 .
Voor mensen met met grote culturele sociale achterstanden
,
geestelijke kwalen, voor drugsgebruikers, en voor misdadigers
. Het is duidelijk dat er een aantal overeenkomsten zijn tussen deze groepen,
met als eerste dat ze geen van alle overweg kunnen met de normale maatschappij,
door allerlei geestelijke en sociale processen. De verschillen zitten in de
oorzaken, de heftigheid, en de controleerbaarheid van die processen.
De mensen met geestelijke kwalen komen er in allerlei soorten, om te beginnen
met de tijdelijke en de permanente. Tijdelijke kwalen zijn zaken als
overspannenheid, burn out en dergelijke, of kinderen met ernstige
opvoedingsproblemen. Dit zijn kwalen vaak veroorzaakt doordat de druk van het
dagelijkse bestaan langdurig te groot was, en waarvan men verwacht te genezen.
Het is duidelijk dat dit het best gebeurt zo ver mogelijk van die druk. De
boerderij, het platteland, is daar het archetypische voorbeeld van - natuurlijk
is enige professionele begeleiding daarbij een grote hulp, maar soms niet eens
noodzakelijk
De mensen met permanente kwalen, als psychose en schizofrenie, werden normaliter
in instituten behandeld. Daar doet men zijn best, maar een instituut voor dit
soort kwalen heeft een immens en onoverkomelijk nadeel: het draait om de kwaal.
Mensen hebben er geen afleiding en geen ander levensdoel, groot of klein. Dat is
een ernstige rem op hun genezing, zelfs als die genezing altijd maar
gedeeltelijk kan zijn. Ook hier kan de boerderij een essentiële rol vervullen:
de verzorging van dier en land zijn levensdoelen die ieder fatsoenlijk mens kan
begrijpen en waarderen. Een behandeling in een agrarische omgeving zal alleen al
veel effectiever zijn omdat het afleiding en bereikbare levensdoelen biedt.
Als tweede groep zijn de drugsgebruikers genoemd. Het is inmiddels algemeen
bekend dat het meeste drugsgebruik stamt van kleinere psychische kwalen en
opvoedingsproblemen. Minder bekend is dat circa 80 procent van drugsgebruikers
er tussen de leeftijd van twintig en dertig vanaf raakt. Degenen die verslaafd
blijven lijken in gedrag in aanzienlijke mate op de psychisch zieken, met dat
verschil dat in het innemen van de drugs een mate van vrijwilligheid lijkt te
zitten. Maar waarschijnlijker is dat een belangrijke deel van dit gedrag
voortvloeit uit gebrek aan mogelijkheden om op andere manieren iets in het leven
te doen te hebben dat enigerlei vorm van troost voor hun psychische lijden
verschaft. Ook hier ligt er dus een belangrijk pluspunt in het verschaffen van
voor die groepen bereikbare doelen, die noodzakelijkerwijs beperkt zijn. Ook
hier biedt de agrarische en bijbehorende klein-technische omgeving de beste
mogelijkheden
Tenslotte de misdadigers. Ook over hen bestaat er een theorie dat dit mensen zijn met een psychische kwaal. Maar de meeste mensen zijn het erover eens dat hierin toch een nog aanzienlijke grotere mate van vrijwilligheid in steekt dan in drugsgebruik. Maar het heeft met de andere genoemde groepen gemeen dat het toch voornamelijk een verschijnsel is van de moderne stadsmaatschappij. Hier heeft plaatsen in een agrarische omgeving in eerste instantie een negatief doel: namelijk het verwijderen uit de stadsomgeving.
Maar ook voor misdadigers heeft een agrarische omgeving veel te bieden dat hun
gedrag zou kunnen verbeteren. Hier draait het om allerlei klein-maatschappelijke
processen als samenwerking, afhankelijkheid, onderlinge zorg, enzovoort. Vrijwel
alle misdaad berust op zijn minst in aanzienlijke mate op gebrek aan inzicht in
het leed dat anderen wordt aangedaan, de gevoelens van anderen. In zo'n kleine
omgeving wordt iemand direct met die gevoelens geconfronteerd, en zijn er
voortdurend mogelijkheden tot correctie, in kleine behapbare stappen. Natuurlijk
moeten voor misdadigers allerlei beveiligingsmaatregelen genomen worden, maar
men zou kunnen denken aan een afgesloten complex met verschillende regimes van
beperking, waarbinnen men kan promoveren en degraderen. Een van de voor de hand
liggende methoden om sociaal gedrag te stimuleren is om de levensomstandigheden
te laten afhangen van gedrag. In de strengere regimes kan het onderdak
primitiever worden gemaakt, en bijvoorbeeld onbereid voedsel worden verstrekt.
Dit noodzaakt een gezamenlijke inspanningen voor de bereiding ervan. Degenen die
de lessen hiervan leren kunnen naar een omgeving waar hogere sociale eisen
worden gesteld. Net als in de Glenn-Mills methode kunnen succesvollen ingezet
worden om nieuwe rekruten mede op te voeden.
|
