Bronnen bij Alfa denken, anti-bèta: anti-kernenergie

Inleiding

De zaak van het al dan niet gebruik van kernenergie is één van de meest illustratieve voorbeelden van zowel de invloed van alfa's op de maatschappij als de fouten in hun denken. De invloed van de alfa's blijkt uit het feit dat er als dertig of veertig jaar gediscussieerd wordt over kernenergie, terwijl de argumenten altijd dezelfde zijn gebleven. En de fouten van de alfa's volgen uit hetzelfde, want als er niet voortdurend dezelfde fouten worden gemaakt in de berichten die over kernenergie verspreid zouden worden, zou de discussie ook allang afgelopen zijn.

De belangrijkste fout die de alfa's maken heeft overigens niets met kernenergie te maken, maar met een fundamentele fout in hun denken: ze redeneren namelijk vanuit principes. En redeneren vanuit principes, meestal vastgeld als ideologie , indien lang genoeg volgehouden, gaat altijd fout - op den duur. Toegepast op dit geval: ze redeneren vanuit hun principe dat kernenergie fout is.

De rationele en wetenschappelijke aanpak gebruikt een andere vorm van redeneren, namelijk die van de vergelijking. Daarin wordt niet gekeken naar hoe fout kernenergie is, maar naar hoe fout kernenergie is vergeleken met niet-kernenergie. Of in meer praktische termen: hoe fout kernenergie is vergeleken met andere vormen van energieopwekking.

Zodra dit opgeschreven is, ligt het probleem voor het gevoel al meteen dramatisch anders. Want iedereen met enig gezond verstand of wat kennis van de geologische geschiedenis van de aarde weet dat klimaat-effecten, hoe klein ook op het niveau van klimatologische geologie, dramatische effecten hebben voor de op aarde levende soorten, en wel dramatischer naarmate die soorten ontwikkelder zijn. En twee zaken staat absoluut vast: de klimaateffecten van fossiele-brandstof energie of fossiele energie, de enige met vergelijkbare opbrengst, zijn aanzienlijk uitleg of detail tot dramatisch uitleg of detail , en ten tweede:: de klimaateffecten van kernenergie zijn verwaarloosbaar ten opzichte van fossiele energie.

In het onderstaande gaat het dus niet over de vraag of kernenergie beter is dan fossiele energie, maar over het feit dat alfa's die vraag niet eens willen stellen. Iets dat al stamt vanaf de opkomst van de alfa's in hun huidige samenstelling als sterk dominante kracht in de maatschappij, als gevolg van de eind-jarenzestig revolutie. Deze houding van de alfa's was één van inspiratiebronnen voor de aanpak van deze website om te gaan werken vanuit berichtgeving in het nieuws, vanaf eind 2004.

Wat in de bronnen hieronder niet staat, is de vermoedelijke reden achter veel zo niet bijna alles van de weerstand: kernenergie vereist dat veiligheid op de eerste plaats komt.  Wat betelkent dat kernenegie absoluut geen commerciële betrokkenheid kan velen, wnant commerciële betrokkenheid betekent de aanwezigheid van kosten als een tactor, en veiligheid is in contrast met kosten

Wat niet kan bij kernenergie.

Dit werd allemaal onthuld in een documentaire op Discovery Channel (23-10-2022, 22h30, Disasters Engineered) over technologische rampen, met name hier de ramp met de kerncentrale in Fukushima. De conclusie van één van de deskundigen: "De ramp van Fukushima is veroorzaakt doordat belangen van de organisatie voorrang hadden boven die van de publieke veiligheid". Dat 'organisatie' zijnde het commerciële bedrijf dat de centrale dreef.

Wat betekent dat kernenergie kan kan onder beheer van de staat.

En dat zien de alfa's als COMMUNISME!!!

Noot: merk op hoe voorzichtig de conclusie is geformuleerd.

Bronnen

De eerste genoteerde berichten stammen dan ook uit die tijd, het eerste zijnde met de hand overgetikt  (tussen twee haakjes: wie dit allemaal wel gelooft, en op zoek is naar een verklaring voor dit gedrag van met name de media, die staat hier uitleg of detail ) (de Volkskrant, 10-08-2004, nieuwsbericht):
  Ongeluk in Japanse kerncentrale
...
Het is het ernstigste nucleaire ongeval uit de Japanse geschiedenis.' ... 'Het ongeluk gebeurde in kernreactor nummer drie van Kansai Electric Power. ...

Dit is de printversie van het bericht. Uit de webversie blijkt de werkelijke gang van zaken (Volkskrant.nl, 10-08-2004, AP, AFP):
  Vier werknemers dood bij ongeluk in Japanse kerncentrale

Vier medewerkers van een Japanse kerncentrale zijn maandag om het leven gekomen toen er stoom ontsnapte uit een lek in een turbine.

Hoe het lek is ontstaan is nog niet bekend, maar premier Koizumi heeft aangekondigd dat er een diepgravend onderzoek zal worden ingesteld. De stoom was afkomstig van koelwater voor de turbines ...

Een kerncentrale bestaat uit twee systemen: een kernreactor en een turbinepark - vaak zich bevindende in verschillende gebouwen omdat de veiligheidsmaatregelen nodig voor het kerngedeelte niet van toepassing zijn op het turbinepark. Een gewone gascentrale bestaat uit gasbranders en een turbinepark, een kolencentrale uit een kolenoven en een turbinepark.
    Het lek in de Japanse centrale had dus niets te maken met het aspect dat in het bericht het meest belicht wordt: dat de energiebron een kernreactor is. Als het ongeluk gebeurd was in een gas- of kolencentrale, was het waarschijnlijk niet verder gekomen dan de lokale media. Het plaatsen van het bericht in deze vorm veroorzaakt een in dit geval onjuiste associatie tussen kerncentrales en gevaar.
    Het associëren van het ongeval met het aspect van de kernreactor wordt welbewust gedaan door de alfa's in de media, omdat ze kernenergie een slechte naam willen bezorgen.
    Dit bericht stamde van voor de start van het systematisch toevoegen van nieuwsberichten aan deze website - het volgende viel daarmee samen. Dit was de start van een hele reeks, die gezien het zeer beperkte belang van de daadwerkelijke gebeurtenissen die het beschrijft, gekwalificeerd kan worden als een hetze. De eerste kop, pront op de voorpagina van de krant, zegt al genoeg (de Volkskrant, 04-12-2004, kopartikel op de voorpagina, door Ferry Haan en Sanne ten Hoove):
  Kernreactor Petten nucleaire vrijhaven

'Oost-Europse toestanden' in 2003, maar OM staat machteloos

Het kabinet heeft tot woede van het Openbaar Ministerie voorkomen dat de kernreactor in Petten wordt vervolgd wegens ernstige milieudelicten. Inspecteurs troffen in september 2003 'Oost-Europese toestanden' aan rond de reactor, maar mochten hiertegen niet optreden.

Dit blijkt uit interne documenten van het ministerie van Justitie die de Volkskrant bezit. Radioactief materiaal was in Petten opgeslagen in zeecontainers, bleek bij een grootschalige politie-inval op het reactorterrein. Zwaar giftige stoffen stonden onbeschermd in de buitenlucht of waren ondergebracht in lekkende houten keten. Er dreigde ontploffingsgevaar.
    Het OM wilde een zaak beginnen tegen de reactor, maar die is eigendom van de Europese Commissie. Buitenlandse Zaken vreesde een diplomatiek conflict en stelde de Europese Commissie begin dit jaar gerust: het OM zou geen strafzaak beginnen. Alleen het Europese Hof van Justitie zou mogen optreden. Medewerkers van de reactor zouden in Nederland strafrechtelijke immuniteit bezitten.
    Het OM heeft woedend gereageerd op deze 'onbevoegde toezegging', die bovendien juridisch niet zou deugen. ...
    Het OM beschouwt de milieuovertredingen van de reactor als zeer ernstig. Vooral de verkeerde opslag van gasflessen in de buurt van een kernreactor wordt Euratom aangerekend. Waarschijnlijk heeft het bedrijf jarenlang zijn gang kunnen gaan.
    Het optreden van Buitenlandse Zaken heeft vervolging van Euratom waarschijnlijk geblokkeerd. Het juridische vertrouwensbeginsel eist dat overheden zich houden aan beloftes. 'Het OM zit nu met de handen in het haar', erkent een OM-functionaris. Hij vreest dat Euratom nu vrij spel heeft op Nederlandse bodem. Een andere ambtenaar: 'In Petten is een nucleaire vrijhaven ontstaan.'   ...

De zaak was "ernstig genoeg" voor een begeleidend achtergrondartikel (de Volkskrant, 04-12-2004, achtergrondartikel op pag. 2, door Ferry Haan en Sanne ten Hoove):
  Gasflessen slingerden rond bij reactor Petten

Alle partijen waren het eens: de kernreactor van Petten moet vervolgd worden wegens milieufraude. Maar Euratom is immuun, strafvervolging is niet mogelijk.

De vuurwerkramp in Enschede. Dat is waar de politieagenten van operatie Esdoorn als eerste aan denken als ze op 29 september 2003 het terrein van Euratom in Petten betreden. Gasflessen staan vlak bij vaten met zwavelzuur en zoutzuur, blootgesteld aan weer en wind. Wat betonnen bunkers behoren te zijn, zijn in werkelijkheid tochtige houten keten. 'Ik zag de gasflessen al over het terrein vliegen', herinnert een betrokken politieman zich.    Het terrein heeft veel weg van een vuilnisbelt. Huisafval, oude tafels en stoelen, een afgedankte koelkast: van alles slingert rond. Een blik op de etiketten van de gasflessen en op toegangsdeuren leert dat die niet deugen. Brandblussers ontbreken. Een stortbak met gif dreigt bij hevige regenval over te lopen. Luchtfoto's bevestigen het verontrustende beeld:Euratom houdt zich op geen enkele wijze aan de milieuregels.    ...
    Het politieonderzoek verloopt voorspoedig. Eind 2003 zijn de zaken rond en kunnen de dagvaardingen de deur uit. Het bestuur van Zijpe, waaronder Petten valt, hoort voor het eerst van de milieufraude. Wethouder Blonk: 'Toen ik de video zag, was ik buitengewoon geschrokken. Ik dacht dat we de zaken aardig onder controle hadden.' Alle aanwezigen zijn het erover eens: hier moet strafrechtelijk worden ingegrepen.
    Maar dan komt er plotseling een kink in de kabel. De Europese Commissie, eigenaar van de kernreactor, beklaagt zich in Brussel over de vervolging van Euratom. ... Ze hameren op een zogeheten Zetelovereenkomst uit 1961 waarin de immuniteit is geregeld.
    Er volgt een razendsnelle briefwisseling tussen de Europese Commissie, de ministeries van Buitenlandse Zaken en Justitie en de permanente vertegenwoordiger van Nederland bij de EU. Keer op keer laat de commissie weten strafvervolging onaanvaardbaar te vinden. Zo dreigt zich een diplomatieke rel te ontspinnen. En dat is het laatste waar Nederland op zit te wachten in de aanloop van het Europees voorzitterschap.   ...
    Toch wordt de dagvaarding tegen Euratom ingetrokken. ...
    De PvdA gaat Kamervragen stellen over de kwestie. PvdA-Kamerlid Samsom eist opheldering van de ministers Donner en Bot. Van staatssecretaris Van Geel van Milieu wil hij weten waarom de misstanden bij reguliere controles niet aan het licht zijn gekomen. Wat hem betreft draagt Donner het OM alsnog op Euratom te vervolgen. 'Als we strafrechtelijk zijn uitgespeeld is dat zorgelijk.'
    Het ministerie van VROM stelt dat de veiligheid van de reactor nooit in het geding is geweest. De afgelopen jaren zijn de controles in de reactor verscherpt.

Wat hier als eerste als essentiële informatie is weggelaten, is dat in Petten wel een kernreactor staat, maar dat ten eerste dat dit een min--reactor is, en ten tweede geen kerncentrale. Een associatie die velen en misschien wel de meeste mensen zullen hebben omdat kernenergie altijd in die combinatie voorkomt: kernenergie-kerncentrale. De reactor in Petten is een kleine onderzoeksreactor. Die in 2004 voornamelijk gebruikt wordt voor het maken van radioactieve materialen die gebruikt worden in de medische wetenschap voor bestaling bij behandeling van kanker.

Maar een echte hetze wordt gekenmerkt door herhaling - desnoods knip je de informatie die je hebt in stukjes, die je om de paar dagen voert aan de lezers. Hier zijn de herhaal-berichten (de Volkskrant, 06-12-2004, van onze verslaggever):
  Controle op kerncentrale verwaarloosd

De gemeente Zijpe heeft de milieucontroles op het terrein van de kernreactor Petten jarenlang veronachtzaamd. De controles werden wegens gebrek aan kennis uitbesteed aan een commercieel adviesbureau, Barten. Dat maakte zich echter schuldig aan belangenverstrengeling.

Zo adviseerde eigenaar Barten bij het aanvragen van milieuvergunningen, en zag hij tevens toe op de naleving daarvan. De gemeente was hiervan op de hoogte en liet Barten daarom vergezellen van een ambtenaar, die op zijn beurt onvoldoende deskundig was. Barten bevestigt zijn rol. Hij stelt dat hij alle rapporten ter goedkeuring aan de gemeente heeft voorgelegd.
    Een politie-inval in september 2003 maakte duidelijk dat bij de controles van alles over het hoofd was gezien. Bij de bedrijven Mallinckrodt, ECN en NGR op hetzelfde terrein werd een fors aantal milieuovertredingen geconstateerd. Bij het onderzoeksinstituut van Euratom waren onder meer gevaarlijke stoffen en gasflessen verkeerd opgeslagen.
    Het bleek dat de twee controleurs niet overal waren geweest; het terrein zou te groot zijn. Sommige overtredingen werden wel geconstateerd, maar niet tijdig bestraft. 'Dit is natuurlijk balen', zegt wethouder Blonk van Zijpe. 'We hadden het idee dat we er vrij veel aan deden. Dat bureau kostte 20 duizend euro per jaar, dan verwacht je dit niet. Maar ja, ook wij maken fouten.'   ...

En nog eentje op die dag voor het mooi (de Volkskrant, 06-12-2004, van verslaggever Sanne ten Hoove):
  'Als wij niet vervolgen, moet Europa het doen'

De Tweede Kamer ergert zich aan de immuniteit van Euratom. Wethouder Blonk is de ophef zat: 'Alsof de reactor morgen kan ontploffen.'

Een fort binnen een fort. Zo valt het terrein van Euratom in Petten te omschrijven. Een extra slagboom verhindert nieuwsgierigen toegang tot de terreinen van de Europese Commissie. Wie naar binnen wil, moet zijn paspoort laten zien. Onaangekondigde controles van het Openbaar Ministerie worden niet toegestaan. In de Noord-Hollandse duinen staat het Nederlandse strafrecht buitenspel.
    De omstreden immuniteit van Euratom wekt irritatie in de Tweede Kamer. De ministers Donner van Justitie en Bot van Buitenlandse Zaken moeten zich morgen verantwoorden in de Kamer. Ook staatssecretaris Van Geel van Milieu moet komen opdraven. Centrale vraag: waarom dreigt een organisatie die zich schuldig maakt aan milieucriminaliteit vrijuit te gaan? ...   
    Sluiting van de reactor is niet aan de orde aangezien die onmisbaar is voor de volksgezondheid. Petten is grootleverancier van zogeheten medische isotopen (radioactieve preparaten voor de behandeling van patiënten). Ruim 60 procent van de Europese ziekenhuizen is afhankelijk van de reactor. Dagelijks worden twintigduizend patiënten met straling uit Petten behandeld. NGR, één van de aangeklaagde bedrijven, laat in een reactie weten dat 'van een nucleaire vrijhaven of van Oost-Europese toestanden absoluut geen sprake is.'
     Het bedrijf wijst verder op de maatschappelijke onrust die 'ten onrechte door deze discussie kan ontstaan'. Volgens directeur Stol werkt het bedrijf inmiddels volgens het boekje. 'Iedereen die daaraan twijfelt, nodig ik van harte uit dat te komen aanschouwen.'
    Ook vanuit de gemeente Zijpe klinken relativerende woorden. Wethouder Blonk is alle ophef inmiddels 'spuugzat'. 'Als dit soort overtredingen bij een fabriek geconstateerd worden dan krijgen die mensen een aanschrijving en moeten ze die overtredingen oplossen. Doen ze dat niet, dan moeten ze een dwangsom betalen. Je kunt het niet goedpraten, maar vanwege die kernreactor wordt het ontzettend opgeblazen. Alsof hij morgen kan ontploffen', aldus Blonk. ...

De zaak was juridisch volkomen duidelijk - zoals snel bleek (de Volkskrant, 08-12-2004, van verslaggever Sanne ten Hoove):
  Euratom wordt niet vervolgd

Euratom, eigenaar van de kernreactor Petten en een deel van het terrein, wordt definitief niet vervolgd voor het plegen van milieudelicten. Het Openbaar Ministerie ziet daarvan af. Nederland zal evenmin het Europees Hof van Justitie vragen zich over de zaak buigen.

Dit maakte minister Donner van Justitie dinsdag in de Tweede Kamer bekend. Volgens hem kan Euratom als werkmaatschappij van de Europese Unie niet voor een Nederlandse rechter worden gedaagd. Donner wees op de zogeheten Zetelovereenkomst die in 1961 met Euratom is gesloten. Daarin staat dat de organisatie immuniteit geniet op Nederlandse bodem.
    Hij vertrouwt erop dat Euratom zich voortaan netjes aan de regels houdt. Het bedrijf zou welwillend meewerken aan nieuwe afspraken. 'Van een vrijstaat is dus geen sprake', bezwoer Donner, die de zaak 'niet op de spits' wil drijven.
    Politieagenten constateerden in september 2003 dat Euratom zwaar giftige stoffen als zwavelzuur en zoutzuur verkeerd had opgeslagen. Donner ontkent dat er sprake was van 'Oost-Europese toestanden', zoals een betrokkene zaterdag in de Volkskrant meldde. Drie andere bedrijven worden wel vervolgd voor het plegen van milieudelicten op het reactorterrein. Donner was op de hoogte van de invallen.    ...

Maar ook technisch is de zaak volkomen helder - voor wie enig technisch benul heeft, of bereid is om iemand met enig technisch benul in te schakelen (de Volkskrant, 11-12-2004, ingezonden brief van ir. P. Verberne (Hoogezand)):
  Flessen

Onder de kop 'Kernreactor Petten, nucleaire vrijhaven' een alarmerend artikel in de Volkskrant van 4 februari. Welke ernstige 'milieu-delicten' en 'Oost-Europese toestanden' worden er in vermeld? Naast niet nader aangeduide radioactieve stoffen (laboratorium-kleding?) in een zeecontainer en niet nader aangeduide giftige stoffen beschouwt het OM vooral als zeer ernstig de 'verkeerde opslag van gasflessen in de buurt van een kernreactor'.
    Dat wordt verder uitgesponnen op pagina 3 onder de kop 'Gasflessen slingerden rond bij reactor Petten' met de opmerking van een politieman die de gasflessen al over het terrein zag rondvliegen. Gesuggereerd wordt dat die gasflessen in bunkers zouden horen en een gevaar opleveren bij een kernreactor.
    Het lijkt mij verstandig dat verslaggevers zich van te voren wat oriënteren. Gasflessen staan vrijwel altijd in de buitenlucht en enig gevaar is daarvan niet te duchten. Het gevaarlijke verband met een kernreactor is me al helemaal niet duidelijk. Verder nog iets over rondslingerend meubilair en wat vaten zuur waarvan het gevaar mij ook niet duidelijk is in samenhang met de kernreactor.
    De vermelde milieudelicten hebben niets te maken met de aanwezigheid van een kernreactor. Hier past maar een predikaat: suggestieve en slechte verslaggeving.

De in deze reactie nog als 'niet nader aangeduide' omschreven chemische stoffen blijken volgens de vervolgartikelen 'zwaar giftige stoffen als zwavelzuur en zoutzuur' te zijn. Zwavelzuur en zoutzuur zijn zware zuren die je huid verbranden bij contact, maar niet bijzonder toxisch zijn in de zin dat een aantal milligrammen damp al ernstige blijvende gevolgen voor de gezondheid heeft. Beide stoffen waren (en mogelijkerwijs zijn) bij de gewone drogist verkrijgbaar. Zwavelzuur zit (verdund) in oude loodaccu's die men vroeger gewoon met de hand bijvulde. Verdund zoutzuur wordt gebruikt bij de ontkalking van toiletten en dergelijke. De term 'zwaar giftig' is dus een ander voorbeeld van alarmistisch taalgebruik, dat in de context niet anders dan als tendentieus of propagandistisch kan worden omschreven.
    Waarschijnlijk had de Volkskrant-ombudsman zich wel van enig advies laten voorzien (de Volkskrant, 11-12-2004, rubriek De ombudsman, door Thom Meens):
 
Vervolging van een vrijhaven

Het belangrijkste nieuws op de voorpagina van de krant van afgelopen zaterdag was dat de kernreactor in Petten een 'nucleaire vrijhaven' is waar bij een inspectie in 2003 'Oost-Europese toestanden' zijn aangetroffen waartegen het Openbaar Ministerie niet kan optreden omdat het ministerie van Buitenlandse Zaken dat belemmert.
      De krant deed uitvoerig uit de doeken wat was aangetroffen. ... De krant schreef de informatie toe aan anonieme bronnen binnen justitie, aan documenten en 'ambtenaren'.
      Dinsdag reageerde het ministerie van Buitenlandse Zaken in de krant met een opmerkelijke ingezonden brief. De strekking was dat de verslaggevers zich schuldig hebben gemaakt aan eenzijdige berichtgeving, de reactie van Buitenlandse Zaken bewust niet hebben opgeschreven, en zo het departement ten onrechte hebben beticht van belemmering van de rechtsgang, terwijl dat slechts internationale verdragen naleeft.
      In de Tweede Kamer lieten bewindslieden die dag weten dat er van een nucleaire vrijhaven geen sprake is, dat Petten zich nu netjes gedraagt, ... Ook daarvan deed de krant verslag, maar pas op pagina vier.
      Dat alles geeft een raar beeld. De krant pakt groot uit met misstanden uit het verleden, zonder duidelijk aan te geven hoe de zaak nu is, plaatst een brief die leest als een rectificatie van de berichtgeving en zet de relativering van de regering op pagina vier. Dat is volgens de betrokken adjunct-hoofdredacteur een normale binnenlandpagina, maar dat neemt niet weg dat de alarmerende nieuwskoppen op pagina één stonden.
      Als lezer bekroop mij het gevoel dat de krant na het weekeinde een terugtrekkende beweging heeft gemaakt, het nieuws van zaterdag heeft afgezwakt.
       Dat zou niet terecht zijn, zeggen de verslaggevers. Want het was een gevaarlijk rommeltje en er wordt niet vervolgd, ...
       Toch heeft dat ministerie op minstens één punt gelijk. In de artikelen werd het beticht van obstructie, zonder dat het de kans kreeg te reageren. Dat had wel gemoeten. De verslaggevers hebben de tekst die zaterdag op de voorpagina stond vooraf ter inzage gegeven aan het ministerie. Omdat het departement volgens hen niet méér respons gaf dan een formeel juridische verklaring, die niets toevoegde, hebben ze die niet opgenomen. Het kan best dat ze daarin gelijk hebben, maar toch had dát in de krant gemoeten. Nu kon BZ bij wijze van wederhoor plaatsing afdwingen van een vervelende brief die de verslaggeving op een hoofdpunt, de obstructie door BZ, onderuit haalde.
        Dat is niet fraai en het zet de lezer deels ook op het verkeerde been. ...
        Maar rechtvaardigt in dat geval een dergelijke beschrijving van een situatie in het (recente) verleden die plaats op de voorpagina met die alarmerende kop?
        Ik vermoed dat de eindredactie op hol is geslagen bij het zien van de woorden 'kernreactor', 'vrijhaven' en 'misstanden', maar zich niet voldoende heeft gerealiseerd dat hier een situatie uit het verleden werd beschreven. Zo ontstaat het beeld dat er iets mis is met de reactor, en dat klopt niet.
        De auteurs, die zich overigens afvragen of de zaak nu wél op orde is, hadden dat kunnen voorkomen als ze beter hadden aangegeven dat het nieuws nu niet zozeer de - uitgebreid beschreven - janboel is, maar het debat over de vervolging. Dat nieuws was waarschijnlijk minder hijgerig behandeld dan 'kernreactor Petten de nucleaire vrijhaven' nu. Want met de veiligheid van de reactor was niets mis, de problemen (met bijvoorbeeld opslag van radio-actief materiaal) deden zich voor op het terrein eromheen.

Dit kan samengevat worden als: door de term "kern" zijn bij de verslaggevers de stoppen doorgeslagen. Oftewel: alles met "kern" is volkomen fout en dient bestreden te worden. Het heeft niets met de werkelijkheid te maken - het is pure ideologie.
    Overigens, de betrokken bedrijven werden inderdaad veroordeeld (de Volkskrant, 26-03-2005):
  Boetes na lakse naleving milieuregels bij Petten

De rechtbank in Alkmaar heeft drie bedrijven bij de nucleaire centrale in Petten veroordeeld voor milieu-overtredingen. De bedrijven krijgen elk een boete van 25 duizend euro. De boete is veel lager dan de een miljoen euro die door het Openbaar Ministerie was geëist.

Uit het vonnis blijkt dat de Nucleair Research Group (NRG), het Energieonderzoek Centrum Nederland (ECN) en Mallinckrodt Medical zich weinig aantrokken van de milieuvoorschriften. De rechtbank spreekt van 'laksheid ten aanzien van de naleving'.
    Zo was licht-radioactief materiaal onveilig opgeslagen. In gammele gebouwtjes werden gevaarlijke stoffen niet gescheiden van elkaar bewaard. In sommige opslagruimten ontbraken vloeistofdichte vloeren. Gasflessen waren, tegen de regels, vrij toegankelijk. Ook waren gebouwen zonder vergunning neergezet.
    De rechtbank kwam tot een lagere boete, dan de miljoen euro die door het Openbaar Ministerie werd gevraagd, omdat een groot aantal milieu-overtredingen niet konden worden bewezen. Ook was er volgens de rechtbank geen sprake van direct ontploffingsvaar of dreigende milieuschade. Verder werd meegewogen dat de bedrijven de regels inmiddels naleven. Ook de negatieve publiciteit, in onder meer de Volkskrant, leidde tot strafvermindering.
    Van 'Oost-Europese toestanden', zoals het OM had geconstateerd, was volgens de rechter geen sprake. ...

Kortom: ook de betrokken mensen bij het OM waren besmet door het anti-"kern"-virus. Geheel volgens het patroon, want juristen zijn ook alfa's. En alfa's hebben hekel aan kernenergie, en techniek in het algemeen.

Tussendoor een bericht van vier jaar later (de Volkskrant, 15-08-2009, van verslaggever Peter van Ammelrooy):
  Reparatie reactor Petten waarschijnlijk uitgesteld

Bij stilleggen Petten zou tekort aan isotopen voor kankeronderzoek ontstaan | Grootste leverancier van isotopen, in Canada, is al ruim een jaar dicht

Een cruciale reparatie aan de kerncentrale in Petten wordt waarschijnlijk uitgesteld vanwege een dreigend wereldwijd tekort aan medische isotopen. Minister Jacqueline Cramer (VROM) zegt dat bij een besluit daartoe de veiligheid ‘absoluut voorop staat’.
    De Pettense reactor produceert 30 procent van de radioactieve stoffen die artsen gebruiken voor het opsporen van tumoren en de bestraling van kankergezwellen. In juni is de productie opgevoerd om aan de stijgende vraag op de wereldmarkt te voldoen.
    Vorig jaar had de centrale moeten sluiten, omdat er een lek was geconstateerd in de koelwaterleiding. Het kabinet besloot toen een gedoogvergunning af te geven tot 1 maart, omdat de wereldwijde productie van medische isotopen op zijn gat lag. Daarna zou de reactor voor zes maanden sluiten.
    De hoop was dat de grootste leverancier van deze isotopen, de Canadese kernreactor bij Chalk River, tegen die tijd de levering weer snel zou hebben hervat. De centrale ligt sinds mei 2008 stil na een lek in het koelwatersysteem. De reparatie loopt telkens vertraging op. Deze week werd bekend dat het herstel mogelijk gaat duren tot volgend jaar zomer.
    Chalk River dekt de helft van de mondiale isotopenbehoefte. De gevolgen van de vertraging worden verergerd doordat de andere leveranciers – er zijn er slechts vijf – om diverse redenen ook stilliggen.
    De Nederlandse Vereniging voor Nucleaire Geneeskunde pleit voor het langer openhouden van Petten. ...

Die alfa-intellectuelen zijn gewoon misdadigers die zich beroepen op onwetendheid van de schade die ze aanrichten ... Uit een reclamecampagne over veiligheid de uitspraak van degene n die door stommiteit de ramp heeft veroorzaakt: "Kon ik er wat aan doen ..."

Terug naar de algemene anti-kernnergiecampagne (de Volkskrant, 18-02-2005, van correspondent Peter de Waard):
  Dertig kilo plutonium Sellafield 'weggeraakt'

Dertig kilo plutonium, voldoende om zeven atoombommen van te maken, is zoekgeraakt bij een nucleaire opwerkingsfabriek in het noordwesten van Engeland. Volgens toezichthouder UK Atomic Energy Authority (Ukaea) kon 29,6 kilo niet worden teruggevonden in de boeken van Sellafield.

Het lijkt het scenario van een Hollywood thriller, maar het wordt afgedaan als een louter administratief probleem: de British Nucleair Group (BNG), de eigenaar van de fabriek, ontkent dat er daadwerkelijk plutonium is verdwenen.
    Volgens BNG gaat het slechts om een verschil op papier. Dit wordt veroorzaakt door verschillen tussen de geschatte hoeveelheid radioactief materiaal die binnenkomt, en de daadwerkelijke hoeveelheid die uiteindelijk overblijft. BNG zegt dat de verschillen binnen de internationaal toegestane marge blijven: deze zou een voorraadafwijking van 3 procent toestaan. 'Bij een zeer ingewikkeld chemisch proces blijft er vaak materiaal achter in de fabriek', verklaarde een woordvoerder.
    In 2003 was 19 kilo zoek. Het totale tekort over de afgelopen tien jaar is nu 50 kilo.
    Volgens de woordvoerder is er elk jaar een verschil tussen de boekhoudkundige en de daadwerkelijke voorraad. 'Soms hebben we een overschot, soms een tekort.' ...

Ook hier is sprake van propagandistisch alarmisme, omdat de verklaring er zelfs staat: het materiaal is niet zoek, maar de cijfers kloppen niet helemaal, omdat je dit soort zaken niet goed genoeg kan meten. Het verschijnsel is totaal geen berichtgeving waard.

Een van de cruciale element in de campagne is om ieder tegengeluid onmiddellijk te bestrijden (de Volkskrant, 19-02-2005, artikel van Marieke Aarden en Martijn van Calmthout):
  Terug naar de kern

Het kon haast niet uitblijven: een hernieuwde roep om kernenergie. Het klimaat vraagt erom, is de bewering, en de aanvoer van olie is ook al zo riskant. Tien vragen, ter ontnuchtering.

Niet vermeldt wordt de reden dat het niet kon uitblijven: de sterk toenemende aanwijzingen voor de schadelijke gevolgen van de opwarming van de aarde. Een rationeel artikel zou de gevaren van kernenergie afwegen tegen die van de opwarming. Dat gebeurd hier niet, dus is het artikel eenzijdig, oftewel: het maakt deel uit van een anti-kernenergie campagne.
  1 Helpt kernenergie tegen het broeikaseffect?
Eventjes een beetje. Bij kernsplijting breken uraniumkernen in stukken. Dat maakt energie los en die wordt omgezet in elektriciteit. Daarbij komt geen kooldioxide vrij en dus helpt kernsplijting inderdaad tegen het broeikaseffect bij het opwekken van elektriciteit.
    Helemaal 'broeikasvrij' is kernenergie echter niet. In de keten van winning, transport en raffinage van uraniumerts, de productie van kernbrandstof en de uiteindelijke berging wordt ook energie verbruikt, voor een aanzienlijk deel olie.  ...

'In de keten van ... ' Dat is niet noodzakelijkerwijs zo. De kernenergie kan ook gebruikt worden voor fabricage van waterstof, en daarmee kunnen die machines gedreven worden. Dan drijft de kernenergie indirect ook die machines, en is geen olie meer nodig. Waterstof wordt nu al gezien als de ultieme brandstof voor de toekomst.
    En aan de andere kant: voor het bouwen van een fossiele centrale is ook extra fossiel brandstof nodig. Dus op zijn slechtst is dit een kwestie van tegen elkaar wegstrepen.
  Wel is berekend dat nucleaire stroom per kilowatt-uur 10 tot 30 keer minder kooldioxide genereert dan een kolencentrale.
    Dat is substantieel, ...

Dit is een voorbeeld van semantische manipulatie. Er zijn vele termen voor meer dan, en 'substantieel' is daar een van. 'Substantieel' gebruikt men in situaties dat iets duidelijk meer is dan iets anders, In dit geval is er sprake van dat het ene 10 to 20 keer groter is dan het ander. Dat nadert heel dicht de grens dat je dat 'ander' verwaarloosbaar noemt. De juiste terminologie zou dus zijn: vergeleken met fossiele brandstoffen levert kernenergie een bijna verwaarloosbare bijdrage aan de hoeveelheid kooldioxide.
    Merk trouwens op dat de vrijgekomen stof hier heel zorgvuldig neutraal wordt omschreven: 'kooldioxide', in plaats van 'broeikasgas' of iets dergelijks.
  Dat is substantieel, maar elektriciteitsvoorziening vormt ruwweg slechts een kwart van de totale energiesector in Nederland (in de wereld nog minder). De rest wordt gebruikt in transport, verwarming, landbouw en industrie. ...

Zie het punt hier direct boven.
  Het argument dat kernenergie nu een begin kan maken met de inperking van de uitstoot van broeikasgassen, totdat op termijn echt duurzame bronnen zijn ontwikkeld, snijdt weinig hout. Geld dat in de bouw van kerncentrales moet worden gestoken, wordt dan niet aan de ontwikkeling van wind- en zonenergie en andere duurzame bronnen besteed. Die bieden daardoor pas later enig soelaas tegen het broeikaseffect.

Als het argument van geld gebruikt wordt, moet voor de huidige energievoorziening ook de kosten in de toekomst meegerekend worden. Die kosten lopen in de triljarden, omdat niet alleen schade wordt aangericht, maar hele streken inclusief infrastructuur onderlopen en verloren gaan.
  2 Hoe lang kunnen we met het uranium in de wereld toe?
...    Er zit nog elf miljoen ton meer uraniumerts in de grond, maar dat moeilijker winbaar en dus (veel) duurder. Twee eeuwen is volgens experts het absolute maximum. ...

Twee eeuwen lijkt ruim voldoende om alternatieven te ontwikkelen. De huidige kernenergie kan dus wel degelijk gebruikt worden om het huidige gebruik van fossiele brandstoffen, even beperkt in voorraad, ter vervangen.
 
  3 Maakt kernenergie onafhankelijker van het buitenland?

Nee, maar dat doet er niets toe in verband met de kwestie waar het om gaat: het gedeeltelijk onderlopen van Nederland door gebruik van fossiele brandstof.
  4 Is kernenergie zo goedkoop als wordt beweerd?

Bijna onbelangrijk als het alternatief het gedeeltelijk onderlopen van Nederland, en flinke delen van de rest van de bewoonde wereld, door het gebruik van fossiele brandstof is.
  5 Weten we al wat we met het kernafval moeten?

In ieder geval doen we niet hetzelfde als met kooldioxide: gewoon weg laten lopen in de natuur. Er zijn geen bewijzen van een onverantwoord risico bij opslag, terwijl er wel aanwijzingen zijn dat de natuur zelf prima met radioactiviteit overweg kan .
  6 Zijn kerncentrales inmiddels veilig genoeg?

De risico's zijn minuscuul vergeleken bij het risico van het gedeeltelijk onderlopen van Nederland en flinke delen van de rest van de bewoonde wereld door gebruik van fossiele brandstof.
  7 Leidt meer kernenergie ook tot kernwapens?

Nog een risicovraag. Zelfde antwoord.
  8 Hoe denken Nederlanders over kernenergie?
Iets minder negatief dan we ons herinneren van de Brede Maatschappelijke Discussie over kernenergie, in de jaren tachtig. In 2002 bleek uit een NIPO-enquête onder 1131 Nederlanders (opdrachtgever kerncentrale Borssele) dat 4 procent een voorkeur had voor kernenergie boven andere energiebronnen. Een jaar eerder was dat 2 procent. De stijging was te danken aan een gewijzigde opstelling onder 50-plussers, hoog opgeleiden en VVD'ers, aldus de onderzoekers. Zij vinden kernenergie schoner en als bron onuitputtelijk.
    Kernenergie staat, stelde het Rathenau-instituut vorig jaar vast, allang niet meer in het middelpunt van de publieke aandacht. Maar net als eerder is een overgrote meerderheid tegen, als ernaar gevraagd wordt. Driekwart van de ondervraagden zei tegen uitbreiding van het aantal kerncentrales in Nederland te zijn, ongeveer 18 procent was voor. Uit dezelfde verkenning bleek dat Nederlanders relatief weinig bezwaar hebben tegen opslag van kernafval in eigen land.

Een peiling deze week geeft een ander beeld. Borssele mag best wat langer open blijven, blijkt uit de peiling van Maurice de Hond. 66 Procent is voor. Voor nieuwe kerncentrales in Nederland is 47 procent, en maar 43 procent van de ondervraagden is tegen. In het artikel worden eerst uitvoerig de oude gegevens besproken en pas in de laatste alinea worden de nieuwste uitkomsten van onderzoek naar de publieke opinie genoemd. Daarmee zijn die eerdere cijfers volkomen achterhaald. De auteurs vonden het niet nodig de reden van die opmerkelijke omslag te bespreken. Die reden is voor de hand liggend: de toenemende zorgen bij de bevolking over de gevolgen van de waarneembare opwarming van de aarde.
  9 Wie willen er eigenlijk nieuwe kerncentrales?
Een deel van de bevolking dus, al is het (nog) geen meerderheid. De milieubeweging is natuurlijk tegen, inclusief de politiek. Namens het CDA het minister Bot weten niet langer dogmatisch tegen te willen zijn, vooral omwille van Europese autonomie. Minister Brinkman (D66) van EZ is een verklaard voorstander. Milieu-staatssecretaris Van Geel (ook CDA) wil, liet hij deze week weten, praten over het open houden var Borssele na 2013. De VVD is ronduit vóór kernenergie.
    De energiesector zelf is overigens huiverig. Energiebedrijven staan gereserveerd tegenover de bouw van nieuwe centrales. Die duurt tien jaar en de kosten zijn circa twee miljard euro per centrale. Zeker in een geliberaliseerde markt voelen ze meer voor kleinschalige bronnen die minder kapitale investeringen vergen.

Dit is het aloude argument van "de vijanden van mijn vijanden zijn mijn vrienden". De VVD is er voor, wij zijn tegen de VVD, dus wij moeten er tegen zijn. Een emotioneel effectief, en zeer onjuist argument. Dit is zonder meer misleiding.
  10 Kan Borssele wel open blijven na 2013?
Ja, dat kan. De eigenaar stelt dat hij een vergunning heeft voor onbepaalde tijd en dat betekent dat de kerncentrale mag blijven draaien zo lang dat veilig is.

Het is niet alleen de eigenaar die dit stelt (dan is ook een andere stand van zaken mogelijk), het is doodgewoon zo. De gebruikte woordkeuze leidt tot onjuiste informatievoorziening.
    Conclusie: De meeste gebruikte argumenten zijn onjuist zodra je kern van de zaak erbij betrekt: de relatieve schade aan het milieu, de schade aan de aarde. Er zijn ook meerdere voorbeelden van het gebruik van woorden ten einde de lezer te leiden naar een bepaalde conclusie; men zou dit ook misleidend kunnen noemen.
    Dit artikel is de welopgeleide en goed geïnformeerde vorm van de campagne tegen kernenergie. Als zodanig is het een zeldzaamheid, omdat de campagne meestal gevoerd wordt met behulp van onderbuikgevoelens via bijvoorbeeld de associatie met kernwapens en gevaarlijke onzichtbare straling.

En de usual suspects blijven doorgaan met hun onderbuikverhalen. Usual suspect nummer 1 (de Volkskrant, 08-09-2005, van een verslaggever):
  Borssele blijft nog tot 2033 open

Tussentitel: 'Dit is een gevaarlijk experiment met een stokoude reactor'

De kerncentrale in het Zeeuwse Borssele blijft zeer waarschijnlijk tot 2033 open. Dat is twintig jaar langer dan gepland. ...
    De kerncentrale Borssele dateert uit 1973 en had een verwachte levensduur van dertig jaar. Door extra investeringen kan die worden opgerekt. Om de veiligheid van de reactor te garanderen, sluit de staat een contract met EPZ, Essent en Delta. De veiligheidseisen zijn dan afdwingbaar bij de rechter.    ...
    De linkse oppositie wil Borssele echter zo snel mogelijk sluiten. PvdA-Kamerlid Samsom spreekt van ‘een gevaarlijk experiment met een stokoude reactor. De oudste die ooit is gesloten was 46 jaar oud. Borssele blijft zestig jaar in gebruik.’    ...
    GroenLinks vindt het kwalijk dat het kabinet een contract sluit met de energiemaatschappijen. Zo worden opeenvolgende kabinetten ook gedwongen de centrale open te houden.    ...

De linksen.
  ...    Greenpeace is woest en overweegt een gang naar de rechter: ‘Dit is het ultieme dieptepunt in het milieubeleid van dit kabinet.’    ...

Usual suspect nummer 2: Greenpeace.

En usual suspect nummer 1 en 2 (de Volkskrant, 19-10-2005, Kartika Liotard, lid van het Europees Parlement voor de SP en rapporteur Klimaatsveranderingen voor de Milieucommissie):
  Kernenergie helpt niet tegen opwarmen aarde

De lobby voor kernenergie als instrument tegen klimaatverandering roert zich. Kartika Liotard wijst erop dat het Europees Parlement zich daar tegen heeft gekeerd.

Kernenergie raakt door de huidige energiecrisis weer in zwang en wordt in sommige politieke en technocratische kringen weer bon ton. Nadat ze jaren in het verdomhoekje heeft gezeten, duiken nu overal weer belangenorganisaties, studieclubs en discussiefora op die tot doel hebben het taboe op kernenergie weg te nemen en het draagvlak voor deze energievorm te vergroten. ...

Niet een tiende van de "linkse clubjes die rabiaat tegen kernenergie zijn en de dienst utmaken in de media.
    Die kop is een keiharde leugen.
      Door het klimaatprobleem heeft kernenergie nu opeens weer de wind mee. ...

Omdat het de enige optie is om er snel iets substantieels aan te doen:
  ...Internationaal bekende wetenschappers als Charpack en Lovelock laten geen gelegenheid onbenut om op kernenergie te wijzen als enige oplossing voor het broeikaseffect. ...

Des te meer reden voor de alfa-linkse-leugenaars ...
  ... Des te meer reden voor de tegenstanders van kernenergie om waakzaam te zijn en de halve waarheden van de kernlobby aan de kaak te stellen. ...

... om hun mediacampagne verder op te rakelen.
  ...    Er kleven te veel gevaren en bezwaren aan kernenergie ...

Er kleven nog veel meer bezwaren aan fossiele energie en er is geen zicht op een andere optie om er iets substantieels aan te doen, want ...
  ...    Om het klimaatprobleem en de energiecrisis op te lossen moeten we investeren in duurzame energieopwekking uit wind, zon en water. En verder moeten we vooral minder consumeren en een oplossing vinden voor ons bovenmatige energiegebruik. ...

... is allemaal al decennia lang bewezen niet in de verste verte substantieels bij te dragen.
  ... De scenario's van Greenpeace en andere milieuorganisaties bewijzen dat we ook zonder kernenergie de uitstoot van broeikasgassen kunnen terugdringen. ...

.., dus vervallen we maar in directe gore leugens.
    Die Kartika Liotard is hier nog toevallig bij de SP, maar dat zou ze ook snel verlaten voor de GroenLinks leugenaars
    Wat Liotard hier doet, als zoveelste, is zeggen: Oké, er is kennelijk een probleem met kooldioxide-uitstoot, maar wat er ook gebeurd, kernenergie is een veel groter gevaar. Dit gaat gepaard met de leugens van Greenpeace: het is op het moment absoluut niet mogelijk het huidige energieverbruik te halen uit alternatieve energie. En het niet-vermelden van de enorme gevaren van fossiele energie
    Overigens is de aperte leugen in de kop vermoedelijk afkomstig van de Volkskrant, als vertegwoorodiger van de kernenergie-hatende alfa-"linkse" "de media".

Naast de usual suspects zijn er ook nog aparte gevallen, die vermoedelijk op de wagen springen omdat ze weten dat hetmedia-aandacht oplevert (de Volkskrant, 29-04-2005):
  Van Geel zinspeelt op openhouden Borssele

Eerder leek Van Geel nog vast te houden aan regeerakkoord, waarin staat Borssele in 2013 dicht moet. Nu vindt hij dat er vooral nadelen aan kleven. Dat blijkt uit een brief die hij vandaag naar de Tweede Kamer stuurt.    ...
    Van Geel wijst erop dat de veiligheid in de kerncentrale ook na 2013 is gegarandeerd. Enkele nadelen (radioactief afval, terrorisme, kernwapenwedloop) noemt hij kort, om daar aan toe te voegen dat er verschillend over wordt gedacht. ...
    GroenLinks is verontwaardigd. Kamerlid Duyvendak: ‘Wie de centrale wil openhouden vanwege minder CO2-uitstoot ruilt het ene milieuprobleem in voor het ander. Namelijk dat het zeer radioactieve kernafval de komende generatie blijft achtervolgen.’

Het bijzondere is dat Van Geel van het CDA is. GroenLinks Kamerlid Wijnand Duyvendak komt ook nog tot een reusachtige ontdekking: dat een kerncentrale het ene milieuprobleem inruilt voor het andere. Maar het komt niet in hem op dat dat inruilen twee kanten heeft: dat geen-kerncentrale ook het ene milieuprobleem inruilt voor het andere. Aan de lezer de keuze of dit een toppunt is van kortzichtigheid, of gewoon een kwestie van een enorm bord voor de kop. Kamerlid Diederik Samsom, hier nog niet langsgekomen, woordvoerder van de PvdA in dit soort kwesties, maakt precies dezelfde fouten. Kamerlid Samsom heeft zijn indoctrinatie opgedaan werkende voor Greenpeace.

Middels nam de klimaatbeweging voortdurend in kracht toe, voornamelijk omdat de cijfers aangevuld werden met beelden - beelden van de verdwijnende gletsjers in Zwitserland en de Andes en de verdwijnende sneeuwkap van de Kilimanjaro uitleg of detail . En door het 'overlopen' naar dit kamp van de eerste persoon uit de wereldwijde oligarchie: voormalig Amerikaans vice-president Al Gore. Vermoedelijk aangestoken door één van de lezingen van Gore, door er ineens dit op (de Volkskrant, 30-11-2005, van correspondent Peter de Waard):
  Blair geeft kernlobby ineens alle gelijk

In 2003 was hij een uitgesproken tegenstander van kernenergie, nu is Tony Blair om: Groot-Brittannië moet meer stroom uit kerncentrales betrekken. Om het land daarvoor rijp te maken zwengelde hij daarvoor dinsdag eigenhandig het debat aan.

Het is Blairs jongste metamorfose. Twee jaar geleden had Blair het debat hierover juist afgesloten, omdat kernenergie dit land niet zou passen. Maar sinds die tijd is er veel veranderd.
    De olievoorraden in de Noordzee blijken minder groot dan was gehoopt. Groot-Brittannië moet nu al gas importeren en binnenkort ook olie. Daarnaast wil het land voor zijn energie-importen niet volledig afhankelijk zijn van het roerige Midden-Oosten. En ten slotte lijkt het probleem van kernafval internationaal minder groot dan dat van de uitstoot van CO2.
    Blair heeft nog geen besluit genomen, maar wil daar niet te lang mee wachten. Daarom begon hij gisteren persoonlijk het nationale debat dat de komende tijd hoog zal oplopen. Niet alleen groeperingen als Greenpeace zijn fel gekant tegen kernenergie, ook de achterban van zijn eigen partij en een aantal van zijn eigen ministers hebben bedenkingen. ...
    ‘De energieprijzen zijn gestegen, de energievoorziening is in gevaar en klimaatverandering noopt ons tot urgent ingrijpen.’ In 2020 zal 30 procent van de huidige energievoorziening in Groot-Brittannië verdwenen zijn als gevolg van het sluiten van oude kern- en kolengestookte centrales. ‘Duurzame energie kan dit hele tekort niet opheffen’, aldus Blair.

Merk overigens op dat dit in een heel ander land is, maar met precies dezelfde positionering aangaande kernenergie: de "linksigen", zijnde de meest rabiate alfa's, zijn er het meeste tegen.
    Ter voltooiing van dit deel van het argument, ook nog een bericht uit Duitsland (de Volkskrant, 15-07-2008, van correspondent Sander van Walsum):
  Stemming in Duitsland tegenover kernenergie slaat om

Binnen CDU/CSU gaan stemmen op om het besluit alle centrales te sluiten te herzien.

Het zou zomaar kunnen gebeuren dat de Bondsdagverkiezingen van september 2009 het karakter aannemen van een referendum over kernenergie. Binnen CDU/CSU gaan – steeds luider – stemmen op voor een herziening van het uit 2003 stammende besluit om voor 2023 alle Duitse kerncentrales (nu nog zeventien stuks) te sluiten.
    Een enkele christen-democraat, zoals CSU-leider Erwin Huber, durft zelfs hardop te pleiten voor een uitbreiding van de nucleaire capaciteit. Tot voor kort zou die stellingname aan politieke zelfmoord zijn gelijkgesteld. ...
    Onder invloed van de stijgende prijzen van minerale brandstoffen is de negatieve stemming tegenover kernenergie in korte tijd gekenterd: bijna de helft van de Duitsers wil de bestaande centrales in bedrijf houden. Daarmee is, aldus de Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), een bres in de anti-nucleaire consensus geslagen. ...
    Voor de SPD heeft de Atomausstieg sinds de Tsjernobyl-ramp in 1986 echter de kracht van een gebod. ...
    Het is typerend voor de toestand van de SPD dat een 81-jarige oud-minister – Erhard Eppler – de partij daaraan moest herinneren. In der Spiegel suggereerde hij de bestaande kerncentrales in bedrijf te houden in afwachting van de ontwikkeling van alternatieve (en schone) energie. Om de pijn van deze knieval voor de realiteit te verzachten, zou in de grondwet te bepaling moeten worden opgenomen dat Duitsland geen nieuwe centrales bouwt. De partijleiding van de SPD heeft deze suggestie overgenomen.    ...

In het artikel wordt melding gemaakt van het ongeluk met de kerncentrale in Tsjernobyl als reden voor het afzweren van kernenergie. Daar tegenover staat dat Duitsland in het laatste decennium zeer zware schade heeft geleden door voorheen ongekende overstromingen, zonder enige twijfel veroorzaakt door de veel grotere weersextremen samengaande met de klimaatomslag. Deze zeer veel grotere schade (ten gevolge van Tsjernobyl was er eigenlijk geen noemenswaardige schade) is geen aanleiding voor wat voor fossiele-brandstof-angst dan ook. De angst ten gevolge van Tsjernobyl is dus vergelijkenderwijs een zeer zware overreactie. Het is hysterie!
    Merk op dat dit laatste artikel van drie jaar later stamt dan dat ervoor - de berichtgeving is in die tijd niet bijgehouden, maar er viel ook weinig nieuws te bespeuren: de alfa's bleven dominant en de stemming bleef keihard tegen kernenergie. Wat blijkt uit de volgende reactie op dit soort berichten (de Volkskrant, 11-09-2008, door Paul Kalma en Diederik Samsom):
  Nucleaire energie is nu geen goede keuze

Het debat over kernenergie moet niet langer in termen van goed of fout worden gevoerd, zo betoogde Bert Wagendorp (het Vervolg, 6 september).
    Daar zijn wij het beiden (door de auteur curieus genoeg als voorstander respectievelijk tegenstander gekwalificeerd) van harte mee eens.
    Kernenergie is geen gedoemde techniek. En een verbod op verder onderzoek op dit gebied, dat de Partij van de Arbeid twintig jaar geleden nog in haar programma had staan, is een vorm van obscurantisme. Maar dat wil allerminst zeggen dat ze op dit moment een goede keuze is. ...

En de rest van het artikel keert zich op de bekende manier keihard tegen kernenergie - een uitgeschreven vorm van de "Ja, maar ..."-truc . Hetgeen valt af te leiden uit de volgende reactie op de Volkskrant-website:
  Een burger schreef op 11-09-2008 14:16
@ Paul Kalma en Diederik Samsom

Doet u eens een risico-analyse. Wat is het risico en wat is de kans dat dit risico zich daadwerkelijk manifesteert?

- Hoe groot is de kans dat er een kernramp ontstaat bij de huidige stand van de techniek?
- Hoe groot is de kans dat die kernramp in de ons omliggende landen ontstaat, met gevolgen voor Nederland?
- Wat is het verschil in risico tussen het importeren van "groene stroom" uit kernenergie en eigen opgewekte kernenergie?
- Hoe groot is het risico op milieurampen met "schone" fossiele alternatieven?
- Hoe groot is het risico dat brandstofbesparende maatregelen geen soelaas bieden?
- Hoe groot is het risico dat er geen duurzame alternatieve energiebronnen ontwikkeld kunnen worden, die onze huidige fossiele brandstofconsumptie kunnen vervangen?
- Hoe groot is het risico op wereldwijde instabiliteit en/of oorlog bij het aanhoudend blijven pompen van grote sommen geld in regimes in Rusland en het Midden-oosten?
- Hoe groot is het risico dat de wereldeconomie inklapt bij steeds grotere schaarste aan fossiele brandstoffen en oplopende prijzen?
    Geeft u maar eerlijk toe. U heeft geen flauw idee.
    Blijf maar rustig hameren op dit ene risico en maak vooral geen verantwoorde risico-afweging op basis van wetenschappelijke consensus. Feiten zijn er namelijk nauwelijks bij dit energievraagstuk.

Amen.

Er worden weer wat jaren overgeslagen, tot aan de ramp met de kerncentrale in Fukushima. Hoewel, zoals uitgelegd verderop, die ramp weinig met kernenergie te maken heeft, was dat natuurlijk aanleiding voor een eindeloze reeks anti-kernenergie propaganda. Allemaal gebaseerd op nog steeds hetzelfde misverstand. Hier een enkel voorbeeld, dat aangeeft hoe diep het misverstand zit (de Volkskrant, 07-04-2012, door Martijn van Calmthout):
  Interview: Wim Turkenburg

Van Tsjernobyl tot Fukushima en Borssele II: als het om kernenergie gaat kan Nederland zelden om de Utrechtse energiehoogleraar Wim Turkenburg heen. Hij is niet tegen, wel zeer kritisch. Altijd geweest, zegt hij aan de vooravond van zijn afscheid. 'Deze generatie centrales moet je niet willen bouwen.'
...    We deden zo ongeveer de eerste studies ter wereld naar de opslag van CO2 in de bodem: CCS. Ik sprak erover in 1990 op een conferentie in de VS ...

Frusterend om zo goed te weten hoe het moet, en het dan toch niet te zien gebeuren?
'Zeker. Ik kan je voorrekenen dat CO2-opslag van levensbelang wordt, ook voor gas en biomassa trouwens. Dat we nog deze eeuw viermaal zo efficiënt met onze energie zouden kunnen omgaan, zonder welvaartsverlies. Ieder jaar een paar procent, en je bent er. Huishoudens kunnen tienmaal zo zuinig, verkeer viermaal, de industrie zeker tweemaal. In vorige kabinetten was dat zelfs beleid. Dat hadden we toch maar voor elkaar gekregen.'

Maar het gebeurt vervolgens niet.
'Nee, we halen met veel pijn en moeite de helft en praten toch weer over meer kernenergie. Er ontbreekt een centraal gevoel van prioriteit. De markt pakt dit niet op. Waarom zou ze ook? Energiebesparing moet je groot aanpakken, als de overheid in de crisis toch ergens in moet investeren, doe het dan daar.'

Goed plan, maar het gebeurt niet.
'Omdat zoiets een sterke overheid vergt. En daar houden we momenteel niet zo van. In navolging van Amerikaanse excessen als de Tea Party vinden we dat de overheid zich nergens mee moet bemoeien. Zo van: als ik energie wil gebruiken doe ik dat gewoon. Weerstand tegen klimaatbeleid is naar mijn idee goeddeels terug te voeren op de weerstand tegen een sterke overheid.'    ...

Wim Turkenburg is niet tegen kernenergie. Maar daarover is hij wel kritisch. Hij is wel voor CO2-opslag, een alternatief voor kernenergie. Daarover is hij niet kritisch. Dezelfde asymmetrie als altijd.
    Want was hij wel kritisch geweest, dan had hij onmiddellijk opgemerkt dat CO2 in dusdanig grote hoeveelheden vrijkomt bij het verbranden van fossiele brandstof, dat het volkomen economisch onhaalbaar is dit in substantiële hoeveelheden te doen. Om heel precies te zijn: de natuur heeft er tientallen miljoenen jaren over gedaan om die CO2 op te slaan, en daarvoor de hele aarde gebruikte uitleg of detail . Kortom, energiehoogleraar Wim Turkenburg die "niet tegen kernenergie is", is bezeten door dezelfde eenzijdigheid, dezelfde blindheid, als de hele alfa-intellectuele elite. Vermoedelijk is hij doodgewoon gehersenspoeld geraakt door die alfa-intellectuele elite. Hierbij herinneren we aan de eerdere reactie van "Een burger" op het stuk van Diederik Samsom.
    En om aan te tonen dat het helemaal niet moeilijk is om ook even naar de andere kant te kijken, nog zo'n reactie (de Volkskrant, 01-07-2013, ingezonden brief van Sander Oldenhof, Almere):
  Kernenergie redt levens

Sinds de Fukushima kernramp in 2011 is de publieke en politieke mening over kernenergie verslechterd. Dit heeft ertoe geleid dat sommige landen hun bouwplannen voor nieuwe centrales hebben gestaakt en worden de werkzame centrales langzaam uitgefaseerd.
    Dat het opwekken van kernenergie en het verwerken van kernafval niet zonder risico's zijn en dat het impact heeft op het milieu is wel duidelijk, maar hoe verhouden die risico's zich ten opzichte van onze conventionele energiebronnen, zoals kolen en olie? Recent onderzoek gedaan aan onder andere de Universiteit van Columbia toont aan dat er door middel van energiewinst met kerncentrales in plaats van fossiele brandstoffen juist mensenlevens worden gespaard.
    Door onze energie in de periode 1971-2009 deels met kerncentrales te winnen, bleek dat er 1,84 miljoen mensen.minder zijn gestorven aan aandoeningen die zijn gerelateerd aan luchtvervuiling. Daarnaast is er 64 gigaton minder aan broeikasgassen uitgestoten. Een aan luchtvervuiling gerelateerde dood is natuurlijk moeilijk definieerbaar, maar het neemt niet weg dat we de rol van kernenergie in de toekomst misschien moeten heroverwegen. Helemaal als we het effect van broeikasgassen op de klimaatverandering in ons achterhoofd houden, zou kernenergie wellicht kunnen functioneren als buffer tijdens de overstap naar duurzame energiebronnen.

Ach jee ...
    En dat is natuurlijk nog maar één enkel negatief effect van de gevolgen van het gebruik van fossiele brandstoffen. Dit doet denken aan een soortgelijke situatie uit de luchtvaart: bij een vliegramp waren er kinderen gestorven omdat ze op schoot bij moeder zaten. Na een campagne werden aparte stoelen voor kinderen verplicht gesteld. Een koele berekening achteraf liet zien dat dit extra kosten meebracht voor ouders, en die ouders daardoor, gemiddeld, vaker de auto namen, en dat daardoor, door auto-ongelukken, meer kinderen doodgingen dan bij vliegongevallen.
    Met als les: de goed zichtbare verliezen moeten afgewogen worden tegen minder goed zichtbare verliezen bij invoering van een alternatief.
    Oftewel: de goed zichtbare verliezen ten gevolge van kernenergie moeten afgewogen worden tegen minder goed zichtbare verliezen ten gevolge van fossiele brandstof. En de weigering dat te doen, is stompzinnig, en crimineel indien gewaarschuwd.
    En een kernramp in Fukushima is niets vergeleken bij een globale klimaatramp. En niets staande voor een verschil van miljoenen malen en meer.
    Oké, de argumenten zijn dus duidelijk, en ook al lang geleden benoemd. het belangrijkste zijnde: je moet kijken naar alle of op zijn minst zo veel mogelijk factoren. Iets dat eigenlijk iedereen weet. Datgene dat de uitvoering van zulke bekende kennis tegenhoudt, moet dus een diepliggende blokkade zijn. Een psychologische blokkade - iets in de geest. Een psychologische blokkade die vrijwel ieder lid van de groep hier aangeduid met alfa's gemeen heeft. een clou daarvan staat al in het interview met energiehoogleraar Turkenburg:
  Frusterend om zo goed te weten hoe het moet, en het dan toch niet te zien gebeuren?
'Zeker. Ik kan je voorrekenen dat CO2-opslag van levensbelang wordt, ook voor gas en biomassa trouwens. ...

Maar het gebeurt vervolgens niet.
'... Energiebesparing moet je groot aanpakken, als de overheid in de crisis toch ergens in moet investeren, doe het dan daar.'

Goed plan, maar het gebeurt niet.
'Omdat zoiets een sterke overheid vergt. En daar houden we momenteel niet zo van. In navolging van Amerikaanse excessen als de Tea Party vinden we dat de overheid zich nergens mee moet bemoeien. Zo van: als ik energie wil gebruiken doe ik dat gewoon. Weerstand tegen klimaatbeleid is naar mijn idee goeddeels terug te voeren op de weerstand tegen een sterke overheid.'    ...

Turkenburg verklaart dus de weerstand tegen zijn plannen met een weerstand tegen een sterke overheid. Die weerstand tegen een sterke overheid is iets dat in het hoofd zit bij iedere individu dat dat behoort tot de groep die zich tegen klimaatbeleid verzet.
    Dit soort proces speelt ook een cruciale rol bij  kernenergie. Te illustreren met de ramp in Fukushima.
    De directe oorzaak van de ramp in Fulkushima had niets met kernenergie te maken, maar was een een tsunami. De eerste indirecte oorzaak had ook niets met kernenergie te maken, maar met slechte planning: het bouwen van een kerncentrale direct aan de kustlijn zonder verdediging daar waar aardbevingen en tsunami's gewoon zijn. De tweede indirecte oorzaak had ook niets met kernenergie te maken, maar met slechte management van de situatie na de tsunami door het Japanse bedrijf dat de centrales in bezit had. En de derde indirecte oorzaak had ook niets met kernenergie te maken, maar met slecht Japans crisismanagement na de tsunami door specifiek Japanse sociaal-culturele kenmerken.
    Indirecte oorzaken twee en drie hebben een gemeenschappelijk oorzaak: dat de kerncentrale in handen was van een bedrijf. Een bedrijf heeft winstoogmerken, en veiligheidseisen zijn de vijanden van winst. Oftewel: veilige kernenergie kan alleen als de kernenergie in handen is van de overheid.
    Oftewel: veilige kernenergie vereist net zozeer een sterke overheid als energiemaatregelen - van welke soort dan ook.
    Als je dus constateert dat weerstand tegen klimaatbeleid goeddeels is terg te voeren op de weerstand tegen en sterke overheid, stel je ook meteen dat de weerstand tegen kernenergie is terug te voeren tegen een sterke overheid.
    Maar de weerstand tegen kernenergie zit nog dieper. Want waar energiemaatregelen in principe sociaal neutraal zijn, is veilige kernenergie dat niet. want veilige kernenergie gaat nog steeds over veiligheidseisen. Dat wil zeggen: eisen die de techniek stelt aan het gedrag van mensen. In een parafrase van een vrij bekend voorbeeld : "De ingenieur zegt dat het niet kan, en de manager zegt: zet je managerspet op". Waarna de spaceshuttle verongelukt omdat de manager gelijk kreeg, zoals vrijwel altijd, en het in werkelijkheid inderdaad niet kon - zoals ook vrijwel altijd als de ingenieur het zegt. De manager hanteert het alfa-denken: "De werkelijkheid is maar een mening en de mening van de baas gaat boven die van de ondergeschikte", en de ingenieur hanteert het bèta-denken: "Het doet er niet toe wat je denkt of wie de baas is, de werkelijkheid gaat voor" .
    De ingenieur zegt: "We moeten die centrale wat hogerop bouwen, en een extra veiligheidsvoorziening in de vorm van koelwatertanks boven de centrale erbij bouwen", en de manager zegt "Dat is te duur"
    De weerstand van de alfa's tegen kernenergie hebben ze dus omdat ze beseffen dat kernenergie een maatschappij vereist waarin zij niet de baas zijn. Dus zijn ze bereid en in staat om een flink deel van hun natuurlijk wel aanwezige rationele brein af te sluiten voor alles dat in die richting wijst, volgens het proces dat ook gelovigheid en ideologie mogelijk maakt.
    Dan rest nog de vraag waarom dit ook geldt voor het "linksige" contigent onder de alfa's. Dat is omdat dit linksige contigent sterk bevangen is voor een voorkeur voor wanorde en chaos, en nog veel meer met de bijbehorende zeer sterke afkeur voor orde en netheid uitleg of detail . En een maatschappij met een sterke overheid waarin wetenschappelijke overwegingen winnen van de willekeur van zomaar een opinie, doet ze onmiddellijk denken aan orde en netheid. Waar ze dus een instinctieve weerzin tegen hebben.

De klimaatopwarming en het energietekort ten gevolge van de oorlog in Oekraïne beginnen nu toch een beetje "vruchten" af te werpen. Er mag iemand betogen voor kernenergie in de Volkskrant. Maar het belangrijkste wat er van zijn verhaal te leren valt, is iets anders (de Volkskrant, 08-10-2022, door Marco Visscher):
  Schade aan kerncentrale hoeft geen ramp te betekenen

Met het wapengekletter rond de kerncentrale bij Zaporizja in Oekraïne dook meteen het schrikbeeld op van een immense nucleaire ramp. Een overtrokken reflex, betoogt Marco Visscher, auteur van Waarom we niet bang hoeven te zijn voor kernenergie.

Een tijdje terug viste ik uit mijn archief een artikel over de 'verontrustende terugkeer' van kernenergie. Tijdens een klimaatconferentie had 'de nucleaire industrie' het namelijk gewaagd om kernenergie te presenteren als 'een 'veilige en schone' manier om elektriciteit op te wekken'.
    Toen ik die woorden schreef, in 2000, moest ik er niets van hebben. Ik verwees naar 'het overweldigende bewijsmateriaal dat kernenergie niets goeds te brengen heeft voor mens en natuur'. Mijn slotzin: 'Nu is het tijd om de nucleaire industrie om zeep te helpen, voordat ze de 21ste eeuw kan vergallen.'
    Langzaam verdween mijn instinctieve afkeer van kernenergie. Door de jaren heen kreeg ik waardering voor het nut van CO2-vrije energie die, anders dan windmolens en zonnepanelen, niet afhankelijk is van het weer of van gascentrales. ...
    De argwaan was echter niet helemaal verdwenen. Het kan toch flink misgaan... Nog in 2018 was ik voorzichtig toen ik op de laatste pagina's van mijn boek De energietransitie opperde of kernenergie een optie was. 'Veiligheid blijft een heikele kwestie', schreef ik, en 'de impact van een ongeval kan enorm zijn'. Jubelend was ik allerminst. Maar wanneer ik als spreker bij symposia over het klimaatbeleid voorstelde om kernenergie te overwegen, liepen mensen weleens boos de zaal uit. Een keer riep iemand onophoudelijk: 'U bent een leugenaar!'
    Om te onderzoeken wat wij nu met kernenergie moeten doen (en wat kernenergie met óns doet), ging ik een boek schrijven over de opkomst, ondergang en terugkeer van kernenergie. Gaandeweg leerde ik dat de werkelijkheid vaak botst met de beeldvorming. Sterker, veel van wat we denken zeker te weten, zit precies andersom. Het werd duidelijk wat de titel moest zijn: Waarom we niet bang hoeven te zijn voor kernenergie.    ...

Een helder beeld van de propaganda, gaslighting en terreur uitgeoefend door de stompzinnige alfa-intellectuele meute die bang was voor iets dat ze niet begrepen.
    Terwijl de cijfers allang ter beschikking lagen:
  ...    In maart 2011 werd Japan opgeschud door een aardbeving, gevolgd door een onwaarschijnlijk zware zeebeving. Golven van tien tot wel veertig meter hoog raasden over land. Auto's, huizen en complete dorpen spoelden weg. In het natuurgeweld stierven bijna twintigduizend mensen.
    Bij de Daiichi-kerncentrale in Fukushima schakelden de reactoren vanzelf uit, maar er was een probleem. De stroom was uitgevallen, dus het water kon niet worden rondgepompt voor de koeling van de nog altijd hete splijtstofstaven. Een meltdown dreigde. En jawel, na een paar dagen was er een meltdown in drie reactoren. Tot in Tokio aan toe sloegen mensen op de vlucht. Weg hier!
    Een evacuatie was toen al in gang gezet. Nog maandenlang kregen mensen ineens te horen dat ze moesten verhuizen. Bij elkaar ruim 150 duizend mensen verlieten huis en haard. Pas vele jaren later, na een peperdure schoonmaakactie, keerden de eersten terug.    ...
    We pakken de beide rapporten erbij die komen van dé autoriteit: Unscear, het wetenschappelijk comité van de Verenigde Naties over straling. Het kernongeval, zo wordt duidelijk, gaf de volksgezondheid een flinke knauw. In 2014 berichtten de auteurs over 'effecten als depressiviteit en posttraumatische stress'. In 2022 voegden ze daar aan toe: overmatige angst, drankproblemen, hoge bloeddruk, obesitas, diabetes en iets wat ze 'nadelige psychologische gezondheidseffecten bij kinderen en hun moeders' noemen.
    Er is ook goed nieuws. In Japan, zo lezen we in het jongste rapport, komen aangeboren afwijkingen of hart- en vaatziekten niet ineens vaker voor. De toename van schildklierkanker wordt geheel toegeschreven aan grootschalige monitoring. Er is geen toename van leukemie, borstkanker of welke andere vorm van kanker dan ook die kan worden gerelateerd aan straling.
    Komt die toename later nog dan? Nee, aldus Unscear. De stralingsdosis die de bevolking opliep, is namelijk 'laag of zeer laag'. Bij de mensen die moesten evacueren, ging het dat eerste jaar om niet meer dan 10 millisievert. Dat is ruwweg wat we ontvangen bij een CT-scan van de buik. Dit is niet iets waarom iemand zich ongerust hoeft te maken.
    Van de 25 duizend hulpverleners die na de meltdown in de kerncentrale werkten, overschreden er volgens Unscear een aantal de grens van 100 millisievert. Zij lopen nu een toegenomen risico om in de komende decennia te overlijden aan kanker. Hoeveel die kans toeneemt, is uitgerekend: bij 100 millisievert stijgt die kans van 30 procent naar 30,5 procent, bij de hoogst opgelopen dosis van bijna 700 millisievert stijgt die kans naar 33,5 procent.
    Politici en advocaten harrewarren er nog over, maar de wetenschap is duidelijk: het aantal stralingsdoden vanwege Fukushima is nul.    ...
    Wacht... Ja, dát is het! Er zijn natuurlijk geen stralingsdoden in Fukushima dankzij de evacuatie.
    Nee, dat is niet het geval. Het stralingsniveau in de wijde omtrek was altijd al vrij onschuldig. De mensen mochten pas terug als het niveau hoogstens 1 millisievert hoger was dan voorheen. Maar straling is altijd al overal om ons heen. Het komt uit de bodem en de kosmos. Het zit in ons voedsel en in bouwmaterialen. Op de ene plek is de achtergrondstraling hoger dan op de andere plek. Dat veilig geachte stralingsniveau in Fukushima ligt ónder het stralingsniveau waar ontelbare miljoenen mensen in Finland, Tsjechië, Engeland, Brazilië, China, India, Australië, Iran en tal van andere landen iedere dag mee leven, zonder nadelige effecten voor hun gezondheid.
    Moeten we hen dan óók evacueren?
    Zoals, ahum, wel vaker bij kernenergie zit het andersom: in Japan vielen doden vanwege de evacuatie. In de wanorde stierven al snel 'meer dan vijftig ziekenhuispatiënten' en 'meer dan honderd bejaarden', luidt het harde oordeel van Unscear. Zij konden de chaos niet aan, of waren per ongeluk achtergelaten in hun kamer, waar ze uitdroogden en wegkwijnden. Bij anderen werd de opgebouwde stress te veel. Negen jaar na de ramp bepaalde de Japanse overheid voor een drietal provincies het aantal doden vanwege de evacuatie en de bijkomende stress op 3.711.    ...

En de oorzaak van deze ramp van 3.711 doden:
  ...    Mijn vakgenoten spelen een kwalijke rol in de beeldvorming. Journalisten schrijven over kernenergie alsof het onheil op de loer ligt. In de berichtgeving uit maart 2011 dwarrelde de tsunami met haar duizenden doden al snel naar de achtergrond. De aandacht verschoof van de natuurramp naar de kernramp. Wie de berichten uit die dagen terugleest, wordt gegrepen door de voortdurende dreiging van gevaar. De Japanse bevolking lijkt gedoemd.    ...

De terreur van de alfa's in de media.
    En ze gaan er mee door:
  ...    In september - mijn boek moest nu echt naar de drukker - bracht het IAEA een rapport uit over de laatste inspecties bij de kerncentrale van Zaporizja, die inmiddels niet meer levert aan het stroomnet. In het spotlicht van alle aandacht sprak topman Grossi gewichtig: 'Er kan iets heel, heel rampzaligs gebeuren.' De Telegraaf kopte dat een 'kernramp dreigt', het Algemeen Dagblad dat een 'nucleaire catastrofe dreigt'. Dat blijft hangen.
    In het rapport zelf stond dat alle veiligheidssystemen het gewoon doen. Eigenlijk was de schade vrij minimaal. Maar ja, de waarheid over kernenergie is zo schokkend weinig sensationeel, dat die zelden wordt opgemerkt.    ...

De terreur van de alfa's in de media.
    De misdadige terreur van de alfa's in de media.
    De massa-misdadige terreur van de alfa's in de media.
    Het lot dat Pol Pot voor ze had: bril af en naar het werkkamp, is nog ruim te goed voor ze.


Naar Alfa denken, anti-bèta , of site home .

jul.2013