Bronnen bij Allochtonendebat, misverstanden: dialoog

Het begrip "dialoog" komt voor in bijna iedere discussie tussen multiculturalisten en realisten: "We moeten geen kritiek uitoefenen of harde woorden bezigen, maar de dialoog aangaan".

Natuurlijk weet iedereen met ervaring dat met godsdienstigen niet valt te praten want je praat over hun "zin van het leven", en een dialoog dus volstrekt zinloos is - het ultieme argument is altijd: "Dit zijn onze niet-inruilbare en niet-amendeerbare waarden" (de Volkskrant, 07-06-2007, door Hafid Bouazza, schrijver):

Wilders' film | Mullah Mohammad Marouf: Als iemand de islam beledigt, moet hij worden geëxecuteerd

‘Aanval op de islam niet te tolereren’

‘Natuurlijk is vrijheid van meningsuiting belangrijk’, zegt mullah Fazel Ahmad Manawi (40) minzaam. ‘Maar als een Nederlandse parlementariër de islam aanvalt kunnen we dat niet tolereren.’
    De vicevoorzitter van de Religieuze Raad, een invloedrijk adviesorgaan van de Afghaanse regering, verwoordt het standpunt van de Afghaanse geestelijkheid. Van de laagste dorpsmullah tot de hoogste maulana.   ...
    De demonstratie in de noordelijke stad Mazar-i-Sharif, afgelopen zondag, waarbij Nederlandse en Deense vlaggen werden verbrand, is slechts een voorproefje van wat er gaat gebeuren als Wilders’ film daadwerkelijk uitkomt, zegt mullah Mohammad Marouf (29). Hij runt de universiteitsmoskee in Kabul, waar twee keer per dag ongeveer vierhonderd studenten de Koran komen lezen. Op vrijdagen krijgt hij ruim tweeduizend moskeegangers over de vloer.   ...
    In de Verenigde Staten wordt president Bush ook afgebeeld als een aap, dat weet Marouf heus wel. Maar in de moslimwereld werkt het anders, legt hij uit. Islam is namelijk een religie van de menselijkheid. En dat moet je respecteren. ‘Dus als iemand de islam beledigt, moet hij worden geëxecuteerd.’    ...
    De Afghaanse geestelijken verwachten van de Nederlandse regering dat ze de uitzending van de film voorkomt. ‘Ik ken de vrijheden in Nederland, want ik ben er geweest’, zegt mullah Manawi. ‘Maar ik ben een wereldwijze mullah. Wat denk je van de mullahs die nooit een stap buiten Afghanistan hebben gezet en familieleden hebben verloren in de jihad?’   ...

En (de Volkskrant, 04-03-2008, door Janny Groen en Annieke Kranenberg):

Weg van het hier en nu

Mag het een keer over oplossingen gaan? Young professionals van Marokkaanse komaf ontwikkelen een toekomstvisie voor Nederland. Brééd.

Tussentitel: Uitgangspunt is niet langer de multiculturele samenleving, maar een visie op Nederland

Een lekker gevoel had Mohammed Essafi (32) overgehouden aan zijn korte reis naar Marokko vorig jaar november. Met een groep vertegenwoordigers van diverse bedrijven, autochtonen en allochtonen was hij een week op pad geweest. ‘Proeven van de sfeer. Kijken hoe het Nederlandse bedrijfsleven geïnspireerd kan worden door de ontwikkelingen in Marokko en hoe de Marokkaanse cultuur in elkaar steekt.’ De hele groep was onder de indruk van de energie in Marokko en wilde bij terugkeer deze positieve ervaringen ook vertalen naar de Nederlandse praktijk.
    Diezelfde dag werd bekend dat fractievoorzitter Geert Wilders van de Partij voor de Vrijheid (PVV) met een anti-islamfilm zou komen.’ Essafi, senior advisor bij PriceWaterhouseCoopers, had danig de pest in. ‘Wilders dit en Wilders dat.’ Het kan toch niet zo zijn dat we in Nederland in deze negativiteit blijven hangen, dacht hij.   ...
    Ila Kasem (40), directievoorzitter van organisatieadviesbureau Van de Bunt, is een van degenen die Essafi’s e-mail ontving. ‘We moeten over de discussie van vandaag heen springen’, zegt hij, ‘weg van het hier en nu. Er gaat nu een heleboel tijd en energie verloren aan verkeerde zaken. Veel mensen hebben behoefte aan een nieuw perspectief.’
    Dat kan worden geboden door vijftien jaar vooruit te kijken. Gezamenlijk een toekomstbeeld schetsen. Daartoe willen ze in discussie met onder andere de moslimgemeenschap. Essafi: ‘Niet over Wilders, maar over hoe Nederland er over vijftien jaar moet uitzien.’ Eenzelfde gesprek willen ze aangaan met de PVV en haar sympathisanten. Essafi: ‘Bij een deel van de autochtone Nederlanders bestaat een gevoel van onbehagen. Er is angst. Daar kunnen we niet omheen, of dit nu terecht is of niet. We nemen dat onbehagen serieus, daarom willen we in gesprek met Wilders en zijn achterban.’

Dat was een vrij lange inleiding voor een bijna geheel verborgen essentieel punt: met de moslims willen de moslims praten over hun wensen voor de toekomst, en met de Wilders aanhangers over hun angst en onbehagen. Oftewel: de autochtonen hebben een probleem dat opgelost moet worden door dialoog, en de moslims kunnen dan hun wensen vervuld krijgen.
Dit is weer het moslim-idee van dialoog: de anderen passen zich aan en wij krijgen onze zin. En let op: dit zijn zeer geslaagde en zeer "gematigde" moslims.

Een voorbeeld uit de hoek van de zeer gematigde moslims (de Volkskrant, 15-12-2008, column door Nazmiye Oral):

Kerstgevoel

Het heeft veel voordelen om uit een islamitisch milieu te komen. Je kunt als beroepsallochtoon je brood verdienen, makkelijk een heldentitel verkrijgen door een exemplaar van de Koran te verscheuren, of aanspraak maken op allerlei subsidies als je het maar goed weet te verkopen, maar wat mij het meest bevalt: helemaal losgaan en zonder een spatje emotionele bagage genieten van Kerstmis. ...

Tja, die emotionele bagage hebben zij op heel andere tijden. En hoe kan je daar nu een dialoog over beginnen ...

En laten we het maar eens laten horen uit de mond van een echte deskundige (de Volkskrant, 29-11-2008, door Michaël Zeeman

Beste Maarten,

Heb je gelezen wat Benedictus XVI nu weer geflikt heeft? Hier in Italië was het voorpaginanieuws voor de kranten, dus tot Nederland zal het wel niet doorgedrongen zijn. Sommige zaken zijn onverdraaglijk voor de zelfbenoemde kampioenen der verdraagzaamheid.
In het voorwoord dat hij schreef voor het nieuwe boek van zijn vriend Marcello Pera - filosoof en voormalig voorzitter van de Senaat - stelt hij dat 'een interreligieuze dialoog in de strikte zin van het woord niet mogelijk is'. 'Een ware dialoog is niet mogelijk zonder dat je je eigen geloof tussen aanhalingstekens plaatst'. ...

En dat laatste is iets dat moslims zeker niet kunnen.

En vergeet dit niet: de meerderheid van de mensen die in nader contact komt met de islam, keert zich af. Eerst de poging tot dialoog (de Volkskrant, 21-01-2011, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen):

Moslim

De ene dag check je je IQ weer eens bij BNN, de volgende dag staat de AVRO klaar om je gevoel over de moslim te peilen. Zóóó moslim, heette het positief bedoelde spelprogramma. Presentator Art Rooijakkers beloofde 'alle vragen over moslims en de islam die je nooit durft te stellen, maar war je wel het antwoord op wilt weten.'    ...
    Het verplichte blik BN'ers bevatte ditmaal de niet zo heel erg bekende namen van onder anderen ex-bokskampioene Soumia Abalhaya, acteur Mimoun Ouled Radi (Shouf shouf Habibi), actrice Myryanna van Reeden, en Ehsan Jami, ooit van het comité voor afvallige moslims, tegenwoordig de rechterhand van Hero Brinkman.
    Zij moesten 25 vragen beantwoorden. ...
    Tussendoor gaf islamoloog Maurits Berger commentaar. Vooral Ehsan Jami roerde zich om zijn stellingname. ...

(Programma hier

) Zoals bij vrijwel al dit soort inspanningen heeft het een tegenovergesteld effect. Meestal op wat langere termijn, maar in dit geval direct:

Nadat Berger het gevoel voor humor in de islam had vergeleken met dat van het christendom, sloeg de stemming om. Jami: 'Meneer Berger relativeert daarnet over humor. Maar het gebruik van geweld is óók een verschil tussen islam en christendom, en dat zegt u niet. Dat vind ik jammer. Wij moesten hier net door poortjes naar binnen. Ik wil niet hebben dat u hier nu een multiculti-praatje houdt!'
In de zaal ontstond gejoel en verontwaardiging. Even dreigde dit live-programma danig ontregeld te worden, maar gelukkig moesten we al snel door met het spelletje.
... Maar er was nog iets grandioos mislukt. Aan het begin werd onder het publiek de affiniteit met de islam gepeild. 76 Procent voelde affiniteit. De vraag werd aan het einde van de uitzending herhaald. De 'affiniteit met de islam' bleek geslonken tot nog maar 51 procent.

Noot: de geslaagde acteur en gematigde moslim Mimoun Ouled Radi liegt al in het begin dat "islam" "vrede" betekent

.

Een ervaringsdeskundige (de Volkskrant, 31-03-2011, door Nathan Bouscher):

Joods-Marokkaanse dialoog verwerd tot doel op zichzelf

Nathan Bouscher | De auteur, masterstudent internationaal publiekrecht, was nauw betrokken bij de Joods-Marokkaanse dialoog. Gaandeweg rees het besef dat dit proces het falen van de integratie moest afdekken.

Tussentitel: Steeds vroeg ik me af: wat draagt dit bij aan een betere samenleving?

In 2002, vlak na haar oprichting, werd ik in het bestuur gevraagd van de CIDI Jongeren Organisatie, CiJO. Een groentje in het leven, student, idealistisch en vooral gefrustreerd over hoe er werd bericht over Israël. De zogeheten Tweede Intifada was juist begonnen.
    Een van de doelen die de CiJO zich had gesteld, was om jongeren van verschillende religieus-culturele overtuigingen dichter bij elkaar te brengen. ...
    Dus naast het bestrijden van onjuiste informatie over Israël en het Israël-bashen, gingen wij actief de dialoog opzoeken. We hadden een verkennend etentje met Marokkaanse jongerenbestuurders in een koosjer en later nogmaals in een halal-restaurant. We organiseerden een koosjere(!) iftar (breken van de vastendag tijdens de ramadan) en brachten verscheidene bezoeken aan moskeeën.   ...
    Voor, tijdens en na deze dialoogactiviteiten bleef ik mijzelf de simpele vraag stellen: wat heeft dit bijgedragen aan een betere samenleving?
    Een en ander hangt natuurlijk af van de vraag hoe je de dialoog voor je ziet. Volgens de definitie is het een gesprek van twee personen; discussie, overleg. De vraag is vervolgens of je de dialoog als middel of als doel ziet. En hier komt het breekpunt tussen de zogeheten multiculturalisten en de rest. Als het een doel op zich is, dan blijf je er heilloos in investeren. Als het een middel is om tot een bepaald doel te komen, dan kijk je in beginsel naar het resultaat voor de samenleving.
    Omdat in mijn ervaring de gevoerde dialoog veel te weinig oplevert, zeker in verhouding tot de investering, ben ik een fervent scepticus geworden van de dialoog. Die trekt de verkeerde uitvoerders aan en bereikt in principe niet de mensen die je hoopt te veranderen. De dialoog levert wel een miljoenenindustrie op waarbij mensen door overheden worden aangemoedigd bij elkaar te komen zonder de ambitie een daadwerkelijk resultaat te bereiken of problemen te onderkennen.
    Zelfbenoemde diversiteitspecialisten, meestal hoogopgeleide allochtonen, kwamen als vliegen op de stroop aangevlogen om projecten op te zetten die passen bij de beleidsregels die ambtenaren hun voorschrijven. Er worden geen echte targets gesteld of opkomsten geëist, laat staan dat er kritisch naar de besteding van publiek geld wordt gekeken. ...
    Dialoog moet terug naar wat het eens was: een gelijkwaardige discussie/overleg tussen twee (groepen) mensen. Het moet een oprecht en gemeend gesprek zijn en zal alleen plaatsvinden wanneer beide partijen er een belang in zien en elkaar daarom opzoeken.
    Om deze reden heb ik de houding van de meeste Marokkaanse voormannen en -vrouwen gehekeld in onder meer het Joods Marokkaans Netwerk Amsterdam. Maar ik stoor mij net zozeer aan de lafheid aan Joodse zijde.
    Dit curieuze gezelschap ging immers bewust voorbij aan de werkelijke problematiek die ons had samengebracht. Er had zich namelijk het zoveelste anti-Joodse voorval in korte tijd voorgedaan waarbij Marokkaanse jongeren waren betrokken. Maar dat was niet genoeg aanleiding voor de Marokkaanse deelnemers. Ook de islamofobie moest worden bestreden (ook binnen Joodse kring, aldus het document). Er werd een kunstmatig slachtofferschap gecreëerd teneinde balans in de dialoog te brengen.
    Het aanbrengen van deze 'balans' was niet alleen een gotspe, maar ook moreel verwerpelijk, want daarmee werd voorbijgegaan aan de eigen schuld in de problematiek. Dat was nu juist de reden om de dialoog aan te gaan.
    De dialoogindustrie wekt de valse indruk dat maatschappelijke problemen worden aangepakt. Temeer is dat schadelijk, omdat het echte, broodnodige debat over de problematiek verstomt.   ...

Moslims kunnen niets fout doen want zij hebben het ware geloof

. Hun opvattingen zijn dominant

, en hun taal is de gebiedende wijs

. Een dialoog volgens de omschrijvingen van Bouscher is dus volkomen onmogelijk.

De spreekwoordelijke rekkelijkheid van de moslims uit zich op zo veel terreinen die meer aandacht opeisen, dat zoiets onschuldigs als "weten niet wat een dialoog is" er al langer bij in is geschoten. Maar hier is weer een opvallend voorbeeld (de Volkskrant, 09-10-2019, door Tjerk Gualthérie van Weezel):

Blauwe Moskee wil van versterkte oproep tot gebed oproep tot gesprek maken

Als eerste moskee in Amsterdam wil de Blauwe Moskee binnenkort elke vrijdag de oproep tot gebed via speakers van de minaretten laten galmen. Niet zozeer om de moslims in de buurt naar binnen te lokken - het moet vooral een 'oproep tot gesprek' zijn aan de niet-islamitische inwoners van Amsterdam-Noord. ...

Niveau: "Wij rijden met vrachtauto's in op jullie burgers, in de hoop dat dit een oproep tot gesprek is".

... Dat 'gesprek' kwam direct goed op gang. Binnen enkele minuten was het nieuws breed op sociale media opgepikt. 'Islamitische tradities normaliseren? Dus misogynie, doodstraf voor afvalligheid, alcoholverbod, enkel halal eten, ongelovigen minderwaardig?', was een van de overwegend afkeurende reacties op sociale media. De PVV twitterde aan minister van Integratie Koolmees: 'Bent u bereid moskeeën te sluiten, De Blauwe voorop? En, indien u daar niet toe bereid bent, wat wordt dan uw actie tegen het wekelijks imperialistisch geblèr?' ...

De uiterst voor de hand liggende reactie.
De zoveelste bevestiging van de regel: "Zodra de moslims hun mond open doen over maatschappelijk relevante zaken, gaat het slechts om één ding: het verkrijgen van meer invloed en macht".

Naar Allochtonendebat, misverstanden

, of site home

·.

Bronnen bij Allochtonendebat, misverstanden: dialoog

9 mrt.2008