PC-club: Alexander Pechtold

Alexander Pechtold is iemand met sterke capaciteiten als verkoper - hij is niet voor niets ook jarenlang veilingmeester geweest. Zijn retorische gaven zijn zo groot, dat nauwelijks nog iemand let op de boodschap die hij verkondigt. Waar iemand als Job Cohen, schrijvende 2009, van alle kanten tegengas krijgt, blijft Alexander Pechtold tot nu toe vrijwel geheel buiten schot, hoewel zijn praatjes op het gebied van de multiculturele samenleving zo mogelijk nog extremer zijn dan die van Cohen en van die andere fundamentalist: Ella Vogelaar.

Een belangrijk deel van de kunst van Pechtold bestaat uit het toegeven van een beperkt aantal punten, om daarna, als "iedereen" gerustgesteld is, veilig te kunnen toeslaan. En daarbij windt hij zich ook niet zichtbaar op, en blijft zijn rustige zelf. In de woorden van Volkskrant-journalist Arie Elshout (28-09-2009):
  D66-voorman Pechtold is een rappe, behendige en zelfs virtuoze prater, maar ik vrees dat als je gaat krabben je net als bij een kraslot onder het deklaagje niet veel aantreft.

Een unieke uitzondering, overigens ... Pechtold (en D66 als geheel) behoort bij de Volkskrant tot de favorieten zittende in hetzelfde neoliberale, Nederlandhatende en massa-immigratie kamp. Vandaar ook dat zijn opvattingen aldaar weinig opvallen

Gelukkig is ook op Alexander Pechtold het gezegde van toepassing dat je heel veel mensen altijd en alle mensen soms kan bedriegen, maar niet iedereen altijd. Onder citeren we uitgebreid een ontmaskeraar van de bedrieger - iemand die het deklaagje van het kraslot heeft gehaald (DagelijkseStandaard.nl, 01-10-2009, door Joshua Livestro ):
  Kandidaatpremier Pechtold: weg met nationale identiteit en patriottisme

D66 & politiek

Sommigen van u stellen de vraag wat de kandidaat-premier van links, Alexander Pechtold, nu eigenlijk voor een man is. Welnu, om die vraag te beantwoorden nemen wij u mee naar 5 mei van dit jaar. In het Zeeuwse Vlissingen mag Pechtold de jaarlijkse Van Randwijklezing geven. Ik wil u waarschuwen: het is geen verhaal voor mensen met een zwak gestel.   ...
    Goed, we lezen verder. Nadat Pechtold aldus het conflict in het Midden Oosten heeft behandeld, komt hij bij het conflict in eigen land: het integratiedebat. Ook hier lijkt hij vooral medelijden te hebben met de cowboys met de zwarte hoeden of in dit geval: de zwarte djellabas. Lees maar eens wat hij te melden heeft over Tariq Ramadan:
  Er wordt nu met scherp geschoten. Op een man als Tariq Ramadan bijvoorbeeld. Een moslim én een filosoof. Een wolf in schaapskleren zou hij zijn. En wat doe je als je een wolf signaleert? Je jaagt hem weg. Terwijl Haselhoef slechts de nieuwsgierige blikken van omstanders moest ondergaan, moet Ramadan verbale agressie trotseren. Hoe kon de sfeer in ‘ons land’ zo snel omslaan?

Als je niet beter wist, zou je bijna medelijden krijgen met die Ramadan (’een moslim én een filosoof’ – hij verklaart hem nog net niet heilig). Met scherp beschoten, verjaagd, het slachtoffer van verbale agressie. Het is me wat. Dat dezelfde Gaykrant die Abdoellah Haselhoef nog ludiek op de foto zette dit keer voorop ging in de strijd tegen de wolf in schaapskleren Ramadan, laat Pechtold voor het gemak maar even weg uit zijn verhaal. Het gaat immers om de algemene trend, niet om de anekdotes.
    Dat de algemene trend een zorgwekkende is, wil hij nog wel toegeven. Natuurlijk is er een “evident problematische kant van de integratie” (nee, niet ‘immigratie’, wat denkt u wel? Dat zou suggereren dat het probleem vooral bij de nieuwkomers ligt en niets is minder waar): “Spanningen in oude wijken, overlast en criminaliteit, beknotting van vrijheden, discriminatie, schooluitval, ontspoorde jongeren, en ouders, die niet weten hoe hun betrokkenheid te tonen.” Maar, zo waarschuwt hij, begin nou alsjeblieft niet over cultuur. Dat heeft er namelijk echt niets mee te maken:
  In geval van overlast in trams, in wijken of geweld tegen ambulancebroeders, vrouwen en homo’s, en ook bij een vermeende terreuraanslag, wil ik niets horen over eventuele cultuurverschillen. Ik wil alleen horen hoe politie en justitie dat gaan aanpakken.

Probleem is alleen dat andere partijen wel over cultuur willen praten. Zij zien culturele verschillen namelijk als een belangrijke oorzaak van alle door Pechtold gesignaleerde problemen. Vandaar ook hun pleidooien voor integratie in een Hollandse Leitkultur, desnoods afgedwongen via inburgeringscursussen. Heel gevaarlijk allemaal, volgens Pechtold. Wat is namelijk het resultaat?
  Dat drang en dwang dominante kenmerken zijn geworden van het Nederlandse integratiedebat. Dat drang wordt uitgeoefend richting nieuwkomers om zich zo snel mogelijk aan te passen. Dat dwang wordt gebruikt als dit niet snel genoeg lukt. Dat het zakken voor het inburgeringexamen wordt bestraft met boetes en verblijfsrechtelijke sancties.

Uiteindelijk zou hij het integratiebeleid het liefst gewoon helemaal afschaffen. “ ”Immigratie als oplossing en niet als probleem”, dat is zijn ideaal. Maar dat ideaal kan niet worden verwezenlijkt zolang wij in ons land nog blijven uitgaan van “archaische begrippen als ‘nationale identiteit’ en ‘patriottisme’.” Dat leidt immers tot een sfeer waarin “generaliseren en denigreren aan de orde van de dag [zijn].” Die ‘meerderheidscultuur’ waarover bevolking en beleidsmakers het zo graag hebben is in feite het echte probleem:
  Allerlei maatschappelijke ontwikkelingen waarmee migranten te maken krijgen, worden verengd tot een integratieprobleem. Tot verschillen in etnisch- culturele achtergrond. Op deze manier wordt een ‘meerderheidscultuur’ geschapen. De ideeën van afwijkende minderheden zien we als exotisch en problematisch. En zo wordt het omgekeerde bereikt van wat we met integratie beogen. Ik beweer niet dat het beleid geen enkel effect heeft. Het effect is groot. Maar het is een averechts effect. De wederzijdse beeldvorming is negatiever geworden. Is dat gebeurd ondanks of dankzij bemoeienis van de overheid? Ik raak steeds meer overtuigd van het laatste.

Juist ja. De maatschappelijke problemen van zojuist – spanningen in oude wijken, overlast en criminaliteit etc – zijn volgens Pechtold dus niet het gevolg van massa-immigratie maar van het overheidsstreven naar integratie en van de idee van een eenheidscultuur.
    Zo bezien is de volgende stap in zijn betoog niet ook meer dan logisch: niet de nieuwkomer moet een inspanning leveren om zich aan zijn nieuwe nationale gemeenschap aan te passen maar de nieuwe nationale gemeenschap moet bij zichzelf te rade gaan over aanpassingen in de eigen manieren van doen om het mogelijk kwetsen van de gevoelens van de nieuwkomer tegen te gaan. Zo mag wat Pechtold betreft bijvoorbeeld de vrijheid van meningsuiting best wat minder absoluut:
  De vrijheid van meningsuiting is géén vrijbrief om anderen te kwetsen. Of in vrijheid te beperken, zelfs als de wet dat niet verbiedt. Waarom zouden we niet behoedzaam en met fatsoen praten over alles wat met rassen, huidskleur en religie te maken heeft? Niet de vrijheid van meningsuiting staat hier op het spel, maar de beschaving. Laten we de vrijheid van meningsuiting redden uit de handen van degenen die haar misbruiken!

Dit is wat je het My Lai argument zou kunnen noemen: om de vrijheid van meningsuiting te redden, zullen we de vrijheid van meningsuiting helaas moeten knevelen. Omwille van de democratie uiteraard.
    Hoe meer je hem leest, hoe meer Pechtold begint te klinken als een soort Job Cohen. Maar dan zonder de regenteske reflexen uiteraard. Dit is immers D66, de partij van de ontzuiling en democratisering. Toch? Eh, niet dus:
  Hoe democratisch was de verzuilde samenleving nu eigenlijk? Ik wil daar nu eens niet al te moeilijk over doen. Zeker, het stelsel had regenteske vormen, maar die bleven binnen de grenzen van het aanvaardbare. Het samenlevingsmodel was een ideaal binnenwerk voor een democratie. De sociale cohesie was verzekerd, de maatschappelijke verhoudingen waren stabiel en de politieke partij was dé schakel tussen burger en overheid. Ons democratisch tekort werd pas onaanvaardbaar groot nadat de regenten verjaagd werden….

Een D66-leider die weemoedig omziet naar de tijd toen de regenten in ons land nog de dienst uitmaakten: het moet niet veel gekker worden!
    Hoe meer je Pechtold leest, hoe meer hij klinkt als een soort Job Cohen - maar dan erger. Want van Job Cohen weten we inmiddels dat hij – gelukkig – nooit premier zal worden terwijl dat gezien de stand in de peilingen bij Pechtold inmiddels niet langer valt uit te sluiten.

De ergste uitwassen van het multiculturalisme allemaal bij elkaar. Tezamen met een zaak die men normaliter goed gescheiden houdt, uit angst betrapt te worden: het regentendom en haar anti-democratische gezindheid.
    Deze lijn voortzettende zou de volgende uitspraak van Alexander Pechtold richting het lageropgeleide deel van Nederland zijn: "Laat ze maar cake eten!" Waarop de geschiedenis de guillotine naar buiten rolde ...

En nog geen maand later begaat Pechtold zijn cake-uitspraak (de Volkskrant, 02-11-2009, van verslaggevers):
  Pechtold: Wilders is extreem-rechts

D66-leider omarmt de typering in onderzoek dat Wilders extreem-rechts is  | Wilders 'ziedend': 'Democraat in hart en nieren'

Fractievoorzitter Alexander Pechtold (D66) roept het naar eigen zeggen al drie jaar: ‘Geert Wilders is een racist en extreem-rechts. Maar nu eindelijk is er een wetenschappelijke onderbouwing.’
    Pechtold omarmt de conclusie van drie wetenschappers die in een onderzoek over radicalisering Wilders als extreem-rechts kwalificeren. De onderzoekers, die werken in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zalen, stellen ook dat de PVV de sociale cohesie en de democratie ondermijnt.
    Volgens diverse bronnen van de Volkskrant wil minister Ter Horst van Binnenlandse Zaken dat de onderzoekers deze conclusies afzwakken ‘wegens politieke gevoeligheid’. In de reactie van de minister schuilt het gelijk van de wetenschappers, vindt Pechtold. ‘Wilders is kennelijk zo’n gevaar dat de conclusies moeten worden aangepast. Dan dreigt de democratie inderdaad instabiel te worden.’
    Het is, zegt hij, de spagaat waar de politiek al geruime tijd in zit. ‘Benoem je het beestje, dan maak je hem groter. We moeten niets verhullen, maar er alternatieven tegenover zetten.’   ...

Natuurlijk is er maar één ding een echt gevaar, en dat is de groep wier opvattingen Wilders voor het voetlicht brengt: de moslims. Maar Pechtold zal altijd de moslims verdedigen, vanuit de volgend redenatie: "Wij zijn kosmopolieten en dus migratiefundamentalisten - moslims zijn immigranten - dus kiezen wij voor de moslims." En die laatste stap luidt vollediger: "Bij de keuze tussen westerse waarden en die van de moslims, kiezen wij voor die van de moslims".

Natuurlijk is dit alles ook de zoveelste bijdrage in de polarisering van het debat. Hetgeen dit keer vervolgt werd door een passende tegenzet. Want, zoals advocaat Gerard Spong enkele dagen terug bij Pauw & Witteman al moest toegeven: Als Wilders in zijn proces vrijgesproken wordt, dat is een klacht tegen Pechtold wegens smaad kansrijk. Een klacht die er in dit geval ook kwam (Volkskrant.nl, 04-11-2009, van verslaggever John Wanders):
  Hilbrand Nawijn gaat Pechtold aanpakken

Leden van de stichtingen ‘Vrienden van Pim Fortuyn’ en ‘Beeld van Pim’ hebben dinsdagavond bij de politie in Rotterdam aangifte gedaan tegen D66-leider Alexander Pechtold. Ze vinden dat Pechtold zich met zijn kritiek op PVV-leider Geert Wilders schuldig heeft gemaakt aan smaad, opruiing en het zaaien van haat.
   De indieners van de aangifte worden juridisch bijgestaan door voormalig LPF-minister van Vreemdelingenzaken Hilbrand Nawijn, tegenwoordig advocaat en gemeenteraadslid (Lijst Hilbrand Nawijn) te Zoetermeer.   ...
    Hij schat dat zijn cliënten een goede kans maken bij de rechter, omdat Pechtold collega-fractievoorzitter Wilders in dagbladen en op radio en televisie expliciet een racist en een rechts-extremist heeft genoemd. Nawijn: 'Hij was heel duidelijk.'   ...

Het worden steeds interessantere tijden - 'interessant' dan in de zin van het Chinese spreekwoord (... dat je je vijanden interessante tijden toewenst).
    Over het algemeen werd negatief geoordeeld over "racisme"-actie van Pechtold. Bij het sterk linksistische Nova (20-11-09) krijgt hij daarom de gelegenheid om zich uitvoerig te profileren als gematigd politicus in het kader van het makkelijke onderwerp van het koningshuis .

Blijkbaar is Pechtold door deze redactie beschouwd als zo'n duidelijk geval, dat hij verder is overgeslagen. Hier toch nog maar eens bijdrage:

Wat stond er dan in die column? Dit (de Volkskrant, 23-03-2016, column door Arnon Grunberg):
  Open samenleving

...    Kort na de aanslagen in Brussel liet de heer Wilders via Twitter weten dat de grenzen moesten worden gesloten en hij sprak over 'preventieve opsluiting'.     ...

Logische stappen, die al veel eerder had moeten worden genomen: geen moslims meer binnenlaten, en die Syriëgangers opsluiten en zo snel mogelijk uitzetten. Grunberg wil dat uit alle macht voorkomen en keert daartoe de werkelijkheid om:
  ... de terroristen en extreem-rechts, van de PVV tot de FN, [zijn] elkaars geheime kameraden. Uiteindelijk streven zij hetzelfde na: het einde van vrije en open samenlevingen.

De werkelijkheid:
  De terroristen en joodsisten , van islamitische via Joodse tot goyse, zijn elkaars geheime kameraden. Uiteindelijk streven zij hetzelfde na: het einde van veilige, sociale en vrije samenlevingen.

Met direct erna twee mensen die ook het belang zagen van deze boodschap van de Joodse joodsist Grunberg, wiens streven in het leven het is de Nederlandse en andere Europese nationale culturen te vernietigen uitleg of detail : eerst dus de goyse joodsist uitleg of detail die zijn steun uitspreekt als medestrever in de strijd om de Nederlandse nationale identiteit en cultuur te vernietigen.
    En als tweede iemand die enige waarde hecht aan die cultuur:

Voor Alexander P. geldt dat zijn schuld allang vaststaat, en dat hij zeker een ereplaats zal krijgen op het schavot van de revolutie als ze komt.


Naar PC club , of site home ·.

2 okt.2009