Bronnen bij Vijfde colonne: woordvoerder Naïma AzoughDeze verzameling wordt gemaakt, in 2019, naar aanleiding van het herinrichten van de oude Multiculturalisten personenlijst, waar Naïma Azough wel in stond, maar nog geen eigen verzameling had. In de tijd van het toevoegen aan de oude lijst, zo'n tien jaar terug, behoorde Naïma Azough, samen met haar zus Rachida, tot de rumoerigste moslims, Naïma werkende in de politiek (voor GroenLinks) en Rachida schrijvende in de Volkskrant. Voor wat betreft Naïma kwam daar vrij snel een einde aan, omdat ze naar Engeland verhuisde (zoals vernomen via Wikipedia).Maar sinds 2016 vallen er hernieuwde activiteiten in Nederland te noteren, dus toch maar eens gekeken in het archief. Dat leverde slechts één artikel op, maar wel van een soort die een heranalyse inspireerde. De aanhef (de Volkskrant, 11-02-2006, door Naima Azough, Tweede-Kamerlid voor GroenLinks):
Ter herinnering: de 'cartoon-affaire' is de naam voor de massale demonstraties in de islamitische wereld naar aanleiding van de Moahmmed-cartoons van het Deense blad Jyllands-Posten. Het meest berucht:
Nu is een beetje een belediging van moslims niets om je over op te winden, want de koran, het Heilge Boek van de moslims, staat boordevol beledigingen richting niet-moslims 
..En wel met een dusdanige hoeveelheid en op een dusdanig niveau dat de
beledigende aard van de Mohammed-cartoons er volledig bij in het niets
zinkt.Dus inderdaad: die 'cartoon-affaire' gaat niet over de cartoons, maar, in de bespreking van die rellen, over hoe de westerse wereld en de islamitische wereld zich tot elkaar verstaan. Constateert Naïma:
Waarop meteen iets door deze redactie te constateren valt dat pas veel later alhier als zodanig herkend is als algemene eigenschap; moslims kennen geen enkele empathie
, ook niet de meer rationele vorm van het indenken in andermans standpunt.Want natuurlijk geldt even hard:
Voor welke vrees minstens zo veel aanleiding is als voor de vrees van de moslims, te illustreren met één simpel woord: "aanslagen". Of "terreur", zo u wilt. Want ten tijde van dit artikel, 2006, was wereldwijd al 9/11 gepasseerd (2001), en in Nederland de moord op Theo van Gogh (2004). Na welk noteren je meteen al de emotie voelt opkomen: "Hoe durft ze?" Of wat populistischer: "Waar haalt ze het gore lef vandaan?" En dan moet het artikel nog beginnen ... Waarin vele toen al of later geworden klassiekers de revue passeren:
Het "Het was maar een kleine groep nazi's die de gaskamers bedienden'-argument.
Het "Het is de schuld van het Westen"-argument.
Het "Het is de schuld van de Joden"-argument. Direct gevolgd door:
De "Het Westen"-truc, zijnde de truc van "Balletje, balletje" 
: Het eerste "Westen", dat van de 'in de eerste Golfoorlog, in de bezetting
van Irak', is Amerika, en het tweede Westen is Europa.Direct gevolgd door:
Herhaling. Riposte:
Direct gevolgd door:
Riposte:
Direct gevolgd door:
Een leugen: er is geen debat over de islam. Er zijn twee partijen aangaande de blik op de islam: die van de politiek-correcte elite, het merendeel van de bestuurders en alle reguliere media, die de islam hartstikke oké vinden en dat elke dag uiten, en er zijn paar openbare tegenstanders die ze snel mogelijk naar de rand geduwd worden en die je zelden hoort of ziet. Direct gevolgd door:
De term 'islamofobie' is één van de manieren waarop openlijke tegenstanders van de islam naar de rand worden gedrongen. Direct gevolgd door:
Oftewel: "De radicalisering van de moslims oftewel de aanslagen van de moslims zijn de schuld van het westen". Direct gevolgd door:
Oftewel: "Mijn radicalisering oftewel mijn steun aan de anticartoon-demonstraties en de aanslagen van de moslims is de schuld van het Westen". Direct gevolgd door:
Een leugen. Wat "de individuele moslim" is een contradictie, en een contradictie bevat minstens één leugen. "De individuele moslim" is een contradictie, omdat de kern van de islam is "De onderwerping aan de Leer en Wil van Allah", zoals vervat in de term "islam" zelf, die betekent "onderwerping". Waarvan de simpelste uiting is het in massa en synchroon drukken van de neus tegen het bidmatje:
Dit is het tegenovergestelde van "individu". Gevolgd door:
Oftewel: "Omdat rechts schreef dat moslims in moskeeën zijn gaan zitten, zich in het zwart hulden, en naar satlletiet-tv keken, zijn moslims moskeeën gaan bouwen, hebben ze zich in het zwart gehuld en zijn ze naar satelliet-tv gaan kijken".
Een gore leugen: de nadruk de afgelopen jaren (oftewel; de jaren voor 2006) was op hoe gewoon de moslims zijn, hoe zeer ze geïntegreerd zijn, hoe gematigd qua islam, enzovoort. Het waren de jaren waarin dingen als "Onderwijs in Eigen Taal en Cultuur" bestonden. En "Leer Turks om uw buurman te begrijpen". Gevolgd door:
In 2019 in de hoogste mate illustratief: met deze twee namen heb je nog steeds bijna de helft van de openbare anti-islam-fractie te pakken. Nieuw zijn Wilders en Cliteur. En nog niet eens Baudet, want die heeft zich nog nooit openlijk over de wenselijkheid van de islam uitgelaten. Gevolgd door een stroom minder heldere verhaspelingen van het voorgaande. Allemaal uiterst illustratief, dus. In hoezeer het een fundameteel cultuurverschil is, cultuuroorlog zo u wil, omdat er in de tussentijd niets is veranderd. En hoezeer de tegenstand tegen de islam in de openbare ruimte een kwestie is van enkelingen. Tegen de dominantie van de islamisering en kalifatisering. Het vervangen van Kerstfeest door Winterfeest, van Pasen door Lentefeest, van Kerstdiner door iftar, het verhangen van naaktschilderijen, de optocht van baardige en behoofdddoekte IS'ers in de media, het afscheid van de vrijheid van meningsuiting, de intocht van religieus en etnisch cliëntilisme in de politiek, enzovoort, enzovoort, enzovoort. Naar Haatzaaien, allochtoon  , Allochtonen, vijfde colonne
, of site
home
 ·.
|
