Sociologische begrippen: nomadisme, erkenning Joods

Het zijn geen standpunten waarmee je makkelijk vrienden maakt, maar toch willen Joden met enige regelmaat wel hints in de richting van hun nomadisme geven, bijvoorbeeld met de stelling dat iedereen toegang moet hebben tot ieder land - voor voorbeelden aangaande Nederland, zie hier uitleg of detail . De regelrechte erkenning van dit volstrekt cultureel vastgelegde standpunt komt van de hand van de man die als één van de weinigen invloed heeft op het Nederlandse maatschappelijke debat met zijn dagelijkse column op de voorpagina van de Volkskrant en vele andere reguliere publicaties elders: successchrijver van Joodse afkomst Arnon Grunberg. In de loop van zijn carrière bij de Volkskrant noteert hij steeds openlijker zijn cultureel bepaalde meningen uitleg of detail , en na zo'n kleine twee en een half jaar aan columns staat er dus dit (de Volkskrant, 09-08-2014, column door Arnon Grunberg):
  Diasporisme

Er is veel, misschien te veel, geschreven over een mogelijke oplossing van het Palestijns-Israëlische conflict. De oplossing van het 'diasporisme' wordt te weinig genoemd. Het diasporisme houdt in dat de Israëliërs terugkeren naar Europa ...
    Het diasporisme illustreert ook dat de natiestaat een verouderd concept is, te vergelijken met aderlatingen.
    Ook ú kunt een diasporist worden. De uitgangspunten zijn simpel: er is geen volk, er bestaat geen 'wij', er zijn alleen diasporisten. En mensen die nog niet weten dat ze diasporist zijn.

Grunberg suggereert hier te spreken namens "de mens", maar dat is natuurlijk onzin, weet iedere psycholoog en iedereen met gezond verstand: hij spreekt natuurlijk alleen voor zichzelf en zijn cultuur - dat hij voor zijn cultuur spreekt, is bewezen hier uitleg of detail . Van zichzelf en zijn cultuur erkent hij hier dus openlijk dat het een diasporistische cultuur is.
    Ten tweede: er staat hier 'diasporistisch', maar dat is natuurlijk een eigen uitvindsel van Grunberg - de gebruikelijke term is "nomadisch" (indien als activiteit)  of "nomadistisch" (indien als idee) nomaden of nomadisten. Het verschil zit slechts in gebruikte letters - de begrippen erachter zijn identiek.
    Er staat hier dus: de mens, in de Joodse visie, is van natuur een nomade.
    Dat is in het positieve geformuleerd. Dat wordt aangevuld met de negatieve formulering:
  ... de natiestaat een verouderd concept is, te vergelijken met aderlatingen.

de natiestaat is iets met grenzen en toelatingseisen, en dus conceptueel het tegenovergestelde van nomadisme. Grunberg vergelijkt de natiestaat met aderlating, en aderlating is een achterlijke en barbaarse gewoonte. Wat hier dus staat is de volgende stelling: "De natiestaat is achterlijk en barbaars".

De natiestaat is het eindpunt van een ontwikkeling die begon met het ontdekken van de landbouw, waardoor de toenmalige jager-verzamelaars zich vestigden op vaste plakken, nederzettingen. Uit die landbouwnederzetting, geschat ongeveer tienduizend jaar oud, is de stad en de natiestaat gegroeid. De groepen die hun nomadistsche bestaan behielden hebben sinds die tijd geen voortgang geboekt en zijn grotendeels verdwenen. Met dus drie bekende uitzinderingen (er zijn er nog wat meer): de Masai (veehouders in Afrika), de Roma, en de Joden.

Dit is dus volkomen consequent met het voorgaande, indien uitgaand van de Joodse visie op de mens: de natuurlijke en gewenste staat van de mens is die van nomade, en de barbaarse staat van de mens is die van de nederzetting en de natiestaat.

Ten bewijze dat dit geen eenmalige gedachtenoefening is, hier een ander voorbeeld (de Volkskrant, 15-01-2013, column door Arnon Grunberg):
  Heimat

Onder de kop 'Europeaan blijft liefst in de Heimat' omschreef Thomas von der Dunk zaterdag in de Volkskrant het reëel bestaand nationalisme als volgt: 'Hier ben ik geboren, dus hier ga ik dood.'    ...
    Een tijd terug schreef ik dat ik in Paraguay hoorde dat de mennonieten in Bolivia karren met vierkante wielen gebruiken. Te snel gaan is zondig. Nu ook weer doet het geloof in de onontkoombaarheid van de natiestaat mij denken aan vierkante wielen.

De ideeën zijn volstrekt hetzelfde, alleen de woorden en beelden wat anders. De kar met ronde wielen staat voor de nomadisch en nomadistische Joden, de kar met vierkante wielen voor de nederzettingen en de natiestaat.
    En ten overvloede als hier voorbijkomende aanwijzing dat die niet alleen voor Arnon Grunberg geldt: Thomas von der Dunk, die dezelfde opvattingen koestert, is van dezelfde Joodse afkomst.
    Dus volgens de Joodse cultuur is de gewenste staat van de mens die van nomadisme, en de staat van nederzetting, stad en staat, oftewel: residentie, die van de barbarij.
    Voor mensen die de nederzetting, stad en staat, oftewel: residentie, als drager van de beschaving zien, is het oordeel dus precies andersom: residentie is de gewenste toestand, en het nomadisme, de visie van de Joden, is barbarij.
    Daar waar de voorzichtige bewoordingen van mensen als de alhier uitleg of detail geciteerde Jacques Wallage en Ernst Hirsch Ballin dus nog een mogelijkheid tot een middenweg open lijken te laten, tonen de woorden van Grunberg aan dat dit een volstrekte illusie is: de Joodse visie staat volkomen haaks op die van degenen die residentie als de weg van beschaving zien, en er is geen middenweg.

Dat dit een fundamentele strijd is, met bijbehorende gevolgen, blijkt uit de volgende bron (de Volkskrant, 15-06-2013, boekrecensie door Arnon Grunberg):
  De ontmaskering van alles

Op de vlucht voor de nazi's vond de Duitse filosoof Adorno onderdak in Amerika. Daar schreef hij de briljante, ongenadige aforismen van Minima Moralia.

De beroemdste uitspraak van de Duitse filosoof Theodor Wiesengrund Adorno (1903-1969) luidt: 'Nach Auschwitz ein Gedicht zu schreiben, ist barbarisch.' Een uitspraak die hij later herroepen heeft en die zoals dat gaat met iconisch geworden citaten al te makkelijk verkeerd kan worden begrepen.
    Adorno was beïnvloed door Marx en de marxistische literatuurkritiek van de Hongaar Georg Lukács.
    De Hongaarse schrijver en Auschwitz-overlevende Imre Kertész - hij zou de ironicus van de Holocaustliteratuur kunnen worden genoemd - is het ten minste gedeeltelijk met Adorno eens. In zijn roman Kaddisj voor een niet geboren kind schrijft Kertész: 'Het zou juist onverklaarbaar zijn geweest als Auschwitz niet had bestaan, als Auschwitz niet was ontstaan, als de wereldtoestand geen feit had voortgebracht dat we Auschwitz noemen (...) Auschwitz hing immers al heel lang - wie weet hoe lang al? - in de lucht, misschien al eeuwen.'
    En hoewel Primo Levi waarschuwt voor de gemakkelijke en onjuiste gelijkstelling van fabriek = kamp, erkent ook hij dat de kiemen van het concentratiekamp te vinden zijn in onze scholen, fabrieken en kazernes.    ...

Voor alle duidelijkheid: Primo Levi, Imre Kertész en Georg Lukács zijn Joods, en Theodor Adorno is zo'n beetje de enige niet-Jood in de club van sociologen genaamd de Frankfurter Schule uitleg of detail (Grunberg (sic!),  Horkheimer, Fromm, Benjamin).
    Wat hier met een vals voorbehoud gesteld wordt, is dat de instellingen van de nederzetting: 'scholen, fabrieken en kazernes', oftewel een verzameling samengevat in "nederzetting", leiden tot de holocaust.
    Daarbij worden een aantal stappen weggelaten, maar na het voorgaande zijn die volkomen helder: de "nederzetting" staat voor de ene partij of visie, en op een gegeven moeten zijn de Joden, de andere partij, het slachtoffer geworden van die visie. En vult het voorgaande aan: de Joden zijn niet zomaar het slachtoffer geworden, maar ze zijn het slachtoffer geworden van "de nederzetting" omdat de tegenovergestelde visie aangaande de gewenste vorm van leven van de mens hanteren. De Joden zijn het slachtoffer geworden van de tegenstelling tussen nomadisme en residentie.
    Dat is wat er letterlijk staat qua einduitkomst, en de tussenstappen zijn logisch in te vullen.
    Dus waar er ooit een vraag rijst, en dat dat deed hij al heel vaak en zal nog veel vaker gebeuren, naar "Wat is de oorzaak van de holocaust?", dan is het antwoord vanaf nu dus heel simpel: de oorzaak van de holocaust is de tegengestelde levensvisie tussen residenten en joden. En gezien vanuit de visie dat residentie leidt tot beschaving en nomadisme niet, is het dus de tegenstelling tussen beschaving en barbarij.
    Nog een variant, uitgaande van de woorden van Primo Levi: "fabriek" veroorzaakt een contrast met "niet-fabriek", oftewel: materiële rijkdom veroorzaakt een contrast met materiele armoede. En als de materieel-armoedigen welvaart willen, zijn er slechts twee mogelijkheden: "eigen-fabriek of parasitisme". En het nomadisme gaat niet samen met "eigen-fabriek". Het contrast tussen nomadisme en residentie is ook het contrast tussen "welvaart" en "armoede of parasitisme". En natuurlijk leiden beide alternatieven in de laatste keuze tot enorme maatschappelijke problemen.

Dit waren slechts enkele van de meest pregnante voorbeelden van de uitingen van deze cultuurstrijd, de aanval op onze Europese cultuur door Arnon Grunberg. Een ruimere selectie van bijdragen van zijn hand staat hier uitleg of detail . En ter bevestiging dat dit geen persoonlijke zaak is, staan er soortgelijke verzamelingen op deze website met stukken van Anet Bleich uitleg of detail omdat zij net als Arnon Grunberg een ruime toegang heeft tot de media, en voor degene voor wie dat wat minder geldt staat een verzameling hier uitleg of detail . Een verzameling van het massavernietigingswapen van het "Antisemitisme!" staat hier uitleg of detail - die van het discussietechnische atoomwapen: het Holocaust!", hier uitleg of detail .

Met de combinatie van die drie verzamelingen, wordt onweerlegbaar aangetoond dat de Joodse cultuur de vijand is van de beschaving. Wil de beschaving, gebouwd op de bestaande westerse waarden voortkomende uit de Verlichting, verder kunnen groeien, zal, vermoedelijk als eerste, de invloed van de Joodse cultuur vernietigd moeten worden. De Joodse cultuur, met in haar huidige vorm het neoliberalisme, staat voor de barbarij van de nomade. Boycot en uitzetting zijn de vreedzame wapens die de ratio beidt om dit te bereiken. Worden die niet ingezet, treden de automatische processen van de sociologische natuurlijke dynamiek in werking, en zal er een holocaust-achtig proces in werking treden.


Naar Sociologische krachten , of site home .

12 aug.2014