Architectonische lelijkheid: het Stedelijk Museum A'dam

9 mei 2008

In aansluiting op het overzichtsartikel over architectonische lelijkheid , en na de gevallen van de Groningse Grote Markt en het Deventer stadskantoor , het Eindhovense cityplan, het stadkantoor annex station in Delft , nu de beurt aan de trots van het land: onze hoofdstad. Die kon natuurlijk niet achterblijven in de wedstrijd wie de grootste wansmaak heeft. Het lijdend voorwerp is het Stedelijk Museum - eerst twee plaatjes om een indruk te geven van de huidige toestand, een overzicht en een close up:
 

Dan nu twee plaatjes van wat men er van wil maken, weer één van wat verder weg en een close up:
 

Het lijkt telkens onmogelijk om het voorgaande project te overtreffen, maar dit maakt toch weer een goede kans. Wíj blijven zitten met het probleem om daar telkens weer nieuwe krachttermen bij te verzinnen - wat dacht u van "genocide op de goede smaak", of "een holocaust tegen het humane"?
    En, natuurlijk komt ook in dit soort zaken een ongeluk zelden alleen:


Uit: De Volkskrant, 17-04-2008, door Merijn Rengers en John Schoorl

Energie slurper

Er gaapt, ruim een jaar voor de opening van het verbouwde Stedelijk Museum in Amsterdam, een gat van 1,6 miljoen euro in de jaarbegroting. De stroomkosten vallen veel hoger uit. Dat is geen goede pr voor de milieuambities van de gemeente.


Het Stedelijk Museum in Amsterdam, het belangrijkste moderne kunstmuseum van de hoofdstad, staat voor een bijna onmogelijke keuze. Het museum moet na de oplevering van de opvallende badkuipvormige entree van het museum in 2009 kiezen tussen het verwarmen en verlichten van het kersverse pronkstuk aan het Museumplein, of het organiseren van toonaangevende exposities.
    Een middenweg is er niet, zo heeft de directie van het Stedelijk informeel laten weten aan zijn voornaamste broodheer, de gemeente Amsterdam. In het ergste geval zou het museum zelfs overwegen de nieuwbouw dan maar helemaal niet te betrekken.
    Officieel is er niets aan de hand. Stedelijk-directeur Gijs van Tuyl zegt ‘in dialoog’ te zijn met de gemeente. Cultuurwethouder Carolien Gehrels is van alles op de hoogte, zegt zij.
    Uit gesprekken met direct betrokkenen blijkt echter dat er veel licht zit tussen de officiële standpunten en de bedrijfseconomische realiteit. Kort en goed: er gaapt, ruim een jaar voor de opening van het verbouwde Stedelijk Museum, een gat van 1,6 miljoen euro in de jaarbegroting van het Stedelijk.
    Dat gat is vooral toe te schrijven aan de veel hogere energiekosten. De huisvestingslasten in het oude gebouw bedroegen ruim 1 miljoen euro: voor de nieuwbouw zijn die becijferd op 2,75 miljoen euro op jaarbasis – aldus directeur Gijs van Tuyl. De cijfers zijn doorgerekend door bouwkundig adviesbureau ABT.   ...
    Het gedoe rond de isolatie van het pand is hoe dan ook een achterhoedegevecht, zegt een betrokkene. ‘Iedereen was blij dat er eindelijk een echt mooi gebouw was gekozen. Niemand heeft vervolgens nagedacht over problemen bij de bouw, laat staan over de milieuaspecten of de exploitatie van het pand.’   ...


Red.:   Grappig, die laatst geciteerde alinea: men heeft niet nagedacht over problemen bij de bouw - en de exploitatie ....
    Het is volkomen duidelijk dat men nog minder heeft gedaan dan niet-nadenken over het uiterlijk van het gebouw. Het is totaal niet voor te stellen welke criteria men daar voor ogen had - het gebruik van de terminologie 'echt mooi' is erger dan een travestie.
    Zoals zo vaak komt de waarheid omtrent de kleren van de keizer van een (relatieve) buitenstaander:


Uit: De Volkskrant, 02-01-2013, column door Rens van Tilburg, econoom

Monumenten van hoogmoed

Een vriend van mij probeerde eens een suppoost van het Stedelijk Museum te verleiden tot een discussie over de vraag of een daar hangend abstract werk, dat voor het ongeoefende oog inderdaad een wat rommelige indruk maakte, wel het predikaat 'kunst' verdiende. Het kostte hem bijna zijn relatie met een studente van de kunstacademie die zich zelden zo had geschaamd. Het beoordelen van kunst is een vak apart en kan daarom maar beter aan professionals worden overgelaten. Die les indachtig heb ik de laatste jaren de nieuwbouw van het Stedelijk met een gepast stilzwijgen gadegeslagen.
    Maar nu is het officieel. In The New York Times maakte architectuur-recensent Michael Kimmelman gehakt van de reusachtige witglanzende badkuip op het Amsterdamse Museumplein. Kimmelman, volgens zijn Wikipedia-pagina de 'meest scherpzinnige kunstcriticus van zijn generatie', verklaarde nog nooit zoiets 'ridicuuls' te hebben gezien. Een bezoek aan de (nog altijd) prachtige collectie is als 'het horen van Bach gespeeld door een man in een clownspak'.
    Hij bestempelt de nieuwbouw van het Stedelijk als een droevige nageboorte uit een periode waarin geld geen rol speelde en alles dat opviel goed was. ...


Red.:   Precies: als het maar nooit eerder is gedaan, is het per definitie mooi.
    Nu door naar de echte hoofdstad van Nederland, als het om architectonische lelijkheid gaat .


Naar Architectonische lelijkheid , Rijnlandmodel, kleinschaligheid  , Inrichting, lijst , Rijnlands beleid, lijst , Rijnlandmodel overzicht , of site home .