geopend. En u wilt het niet geloven, maar dit is de aanhef van dat artikel (de Volkskrant, 09-10-2014, van verslaggeefster Margreet Vermeulen):
Het precies tegenovergestelde van wat de Deens mevrouw stelt. Met als meest waarschijnlijke verklaring: ze zitten er alletwee hopeloos naast. Met als tegenovergestelde van wat deze lui beweren: overvallers moet je remmen door een beloning uit te loven voor iedereen die er eentje onschadelijk weet te maken, op welke manier dan ook, en dat kopschoppen maak je een einde aan door openbare geseling van de daders, liefst uit te zenden op televisie. Zodat het moreel vervallen tuig weet wat het te wachten staat, op het moment dat het de neiging voelt opkomen. Maar ja, iedereen weet dat dit wel werkt, dus de hele politiek-correcte elite en de hele sociologie-sector is er mordicus tegen. Weer een fraai staaltje "SCP" (de Volkskrant, 11-12-2014, van verslaggever Jonathan Witteman):
En hier is de grafiek die men gebruikt ter ondersteuning: Een duidelijke uitslag, zou je zeggen. Maar de onderzoekers hadden meer vragen gesteld dan deze enkele. Hier is de uitslag op een paar van die andere vragen: Een heel andere uitslag. In totaal er op neerkomend dat de rijken wel rijk mogen zijn, maar niet naar dat rijk-zijn mogen leven. En dat is hetzelfde als "niet rijk mogen zijn", want wat is het nut van rijk-zijn als je er niet naar mag leven ... Hoe komt deze paradox nu tot stand? Dat is omdat de eerste vraag een abstracte vraag is. "Vindt u het erg dat rijken rijk zijn?" kan makkelijk beantwoord worden op beide manieren, want "het kost niets". En tel daar bij op dat als je "Ja" zegt, dat je dan vanuit de rechtse hoek en dus ook de media (die zijn economisch hartstikke neoliberaaal dus rechts) te horen krijgt dat je jaloers bent. De media en de rechtsen noemen de "rijkentaks" een "jaloezietaks". De tweede reeks vragen daarentegen gaat over concrete punten: krijgt de rijke voorrang, krijg jij als armere "achter-rang". En dat willen we dus toch niet ... Merk op dat de punten waarop men milder is, die punten zijn waar minder sprake is van verdringing: meer vakantie voor de rijken hoeft niet samen te gaan met minder vakantie voor de armeren. De onderzoekers van het SCP behoren tot de lakeien van rijken. Net als de media. Dus die presenteren de uitslag op de abstractere dus onbetrouwbare en hier ook nog bewezen als onjuiste uitkomst, als de juiste. Welk soort dingen ze standaard doen, wat hetgeen is dat ze tot lakeien maakt. Het bovenstaande behoort een beetje tot de uitzonderingen. De meeste dwaasheden der sociologie behoren tot het drietal "Cultuur, Ras, Intelligentie". Allemaal zaken die niet bestaan, meetbaar, of niet relevant zijn, afhankelijk van de hardheid van het bewijs van het tegendeel waar men op dat moment weer op gestuit is. Als de marsmannetje landen en op volkomen betrouwbare wijze aantonen dat negers als groep minder intelligent zijn, zal men in koor verkondigen dat intelligentie niets zegt over welke vorm van maatschappelijk presteren of functioneren dan ook. Om de volgende dag te pleiten voor een Cito- of andere toets bij leerlingen. Oh nee, dat mag ook niet. Nee, het pleidooi wordt: "Iedereen naar de universiteit, want er bestaan geen verschillen tussen mensen en iedereen heeft recht op dezelfde opleiding". Enfin, genoeg gefantaseerd, hier is de minstens even navrante werkelijkheid. Auteur van het stuk is "hoogleraar antropologie" , maar is dat wel in Amerika dus hoogst prominent (Joop.nl, 17-04-2015, door Nina Jablonski - Hoogleraar antropologie):
Na welke kop je al onmiddellijk weet dat hier obscurantisme van de donkerste soort wordt bedreven. Want iedereen met ook maar een centje belangstelling voor het onderwerp of ook maar een greintje gezond verstand weet dat de term "ras" biologisch gedefinieerd is als: "Twee soorten waarvan een eventueel gedeeld nageslacht niet vruchtbaar is", en dat het in de menselijk context gebruikt slechts één ding kan betekenen: een pseudoniem of synoniem voor "etnie" - de bekende hoofdgroepen "negroïde", "mongoloïde", "kaukasisch" en een aantal kleinere. Wat er dus staat in de kop is:
En wat er bedoeld wordt met 'weg' staat in direct onder de kop:
En in de prullenmand stop je dingen die waardeloos zijn en in de wetenschappelijke prullenmand stop je dingen die niet bestaan, dus wat die kop zegt is dit:
Oftewel die kop zegt precies wat er gebruikt is als voorbeeld in Denkfouten, absurditieten :
En het hoofdargument, dat nog volgen gaat, heeft precies hetzelfde niveau:
Want dat hoofdargument is de onderkop van het artikel:
Oftewel: alleen volkomen scherpe grenzen zijn echte grenzen, en grenzen met een beetje een overgang zijn geen echte grenzen. En aangezien er best wel een Japanner te vinden is die groter is dan de helft of meer dan de Nederlanders, is er dus geen volkomen scherpe grens, qua lengte tussen Japanners en Nederlanders . Dus het begrip "lengte van mensen" is een niet-bestaand begrip, want scherpe grenzen ervoor zijn niet te vinden. Ja, allemaal echt waar. Het staat er echt. En die mevrouw is echt hoogleraar aan een Amerikaanse universiteit. En dusdanig prominent dat ze in Nederland van haar bestaan weten. En dat ze uitgenodigd wordt door een wetenschappelijk blad om over het onderwerp te schrijven. Daarmee aangevende dat het hele vakgebied zo rot is als een mispel. En daarvoor hoef je nog geen letter van het echte artikel te lezen. Het is volkomen helder samengevat in de koppen. En dat stuk behelst dan ook maar één ding: de edele kunst van de zwartmakerij en verbale hekserij:
Oftewel: alle vormen van het maken van onderscheid is "racisme".
De Europese welvaart is gebouwd op slavenarbeid dus onderdrukking van andere rassen.
Het gebruik van "ras" of "etnie" is "sociaal darwinisme" oftewel het idee dat verschillende culturen verschillende overlevingskracht hebben, en dat is natuurlijk absoluut fout. De cultuur van de nazi's is beslist evenveel waard als die van de democratie. Oh nee, die nazi-cultuur is blank dus die mag je wel veroordelen.
Oftewel: "Ras is een verzinsel van het brein". Natuurlijk bedoeld als scherpe afwijzing. Want erop volgt:
Waarna weer een fraai zelfportret volgt:
Wat vertaald dient te worden in:
Er wordt op deze website hard aan gewerkt. Met slechts één enkele garantie voor de kwaliteit en juistheid ervan: de confrontatie van de voorspellingen ervan met het heden en de toekomst. Oh ja: een zeer onwetenschappelijke onderbouwing van het niveau van de argumentatie van de hoogleraar kan gevonden worden in de discussie onder het artikel op Joop.nl, de meest "intellectuele" zijnde:
Oftewel precies hetzelfde als betoogd in de onderkop: er is variatie in lengte tussen Japanners en er is variatie in lengte van Nederlanders, en dus is er geen verschil in gemiddelde lengte tussen Japanners en Nederlanders. Komisch. Mevrouw wil het graag en eindeloos herhalen. Op pedante toon. Nog komischer. En nog eentje (pas later opgevallen in de stroom onzin):
En hoe is het dus mogelijk dat ook op alle andere gebieden de meningen van "Kapitan Laipose" naadloos aansluiten bij die van Sylvia Stuurman? Antwoord: omdat de bijpassende storing één groot complex is dat het hele denken beheerst. En nog een voorbeeld van dat laatste. Want wat hoort bij het complex van het ontkennen van het bestaan van etnie? Antwoord: het ontkennen van het bestaan van IQ. Uit dezelfde serie dus een even prominent socioloog/antropoloog die dat gaat betogen (Joop.nl, 24-04-2015, door Scott Atran - Antropoloog
Uitspraak, uitspraak, uitspraak, uitspraak. Mening, mening, mening, mening. Onzin, onzin, onzin, onzin. Een paar details:
Indien bestaand, onjuiste en slechte onderzoeken, die weersproken worden door een veelvoud aan onderzoeken die het tegendeel laten zien.
Een leugen. Laat dat soort dingen doen door mensen met een gewoon IQ en mensen met een zwakzinnig IQ, en de verschillen in die vaardigheden zijn dramatisch. En hoe: lager het IQ, hoe slechter de prestaties.
Een vergelijking van appels met peren - of hier: van lichaam en zenuwstelsel.
Zelfs niet waar. De arts noemt dit "algehele gezondheid".
Nergens in het planten- of dierenrijk is er sprake van hersens als de menselijke.
Omdat alle andere menselijke kenmerken, zoals lengte, op die manier verdeeld zijn . En de keuze doetweinig niets af aan de gemeten onderlinge verschillen. Dus dit ...:
... is naast onbegrijpelijk ook nog eens flagrante onzin, zoals ook al blijkt uit het feit dat scores van bijvoorbeeld Aziaten in Amerika totaal niet verschillen, qua trends, van niet-Aziaten. Over naar de eerste reden van al die rotzooi:
Erfelijkheid van eigenschappen is natuurlijk nog veel fouter dan IQ: alle menselijke eigenschappen worden bepaald door opvoeding en omgeving. Volgens dit soort ideologen.
Flagrante onzin - die populaties zijn groot genoeg. Kijk naar de uitslagen van peilingen, en na een aantal respondenten van ergens tussen 50 en 100 verandert de score met hoogstens enkele procenten.
Hier slaat de verbijstering toe: het gaat juist om tweelingen die gescheiden worden, ten einde een verschil te hebben in sociale omgeving bij gelijke genen. Dat wil zeggen: bij identieke tweelingen, waar deze het oplichter het over heeft zonder het te zeggen, want alleen daarvan is de populatie zo klein dat dit invloed kan hebben op de statistiek. Van gewone gescheiden tweelingen is er een ruime voorraad.
Deze man begrijpt het tweelingenonderzoek niet.
Stellingen waarvan geen enkel bewijs bekend is. Dus onzin tenzij het bewijs wordt bijgeleverd. Waarna het al tijd is voor de conclusies:
Naar analogie: Niemand heeft er een oorzakelijke verklaring voor hoe of waarom genen, alleen of in combinatie, de lichaamslengte zouden beïnvloeden. En dat hoeft ook. Waar het om gaat dat het verband er is.
Fout. Dat is het wel. Zie het voorbeeld van de lengte.
Een volkomen loshangende stelling. Of in de oude Griekse of Latijnse termen: "Non sequitur" : het gestelde volgt niet uit het voorgaande. En nog een bewijs van de "syndroom"-hypothese:
Het was weer bijzonder grappig allemaal. Wat minder grappig is, is op zijn minst één van de redenen achter deze campagne, zo niet dé reden: het besef dat op dit soort meetbare parameters er een onderscheid is tussen etnieën. In ieder geval qua waarneembaar rationeel gedrag. En dat mag natuurlijk helemaal nooit naar buiten komen. Met als gevolg dat die andere etnieën, indien levende te midden van beschaafdere culturen, hun achterstand gaan wijten aan hun beschaafdere omgeving. Met sociale onrust en mogelijk burgeroorlog tot gevolg. Naast de culturele ("De Frisheid van het Wilde Denken") antropologie is er een nieuw vakgebied opgestaan dat volledig beheerst wordt door de nomadistische ideologie: migratieleer of migratierecht. Waar je zou verwachten dat men zich daarin zou bekwamen in het onderscheiden van verschillende soorten van migratie en de effecten ervan op achterblijvende en aankomerscultuur, en op henzelf ("Waarom is migrantenland Amerika zo sterk egoïstisch?"), blijkt het in de praktijk uitsluiten en alleen een pro-vrije-immigratie discussieclubje dat steun geeft aan de pro-vrij-immigratie actievoerders in de media - de hele mainstreammedia , dus. Dat nu ook is verworden tot een regelrechte pro-vrije-immigratie actiegroep zoals in "aksiegroep" (de Volkskrant, 15-05-2015, column door Sheila Sitalsing):
En nee, dit is dus niet een aksiegroeper met sjekkie, ribbroek en baard, maar:
En dit is dus niet een privé-actie:
Volkomen irrelevant natuurlijk, de individuen, als dit wetenschappelijk onderzoek zou zijn. Wetenschappelijk onderzoek aangaande migratie onderzoekt "stromen". Het onderzoek naar individuen behoort tot de psychologie. Het onderzoek naar de identiteit van slachtoffers van ongevallen, behoort bij de hulpdiensten. Thomas Spijkerboer is een geestelijk hopeloos verdwaalde figuur die wetenschappelijk allang verdronken is. Op televisiekanalen Discovery Channel en National Geographic is een nieuwe mode van verhalen over diverse groepen "pioniers", waarvan één soort die van goudzoekers in Alaska is. Daar moest deze redactie aan denken, bij het aantreffen van het volgende artikel in het hoogst politiek-correcte ("De islam is de Nieuwe Verlichting") en zeer alfa-intellectuele ("Techniek is Vies") weekblad De Groene Amsterdammer. Ga er maar voor zitten, want bijna alle dwaasheden op het gebied van de gamma-wetenschappen komen langs (De Groene Amsterdammer, 28-05-2015, door Sanne Bloemink):
Dit is nog niet de echte kop - dit is nog maar dat regeltje dat daar vaak nog boven staat. En het is al een voltreffer - een goudklompje. "Het verhaal" als basis van de wetenschap ... Zelden heeft het zo jaren-zestig geklonken sinds de jaren-zestig. De tijd dat de psychiatrische patiënt normaler was dan de psycholoog of psychiater, en zichzelf ging genezen. Maar de (hoofd)boodschap is in een andere richting:
En als u bijgekomen bent van het lachen (dit is het tweelingbroertje van "Iedereen is uniek" ) ... Dit gaat zich voorstaan "wetenschap" te zijn:
Regelrecht terug naar de jaren zestig. En niet een beetje:
Alle onzinnige prietpraat uit die tijd gecondenseerd en heropgediend als iets nieuws.
Juist ja ... De wetenschap als oude wereld die haar zicht op de werkelijkheid terug moet krijgen door te luisteren naar de verhalen van dementen. Een groot deel van het artikel gaat in op de verhalen en boodschap van The. Wat niets met wetenschap te maken heeft. De verhalen en ervaringen van The gaan over een heel andere zaak: de behandelpraktijk. De plaats waar de bevindingen van de wetenschap, gebaseerd op ervaringen met grotere groepen mensen, toegepast gaan worden op een individu. Een plaats waar het vanzelfsprekend gaat om het toesnijden op het individu. Maar dat is behandelpraktijk. Geen wetenschap. En er wordt ook veel gebruikt gemaakt van een derde bron:
Trudy Dehue is bekend geworden met onderzoek naar dementie en depressie. Medisch-wetenschappelijke onderwerpen, net als die van The. En dan ook nog eens weer de behandelpraktijk van die wetenschappen. En vanuit die ervaringen gaat ze dingen zeggen over wetenschap in het algemeen:
Je gelooft je ogen niet ... Ervaringen uit problemen met de behandelpraktijk van de zeer onvolwassen wetenschap van de behandeling van geestelijke ziekten, wordt veralgemeniseerd tot "de wetenschap". Terwijl het zo lezende sowieso de vraag is of die mevrouw Dehue überhaupt wel het verschil kent tussen serotonine en acetylcholine, twee van de vier secundaire neurotransmitters die een fundamentele rol spelen in dit soort kwalen. Maar mevrouw Dehue heeft in ieder geval wel verstand van dit:
De individuele verhalen uit de behandelpraktijk van een vak dat de sterrenwichelarij net een paar stapjes te boven is gestegen. Maar in hoge mate nog werkt met de methode van "trial and error", wat een dure versie is van "God zegen de greep". En die mevrouw mag en moet iets gaan zeggen over wetenschap in het algemeen:
Het is van de ratten besnuffeld ... Maar ook "de vijand" komt langs. De vijand is "het positivisme". Wat is "positivisme" volgens het boekje: 'Het positivisme is de opvatting dat alleen de empirische wetenschappen geldige kennis opleveren.' (Wikipedia). En dat is helemaal fout, dat positivisme (u kunt onderweg in dit lange citaat ook stoppen met lezen - de boodschap is dat big data, het halen van gegevens uit grote hoeveelheden elders verzamelde gegevens oftewel data mining , niet deugt:
Even nog een dingetje hieruit gehaald:
Oftewel: er bestaat geen objectieve werkelijkheid. En ...:
Juist ja ... Niveau: "Als je de hele Aarde met één meter ophoogt, hoeft niemand meer te bukken". Want "Alle wetenschap is zwak, of zacht, omdat alle wetenschap door mensen bedreven wordt". Diederik Stapel heeft beslist veel minder erge dingen gedaan. En wat vindt u van deze:
Gelukkig gaat Trudy Dehue ons een middel verschaffen om over deze barrière heen te stappen: de verhalen van individuele mensen. Patiënten, liefst ...
Gepaard gaande met zulke uitstekende en wetenschappelijke argumenten:
Maar dat kan natuurlijk ook dit weekblad zijn, dat natuurlijk hopeloos in het moeras van het alfa-linksige politiek-correcte en mythische denken zit:
Maar de geestelijke gestoordheid heeft een eindeloze variatie, ook op dit gebied:
En als klap op de vuurpijl van het bewijs van de totale van de pot geruktheid van dit geheel:
De politiek die al sinds de jaren zeventig, met het invoeren van de mammoetwet, nijver bezig is alles dat rukt naar inhoudelijk onderwijs en echte wetenschap is te slopen. Te vervangen door toerismekunde en "luisteren naar de patiënt".
Wat dus allemaal samengaat met deze algemene smerigheid:
De smerigheid van het volstoppen van Nederland met lieden die de Bijlmer, Kanaleneiland en de Schilderswijk gemaakt hebben tot gang- en shariawijken en no go areas voor onderwijs, verlichting en beschaving. Maar even terugkomende op de sociologie als wetenschap: die mevrouw Brinkgreve uit het begin is uiterst prominent in de sociologie. En ze verkondigt rabiate onzin. En zo is het in de hele sociologie. Nog een zeer prominente Nederlandse socioloog (de Volkskrant, 01-08-2015, door Wilma de Rek):
Hahaha ... Wat is het anders? Een kokosnoot? Een koekje ...? Oh nee, Norbert Elias is van Joodse huize, dus de norm is: Het is een idee. En dan meteen ook nog een absoluut idee ook, als het even kan. Eentje met "absoluut wel" en "absoluut niet". Kijk maar:
Juist ja: omdat het geen absoluut idee is, kun je geen scherpe censuur aanbrengen. Inderdaad. Maar de werkelijkheid is dat er in de werkelijkheid nergens een absoluut proces bestaat dus kan je de de geleerde heren volgende nergens een scheiding aanbrengen. Want vage grenzen, weet u wel ... Wat wetenschappelijker geformuleerd: 'scherpe cesuur' is van het niveau 'onbestaanbaar'. Hier wordt dus geredeneerd met een onbestaanbaar begrip. Veel fouter kan het niet. Waarbij het natuurlijk gaat om de implicatie hiervan: "Je kunt geen scherpe cesuur aanbrengen tussen 'beschaafde' of 'nog niet beschaafde' volken of tijden dus bestaan er geen beschaafde en nog niet beschaafde volken oftewel beschaafdere en minder beschaafde volken". En als combinatie:
... staat daar dus doodgewoon een contradictie: het is een proces en dan heeft het dus geen scherpe cesuur en dus wel een onscherpe cesuur tussen meer beschaafde en minder beschaafde volken. Er speelt een "vluchtelingen"crisis. De hele elite kiest bijna zonder één enkele uitzondering voor het toelaten van iedereen die zich meldt aan de Europese buitengrenzen en zichzelf afficheert als "vluchteling". Aangevoerd door de media, die de hulp inroepen van sociologen, in dit geval opererende onder de noemer van migratiedeskundigen, waarvan ze mening kennen. Hier is er eentje (de Volkskrant, 08-08-2015, door Maartje Bakker):
Oftewel; weg met de grenzen. Open grenzen. Laat ze allemaal maar binnenkomen. Conclusie waanzin? Dan de argumenten ook, natuurlijk:
Argument: als de grenzen open gaan, gaan er meer weg.
Argument: Als er van de 100 er 10 vertrekken naar een ruimte waar er al 10 zitten, is het geen verdubbeling van het aantal dat er al zit maar slechts 10 procent erbij omdat ze eerst met 100 waren ...
Aperte leugen. de Nederlandse economie is door de allochtone immigratie boven de 10 miljard per jaar slechter uit .
Argument: als iemand dreigt in de Maas te springen, moet je hem de rest van je leven onderhouden.
Een aperte leugen: ondanks 1,5 miljoen allochtonen moesten er 400 duizend Polen komen om het laaggeschoolde werk te doen.
De Volkskrant: iedereen die tegen volledig open grenzen is, is een aanhanger van Geert Wilders. Of: een reaguurder bij GeenStijl . Het antwoord:
Een aperte leugen - dit stond onder het artikel: Dat is 62 procent tegen (en liep later nog op naar 68) - onder de lezers van de Volskrant. Dat wil zeggen: boven de 80 procent landelijk. Dat Van Houtum deze opinies had, gepresenteerd als "uitkomsten of gegevens van de wtenschap" wist de Volkskrant omdat hij ze al eerder in de media had verkondigd, in (onder andere) de Volkskrant (27-05-2013, 01-07-2015) en Trouw (16-12-2012).. Tot nu toe onweersproken, voor zover bekend bij deze redactie. Nu is de inhoud van de berichtgeving van de Volkskrant voor 90 en meer procenten voor open grenzen, maar vanwege de uitgebreide stroom berichten in het kader van deze crisis, én de omvang van de stroom, was men genoodzaakt ook een paar tegengeluiden te laten horen. Die zich ook direct op de wetenschappelijke opinies van Van Houtum richtten (de Volkskrant, 10-08-2015, column door René Cuperus, cultuurhistoricus
In meer wetenschappelijke termen wat deze redactie al geformuleerd had. Maar het is nog niet tijd voor conclusies want er volgde meer (de Volkskrant, 22-08-2015, rubriek Vrij zicht, door Martin Sommer):
Overigens: het vullen van een vat van 50 liter van 20 naar 30 liter is iets anders dan het vullen van het vat van 45 liter naar 55 - in het tweede geval is het overgestroomd. Oftewel: het argument van de migratiedeskundigen is wetenschappelijk volkomen ongeldig.
Idem. Plus: als die 9 allemaal seriële vrouwenverkrachters zijn ... Of volgens Sommer:
Gevolgd door:
Af.
Af.
Af. Dat was een te sterke uitdaging voor de heren om te kunnen blijven doen wat het verstandigst is als je geschoren wordt: stilzitten. Ze trappen in de valkuil - met twee benen, want ze zetten er nog pontificaal hun wetenschappelijke credentials bij (de Volkskrant, 26-08-2015, door Leo Lucassen (Directeur Onderzoek van het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis en hoogleraar sociale geschiedenis, Universiteit Leiden), Henk van Houtum (hoofd van het Nijmegen Centre for Border Research, Radboud Universiteit Nijmegen), en Hein de Haas (hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam, research associate International Migration Institute (IMI, University of Oxford)):
Een fraaie stropop ... Het woord "vergrijzing" komt in het artikel van Sommer niet voor. Zoek in het archief van de Volkskrant op de term "vergrijzing", en je vindt dit (de Volkskrant, 20-08-2015, door Maartje Bakker):
En dit (de Volkskrant, 22-08-2015, hoofdredactioneel commentaar, door Fokke Obbema):
Dus het kamp van Lucassen c.s. beweert wel degelijk dat immigratie helpt tegen de vergrijzing. En ze vervolgen met:
Is al weerlegd: zowel van de eerdere Turkse en Marokkaanse als de latere Somalische en Eritrese immigranten is het economische saldo zwaar negatief. Per jaar in de enkele tientallen miljarden, is totaal in de enkele honderden miljarden .
Met dezelfde argumenten als die van de heren Lucassen c.s., oftewel: de ene gelovige haalt de andere aan.
Ongelofelijk ... Van Jordanië enzovoort krijgen ze niets, behalve ruimte om een tent op te slaan - tent zelf en voedsel komen van hulporganisaties. In Nederland krijgen ze een huis, met inrichting, een inkomen zonder enkele verplichting, enzovoort. Over wetenschappelijk vals spel gesproken ... Dit komt waarschijnlijk van die De Haas - op de televisie een echte psychopaat gebleken.
Een herhaling van de leugen: Marokkanen en Turken staat het ook nu nog volkomen vrij om terug te gaan.
Een leugen. Geen enkele internationale regel verplicht tot het opnemen van vluchtelingen - Amerika houdt onder alle internationale regels alle vluchtelingen tegen. Ze geven alleen green cards uit aan economisch nuttigen.
Een leugen: er is geen arbeidsvraag, laat staan een aanhoudende arbeidsvraag. Er is werkloosheid, en wel een aanhoudende werkloosheid. En voor alle zekerheid herhalen ze nogmaals hun programma met dezelfde ongeldige argumenten:
Oorlog en massa-verkrachting zijn ook een onlosmakelijk deel van onze internationale samenleving.
Doen ze volkomen vrijwillig, door in het water te springen vanuit wrakke bootjes war ze vrijwillig in zijn gaan zitten.
Een leugen: ze doen het omdat de Europese landen ze geen toegang verschaffen.
Oftewel: hier staat een pleidooi voor het opheffen van grenzen.
Allemaal gore leugens - ze hebben grenzen zojuist bestempeld tot discriminatie - net als de rest van hun opvattingen slechts op één manier zijn samen te vatten: open grenzen:
Weer: ze keren zich tegen een restrictief beleid. Dus voor een niet-restrictief beleid. Dus een beleid zonder restricties. Dus open grenzen. Dus geen grenzen. Dit is van een dergelijk niveau dat een reactie onvermijdelijk leek. En die kwam dan ook (de Volkskrant, 01-09-2015, door Meindert Fennema, was hoogleraar Politieke Theorie van Etnische Verhoudingen):
Fennema doet, vermoedelijk bewust, naïef. Wat Lucassen c.s. zeggen is dit: "We zijn tegen grenzen met beperkingen en tegen open grenzen". Deze positie is wetenschappelijk gezien fraude, of corruptie, en vanuit de positie een normaal mens: gestoord. Fennema wil gewoon beleefd blijven.
Deze redactie is niet gebonden aan de eisen van de onderlinge mores van de elite, en formuleert het anders. Dit is oneindig veel erger dan wat Diederik Stapel ooit gedaan heeft. En de sociologie doet er niets aan. Omdat ze het er ideologisch mee eens zijn. En waarmee ze volkomen mede-aansprakelijk zijn. Sociologie is pure corruptie en oplichting. En voor de zeer instructieve reacties van Volkskrant-lezers, zie hier . Een van de kenmerken van door ideologie bezeten mensen is dat ze geen acht slaan op tegenargumenten, indien wel er niet naar luisteren, indien wel er niet op ingaan. Hier de vorm "niet naar luisteren" (of eerder) gepaard gaande met het meestal geassocieerde verschijnsel: herhaling van de eigen reeds weerlegde argumenten (Joop.nl, 06-09-2015, door Wouter de Been - Onderzoeker fac. Rechtsgeleerdheid EUR):
Eigenlijk behoort Rechtsgeleerdheid tot de alfa-wetenschappen, maar omdat de academicus uitspraken doet over de sociologische kant van de zak, scharen we hem nu maar onder de sociologie. De overige dingen die de onderzoeker beweert in zijn lange introductie laten we maar liggen - dit is zijn boodschap:
En dit zijn zijn weerleggingen:
Weerlegging: de meeste van de huidige "vluchtelingen" bevinden zich al geruime tijd in veilige gebieden, bijvoorbeeld Jordanië en Turkije, en allemaal trekken ze door gebieden en landen die veilig zijn. Dat ze naar West-Europa willen is puur voor de betere materiële omstandigheden. Voor het geld.
Hierin worden migranten naar Canada en Amerika gelijkgesteld met migranten naar Europa. Een botte leugen om twee redenen: de oude migranten naar Canada en Amnerika waren voornamelijk westerse migranten, en de huidige migranten worden streng geselecteerd op nuttigheid en economische waarde. De suggestie dat Syriërs terug zouden gaan wordt weerlegd door het feit dat Turken en Marokkanen enzovoort daartoe geen enkele neiging vertonen.
Is geen argument, maar een moreel oordeel: "De tegenpartij deugt niet.
Een fout argument: de aantallen zijn klein ten opzichte van de stabiele situatie, maar groot ten opzichte van de dynamische: het absorberingsvermogen per tijdseenheid: als er nu duizend mensen bij komen, moeten er duizend huizen extra gebouwd worden, en dat kost een jaar of zo om te organiseren en 100 miljoen euro als absoluut minimum. En in Nederland wordt bezuinigd op de opvang van bejaarden.
Een ongeldige vergelijking: Turkije doet niets voor die mensen, behalve ze een terrein gunnen.
Weer: geen argument, maar "De tegenpartij deugt niet".
Een leugen. Dat was Amerika. Dus breng die lui naar Amerika.
Daarvoor is geen enkel bewijs. Eerder van het tegendeel, gezien de filmpjes van uit Europa afkomstige jihadi's.
Geen argument: dat betekent dat zoele migranten in bootjes als die in vliegtuigen tegengehouden moeten worden. Dat was het. Wat betreft de argumenten die de "fact-free" argumenten tegen immigratie moeten weerleggen. De wijze van argumenteren en het niveau werd in één keer afgedaan:
En nog wat inhoudelijke opmerkingen, van kort naar lang:
Oftewel: dit stuk waar de academicus de naam van zijn instituut bij durft te zetten, is tot dat instituut heeft ingegrepen, een totale ontkrachting van de wetenschappelijkheid ervan. Dat instituut is de Erasmus Universiteit Rotterdam, dat ook hetzelfde soort wetenschapsfraudeurs Willem Schinkel (socicoloog) en Maria Grever (historicus) kent. De Erasmus Universiteit Rotterdam opereert op het niveau van Islamitische Universiteit Rotterdam. En idem maar met minder argumenten van een ander instituut (de Volkskrant, 07-09-2015, door Vino Avanesi, studeert Cultuurwetenschappen aan Tilburg University):
In principe is dit artikel hiermee af te doen, want in de tekst staat hetzelfde, maar dan met meer woorden - halverwege:
Het voorgaande was dus weer allemaal moralisme - vaak ook "idealisme" genoemd.
Dus weer allemaal gebaseerd op de these:"Migranten van toen zijn gelijk aan de migranten van nu". Volkomen ontkracht door de maatschappelijke positie, in Nederland, van Turken en Marokkanen: sterk achterstandig, en eigenlijk: achterlijk. Om een simpele reden: islam maakt achterlijk. En creolen hebben nog nergens ooit iets substantieels voor elkaar gekregen . Gevolgd door nog meer moralisme:
Met als enige zinnige riposte die van Hans Teeuwen op de eisen van de Meiden van Halal: "IK MOET HELEMAAL NIKS!!!" . Overigens spreken de laatste passages de eerdere tegen: als Nederland zich zo veel inspanningen moet getroosten voor die vluchtelingen, is het uiterst onwaarschijnlijk dat ze economisch profijtelijk zijn. Al die eerdere succesvolle migranten konden het allemaal helemaal zelf rooien. Hier nog iemand naast deze redactie die er helemaal niets van begrepen heeft (de Volkskrant, 12-09-2015, ingezonden brief van Harmen Versteeg, Breda):
Maar als je een ideologie hebt en dus geen wetenschapper bent, is dat geen enkel probleem. Even een kleine schets van de situatie na deze laatste bijdrage: Triest ... Weer eens iemand die de open deuren intrapt. Hier wordt voornamelijk de term "psychologie" gebruikt, maar het gaat allemaal om onderzoek dat sociaal-psychologisch is en de methoden daarvan gebruikt: reeksen proefpersonen (de Volkskrant, 05-09-2015, van verslaggever Maarten Keulemans):
En natuurlijk komt de Volkskrant, en deze lieden zelf, weer met dat: "de wetenschap". Terwijl het gaat over studies die zich volkommen te onrechte tooien met de term "wetenschap". De knoeiers van (sociaal-)psychologie en sociologie worden onthuld als knoeiers, en de Volkskrant weet weer: "De wetenschap deugt niet". Knoeiers met onderzoeken die uitwijzen dat "Alle moslims zijn gematigd", "Turkse organisaties dragen bij aan de integratie", "Marokkanen zijn niet extra crimineel", enzovoort, enzovoort, enzovoort ... De gewone mensen hadden er allang niets meer dan snerende commentaren voor over. En nu komen ze met:
Zoiets als: vraag aan zes hoogopgeleide moslims hoe gematigd ze zijn, en de uitkomst is: "Alle moslims zijn gematigd". De gewone mens constateert dat zelfs hoogopgeleide moslims die ambtenaar zijn geloven dat ISIS een zionistisch complot is als ze een beetje spontaan reageren. En als je bij Joop.nl leest, weet je onmiddellijk dat dit een collectief verschijnsel is. Deze is ook nog aardig:
Technische flauwekul. De hoofdregel is: vertrouw geen enkel sociologisch of sociaal-psychologisch onderzoek, want dat gaat (mede) over maatschappelijke visies en daarbij hebben (bijna) alle onderzoekers een nauwelijks te onderdrukken gevoel van eigenbelang. En als kleine verfijning: gooi alles dat politiek-correcte uitkomsten geeft onmiddellijk het raam uit. (Voor een systematische aanpak, zie hier ) Nog iemand nam de moeite tot reageren (de Volkskrant, 12-09-2015, ingezonden brief van P. Overbosch, Düsseldorf, Duitsland):
En de reactie van de Volkskrant? Die bestelde nog een wetenschap-haatstuk ... Bij:
Met meteen bij het auteurschap al een gore leugen (wikipedia.org, opgeslagen 16-09-2015):
Die Verschuren is emeritus hoogleraar in de methodologie van de Managementwetenschappen. De methodologie van de sociologie. De methodiek van de botanie. De methodiek van de astrologie. De methodologie van het wichelroedelopen. Die Verschuren is niet, NIET!, emeritus hoogleraar in de wetenschapsmethodologie. Die Verschuren is niet, NIET!, emeritus hoogleraar in de (wetenschappelijke-) onderzoeksmethodologie. Verder met het artikel:
Een nog bêtere herhaling van de Grote Leugen. Dit gaat niet, NIET!, over wetenschap.
Tja ... Ook nog het volkomen door het geld gecorrumpeerde medische gebeuren. En dat alles om aan te sturen op deze gore leugen:
Die charlatan van Verschuren met zijn niet-wetenschap-zijnde "onderzoeken" verdient een verblijf op de wetenschappelijke brandstapel. Net als natuurlijk (bijna) die hele Volkskrant. Tussengevoegd: een ruime week later schopt één van de weinige Volkskrant-medewerkers die met enige regelmaat tekenen van gezond verstand vertoont het hele verhaal keihard onderuit - als zodanig onbedoeld ongetwijfeld (de Volkskrant, 02-10-2015, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
Brullen van de lach ... Terug naar tijdvolgorde. Want in de tussentijd had de Volkskrant al weer een puik bewijs geleverd van haar ideologisch bepaalde anti-wetenschappelijke drammerij (de Volkskrant, 22-09-2015, van verslaggever Martijn van Calmthout):
Voor de start van de analyse, eerst even een kleine herhaling van dat onderzoek direct hierboven (de Volkskrant, 05-09-2015, van verslaggever Maarten Keulemans):
En na deze herhaling van een deel van het commentaar van deze redactie hierboven: dit zijn de resultaten van knoeiers met onderzoeken die uitwijzen dat "Alle moslims zijn gematigd", "Turkse organisaties dragen bij aan de integratie", "Marokkanen zijn niet extra crimineel", enzovoort, enzovoort, enzovoort ... Daar vergeten maar hier dus onmiddellijk duidelijk dat ontbrak: onderzoek naar discriminatie: van moslims, negers én: van vrouwen. Men had nog een advies:
Al genoteerd commentaar: "Technische flauwekul. De hoofdregel is: vertrouw geen enkel sociologisch of sociaal-psychologisch onderzoek, want dat gaat (mede) over maatschappelijke visies en daarbij hebben (bijna) alle onderzoekers een nauwelijks te onderdrukken gevoel van eigenbelang. En als kleine verfijning: gooi alles dat politiek-correcte uitkomsten geeft onmiddellijk het raam uit. (Voor een systematische aanpak, zie hier )" En bovenstaande onderzoek is zo politiek-correct als het maar kan. En het eigenbelang is overduidelijk: vrouwelijke onderzoekers constateren discriminatie van vrouwen. De ontmaskering kwam instantaan (de Volkskrant, 23-09-2015, ingezonden brief van Daniël Lakens, universitair docent Technische Universiteit Eindhoven, Rotterdam Rolf Hut, onderzoeker aan de Technische Universiteit Delft, Haarlem):
Bijvoorbeeld het seksisme dat zo flagrant is bij het krijgen van kinderen ... Waarna dit nog een laatste knock out is:
Hoezo opmerkelijk? Levenswetenschappen en gedragswetenschappen zijn geen wetenschappen, maar studies en dus zijn er geen objectieve normen. En de medische wetenschappen zijn gecorrumpeerd door medische bedrijven. Dit soort gedoe had nooit bij NWO ingedeeld moeten worden, maar een apart instituut genaamd NFO: Nationaal Fopwetenschappelijk Onderzoek. Voor welk instituut dus ook foponderzoekers Ellemers en Van der Lee werkzaam zijn. En genderstudies is wel één van de meest foppige van alle fopwetenschappen. Voornamelijk bedreven door vrouwen. Natuurlijk. Tussengevoegd: nog een onderzoek (de Volkskrant, 10-12-2015, van verslaggever Martijn van Calmthout):
Maar net als bij gewone criminelen blijven deze wetenschappelijke criminelen natuurlijk hardnekkig ontkennen. Weer een fraai staaltje. Het onderzoek is naar racisme, en bij iedereen met enig gezond verstand is dit: "Het maken van onderscheid uitsluitend op grond van ras". Of correcter: "etnie", maar de term is nu eenmaal zo. Waarin cruciaal is: "uitsluitend". Iedere vorm van het maken van onderscheid op andere eigenschappen is geen racisme. Het beledigen van Marokkanen (in Nederland) is alleen al op deze grond geen racisme, want Marokkanen vormen geen ras - er zijn er meerdere soorten etnieën onder de gezamenlijke noemer die er één is van nationaliteit. Met bijvoorbeeld één kenmerkend onderscheid: Marokkanen in Nederland hebben een dubbele nationaliteit, en Marokkanse criminelen in Nederland kunnen naar Marokko vluchten en zijn daar veilig voor de Nederlandse justitie. En bij iedere ruimere gebruik van "racisme" doen Marokkanen dus aan institutioneel racisme. Dat ruimere gebruik is het normale gebruik binnen de politieke-correctheid, en ook alle wetenschappers die politiek-correct zijn. Zoals deze (de Volkskrant, 07-10-2015, van verslaggeefster Wil Thijssen):
De eerste en huidige hoofdvorm van racisme: de gelijkstelling van "racisme door blanken" met "racisme".
Het staat er niet bij maar van bedreiging en intimidatie kan zo de gehanteerde definities afgeleid worden, want dat zijn, tenzij anders vermeld, dezelfde als overal elders gehanteerd worden, en dat is: "vuile neger" of "vieze moslim" vallen onder bedreiging en intimidatie, en "kk kaas" en "ongelovigen zijn haram dus vies" niet. Wat er wel bij staat en de voorgaande conclusie ondersteunt, is dit:
Brullen van de lach. Die Van Kesteren heeft helemaal niets over "racisme" onderzocht, maar over "de mate waarin mensen klagen over racisme". Zoals neger-advocaat-met-dure-auto Roethof natuurlijk pagina's lang klaagt over racisme omdat hij vaker aangehouden wordt dan een blanke in zo'n zelfde soort auto, terwijl de werkelijkheid is dat van negers-in-dure-auto's 90 procent en meer al dan niet zware criminelen zijn , zodat het percentage eigenlijk veel hoger zou moeten liggen. En Van Kesteren voelt zelf wel enige nattigheid:
Want dat is wat politiek-correcten bij hoog en bij laag beweren als het over racisme bij moslims gaat, hetgeen ze dan geen racisme noemen maar "incidenten", of op zijn hoogst "overlast" maar in werkelijkheid is racistische criminaliteit en racistisch terrorisme. Waar dus komt door "economische achtergesteldheid". De verklaring van het ontbreken van een relatie met economische factoren is natuurlijk dat er geen economische factoren spelen. Omdat het niet gaat over "racisme", maar "klagen over racisme". En dat heeft weinig tot niets te maken met de algehele economie, maar alles met ...: de culturele nederlaag. En die culturele nederlaag is een constante factor. Van Kesteren bevestigt dit onbewust:
Klopt: hoe meer allochtone immigranten, hoe meer klachten want die klachten komen van de allochtone immigranten naar aanleiding van hun culturele nederlaag. En dan volgt er nog even een bevestiging van de totale eenzijdigheid van zijn methodiek:
Waarop er nog slechts één groot raadsel overblijft: Hoe durft men dit zo op te schrijven? Want hier staat met grote dikke letters en onderstreept:
En:
Waarna er een soort van een verklaring volgt:
De "universiteit" van Diederik "fraudeur" Stapel en Jan Jaap "Wilders is fascist" de Ruiter. Er kwam ook een reactie (de Volkskrant, 09-10-2015, ingezonden brief van Wilbert van Rijen, Holthees):
En: "Door het ontbreken bij de wetenschapper aan de noodzakelijke nuances is daar weinig constructiefs van te verwachten". Een reactie die gehakt maakt van de wetenschap van de wetenschapper. Steun (Elsevier.nl, 01-11-2015, door Sebastien Valkenberg):
Bingo. Eindelijk iemand die dit ook durft te zeggen.
Dat is het "positieve" geval - het geval waarbij de uitkomst niet strijdig is met de werkelijkheid.
Het normale geval: daar waar de uitkomst wel in strijd is met de werkelijkheid. Omdat de uitkomst al tevoren vast staat: "Nederlanders discrimineren". Dat "weet" men uit vorig "onderzoek". Vorig gemanipuleerd onderzoek. Maar de media publiceerden dat vorige onderzoek met graagte en nadruk. Dus gaat men aan de slag voor nieuwe successen.
Bijgestuurd richting politieke-correctheid: de multiculturele samenleving en diversiteit zijn prachtige zaken die gouden bergen gaan brengen.
Dieventaal. De bossen zijn blank, niet omdat er grenswachten staan die de gekleurden tegenhouden, maar omdat aangetrokken worden tot natuur niet in de gekleurde cultuur zit. Moslims hebben een woestijncultuur en bijpassende woestijngod en -religie, en negers hebben er zo mogelijk nog minder mee. Er zijn geen nieuwe [schuin door redactie] wensen, behalve bij de politiek-correcten die graag willen laten zien "hoe goed de gekleurden erbij horen". Tegen alle bewijzen van het tegendeel in. En de sociologen en aanverwante leveren het bijpassende onderzoek.
De werkelijkheid:
Conclusie:
En laat dat 'De indruk' maar weg. Onderzoek naar de waarde van godsdienst, afkomstig van het Amerikaanse continent .Weliswaar niet uit Amerika zelf, want dat zou je onmiddellijk in de prullenbak kunnen gooien, maar in veel opzichten is Canada, ook een immigrantenland, net zo politiek-correct. En dat blijkt (de Volkskrant, 13-02-2016, van verslaggever Maarten Keulemans):
Twee zeer open deuren: gemeenschappelijke ideeën zorgen voor binding, en: hoe groter de straf, hoe groter het effect - het tit-for-tat proces . Dit laatste is overigens in flagrante tegenstelling tot de politiek-correcte opvatting: daar werken strengere straffen niet en zelfs andersom . En ook hier blijkt er sprake van ernstige politieke-correctheid:
Onvermeld in het verslag en vermoedelijk dus ook in het artikel: als meer strengheid de onderling binding in de groep versterkt, maakt het natuurlijk ook de afstoting tussen die groep naar andere groepen groter. Zoals men al, tot politiek-ocrrecte schrik, ontdekte bij de werking van oxytocine : het versterkt binding de binnen de groep, én afstoting van andere groepen. En natuurlijk wordt het proces van binding-met-woorden waaronder die met een al dan niet straffende god in de hersenen uitgevoerd door het losmaken van oxytocine. Maar dit onderzoek blijkt zelfs zeer politiek-correct:
Apert onjuist. Er is geen enkel bewijs dat gelovigheid leidt tot handeldrijven.
Er is veel meer bewijs van het tegendeel.
Een "expriment" dat allang is uitgevoerd - vele malen. In Europa van circa 500 tot 1500 Anno Domini. De uitkomst: religie levert binding, maar er zijn betere vormen van binding, die de evolutie veel verder brengen. Ergo: ook al was religie misschien ooit goed, nu, NU, is het fout. En dit blijkt zelfs ook in dit onderzoek te zitten:
Oftewel: het werkt bij hele en halve barbaren. En natuurlijk zijn er genoeg er andere Angelsaksische sociologen te vinden om zichzelf belachelijk te maken:
Politieke-correctheid is erger dan de derdedaagse koorts. Weer zo eentje waar je alleen maar om kan lachen (de Volkskrant, 20-07-2016, van verslaggeefster Margreet Vermeulen):
Je gelooft je ogen niet dat dit in een gereputeerd wetenschappelijk blad komt. Dat wil zeggen: eentje over psychiatrie. Waar het misschien een plaatsje zou kunnen vinden is in "Sociological Methodology", als voorbeeld van "How not to do socio-psychologic research". Want wat er in dit onderzoek gemeten is, heeft natuurlijk niets met PTSS op zich te maken, maar met de mogelijkheden en bereidheid om PTSS te rapporteren en registreren. Jan Willem Duyvendak. Al een tijd niets van vernomen, deze uiterst prominente socioloog. Maar hij werd nu dan ook wel uiterst grof geprovoceerd. Een wetenschappelijke vluchteling, die wetenschappelijk asiel heeft gekregen in Duitsland, heeft het opgenomen voor de "blanke meerderheid". Tja ... Hier komt dus JWD uit zijn hol gekropen. Een gelegenheid voor ons om te onderzoeken waar nu precies de expertise van een socioloog schuilt. JWD introduceert zelf de zaak verder (de Volkskrant, 08-12-2016, door Jan Willem Duyvendak, is hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam):
Pendaterie. Alhier ook wel bekend als "Ad ponandum" . Tenzij je met iets substantieels komt. Hier is het aanbod:
Eerst het laatste onderdeel: 'minderheidsgroepen'. Dit is een retorische truc of een vervalste term. Er zijn in Nederland alleen maar minderheidgroepen. Iedereen zit in minderheidsgroepen. Er is maar één duidelijke meerderheidsgroep: de blanke etnie. Wat JWD bedoelt met 'minderheidsgroepen' is "etnische minderheidgroepen" of nog duidelijker "rasminderheden". JWD is bezig rassen te tellen. En is dus een racist. Die zijn racisme verbergt achter de term 'minderheidsgroepen'. Bewijs 1 van "JWD is een taalvervalser". Dan de eerste term: 'legitimiteit' - ook dat is een retorische truc of vervalsing, De truc is die van "jargon" : het gebruikt van vaktechnische termen om iets te verhullen. Bewijs 2 van "JWD is een taalvervalser". En dat te combineren met de middelste term: 'aanspraken'. In de wet staan geen aanspraken, maar rechten of plichten. Dit alles heeft een bedoeling, die blijkt uit de rest van de uitspraak:
Oftewel: volgens JWD hebben rasminderheden in de Nederlandse wet de laatste twintig jaar minder rechten gekregen. Zijn argument:
Ten eerste slaat dit op iets anders dan rechten, namelijk plichten. Ten tweede is dit allemaal papieren werkelijkheid, en is er in de echte werkelijkheid slechts één ding veranderd: een verplichte inburgeringscursus, die in feite weer alleen neerkomt op de verplichting tot het leren van basaal Nederlands. Zonder enige sanctie bij niet-voltooien of niet-slagen. De facto, in de praktijk, is het dus geen plicht. Het wordt slechts een plicht als niet-slagen gevolgd wordt door remigratie. Oftewel:
... is een aperte leugen. Tegen iedere poging in die richting zou ook een storm van protest uitbreken. Dat gebeurt zelfs bij het voorstel om het volkomen absurde recht dat terroristen hebben op terugkeer naar Nederland te beperken. Bewijs 3 van "JWD is een taalvervalser". Volgende:
Hij vindt dat nieuwkomers evenveel te zeggen over de Nederlandse cultuur als de Nederlanders zelf. Dat is duidelijke taal. Het heeft niets met sociologie te maken. Dit is ideologie. Gebaseerd op "De Gelijkheid der Culturen". Dit was allemaal in algemene termen. Nu komt de toepassing, het specifieke voorbeeld:
De volgende gladde retorische truc. Niemand in de openbare discussie heeft serieus gezegd dat Surinamers niet mee mogen praten. Dit is de truc van de stroman iets bestrijden wat de andere partij niet gesteld heeft. Bewijs 4 van "JWD is een taalvervalser". En hij herhaalt de truc:
De werkelijkheid is deze: natuurlijk mogen ze meepraten. Dan praten de partijen een tijdje. Ze worden het eens of niet. Worden ze het eens, doen we dat. Worden ze het niet eens, gaan we stemmen. Probleem opgelost. Dit is zoals het hoort te gaan. Wat er gebeurt is is dit. De zwarten gingen praten. We werden het niet eens. De elite begon ze gelijk te geven. De zwarten gingen het Sinterklaasfeest verstoren. De elite begon ze meer gelijk te geven. De zwarten begonnen met schelden, met termen als "Racisme!", "Kolonialisme" en "Slavernij". De elite gaat ze nu helemaal gelijk geven. Er is de facto helemaal niet gepraat. Door zwarten en elite. Er is afgedwongen. En het recht op praten van één partij is geschonden: de partij die Zwarte Piet wil handhaven. En dat dat toevallig een meerderheidspartij is, is natuurlijk volkomen immaterieel. Het gaat om het recht op praten. Eerst praten dan eens-worden, en indien geen eens-worden, dan stemmen. Dit alles verstopt JWD onder "Zwarten willen meepraten en mogen dat niet". Bewijs 5 van "JWD is een taalvervalser". En keert daarna de werkelijkheid om:
Het is precies andersom: "Het Zwarte Piet-voorbeeld laat goed zien dat het denken in rechten van 'minderheidsculturen' ingewikkeld, en soms zelfs gevaarlijk is". Want zonder dat "minderheidsculturen" is het uiterst simpel: de ene groep wil dit, de ander wil dat, en kom je er niet uit, dat tellen we neuzen en hupsakee: daar is het resultaat. En in feite is zijn hele aanpak dus die van omkering, zoals in deze passage:
Het is dus juist andersom: volgens JWD is het zo dat ze geen gewone Nederlanders zijn. Bij gewone Nederlander is het neuzen tellen, hup, Zwarte Piet blijft. Zoals blijkt uit deze min-of-meer terloopse opmerking:
JWD ziet Surinamers als geen gewone Nederlanders, omdat "de nakomelingen van slaven". En waar JWD "Het niet-behandelen als gewone Nederlanders" duidelijk als een ernstig vergrijp ziet ...
... is hij het dus zelf, en iedereen die deze zaak op dezelfde manier voorstelt, degene die de ernstige overtreding begaat. Dat doet niet Koopmans maar JWD, die dus Wilders legitimeert. Wat kennelijk heel erg is. Dus JWD is geen socioloog, maar politicus. En, eveneens onbedoeld natuurlijk, geeft hij ook aan waar werkelijk de schoen wringt:
Juist ja ... De 'minderheidsgroepen' moeten beschermd worden, vanwege een veronderstelde door de Nederlanders "toegediende" achterlijkheid. Een uitspraak waarop geen bewijs volgt. Noodzakelijk zijn hier voorbeelden van dagelijkse gebeurtenissen die hen achterlijk doen voelen. JWD geeft ze niet, want die zijn er niet. Althans niet bewust. Dat die minderheden dagelijks ervaren dat hun cultuur achterlijk is, is niet de schuld van de Nederlanders. Wat er wel is, is heel wat anders. Namelijk dat minderheidsgroepen, minderheidsculturen, in Nederland in openbaar vervoer of auto stappen, naar de televisie kijken, en hun mobieltje uit hun zak pakken. Dat zijn allemaal producten van de westerse cultuur. Producten die hun eigen cultuur: de islam bij de moslims en de winti bij de creolen, nog in geen miljoen jaar zouden kunnen ontwikkelen. Dat is wat ze iedere dag op hun neus gedrukt krijgen. Hun eigen achterlijkheid. Door henzelf veroorzaakt zolang ze vasthouden aan hun eigen cultuur. Hun eigen islam. Hun eigen winti. Dat zijn de werkelijkheden die Jan Willem Duyvendak vermijdt. En hij vermijdt ze door vervalsing van taalgebruik En dit is de voornaamste gave van de moderne socioloog, op een doodenkele uitzondering na: een verbale begaafdheid die in staat stelt de maatschappelijke werkelijkheid te vervalsen. Ten gunste van de geijkte ideologieën. De ideologie van "De Gelijkheid der Culturen". En de rest van de poltieke-correctheid. En dat het om die gelijkheid der culturen gaat, bewijzen nog deze uitspraken:
Juist ja... Oftewel: zij hebben een gelijkwaardige inbreng.
Oftewel: zij hebben een gelijkwaardige inbreng.
Volstrekte onzin. Het hangt maar helemaal af van de soort kritiek en van wie die komt. Ook dit gaat uit van gelijkwaardige inbreng, zeg bijvoorbeeld van de genitale besnijders.
De geformaliseerde vorm van het voorgaande: Zwarte Piet is cultuur en de VN moet culturele diversiteit bevorderen. De VN mag zich uitspreken over cultuurgewoontes die mensen schaden, zoals genitale besnijdenis. De VN doet dat niet omdat het "zwartjes" betreft: moslims en negers. Naar dit soort VN-verhalen hoeft dus sowieso niet geluisterd te worden. Waar bij komt dat het enige dat Zwarte Piet doet, kadootjes uitdelen is. Ook dit is een taaltruc: het autoriteitsargument . En nog eentje:
Niemand heeft dit beweert: dit is een red herring of afleidingsmanoeuvre . En tenslotte nog een andere aspect van de moderne sociologie:
Precies, dat laatste. Ze gaan hun gang maar. Ze hebben toch een gelijkwaardige cultuur ...? Nou, dan moeten we daar vooral niets over zeggen. Maar hier blijkt dus dat JWD naast politicus ook SJW is - de afkorting op het internet voor social justice warrior: die soort mensen die beweren de wereld te willen verbeteren, maar in de praktijk eindigen met het bombarderen van Irak, Syrië en Libië. Om maar een paar recente dwarsstraten te noemen. En in Syrië islamitische terroristen steunen na ze eerst omgedoopt te hebben tot "rebellen". Zelden iets gezien dat de pretentie heeft over sociologie te gaan, en zo veel rotzooi bevat. Diederik Stapel zou zich er diep voor schamen. Waar het allemaal om draait, is natuurlijk dit: "Is de achterstand van 'minderheidsgroepen' oftewel de allochtonen veroorzaakt door discriminatie of hun cultuur?" Er moet gekozen worden. Duyvendak cum suis kiezen voor "discriminatie". Al veertig of vijftig jaar lang. Dus bestaat de achterstand al veertig tot vijftig jaar lang. De volgende. Nauwelijks minder prominent dan JWD. En met iets dat nog onmogelijker lijkt (de Volkskrant, 11-02-2017, door Laura de Jong, Hans Wansink):
Een onverholen politieke stellingname: "Stemt niet op Wilders". Een wetenschappelijke doodzonde. Maar er valt natuurlijk dan nog meer te genieten qua onwetenschappelijkheid:
Pardon ... Wat is dan die strategie en wat is er fout aan? Vergeleken met andere campagnes.
Nee. Die foto was voorzien van de tekst "Ís dit de toekomst?", slaat dus niet op feiten, en kan dus nooit "nieuws" zijn en bij logische inclusie dus ook geen 'nepnieuws'. De foto is gewoon een soort "campanecartoon".
De foto klopt inhoudelijk wel, want Pechtold wil onbeperkt moslims binnenlaten, en dat is het steunen van islamisering - wat Wilders uitdrukt als "Het steunen van Hamas". Retoriek.
Een groot misverstand: de hoofdredacteur snapt dat acties zoals die foto begrepen worden door de juiste mensen ("Pechtold is iemand die het land verraad aan de islam"), en proberen die invloed te bestrijden. Ze kunnen niet anders en ze kunnen het niet laten. De rest was weinig interessant. Op alle mogelijke manieren. Het volgende geval is dat in hoogst mogelijke mate. Omdat het over gekleurde groepen gaat zou je het in de rubriek "allochtonen" kunnen plaatsen, maar de hoofdles eruit is methodologisch, vandaar de plaatsing hier. Aanleiding was wat een kleine zaak lijkt: nieuwe software voor kunstmatige intelligentie lijkt vooroordelen te produceren, en de analyse van de gebruikers van die software is dat die vooroordelen er van buitenaf in komen (de Volkskrant, 14-04-2017, door Bard van de Weijer):
En daarmee scoort men al meteen weer maximaal op de schaal van sneuheid. Het alternatief zou namelijk pas echt een serieuze vooruitgang zijn: AI-systemen die hun kennis baseren op niet-gewonemensentaal ... Zeg de taal van Marsbewoners ... Maar inderdaad is het wel zo dat die gewonemensentaal dat bekende probleem heeft:
En daar komt weer een vooroordeel van deze redactie langs: dat blad Science behoort tot de Engelstalige publicatie- en opvattingencultuur, en die cultuur zit zelf boordevol vooroordelen. Zo vol, dat die verzameling vooroordelen een eigen naam heeft - die van "politieke-correctheid". Natuurlijk staat tegenover een enkele erkenning van deze stand van zaken vele honderden ontkenningen, maar daarop zijn de Informatieregels van toepassing: als iemand iets beweert tegen het directe eigenbelang is het 100 duizend keer zo betrouwbaar als wanneer het in zijn eigen belang is. En op die basis is het bestaan van die politieke-correctheid een volkomen vaststaand feit.
Ernstig. Laten we eens een paar voorbeelden bekijken. Eerste voorbeeld:
Nou, dat doet dat AI-systeem dus uitstekend - met insecten heeft de mensheid ietwat mindere ervaringen dan met bloemen, en dat andere spreekt voor zich... 2-0 voor de AI. De vooroordelen zijn oordelen gebleken. Derde voorbeeld:
Ha! Daar lijkt het systeem te falen. Maaarrrr: wat is hier eigenlijk het vooroordeel en wat het oordeel? Is die negatieve beoordeling van Afro-Amerikaanse namen nu een vooroordeel, of is de opvatting dat dit een vooroordeel is, zelf een vooroordeel? Kijk, daar kom je niet zomaar een-twee-drie uit. En dan is er maar één ding te doen: van zowel het menselijke vooroordeel als dat van AI-systemen af en gewoon maar wat platte cijfers verzamelen. Cijfers met betrekking tot sociaal-culturele factoren. En doe je dat, dan blijken die negatieve vooroordelen over het Afro-Amerikaanse functioneren gewoon keihard te kloppen . Maar de ontwerpers van AI-systemen zijn meestal sociaal-wetenschappelijk-achtigen. Oh nee: bedoeld wordt de gebruikers ervan - sociaal-wetenschappelijk-achtigen kunnen niets creatiefs. En sociaal-wetenschappelijke achtigen hebben andere oplossingen voor systemen met goede regels die dingen produceren die niet overeenkomen met hun vooroordelen. Neem dit Nederlandse voorbeeld:
Pardon ... Als de regels vooraf zijn vastgesteld en neutraal bevonden, is als bekend hoe het AI-systeem tot zijn keuze is gekomen. Neem een voorbeeld: stel je doet een AI-onderzoek naar de mate van coöperativiteit van mensen, door te kijken naar parkeerovertredingen en of ze die overtredingen betalen. Moet je wel mensen nemen die de vrijheid hebben om die boetes niet te betalen: diplomaten. Daarvan zitten er bijzonder veel in New York, dus je laat het AI-systeem een onderzoek doen naar het coöperative karakter van mensen bij het betalen van parkeerboetes onder diplomaten in New York. De AI-regels van dit onderzoek zijn: neem alle parkeerboetes, noteer welke al dan niet betaald is, noteer, het land van herkomst van de diplomaat, en sorteer deze landen naar bruto binnenlands product (BBP) . De uitkomst van het AI-onderzoek: naarmate het BBP lager, gedragen de diplomaten zich non-coöperatiever. Of: naarmate de landen gekleurder, gedragen de diplomaten zich non-coöperatiever. Merk op dat dit niets te maken heeft met het inkomen van de diplomaten, want dat is voor alle landen redelijkerwijs hetzelfde in bedragen, en relatief (ten opzichte van thuis) veel hoger voor diplomaten uit arme landen. Uitkomst dus van dit onderzoek: die arme landen zijn arm mede omdat de mensen daar (eel) minder coöperatief zijn. Volgens de politieke-correctheid is dit niet gewoon een onwelkome uitkomst. Het is een ontkenning van hun diepste geloven. Nummer één: de ontkenning van "Alle Culturen zijn Gelijk en Gelijkwaardig", en ten tweede van "Arme dus gekleurde culturen zijn arm omdat de mensen daar lief en sneu zijn". Dus wat doe je met dat soort onderzoek:
Hoe zit het dus volgens deze menswetenschapper: "Het idee dat diplomaten uit arme dus gekleurde landen minder coöperatief zijn is ongunstig voor mensen uit gekleurde landen, dus een vooroordeel. Vooroordelen moeten bestreden worden. Dus als de uitkomst negatief is voor mensen uit gekleurde landen, moet het onderzoek daarvoor worden gecorrigeerd worden zodat mensen uit gekleurde landen hetzelfde scoren als die uit niet-gekleurde landen". Natuurlijk gebruikte de menswetenschapper niet het daadwerkelijk uitgevoerde onderzoek onder diplomaten in New York , maar had het over solliciteren in Nederland:
Hier een voorbeeld van het constateren van die negatieve bias bij solliciteren (GeenStijl.nl, 05-06-2013, door Van Rossem ):
En die mogelijke oorzaken worden gegeven door reageerders bij GeenStijl, waaronder, is al eerder duidelijk geworden, vrij veel kleinere ondernemers en zelfstandigen. mensen van de soort die hun eigen personeel aannemen. Hier zijn hun bevindingen:
Tel hier bij op de openlijke verklaringen van tuinders uit bijvoorbeeld het Westland, die geen gekleurde mensen willen want "die werken half zo hard als Polen ... Voor de werkelijkheid gaan onderzoekers in de menswetenschappen nu corrigeren, als ze gedaan worden door AI-systemen die niet door hen vooraf gemanipuleerd worden. En zo blijft het idee in stand dat gekleurde mensen evenveel presteren als niet-gekleurde. Je past gewoon de cijfers aan net zo lang tot dat wél het geval is. Het zo veel voorkomen van zwarten op allerlei posities in films en televisieseries is niets anders dan dat: het corrigeren van de werkelijkheid. Het corrigeren van een zeer pijnlijke werkelijkheid. Overigens bedacht deze redactie pas later dat er ook een simpelere manier van weerlegging is. Met behulp van een minstens zo pijnlijke werkelijkheid. Een speciaal geval van een AI-systeem is namelijk een patroonherkenner - veel fotoverzamelingssites zijn die gaan inzetten om aldaar opgeslagen foto's te automatisch rubriceren, ten dienste van degenen die naar iets specifieks op zoek zijn. Dat doen die AI-systemen steeds beter, want anders werden ze niet al gebruikt. Hier is een bericht over een merkwaardig resultaat van zo'n systeem: De kop vertaald: "Google gaat raciaal beledigende fotoherkenningssoftware haastig repareren" . Hier wat groter het eerste beeld in het bericht met het beledigende resultaat: De foto met het vriendinnetje krijgt de omschrijving toebedeeld van "gorilla". En constateert de vriend verontwaardigd ... : "Het is alleen bij de foto's met haar erbij dat het gebeurt" ... Het is volkomen duidelijk waarom het alleen gebeurt met dat vriendinnetje erbij: de foto's van dat vriendinnetje vertonen contouren die sterk (genoeg) overeenkomen met die van een gorilla. Em Google gaat voor die objectieve waarneming "corrigeren". Oftewel: falsificeren. Want wat is de reden dat je president George Bush met groot succes mocht vergelijken met een chimpansee, en president Barack Obama absoluut niet: Barack Obama is (half) zwart en zwarten lijken inderdaad meer op chimpansees dan blanken. En, van belang in verband met het voorgaande: in dat fotoherkenningprogramma zit geen woord of letter aan taal, laat staan taal met vooroordelen erin. Wat die taal-AI-systemen doen is hetzelfde als wat dat foto-herkenningssysteem doet: een voor iedereen eigenlijk al zichtbaar resultaat produceren, daar waar sommige mensen die werkelijkheid minder-wenselijk tot totaal onwenselijk vinden. Hééé ... Dat is handig ... Iemand met schrijftalent vat even alle rotzooi van Lucassen c.s. samen (de Volkskrant, 30-11-2017, door Jeroen Corduwener, journalist en migratiedeskundige)
Daar is als eerste het broertje van:
Gevolgd door:
Het broertje van:
Om en om allemaal stellingen van de migratiedeskundigen. Handig dus, dat soort koppen. Wat dingen uit de tekst:
Een keiharde leugen: landen die aan grenscontroles doen, worden verketterd.
Oftewel: "Migranten zijn geen probleem", een keiharde migratiedeskundige leugen.
Dat klopt ook - zij het met een "buigpunt": als ze daar zo armoedig zijn dat ze eraan doodgaan, leidt armoede tot minder migratie. Dus vanaf dat punt leidt ietwat meer geld tot meer migratie.
Klopt. Daar heeft men, bekend, de meest parasitaire levenshouding tot ver in de omtrek: liever leven op het werk van een ander dan zelf iets presteren. Denk aan de 491-oplichtigen. Sciencefiction schrijver Jack Vance heeft er een mooi verhaal over geschreven: De koning der dieven .
Klopt. En hier bedoelen ze altijd met goed "Onbeperkt zwarten toelaten". Want:
Het totaal van de leugens.
Een leugen: vergrijzing betekent afname van de bevolkingsgroei en moet gestimuleerd worden. Zwarten fokken als de konijnen en overbevolken en verwoesten, indien niet geremd, de hele Aarde.
Een leugen: de hoeveelheid werk neemt hardhollend af door automatisering en robotisering.
Een keiharde leugen: om dat werk te doen moesten er zo'n 400 duizend Polen en andere Oost-Europeanen naar Nederland komen. Handig, zo'n samenvatting ... Dit keer eens niet een beschrijving van een specifiek geval maar een samenvatting van het geheel. Komend uit het buitenland, maar (bijna) onverkort hier van toepassing (de Volkskrant, 19-01-2018, door Hassan Bahara):
Deze redactie gebruikt andere terminologie. Het "marxism" is normaliter gereserveerd voor de economische aspecten van de opvattingen van Marx. Dat van Peterson zou je dan "cultural marxism" moeten noemen, een term waar de politiek-correcten een gloeiende hekel aan hebben en dus juister is. Vanzelfsprekend verdedigt de Volkskrant de positie van de sociologen, en bestempelt Peterson als:
... extreem-rechts. Tenslotte hangen zowel de Volkskrant als de sociologen dezelfde ideologie aan: "De Gelijkheid der Culturen". Hoe hardnekkig men vastzit in de eigen waandenkbeelden blijkt in het volgende stuk er vooral uit dat als er een één of zelfs een paar aspecten van de werkelijkheid tot de versteende geest doordringt, men nog steeds niet ziet dat die aspecten staan voor een heel andere werkelijkheid. Eerst even die twee aspecten eruit gehaald (de Volkskrant, 12-05-2018, boekrecensie, door Hans Wansink):
Hier nog met meel in de mond want de werkelijkheid was en is dat alle diagnoses van het populisme met niets anders te maken hebben dan met 'de politieke zorgen en angsten van de wetenschappers'. Volstrekt dodelijk natuurlijk, en het noodzakelijke beginpunt van welke analyse dan ook, in plaats van een tussenzinnetje in een recensie van één of ander boek. En tel dan daarbij ook nog eens op dat 'wetenschappers' vervangen kan worden door (bijna) de hele politieke en maatschappelijke elite. Zie het tweede fragment:
De achtergrond bij het voorgaande. Ten eerste bewijst het het al gestelde: het betreft niet alleen de wetenschappers maar de hele elite. Ten tweede laat het zien wat de achterliggende oorzaak is: een cultuurstrijd tussen hogere en lagere klassen. Een klassenstrijd. Tussen een 'hoogopgeleide, kosmopolitische middenklasse' met natuurlijk daarbij wat erboven zit tezamen ergens een tussen eenderde tot vijf procent van de bevolking afhankelijk van de specifieke kwestie, en de ruime tot overweldigende meerderheid die daaronder zit. En gaande over een verschil dat begint met 'kosmopolitisch', maar wat staat voor neoliberaal, Europees Imperiaal, vrije (im)migratie en (bijna) alle aanverwante ideeën van wat op deze website omschreven wordt als het Joodse denken. Het nomadisme. Versus alles dat behoort tot de belangen van de residente bevolking die het land bewerkt en in de fabrieken en instituties bemant. Ook die analyse wordt hier bevestigd. Ten eerste door het boek onder bespreking, met name de auteur:
En zijn bijbehorende levenshouding:
Dus de onderliggende inspiratiebron van het boek is volstrekt Joods. Met een bijpassende sociale omgeving:
The Eocnomist ... Joodse economische ideologie ... De introductie van de recensie:
Joods.
Financial Times ... Joodse economische ideologie ... Het is deze Joodse ideologie die ligt onder alle ideologisch versteende geesten van de "sociologen". En pas als je dit soort basale analyse hebt gemaakt, ben je in staat om andere maatschappelijk processen in het ligt van de werkelijkheid te zien. Iets dat de Joodse auteur natuurlijk niet kan. Vermoedelijk uit hoofde van de behoefte iets te publiceren dat de aandacht trekt, poneert hij een aantal stellingen die "diepgravenheid" en "opgravendheid" moeten suggereren, maar natuurlijk raakt hij nooit de kern. Zoals blijkt uit een aantal kleinere uitingen:|
Wat betreft de formulering moeten we vertrouwen op de recensent, maar 'rechten van minderheden' is op zich natuurlijk al pure verbale oplichting. Het gaat absoluut niet over de rechten van de neonazistische minderheid, dus per definitie niet om de 'rechten van minderheden' - en uit de ideologische context kan men dan wel afleiden dat het gaat om "de rechten van gekleurde immigranten". En het is in tegenspraak met ...:
En daarin staat absoluut helemaal niets over extra rechten voor 'minderheden'. Naast de hondsbrutale leugen is de contradictie het vaste en frequente element van de Joodse uitingen in dit soort verhandelingen. En dit is door het overnemen van de Joodse ideologie en houdingen ook een element van de uitingen van de "sociologen" geworden. Een tweede uiting:
Een formulering bekend van multiculturalisten en Joodsisten en - de werkelijkheid zijnde een van "etnische en culturele achterlijkheden als gevolg van heftige immigratiegolven" . En een derde uiting:
Juist ja ... Het Joodse denken schaart zich expliciet en volmondig achter de reguliere media ... Het kan nauwelijks duidelijker: de media worden gedomineerd door het Joodse denken. Dat dus normaal aangeduid wordt met "de politieke-correctheid". En de recensent van de Volkskrant vat het allemaal nog eens samen:
Oftewel: het is helemaal niet de bedoeling van de Joodse auteur om de democratie voor de bevolking te herstellen of verbeteren, het is de bedoeling de dictatuur van de oligarchie te handhaven. De kosmopolitische, Joodsistische en Joodse oligarchie.
Oftewel: het is helemaal niet de bedoeling van de recensent van de Volkskrant, reguliere media en sterk Joodsistisch, om de democratie voor de bevolking te herstellen of verbeteren, het is de bedoeling de dictatuur van de oligarchie te handhaven. De kosmopolitische, Joodsistische en Joodse oligarchie. En met dit gedachtengoed is de (bijna) de hele bestuurlijke en intellectuele elite vergeven. Waaronder dus ook (bijna) alle sociologen. En dat laatste 'bijna' slaat dus op hoogstens een enkele procent. Gemeten naar de openbare uitingen. De hele verzameling die gewijd is aan uitingen van allochtonenfilie oftewel in bijna alle gevallen islamofilie is uitsluitend en alleen een gevolg van de invloed van het Joodse denken op de sociologen. En eigenlijk had alles al voorspeld kunnen worden na dit:
Hierin zit al én het nomadisme, én de smerige taaltrucs om dat te verhullen. De rest volgt bijna automatisch en bijna altijd. Há! Een fraai staaltje "Verband tussen zonneschijn en ijsverkoop" (Volkskrant.nl, 22-05-2018, door Sander van Walsum ):
Tjonge ... "Pas tijdens de start van de ontwikkeling van de sociologie, ging men de mensheid indelen in sociologische groepen". In woorden, dat is. De Hoetoes en Toetsies en hun soortgenoten hebben een eindeloze lange reeks voorgangers die geen enkel woord nodig hadden om elkaar keurig ingedeeld naar ras de kop af te hakken ... En de bron van de intellectuele idiotie staat er nota bene ook:
Brullen van de lach!!! Geen seconde komt het in ze op dat ze de paradox zelf scheppen. Met "De Gelijkheid der Culturen". Grappig geval: iemand voorspelt een toekomst die al gebeurd is (de Volkskrant, 12-10-2018, column door Elma Drayer, journalist en neerlandica):
Dat speelde mogelijk een rol, maar in de allereerste ( en vermoedelijk tweede en derde) plaats speelde een rol dat de uitkomsten politiek-correct gewenst waren. Drayer refereert later aan Stapel, bij wie dat ook de cruciale factor was. En van dit soort acties leren ze totaal niets ...:
Wat klopt, want ze willen er niets van leren. Omdat ze door willen gaan met hun ideologisch gedreven wetenschap. En Drayer gaat daarvoor waarschuwen ...
Goed bedoeld, maar grenzenloos naïef, allemaal ... Twee opeenvolgende voorbeelden uit de Engelstalige wereld ter verdere onderbouwing van de al eerdere gedane constatering: het wordt voortdurend erger. Het eerste geval gaat over drie meer echte sociale wetenschappers, die ter controle van de werking van de sociale wetenschappen nepartikelen hebben opgestuurd naar vakbladen in de sociale wetenschappen, zie het verslag op wikipedia . Belangrijk werk, ter verbetering van de wetenschappelijke standaarden. Hier is de reactie van de sociale wetenschappen (GeenStijl.nl, 06-01-2019, door Van Rossem ):
Dat is geval nummer 1. Nu geval nummer 2, ook eerst gemeld door de enige plaats waar kritiek op de sociale wetenschappen geaccepteerd wordt (GeenStijl.nl, 06-01-2019, door Van Rossem ):
Vanzelfsprekend, dat warme omarmen: The Guardian is de Engelse tegenhanger van de Volkskrant, en dan iets erger want in de nog politiek-correctere Engelstalige wereld. Hier dat artikel:
Brullen van de lach!!! Probleem nummer 1: waar is de controlegroep van niet-moslims die sociaal uitgesloten zijn/waren in het werkelijke leven, corresponderend met controle-situatie beschreven als 'they were socially excluded by Spaniards while playing a virtual simulation called Cyberball'. Probleem nummer 2: waar is de controlegroep van niet-moslims die ook 'had “expressed a willingness to engage in or facilitate violence associated with non-muslim causes” '. En die dezelfde behandeling moesten ondergaan. Waar is het onderzoek dat aantoont dat er eerst de uitsluiting was en daarna de radicalisering, in plaats van eerst de radicalisering en daarna de uitsluiting? Waar is de definitie van uitsluiting, gepaard gaande met voldoende voorbeelden die voldoen aan de gegeven criteria? Waarbij berichten over eerdere aanslagen en andere terreur en geweld door moslims natuurlijk niet mogen meetellen. Waar is het onderzoek naar andere situaties die waargenomen effecten in de hersenen veroorzaken? Dit onderzoek heeft meer gaten als schuurdeuren dan er wanden zijn om het dak overeind te kunnen houden. Maar dit is natuurlijk allemaal wetenschappelijke scherpslijperij die overbodig wordt zodra je het gezonde verstand argument gebruikt: er zijn ongetwijfeld meerdere factoren betrokken bij het worden van terroristen, maar voor mensen in Europa is het moslim-zijn iets rond de 98 procent een gemeenschappelijke factor. Zoals meerdere reageerders bij GeenStijl ook constateerden, natuurlijk. Tenslotte nog een opmerking: ja, die Engelstaligen zijn erger dan hier. Maar (uit het eerste GeenStijl-artikel):
Het zal ook niet helpen. Oh ja: GeenStijl had nog een goede manier om het "Radicalisering door uitsluiting" aan te pakken: Allemaal tot op het bot uitgesloten mensen, dat, natuurlijk!!! Wat een onvoorstelbare waanzin, schuilt er in de geesten van die moslims. En die moslim-apologeten. Dat soort mensen is levensgevaarlijk. En hun invloed is snel stijgende. Onder één van de GeenStijl-artikelen had een reageerder een link geplaatst naar dit artikel (bigleaguepolitics.com, 02-01-2019. By Tom Pappert ):
Oftewel: wat de student deed was de door de hoogleraar (vermoedelijk gewoon een universitair docent - dat heet in Amerika ook "professor" - die titel komt in vier rangen) bevragen op de inhoud van de gepresenteerde theorie. Waarna snel bleek dat die theorie geen wetenschap is, maar ideologie de ideologie van "white privilige" die inmiddels ook in Nederland bekend is. "Micro-agressie" is de situatie dat blanken rationele argumenten gebruiken om de zwarte eisen en/of klachten en de bijbehorende ideologie te weerleggen. Het antwoord "Maar niemand houdt zwarten toch tegen om zich in te schrijven" op de klacht "De universiteiten zijn te wit" is "micro-agressie", want het ontkent de zwarte klacht. Zoals bij bijna alles aangaande politieke-correctheid is de werkelijkheid precies omgekeerd. Het is de politieke-correctheid die agressief is - ook bij sociologen:
Het is glashelder wat hier aan de hand is: dit is Inquisitie en Heksenjacht. In Amerika heeft het linksfascisme de macht gegrepen, en in Nedrland is dat proces net bezig om zichtbaar te worden. Zwarten, moslims, Joden en blanke linksfascisten uit de elite hebben met als voornaamst middel de beheersing van de media de de facto maatschappelijke macht gegrepen. Met al enige vreedzame tegenmacht de "ballot box", zoals dus gebeurde met de verkiezing van Donald Trump. Daarna wordt het burgeroorlog - die trouwens ook al dreigde na de verkiezing van Trump. Waarin de sociale wetenschappers de rol van een soort WA hebben. Een groot artikel in de Volkskrant naar aanleiding van belangrijk sociologisch onderzoek. Door uiterst prestigieuze instellingen, en nog wel uit de Angelsaksische wereld ook. Hier is dit grote nieuws (de Volkskrant, 30-01-2019, door Cor Speksnijder):
Je gelooft het niet, hè Het fantastisch nieuwe nieuws dat oorlog mensen religieuzer maakt ... Niveau: "Zonneschijn stimuleert ijsco-verkoop". Of "Meer verdrinkingen in provincies met veel rivieren". Waarom doet en publiceert men zulk soort rotzooi? Omdat er steeds meer religie is en die religie komt van verre. En omdat die van verre komt, van immigranten, moet die religie wel goed zijn. Dus moeten we wel gaan verklaren waarom die religie er is om die religie fatsoenlijk te maken. En die verklaring wordt dan nog doodgewoon bevestigd ook:
En daar heb je dus de achtergrond van de verklaring voor het doen verschijnen en verspreiden van dit flutonderzoek. Die achtergrond: de islam. "Moslims zijn mensen als u en ik". En Aleppo is een stad als Amsterdam. De methodologische conclusie wordt ook getrokken door een krantenlezer (de Volkskrant, 31-01-2019, Warrie Schuurman, Zeist):
En dat allemaal van de Harvard Universiteit ... De rest is moet nog veel erger zijn ... Maar kan dat ...? Een erkenning. Maar natuurlijk met een heleboel meel in de mond (de Volkskrant, 08-04-2019, door Tonie Mudde):
Stomme vraag. Het simpelste antwoord; "Belangen". Uitwerking 1, geval 1, medicijnonderzoek: "Geld" Uitwerking 1, geval 2: psychologie maar dat is sociaal-psychologie en dat is sociologie: "Ideologie". Next. Maar ja ... Je wilt toch wel weer wat leren ...:
Ja, maar dat geldt ook voor de natuurkunde en daar is er vast ook wel het één en ander mis, maar niet als op die schaal als bij genoemde vakgebieden. Minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren riep in de media dat de Russen onze verkiezingen beïnvloeden. De Tweede Kamer was verontrust en vroeg om een onderzoek. Dat onderzoek kwam er, gedaan door de Universiteit van Amsterdam. Dit keer komt de analyse van anderen (telegraaf.nl, 31-10-2019, door Nausicaa Marbe ):
Dit werd op deze website al eerste geplaatst bij de verzamelingen gaande over Kajsa Ollongren en D66 in het algemeen. Daar werd het volgende bij gezet: "Oftewel: dat onderzoek is pure elitaristische, politiek-correcte en linksfascistische gorigheid". Eigenlijk is iedere afzwakking hiervan niet passend. Hier desondanks nog wat door deze redactie opgemerkte details, komende uit de bespreking van het rapport in de Volkskrant, uitsluitend gaande over de Nederlandse samenvatting, waarvan Marbe de waarde al heeft gegeven (de Volkskrant, 26-10-2019, door Laurens Verhagen en Niels Waarlo):
Pardon ...? Wat is het verschil? Het staat niet in de Nederlandse samenvatting - hier die in het (Engelstage onderzoek zelf (Politiek en sociale media manipulatie, p.16, ):
Voor dat 'junk nieuws' geldt:
Pardon ...? Wat zijn de criteria? Die waren nergens te vinden, bij snel doorlezen. Een ernstige systeemfout, want dit soort cruciale informatie moet direct zichtbaar in aparte kaders worden weergegeven. "Onze definities zijn ...". Maar mogelijk is dit de reden, wat wel vindbaar was:
Joop.nl is een glaszuivere linksextremistische haatzaaisite, te vergelijken met Der Stürmer in de nazitijd - het blad voor de hardste Jodenhatende nazi's. Bevestiging:
Precies Joop.nl: complottheorieën van de soort: "Baudet bereidt nazi-machtgreep voor". En het staat vol met clickbait voor social justice warriors zoals artikelen met de boodschap "Zwarte Piet is RACISME!!!". Overigens is het citaat ook doodgewoon een cirkeldefinitie. Wat er staat is in feite twee keer: "Iets waar politiek-correcten een ontzettende hekel aan hebben". De bewering "Donald Trump heeft samengewerkt met de Russen" valt voor 100 procent onder de noemer "complottheorie". En de eindeloze stroom berichten eromheen met de boodschap "Trump gaat binnenkort afgezet worden", al drie jaar gaande, valt voor de volle 100 procent onder clickbait, voor de volle 100 procent onder 'extremist, sensationalist', en voor de volle 100 procent onder 'hyperpartijdig'. Dit allemaal betrekking hebben op alle., ALLE zogenaamde mainstrream-media. Welke voorbeelden noemen de onderzoekers
Deze redactie heeft even gekeken, en geconstateerd dat De Dagelijkse Standaard een spiegeling is qua opvattingen van Joop.nl ("Immigratie is een zegen voor Nederland en Europa") en qua toon aanzienlijk gematigder (afkortend: Joop.nl: "Migratietegenstanders zijn racisten, fascisten en concentratiekampbouwers", DDS: "Migratievoorstanders zijn dwaas, dom en misleid"). Oftewel: in het citaat staat de facto: "Iedereen die bericht over de negatieve aspecten van de immigratie doet aan "giftige anti-immigranten propaganda". Precies het soort houding van Joop.nl. Volledig in overeenstemming met de indeling van de onderzoekers van Joop.nl als 'mainstream'. Met de combinatie van deze twee staat er dus in feite: "Op onze schaal ligt het punt 'mainstream' oftewel "normaal" bij extreemlinkse politieke-correctheid". Echt hopeloos. Collega Peter Burger van de Universiteit Leiden merkte ook nog wat op:
Ooit van gehoord ...? Van die websites ...? Die geen van alle nieuws brengen maar alleen maar meningen. Opinies. Net als Joop.nl, OneWorld, Vice, enzovoort. Oftewel: ook deze indeling klopt van geen kanten. Overigens is die Peter Burger nauwelijks iets beter:
Nogal wiedes. Het alternatieve nieuws is een alternatief voor het nieuws verspreid door de mainstream-media, dat van bedenkelijk niveau is en gedomineerd door "linkse" (de Volkskrant, NRC, Trouw, publieke omroep, enzovoort) en extreem-"linkse" (VPRO, De Correspondent, Joop.nl. OneWorld, Vice, enzovoort) media. Waarin "links" tussen aanhalingstekens staat, omdat het vertaald dient te worden in "joodsistisch" : tot het opvattingencomplex behoren globalisme, neoliberalisme, Ruslandhaat, en vrije immigratie, en dat zijn allemaal ideologieën die beslist niet links zijn in de klassieke zin . En als klap op de vuurpijl: in het onderzoek zelf staatzo'n beetje een volmondige erkenning van een andere scheve aanvangsinstelling ("bias") (Politiek en sociale media manipulatie, p.31, ):
Het in "wetenschappelijke" termen geformuleerde equivalent van:
Waarmee de allang gegroeide en getrokken conclusie nog eens een keer herbevestigd wordt: het zijn niet de rechtse websites en social media-accounts die de belangrijkste bron zijn van onware oftewel nep-informatie en nepnieuws, maar de algemeen als mainstream- of kwaliteits- aangeduide media, oftewel de politiek-correcte media. Het politiek-correcte kamp dat veruit de grootste bron is van nepnieuws: "Rusland beïnvloedt Amerikaanse en Nederlandse verkiezingen", "Rusland is agressief en rukt op naar het westen", "Zwarte Piet is racisme", "Amerika brengt vrede", "MH17 is moord", "Immigratie is een zegen voor Nederland", "Islam is Vrede", enzovoort, enzovoort, enzovoort. Een ruime verzameling van door de mainstream-media als feiten gepresenteerde opvattingen die zo nep zijn dat ze ook wel "absurd" genoemd kunnen worden, staat hier . Met nog één heel opvallend ding, zodra je gaat kijken niet alleen naar wat er staat in de berichten over het onderzoek: de afwezigheid van GeenStijl. In het onderzoek zelf komt het wel voor, maar, is de oppervlakkige indruk: totaal niet in evenredigheid met de populariteit ervan ten opzichte van wel-benadrukte sites zoals De Dagelijkse Standaard. Ook in dit opzicht lijken de categorieën van het onderzoek zeer onder de maat. Al met al is het duidelijk dat wat Marbe formuleert in woorden, in onderzoeksystematiek vermoedelijk nog veel slechter. Kortom: dit komt allemaal weer regelrecht uit het spiegeluniversum: men leeft in een wereld waarin extremistische opvattingen de norm zijn, dat 'globalisme, neoliberalisme, Ruslandhaat, en vrije immigratie', en vanuit die extreme positie noemt men opvattingen die daar afstand tot hebben "extremistisch". We zijn inmiddels wel wat gewend, maar het volgende geval bereikt nieuwe dieptepunten, mede in aanmerking genomen wie het betreft: de oud- en langdurig directeur van het Verwey-Jonker Instituut (de Volkskrant, 12-06-2021, door Haro Kraak):
Beginnende met het meest stompzinnige en weerzinwekkende woord in dit soort verhalen: "we". Ook wel bekend als "iedereen" of "niemand" of "alles" of "niets" . Vrijwel altijd gebruikt in linksfascistische, zwartracistische, of algemeen Nederlandhatende verhandelingen. Vijf woorden later: 'het Westen'. Identiek, op een ander sociologisch niveau. Tjonge ...
Oftewel: geen wonder dat het met dat vak zo ontzettend slecht gaat.
Ontbrekend: massa-immigratie van barbaren, islamisering, vernegerisering, debilisering, cultuurverlaging, wokisme, cultuurcensuur, meningencensuur, enzovoort, enzovoort, enzovoort. Maar ... , er komt verbetering:
Er hebben zich alternatieven aangediend. Sharia, winti ...
Oftewel: mensen zoals ik laten de oren hangen naar zwartracisten en linksfascisten. ongeveer op het niveau "Wij zijn schuldig, want slavernij". Tja ... Waarop de enige nog enigszins zinnige opmerkingen uit het geheel volgen:
Verdraaiing. De werkelijkheid: "Doordat Nederland een immigratieland is gemaakt door de bestuurlijke en intellectuele elite ... "
Verdraaiing. De werkelijkheid: "... hebben we een grote hoeveelheid barbaren en vijfde colonne binnengekregen".
Verdraaiing: er ontbreekt waar het verzet vandaan komt: de gewone blanke bevolking op het internet, PVV-aanhang, en FvD-aanhang.
Abstracte lulkoek. De werkelijkheid: dit gaat uitsluitend en alleen over de strijd tussen westerse beschaving, en barbaarse cultuurinvloeden af te korten tot islam en winti, en het gebrul van linksfascisten.
Lulkoek over onzin: er zijn twee soorten identiteitspolitiek: die van de moslims: "Wij zijn moslims en daarom superieur", en die van de zwarten "Wij zijn zwart en daarom slachtoffer van de blanken".
Leugens. Ten eerste: de religies waren al vervangen door mens-gecentreerd denken. En ten tweede: 'denken in identiteit' is abstracte lulkoek voor "racisme". Gekleurd racisme.
Een gore leugen: 'ídentiteit' als in 'identiteitspolitiek' komt er in twee soorten: die van moslims en die van zwarten. De overige typeringen gaan over een andere betekenis van het woord 'identiteit'.
Abstracte lulkoek. Babuism . Bullshit. Das Wesen des Daseins. De werkelijkheid: identiteitspolitiek is een reactie op het besef van de culturele nederlaag : "Wij zien wel dat jullie beter presteren maar wij zwartjes zijn ook hele stoer".
Oftewel: afkomst, stam en etnie moeten veel beter gewaardeerd gaan worden. Oftewel: hier staat een voorbeeld van de boven gememoreerde islamisering, vernegerisering, debilisering, cultuurverlaging, wokisme, cultuurcensuur, meningencensuur, enzovoort, enzovoort, enzovoort.
Oftewel: de negertjes en biddetjes zijn zielig omdat ze niet mee kunnen komen. Tjonge ...
Bijna net zo erg als het 'Hannah Arendt' van de Joodse zombie O. Tempelman van een paar dagen terug. In het kader van hetzelfde onderwerp, trouwens.
En dat klopt dan weer wel: de moslims willen alle niet-moslims elimineren (staat in hun bijbel ), en zwarten willen alle blanken elimineren, want door de blanken zijn ze achterlijk - eerste versies: "safe spaces", een eigen omroep , eigen vertalers , enzovoort.
En dat klopt ook, hoewel vermoedelijk op een manier die niet de bedoeling is van Boutellier.
En daar is "De Wortel van het Kwaad": GELIJKHEID. Er is geen GELIJKHEID noch zal die er ooit komen anders dan vlak voor de evolutionaire ondergang: de getalenteerde pianospeler wordt opgeleid tot concertpianist, en de talentloze blijft een amateur of een krabbelaar. GELIJKHEID is anti-evolutionair, dus islamisering, vernegerisering, debilisering, cultuurverlaging, wokisme, cultuurcensuur, meningencensuur, enzovoort, enzovoort, enzovoort.
Oftewel:
Kiest u maar ... Maar dat laatste stukje is vermoedelijk een voorzet richting dit:
Oftewel: iedereen die voor evolutie en vooruitgang is, dat wil zeggen: tegen ideologische gelijkheid, is een rechts-extremist. En let op: eerst komt de rechts-extremist, en dan de moslim - de term 'moslimfundamentalist' is een pleonasme, een witte schimmel: alle moslim zijn fundamentalistisch, want de islam is een fundamentalistische ideologie die kalifat en sharia wil oftewel maatschappij- en werelddominantie. Ze kiezen allemaal voor censuur en tegen Samuel Paty . En dit is waar al dit soort verhandelingen om draait: om te laten zien dat de barbarijen van barbaarse immigranten gelijk zijn aan beschaving, en dat dus degenen die de beschaving aanhangen nazi's en concentratiekampbewaarders zijn. En dan zijn we in de tekst nog maar halverwege. De rest, ook met "aanpak", laten we maar zitten, want het beeld is duidelijk genoeg. "Er kan nooit olifantenstront in de kamer liggen, want er is geen olifant in de kamer" ... En als je toch wat ruikt, dan is dat van extreemrechts, dat in zijn broek gescheten heeft ... Het wordt almaar erger ... Al eindeloos veel keren is het op deze website opgemerkt aangaande de politieke-correctheid, maar dat betrof dan vrijwel altijd de politieke of maatschappelijke discussie. Het geldt ook voor de academische wereld. Het meest opvallend is het zover doordringen van het wokisme dat je al bijna kan spreken van dominantie: ook in de academische wereld is het gebruik van "blank" inmiddels Verboten. Het volgende zou je ook daaronder kunnen scharen, hoewel het weer een dusdanige stap in niveau betreft dat je aan nieuwe namen kan gaan denken. Hier wat we bedoelen (de Volkskrant, 04-09-2021, door Evelien van Veen):
De wetenschappelijke versie van de haatzaaierij van Sunny Bergman . Op zich weer gebaseerd op andere onderzoeken van deze soort: "We onderzoeken wat de meerderheidsgroep vindt van exemplaren van een kleine als zodanig zichtbare minderheidsgroep, en dat doen we alleen bij een meerderheidsgroep die blank is". En daaruit trekken we conclusies omtrent de blanke groep. Conclusie: racisme komt alleen voor in Europa. De Zen-boeddisten hebben dat ooit geformuleerd in de vorm van een vraag: "Wat is het geluid van het klappen van één hand?" Iets dat iedereen met ook maar het geringste gezond verstand, bijvoorbeeld iemand die weet dat in Afrika en Azië het racisme niet alleen erger is, maar ongelofelijk veel erger (het eerste dat de zwarte Zuid-Soedanesen deden toen ze onafhankelijk werden van de Arabische Noord-Soedanesen is onderlinge stammenvetes uit gaan vechten). Zo iemand, bijvoorbeeld (de Volkskrant, 06-09-2021, ingezonden brief van Jaap Jan Brouwer, Den Haag):
Mevrouw hoogleraar Judi Mesman niet, dus.
Kennelijk niet. Waarbij de term 'interessant' niet geheel passend is: wetenschappelijk gezien is het een sine qua non om dit bij het onderzoek te betrekken (die andere hand nodig voor het klappen), dus er moeten andere redenen zijn om het toch niet te doen. Zwaarwegende redenen, want mevrouw hoogleraar Judi Mesman omschrijft haar werk als "wetenschap". De briefschrijver heeft een suggestie:
Een beschuldiging. In wetenschappelijke kringen de zwaarst mogelijke beschuldiging: fraude. De helft van je onderzoek weglaten vanwege politiek-maatschappelijke opvattingen ... Dat is een geval "Diederik Stapel" ... . Waarna de briefschrijver voor de volledigheid die andere hand nodig voor het klappen expliciet benoemt:
Conclusie 1:
Conclusie 2:
Zie de verhalen uit Afrika en Azië en de hele rest van de wereld. De verdenking, of neutraler: het werkvermoeden, is dat mevrouw hoogleraar Judi Mesman een zeer specifieke politiek-maatschappelijk opvatting koestert. Welk vermoeden nu al gecontroleerd kan worden aan de hand van het interview met haar:
Een ongeldig argument, als onderzoek de helft van de werkelijkheid weg kan en mag laten. En dat is het ook hier weer:
Nummer 1: een taalfout: het moet zijn "als je wordt aangesproken ...". Nummer 2: de bijpassende logische fout: "Als de maan van groene kaas is, en je hebt een heel lange ladder, hebben we voor altijd groene kaas te eten".
Oftewel: de voor dit onderzoek gebruikte doelgroep is voorgeselecteerd, en de uitkomst is dus onbewezen/ongeldig voor iedere andere populatie.
Nummer 1: "Als de maan van groene kaas is, en je hebt een heel lange ladder, hebben we voor altijd groene kaas te eten". Nummer 2: "Als de bloemetjes 's morgens opengaan, en 's morgens gaat de zon op, betekent dat niet dat de bloemetjes voor het opgaan van de zon zorgen" (wetenschappelijker: correlatie is geen causaliteit). De werkelijkheid: de bloemetjes gaan open omdat de zon opgaat en het licht wordt, en zwarten (in Amerika) scoren minder op intellectuele taken omdat ze liever gaan basketballen met hun matties in plaats van hun huiswerk voor wiskunde doen. Dat 'denk je onbewust' ... Waarzeggerij ... Nog eentje:
Van de soort: "Blanken zijn racisten, en degenen die ontkennen zijn de ergste racisten". Dat 'Die gaan dan denken'... Waarzeggerij. Over op de concessies:
De interviewer, natuurlijk op de hoogte van de politiek-maatschappelijke opvatting van de mevrouw de hoogleraar gebruikt hier al de term 'antiracistisch opvoeden', een term het het vocabulair van het wokisme . De term 'antiracistisch' blijkt in de praktijk van het gebruik samen te vallen met de ergste vormen van racisme. En verderop staat dat doodgewoon:
Oftewel: mevrouw hoogleraar Judi Mesman is een erkend wokist. En dat wordt op het einde van het artikel doodgewoon opgeschreven:
Gunst ... Hoe is het mogelijk ... "Wetenschap en activisme loopt in elkaar over" ... Het kan gewoon niet fouter en onwetenschappelijker ... Met direct daarop volgend nog een ander teken van onwetenschappelijkheid
Oftewel:
Zoiets heet in de wereld van de taalwetenschap, onder andere kennende het verschijnsel van "retorische trucs" , een "Non sequitur" : een Grieks-Latijnse uitdrukking voor: "Het gestelde volgt niet uit de aannames". In ietwat populairdere termen: "De logica klopt niet". In nog populairdere termen: "Gezwets". Of in weer wat serieuze formulering: dit is een voorbeeld van wat wiskundige en wetenschapspubliciste Ionica Smeets een week (of twee) terug "laaggelogicaadheid" doopte. Overigens is het eerder gehanteerde 'activisme' ook een voorbeeld van taalkundige manipulatie: het neutrale "activisme" is: "Mensen die ergens in actief zijn". In de huidige maatschappelijke werkelijkheid is het een eufemisme: "Mensen die de ergste vormen van politieke-correctheid aanhangen, met name wokisme". Ter contrast met ideologische denk- en test-wereld van de sociologische onderzoeker, hier een bericht uit dat andere universum: de werkelijkheid (elsevier.nl, 13-07-2021, door Gerry van der List ):
Dat 'haar spectaculaire schoonheid' is de westerse norm van schoonheid. De hindoestaanse zussen werden gepest vanwege hun "blanke" uiterlijk. Dit is slechts een voorbeeld gekozen passend bij de specifieke situatie behandeld door "de onderzoeker". Een uitgebreide verzameling van gekleurd racisme uit andere maatschappelijke situaties staat elders , definitief bevestigende wat iedereen eigenlijk wel weet: het gekleurde racisme is vele malen erger dan het blanke. Waarom dan bovenstaande, en de rest van deze terreurcampagne? Dat is precies wat er al staat: omdat "iedereen" het al weet. Inclusief alle lijders aan politiek-correctheid en erger. Maar het is dus in strijd met hun politiek-correcte ideologie, met name één van de hoofdstellingen ervan: "De Gelkijkheid der Culturen". En deze contradictie wringt in hun geest. Die contradictie wekt de hoge spanningen in hun geest en is de stuwende factor achter bovenstaande verschijnselen . De slotconclusies: dit is geen wetenschappelijk onderzoek, mevrouw hoogleraar Judi Mesman is geen wetenschapper, de leden van de Stevin-jury zijn geen wetenschappers, en aangezien die leden ongetwijfeld prominenten in hun vakgebied zijn, luidt de conclusie dat het hele vakgebied, het vakgebied dat zichzelf omschrijft als "sociologie", geen wetenschap is. Deze redactie had zitten fantaseren over een reactie op dit artikel, waarin de enigszins geïmpliceerde boodschap van de briefschrijver volkomen expliciet werd gemaakt: dit onderzoek is fraude. De mevrouw de hoogleraar voelt ook nattigheid (de Volkskrant, 07-09-2021, ingezonden brief van Judi Mesman, Den Haag)
Deze redactie, met dit soort zaken van frauduleus sociologisch onderzoek als speerpunt van belangstelling, kan zich niet herinneren ooit een serieuze laat staan inhoudelijke reactie op methodologische kritiek gelezen te hebben. De reden: men snapt dat uitleg de zaak alleen maar erger kan maken, omdat de regels van de wetenschap betrekkelijk simpel zijn - zie de wetenschappelijke methode beschreven elders . En het gaat hier niet veel beter:
De eerste expliciete overtreding: het weglaten van essentiële informatie.
De tweede expliciete overtreding en overtreffende trap van de eerste: het weglaten van essentiële onderzoeksresultaten. Dit is een regelrecht "Diederik Stapel"-geval: knoeien met je data.
Oftewel: de noemer waaronder het onderzoek gepubliceerd is, en waaronder het aandacht krijgt, is een pure leugen.
Dit was deze redactie, geconcentreerd op methodologische zaken, ontgaan. Het spreekt ook voor zich: Turken hebben een ander uiterlijk dan Nederlanders, Marokkanen hebben een ander uiterlijk dan Turken en Nederlanders, enzovoort . In een heel verre verte is er een mogelijkheid om dit te ontkennen, waar dit bij "zwarten" niet het geval is. Maar vraag een cartoonist om een Turk of een Marokkaan te tekenen, en je krijgt volkomen duidelijk een Turk of een Marokkaan. Zie ook het omderzoek (of: het veldwerk eraan voorafgaand) gedaan op deze website . Je moet het echter niet vragen, want in politiek-correcte kringen is het ontkennen van zichtbare etnische verschillen een onbedwingbare neiging , maar indien gewenst, bijvoorbeeld in de rol als "slachtoffer van blanken", blijken ze het uitstekend te kunnen . Maar waarom legt mevrouw de hoogleraar haar gebruik van uiterlijke verschillen 'graag even uit'?:
Nummer 1: de Volkskrant heeft nogal wat reacties gekregen op de racistische terreur. Nummer 2: bij die reacties waren ook leden van het politiek-correcte zombievolk die zichtbare etnische verschillen ontkennen en hun verwondering uitspreken als iemand die uiterlijke verschillen gebruikt in onderzoek. Het antwoord:
Irrelevant: een herkenbaar uiterlijk kan met of zonder oordelen en met of zonder vooroordelen gepaard gaan. Hier wordt gesuggereerd dat het erkennen van een zichtbaar moslim-uiterlijk een vooroordeel is. Een wetenschappelijk onjuiste aanname, dus.
Een herhaling van die wetenschappelijk onjuiste aanname. Het 'door veel Nederlanders' suggereert dat dit blanke Nederlanders betreft. De werkelijkheid: vrijwel alle gekleurden klagen dat ze zich niet herkennen in de blanken op televisie en willen "meer rolmodellen" . Al die gekleurden, bijna allemaal dus, erkennen het bestaan van een verschil in uiterlijk.
Een contradictie: als er geen objectief waarneembaar verschil in uiterlijk bestaat, kan je geen foto's gebruiken om een verschil in achtergrond te suggereren bij de proefpersonen. In detail: als je de foto-methode wil toepassen, moet je die eerst testen: leg een andere groep proefpersonen foto's voor, en laat ze de 'achtergrond' van de afgebeelden determineren. Kunnen ze dat wel, dan bestaat er een objectief verschil in uiterlijk en zijn de voorgaande suggesties dat het iets met vooroordeel betreft leugens, en kunnen ze het niet, kan je het onderzoek niet op deze manier doen.
Een keuze. De foute keuze, want dan is haar onderzoek in alle opzichten ongeldig.
Fout nummer 1: 'moslim' als in 'moslimuiterlijk' staat niet voor "moslim", maar voor "Turk of Marokkaan". Fout nummer 2: geen enkele sociologische indeling is zwart-wit , dus het aanvoeren dat een indeling niet zwart-wit is, is het ontkennen van het bestaan van sociologie en sociologisch onderzoek. Waarna in de slotalinea van haar reactie de cirkel nog eens doorlopen wordt:
Absoluut niet. Zoals gewoonlijk met de politieke-correctheid is de waarheid weer precies andersom: het hebben van kritiek op de islam, een stelsel leefregels, door bijvoorbeeld Geert Wilders, is door de politieke-correctheid geracialiseerd. En het hebben van kritiek op het gedrag van Marokkanen , een nationaliteit, is door de politieke-correctheid geracialiseerd. En dat strekt zich uit tot de juridische macht, gezien de veroordelingen van Geert Wilders. En nu klaagt de politieke-correctheid over "racialisering". De politieke-correctheid draait om contradicties.
En dit is de volgende: hier staat: "De racialisering (het gebruik van foto's met uiterlijke verschillen) is een werkelijkheid". Dat is in tegenspraak met: "De kritiek op het gebruik van foto's met etnische verschillen is terecht". Waarna de cirkel weer een halve slag verder gaat:
En hier is onduidelijk wat bedoeld wordt met 'de versimpelde term'. Meest waarschijnlijk is 'moslimuiterlijk', maar het zou ook 'religieuze groep' of "moslim" kunnen zijn hoewel die laatste term niet gebruikt wordt. Wat uit de laatste onduidelijkheid duidelijk wordt, is dat mevrouw de hoogleraar de grootst mogelijke moeite heeft om niet in contradicties te vervallen zodra er vragen gesteld worden, maar wat dus in feite is: "zonder in nog meer en duidelijkere contradicties te vervallen". Maar deze contradicties naar aanleiding van de vragen van de briefschrijver deed herinneren aan twee methodologische problemen die bij de eerste analyse van het interview vergeten waren. De eerste: conclusies omtrent de geaardheid van etnieën zijn dan en slechts dan te trekken als het onderzoek volledig symmetrisch wordt uitgevoerd - dat wil zeggen; de rollen en posities volledig worden omgekeerd. Onder andere uds: alle experimenten uitgevoerd met een blanke meerderheid en een gekleurde minderheid moeten herhaald worden met een gekleurde meerderheid en een blanke minderheid. Oftewel: onderzocht moet worden de mogelijkheid dat de meerderheid niet naast de minderheid wil zitten puur omdat het ene mindrheid is, dat wil zeggen: een afwijking van de nrom. Op vele punten in zowel menselijke en dierlijke samenleving wordt "afwijking van de norm" gezien als bedreigend. Zo zijn in Afrika albino-kinderen hun leven niet zeker. Of in termen van mevrouw de hoogleraar: in Afrika willen gekleurde kinderen niet "gewoon niet", maar "heel erg niet" naast blanke kinderen zitten. Natuurlijk is dit gespiegelde onderzoek nooit uitgevoerd, omdat het veronderstelt dat ook gekleurden racistisch kunnen zijn, en dat is een suggestie die verboden is in de politiek-correcte denkwereld: minderheden kunnen geen mindere laat staan slechtere eigenschappen hebben. Dta gaat meteen naar het tweede en meest heikele punt qua methodologie. Wat een algemeen wetenschappelijk uitgangpunt betreft: de wenselijkheid van zo min mogelijk aannames. Ook wel bekend als "Occam's razor" . Wat een directe praktische uitvoeirng heeft in twee onomstreden regels in de uitvoering van de wetenschap: de aannames die je nodig hebt bij je onderzoek moeten expliciet benoemd worden, en dat benoemen doe je in het begin. De belangrijkste aanname die mevrouw de hoogleraar gebruikt is het al genoemde: "Er bestaan geen andere verschillen tussen Nederlanders en Turken of Marokkanen dan de afkomst uit verschillende landen". Zonder die te benoemen, natuurlijk. De reactie van de niet-gepubliceerde briefschrijvers uit eigen ideologische kring constateerde een schending van deze aanname in het gebruik van hun uiterlijk om ze te identificeren als groep in haar onderzoek. Zoals gezien leidde dat tot contradicties van mevrouw de hoogleraar. Contradicties zijn het meest zichtbare punt waar afscheid genomen wordt van de wetenschap. Contradicties behoren tot het domein van de Kretenzer die stelt dat alle Kretenzers liegen. De slotevaluaties. Natuurlijk kunnen overtredingen van de soort als hier begaan, en ongetwijfeld begaan in veelvuldigheid, op het niveau van het bestuur van de wetenschap op slechst één manier afgehandeld worden zonder de wetenschap te schaden. Ontslag. Zoals gebeurd is met Diederik Stapel, en hierboven worden ergere fouten begaan. De tweede is de nog algemenere evaluatie: "Hoe heeft het zover kunnen komen?"/ Uit het geval van Stapel (die dit heeft erkend) en vele andere is één hoofdfactor bekend: ambitie: het willen scoren als wetenschapper. Wat in het geval van de sociologie en vele andere wetenschappelijke gebieden een nevenfactor kent: het willen scoren ergens in de maatschappij. Dat geval is hierboven ook geïllustreerd: mevrouw de hoogleraar mocht haar onderzoek uitventen in de media. Dat is ook als nevenfactor bekend van het geval-Stapel, en eindeloos veel andere van dit soort sociologisch en socio-psychologisch onderzoek: politiek-correct gewenste uitkomsten krijgen publiciteit in de media, uitkomsten die tegen de politieke-correctheid ingaan worden verzwegen tot en met gedemoniseerd (bij de herhaling van bekende socio-psychologische experperimente konde leken goed voorspellen welke niet door de tets zouden komen: degen met politieke-correcte uitkomsten). Het leidt geen enkele wetenschappelijke twijfel dat er verschillen bestaan in IQ tussen de verschillende etnieën (er is geen enkele biologische eigenschao gelijk verdeeld - dat dicteert de evolutie) , maar daarover publiceren is een wetenschappelijk en maatschappelijk doodvonnis op het niveau "ontkenning van de holocaust". Het is in strijd met de centrale leerstelling van de politieke-correctheid: "De Gelijkheid der Culturen". Hierboven is het startpunt de verschillende reactie van kinderen op verschillende etnische deelgroepen. Geen seconde wordt overwogen dat dit iets te maken zou kunnen hebben met verschillende eigenschappen van de betreffende etnische deelgroepen. Waar gaan kinderen uit verschillende etnische deelgroepen met elkaar om, behalve op school en dat is later: op straat. En is inmiddels genoegzaam bekend bij iedereen die wel eens te maken heeft gehad met dit soort zaken of niet volledig in de politiek-correcte bubbel leeft: kinderen " met een andere etnische achtergrond' zijn vervelende kinderen. Op straat. De operationele termen: Zandbakterreur. Zwembadterreur. Er zijn genoeg voorbeelden van te vinden ., met speciale aandacht voor deze en . Sinds een jaar of twee, schrijvende in 2021: de messen-oftewel steekpartijen terreur. Kinderen zo jong als 15 en neigende naar nog jonger. Vrijwel uitsluitend gekleurde kinderen. Ga de lijst na, en je vraagt je af waarom blanke kinderen überhaupt nog met gekleurde willen omgaa ... Nee, dit vinft jeniet in de Volkskrant of de rest van de politiek-correcte media, maar wie dat tegenwoordig een argument vindt, heeft een ondoordringbare blinddoek voor zijn ogen, dezer dagen. En bij de schoolgaande jeugd is het verschijnsel zelfs al vrij lang geleden beschreven: de gekleurde leerling vreet het docentencorps aan . Waarom vindt je in onderzoek een effect dat erop duidt dat blanke kinderen niet naast gekleurde willen zitten? Omdat ze er slechte ervaringen mee hebben. Slecht geïnteresseerd. Ongehoorzaam. Slecht als leeromgeving. Het ziijn in de echte maatschappij genoeglijk bekende zaken. Het gaat in tegen de centrale leerstelling van de politieke-correctheid: "De Gelijkheid der Culturen". En daarom worden de politek-correct nmedia gevuld met bovenstaande terreur. De "Blanken zijn RACISTEN!!!"-terreur. Met hartelijke steun van de academia. Maar omdat de terreur zich nu tot de Jacobijnse fase heeft ontwikkelet waarin ze zich ook tegen zich niet genoeg revolutionair betonene in eigen intellectuele kring gekeerd heeft, is er vanuit de arden van die linksfascstische intellectuel kring, zeg maar de lichtere gevallen, enig tegengeluid te horen. Voorla uit de vrij direct met de literaire creatieve sector verbondenen, omdat er nu ook aan hun "creatieve vrijheden" geknabbeld wordt. Als in "knabbelen met grote happen". Hier zo'n literaur figuur die al eerder kritische kanttekeningen heeft geplaatst richting Jacobijnse sector (de Volkskrant, 10-09-2021, column door Elma Drayer, neerlandicus en journalist)
Nog een methodologisch punt, over het hoofd gezien door deze redactie. Maar hier wordt wel enige ruimte worden gegeven aan de sociologie: een onderzoek in lab-setting kan aanvullende of ondersteunende informatue geven.
Waaruit duidelijk wordt dat Drayer ook nog steeds full-time tot de politieke-correctheid behoort. Alleen dus wat minder tot de jacobijnse fractie. Dat 'voorspelbare', een denigrerende kwalificatie, is dus in de werkelijkheid "terechte":
Klopt.
Klopt.
Klopt. En deze reactis zijn oneindig veel beschaafder dan het artikel, de mevrouw de hoogleraar erachter, de prijsuitreikers daarachter, en het publicerende medium daarachter.
En dat zijn de passende, op hetzelfde niveau opererende, reacties. Tit-for-tat . Terreur kan je alleen bestrijden met terreur. De literator demonstreert nogmaals haar positie:
Een oordeel van een politiek-correcte. Er is niets vervelends aan het bestrijden van terreur.
Een oordeel van een politiek-correcte. Waarop gereageerd wordt, is oneindig veel erger dan 'briesend getwitter'. Waarna er kritiek komt op de Jacobijnse terreur:
De boeken die kinderen op school lezen stammen voor een groot deel uit tijden dat de gekleurde inbreng in Nederland nul was, en in latere boeken is de gekleurde inbreng oververtegenwoordigd. Wat de Jacobijnse fractie wil, is de toestand nu te zien in commerci:ele reclames (en ook de niet-commerciële, trouwens): een oververtegenwoordiging van zwarten, neigende naar 50 procent . En let op: niet gekleurden. Zwarten. Logisch in de Jacobijnse hoofden: er zijn blanken en er zijn zwarten, dus overal evenveel zwarten als blanken. De literator legt aan voorbeelden uit dat het 'gerepresenteerd' moeten zijn onzin is. Slaan we over.
Alweer: deze kritiek is intra-fractioneel revolutionair gekrakeel: hoe zuiver in de leer moeten we zijn:
Je hoeft het alleen maar kort weer te geven om te laten zien wat voor een waanzin het is. Gevolgd door datgene samengevat in de kop:
Eén van de door mevrouw de hoogleraar onbenoemde aannames. En dan tot slot datgene dat niet genoeg herhaald en benadrukt kan worden:
De Jacobijnse terreur. Met nog een essentiële correctie:
En dat leidt, zodra het enige aanhang krijgt, volautomatisch tot terreur. Inquisitie. Concentratiekampen. Islamitische Staat. Het is ideologie. Globalistische ideologie. Vrije immigratie- en joodsistische ideologie. En dat leidt, zodra het enige aanhang krijgt, volautomatisch tot terreur. En die aanhang heeft het gekregen. Een nieuw artikel van een antropoloog is altijd weer een feest. Want waar multiculturalisten in het algemeen al een totaal schizofreen wereldbeeld hebben met aan de ene kant van de januskop het "De Allochtonen zijn Volkomen Gelijkwaardig" en aan de andere kant het "De Allochtonen zijn Zielig en moeten Ontzien en Ondersteund worden" (met hoofdletters want het zijn "Principes der Menselijkheid"), geldt dat voor antropologen dubbelop want die hebben van voorgaande hun beroep gemaakt. Vroeger gingen ze barbaren in rieten rokjes bestuderen om ons te vertellen dat wij barbaren zijn. Tegenwoordig hoor je weinig meer van ze, mogelijk omdat hun minder gestudeerde soortgenoten inmiddels zo rumoerig zijn geworden dat iedereen die ze niet in de ban heeft gedaan er stokdoof van is geworden. Maar hier is er dus weer eentje, en wel met hun favoriete onderwerp ... (de Volkskrant, 03-11-2021, door Machteld Roede, fysisch antropoloog en (mede)oprichter en erelid van de Nederlandse Verenging voor Fysische Antropologie (NVFA)):
... : ras. Midas Dekkers, bioloog, heeft het grote taboe om het woord "ras" te gebruiken doorbroken, en een boek geschreven over "ras" zoals biologen dat doen: volgens evolutie en dergelijke. Om misverstanden te voorkomen: natuurlijk weet Midas Dekkers zoals iedereen met een middelbare schoolopleiding dat het hier niet gaat om "ras" in de dierlijke zin, namelijk: verschillend ras krijgt geen of onvruchtbaar nakomelingenschap, maar over de "kleine" versie: etnie. Onder welke term valt dat een Chinees en een Afrikaan wel kinderen kunnen krijgen, maar dat als je twee Chinezen naar Afrika verhuist, het kind dat ze daar krijgen een Chinees kind is en geen Afrikaans. Toch een behoorlijk strakke definitie, zou je zeggen. Het komt in de sociologie zelden of misschien zelfs wel nooit strakker. De antropoloog (generalis en particularis) heeft er onoverkomelijk problemen mee. Want die naam "Machteld Roede" deed alarmbellen rinkelen, maar bleek op het internet betrekkelijk zeldzaam. Maar hij kwam wel voor op deze site. En drie keer raden wat het onderwerp was ... (de Volkskrant, 23-02-2013, door Maarten Keulemans):
Enzovoort. Nee, dat was niet van Machtelkd Roede maar van de eveneens antropoloog zijnde wtenhschaosredactuer Maarten Keulkemans, societas Jesu wat betreft politiek-correctheid op dit terrein, die dus met overstrkemnde afkeer spreekt over ras. Onze Machteld schreef de reactie, met schijnbaar nog een klein kritisch geluidje (de Volkskrant, 04-03-2013, ingezonden brief van Machteld Roede, fysisch antropoloog, Maastricht
Kijk er eens. Daar hebben we de ideologie. Die hier uitgesproken wordt, om zichzelf vrij te pleiten van de anders onmiddellijk te verwachten aanklacht: "RACIST!!!". Als je dit soort dingen wilt doen:
Tja ... Maar als dit wordt toegelaten, dan kan iemand ook wel gewoon constateren dat Turken inderdaad een andere vorm schedel hebben dan Marokkanen: Turken hebben een veel bredere, vierkante kop, dan andere allochtonen. Je kan ze er op die manier ondanks gelijke huidskleur, meestal onmiddellijk uit elkaar halen. Maar dat is toch echt "RACISME!!!", naar hedendaagse normen: als de politie het doet, in ieder geval. De politie mag zelfs nauwelijks of niet meer "lichtgetint" zeggen. In ieder geval niet meer in signalementen van opsporingsberichten. Want "STIGMATISERREND!!!" En dat is natuurlijk waar Midas Dekkers op doelt met "een taboe om het over ras te hebben". En daarover gaat mevrouw Roede uitgebreid in de herhaling. Met de bekende boutades (de Volkskrant, 03-11-2021, door Machteld Roede, fysisch antropoloog en (mede)oprichter en erelid van de Nederlandse Verenging voor Fysische Antropologie (NVFA).):
Schrijf zelf uw satire, beginnende met 'Een nieuw artikel van een antropoloog is altijd weer een feest.' Met valkuil nummer één in de onderkop:
Een enigszins vervormde versie van Ad verecundiam . Want waar de reguliere versie luidt "Professor Weetal heeft gezegd dat ...", is het hier "De vergadering van politici heeft besloten dat de maan van groene kaas is". En om de rationele mens te vermaken, heeft mevrouw Roede besloten haar repliek in sonate-vorm te gieten: allegro-andate-allegro. Deel 1:
Oftewel: "Alles over rasverschillen is FOUT!!!" Deel 2:
Oftewel: "Alles over rasverschillen is GOED!!!" Deel 3:
Alles over rasverschillen is FOUT!!! Eerst even terug naar deel 2: mevrouw Roede kan het natuurlijk niet anders dan ontkennen, maar datgene dat ze daar beschrijft als onderwerp van de "fysische antropologie" is niets anders dat het beschrijven van verschillen is etnie, of zoals het meestal wordt gezegd: verschillen in ras. Mevrouw Roede heeft een januskop. En idem de fysische antropogie als die er echt hetzelfde over denkt. Net dus al het multiculturalisme. Nog wat aardige voorbeelden van laaggelogicaadheid, zoals naamgegeven door Ionica Smeets, beginnende met de meest principiële:
Drie maal: deze grenzen zijn geleidelijke overgangen, dus zijn geen grenzen. De weerlegging: alle sociologische grenzen zijn geleidelijke overgangen , dus volgens mevrouw Roede zijn geleidelijke overgangen geen grenzen en kunnen dus niet gebruikt worden voor wetenschappelijke kwalificaties, dus bestaat er geen sociologie. De ietwat kleinere laaggelogicaadheden:
Al gehad.
Oftewel: "Dat Japanners gemiddeld kleiner zijn dan Nederlanders heeft niets met ras (=etnie) te maken". Dus is het iets dat in Japan in het water zit.
"UNESCO" 2.
"UNESCO" 3.
Oftewel: "Het verschil tussen mensen en apen is groter dan elk verschil tussen mensen, dus het heeft geen enkele zin om over het verschil tussen mensen te praten". Oftewel: een stel bijzonder sterke argumenten tegen de stellingen van Midas Dekkers dat er etnische verschillen bestaan. Zo sterk, dat de Volkskrant het nodig vond om nog wat hulp vanuit het buitenland in te roepen (de Volkskrant, 03-11-2021, door Renée Hagen, promovendus biologische antropologie aan de University of California, Los Angeles):
Kan zo naar de puzzelrubriek uit de oude doos "Zoek de verschillen". Veel succes ermee. Uitgepuzzeld ... ? Volg de rest van de discussie hier . Nog meer oude doos ... Tjonge ... Psychologen die aantonen dat sociologen "stinken" (de Volkskrant, 04-12-2021, door Maurice Timmermans):
Brullen van de lach!!! Natuurlijk vinden de wetenschappers, sociologen allemaal, dat, omdat die terroristen moslims zijn. Hier komt dus eindelijk de werkelijkheid:
En dat is een op zijn minst matig tot mogelijk sterk positief vertekend beeld, want:
Quod erat demonstrandum. Weet iedereen, en moeten zelfs de psychologen weten: de ernstigere gevallen weten het niet van zichzelf en laten zich niet behandelen. Er is eindeloos veel overgeslagen, maar hier een geval dat toch elders genoteerd werd (de Volkskrant, 17-03-2022, column door Casper Albers, hoogleraar statistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen):
Het onderwerp.
De hysterische obsessie. De details, nummer 1: RT is Russia Today en is verboden. Als je daarnaar op zoek bent, ben je gestoord, want het is natuurlijk niet om iets te vernemen, maar om bewijzen van je gelijk te zoeken. Of, andere mogelijkheid: dit is verzonnen. Nummer 2: Er is vanuit Groningen naar Hengelo gereisd om daar de posters van FvD te bestuderen. Of, andere mogelijkheid: ook dit is verzonnen. Welke van de mogelijkheden dan ook: dit is hysterisch gestoord. Gaande over een wetenschapper, in iets dat lijkt op wat een wat exactere versie van sociologie. De tweede van Albers. En weer uit noodzaak, omdat hij nodig is voor de rubriek "Wilders op 37", de verzameling die gemaakt gaat worden van de reacties in de Volkskrant op de verkiezingszege van Geert Wilders in november 2023. We zijn al in de dertig, en hier dus de volgende (de Volkskrant, 07-12-2023, Casper Albers, hoogleraar statistiek aan de Rijksuniversiteit Groningen):
Ach, ach, zo'n wetenschappertje toch ... Met het gelegenheidsargument. Want haalt Sieg Kaag of Heiland Timmermans een dergelijk aantal, zijn de argumenten om hen extra veel invloed op het beleid te geven natuurlijk niet aan te slepen ... Het is de wat chiquere versie van: "Ter waarde 123 Kameleden hebben niet op Wilders gestemd dus hij verdient geen enkele invloed". Ook al weer meerdere malen tegengekomen in de kwaliteitsmedia. Zo ook hier, dus:
En nog zo'n gelegenheidsargument:
Het zou Wilders of zeg, een keertje terug, Rutte eens moeten hebben overkomen ... Het gekrijs in de media om het aftreden van de betreffende zou tot op de maan te horen zijn geweest. Dit feit verneemt deze redactie hier voor het eerst of tweest. Wetenschappertje gaat zo ver als het omkeren van de zaak:
Ja hoor ... Wat moet je eigenlijk doen om ontslagen te worden als wetenschapper? Is dit geen fraude?
En uit die laatste opmerking kan je opmaken dat wetenschappertje dat een sterk punt vindt. Onderwijl even vergetend te vermelden dat GroenLinks net gefuseerd is met de PvdA en dat de lijsttrekker een PvdA'er was. Je kan met meer kracht van argument stellen dat zeer veel GroenLinkser tegen die fusie hebben gestemd. Waarna er een zinnetje volgt in een ietwat andere context maar dat ook direct op het voorgaande slaat:
Dus:
Adé Albers. En daar is Ellemers weer. En ze is verhuisd naar een nieuwe modebranche (de Volkskrant, 04-03-2024, door George van Hal):
Geen onderwerp voor wetenschap. Dit gaat over je fatsoenlijk gedragen, en veel mensen doen dat nou eenmaal niet en daar is niets aan te doen, want criminaliteit is veel erger en het is nog nooit iemand gelukt daar iets echt substantieels aan te verbeteren: het was er altijd en zal er alijd zijn, binnen redelijk nauwe en nauwelijks bewegelijke grenzen. Maar ja, het wokistische gezeur en gezeik bereikt hoogtepunt na hoogtepunt, en op die golf is het goed centjes vangen. Of reputatiecentjes. En we zullen het meteen maar afschieten:
Waarna je de ernstige behoefte krijgt om op al die lieden die hierover zeiken in te slaan. In de sociologie is bijvoorbeeld een correlatie van 80 procent al iets heel bijzonders. Die ene procent is ruim minder dan de bekende twee standaarddeviaties waar voorbij een verschijnsel als "abnornaal" wordt gekwalificeerd. Maar dit maakt deel uit van de wokistische heisa die inmiddels een terreur is geworden:
Waanzin. "Rammen", op die lui. Terroristen.
Wel het minste dat je kan doen. Die lui proberen over andermans rug deug-puntjes te scoren. Over sociale veiligheid gesproken ... En die Ellemers ...
Gunst, zou het, schat ... Ik zal je wat vertellen: het speelt ook op de speelplaats van de Kindergarten, en zelfs daarbinnen.
Net zoals je in de media je maar een beperkt aantal plekken hebt, waarvoor mensen de meest weerzinwekkende dingen doen om maar een plekje te bemachtigen. Eén volle procent klachten, waarvan dus volkomen duister is welk deel daarvan terecht is, en gezien de menselijke neigingen dienomtrent , zou dat ook wel eens bij de 1 procent kunnen liggen. Oké, dat is mogelijkerwijs enigszins overdreven, maar ergens rond de 20 procent is best mogelijk. Niet onderzocht natuurlijk, want dat kun je niet onderzoeken, want die klachten zijn alleen maar verhalen. Gotallemachtig, wat een smerigheid en ellende ... ... Nakomende gedachte: die lui bij de Onderwijsinspectie zijn natuurlijk alfa's, of op z'n best gamma's . En die hebben een hekel aan tot een al dan niet verborgen haat voor bèta's ... Naar Menswetenschappen , of site home ·.
|