Bronnen bij Solidariteit: Europese Unie
|
31 dec.2010 |
Het idee van solidariteit met niet-westerse en a-solidaire culturen is in een
ander artikel al afgehandeld als waanzinnig, want contraproductief
. Hetzelfde geldt hoogstwaarschijnlijk ook zo binnen Europa. De
verschillen die je in de hele wereld als geheel zit er tussen de noordelijke en
zuidelijke landen
, zie je, in wat mindere mate, ook binnen Europa
. Een voorbeeld uit het veld (uit De Volkskrant, 03-02-2011, van correspondent Marc Peeperkorn):
|
In de EU groeit de kloof tussen landen met geld en zonder geld en
neemt de wederzijdse irratie toe
'Leer eerst eens je broek op te houden'
Tussentitel: Duitsland en Frankrijk zijn het ying en yang van
Europa
De ergernis spat eraf bij de EU-diplomaat van een klein rijk land.
Gewoon zitten lukt niet meer als hij zijn boosheid ventileert over wat
hij 'de PIGS' noemt: Portugal, Ierland, Griekenland en Spanje. 'Het is
toch ongelooflijk: nog steeds eisen die landen soms het hoogste woord in
de EU. Terwijl ze aan onze portemonnee hangen! Dan denk ik: nou, nou,
leer eerst maar eens je eigen broek op te houden.'
Demonstratief ploft hij op zijn stoel. Met samengeknepen lippen beziet
hij hoe zijn zuidelijke collega's zich naar de zoveelste
onderhandelingsronde spoeden. Dat hij hen diep beledigt, interesseert de
diplomaat even geen biet. 'Eigen schuld, dikke bult. Moeten de
hardwerkende Nederlander en de spaarzame Duitser die met hun
broodtrommel naar het werk gaan, opdraaien voor de Grieken met hun lange
lunchpauzes en pensioen na je 55ste? Als ze al werken, het merendeel van
de tijd wordt er gestaakt, zelfs nu ze 110 miljard euro noodsteun van
ons ontvangen.' ... |
Als er dus sprake is van economische verschillen in Europa, ligt dat, net als
buiten Europa, aan culturele verschillen, die zich weerspiegelen in anderen
maatschappelijke verhoudingen, die dus die landen economisch minder doen
functioneren. Welk laatste onderstaande auteur uit oorspronkelijk linkse en nu
kosmopolitische hoek constateert (uit Vrij Nederland, 18-12-2010, door
Kees Kraaijeveld):
|
Alleen met een groots gebaar kan Europa een einde maken aan
het Monopolyspel
Het bijeenhouden van de Europese Monetaire Unie (EMU) is een spel op hoog
niveau... Toch is het net een potje Monopoly. De eindfase van dit bordspel
kennen we allemaal: de winnaar heeft zijn straten bebouwd met hotels, waardoor
hij binnenloopt. De verliezers kunnen niet anders dan betalen, zijn gedwongen
hun huizen en straten te verkopen of te verpanden en zien hun inkomsten
opdrogen. Wie aan de winnende hand is, wordt vanzelf rijker. Wie in de
neerwaartse spiraal zit, gaat bankroet. Zo werkt het ook binnen Europa. De
winnaars zijn landen als Duitsland en Nederland. De verliezers zijn zitten
ook in de neerwaartse spiraal. De verliezers zijn Griekenland en Ierland, die nu
overeind worden gehouden met leningen uit het Europese noodfonds. Portugal en
Spanje zitten ook in de neerwaartse spiraal.
|
Maar Griekenland, Portugal en Spanje zijn dus geen verliezer van één of ander
"spel", ze zijn verliezer omdat de minder functionerende, meer corrupte en
minder-solidaire maatschappijen hebben. En Duitsland en Nederland zijn winnaars,
omdat ze harder werken en meer solidaire culturen.
En waarom liegt deze auteur? Omdat hij wil uitdelen:
|
Als de Europese Raad er niet in slaagt met een groots gebaar het vertrouwen in
de eenheid van Europa te herwinnen, betekent dat het einde van de EMU in de
huidige vorm. En al hebben Merkel en De Jager geen zin om hun zwakke broeders
nogmaals de hand te reiken, een groots gebaar betekent dat de winnaars de
verliezers zullen steunen. Willen we de EMU redden, dan is Europese solidariteit
noodzaak. En dat gaat ons, winnaars, geld kosten. . |
Dat wil zeggen: vele honderden miljarden ter beschikking stellen voor leningen
aan die landen, omdat ze anders zeer hoge rentes moeten aan betalen. "Dat geld
krijgen we weer terug", roepen ze:
|
Tussentitel: Nederland verdient geld aan het noodfonds |
Wat natuurlijk een leugen is, want als je dit met zekerheid zou kunnen beweren,
waren de rentes voor die landen laag - de rentes zijn hoog vanwege het grote
risico van slechts gedeeltelijk terugbetalen - het grote risico van verliezen.
Solidariteit met de weinig-solidairen. Het is bijna even waanzinnig als met de
a-solidairen.
En nog iets meer, want stel dat er inderdaad iets misgaat, en er geld door
Noord-Europa opgehoest moet worden. Dat gaat dan meteen over zulke bedragen, dat
dat in Noord-Europa tot grote bezuinigingen moet leiden. En het is volkomen
duidelijk wie dat betaalt: de onderste tweederde van de bevolking, die inkomen,
zorg en pensioenen aanzienlijk en sterk achteruit zal zien gaan. Vanwege het
uitdelen van geld door mensen uit de top die altijd en ook dan gespaard zullen
worden. Europa-aanhangers en kosmopolieten als Kees Kraaijeveld
.
En dat alles om het kosmopolitische idee van een Europees Imperium in stand te
houden
.
Het is amoreel.
Naar Solidariteit
, Sociologie lijst
, Sociologie overzicht
, of site home
.
|