Haatzaaiers, diversen: Karin Amatmoekrim

En heet op de hielen van Geronimo Matulessy uitleg of detail nog een kandidaat uit de categorie Allochtonen, divers. En op een bepaalde manier toch nog uit dezelfde hoek van de wereld, want, zegt de naam zijnde die van Karin Amatmoekrim: dat is Javaans. Indien in Nederland, meestal via Suriname, zoals ook in dit geval.

Goede opleiding gehad, goede maatschappelijke positie, maar hebben we eindeloos veel keren gezien: dat maakt de taal eerder des te krasser. Het is eigenlijk een beetje "Ik neuk jullie allemaal de moeder", maar dan met een intellectueel toontje.

Dat was al een keer eerder gebleken, bij de biechtvader van haatdragend-geslaagd-niet-Nederland: Robert Vuijsje uitleg of detail , en mogelijk ook eerder bij Joop.nl. We gaan het niet opzoeken. Hier is de recente bijdrage (Joop.nl, 20-09-2016, door Karin Amatmoekrim - Schrijver uitleg of detail ):
  Waar gaan we heen met z’n allen?

Ik hoorde Nasrdin Dchar de vraag stellen in een filmpje waarin hij mensen opriep om mee te lopen tijdens de manifestatie van Ieder1

Ja, die Nasrdin Dchar is natuurlijk een perfect voorbeeld van iemand die het wel goed meent met Nederland. In tegenstelling dus tot:
  Feiten en waarheden zijn waardeloos, wat van waarde is is nog steeds weerloos, en Donald Trump zou zomaar eens aan de macht kunnen komen. Ik ben niet pessimistisch, althans niet op de manier zoals de blanke boze burgers met hun spandoeken, de laaghangende mondhoeken, de zonder blikken of blozen gelegde verbinding tussen vluchtelingen en Hollandse bejaarden die verkommeren in tehuizen. ...

... de blanke Nederlanders.

Allemaal haat-mensen.

Overigens was er de afgelopen twee weken wat onrust in de wijk waar Nasrdin woont: Poelenbrug, Zaandam. Daar hadden wat vrienden van Karin en Nasrdin de blanke buren geholpen met boodschappen doen bij de Vomar ( uitleg of detail uitleg of detail en er is nog veel meer), waarna wat filmploegen poolshoogte kwamen nemen van het gebeuren. Hier de reactie van Nasrdin toen hij vanaf zijn balkonnetje de filmploegen gewaar werd (download het plaatje voor details):

Leuke vrouw en kindertjes heeft die Nasrdin ...

Door een andere zoektocht kwam het Vuijsje-verhaal spontaan boven water (de Volkskrant, 04-08-2015, door Robert Vuijsje):
  Hoe het echt zit

Welke rol speelt afkomst in Nederland? Robert Vuijsje onderzoekt het in een reeks interviews. Schrijfster Karin Amatmoekrim: 'Ik begreep al vroeg dat de ander een bedreiging vormt.'
...
Hoe oud was je toen je naar Nederland kwam?
'Ik was 4.

Oftewel: Amatmoekrim maakte deel uit van de stroom Surinaamse-onafhankelijkheid-vluchters die met de voeten bewezen hoe het zit: Suriname is achterlijk. En daar raak je natuurlijk nooit overheen. Kijk maar in de direct opvolgende passage:
  We woonden in een flat in IJmuiden, daar kwam mijn stiefvader vandaan. Tot mijn 19de had ik zijn achternaam: Boersma. Zeewijk was het afvoerputje van IJmuiden en IJmuiden was al niet florissant. Onze buren waren vooral Turkse en Marokkaanse immigranten. De mannen werkten bij de Hoogovens, de vrouwen pelden garnalen. En er waren de Hollanders die daar al generaties woonden en in tien jaar hun buurt zagen veranderen. Ze hadden basically een teringhekel aan de nieuwkomers. Daar hoorden wij bij, hoewel we Nederlands spraken.'

Het Suri-verhaal. Hier de werkelijkheid (de Volkskrant,, 08-08-2015, ingezonden brief van Mark Sassen, IJmuiden (Zeewijk)
  Amatmoekrim en IJmuiden

...   Ik woon mijn hele leven al in Zeewijk en vind het een belediging aan de mensen die er wonen om deze wijk en IJmuiden een 'afvoerputje' te noemen. Het is een doodnormale wijk zoals er honderden zijn in Nederland, niet beter en niet slechter.
    Er wonen vervelende mensen en leuke mensen, Nederlanders en buitenlanders en er zijn praktisch geen grote problemen zoals in sommige wijken in de grote steden.
    Toen ik van de (Zeewijkse) lagere school ging, gingen er meerdere mensen uit de klas naar het vwo, de havo, de mavo en de lts. Net als overal. Mensen die er al generaties wonen bestaan hier domweg niet of ze moeten in plaggenhutten in de duinen hebben gewoond, de wijk is nog geen 50 jaar oud.
    Ik snap wel dat het een goed verhaal is: 'meisje uit achterstandswijk gaat naar gymnasium!', alleen is het interessantdoenerig geleuter wat geen hout snijdt. Nu hou ik erover op want ik moet weer vroeg op om garnalen te pellen.

Helaas is dat laatste dus te positief gezien: het is een op haat gebaseerde omkering van de werkelijkheid. Natuurlijk is het zo dat nieuwkomers, in Nederland zeer ruim in de minderheid, veel meer geconfronteerd worden met vreemden dan de Nederlanders. Dus als de aanwezigheid van "anderen" automatisch tot angst leidt, is die angst gigantisch veel groter bij de nieuwkomers.
    Waar nog bijkomt de "kracht"-factor: want niet alleen zijn de Nederlanders met 10 keer en meer in de meerderheid, ze zijn ook nog eens als cultuurrepresentanten tientallen keren krachtiger. Daarom zijn die nieuwkomers ook naar hier gekomen: vanwege onze tientallen malen krachtiger cultuur.
    Dus Nederlanders zijn overdadig in overtal en ook nog eens overdadig veel krachtiger.
    Dus wie hebben een reden om angstig te zijn en wie hebben dus een reden om een teringhekel te hebben: juist ja: de nieuwkomers.
    Karin Amatmoekrim plakt uitspraak voor uitspraak haar levensproblemen als groepslid op de Nederlanders.
    Karin Amatmoekrim heeft een teringhekel aan Nederlanders.
    Waarvan ze getuigt vanaf de eerste tot de laatste zin in dit interview.
    Verder dus:
  Begreep je die teringhekel?
'Ik begreep dat het moeilijk was om de verandering te dragen. Het land dat ze kenden, waren ze kwijtgeraakt.

Precies! Het land dat Karin Amatmoekrim kende, was ze kwijtgeraakt.
  In Zeewijk kende iedereen elkaar. ... Op straat, op de markt, overal hoorden ze een taal die ze niet verstonden. In de flat was niet veel ruimte, rond etenstijd roken ze Turkse kruiden die ze niet kenden. De hoofddoekjes werden de belichaming van die verandering, daar gingen ze op haten. Ik begreep al vroeg dat de ander een bedreiging vormt, ik heb me alleen verbaasd over de intensiteit van de woede.'

Precies! Al vroeg ontwikkelde Karin de haat (ze heeft het over har eigen jeugdervaringen en die liep ze echt niet op bij de buren in huis maar in haar eigen huis), en wij verbazen ons nu niet meer over de intensiteit ervan.
  Je kwam op het gymnasium.
'Mijn moeder en ik wisten niet eens dat zoiets bestond als een gymnasium. Het hoofd van de lagere school had het expliciet tegen haar gezegd. Anders was ik naar de scholengemeenschap gegaan waar mijn vriendinnetjes lbo-mavo deden.

Nog meer vernedering: ze moeten geholpen worden door die arrogante Nederlanders in zoiets simpels als "een school kiezen".
  'Op de diploma-uitreiking van het gymnasium voelde ik hoe trots mijn moeder was, ik werd de eerste in de familie die ging studeren. Ik keek op dat diploma en zag de naam Boersma staan, van de man die mijn jeugd zo had verpest. ...

Tja ... Oneindig veel openstaande deuren voor gepsychologiseer over de Hollandse naam en de hekel die daar aan vastzit ...
  Dit moet ik op de naam van mijn moeder doen, dacht ik, de vrouw die mij heeft gemaakt en gesteund. Mijn moeder wilde niet dat ik mijn naam veranderde. Ze zei: die naam gaat tegen je werken in dit land.'

Nog meer opvoedkundige vorming richting de Boersma's die haar de weg naar het gymnasium wezen en haar daar opgeleid hebben ...
  Van Boersma naar Amatmoekrim is geen kleine stap.
'Nee, maar je naam is wel belangrijk. Het is een van de zichtbaarste pijlers van je identiteit.

Precies! Niet Nederlands, maar Suri! Die loyaliteit.
    En als je van zo'n ontzettende afstand kijkt:
  In Nederland blijft het statisch, hetzelfde als veertig jaar geleden. Alsof dit land niet is veranderd.

Absurd.
    Maar wat is de maatstaf:
  Schrijvers zoals Salman Rushdie, Teju Cole of Zadie Smith worden in Nederland pas gewaardeerd nadat ze in het buitenland applaus hebben gekregen. De Nederlandse varianten van dat soort boeken horen bij de migrantenliteratuur, met hun eigen hoekje. Alsof ze niet bij de echte literatuur horen.

Absurd.
    Conclusie: het is volkomen duidelijk: Karin Amatmoekrim lijdt aan een gigantische haat voor Nederland. Vanwege haar culturele overwegendheid.
    Overigens had de briefschrijver nog een aardige, waar hij mee begon:
  Ik weet dat je mensen die dingen zeggen als: 'Hollanders kunnen geen kinderen opvoeden' niet serieus moet nemen maar ik kan het toch niet laten om even te reageren op de onzin die Karin Amatmoekrim in de Volkskrant (V, 4 augustus) uitkraamde.

Toch is het zaak om dit wel serieus te nemen, dus.


Naar Haatzaaien, allochtoon , Allochtonen, vijfde colonne , of site home ·. 

 

20 sep.2016