Er zijn diverse manieren om solidariteit te meten. Het heeft namelijk ook een aantal verwante begrippen, die soms makkelijker te meten zijn dan solidariteit zelf. Een directe maat is natuurlijk de opbrengst van hulpacties, maar dat wordt ook wel weer verstoord door verschillen in rijkdom.
Maar een aantal van de indirecte graadmeters zijn zuiverder. Dat is
bijvoorbeeld de mate van corruptie, de geneigdheid tot fraude en
oplichting,en dat soort zaken. En daarvan zijn de gegevens overbekend (van CNNGo.com,
18-11-2009):
Dit zijn dus landen waar de mensen (veel) minder te vertrouwen zijn 
. Waar mensen elkaar veel meer oplichten
. Waar mensen veel minder solidair met elkaar zijn.
En dat is niet een kwestie van rijkdom en armoede, zoals hier ongetwijfeld veel zal worden tegengeworpen. Want dat is op een heel venijnige manier weerlegd (van: academischeboekengids.nl, opgeslagen 19-08-2010 
, door Ben Vollaard, universitair docent aan de Universiteit van Tilburg):
Waar het omgaat is dat iedereen op kan aanvoelen dat dit gedrag van diplomaten in het buitenland iets zegt over de sociale sfeer in het land van oorsprong. Alle in New York gestationeerde diplomaten verkeren in dezelfde sociale omstandigheden, en eventuele significante groepsverschillen in sociaal gedrag moeten dus uit het land van origine stammen. Dit "experiment" laat dus onomstotelijk zien dat de mensen uit deze culturen niet zo handelen omdat ze arm zijn, maar omdat ze, of equivalent: hun culturen, zo zijn. Die culturen kennen fraude - en oplichting en wantrouwen. En dus heel ook weinig of geen solidariteit. En dus slechte maatschappelijke verhoudingen. Die mensen zijn niet corrupt omdat ze arm zijn, ze zijn arm omdat ze corrupt (enzovoort) zijn.
Met dit soort mensen is net niet alleen zinloos, het is contraproductief om er
solidair mee te zijn. Ze zullen zich in de hen toegeworpen zaken een bevestiging
zien van de juistheid van hun aanpak (uit de Volkskrant, 30-09-2006, door
Linda Polman:
De linkse mens vind dat je solidair moet zijn met dit soort lieden. Onder andere door ze in ons land toe te laten omdat ze zielig zijn ...
Ze hebben er tot op het bot misbruik van gemaakt. In ieder geval 80 en
waarschijnlijk ergens tussen de 95 en100 procent is binnengekomen middels
bedrog, oplichting, fraude, leugens. Al was het maar middels het vluchtverhaal
(uit: HP/De Tijd, 06-07-2007, door Fleur Jurgens)
Een ruime verzameling van dit soort gevallen staat hier
.
Soortgelijke overwegingen gelden natuurlijk voor allochtone immigranten. Ze
hebben niet direct hoeven te liegen om Nederland binnen te komen, maar hun
culturen liggen heel wering van het al beschrevene af. Om heel precies te
zijn: ze zijn naar Nederland gekomen omdat ze arm zijn en binnen konden
komen, en ze waren arm omdat ze corrupte en niet-solidaire culturen hebben
En ook zij mogen zich verheugen in de eindeloze solidariteit van de linkse
ideoloog. Ze kosten alles tezamen al enkele honderden miljarden
Een perfecte illustratie van de relatie tussen Nederland en haar allochtone immigranten: Nederland, althans een beleidsbepalend deel ervan, geeft uit principe. En de allochtone immigrant kan goed ontvangen. Zoals de man van zusje, die zonder vaardigheden om hier te functioneren overkomt uit Turkije:
Het karakterbedervende effect hiervan blijkt, als je iets minder zou willen gaan geven (uit de Volkskrant, 30-12-2010, van verslaggever John Wanders):
Je wilt minder gaan geven, en je hebt meteen hele wijken vol vijanden
.
Geven aan weinig en niet-solidaire mensen en culturen heeft een hoogst
ernstig negatief houding- en karakter-bedervend effect. De passende aanpak
van dit soort mensen is volkomen duidelijk: er wordt slechts gegeven als er
iets voor terugkomt. Wij geven wat, en wat wij ervoor terugwillen is
aanpassing: weg met die a-solidiaire cultuur, die er in feite op neerkomt
dat wij opgelicht, bedrogen en bestolen worden. Nu al, en in de toekomst
waarschijnlijk nog meer, omdat we bijvoorbeeld mogelijkerwijs grondgebied
kwijtraken - wijken als Escamp-II, zie dit (uit de Volkskrant,
13-01-2009)
En dit (vk.tv, 19-02-08):
Net als de Afrikaanse metselaar er met het geld voor de stenen vandoor gaat. Nederlandse bestuurders gaan zich excuseren voor het feit dat de meerderheid van de bevolking er niet meer intrapt - de correspondent legt (onbedoeld) nog even uit hoezeer dat onzin is (uit de Volkskrant, 02-02-2011, column door Arjen van der Ziel, correspondent in Turkije):
Wat een mooie term: bazaarhandelaren. Een uitstekende weergave van hoe de Turken in dit proces staan: 100 procent eigenbelang. Niks internationale solidariteit. Er begint zelfs iets van door te sijpelen in de GOEDE kringen:
De ontdekking van de kwade trouw Tussentitel: Eberhard is nu de gouden jongen van de PvdA Herbronnen: PvdA-voorzitter Lilianne Ploumen háát het, schrijft ze achterin het themanummer van het blad S & D dat de herbronningsdiscussie in de partij aftrapt. ...
Bingo. Wat dus direct te zien is in de houding van degene die uit dit soort culturen naast ons land zijn gekomen
. De conclusies die je daaruit moet trekken zijn voor de hand liggend
: als je zulk soort mensen gaat voeden met "giften", is allang bekend uit de
psychologie, krijgen ze alleen maar nog meer weerzinwekkender eigenschappen
.
Naar Solidariteit
|
