Bronnen bij Cultuur, vermenging, analogie: ontmenging

De multiculturalisten willen door gebruik van terminologie als xenofobie en onderbuikgevoelens doen geloven dat de groeiende afstand tussen allochtonen en autochtonen het gevolg van het samengroeperen van de autochtonen. Het tegenovergestelde is het geval. Zoals onder door een kleine selectie uit talloze voorbeelden gedemonstreerd ( Leids Nieuwsblad, 24-04-2009, door Belinda Melsen):
  Leiden speelt met kleur: Culturen leren elkaar kennen

Jeugd voor één dag de baas

Burgemeester Lenferink bracht zondag goed nieuws naar de speeltuinen van Leiden. Voor een dag waren de kinderen de baas! Alle inwoners van Leiden, groot en klein, in alle kleuren, waren van harte welkom bij vier speeltuinen met als thema 'Leiden speelt met kleur'. Het doel van deze dag was dat verschillende culturen elkaar zouden leren kennen. Niet alleen ontmoeten, maar ook samen een activiteit organiseren.

In Leiden. een stad met veel kinderen. veel verkeer en weinig groen, zijn er zestien speeltuinverenigingen waar kinderen veilig kunnen spelen. Vier verenigingen hadden een kleurrijk programma samengesteld met diverse migrantenorganisaties en ondersteuning van de gemeente Leiden en NUSO Speelrnimte Nederland. Speeltuin De Doorbraak werkte samen met de Nederlands Arabische Stichting (NAS). speeltuin Ons Eiland met stichting Nards.. speeltuin Merendroom sloeg de handen ineen met HTIB Leiden (Turkse vereniging) en speeltuin 't Zonnestraaltje deed dit met Platform Allochtonen Ouders en Stichting Goll Sport.   ...
 
Nederlandse speeltuinverenigingen samen met allochtone allochtonenverenigingen.  De Nederlandse verenigingen hebben een functioneel doel: spelen voor kinderen. De allochtonen verengingen hebben een etnisch doel: het verzamelen van mensen van dezelfde etnie. De Nederlandse verenigingen zijn verenigingen van samenhang, want iedereen kan meedoen - de allochtone verenigingen zijn verenigingen van afscheiding want ze zijn bedoeld voor een enkele etnie.
    Het belangrijke aan dit voorbeeld is dat het van kleine, lokale, schaal is, de schaal waarop het in de praktijk werkt. Want van dit soort voorbeeld is er een vrijwel oneindig aantal.
    De ontmenging in volle werking. Daar helpt geen door Nederlanders georganiseerd feestje aan.

Een ander feestje geeft nog eens aan hoe groot de ontmenging eigenlijk is (de Volkskrant, 14-09-2009, door Janny Groen en Annieke Kranenberg):
  Reportage | Bijna alle moslims vasten of zeggen dat te doen

Met ramadan gaat het roer om

Zien sommige moslimjongeren ramadan vooral als een sociaal ritueel, anderen vinden 'mentale energie' in vasten. De druk om mee te doen is groot.

Fotobijschrift: Turkse jongeren beginnen aan een iftar-maaltijd in Amsterdam. De jongen op de ballustrade roept op het vasten te onderbreken. (Joost van den Broek)

Eerder deze maand had economiestudente Fatma Kose een introductieavond voor haar bijbaan als enquêteur. Vlak voor negen uur openden de islamitische medewerkers zachtjes hun tassen en haalden ze zakjes tevoorschijn. ‘Iedereen deelde spontaan dadels uit toen het tijd was om het vasten te verbreken’, vertelt de 21-jarige Kose vanuit het kantoortje van de multiculturele studentenvereniging SUN in Amsterdam.
    Typisch ramadan, vindt ze dat. ‘Moslims doen dan alles samen. Vasten, eten, bidden en je probeert zo veel mogelijk bij je familie te zijn. Dan realiseer je je extra goed hoe individualistisch de Nederlandse samenleving is.’ Ramadan betekent voor Kose huiselijkheid, rust en dicht bij God staan. Dat houdt in dat ze vaker in de Koran leest, ze religieuze lezingen bezoekt en voor haar studentenvereniging een iftar (avondmaaltijd tijdens ramadan) organiseert met als thema ‘broederschap’.
    Kose herkent zich dan ook niet in het beeld dat Nederlandse moslimjongeren ‘minder aan de islam’ zouden doen. ...
    Tijdens de vastenmaand zitten de moskeeën echter propvol. Ook met jongeren. Uit onderzoek van website Maroc.nl bleek vorig jaar dat liefst 97 procent van de ondervraagde moslimjongeren aangaf mee te doen aan de vastenmaand. ...
    Mohamed el Aissati, voorzitter van Maroc.nl, denkt dat voor veel jongeren de religieuze waarde van ramadan niet voorop staat. Zij gaan mee in een sociaal ritueel, een traditie van ouders en grootouders. ‘Voor een deel is het keeping up appearances’, zegt El Aissati. ‘De sociale druk om mee te doen is bijzonder groot, maar in mijn omgeving zijn de meesten oprecht met ramadan bezig’. Hoe heftig die sociale pressie kan zijn, blijkt volgens hem uit verhalen op Maroc.nl. Zo gaat een bijdrage over een jongen die door zijn vader uit huis werd gezet omdat hij tijdens de ramadan niet naar de moskee wilde.
    Maurits Berger, hoogleraar islam in West-Europa aan de Universiteit Leiden, gelooft er niets van dat Nederlandse moslimjongeren minder gelovig worden. ‘Integendeel. Deze generatie is juist heel bewust met religie bezig, alleen speelt de moskee daarin geen rol.’ Jongeren vinden geen aansluiting bij de moskeebesturen die veelal bestaan uit eerste generatie gastarbeiders. In de moskeeën wordt louter in het Arabisch gepredikt, een taal die ze niet kennen. Jongeren organiseren volgens Berger hun eigen bijeenkomsten.
    Fatma Kose heeft op eigen houtje de diepere betekenis van ramadan ontdekt. ...
    Ook voor Rashida Boukhizou (24) heeft de ramadan met de jaren meer inhoud gekregen. Ze voldoet geenszins aan het clichébeeld van een devote moslima – ze draagt geen hoofddoek, volgt een studie aan de toneelacademie – maar is welbewust met het geloof bezig. ...
    Boukhizou krijgt ‘mentale energie’ van het gevoel dat haar wilskracht wordt aangesproken.

Eigenlijk zegt de foto al genoeg: daar is een levend voorbeeld van ontmenging van de de twee componenten: de witte hoofdcomponent leeft zijn eigen leven buiten, de gekleurde mengstof afgescheiden in eigen kluitjes.

Een voorbeeld van hoe het psychologisch werkt (de Volkskrant, 11-11-2009, door Raoul du Pré):
  Vooral de ouderen zijn bang

Op zoek naar het humeur van het land in de aanloop naar de lokale verkiezingen. Deze week in Blerick (Venlo), dat al op 18 november stemt.

Ferdi Tastan zoekt een bruid. ... En misschien dat het wel goed komt want vorige week belde z’n oom vanuit Turkije. ‘Hij had een leuk meisje gevonden.’ ... Zijn oom staat er niet alleen voor in de zoektocht. ‘Iedereen doet mee – vrienden, kennissen, familie.’
    Ferdi is het goedlachse middelpunt van de Turkse supermarkt Yildirim aan het Hubertusplein, het hart van de Blerickse ‘aandachtswijk’ Hazenkamp. ‘Natúúrlijk wil ik snel trouwen. ...‘Voor m’n 28ste moet het wel gebeurd zijn.’ Mag het ook een meisje uit Nederland wezen? ‘Zeker, dat zou mooi zijn.’ Maar zolang hij die nog niet heeft ontmoet, is het een geruststellend idee dat er ook in Turkije nog een huwelijksmarkt is.
    Maar dat klinkt simpeler dan het tegenwoordig is. En dát is een vlekje op Ferdi’s zonnige humeur. De nieuwe regels voor gezinsvorming ... staan hier in de supermarkt te boek als een verfoeilijk obstakel voor de liefde.
    Een bruid die wil overkomen moet ten minste 21 zijn, een redelijk inkomen hebben en het inburgeringsexamen halen. ‘Allemaal eisen, eisen, eisen’, treurt Ferdi. Vooral die leeftijd zit hem dwars. ‘Waarom 21? Leuke meisjes zijn soms jonger. Waarom geen 18, zoals voor alle Nederlanders?’
    Dat wordt al met al nog een hoop gedoe straks, met een route via België. ‘Dat doet iedereen nu. Even verhuizen naar België, daar trouwen en dan terug naar Nederland. Ach, het is niet anders. Het komt door het politieke klimaat, denk ik. Alles wordt strenger in Nederland. De mensen vertrouwen elkaar niet meer.’   ...

Tijd voor een onderbreking. het zit zo: Allochtonen maken massaal misbruik van de regeling voor gezinshereniging,om importbruiden het land binnen te halen, op grond van vaak zeer onprettige motieven, waarbij geld en misbruik een rol spelen. En als sociologisch proces is dat voor Nederland erg duur.
    Dus zijn er regelingen getroffen om dat Nederlandse verlies te beperken. Iets waar deze allochtoon geen boodschap aan heeft: zijn loyaliteit ligt bij zijn liegen familie, groep, etnie, cultuur. Een grove schending van het vertrouwen dat Nederlanders in hem zouden kunnen hebben. Het vertrouwen dat hij loyaal is aan Nederland en het geen schade zal berokkenen.
    Een vertrouwen dat ze al gehele groep massaal schenden, door de Nederlandse regels te ontduiken via een ander land.
    En de schenders van vertrouwen staan nu te klagen dat Nederlanders ze niet vertrouwen. Nogmaals een schending van vertrouwen: dat je mensen op hun woord kan geloven.
    En hoe zit het dan met de reactie van de Nederlanders:
  Buurtbewoners uit alle windstreken lopen bij Ferdi binnen, maar hij weet dat veel van de oorspronkelijke buurtbewoners pal achter Geert Wilders staan. En hij ziet het soms, aan hoe ze naar hem kijken. ‘Zeg je goeiemorgen, trekken ze een lang gezicht. Vooral de ouderen zijn bang. Laatst bood ik een oudere mevrouw aan haar boodschappen even naar huis te brengen. Dat durfde ze toch niet aan.’

Wat verwonderlijk, hè?
    Maar natuurlijk weet de allochtoon ook wie de schuld is van zijn schending van vertrouwen:
  Wilders maakt het er bepaald niet beter op, vindt Ferdi. Niet in het land en niet in de wijk. ‘We doen allemaal ons best er iets van te maken. Schelden heeft geen zin. Als we van twee kanten zo gaan doen, komen we er echt niet uit. Dat grapje laatst met die hoofddoekenbelasting – hij heeft geen idee hoeveel boosheid dat oproept. Ik denk: hij zegt maar wat. Maar heel veel mensen trappen erin en worden woedend.’

Eerst hoofddoeken gaan dragen, autochtonen de wijk uit pesten, regels ontduiken, en nog een lange lijst van dit soort zaken, en dan klagen dat iemand iets roept over een kopvoddentaks. Je moet maar durven
    Een glashelder voorbeeld hoe de uitscheiding van de twee componenten van het kunstmatig samengebrachte mengsel dat niet mengt werkt. De foto hiernaast uit dit artikel is de zoveelste illustratie van die ontmenging: eem kluitje Midden-Oosten in Nederland

Uit dezelfde serie (de Volkskrant, 09-11-2009, door Raoul du Pré):
  'Ze duwen hier van alles in die huizen'

De Volkskrant onderzoekt het humeur van het land, in de aanloop naar de lokale verkiezingen. Om te beginnen in Blerick (Venlo), dat al op 18 november naar de stembus mag.

Mark Sijmons trekt ze zo uit z’n binnenzak: drie oproepkaarten voor de verkiezingen. ‘Eentje van mij. Twee van een paar vrienden. Ik rij ermee naar Den Haag straks. Hier doet ie niet mee hè, Wilders. Daar wel. Nou, dan gaan we dáár toch gewoon stemmen!’
    De zoektocht naar het humeur van stadsdeel Blerick, voormalig dorp aan de westoever van de Maas, moest vroeg of laat naar Mark Sijmons leiden. Hij zegt het zelf: ‘Iedereen hier weet dat ik op de PVV stem.’ En zonder PVV-stemmer is het humeur van Blerick niet compleet. Een op de drie neigt hier naar Wilders.
    ... Hij woont in de Blerickse wijk Hazenkamp sinds hij er in 1962 werd geboren. Het verschil met vroeger? ‘Toen was het nog gewoon Blerick. Nou is het multicultureel Blerick. Dát is het hele verschil.’
    Vroeger kende Mark iedereen hier. Nu woont naast hem ‘een vrouw uit Iran’. En boven hem ‘ook iets van een buitenlander’. Ze praten nauwelijks met elkaar. Dat vindt Mark zo jammer van de ‘nieuwe Nederlanders’. Het zijn er hem iets te veel. ‘Maar ik ben geen racist hè. Ik vertel gewoon de dingen die ik meemaak.’
    Marks grootste ergernis, die hij deelt met de meeste winkeliers op het plein: de jongens die er dag in dag uit rondhangen, af en aan rijden met hun Golfjes, openlijk in drugs dealen en niet gediend zijn van mensen die er wat van zeggen. Mark: ‘Ik ben al drie keer in mekaar getremd. Je mag geen commentaar hebben hè. De laatste keer had ik vijf gebroken ribben. Piet hebben ze met een fles op z’n kop geslagen. Maar mij krijgen ze niet stil.’   ...

Hte mengt toch zo lekker ...

Een voorbeeld vanuit een richting die ook wel te verwachten was (de Volkskrant, 06-01-2010, van verslaggeefster Anja Sligter):
  Ordinaire ruzie legt gebrek aan samenhang bloot

In de Culemborgse wijk Terweijde heerst de staat van beleg. Maar blijft het rustig als de politie straks weg is?

...   Het is rustig in de wijk nadat het in de nieuwjaarsnacht en afgelopen zondag opnieuw mis is gegaan tussen Marokkaanse en Molukse jongeren. Honderd man politie en ME patrouilleren er sindsdien. In de straten waar Molukse gezinnen wonen, heerst de staat van beleg. De Diepenbrockstraat, de afgelopen dagen het voornaamste doelwit, is afgezet met roadblocks. De naburige gemeente Buren vaardigde dinsdag een noodbevel uit voor de toegangswegen naar Culemborg.
    In september ontaardde een ruzie tussen een Molukse en Marokkaanse jongeren in een shoarmatent in een conflict tussen beide groepen. Politie en ME werden ingeschakeld vanwege een dreigende escalatie.
    De burgemeester balanceerde tussen het serieus nemen van de etnische spanningen en ze niet onnodig opblazen. ‘Het gaat om een stelletje rotjochies dat rotzooi heeft geschopt’, zei hij en wees op de feiten: twee beschadigde auto’s.
    Het Marokkaanse PvdA-raadslid Mohamed Amidouche nam daar toen geen genoegen mee. ‘Dat een ordinaire ruzie tussen twee jongens tot zoiets kan leiden, duidt erop dat er met de sociale cohesie iets mis is.’   ...

 'Gebrek aan samenhang' en 'met de sociale cohesie iets mis'. Dat is precies waar de modellen over gaan.
    Waarom was het wel uit die richting te verwachten(de Volkskrant, 05-01-2010, van verslaggeefster Anja Sligter):
  Zij zijn begonnen, dat staat vast

Elke actie lokt direct een tegenreactie uit in Culemborg.

‘Als zij niks doen, doen wij ook niks. Wij vallen niet als eerste aan. Dat hebben we geleerd van de vorige generatie.’ Karel Kaihatu (39) is een van de weinige Molukkers die zich op straat begeven. Hij moet wel, hij moet werken.
    Hij raapt de beschadigde spiegel van de grond die naast zijn auto ligt. Zondag was het weer raak in de Diepenbrockstraat in Culemborg. Nadat in de vroege ochtend van nieuwjaarsdag een auto met vijf Marokkanen de tuin voor een Moluks huis is binnengereden, gooide zondagavond een groep Marokkanen stenen door de ramen van Molukse gezinnen. Sommigen hebben het over molotovcocktails. Autoruiten en -spiegels moesten het ook ontgelden.
    Het is oog om oog en tand om tand tussen Marokkanen en Molukkers. Elke actie lokt direct een tegenreactie uit. Kaihatu weet zeker dat het de Marokkanen zijn die begonnen en hij weet ook hoe zij er een eind aan kunnen maken. ‘Als zij in staat zijn te erkennen dat ze fout zaten en de schade van oudjaarsnacht betalen, is het zand erover.’   ...
    Waarom juist hier in Terweijde de strijd zo fel oplaait, weet dominee Nan Sahuleka wel. ‘Wij laten ons niet in een hoekje drijven, zoals jullie Nederlanders in Ede, Gouda en Utrecht. Wij laten niet de baas over ons spelen.’

En dat was voorspelbaar, want Molukkers waren wel al als zodanig bekend. Wat een voorbeeld is van de situatie dat niet alleen het mengmateriaal, maar ook het basismateriaal het andere actief afstoot. Dan is de menging wel heel moeilijk.

Een jaar later de openbare bevestiging van de aard van het probleem (de Volkskrant, 27-12-2010, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
  Reportage | Culemborg
Alle potentiële relschoppers zijn gewaarschuwd
...
Tussenstuk:
Veertig aanhoudingen en een noodverordening

In de wijk Terweijde in Culemborg moest in september 2009 de mobiele eenheid groepen Marokkanen en Molukkers uit elkaar houden. Tijdens de vorige jaarwisseling kwam het tot nog hevigere rellen. Auto's gingen in de brand, ruiten werden ingegooid. De politie verrichtte er sinds Oud en Nieuw ruim veertig aanhoudingen. Er was een noodverordening van kracht. Een 22-jarige Marokkaan is veroordeeld voor poging tot doodslag: hij reed tijdens de jaarwisseling in de Molukse Diepenbrockstraat op een voortuin in. Vier Molukkers werden veroordeeld voor hun aandeel in de rellen, waaronder de mishandeling van een Marokkaanse man.

En dit zijn de etnische achtergronden:
  Sinds september heeft het overlegorgaan met Ab Warnar een nieuwe voorzitter. Als gepensioneerd schoolhoofd is hij een bekende in Terweijde en zijn voorzitterschap wordt breed gedragen.   ...
    'Culemborg kent grotestadsproblemen, kijk bijvoorbeeld naar de brute overvallen die in de stad plaatsvinden. En in welke wijk leven nu 1.400 Marokkanen en 1.000 Molukkers op elkaars lip? De vlam is in de pan geslagen, er is te weinig respect voor elkaar.'   ...
    Er zijn, meent Warnar, nu eenmaal 'historische fouten' gemaakt bij Terweijde - te veel mensen van verschillende bevolkingsgroepen zijn op een kluitje geplaatst. Zaak is nu dat deze groepen hun 'territoriumdrift' kunnen loslaten. Warnar: 'Hij heeft hier niets te zoeken, is wat je geregeld van beide kanten hoort.'

Het is niet vla met stront maar gif met stront mengen.

Twee voorbeelden uit het buitenland (de Volkskrant, 29-03-2010, door Philippe Remarque):
  Washington DC een gespleten metropool

Tussen welvaart en armoede stroomt een rivier

Anacostia en Bethesda, twee werelden in een stad. In Anacostia hebben mensen tralies voor de ramen. In Bethesda gebeurt zelden iets.

Tussentitel: Kevin(16): 'Ben jij wel eens neergeschoten? Ik drie keer. Hier, hier en hier.'

Ze wonen in Washington DC. Beiden zien ze de witte koepel van het Capitool. Maar elkaar zien ze zelden, de bewoners van het rijke Noordwesten en het arme Zuidoosten. ‘Ze komen niet over die brug man, ze zijn gewoon bang’, zegt Marcus, een jongen met een capuchon op, over de blanken uit het Noordwesten. Hij staat met twee vrienden niets te doen op een straathoek in de achterstandswijk Anacostia, aan de overkant van de rivier. ‘Het is hier wild, man.’
    Er zijn er heus die het erop wagen. Zoals Petra van den Boomgaard, een Nederlandse die al jaren in de welvarende randgemeente Bethesda in het Noordwesten woont. Ze geeft uit idealisme les in mensenrechten aan een school in Anacostia. ‘Niemand die ik ken is ooit in die buurt geweest’, zegt ze. ‘Toen ik aan vrienden vertelde dat ik in Anacostia ging lesgeven, grapten ze: rijd er maar niet naar toe in jullie BMW.’ Ze liet zich niet uit het veld slaan en rijdt elke week een uur naar Anacostia High School. Maar ze zet de auto – niet de BMW – wel dicht bij school. ‘Daar heb je dan weer mijn vooroordeel’, lacht ze.
    In haar wijk in het Noordwesten zie je juist weer zelden een zwarte, op de chauffeurs van de schoolbussen en een enkele tuinman na. De zwarte kinderen van Anacostia komen bijna nooit de rivier over. ‘Als ze op schoolreisje naar het Witte Huis of zo gaan, krijg je het gevoel dat ze een vreemd land binnenstappen’, zegt een lerares.    ...
    In het Noordwesten gebeurt zelden iets, ook als je ’s nachts je deur openlaat. Is dit echt de stad die in de toptien van Amerikaanse ‘moordhoofdsteden’ staat? In Anacostia hebben de mensen tralies voor de ramen en wordt ’s avonds geschoten. ‘Waar je een teddybeer aan een boom ziet, is een kind doodgegaan’, zegt Besse, een werkloze schoonmaker voor zijn kleine huisje in het beruchte huisvestingsproject Barry Farm.
    Aan de ene kant van het Washingtonse metronetwerk, in Bethesda, staat Walt Whitman High School, een van de beste van de VS. Er is een gigantische parkeerplaats naast, omdat kinderen in de hoogste klassen hun eigen auto hebben. Aan de andere kant van het netwerk, waar alleen nog zwarte passagiers in de metro zitten, staat Anacostia High School. Bij binnenkomst moet je je tas op een band leggen en door een metaaldetectiepoortje lopen. Zonder wapens is het al lastig genoeg op school.
    Waar de kinderen op Walt Whitman worden klaargestoomd voor wereldberoemde Ivy League-universiteiten, proberen ze in Anacostia vooral de kinderen op school te houden. Slechts iets meer dan de helft haalt het eindexamen. ‘Ze krijgen les voor 15-jarigen, maar zijn op het niveau van 12-jarigen’, zegt geschiedenisleraar John Adams. ‘Ze worden verondersteld te falen. Ze zien niet eens het nut in van onderwijs.’   ...
    Kevin, die met wat vervaarlijk kijkende vrienden rondhangt in het trappenhuis, is net een paar maanden weggeweest. Nu komt hij weer even om arrestatie wegens spijbelen te voorkomen. Op de vraag wat de jongens willen worden, antwoordt een van hen: ‘Ik wil geld verdienen. Ik word straatapotheker.’ Maar als drugsdealer loop je toch kans te worden neergeschoten? Kevin (16): ‘Dat is niet zo erg hoor. Ben jij wel eens neergeschoten? Ik drie keer. Hier, hier en hier.’ Hij wijst de plekken aan.   ...

Enzovoort, gaat het artikel nog een tijdje door.
    En om aan te tonen dat het niet specifiek Amerikaans is (DePers.nl, 17-03-2010, door Sanne Rooseboom):
  Gespleten stad Bradford is immigranten zat

Rechts wonen de witten, links de bruinen

Bij de komende verkiezingen in Groot-Brittannië draait voor de grote partijen werkelijk alles om de economie. Maar veel Britten, autochtoon en allochtoon, willen meer aandacht voor migratie. Zeker in de meest gespleten stad van het land.

In de hoofdstraat van het Noord-Engelse Bradford winkelt iedereen door elkaar. Oude Britten, islamitische Britten, meisjes met veertien lagen make-up en jongens met donkere, plukkerige baarden. Maar volg je de kronkelige straat de linkerheuvel op, dan wordt langzaam iedereen bruin. En volg je de kronkelige straat de rechterheuvel op, dan is iedereen wit. Bradford, onder de rook van Leeds, is een van de meest gesegregeerde plekken van Groot-Brittannië.
    Een op de vijf van de 300.000 inwoners van Bradford is van Aziatische afkomst. Zestien procent is moslim, na Oost-Londen is dit het hoogste percentage moslims van het land. De wijk Manningham wordt Klein Pakistan genoemd, omdat bijna 90 procent van de buurtbewoners daar van origine vandaan komt en in de jaren vijftig en zestig hier neerstreek. Vaak komen ze ook nog uit dezelfde streek: Mirpur, een landelijk gebied in Noord-Pakistan. In 1966 werd een groot deel van het gebied onder water gezet voor de bouw van een enorme dam. Tegelijkertijd hadden de textielfabrieken in Yorkshire mankracht nodig, en zo ontstond Klein Pakistan. In Manningham verkopen de kledingwinkels sari’s, de tweedehands winkel doneert aan Islamic Relief, bovenop de heuvel staat een glimmende moskee waar mannen met witte baarden in en uit wandelen.
    Anders dan in de meeste delen van Pakistan zie je hier veel vrouwen in zwarte sluiers en boerka’s, meestal met een onmisbaar noordelijk accent in hun Engels; Brits moslimradicalisme. In 1989 waren het duizend boze moslimmannen uit Bradford die Salman Rushdies’ Duivelsverzen verbrandden. In 1995 en 2001 braken er rellen uit tussen Aziatische en blanke inwoners van de stad.
    Nu is het rustig, maar gezellig mixen doet niemand. ‘Ik heb alleen moslimvrienden’, zegt computerprogrammeur Shada (24). ‘Ik ben in Bradford geboren, maar er zaten bijna alleen Pakistanen in de klas, plus een paar Bangladeshi.’ De 70-jarige mevrouw Radcliffe is als een van de weinige Jamaicanen over in de wijk. ‘De blanke en zwarte buurtbewoners zijn weggetrokken, veel jongeren gaan naar Liverpool of Londen om werk te zoeken. Wat overblijft is Klein Pakistan.’ Ze voelt zich redelijk veilig op straat, maar vindt de situatie verre van ideaal. ‘Elke paar jaar zijn er rellen tussen bevolkingsgroepen en er lijken steeds meer burka’s bij te komen.’
    Verderop staat de 64-jarige Rahman bij de bushalte. ‘Toen ik hier kwam in 1963 was er te veel werk’, vertelt hij in gebrekkig Engels. ‘We maakten dagen van veertien uur. Maar nu is er te weinig werk. Onze jongens hangen rond, dat is niet goed. En er zijn nieuwe migranten die werk zoeken.’ Hij wijst op de winkel aan de overkant; een Poolse delicatessenzaak. De nieuwe generatie migranten, uit Oost-Europa maar ook uit Afrika, Afghanistan en Pakistan, kan niet op veel solidariteit rekenen onder de allochtone inwoners van Bradford. ‘Er is al te weinig van alles, er moeten hier niet meer mensen bijkomen’, aldus Rahman. ‘De wachtlijst voor gezondheidszorg is lang genoeg.’ Bovendien spreken de Polen geen Engels, wat communicatie onmogelijk maakt. ‘Ik spreek ook meestal geen Engels’, zegt Rahman met een verontschuldigende schouderbeweging. ‘Dat is Bradford, iedereen spreekt zijn eigen taal en heeft eigen cafés en winkels.’    ...

Ontmenging is de regel.
    En een sterke ook.

Weer een mooi veelzeggend plaatje (Volkskrant.nl, 30-03-2010, ANP):
  Geldkraan dicht voor Islamitisch College

Fotobijschrift: Ingang van het Islamitisch College (ICA) in Amsterdam.

Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) stopt definitief met het bekostigen van het Islamitisch College Amsterdam (ICA). ...

Maar het meest schokkend zijn de bewegende beelden uit de bijbehorende NOVA reportage (30-03-2010) uitleg of detail - let op de leerlingen die uitleggen waarom ze op die school zitten: ter versterking van de niet-Nederlandse identiteit.

Een bericht over één van de ontmengde gebieden (de Volkskrant, 07-05-2010, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
  Directeur van Utrechtse stichting Doenja pleit voor radicale herziening welzijnswerk

'Stop pamperen van achterstand'

Allochtone vrouwen in achterstandswijken als Kanaleneiland kunnen beter aan een baan worden geholpen door het welzijnswerk, dan dat ze opvoedingsondersteuning krijgen. ...
    Dat is nodig, want alleen met een dergelijk rigoureuze omslag kunnen de bewoners van zogeheten Vogelaarwijken een tree omhoog komen op de maatschappelijke ladder. Met de huidige wijkenaanpak worden namelijk onvoldoende resultaten bereikt.
    Dit betoogt directeur Heinz Schiller van Doenja, de welzijnsstichting van de Utrechtse Vogelaarwijk Kanaleneiland, in zijn boek De kunst van het stijgen - Over sociale mobiliteit en welzijnswerk dat er toe doet.
    Hij schreef het boek vanwege de discussie die ontstond na een interview met hem in de Volkskrant van mei vorig jaar. Daarin betoogde Schiller dat het welzijnswerk en andere hulpverleners al decennialang hun ‘stinkende best’ doen in wijken als Kanaleneiland. De bewoners blijven echter met dezelfde achterstanden kampen, ondanks de miljoenen die er in projecten werden geïnvesteerd. Volgens Schiller doen ze de verkeerde dingen, ‘die niet helpen om de negatieve spiraal van armoede, laaggeletterdheid, werkloosheid en negativisme te doorbreken’.   ...
    In Kanaleneiland gaat ongeveer 90 procent van de voornamelijk Marokkaanse leerlingen na de basisschool naar het vmbo. ...
    Het verbaast Schiller dat in de discussie over zwarte scholen vaak wordt gesteld dat de school een afspiegeling moet zijn van de buurt. In Kanaleneiland-Noord, waar nauwelijks witte kinderen wonen, ...
    In Kanaleneiland zijn veel ongeletterde importbruiden, waardoor telkens een nieuwe generatie met een achterstand op de basisschool komt, constateert Schiller. Hij denkt dat ‘juist het hardnekkig omzichtig benaderen van allochtonen in achterstandswijken ervoor zorgt dat fundamentele veranderingen uitblijven’. ...

Kanaleneiland heeft cultureel gezien geen brug.

Er bestaat geen "Marokkaanse gemeenschap", wordt er onmiddellijk geroepen als er stront aan de knikker is.
    Maar zodra het over welke willekeurige andere zaak gaat, blijkt die Marokkaanse gemeenschap een vitaal leven te leiden (de Volkskrant, 19-06-2010, van verslaggever Jaap Stam):
  'Val Marcouch was machtsgreep'

Eind vorig jaar werd Achmed Baâdoud leider van de PvdA in het Amsterdamsestadsdeel Nieuw-West. Na een strijd vol intimidatie en laster, blijkt nu.

Tussentitel: Jongeren werden opgehitst met het gerucht dat Marcouch homo en pro-Israël is

De val van Ahmed Marcouch als politiek leider van de Amsterdamse PvdA-afdeling Nieuw-West, eind vorig jaar, is zorgvuldig voorbereid door het kamp van zijn tegenstrever, Achmed Baâdoud. Nieuwe leden zijn geronseld om Baâdoud te kiezen als lijsttrekker voor de stadsdeelraadverkiezingen, en op de avond waarop de lijsttrekker werd gekozen, zijn leden geïntimideerd.
    Dat zeggen ingewijden in de Marokkaanse gemeenschap in Nieuw-West. ...
    Baâdoud-aanhangers keken mee over de schouder van Marcouch-stemmers, aldus enkele aanwezigen. ‘Vooral overlopers roerden zich, mensen die vier jaar geleden Marcouch stemden, ontpopten zich als felle tegenstanders. Ze drongen erop aan Baâdoud te kiezen.’
    Een ander: ‘Ik zag jongens die niet politiek actief zijn, sterker nog, die politiek verafschuwen. Die zijn van de straat geplukt om te intimideren. Ze waren vijandig en zeiden dat ze Marcouch haten. Drie mensen hebben mij onder druk gezet om op Baâdoud te stemmen.’  ...
    Jongeren werden opgehitst met het praatje dat Marcouch een homo is die heult met de autochtone Nederlanders en pro-Israël is, aldus een lid van de Marokkaanse gemeenschap.
    Er is van alles geprobeerd om Marcouch buiten gevecht te stellen, zeggen ingewijden in de Marokkaanse gemeenschap van Nieuw-West en leden van de PvdA. ...

Het is "Marokkaanse gemeenschap" voor en "Marokkaanse gemeenschap" na. Waarmee het bestaan ervan onweerlegbaar bewezen is.

Nog zo'n gemeenschap (de Volkskrant, 28-06-2010, van verslaggever Jaap Stam):
  God laat de Ghanese ster stralen

Ghanezen bekijken Ghana - Verenigde Staten in een zaaltje in Amsterdam-Zuidoost, waar het tv-beeld is geprojecteerd op een laken aan de muur. God is nooit ver weg.

Het gejoel is oorverdovend. Stoelen kletteren tegen de grond. ‘God is van Ghana, God is van Ghana’, schreeuwt een man. Hij valt op zijn knieën en dankt omstandig de God van Ghana. Twee mannen klimmen op hun stoel en bonzen tegen het plafond. Ghana heeft voor de tweede keer de leiding genomen tegen de Verenigde Staten. ‘Halleluja, Ghana gaat winnen.’
   De man die de hele wedstrijd alle voorvaderen en God in de Ghanese taal Twi heeft aangeroepen en in de verlenging even dreigde weg te vallen, heft de smeekbeden weer aan. De rest roept yeah, waarna een ander de voorzang overneemt. Twee mannen met oranje vuvuzela’s blazen een duet dat verrassend melodieus klinkt. ‘Je moet blij zijn dat je een Ghanees bent’, schreeuwt een man in een uitshirt van Ajax van een paar jaar geleden.
    De zaterdagavond begint lauwtjes in de Kandelaar, een verenigingsgebouw aan de Bijlmerdreef in Amsterdam-Zuidoost. Het is de thuishaven van de Ghanezen, vijftien kerkgenootschappen hebben er onderdak, plus een aantal zelforganisaties en een kinderdagopvang.   ...

Tussenstuk:
Hechte gemeenschap in Amsterdam-Zuidoost

Er wonen naar schatting twintigduizend Ghanezen in Nederland. Van hen woont de helft in Amsterdam, van wie ruim tweederde in Zuidoost. Zij vormen een hechte gemeenschap met allerlei voorzieningen zoals winkels en kerken. Ghanezen staan bekend als hardwerkend en ondernemend. De Ghanese gemeenschap in Zuidoost is een van de grotere in Europa, vandaar dat Zuidoost ook wel 'klein Ghana' wordt genoemd.  ...

Specialitiet van deze gemeenschap: email-oplichterij: "Ik heb een miljoen geërfd maar die staat vast in Nigeria/Ghana/... . Maar als u mij vijfduizend euro stort, kan ik het iemand laten overbrengen naar Nederland en krijgt u een ton van mij".

Weer een stapje verder (de Volkskrant, 07-07-2010, van verslaggeefster Romy Muste):
  Speciale Bijlmer Euro versterkt sociale band

Vanaf donderdag is de Bijlmer Euro een geldig betaalmiddel in Amsterdam Zuid-Oost. Ter versterking van de lokale identiteit.

Een lokaal betaalmiddel creëren dat het economische, culturele en sociale netwerk binnen een buurt versterkt en visualiseert. Dat is het kernidee achter de Bijlmer Euro van de Britse kunstenaar Christian Nold (1976).
    De speciale euro kwam in samenwerking met cultureel platform Imagine IC tot stand. Morgen wordt de Bijlmer Euro geïntroduceerd in een aantal winkelcentra in de Amsterdamse wijk Zuid-Oost.
    Tot en met oktober 2010 kunnen Amsterdammers bij zeventien winkels in deze wijk betalen met de speciale valuta: feitelijk een soort herbruikbare, afneembare tags of chips, die op de bankbiljetten kunnen worden geplakt.  ...

Nu nog een eigen politie ...

Hoe de zaak nu nog een beetje bij elkaar wordt gehouden, blijkt hier (de Volkskrant, 21-09-2010, van verslaggever John Wanders
  Interview | Paul van Musscher, chef politie Gouda

'Ik voorzie wijken waar de politie alleen nog met geweld in kan'

Bezuinigen op coaches, jongeren- en straathoek–werkers kan leiden tot ‘Franse toestanden’, zegt de Goudse politiechef.

De politie in Gouda waarschuwt voor ‘Franse toestanden’ mocht de bezuinigingsdrift in Den Haag gezinscoaches, jongeren- en straathoekwerkers treffen. Een veiligheidsbeleid dat primair gestoeld is op repressie zal volgens de Goudse districtschef Paul van Musscher averechts uitpakken. ‘Als je alleen repressie loslaat op mensen, krijg je die terug.’
    Gouda telt volgens het Korps Landelijke Politiediensten per hoofd van de bevolking het grootste aantal Marokkaanse verdachten van Nederland. Van Musscher (46) voorziet gettoachtige wijken ‘waar de politie alleen nog met geweld naar binnen kan’ als de investering in preventie en in begeleiding van jonge criminelen afneemt. ‘Ik heb dat in Frankrijk gezien.’
    ‘Ja, er is hier wat aan de hand’, zegt hij over de Marokkanenproblematiek die Gouda de afgelopen jaren meermaals landelijk in het nieuws bracht. Goudse criminelen zijn te vaak van Marokkaanse origine en de recidive onder heen is te hoog. ‘Maar ons integrale veiligheidsbeleid, met de inzet van gezinscoaches, straathoekwerkers en jongerenwerkers, werkt. Wij zijn een voorbeeld voor andere gemeenten.’   ...
Met ontzettend veel geld. De stellige verklaringen dat dit beleid werkt, zijn natuurlijk nooit echt onderzocht - de vergelijking met Frankrijk (titel van de webversie: Politiechef Gouda waarschuwt voor 'Franse toestanden') is in dit opzicht niet geldig, omdat het proces in Frankrijk al veel langer aan de gang is (de Franse instroom dateert vanaf de jaren vijftig) - wie weet zijn wij vergelijkenderwijs wel slechter af.

Het proces schrijdt nog steeds voort (de Volkskrant, 24-09-2010, hoofdredactioneel commentaar):
  Segregatie in zorg

Aparte kliniek geen goed antwoord op ontevreden allochtonen patiënt

In Amsterdam komt een speciale kliniek voor allochtonen. Dat is geen goed idee. Segregatie in de zorg dient te worden vermeden. Gezondheidszorg hoort, net als onderwijs, toegankelijk en kwalitatief op orde te zijn voor alle burgers.
   Het feit dat er behoefte is aan dergelijke kliniek toont echter aan dat niet alle burgers zich thuis voelen in de Nederlandse ziekenhuizen. De Turkse artsen, die het initiatief hebben genomen, signaleren dat Turkse patiënten steeds vaker zorg halen in het land van herkomst omdat zij zich door Nederlandse zorgverleners onbegrepen voelen of slecht bediend.
    Dit negatieve sentiment moet  ...

Natuurlijk worden die allochtone patiënten precies hetzelfde behandeld als de niet-allochtone - het zijn de allochtonen die zich afscheiden.

Valentijnsdag - een aanleiding om de moslims weer eens in het zonnetje te zetten (de Volkskrant, 14-02-2011, van verslaggeefster Janny Groen):
  'Een hbo-opleiding, een eigen huis en een Audi Q7'

Met Valentijnsdag op komst, praatten jonge Marokkanen over verre geliefden, 'mekteb' en liefde.

...   Met een knipoog naar Valentijnsdag hield het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders (SMN) vrijdagavond in Amsterdam de bijeenkomst 'Grenzeloze liefde'. De aankleding is ludiek, met een quiz, prikkelende stellingen en een optreden van cabaretier Samir Fighil, maar de aanleiding is een serieuze.
    SMN wil een op feiten gebaseerde discussie voeren over huwelijksmigratie. ...
    Het Nederlandse beleid wordt strenger. De inburgeringstoets die potentiële partners in het land van herkomst moeten afleggen, wordt per 1 april aangescherpt. Buitenlandse geliefden moeten dan niet alleen kunnen lezen wat er staat, maar ook de implicaties begrijpen.
    In de zaal wordt gefulmineerd tegen het rechtse kabinet dat het liefdesleven van 'vooral moslims' frustreert en steeds meer drempels opwerpt om gezinsvorming te blokkeren. ...

Natuurlijk probeert vaste islam-verslaggeefster Janny Groen hier luchtig over te doen, maar natuurlijk is het je reinste culturele geslotenheid en xenofobie - die huwelijksgewoontes van moslims. Kijk maar naar een stuk van de foto bij het artikel hiernaast - daar zie je een duidelijke boodschap: "Ik wil een deugdelijke islamitische man, en zeker niet één van die kafferse Hollandse kaaskoppen".

Uit dezelfde krant een toelichting bij de weinig luchtige realiteit - let op de achtergrond van de auteurs, die dus de meest positieve grondhouding hebben (de Volkskrant, 14-02-2011, ingezonden brief van Gonnie Böhne, mede namens lobbygroepen uit het hele land en Lonneke Sondorp, directeur Stichting Kleurrijke Scholen):
  Eerst de trendsetters

We leven in een multiculturele samenleving. We willen graag dat onze kinderen opgroeien zonder angst voor mensen uit andere culturen. Als je van jongs af aan samen leeft, leert en speelt, zijn verschillen niet meer eng maar vanzelfsprekend.   ...
    Het is dan ook verbazingwekkend om te lezen dat minister Van Bijsterveldt zegt zich niet meer actief in te zetten voor deze initiatieven (Binnenland, 7 februari).   ...
    We worden als open samenleving geconfronteerd met gesloten groepen. Ons is het contact met ouders en kinderen van Turkse en Marokkaanse afkomst niet altijd meegevallen. Uiteindelijk waren alle teleurstellingen terug te voeren op te weinig onderling begrip. ...

Het begrip van (deze) autochtone kant is overduidelijk oneindig. Die enorme tekortkomingen is onderling begrip zijn dus de enorme tekortkomingen in begrip van de moslim-kant. In eufemistische termen verwoord als "het is ons niet altijd meegevallen" ...

Hoe erg dat 'onderlinge onbegrip' is aangaande de Turken blijkt hier (de Volkskrant, 23-02-2011, van verslaggeefster Janny Groen):
  'Lange arm Turkije' reikt nog ver

De Turks-Nederlandse jongeren leven te geïsoleerd, zeggen pioniers uit de Turkse
gemeenschap. Zij roepen op tot weerbaarheid tegen de bemoeienis van het vaderland.

De Marokkaans-Nederlandse discussieleider Mohamed Mahdi opent de avond licht triomfantelijk. 'Eindelijk gaat het eens niet over Marokkanen', tart hij de zaal vol Turks-Nederlandse ouders en jongeren. Die zijn vorige week in Amsterdam bij de Turkse Arbeidersvereniging in Nederland (HTIB) bijeen gekomen om te praten over 'de bijzonder zorgwekkende positie' van de Turks Nederlandse jeugd.
    Begin januari luidde een tiental Turks-Nederlandse deskundigen in de Volkskrant de noodklok over hun jongeren. Die raken volgens hen in een isolement en keren Nederland in toenemende mate de rug toe. Sinds de publicatie van hun manifest komt het zelfkritische debat in de Turkse gemeenschap voorzichtig van de grond. Her en der worden verhitte debatten gevoerd. Vanavond weer een, georganiseerd door de studentenvereniging Anatolia aan de Vrije Universiteit in Amsterdam.   ...

De Turkse studentenvereniging Anatolia... Het equivalent wat betreft Nederlandse immigranten in Amerika zou zijn dat hun kinderen een Nederlandse studentenvereniging  "Kneuterheide" zouden hebben ... Overigens, waarbij die Nederlandse migrantenkinderen ook allemaal Klaas en Jantien zouden heten ...
    Zeki Arslan een furieus vertegenwoordiger van de Turkse belangen in de media, legt het uit:
  De van oorsprong Turkse Zeki Arslan, programmamanager onderwijs bij het instituut voor multiculturele vraagstukken Forum, gooit bij HTIB de knuppel in het hoenderhok. De Turkse gemeenschap is complex en weinig tolerant, stelt hij. De problemen worden te gemakkelijk toegeschreven aan het gure Wildersklimaat in Nederland. Veelal onbesproken blijft de interne uitsluiting. Arslan: 'Wij discrimineren keihard. Niet alleen Marokkanen en Nederlanders, maar ook onderling.' Hij verwijst naar diverse groepen (Alevieten, Milli Görüs, Fettulah Gülen, Koerden, Kemalisten), die elkaar stevig beconcurreren.
    Al die bewegingen - van links tot rechts en van religieus orthodox tot liberaal - 'proberen vanuit het land van herkomst ons te sturen en te kneden', gaat hij verder tot woede van velen in de zaal.

Wat Zeki Arslan ziet is de de Nederlanders zich daardoor van de Turken en andere immigranten aan het afwenden zijn uitleg of detail . Maar het helpt natuurlijk niet:
  Al die bewegingen ... gaat hij verder tot woede van velen in de zaal.   ...
    Teleurgesteld merkt Arslan aan het slot van de avond op dat de pijnpunten - de naar binnen gerichtheid van de gemeenschap en de bemoeienis van Turkije - opnieuw zijn blijven liggen. Mahdi, eveneens werkzaam bij Forum, sluit zich daar gretig bij aan. Verbazingwekkend vindt hij dat als een hoogwaardigheidsbekleder uit Turkije naar Nederland komt 'de Arena volstroomt met Turkse Nederlanders'. Hij noemt de binding van zelfs de derde generatie Turken met het vaderland opvallend groot. 'Ze kijken Turkse televisie, lezen de Turkse media, kijken naar Turkse voetbalwedstrijden.
    De weerbaarheid tegen de bemoeienis van Turkije is nog ver te zoeken, blijkt die avond. Eerder sprak de Volkskrant met tientallen Turkse Nederlanders over de opmerkelijk ontvankelijkheid voor 'de lange arm van Ankara'. Dat onderwerp is in de gemeenschap nog praktisch taboe. Slechts een enkeling durft zich daar publiekelijk tegen te verzetten.
    Neem de Turkse dienstplicht. Iedereen met een Turkse nationaliteit is wettelijk verplicht het leger in te gaan. De meeste Turken in de diaspora kopen die dienstplicht voor enkele duizenden euro's af. Morrend, dat wel. Maar niemand keert zich daartegen. Dat wordt ervaren als landverraad, zo bleek uit de gesprekken. 'Je bent geen echte man als je niet in dienst bent geweest', was de meest gehoorde verklaring. En: 'Geen Turkse vader schenkt zijn dochter aan een dienstweigeraar. Iedere Turk is er voor de staat en niet andersom. De enige vriend van een Turk is een Turk.'
    Ondanks de forse afkoopsom, moeten de meesten toch nog drie weken in Turkije naar een militair trainingskamp. Daar wordt het Turks nationalisme stevig aangezwengeld. De diaspora-rekruten frissen hun kennis op over Atatürk (de grondlegger van de moderne Turkse staat), zweren trouw aan de Turkse vlag en horen toespraken aan over het Grote Turkse Leger.
    Cultureel antropoloog Ibrahim Yerden trainde met Britse, Franse, Duitse en Nederlandse Turken. Hij vroeg zijn companen welke kant zij zouden kiezen, mocht het tot een oorlog komen tussen hun geboorteland en Turkije. Yerden: 'Zonder aarzeling kozen de meesten voor Turkije'. Volgens hem wordt het Turks nationalisme in de opvoeding van generatie op generatie doorgegeven. De trots stamt uit het Ottomaanse rijk, toen de Turken een dominante wereldmacht waren.
    Die trots wordt voortdurend gevoed vanuit Turkije door diverse partijen en dat belemmert de integratie, zegt Mehmet Kirmaci (36). Een belangrijk 'beïnvloedingsinstrument' is volgens hem het Turkse Presidium voor Godsdienstzaken Diyanet. In Nederland is ruim eenderde van de 400 moskeeën in handen van Diyanet, dat zich vooral richt op de derde en vierde generatie Turkse jongeren. Die moskeeën mogen niet te zeer vernederlandsen.
    Via jeugdconferenties en herdenkingsbijeenkomsten - bijvoorbeeld voor de gevallenen van de Slag bij Gallipoli (1915-1916) en schrijver Mehmet Akif Ersoy van het Turkse nationale volkslied - sijpelt de staatsideologie door naar de Turks-Nederlandse jeugd. Verder wordt bij allerlei bijeenkomsten door Diyanet-autoriteiten gefulmineerd tegen het modernisme, zegt Kirmaci. Steeds weer wordt herhaald dat het modernisme is gebaseerd 'op traditieloosheid en ongeworteldheid'.
    Cultureel antropoloog Yerden spreekt van 'de verinnerlijking van de Turkse politiek'. Yerden: 'Ze kunnen dat niet loslaten. Dat belemmert de integratie. Ook de derde generatie is druk aan het chatten met Turkse jongeren in Turkije en in andere Europese landen over Turkse zaken. Ze versterken elkaar in hun houding: wij zijn Turken, anders dan de rest.'
    ... Zihni Özdil (29), docent aan de Erasmus Universiteit.
    Özdil hekelt 'de ontvankelijkheid voor de Turkse lange armen' en 'het gebrek aan wezenlijke belangstelling van de Turkse gemeenschap voor de Nederlandse maatschappij'. 'De Blut en Boden-gedachte krijgen we allemaal mee in de opvoeding', constateert hij. 'Turkije boven alles. Ik roep Turks Nederlandse jongeren niet op zich meer te gaan gedragen als Nederlanders en hun band met Turkije te verbreken. Wij moeten juist beseffen dat we al Nederlanders zijn en ons niet langer beperken tot Turkije.'

Dit gaat allemaal tezamen ruim over het punt waar ontmenging overgaat in het zijn van een vijfde colonne uitleg of detail .

En, naar bijna iedereen toegeeft, en belangrijke graadmeter van de menging of ontmenging (de Volkskrant, 22-11-2011, van verslaggever Haroon Ali):
  Marokkaan en Turk kiest z'n geliefde het liefst in eigen kring

Tussentitel: Voor zowel Turkse als Marokkaanse jongere is geloof belangrijkste

Verreweg de meeste Marokkanen en Turken in Nederland kiezen voor een partner met dezelfde wortels. Vorig jaar trouwden vier op de vijf met een partner van dezelfde afkomst, blijkt uit cijfers die het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) maandag publiceerde. 'Mixen met autochtone Nederlanders is niet aan de orde', aldus een woordvoerder. 'Je kan haast spreken van een soort verzuiling.'    ...
En waarom zou dat nu zo zijn?
  Volgens het CBS blijft het voor Turkse en Marokkaanse jongeren van essentieel belang dat hun partner hetzelfde geloof heeft. 'Dat is de belangrijkste eis, nog meer dan afkomst.'

Kijk maar naar het volgende:
  Vorig jaar trouwden drie op de tien Surinamers en vier op de tien Antillianen met een autochtone Nederlander. Van de allochtonen uit West-Europese landen koos zelfs de meerderheid, zes op de tien, voor een geboren en getogen Nederlander.

En het ligt absoluut niet aan de Nederlanders:
  ... ook niet-westerse allochtonen uit bijvoorbeeld Somalië en Ethiopië trouwen veel vaker met een autochtoon dan Turken en Marokkanen. Vorig jaar was dat een op de drie.

Het verschil is dat Turken en Marokkanen een veel grotere groep zijn, en daardoor veel meer op zichzelf gericht. Hetgeen onmiddellijk laat zien dat de oplossing van het integratieprobleem ligt in het terugdringen van het aantal. 

Kijk eens hoe die ontmenging werkt (de Volkskrant, 19-11-2011, door Gerard Reijn):
  Groenteman en slager zijn snel aan het verdwijnen

Sinds de financiële crisissen kopen de Nederlanders hun voedsel bij de supermarkt. Dat is goedkoper. Gevolg is dat steeds meer winkeliers besluiten ermee op te houden. Ze hebben simpelweg geen klanten meer en moeten toch al zo hard werken.

Hoe de Nederlanders zich gedragen. En ...
  Tussenstuk:
Turken en Marokkanen

Het is niet alleen kommer en kwel wat middenstanders betreft. Het aantal Turkse en Marokkaanse winkels, zowel groente en fruit als slagerijen, groeit behoorlijk. Dick Meulblok van de groentemannenorganisatie ADN ziet het gebeuren. 'Die Turkse en Marokkaanse families deinzen er niet voor terug heel hard te werken. En ze hebben de financiering in eigen familie. Die hoeven niet naar de bank.'
    Ook hoogleraar retailmarketing Laurens Sloot ziet die ontwikkeling. 'Binnenkort krijgen we de eerste supermarktketens van Turkse en Marokkaanse origine. Je hebt al een kleine keten, zoals Tanger in Amsterdam en Den Haag.' Eigenaar Ahmed Barghaoul zei onlangs tegen Het Financieele Dagblad dat hij "de Marokkaanse Albert Heijn" wil worden. Ook de kleine Turkse en Marokkaanse winkeliers kunnen hun borst natmaken.

... hoe de Turken en Marokkanen het doen. Resultaat: ieder hun eigen wereld.

De toestanden in de Arabische wereld onder de noemer van "Arabische lente" zijn al enige tijd aan de gang, en het huidige aandachtspunt is Syrië. Met de volkomen eenzijdige berichtgeving van de westerse media als één van de aprtinh en steun heeft van Rusland: per definitie en massaal wordt de kant van de andere partij, die dus omschreven met de kende terminologie van "rebellen", "vrijheidstrijders" enzovoort. Met de bekende emotionele oorlogsvoering die tegenwoordig dor de betrokken partijen georganiseerd wordt (de Volkskrant, 15-06-2012, column door Nausicaa Marbe, schrijfster):
  Kijken naar het leed van Syrië

Tussentitels: Iemand die altijd weer teleurgesteld is over wreedheden, is moreel onvolwassen

Deze week brachten de Verenigde Naties het nieuws van gemartelde, seksueel misbruikte en als levend schild ingezette kinderen in Syrië. ...

Op televisie worden ook interviews met betrokken kinderen getoond. Ze draaien lange en vloeiende verhalen af. Volstrekt ongelijk het normaal gedrag van kinderen, en alleen bekend van de verhalen van kinderen in de Joegoslavische burgeroorlog - waarin institutioneel werd gelogen over alles. Die vloeiende verhalen wijzen doodgewoon op intense instructie.
  Goed, exhibitionistische verontwaardiging is afgekeurd. Maar wat dan wel te doen? In Nieuwsuur deed Marco Borsato in zijn hoedanigheid van War Child-ambassadeur een emotioneel beroep op de kijkers die hij aansprak als 'wij, de internationale beschaving': 'We moeten met z'n allen zeggen: dit kan niet meer. Dit pikken we niet. We moeten de politiek dwingen om met oplossingen te komen.'

Een vuile leugen. Het resultaten van andere vuile leugens. Want de vuile leugen is dat dit rebellen tegen onderdrukkers zijn. Dit is doodgewoon de ne tegen de andere religieuze groep. Hier: alewieten gesteund door sjiïeten tegen soennieten. De leugens zijn zo pregnant dat de meeste mensen niet eens zullen weten wie hier de soennieten en wie de alewieten (de alewieten zitten in de huidige regering).
    En vanwege al die leugens zal met zeker nooit op de oplossing van het Syrische en soortgelijke problemen komen: formele ontmenging. Want daarvoor staat dit artikel hier: voorafgegaan aan alle ellende is ontmenging. In dit geval tussen stromingen binnen dezelfde religie.

De islamitische scholengemeenschap Ibn Ghaldoun heeft systematisch gefraudeerd met examens. De loyaliteiten geven de doorslag (de Volkskrant, 20-06-2013, van verslaggever Bart Dirks):
  Ibn Ghaldoun woedend over voorbereiding sluiting school

De islamitische middelbare school Ibn Ghaldoun is woedend over de voorbereidingen die de gemeente Rotterdam treft voor het overplaatsen van alle 650 leerlingen. 'Pure stemmingmakerij, om ouders en leerlingen bang te maken', zegt bestuursvoorzitter Ayhan Tonca. 'Er is geen sprake van sluiting.' .  ...
    Andere middelbare scholen willen niet reageren op de gemeentelijke plannen voor mogelijke overplaatsing van leerlingen. Ze willen niet de indruk wekken dat ze meewerken aan sluiting van Ibn Ghaldoun. 'De ouders zijn zó trouw aan Ibn Ghaldoun, ze willen absoluut niet dat de school dicht gaat', zegt een betrokkene uit het Rotterdamse onderwijsveld. 'Toen de eerste diefstallen werden gemeld, heeft geen enkele ouder de school gebeld om opheldering te vragen, zo veel autoriteit en vertrouwen heeft de school.'    ...

Vele tientallen islamitische leerlingen hebben meegedaan aan de fraude, vermoedelijk gedurende langere tijd en mogelijk ook meerdere jaren, en geen enkele heeft de Nederlandse autoriteiten ingelicht.

Een bijdrage die het allemaal netjes bij elkaar zet - met wat lichte veranderingen in volgorde komt het hele proces in beeld. En uit hoogst betrouwbare bron, zijnde een allochtone bron (de Volkskrant, 17-09-2014, door Robert Vuijsje):
  Land van afkomst | Interview | Noraly Beyer

Op zwart

Welke rol speelt afkomst in een leven in Nederland? Robert Vuijsje onderzoekt het in een reeks interviews. Noraly Beyer was presentatrice van het NOS Journaal en vindt het spijtig dat er geen gekleurde opvolger is gekomen.

...    Eind jaren dertig verhuisden haar ouders van Suriname naar Curaçao. Daar was olie en Shell en meer banen. De vader van Noraly Beyer kwam terecht bij Shell, haar moeder zat in het onderwijs. Wie het zich kon permitteren stuurde zijn kinderen naar Nederland om te studeren. Op haar 12de ging ze naar het internaat in Roermond, bij de nonnen.    ...

Beyer is van 1946, dus nu gaan praten we over begin jaren zestig:
  Het mooiste vond ze de mensen die kwamen vragen of ze over haar hand mochten wrijven, om te zien of de kleur zou afgeven. Als kind was ze één keer op vakantie geweest naar Nederland. 'De mensen hadden ogen op steeltjes als ze ons zagen. Een gezin met zes kinderen, allemaal donker. Dat was ongekend.'   

Fase 1: de fase van "Ach wat een lieve bruine mensjes".
    Toen kwamen er wat meer:
  Voordat ik wegging, had ik veel contact met Antillianen en Surinamers. Altijd in een gemengd gezelschap, dat ging op een natuurlijke manier.

Er waren er nog te weinig om exclusieve clubjes te vormen, maar de groepsvorming onder de gekleurden was er al.
    Toen ging Beyer even weg:
  Tot eind jaren zestig bleef ze in Nederland wonen. Tot ze een kind kreeg. 'Ik wilde dat mijn kind zou opgroeien in de vrijheid van de tropen. Niet in zo'n klein huis in Nederland.'
    In Suriname kwam ze te werken bij het televisiejournaal van STVS, de staatsomroep. ...
    ...De Decembermoorden waren de apocalyps. Tijd om te gaan.
'Ik was veertien jaar weggeweest uit Nederland.

En ondertussen waren de aantallen sterk toegenomen, van het niveau van duizenden naar tienduizenden en toen een paar honderduizend. Fase 2:
  De sfeer was totaal omgeslagen, alles was veranderd. ...
    'Ik denk dat het kwam door het aantal. Hoe meer er zijn, hoe ingewikkelder het wordt. ...

Een uiterst zeldzaam inzicht. Dat 'hoe ingewikkelder het wordt' is natuurlijk een sterk eufemisme voor groepsvorming  en groeiende afkeer van de Nederlanders. Kijk maar:
  ...Dat mengen ging niet meer zo makkelijk, het was harder geworden. In Nederland was blokvorming ontstaan, die er nu nog steeds is.

En die blokvorming was de afscheiding, segregatie, van de allochtone cultuurdragers in hun eigen allochtone culturen. wat begon met kleine clubjes tussen de Nederlanders, is in veertien jaar steeds grotere clubjes tussen de Nederlanders geworden, tot de Nederlanders er niet meer bij hoorden, en verdwenen. Tegelijkertijd gepaard gaande met een groeiend racisme aan de gekleurde kant:
  Wat trof u verder aan?
'Ik viel in een discussie onder Surinamers en Antillianen die zichzelf niet herkenden in de media. Ze riepen: waar is de zwarte Emmer? Fred Emmer was een nieuwslezer bij het NOS Journaal. Mensen namen mij mee naar bijeenkomsten waar werd geroepen dat het zo niet verder kon. In koor riep ik het mee: waar is de zwarte Emmer? Op de televisie was niets terug te zien van de verkleuring in de maatschappij.

En wat in 2014 gekomen is in de fase van openlijk uiten van afkeer van Nederlanders middels de bezwaren tegen Zwarte Piet. En waarop de Nederlanders (circa 90 procent heeft zich voor Zwarte Piet uitgesproken) zich nu definitief aan het afkeren zijn van de creolen, onder gebruik van de term "klaagnegers".

Zelfs voor de politiek-correcten wordt het proces steeds duidelijker, en wel zo duidelijk dat ze er bijna openlijk over gaan schrijven (de Volkskrant, 15-04-2016, door Willem Vissers):
  Liever geen Marokkanen?

Johan Derksen, opiniemaker in het voetbal, zette de discussie over het gedrag van voetballers van Marokkaanse afkomst in het amateurvoetbal op scherp. Ze misdragen zich, ze jagen andere leden weg, ze willen geen vrijwilliger zijn, ze helpen clubs 'naar de klote'. Is dat zo?

In de media werd natuurlijk bijna universeel geroepen van "NEE!!!", terwijl iedereen weet dat het van "JA!!!" is. De afleidingsmanoeuvres waren het gaan praten over gedrag op het veld, maar dat gaat het niet om. Het gaat om het gedrag binnen de vereniging. Het sociale gedrag. In de tussentitels staat eigenlijk al genoeg:
  Tussentitels: Ik ken genoeg clubs die allerlei halsbrekende toeren uithalen om Marokkanen te weren - Johan Derksen in De Telegraaf
Integratie blijkt moeilijk, zelfs op het sportveld
Nederlandse jongeren gaan naar andere clubs. Die willen niet met 9 Marokkanen in een ploeg die niet in hun blote kont durven te douchen - Johan Derksen bij Voetbal Inside
Een deftige club als Quick 1888 ging bijna ten onder aan de toevloed van Marokkaanse leden - Johan Derksen bij Pauw

De hoofdtekst van het artikel gaat er natuurlijk allemaal over dat het allemaal wel mee valt, en dat hij bij zo veel allochtone clubs best goed gaat. Weer: daar gaat het niet om. Het gaat om het ontstaan van die allochtone clubs. Segregatie. En geheel onbewust legt de Volkskrant in de eerste alinea uit hoe zich dat onder andere uit:
  Kom bij voetbalclub SV Nieuw-West in Amsterdam en je waant je in Noord-Afrika. Andere kantine, andere benadering, donkerder mensen, ander type spel. Technisch. Fysiek. Een soort straatvoetbal ...
    Het is een aparte belevenis, een wedstrijd bij SV Nieuw-West, zeker voor wie uit een 'witte' gemeenschap komt. Menigeen vraagt zich af: 'Hé, waar ben ik hier?' Integratie blijkt moeilijk, zelfs op het sportveld, en leidt tot misverstanden en wantrouwen, mede door de andere belevingswerelden. Getinte voetballers maken andere gebaren, spreken andere talen en dialecten.
    Sommige 'witte' ouders voelen zich ongemakkelijk, hun kinderen zijn eerder geïntimideerd. ...

Nou, meer informatie is nauwelijks nodig. Samengevat: het culturele verschil is dusdanig groot dat het automatisch leidt tot afscheiding. Segregatie. Precies als gebeurt bij de scholen. Verstandige witte ouders kijken naar het schoolplein, en besluiten: "Daar waag ik mijn kindertjes niet aan ..." uitleg of detail .

En eindelijk durft zelfs de politiek-correct sociologie er iets over op te merken. (GeenStijl.nl, 01-02-2017, door Mosterd, uitleg of detail ):
  HORRORRAPPORT toont aan: integratie mislukt

Linkse indoctrinatie begint niet op uw universiteit, maar is al volle bak aanwezig in het basis- en voortgezet onderwijs. In een onderwijsonderzoek blijkt dat een deel van de leraren ‘gevoelige onderwerpen’ vermijdt. “Vijf procent van de respondenten in het basisonderwijs geeft aan dat op de eigen school bepaalde onderwerpen niet meer met de leerlingen kunnen worden besproken als gevolg van toenemende segregatie. In de vier grote steden is dat gemiddeld veertien procent.” Ja mensen, de aanwezigheid van moslimkleutertjes en moslimkindjes is voor een deel van de meesters en juffen reden om de boel eens flink aan te passen. Homoseksualiteit? Taboe in sommige landen en kindertjes met een achtergrond uit die landen laten we lekker in de waan dat het verderfelijk is. Nederlandse normen en waarden bijbrengen over homoseksualiteit, tut tut, dat moeten we natuurlijk niet willen: we laten papa en mama, die toch al zo verschrikkelijk goed geïntegreerd zijn in Nederland, de teneur wel bepalen. Religie en geloof met nadruk op islamisering en IS? Verboten in de schoolklas! Islam is de religie van de vrede. Je kan het een kind natuurlijk niet aandoen om naast pais en vree-indoctrinatie uit eigen moskee wat kritische puntjes aan te stippen; dat gehersenspoelde volidioten koppen afhakken en minderjarigen de trekker laten overhalen om het woord van de vrede te verspreiden. Gebeurt niet, bestaat niet, geen discussie mogelijk. Aanslagen en terrorisme? Niet oké om afgrijselijke gebeurtenissen af te keuren en te bespreken in het klaslokaal. Goed, Londen, Brussel, Parijs, Nice, Istanbul…. Misschien is het wel gebeurd, maar stél, stél dat het al zo is, dan heeft het natuurlijk geen nut krankzinnige islamitische moordmachines aan te wijzen. We zeggen gewoon NIKS. Alles voor de pax van het klaslokaal. Slavernij en Zwarte Piet? Nope. Geen discussie over hoe zwarte mensen werden verhandeld door blanke mensen, geen discussie over hoe een kinderfeest behoort tot Nederlandse cultuur en geen discussie over het hoe en waarom sommige mensen Pietje willen wegjorissen. En zo creëren we in Nederland dus een gemeenschap van angsthazen en wegkijkers, waar niemand durft te zeggen waar het op staat en waar kritiekloos jaknikken als de norm wordt gezien. ...

En dit is een samenvatting van (parool.nl, 01-02-2017, door Michiel Couzy, uitleg of detail ):
  Meerderheid Amsterdamse docenten: integratie is mislukt

De integratie op Amsterdamse scholen is mislukt, vindt meer dan de helft van de docenten. Een deel durft gevoelige onderwerpen niet meer te bespreken in de klas.

Marokkaanse leerlingen die bij elkaar klitten en autochtone scholieren die vooral met elkaar omgaan. Ouders van verschillende afkomst die nooit met elkaar praten, kinderen die niet bij elkaar over de vloer komen.
    Veel leraren herkennen het beeld van toenemende segregatie en mislukte integratie op hun eigen school, blijkt uit onderzoek van bureau DUO onder 2200 schoolleiders en leraren uit het basis- en voortgezet onderwijs.
    In Amsterdam bevestigt 54 procent van de docenten en directeuren dit beeld. In Den Haag, Rotterdam en Utrecht gaat het om soortgelijke percentages, buiten de grote steden vindt maar dertig procent dat de segregatie op school toeneemt.
    "Op scholen is totaal geen integratie," reageert Trudy Coenen, docent aan Montessori Lyceum Oost, auteur en in 2010 uitgeroepen tot Leraar van het Jaar.
    "Op onze school zitten zestig nationaliteiten, maar niet de Nederlandse. Alles wat deze kinderen van Nederlanders weten, leren ze van de docenten. Mijn zoon zat op het Sint Nicolaas Lyceum in Zuid en kent op zijn beurt de wereld van mijn leerlingen totaal niet."
    Uit onderzoek van Onderzoek, Informatie en Statistiek (OIS) blijkt dat slechts acht van de circa zestig middelbare scholen in de stad gemengd zijn.
    Docenten spreken van groepjesvorming, een oververtegenwoordiging van kinderen van allochtone komaf op vmbo en van autochtone leerlingen op havo en vwo.
    Ook is sprake van ouders die zich weleens afkeren van de Nederlandse samenleving en leerlingen die erg vaderlandslievend zijn en een vorm van radicaliserend gedrag vertonen.    ...

Wat natuurlijk moet zijn: "ouders die zich weleens afkeren van de Nederlandse samenleving, erg oorsprongslandlievend zijn en een vorm van radicaliserend gedrag vertonen". Zie de stroom jihadi's.
  Eén op de acht leraren in Amsterdam, zowel in het basis- als voortgezet onderwijs, zegt dat gevoelige onderwerpen niet meer besproken kunnen worden in de klas als gevolg van de toenemende segregatie.
    De genoemde onderwerpen zijn seksuele voorlichting, de politieke situatie in bepaalde landen, zoals Turkije en Rusland, het geloof, terrorisme en discriminatie. Ook de discussie over Zwarte Piet ligt gevoelig.
    Ongeveer 58 procent van de Amsterdamse docenten heeft hiervan geen last.

Die laatsten omdar ze die onerwerpen sowieso niet ter sprkae brnegen. Denk aan leraren wiskunde en natuurkunde. Biologie is natuurlijk wel al een probleem: evolutie ...
    Deel twee (Volkskrant.nl, 01-02-2017, door Jurre van den Berg, uitleg of detail ):
  Leraren maken zich 'grote zorgen' over segregatie op scholen in Randstad

Met name in de Randstad maken scholen zich zorgen over toenemende segregatie. Kinderen met ouders van niet-westerse afkomst klitten samen: onder invloed van 'de huidige politieke sfeer' voelen zij zich gediscrimineerd of achtergesteld. In een klein deel van de klassen worden gevoelige onderwerpen als homoseksualiteit en terrorisme vermeden.

Dat blijkt vandaag uit een enquête van commercieel onderzoeksbureau Duo Onderwijsonderzoek in samenwerking met het AD. Ruim 2200 docenten en schoolleiders uit het basis- en voortgezet onderwijs vulden de online vragenlijst in. Uitgangspunt van de studie was dat in 'veel verschillende media' tegenwoordig wordt gesproken over 'de mislukte integratie'.
    Twee derde van de ondervraagden ziet toenemende segregatie in de samenleving als 'een grote zorg'. 'Vooral moslimmeisjes zijn buitengesloten van activiteiten zoals uitwisselingen. Niet door de school zelf, maar de ouders verbieden ze om mee te gaan', licht een van ondervraagden toe.
    Onderwerpen als homoseksualiteit, Zwarte Piet, de politieke situatie in Turkije of terrorisme worden als gevolg van de toenemende segregatie soms vermeden in de klas. In het voortgezet onderwijs is dat volgens 11 procent van de respondenten het geval; in het basisonderwijs volgens 4 procent. ...

Conclusie: De aanwezigheid van allochtonen, van welke voorlopig voorzienbare generatie dan ook, zal uiteindelijke alle rationele en redelijke en wetenschappelijke discussie smoren, aangezien alle rationele en redelijke en wetenschappelijke discussie over cultuur uitkomt op: ook culturen zijn onderhevig aan evolutie en de achterlijke religieuze niet-westerse zullen verdwijnen of ten onder gaan. Met als eerste teken ... (uit het GeenStijl-artikel):
  Ondertussen blijkt uit het schrikrapport wel dat docenten en schoolleiders merken dat de INTEGRATIE FALIEKANT FAALT. Kinderen van niet-westerse cultuur 'klitten samen', willen niet met autochtone kindjes spelen, allochtone ouders hersenspoelen kindjes zelf wel, ‘onwil om te integreren’…

... segregatie, en dat teken is allang aan de gang. Met als tegenmaatregel dat (uit het GeenStijl-artikel:
  O ja, Kamerleden reageren op het onderzoek met woorden als 'dramatisch', 'heftig' en 'ronduit zorgelijk'. Nou, dan weet je het wel.

Oftewel: er gebeurt niets, want om iets te ondernemen, dat wil zeggen: af te dwingen, moet je eerst de noodzaal bewijzen, dat wil zeggen: je moet openlijk zeggen dat er en sprake is van een anderszins onoverkomelijke culturele achterstand. Want ook dit rapport werd weer zo snel als men maar kon weggerelativeerd (uit het Volkskrant-artikel):
  Peter Lugtig, universitair hoofddocent methoden en statistiek aan de Universiteit Utrecht, is niettemin uiterst kritisch over de wijze waarop het onderzoek is uitgevoerd. 'In algemene zin is dit een flut-onderzoek. Ik heb het gevoel dat de onderzoekers hier misschien een dag aan hebben gewerkt', zegt hij.

De bekende Volkskrant-taktiek: is de uitkomst van een onderzoek naar haar zin, wordt het veel enthousiasme gebracht en wordt er nooit een kritisch weerdwoord gezocht, en is het onderzoek niet naar de zin ... Dan ziet u wat er gebeurt... Het wordt zonder enige onderbouwing afgebrand met terminologie als:
  '... dat de onderzoekers hier misschien een dag aan hebben gewerkt'

Hetgeen natuurlijk een gore leugen en gore verdachtmakerij is. De man zou onmiddellijk ontslagen moeten worden.
    Wat nog wat verder ledit tot nog een ontkoombare conclusie: Er gaat alleen wat gebeuren als er zich een voor iedereen onontkoombare noodzaak zich aandient. En bij de volstrekte dominatie van de politieke-correctheid betekent dat: een.revolutionaire of gewelddadige noodzaak.
    Waarmee het pad van niet-westerse instroom in de vorm van moslims en geweld zoals te constateren valt bij stijgende percentages volkomen gesloten is.

Het Sociaal en Cultureel Planbureau doet ook aan onderzoek en constateert dat het opengaan van de bloemetjes er voor zorgt dat iedere dag de zon weer opnieuw opkomt (elsevier.nl, 14-02-2017, door Emile Kossen, uitleg of detail ):
  Voor allochtonen is islam ‘alternatief voor identificatie met Nederland’

Een aanzienlijk deel van de Turkse en Marokkaanse Nederlanders zegt zich niet thuis te voelen in Nederland. Steeds vaker omarmen ze het islamitische geloof als alternatieve identiteit.

Heerlijk, zo afgekort in koppen: er worden dus mensen geboren in Nederland die zichzelf zien als Turken en Marokkanen, en omdat die mensen zichzelf zien als Turken en Marokkanen voelen ze zich niet thuis in Nederland, en omdat ze zich niet thuis voelen in Nederland, zijn ze het islamitische geloof gaan aanhangen ... En dat alles naar aanleiding van:
  Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) zet in een rapport een reeks maatschappelijke kwesties op een rij die bij de komende Tweede Kamerverkiezingen een rol kunnen spelen. Eén daarvan wordt samengevat als de .

Dat ‘moeizame interetnische verhoudingen’ staande voor massa's Turken op de Erasmusbrug in Rotterdam die de lokale Nederlandse verslaggever toebrullen dat "Jullie moeten oprotten en wij gaan de macht overnemen". En nog zo wat van dit soort dingen ...
    In de woorden van het SCP:
  ‘Niet-westerse migranten, en met name hun in Nederland geboren kinderen, voelen onbehagen over de Nederlandse samenleving,’ schrijft het SCP. Veertig procent van de Turkse en Marokkaanse Nederlanders voelt zich niet thuis in Nederland. ...'

Tja ... In het begin zeiden ze niks in het openbaar, toen werd het schelden in het Turks en Marokkaans op internet, maar nu doen ze het ook in het Nederlands bij Joop.nl, Volkskrant, enzovoort, en DWDD en Pauw, enzovoort, en de Nederlanders begrijpen nu wat er gezegd wordt ("Wij haten jullie"), en er beginnen er steeds meer iets terug te zetten ("Rot op naar je eigen land"). En daar hebben de Turken en Marokkanen niet van terug. En daarover, dat niets terug kunnen zeggen op "Rot op naar je eigen land", daarover 'voelen [ze] onbehagen'.
    Maar natuurlijk vindt de sociologisch elite van het SCP dat het allemaal begonnen is en dus de schuld van de Nederlanders:
  ‘... Ze zijn de afgelopen jaren minder positief geworden over hun kansen en leven en zeggen dat ze vaker discriminatie ervaren. Vooral jongeren met een migratieachtergrond zijn somber over het maatschappelijke klimaat.'

En natuurlijk zijn ze pas door de Nederlanders islamitisch geworden:
  ‘... Volgens het SCP speelt het geloof bij veel jongeren met een Turkse of Marokkaanse achtergrond een steeds belangrijkere rol. ‘De islam is in het leven van veel jongeren het belangrijkste ijkpunt, dat richting geeft aan bijna alle aspecten van hun leven.’

En de Nederlanders zorgen er ook voor dat ze radicaler worden.
  Dat het leven in de moderne westerse samenleving ‘niet strookt met’ bepaalde opvattingen van hun religie, zorgt er juist voor dat sommigen vastberaden zijn om dicht bij hun geloof te blijven. ‘De moslimidentiteit is een alternatief voor een identificatie als Nederlander,’ concluderen de onderzoekers.

Ja ja... Eerst is er de universele wens tot identificatie met Nederland, dan komen er de Nederlanders die dat tegenhouden, en dan komt eerst de gewone en vervolgens de radicale islam.
    Zoals gezegd: volgens het SCP gaat de zon op omdat de bloemetjes opengaan ...
    Maar ondertussen, door oorzaak en gevolg weer in de juiste volgorde te zetten, hebben ze toch een bijdrage geleverd aan de beschrijving van het proces van de ontmenging. Van de ene kant. Voor andere kant is even verder bladeren op de pagina voldoen, komende bij de eerste groep reacties:
  proeninck
Een bewijs te meer dat de islam niet past in onze samenleving. Ze passen in geen enkele samenleving.
De islam moet uit Europa verdreven worden.

Michèle
Mee eens, ze passen hier niet met dit geloof en zullen zich steeds meer afzetten tegen de westerse maatschappij.

VeroTruth
Het SCP legt het probleem dus indirect bij Nederland en haar autochtone bevolking neer. Die discrimineert en geeft ze onvoldoende kansen.
Deze allochtonen zijn hier vrijwillig naar toe gekomen en hebben zelf op de eerste plaats de plicht iets van hun nieuwe bestaan te maken.Ze worden met heel veel belastinggeld geholpen en nog is het niet genoeg. Als je je hier niet thuis voelt dan moet je terug gaan naar Marokko of Turkije,Het gedrag van deze klagers komt gewoon neer op chantage.
Ophouden met pamperen, graag of niet!

Hertha
eens.

Cindy P.
De SCP discrimineert haar eigen volk! Beschamend.

Idd zijn zij vrijwillig naar Nederland gekomen, alleen hun geloof verbiedt hun om de wetten en normen en waarden van het vrije Westen te accepteren. Ook al omdat de linkse kerk deze mensen overal hun zin in geeft, menen zij dat juist wij moeten doen wat zij willen. Vergeet niet dat de Islam haar gelovigen het idee geeft dat "alles van hun is, dat zij er recht op hebben!". Dat wordt versterkt door o.a. de SCP en de linkse kerk.

Wat wel heel vreemd is, is het feit dat moslims uit andere landen niet zo reageren zoals deze Turken en Marokkanen.

Ik zou zeggen...Go HOME.

Liberty2015
Het SCP constateert - wat laat misschien? - de gevolgen van het Europese en politiek correcte diversificatie en migratie beleid. Wijn mengen met azijn levert niet altijd een lekker drankje op, zelfs niet als je hard roert...Wat is de strekking van dit artikel? Als dat is dat de boel alleen maar meer gaat polariseren is het een wijd open deur..

"Werkgevers moeten worden aangespoord om diversiteit te stimuleren en discriminatie tegen te gaan" wat een nonsens!!! Een werkgever heeft geen politieke verantwoordelijkheid. Noch is het een functie van de overheid om werkgevers aan te sporen. Politburo optima forma.

u.k.
Dit hebben wij te danken aan onze politici voornamelijk van linkse huize die de immigranten gepamperd hebben.Deze gelukzoekers kregen het idee dat Nederland luilekkerland is.Nu blijkt dat ze toch wat moeten presteren deugt Nederland niet meer.

Ze zoeken nu hun geluk in een sprookje dat gericht is op het goede leven na de dood.

Een advies aan deze immigranten: terug naar huis of de schouders eronder en aan het werk..Een beetje wilskracht en je wordt zo volledig geaccepteerd.

Cindy P.
En dat is het moeilijkste voor deze mensen...VERANTWOORDELIJKHEID.

Kijk naar de Marokkaanse en Turkse kinderen...zij joelen als er een terroristische aanslag ergens heeft plaats gevonden. Zij worden boos als je over Joden praat in de klassen, dan schofferen zij de docenten. Kleine meisjes hebben al een hoofddoekje op, jongetjes voelen zich de prinsjes. In Marokko worden de kinderen grotendeels opgevoed door de scholen en politie! Nederland is wat hun betreft..te soft. En ja daarin hebben zij groot gelijk. Wij tolereren alles van deze kinderen! Teveel.

Klagen en schofferen daar zijn zij goed in. Uiteraard de uitzonderingen daargelaten.

En het SCP constateert ook het effect van een andere reeks afstotingsacties ("provocaties")  richting Nederlanders:
  Nederlanders vrezen voor eigen cultuur
Autochtone Nederlanders geven al langer aan dat ze bezorgd zijn over de thema’s integratie en immigratie. Een grote groep Nederlanders heeft het gevoel dat ‘Nederland zijn eigenheid verliest’. Daarbij wordt gewezen op de grotere diversiteit in Nederland, de invloed van moslims – die worden geassocieerd met geweld – en discussies over Zwarte Piet.

Juist ja ... De acties met betrekking tot Zwarte Piet van racistische negers, en gesteund door voornamelijk de Volkskrant, Trouw, NRC Handelsblad, DWDD, Pauw, NOS/NPS/NPO, Lodewijk Asscher en de rest van de Joodse en Joodsistische media en elite ("Is migrant = Is GOED!"). Deze actoren hebben in het proces van ontmenging de rol die in de chemie beschreven wordt als "katalysator": hoewel ze zelf niet bijdragen aan de chemische reactie, zorgen ze voor een tussenstap waardoor het chemische proces heel veel sneller kan verlopen. De negers haten ons met of zonder media want dat is gebaseerd op hun culturele nederlaag, maar het proces van de ontmenging gaat razend veel sneller doordat ze onweersproken hun boodschap mogen verkondigen via de Volkskrant, Trouw, NRC Handelsblad, DWDD, Pauw, NOS/NPS/NPO, en steun krijgen van Lodewijk Asscher, Alexander Pechtold enzovoort.


Naar Cultuur, vermenging, sociaal vertrouwen , Cultuur, vermenging , of site home .

8 mrt.2009