Dossiers: Jan Peter Balkenende

Het betaamt de gemiddelde politicus natuurlijk niet om te liegen. Natuurlijk doen ze het net als ieder ander mens, wel eens, maar dan mag het geen liegen heten, dan heet het "onjuist voorlichten" of iets dergelijks, waarvoor een Engelse minister ooit de prachtige uitdrukking "to be economical with the truth" heeft uitgevonden.

Deze overwegingen gelden natuurlijk meer naarmate de positie van de betrokken hoger is, en in Nederland kan men niet hoger dan de minister-president. Natuurlijk moet ook hij af en toe economisch, zuinig, met de waarheid zijn. Maar soms gaat die zuinigheid wel erg ver, waarvan eind augustus en begin september een eclatant voorbeeld heeft gegeven; de chronologie van de berichtgeving is opgeofferd ten koste van de duidelijkheid.

We beginnen met het verschijnen van een boek van CDA-coryfee en oud-minister Bert de Vries, waarin het huidige CDA-beleid bekritiseerd wordt:

Uit: De Volkskrant, 02-09-2005, van verslaggever Hans Wansink

Bert de Vries valt beleid Balkenende frontaal aan

...    De Vries, die drie jaar geleden nog als interim-voorzitter het CDA uit de brand kwam helpen, komt nu met een vernietigende kritiek op de. 'neoconservatieve' koers van het kabinet-Balkenende.
    Volgens de econoom en gewezen minister van Sociale Zaken verliest dit hervormingskabinet zich in volstrekt onnodige verbouwingen van ons stelsel van sociale zekerheid.
    Balkenende en de zijnen worden gedreven door subjectieve, ideologische voorkeuren, die de toets der kritiek niet kunnen doorstaan.
    Het begrip solidariteit is voor het nieuwe CDA een vrijblijvende zaak geworden, meent de Vries. De partij vereenzelvigt zich met de nieuwe middenklasse van goed opgeleide professionals en is de zwakkeren uit de samenleving, de mensen zonder vaste baan en perspectief, uit het oog verloren.
    De Vries: 'Met terugwerkende kracht doet het CDA zijn steun aan de opbouw van de naoorlogse verzorgingsstaat onder leiding van de overheid af als een historische vergissing.'
    De Vries wil bezuinigingen op de WW ongedaan maken en de koppeling tussen uitkeringen en CAO-lonen herstellen.
    Over de betaalbaarheid van zijn restauratieprogramma maakt De Vries zich niet de minste zorgen. De staatsschuld is een non-probleem; de rentelasten zijn de afgelopen twintig jaar gehalveerd van 6 tot 3 procent van het nationaal inkomen.
    Ook de vergrijzing is een niet-bestaand probleem, want de senioren betalen de kosten daarvan uit eigen zak. ...

Red.:   Meer over dit boek hier

Uit: De Volkskrant, 02-09-2005, ANP

Balkenende noemt kritiek De Vries ‘karikatuur’

Premier Balkenende vindt de kritiek van zijn partijgenoot Bert de Vries op de koers van het CDA en het kabinetsbeleid ‘te gemakkelijk’. ‘De Vries maakt een karikatuur van tal van zaken’, zei de premier vrijdag tijdens zijn wekelijkse persconferentie.

...   In zijn donderdag gepresenteerde boek Overmoed en onbehagen beschuldigt voormalig fractieleider en oud-minister van Sociale Zaken De Vries het huidige CDA ervan een ‘neo-conservatieve koers’ te varen. De partij zou ‘doemscenario's’ oproepen over de vergrijzing en de globalisering om forse bezuinigingen te kunnen doordrukken.
    Volgens De Vries doet het kabinet aan ‘pure bangmakerij’ over de kosten van de vergrijzing. De meeste ouderen hebben een aanvullend pensioen, redeneert hij. Door de belasting die ze daarover betalen en hun consumptiegedrag zorgen ze voor genoeg overheidsinkomsten om de AOW te kunnen blijven financieren.
    Maar Balkenende is daar allemaal niet van overtuigd. ‘De Vries projecteert waarnemingen uit het verleden op de toekomst. Maar je weet niet wat die toekomst brengt. Hoe is de ontwikkeling van de Europese Unie en de wereldconjunctuur? Er is sprake van een enorme economische dynamiek.’
    De premier zei zich niet van de wijs te laten brengen door het boek van De Vries. Hij houdt vast aan zijn koers. ‘Over twintig, dertig jaar kunnen we controleren wie er gelijk heeft gehad.’

Red.:   Mooie woorden van de minister-president. Om ze te controleren hoeven we niet twintig jaar te wachten, we hoeven alleen maar de kranten van een paar dagen terug op te slaan, waarin bericht wordt over de uitwerking van de kabinetsplannen voor de besteding van extra aardgasbaten:

Uit: De Volkskrant, 27-08-2005, kopartikel

Vooral hoge inkomens profiteren

Balkenende: 'Dit is een terechte correctie'

Gezinnen met hoge inkomens en AOW’ers met een flink aanvullend pensioen gaan er volgend jaar financieel op vooruit. Zij profiteren, met ruim 5 procent, het meest van de koopkrachtmaatregelen die het kabinet deze week heeft getroffen. Minima gaan er niet of nauwelijks op vooruit.

...   Premier Balkenende bestreed vrijdag dat de koopkrachtmaatregelen het best uitpakken voor de hogere inkomens en daarmee denivellerend zouden werken. ‘Dat is een onvolkomen beeld van de werkelijkheid.’ Het pakket is volgens hem een correctie ten opzichte van de afgelopen jaren. ‘Gezinnen zijn op achterstand gekomen. Dan is het terecht dat zij er nu extra op vooruitgaan.’   ...
    Vooral gezinnen met kinderen zijn met het nieuwe zorgstelsel goedkoper uit, omdat kinderen in het nieuwe basispakket gratis zijn meeverzekerd.
    Alleenverdieners met kinderen en een inkomen van twee keer modaal (zestigduizend euro bruto per jaar) gaan er volgend jaar 5,2 procent op vooruit. Ouderen met AOW en een aanvullend pensioen van tienduizend euro hebben volgend jaar 5,3 procent meer te besteden.
    Alleenstaanden zijn het slechtst af. Een alleenstaande met een inkomen van twee keer modaal levert 0,1 procent in. Een modale alleenstaande krijgt er 0,5 procent bij, een alleenstaande met het minimumloon 0,9 procent. Een alleenstaande op het sociaal minimum gaat er in 2006 op vooruit noch achteruit.
    Een modaal gezin met één kostwinner is volgend jaar 0,7 procent beter uit. Tweeverdieners van wie de ene partner twee keer modaal verdient en de andere een half maal modaal (samen 75 duizend euro) hebben 3,2 procent meer te besteden. Tweeverdieners met kinderen en een gezamenlijk inkomen van anderhalf keer modaal (45 duizend euro) blijven steken op 0 procent. Gezinnen met kinderen op het sociaal minimum kunnen rekenen op 1 procent groei.

Red.:   In redactionele pagina's van de Volkskrant is weinig of niets te vinden van enige duiding van deze kabinetsplannen

, maar gelukkig zijn er altijd wel wakkere lezers:

Uit: De Volkskrant, 31-08-2005, door Wil Kooper-Stoel (Hei- en Boeicop)

Koopkracht

Met verbijstering heb ik de plannen van het kabinet ten aanzien van de inkomens gelezen (voorpagina, 27 augustus). De hogere inkomens (zestigduizend euro en meer) gaan er volgend jaar 5,2 procent op vooruit, ouderen met een ruim aanvullend pensioen evenveel.
    Hier tegenover staat een groei van 0,9 procent voor een alleenstaande met het minimumloon, gezinnen op het sociaal minimum krijgen er 1 procent bij, en gezinnen met tweeverdieners die samen anderhalf keer modaal verdienen blijven op nul procent staan.
    Wie even berekent waar dat in werkelijkheid op uitkomt, ziet al snel dat 5 procent van zestigduizend euro drieduizend euro per jaar oplevert, terwijl de tweeverdieners met kinderen er in het geheel niet op vooruit gaan, en degenen die het minimumloon verdienen mogen rekenen op zo'n 150 tot 200 euro.
    Dit betekent dat burgers die het hoofd nauwelijks boven water kunnen houden eens per jaar hun schoenen mogen laten verzolen, terwijl mensen met de hogere inkomens een nog duurdere auto kunnen aanschaffen.   .....
    Is dit de samenleving die onze minister-president voor ogen staat, is dit de afspiegeling van zijn (christelijke) normen en waardenbeleid?

Red.:   Die laatste vraag is natuurlijk een retorische, de schrijfster weet het antwoord ook wel. Hetzelfde geldt natuurlijk voor een groot deel van de bevolking, in minder of meer bewuste mate. Dat is de oorzaak van het wantrouwen in de politiek, zoals net weer geconstateerd door het Sociaal Cultureel Planbureau.
    Dat wantrouwen is dus gebaseerd op de inmiddels wijd verspreide kennis dat politici andere dingen doen dan ze zeggen. Bovenstaande voorbeeld heeft laten zien dat die tegenspraak soms ook wel degelijk is tussen wat ze op het ene moment en op een ander moment zeggen, of tussen wat ze zeggen en wat ze doen. Doe je dat kort achter elkaar, spreekt men van onwaarheid: van een tegenspraak kan maar een van de twee dingen waar zijn, en de ander is dus onwaar, of zuinig met de waarheid. De tegenstrijdige uitspraken van onze minister-president, Jan Peter Balkenende, liggen zo dicht bij elkaar, dat buiten de politiek gesproken zou worden van een leugen.
    Waar in deze tegenstellingen ook uitspraken over normen en waarden en dergelijke gedaan zijn door de minister-president, bewijst deze dat hij naast aanhanger van de christelijke godsdienst, ook aanhanger is van een nog populairder geloof, namelijk dat van de hypocrisie. De reacties van burgers die dit inzien zijn te voorspellen, zie hier

.
Balkenende is bij zijn oproepen voor normen en waarden te weinig terecht gewezen, doch kreeg wel de wind van voren toen hij de intellectuelen gebrek aan inbreng verweet (overigens: dat is dus zeker deels wel terecht), zie bijvoorbeeld onderstaande reactie van Neerlands historicus met de beste reputatie, H.W. von der Dunk - meer over Balkenende hier

, en meer over christen-democratische politiek hier

Uit: De Volkskrant, 13-11-2006, door H.W. von der Dunk, emeritus hoogleraar geschiedenis.

Verwijt aan intellectuelen goedkoop

Intellectuelen hebben geleerd sceptisch te staan tegenover de grootse toekomstvisies, waar zich een enkele politicus zo graag op zondag aan over geeft, zoals Ronald Plasterk (Forum, 10 november) heeft betoogd. Dit in reactie op een tirade tegen de negativistische ‘arrogante opiniemakers’ in NRC Handelsblad (8 november) van Joop Schinkelshoek en Ab Klink, en natuurlijk ook op Balkenende’s opmerkelijke verwijt dat de intelligentsia niet van zich laat horen.   ...
    Er is daarvoor niet alleen enige goede wil nodig, maar bovenal een ernstige geheugenstoornis ten aanzien van het opmerkelijke contrast tussen een premier die alsmaar om ‘normen en waarden’ roept en die zich in de praktijk op cruciale momenten een zwak en opportunistisch leider betoonde. Het resultaat was dat die roep een lege gebedsformule bleef. Het verraadt de gespletenheid tussen de belijdenis van een in feite christelijk-protestants wereldbeeld en de politieke ambitie van Balkenende. Daarbij krijgen de beginselen soms een gaatje (onder andere bij de reactie van Balkenende op het doodvonnis tegen Saddam Hussein en toen hij het homohuwelijk in Indonesië moest verdedigen).   ...
    De ontzuiling leidde vervolgens tot algemene onzekerheid en daarom tot een behoefte aan consensus uit angst voor conflicten. Daardoor overheerste ook bij de intelligentsia een drang naar het midden, naar overeenstemming en het afslijpen van de scherpe kantjes.
    Wij zijn een geestelijk tamelijk bedompte samenleving geworden. Maar uit de mond van een man die zo duidelijk de scheuring aantoont tussen vrome praat en een beleid waarbij de rijken rijker werden, de armen armer, en onderwijs en ziekenzorg, door bezuinigingen verder wegzakten in een onbeheersbare reorganisatiechaos en we een aaneenschakeling van affaires beleefden die het vertrouwen in de overheid ondermijnden, is dat verwijt aan de intelligentsia niet alleen goedkoop, maar onbeschaamd.

Red.: Nu wat persoonlijkere zaken:

Uit: De Volkskrant, 21-12-2007, door Nathalie Huigsloot

‘Mabel is echt een versierster’

Zondag zendt de VPRO De prins en het meisje uit. De serie is een gedramatiseerde interpretatie van historische gebeurtenissen en toont de liefde tussen Mabel Wisse Smit en prins Johan Friso van Oranje-Nassau van Amsberg. Peter de Baan regisseerde de serie.
... Balkenende is een onbeduidende man die opeens macht heeft gekregen, en denkt: nou ga ik daarvan genieten ook. Echt een ongelooflijk venijnige man. Ik vind het stuitend hoe hij in de affaire rond Mabel opereerde. De zelfgenoegzaamheid waarmee hij die twee mensen op een leugen betrapte. Dat was zo inloyaal tegenover het koningshuis. Zo ongelooflijk irritant en betweterig. Dat heeft me wel geholpen om het venijn in die serie te leggen.’ ...

Uit: De Volkskrant, 22-12-2007, van verslaggeefster Sheila Sitalsing

Balkenende: ‘Kritiek van ABN Amro volstrekt misplaatst’

Premier: ‘Bank probeert straatje schoon te vegen.’ | Vorming nationale kampioen met ING geen taak voor minister-president.

ABN Amro probeert met ‘merkwaardige’ verhalen ‘zijn eigen straatje schoon te vegen’ door te suggereren dat premier Balkenende niet wilde meehelpen aan een fusie met ING. Dat zei een verontwaardigd ogende Balkenende vrijdagmiddag.
    Uit ABN-hoek wordt geklaagd dat de premier toenmalig topman Rijkman Groenink niet wilde ontvangen toen deze politieke steun zocht voor de vorming van een ‘nationale kampioen’ – bestaande uit ING plus ABN Amro. Die fusie mislukte en ABN Amro wordt nu verdeeld tussen drie buitenlandse banken.
    ‘Volstrekt misplaatse kritiek’, aldus een geïrriteerde Balkenende. ‘Ik ben als premier niet bevoegd in puur zakelijke overnamekwesties in het bedrijfsleven – en evenmin verantwoordelijk. Ik kan me als premier toch niet met één of twee particuliere banken bemoeien?’   ...
    Volgens NRC Handelsblad heeft TCI, het hedgefonds dat ABN Amro begin dit jaar onder druk zette, minister van Bos van Financiën en De Nederlandsche Bank gedreigd met een schadeclaim. ... TCI zou 10 miljard euro schadevergoeding eisen als de Nederlandse overheid het consortium de pas zou afsnijden.

Red.:   Dit verhaal is ongetwijfeld waar, al was het maar omdat Balkenende het niet ontkent. Die informatie die het NRC heeft gekregen is natuurlijk een lek, om zich in te dekken. Maar het is ook de reden dat men de ING-ABN fusie niet heeft gedurfd. Lafheid, dus.
    In de volgende bron wordt Balkenende hardhandig op zijn hypocrisie gewezen:

Uit: Dagblad De Pers, 14-12-2007, door Peter Middendorp

Moe

Tussentitel: Marijnissen staat niet vaak op, maar als hij het wel doet, gebeurt er iets

Tijdens het Vragenuur weigerde Balkenende voor de dertiende keer een onderzoek naar de Nederlandse betrokkenheid bij de oorlog in Irak. Hij zei: 'Ik heb hier twaalf keer gezegd dat ik het niet wil. U kunt niet van mij verwachten dat ik nu iets anders ga beweren.'   ...
    Halverwege het debat over Irak kwam mevrouw Van Gennip van het CDA naar voren gelopen. Voorzitter: zei ze, 'wordt de premier het nou nooit eens moe om hier steeds maar hetzelfde te moeten zeggen?' Balkenende vouwde zijn handen voor zijn onderbuik, om zijn lippen speelde een tevreden glimlach. 'Dank u wel voor het medeleven', zei hij.
    Ergens achterin de zaal deed zich in een fractieleider een inwendige ontploffing voor. Marijnissen staat niet vaak op. Als hij wel opstaat, gebeurt er iets. Hij zit niet in het voorste bankje, zoals de andere fractieleiders, maar midden tussen zijn manschappen. Het duurt lang voordat hij bij de microfoon is aangekomen. Als hij eindelijk begint te spreken, is de zaal stil.
    'U moet nu niet doen alsof dit een dingetje van het Vragenuur betreft', zei hij. 'Het gaat hier om een illegale oorlog met honderdduizenden doden. U kunt nu een onderzoek blokkeren, maar ooit zult u verantwoording moeten afleggen.'
    Er trok een siddering door de premier, het was de eerste keer dat ik hem ergens op zag reageren.

Red.: En die verantwoording zal Balkenende dus op zijn minst moeten afleggen bij zijn schepper.
Het meest kenmerkend voor de positie van mensen als Balkenende is zijn rol in de zaak van de klokkenluiders in het algemeen, en de zaak Spijkers in het bijzonder (een beschrijving van de zaak staat hier ):

Uit: De Volkskrant, 12-07-2008, van verslaggeefster Sheila Sitalsing

De affaire-Fred Spijkers | Premier Balkenende wil einde aan slepende zaak en 'wie dat doet, is niet belangrijk'

CDA schuift Van Vollenhoven opzij

Agnes Jongerius mogelijk nieuwe vertrouwenspersoon | Kabinet vreesde voor ‘dubbele pet’ Van Vollenhoven.

Tussentitel: ‘CDA heeft nooit moeite met dubbele petten, als het goed uitkomt’

Pieter van Vollenhoven wordt niet de vertrouwenspersoon die oud-Defensiemedewerker Fred Spijkers gaat helpen in zijn strijd tegen de Staat. Onder druk van CDA’ers in het kabinet ziet Van Vollenhoven af van een rol in de zaak.
    Premier Balkenende, minister Hirsch Ballin en staatssecretaris De Vries van Defensie (allen CDA) zouden het problematisch vinden dat Van Vollenhoven, die de Onderzoeksraad voor Veiligheid voorzit, twee petten zou dragen als hij ook namens Spijkers zou optreden.
    Agnes Jongerius, voorzitter van de vakcentrale FNV, neemt wellicht de vertrouwensfunctie over. Binnenkort spreekt zij staatssecretaris De Vries over de affaire, die al 24 jaar sleept. ‘De FNV heeft zich altijd ingezet voor Fred Spijkers’, zegt een woordvoerster, die niet wil ingaan op Jongerius’ rol.
    Een cruciaal verschil tussen Van Vollenhoven en Jongerius is dat de eerste als Veiligheidsraadvoorzitter toegang kan krijgen tot de gesloten archieven over Spijkers. Jongerius heeft die bevoegdheid niet.
    Spijkers weigerde in 1984 in opdracht van zijn superieuren te liegen over een incident met een ondeugdelijke landmijn, waarbij iemand het leven liet. Hoewel hij na jaren procederen schadeloos werd gesteld, is hij nooit meer aan de bak gekomen, heeft hij geen pensioen en leeft hij van de bijstand. ‘Slecht en kwaadaardig’ noemde rechtswetenschapper Joep van der Vliet de wijze waarop de Staat Spijkers heeft behandeld.   ...
    ... Alexander Pechtold (D66) windt zich op over de ‘dubbele pet-argumentatie’. ‘Daar heeft het CDA nooit moeite mee, als het zo uitkomt.’
    Volgens de premier tracht Defensie ‘een eind te maken aan deze pijnlijke zaak’. Wie dat doet, is niet belangrijk, vindt de premier, die de naam Van Vollenhoven meed.

Red.: Dat laatste is een leugen van het zuiverste water: Van Vollenhoven was te gevaarlijk door zijn statuur en bevoegdheden, dus de persoon wie het doet, doet er wel toe. Hier is sprake van morele corruptie van het type bananenrepubliek, en wie denkt dat dit oordeel te ver gaat, kan kijken naar het interview met Balkenende over deze kwestie . Als u geluisterd heeft: aan het woord is de hypocriete en leugenachtige regent, die probeert zijn achter de schermen frustreren van de zaak der gerechtigheid met veel woorden te verhullen.
Nog iemand die het constateert:

De Volkskrant, 13-12-2008, ingezonden brief van J. Verniers (Arnhem)

Hulp voor eerlijken

Jaren geleden beloofde de regering dat klokkenluiders beschermd zouden worden. Inmiddels weten we beter. Ex-militair Fred Spijkers, die weigerde de doodsoorzaak van een mijnruimer in de doofpot te stoppen zou, nadat zijn hele leven mede dankzij de regering werd geruïneerd, hulp krijgen. Niet van de regering, maar van Pieter van Vollenhoven. Echter dankzij de 'normen en waarden' van onze premier Balkenende heeft Van Vollenhoven daar vanaf gezien. Zelfs Pieter werd het zwijgen opgelegd. Ook klokkenluider Bos was de klos. Hij werd eerst bejubeld door het blootleggen van de bouwfraude. Daarna kreeg hij van vrouwe Justitia een mes in de rug: in plaats van een beloning een proces aan zijn broek. Nu lijkt het alsof eerlijkheid toch het langst duurt. Een rechter heeft uitgesproken dat zijn 'proces' op valse gronden was gebaseerd. Maar Bos moet nog maar afwachten of de gewenste schadevergoeding van de grond komt.

Red.: En bij een dergelijke moraal hoort natuurlijk ook de bekendste van dit soort zonden:

Uit: AD.nl, 18-01-2008, door Axel Veldhuijzen

VVD: Premier pleegt vriendjespolitiek

Minister-president Jan Peter Balkenende heeft zich wel degelijk schuldig gemaakt aan vriendjespolitiek door zijn politiek assistent Marjolein Voslamber een ambtelijke topfunctie te geven.
    Dat concludeert VVD-Kamerlid Brigitte van der Burg uit Balkenendes beantwoording van haar vragen over de hoge benoeming.
   De premier benoemde Voslamber tot staatsraad op zijn ministerie van Algemene Zaken.
   ... Uit een overzicht van de jongste benoemingen van raadsadviseurs blijkt dat er in het geval van Voslamber maar één kandidaat was. Bij de twee benoemingen daarvoor kon uit verschillende in- en externe kandidaten worden gekozen.
   Voor Van der Burg is daarmee het bewijs geleverd dat er sprake was van ‘handjeklap’.
    ,,Dit is wel héél erg toevallig, te toevallig zelfs. Een premier van normen en waarden zou zich toch niet met dit soort vriendjespolitiek moeten bezighouden,’’ aldus het VVD-Kamerlid.

Red.: Dit mengsel begint steeds onsmakelijker te worden, en al aardig te stinken.
En misschien daardoor gaan er meer ogen open:

Uit: De Volkskrant, 02-11-2008, column door Bas Haring

Eindelijk weet ik wat ik had tegen Balkenende's zesjesverhaal

Een ruim jaar geleden zat ik bij Pauw & Witteman aan tafel. Om te reageren op Balkenende's oproep tegen de 'zesjescultuur' in het onderwijs.
    De cultuur dus dat een cijfer 6 heus genoeg is - zo is-ie immers gedefinieerd - en dat je niet voor de 8 of de 10 hoeft te gaan.
    Een jammerlijke cultuur vond Balkenende: scholieren en studenten moesten de schouders eronder zetten. Minder leuke dingen doen en harder werken. Op naar de 8.
    Ik was het niet met Balkenende eens, maar kwam maar slecht uit mijn woorden.   ...
    Nooit heb ik goed uit kunnen leggen wat ik tegen de oproep van Balkenende had. Tot ik onlangs de halve marathon van Amsterdam liep. Dat doe ik soms: een stukje hardlopen en de halve marathon is vooralsnog de langste afstand die ik ooit gelopen heb.
   De laatste kilometers van die halve marathon lopen door het Vondelpark en daar stikt het van de mensen die je aanmoedigen: 'Kom op Bas, nog maar 2 kilometer!' 'Doorzetten nog!' Dat is plezierig. Deze aanmoedigingen zijn fijn. ze' zijn er voor mij en ze slepen me door het laatste stukje.
    Maar stel je voor dat iemand in het publiek een weddenschap op mij afgesloten heeft: 'Die Haring gaat onder de 1 uur 40 lopen, ik verwed er 100 euro onder: Wat nou wanneer zo iemand mij aan het toejuichen was. 'Harder Bas. Harder, harder, harder!' In de terechte.
angst 100 euro te verliezen.
    Zo'n aanmoediging is niet plezierig. Niet oprecht. Dergelijke aanmoedigingen zijn er niet voor mij, maar voor de aanmoediger zelf. En geven mij, als hardloper, het idee dat men het beste met mij voorheeft, terwijl ik in werkelijkheid uitgenodigd wordt mezelf over de kling te jagen.
    Dit soort aanmoedigingen zijn gemene aanmoedigingen. En ik vermoed dat Balkenende's aanmoediging ook zo'n gemene aanmoediging was. Niet een aanmoediging in het belang van scholieren en studenten: 'Maak er het beste van jongens. Je hebt een paar jaar in je leven waarin je kunt leren en optimaal kunt profiteren van het intellect van anderen. Doe dat dan ook; maak er iets moois van:
    Maar een aanmoediging in het belang van Balkenende zelf. Of in het belang van zijn agenda.
Gelukkig luisteren scholieren en studenten niet naar Balkenende en gaan ze af en toe voor de 6. Wanneer ze andere, voor hun belangrijkere zaken te doen hebben. Bier drinken, dingen organiseren, of misschien wel hardlopen.   ...

Red.: Ter onderbouwing, naast het al genoemde, nog een veld waarop Balkenende heeft geprobeerd te presteren:

Uit: Leids universiteitsblad Mare, 30-10-2006, door Thomas Blondeau

Platform gesmoord in Haagse stroop

Het Innovatieplatform is geldverspilling en moet worden afgeschaft, meenden SP en VVD afgelopen week. Aanleiding is een boek van de oud-secretaris van het platform. Hij legde verslag af van hoe Nederland een kans miste om een kenniseconomie te worden.

Het begon met een telefoontje. In 2003 kreeg Frans Nauta premier Balkenende aan de lijn. Nauta is op dat moment voorzitter van de Stichting Nederland Kennisland. Een denktank die hij in 1999 oprichtte om Nederland op de snelweg van de kenniseconomie te plaatsen.
    Hij werd daarbij geïnspireerd door de Finnen die met het instellen van een wetenschaps- en technologieraad hun land wisten om te vormen van een achterstandsgebied naar één van de meest innovatieve economieën van Europa.
    Balkende wil een Innovatieplatform (IP) oprichten om het succes van de Finnen te kopiëren. Nauta heeft de knowhow en de wil in huis en wordt daarom gevraagd om secretaris te worden van de nieuwe organisatie.
    Vijf jaar later laat hij het boek Het Innovatieplatform verschijnen. Ongegeneerd legt hij verslag af van hoe Haagse mores en een gebrek aan daadkracht de drang tot vernieuwing smoorden in vergadersessies en bureaucratie. Voor het eerste platform was een uiterst prestigieus gezelschap samengesteld. Ministers, een directeur van Shell, een directeur van de Wereldbank, een CEO van Philips, Alexander Rinnooy-Kan enzovoorts. Leiden doet mee in de persoon van de toenmalige rector Douwe Breimer.
    Het doel is duidelijk: zoals door middel van onderwijs en slimme financiering Yahoo en Google zijn kunnen ontstaan in Amerika en Nokia in Finland, zo moet ook de Nederlandse kenniseconomie gaan draaien. Het NRC Handelsblad omschreef het initiatief als een comité van nationale redding.   ...
    Maar Nauta botst voortdurend op de Haagse gewoontes. Als hij wil brainstormen, krijgt hij een reeks mini-colleges van mensen die vooral zichzelf graag horen spreken. Voorstellen als ‘Geef beta-studenten een lagere studieschuld’ komen niet verder dan het proefballonstadion. Minister Maria van der Hoeven maakt ruzie met collega Brinkhorst en staatssecretaris Nijs. Als deze laatste opdaagt bij een vergadering gaat Van der Hoeven even kissebissen met Balkenende die op zijn beurt Nijs op de hoogte stelt dat ze niet overal bij aanwezig hoeft te zijn. Dat Nijs voortijdig uit het kabinet zal opstappen, is dan ook niet verwonderlijk na dit soort getreiter.
    In het anderhalve jaar dat Nauta secretaris is zal hij slechts één keer de premier, het hoofd van het IP, onder vier ogen zien. En dat voor vijf minuten lang. Er is bij aanvang geen budget, geen kantoor, alleen maar een verzameling mensen met elk hun eigen belangen. Het platform wordt al snel een denktank zonder motor.   ...
    ... Naarmate het boek vordert, stapelen de voorbeelden van bestuurlijke kinnesinne en politieke traagheid zich echter zo op, dat Nauta’s frustratie aanvoelbaar wordt. Wie nu jaren later op zoek gaat naar de verwezenlijkingen van het IP, vindt helaas geen tegenargumenten voor zijn standpunt. En dat is gezien de ambities en noodzaak die ten grondslag lagen aan het platform, een zeer goede reden tot frustratie.

Red.: Twee dingen springen er meteen uit: zijn totale gebrek aan inzet, en zijn steun aan de rattende Van der Hoeven, ongetwijfeld alleen op grond dat dat een mede-CDA-er is. Lui en/of ineffectief, en niet-deugend. Haalt bijna lange na geen zes. En dat op een essentieel beleidsterrein.
Nu een stukje standaard politieke hypocrisie: geen verantwoording willen afleggen voor gemaakte beslissingen

Uit: De Volkskrant, 13-01-2009, van verslaggever Bart Dirks

'Premier blokkeert steun van CDA voor Irak-onderzoek'

Minister van Staat Kooijmans sluit zich aan bij oproep tot onderzoek van oud-ministers | CDA-Kamerlid Haverkamp bekritiseert partijgenoot Bot.

CDA’er en minister van Staat Peter Kooijmans veronderstelt dat in het CDA vooral premier Balkenende een parlementair onderzoek dwarsboomt naar de redenen waarom Nederland in 2003 politieke steun gaf aan de Amerikaanse invasie in Irak.
    ‘Ik weet niet of de bezwaren bij het CDA of bij de premier liggen. Ik denk het tweede. Het CDA is er niet de partij naar om zijn eigen premier te desavoueren’, aldus Kooijmans (75), die van 1973 tot en met 1977 staatssecretaris van Buitenlandse Zaken was en in 1993 en 1994 minister van Buitenlandse Zaken.
    Hij sluit zich aan bij de vijf oud-ministers van Buitenlandse Zaken die maandag in de Volkskrant pleitten voor een parlementair onderzoek naar Irak. ‘Ik zou daar geen enkel bezwaar tegen hebben. Ik heb ook geen flauw idee waar de reserves binnen het CDA vandaan komen.’
    Kooijmans bekritiseerde in 2007 ook al de juridische basis waarop het eerste kabinet-Balkenende in 2003 de invasie gerechtvaardigd vond, namelijk het negeren van talrijke VN-resoluties door Saddam Hoessein. Volgens Kooijmans, emeritus hoogleraar volkenrecht, is het niet aan individuele lidstaten om toe te zien op resoluties van de VN-Veiligheidsraad. ‘Over die kritiek was men destijds niet geamuseerd bij het CDA’, zegt Kooijmans nu.   ...

Red.:   Uiteindelijk liep de druk zo hoog op, dat Balkenende wel moest instemmen met een onderzoek. Hij probeerde het met een speciale commissie, onder leiding van voormalig president van de Hoge Raad, Willibrord Davids. De conclusies waren vernietigend. Balkenende probeerde zich daaronder uit te wurmen met allerlei sofisterij met termen als "kennis van nu".
    In ongeveer dezelfde tijd als het uitkomen van het rapport van Davids kwam de Japanse autofabrikant Toyota in de nieuws vanwege problemen met de remmen van een aantal van haar modellen. De president van Toyota bood in het openvaar zijn excuses aan. Een kwestie van normen en waarden.
    Het CDA en zijn premier Jan Peter Balkenende staan zich er op voor de partij van normen en waarden te zijn.

Uit: De Volkskrant, 15-04-2005, van verslaggever Frank Poorthuis

‘Op de premier van rubber ketst alles af’

Premier Balkenende is trots op zijn gehamer op normen en waarden. Maar linkse tegenstanders verwijten de premier slechts oog te hebben voor het ‘kleine fatsoen’.

Als voorproefje van de verkiezingscampagne 2007 was de Tweede Kamer donderdag een perfect schouwtoneel. Het was de confrontatie Bos-Balkenende in optima forma.
De premier en CDA-aanvoerder verdedigde met opgeheven hoofd zijn in 2002 begonnen Waarden- en Normenshow. ...

Red.: Dit is dus keiharde leugen:

Uit: De Volkskrant, 13-02-2010, ingezonden brief van Yvonne Brouwers (Culemborg)

Toyota

Het is maar goed dat Balkenende niet de president van Toyota is, want dan was de verklaring waarschijnlijk geweest:
‘Met de kennis van nu hadden we de remmen indertijd misschien wat beter af kunnen stellen, maar de beslissingen zijn integer genomen en we staan er uiteraard volledig achter.’

Red.: Het CDA en zijn premier Jan Peter Balkenende zijn hypocriete leugenaars.

Naar Politieke analyse , Dossiers , Politiek lijst , Politiek & Media overzicht , of site home .