Cultuur, Joods, kwaadaardigheid: Tobi Lakmaker
Ergens begin 2023 dook er in het boekenkatern van de Volkskrant
ineens een snotneuzengezicht op ... :
... , dat bij naspeuringen gedaan in januari
2024, bleek te zijn iets dat zich gemanifesteerd had als "schrijftalent".
Dat dacht deze redactie ook meteen, en draaide snel de bladzijde verder.
Schrijvers ...
Die hebben het maar over één ding.
Een aantal afleveringen later werd meteen een ander vooroordeel bevestigd
(het zal wel de kop zijn geweest die de aandacht trok), want ook
in het in het eigen zieltje graven zijn er gradaties, en dit stonk naar het
solipsisme bekend van lieden als Monster Grunberg
 .
Daar moeten we toch ook iets over noteren, werd destijds al gedacht maar het
kwam er niet van.
Nu dus wel.
Eerst even de synopsis (de Volkskrant, 13-01-2024, column door Tobi
Lakmaker):
Zo, dat was de hoofdzaak.
Dan nu de huidige bijzaak:
En hier de bijbehorende emotionele balans ...
... die je als "nogal in het negatieve" zou kunnen kenschetsen.
En dan kreeg je er op de website dit bij:
"Een kruising tussen Arnon Grunberg en Sander Schimmelpenninck" (
) dacht
deze redactie onmiddellijk, niet geheel zonder alle mededogen.
Tjonge, wat een ellende.
"They shoot horses, don't
they?"
.
Zo, dat was de inleiding, ooit eerder genoteerd in Joden,
neuroticisme
.
Dat blijft nooit zo
onschuldig, heb je dan al gedacht.
Eén van de andere
aspecten (Volkskrant.nl, 14-03-2024, Volkskrant Magazine,
16-03-2024,
column door Tobi Lakmaker):
Zo, de wereld volgens Lakmaker.
Nu de wereld (de Volkskrant.nl,
19-03-2024, ingezonden brief van Rutger Bregman, Houten):
Maar ja, dat is nu juist het sterke punt van schrijvers: dingen uit je
duim zuigen.
Maar ten eerste is het daarbij handig om
die capaciteit te scheiden van de werkelijke wereld om je heen, en ten
tweede om dat duimzuigen niet dusdanig te overdrijven dat de zaken uit de
hand gaan lopen.
Want dat is duidelijk wat er hier
gebeurd is.
Want mogelijk is er sprake geweest bij
Bregman van terloopse aandacht voor Lakmaker cum suis, of misschien zelfs
helemaal niet.
In ieder geval is dat opgeblazen buiten
elke proportie.
Je bent weer helemaal in Het Oude
Testament.
Totaal de grenzen niet weten te stellen.
We moeten weer onoverkomelijk denken aan Philp Roth en zijn Portnoy's
Complaint
.
Zo, en dan nu de aanleiding om dit allemaal te
noteren (Volkskrant.nl, 04-04-2024, Volkskrant Magazine, 06-04-2024,
column door Tobi Lakmaker):
Oftewel: het voorgaande was volkomen typisch. En voor de soort
archetypisch.
'... de gevoeligheden die daaraan ten
grondslag lagen ... ' ...
Oftewel: "O, wat ben ik weer
bijzonder ... "
Maar dat is niet wat we bedoelen.
Eerst het bruggetje er naar toe:
Jouw beschrijving van mijn storing is gebrek aan empathie.
Oftewel: empathie is respect tonen voor mijn gestoorde emoties.
En dan komt één van die gestoorde emoties:
En daar hebben we ze: 'bepaalde bevolkingsgroepen'. Eentje uit dit
rijtje onder de definitie in Termen, kort
 :
Ach jee, hij staat er niet eens bij ... Terwijl hij toch heel gewoon is,
maar misschien is 'ie daarom niet eerder opgevallen.
In ieder geval is wel volkomen duidelijk waar T. Lakmaker het over heeft:
allochtonen. Niet-Nederlanders.
Maar hij vindt het
nodig om dat, heel onliterair, toch nog even duidelijk te maken:
Is dat ' racisme en islamofobie' van die 'bepaalde bevolkingsgroepen'?
Retorische vraag.
Aanloopje:
De 'stilzwijgende houding' van wie? (nog een retorische vraag):
En daar zijn ze, in volle glorie: de blanke Nederlanders.
Die dus allemaal doen aan ... :
... oftewel: hier staat de bekende haat voor blanken van alle allochtone
culturen, waaronder dus die van T. Lakmaker: de Joodse.
En ook dat wordt expliciet gemaakt:
Oftwel: De 'racisme en islamofobie' betreft alle blanken.
En voor de volledigheid:
Alle hebben van vooroordelen betreft alleen blanken.
Daar is het 'we'. Nee Lakmaker, jij hoort er niet bij. Jij bent een
allochtone barbaar. Die indeling heb je net zelf gemaakt.
Kijk, daar hoor je dan weer wel bij: jij beschouwt alle blanken en
'zwarte levens, levens van kleur en Arabische levens' als minderwaardig want
niet behorend tot het door Jahweh Uitverkoren Volk.
En
met de gebruikelijke
... herhalingen: het is allemaal de schuld van de blanken.
Tja, want die hebben die beter functionerende maatschappij en cultuur, en
dat is racisme, hè ...
We konden (nog) geen woorden
vinden voor een passende afsluiting.
Het schrijven
hiervan moest ook zeer frequent onderbroken worden om weer even geestelijk
adem te halen.
Oh ja: op de website stond het zo:
Oftewel: "Ik ben een gore Joodse blankenhatende racist".
Duidelijkheid ... We houden er van.
...
Een aantal dagen later kwam
tijdens het koffiezetten, te midden van andere verbazingwekkende
tegenstrijdigheden, de realisatie opzetten dat ook bij Lakmaker sprake was
van een contradictie. Of beter: contra-emotie.
Want
eerst wordt er gejammerd dat er in een interview dingen staan die het
kwetsbare zieltje niet geheel en al goed uitkomen, en even later wordt er
een kleinigheidje: "Geen aandacht van iemand die daartoe geen verplichting
of zelfs aanleiding voor heeft", gebruikt om de "dader" zonder gêne en
beperking in het openbaar aan de schandpaal te nagelen.
En meteen doken natuurlijk in de geest ook die dingetjes op die de Joden in
Palestina doen.
En de rest.
Joden, kennen, net zo min als moslims en zwarten, het begrip "empathie"
niet.
Het uit zich bij ieder op een andere manier,
maar het basisprobleem is hetzelfde. Bij moslims in onbeperkte arrogantie
, bij zwarten in gewetenloosheid
, en bij Joden in
hysterische zelfobsessie.
Naar Joods, kwaadaardigheid
, PC club
, of site home
 ·.
|
