bestaan er dus stromingen binnen de partij die aanzienlijk verschillen. Maar net
als voor de VVD geldt dat uit het politiek stemgedrag een redelijk eenduidige
beleidskoers is af te leiden.In termen van maatschappelijke klassen behoort de achterban van het CDA, door haar religieuze achtergrond, tot bijna alle maatschappelijke klassen, maar het zwaartepunt ligt bij de middenklassen, middenstand maar ook dienende beroepen en ambtenaren. Volgens naam is het CDA de partij die de christelijke waarden vertegenwoordigt. In hun normale betekenis en uitwerking vallen die waarden grotendeels samen met de gewone Nederlandse burgerlijke waarden - denk maar die zeer karakteristieke Nederlandse trek van het calvinisme. Deze waarden worden ook wel aangeduid als conservatief, maar dat zijn ze alleen in de uitleg van conservatief als "behoudend in de algemene zin". "Behoudend in de algemene zin" zegt in feite niet veel, zolang er niet bij gezegd wordt wat men wil behouden: wil men de doodstraf behouden, of het niet-bestaan van de doodstraf, zoals dat in Nederland is. Het CDA stelt impliciet of expliciet dat wil behoudend zijn in de zin van een goed rentmeeesterschap zoals dat in het christelijk geloof zit, en dat de waarden van een samenwerkende, fatsoenlijke, burgermaatschappij behouden blijven 
. In de politieke praktijk blijkt het CDA een heel andere partij te zijn. Maak als eerste een standaard verdeling van links naar rechts met PvdA en VVD als ijkpunten. Kijk vervolgens naar hoe lang het CDA met PvdA en VVD in een regering zit, dan ziet men dat de periode samen met de VVD vele malen langer is. Als tweede kan men kijken naar het beleid van die verschillende regeringen. In het geval van een VVD-CDA combinatie (al dan niet samen met anderen), staan de regeringsprogramma's veel meer aan de VVD dan aan de CDA kant, en in geval van PvdA-CDA regeringen staan de programma's veel meer aan de CDA dan aan de PvdA kant - de combinatie CDA-VVD is die van Hiep Hieper en Bul Super: beide zijn echte schurken, maar Hiep Hieper is angstig en heeft er een beetje een beetje een slecht geweten bij 
. Maar eigenlijk is het CDA dus gewoon rechts
.Ter verdere illustratie kan men kijken naar de meer gedetailleerde standpunten die het CDA inneemt. Daar waar het CDA zich voorstaat op haar betrokkenheid met de waarden van de burger in het midden, voert het in de praktijk maatregelen in die neerkomen op denivellering, het groter maken van de verschillen in de maatschappij, dat wil zeggen, maatregelen die de positie van de burger in het midden uithollen. In de woorden van Jos van Gennip, voormalig directeur Wetenschappelijk Instituut CDA en Eerste Kamerlid (de Volkskrant, 15-06-2010):
Waarin het sociale rentmeesterschap eerst wordt belasterd door het te bestempelen als "de verzorgingsstaat", en die dan vervolgens, onder het mom van 'hervorming' af te breken - de bekende neoliberale trucs. Dat deze maatregelen daarbij ook de zwakkeren in de samenleving treffen, zoals AOW'ers, zeggen de CDA'ers vervelend te vinden, maar ze blijven die maatregelen, komend van de VVD, de reactionaire krachten in de maatschappij, toch steunen (voor een flagrant geval van praktijk als contrast met theorie, zie hier
) . Als de imagoschade te groot dreigt te worden, omdat mensen wijzen op het
onchristelijke karakter van bezuinigingen op de zwakkeren, gaat men soms over
tot symboolmaatregelen, en verbale oproepen tot het behoud van normen en
waarden. In de praktijk van de politiek schendt het CDA die normen en waarden op
gruwelijke wijze, zie een aantal voorbeelden hier
.
Het zijn die symboolmaatregelen die het kwade karakter van de lange-termijn CDA-politiek het best illustreren
- hier wat reacties van commentatoren, die in hun emotionaliteit volkomen
terecht zijn
. Het invoeren van maatregelen met verlies aan koopkracht voor de minima met
meer dan een procent (tientallen euro's), dat "grootmoedig" compenseren met een
bedrag van drie euro per maand, en dat dan vervolgens een aanzienlijk bedrag
noemen is zonder meer weerzinwekkend als het betrekking heeft op een partij zich
christelijk noemt en zegt voor burgerwaarden te zijn.
Een andere grote categorie waarin het CDA in de beleidspraktijk afwijkt van haar beleden principes is die van alle zaken die vallen onder het goed rentmeesterschap. Ook hierin volgt het CDA grotendeels de materialistische belangen van de op geld beluste top, in plaats van bijvoorbeeld de meer milieubehoudende verlangens van de burger in het algemeen, en de eigen achterban in het bijzonder
.
Voor een ander, meer specifiek voorbeeld van CDA hypocrisie, zie het reilen en zeilen van leider Balkenende
; ook binnen de algemene mores die het CDA aanhangt vindt men tegenspraken
. Voor informatie over het democratisch gehalte van het CDA, zie hier
. Hier nog wat over CDA-bekeerlingen
. Nog wat jokkerij, mede naar aanleiding van de verkiezingen van november 2006,
hier
. En tenslotte de ultieme leugen (uit de Volkskrant, 15-09-2010, van
verslaggeefster Yvonne Doorduyn)
, nadat het CDA in voor de zoveelste keer in een coalitie is gekropen met de
VVD, in het meest rechtse kabinet sinds de tweede Wereldoorlog:
Iets dat geleid heeft tot een verdere neergang in de peilingen tot een historisch dieptepunt van rond de vijftien zetels. Wat reden was voor de zoveelste politieke herbezinning, waarvan de dagen voor de bekendmaking van het rapport gezegd, gespind werd dat het een "ruk naar links" zou worden. Dit is de werkelijkheid (de Volkskrant, 18-01-2012, van verslaggevers Gijs Herderscheê en Jan Hoedeman):
Het volmaakte kosmopolitische en neoliberale programma. natuurlijk wordt ook dit verkocht met de nodige pleisters:
Wat precies de huidige toestand is die het CDA wil afschaffen, dus dat is
doodgewoon een leugen - dit punt wordt bij nieuwe onderhandelingen met de VVD,
die de pure vlaktaks natuurlijk graag wil, meteen opgegeven.
Precies dat beleid dat geleid heeft tot de stroom problemen - zoals de bezetting
van grote delen van onze grote steden
|
