Voor de volledigheid: het zou natuurlijk best andersom kunnen: dan zouden degenen die nu moskeen laten bouwen tegen de allochtonen zeggen: "Prima dat je gaat bidden, en daar staat al een kerk. Is dat niet naar je zin, dan bid je gewoon thuis." Oftewel: aan wie wat opgedrongen wordt, is inderdaad slechts een keuze.

Dat opdringen van de allochtone cultuur aan de autochtonen is in feite een klassenkwestie. Want het opdringen wordt gedaan door besturend Nederland, de midden- en topklassen, en dat deel van Nederland waaraan opgedrongen wordt, is werkend Nederland, de lagere klassen. Ongeveer eenderde die tweederde wat oplegt.

Hier gaat het over die midden- en topklassen die de andere klassen wat willen opleggen. Voor het overgrote deel zijn dit de middenklassen die altijd al de uitvoerende macht van de topklassen zijn geweest. De topklasse houdt zich het meest bezig met het vergaren van geld, en betaald met een deel van de reuachtige winst van bijvoorbeeld de immigratie de middenklasse om dit bij de lagere klassen goed te praten of desnoods op te dringen.

Bij die middenklassen die de lagere klassen de cultuur van immigranten willen opdringen zijn er twee hoofdgroepen: de theoretisch en de uitvoerders. De uitvoerders zijn mensen als burgemeesters (Job Cohen), de theoretici zijn wetenschappers, heel vaak sociologen.

Deze functie van sociologen en dergelijke om vreemde culturen op te dringen aan mensen die dat niet willen is niet de enige opvallende eigenschap die ze hebben. Volgens "de continuïteit der dingen" kan je dan nog meer eigenaardigheden verwachten. Al die eigenaardigheden zijn hier besproken onder de noemer Linkse denkfouten .

Hier tonen we een aantal mensen die aan het multiculturalisme, cultuurdwang op anderen, en aanverwante zaken lijden. Natuurlijk heeft het weinig zin zoiets te doen in de vorm van meningen - we doen dit in de vorm van daden en woorden van de betrokkenen. We beginnen met een van de meest prominente sociologen van Nederland, zodanig hooggewaardeerd dat lid is gemaakt van de Raad van State: Kees Schuyt.

De eerste kwestie is de rol van Schuyt in de affaire Buikhuisen. In de hetze die tegen criminoloog Wouter Buikhuisen werd gevoerd, ging Schuyt aan de kant van de critici, de hetzemakers, staan - hier een deel van de bespreking van dit geval:

Schuyt stelt dat de causaliteitsvraag moeilijk is te beantwoorden. Een schijnbaar zinnige opmerking. Maar dat is het beslist niet. Ten eerste: het onderzoek moest nog beginnen, en je kan formeel  niets zeggen over die die causaliteit tot je dat onderzoek hebt gedaan. Ten tweede: als je uitgaat van je ervaringen in de sociologie, dan is het inderdaad mogelijk te bedenken dat die causaliteit wel moeilijk kan worden,omdat in de sociologie causaliteit altijd moeilijk is. Maar als je dat bedenkt, mag je het dus niet als diskwalificatie gebruiken  - althans niet zonder de rest van de sociologie te diskwalificeren. In feite is dit bezwaar van Schuyt dus niets meer dan een hypocriete verdachtmaking.
    Tweede bezwaar (vertaald): de groepstrend is moeilijk naar voorspelling per specifiek individu te vertalen. Ook dit klinkt zinnig. Ook dit is het niet. Want ook dit geldt voor ieder sociologische onderzoek. Anders was het ook geen sociologisch onderzoek, maar psychologie.
    Derde bezwaar: criminaliteit en haar oorzaken verschillen sterk per plaats en tijd. Dit klinkt niet eens zinnig. Het voor de handliggende antwoord is: so what?  Des te makkelijker eventuele  gemeenschappelijke factoren te vinden zijn.
    De bezwaren van Schuyt waren destijds al onzin. De vraag is: waar kwamen die bezwaren dan vandaan? Let wel dat dit allemaal gebeurde tijdens de openbare en rumoerige discussie rond Buikhuisen. Het stilzwijgen vanuit de wetenschap werd door de hetzevoerders onder leiding van Brandt Corstius al uitgelegd al steun - laat staan kritiek, zelfs als die wetenschappelijk geformuleerd was - als 'kritiek op de methodologie' zoals Schuyt zelf zegt. Waarvoor dus bovendien geldt dat het onjuiste kritiek was.
    Je zou een verklaring in bezorgdheid kunnen zoeken. Zoals Schuyt zelf zegt in het bovenstaande artikel: 'Discriminatie ligt hier altijd op de loer, vooral als het louter om biologische eigenschappen gaat (ras, etniciteit)'. Maar hier is dan wat raars aan de hand ... want waarom zou biologisch onderzoek iets met ras of etniciteit te maken hebben? Volgens standaard sociologische opvattingen (dat wil zeggen: heersende bij bijna iedere socioloog) is er geen verschil tussen rassen en etnieën, en dus waarom die bezorgdheid? Hier is het meest voor de hand liggende antwoord dat die gelijkheid dan wel een leerstelling is van sociologen, maar dat ze er in hun hart niet zo zeker van zijn.
    Een andere verklaring wordt door Schuyt ontkent: Hij was geen lid van het linkse actiewezen. En dat is zo gesteld zeker juist. Hij was wetenschapper.
   Maar nu over naar ons tweede Schuyt citaat (de Volkskrant, 11-05-2005, door Kees Schuyt, lid van de Raad van State en oud-columnist van de Volkskrant):

Net als in het eerste geval moet er ook hier eerst een klinkklare onjuistheid rechtgezet worden: 'de welgestelde, oer-Hollandse culturele elite' is het in het geheel niet die het conflict zoekt - bij alle sociologen, historici, cultureel antropologen, journalisten, verstandige waarnemers en anderen beschaafde mensen van de WRR (waar Schuyt ook lid van was), via de SCP tot en met prinses Maxima zeggen allemaal hetzelfde - hetzelfde als Kees Schuyt hier zegt. Er zijn slechts enkelen, een kleine groep, die een tegengeluid laat horen.
    Na deze onjuistheid, leugen zouden sommigen zeggen, kijken we toch met minder vertrouwen naar de rest. De redenatie in die rest is als volgt: jonge immigranten hebben het moeilijk, en dat kunnen wij verbeteren. Dat is een redenatie die, net als in de eerste zaak, plausibel klinkt, maar dat niet is. Want er zit een verborgen aanname in deze redenatie: namelijk dat de omgeving van de jonge immigrant de veroorzaker is van hun problemen. De omgeving geeft de jonge immigrant te weinig ruimte, en moet daarvan meer geven.
    Er zitten een paar fouten in die aanname - ten eerste:dit gaat over een specifiek groep jonge immigranten, voornamelijk Turken en Marokkanen - er zijn veel meer groepen jonge immigranten, en die hebben totaal  geen probleem met te weinig ruimte in Nederland. Ten tweede: deze uitspraak werd gedaan in 2005. In de tussentijd, met de nieuwe openheid van de laatste jaren en de verergering van het verschijnsel, hebben we uitvoerig kennis gemaakt met de ruimte die deze jonge immigranten willen: de ruimte voor overlast en criminaliteit. En voor schooluitval gefinancierd door utkeringen.
    Naar aanleiding van deze uit de hand gegroeide overlast en aanverwante verschijnselen, heeft het bastion van het multiculturalisme en de politieke-correctheid, de PvdA, een ommezwaai gemaakt in dat ze meer eisen wil stellen aan immigranten - van de soort: je moet wel mee willen werken. De ergste multiculturalisten kwamen daar natuurlijk tegen in geweer. Ruimte dus voor het derde citaat van Kees Schuyt - we laten het in een deel van zijn context staan, ten eerste om Schuyt nogmaals te weerspreken het conflict met de immigranten  van de elite komt:

Wat we hier zien is dat het inderdaad de elite is die het conflict zoekt, maar niet tegen, maar juist vóór de immigranten. Wat we hier zien is verdachtmakerij en hetze van het ergste soort. Niets van een inhoudelijke reactie - alleen retoriek en de meest grove Orwelliaanse propaganda. Met in het midden de als partijdenker, van de PvdA, aangeduide Kees Schuyt.
    Nu weer helemaal terug naar het eerste Kees Schuyt-citaat: Nee, hij maakte geen deel uit van het linkse actiewezen. Maar gezien de overige twee citaten, en met terugblik ook de eerste, is Kees Schuyt van de club theoretici van het linkse actiewezen. iemand die zijn linkse denkfouten niet gooit in het actiewezen, maar is abjecte theorieën zonder wetenschappelijke basis, zoals die over het multiculturalisme - voor een uitgebreider voorbeeld, waarin betoogd wordt dat wij onze sociale cohesie moeten verminderen ten gunste van die van de allochtonen, zie hier .
    Onder leiding van deze club wordt een oorlog gevoerd. Een oorlog die erop gericht is de lagere klassen van Nederland een redelijk weerzinwekkende cultuur op te dringen. Een cultuur die leidt tot overlas en criminaliteit, en gevoed wordt door het meest obscurantistische geloof op aarde, de islam.
    Dist alles  moet de lager betaalde burger van Nederland accepteren, omdat de rijkeren en van profiteren, die vervolgens een deel van de winst delen met de de mensen van de club van Kees Schuyt.
    En daarvoor zijn de, op het intellectuele vlak, meest grove Orwelliaanse overtredingen toegestaan. Want, zoals het gezegde in het Engels luidt: "All is fair in love and war" - waaraan later voetbal is toegevoegd. Kees Schuyt behoort tot de meest valse spelers. De spelers die hun zware overtredingen begaan achter de rug van de scheidsrechter.
    En er heel schijnheilig bij kijken.


Naar Multiculturalisme , Cultuur, eenheid , Allochtonen overzicht  , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .