Bronnen bij Linkse denkfouten: restauratie


19 okt.2008

De kredietcrisis van 2008 heeft het failliet van het kapitalisme en het rechtse denken aangetoond. Een mogelijkheid  voor linkse mensen om terrein in de maatschappij te heroveren. Hoe gaat men daarmee om? Uit het onderstaande stuk zijn twee delen gehaald: eerst een stukje over de aanleiding: de kredietcrisis, en als tweede bijna alles van de invulling van het nieuwe linkse elan:
 

Uit: De Volkskrant, 18-10-2008, door Peter Giesen, redacteur van de Volkskrant

De kredietcrisis zou tot herwaardering van sociale waarden moeten leiden. Nu er economische problemen zijn, blijkt de leegte van rechts, vindt Peter Giesen

Deze tijd vraagt om linkse daden

Tussentitel: Een flinke scheut 'linkse kerk' zou heel heilzaam zijn
                  Het sprookje var. de radicale vrije markt is doorgeprikt


Rechts was de afgelopen jaren ideologisch in het offensief, maar staat er in de kredietcrisis opeens naakt bij. De rommel van het bewierookte bedrijfsleven moet worden opgeruimd door de vermaledijde overheid. Terecht heeft de Britse premier Gordon Brown gepleit voor strenger overheidstoezicht op de wereldeconomie; in de geest van de Bretton Woods-conferentie uit 1944, waar de basis werd gelegd voor decennia van stabiele groei. Ook op andere gebieden, zoals energie, klimaat en voedsel, zal internationale politieke coördinatie hard nodig zijn.
    De reflectie over de kredietcrisis mag echter niet beperkt blijven tot de vormgeving van het toezicht. Van minstens even groot belang is bezinning op de fundamentele waarden die tot de crisis hebben geleid. De greed is good-ideologie van rechts is op haar grenzen gestuit. Het is tijd voor een herwaardering van 'linkse' deugden als matiging, solidariteit, compassie met de minder bedeelden (inclusief allochtonen) en respect voor het milieu. Het zijn deugden die bij dogmatische toepassing tot ontsporing kunnen leiden, zoals in de jaren zeventig ook is gebeurd. Maar een flinke scheut 'linkse kerk' zou heel heilzaam zijn als tegenwicht voor de rechtse dominantie.   ...
    Op sociaal-economisch terrein is rechts echter niet erg geneigd om naar burgers te luisteren. Uit onderzoek blijkt dat veel Nederlanders sterk hechten aan de verzorgingsstaat en een gelijke inkomensverdeling. Dat wordt steevast afgedaan als dromen van Luilekkerland: in het kader van de Lissabon-agenda moeten we immers concurreren met de Verenigde Staten waar de mensen veel rijker zijn dan wij, vooral overigens door het bijschrijven van schulden op de creditcard. Maar als burgers over hun allochtone buurman klagen, werpt rechts zich opeens op als kampioen van 'het volk', dat beschermd moet worden tegen een 'linkse elite', die multiculturele praatjes verkoopt terwijl zij zelflekker in het witte Amsterdam-Zuid woont.
    De VVD, in het bijzonder haar leider Frits Bolkestein, komt de eer toe dat zij begin jaren negentig als eerste grote partij de problematische kanten van immigratie op de agenda heeft gezet. Links koesterde lange tijd een te zoetsappig beeld van de vreemdeling. We wilden toch niet terug naar het grauwe Nederland van De Avonden? Kritiek op migranten werd al snel als racisme ter zijde geschoven.
    Maar anno 2008 kan het helemaal geen kwaad om nog eens naar de linkse argumenten van toen te kijken, als tegenwicht voor een allengs hysterischer opinieklimaat. In de jaren tachtig waren linkse activisten zich zeer bewust van de spanningen die de multiculturele samenleving kon oproepen. In de Londense wijk Brixton waren rassenrellen uitgebroken, in Amsterdam was Kerwin Duinmeijer doodgestoken. Links was vooral beducht voor de stigmatisering van etnische groepen.
   Dat is precies wat er nu gebeurt. Vooral Marokkanen worden collectief aangekeken vanwege het gedrag van een minderheid van criminele jongens, een kleinere minderheid van fundamentalisten en een nog kleinere minderheid van terroristen. 'Steeds weer verbaas ik me erover hoe 'Marokkaanse leerlingen' niet als individu worden gezien, maar als representant van de gehele Marokkaanse gemeenschap. Hoe zij worden aangesproken op de actie van een Mohammed B. of het gedrag van een willekeurige tasjesdief, schreef een Amsterdamse lerares deze week in de Volkskrant (Forum, 14 oktober).
    Natuurlijk moeten boosdoeners worden aangepakt. Maar goedwillende Marokkanen lijden onder het feit dat voortdurend wordt gesuggereerd dat wangedrag noodzakelijkerwijze voortkomt uit 'hun cultuur', of uit de islam, die onverenigbaar zou zijn met een moderne, democratische samenleving. Daardoor worden sociale achterstanden bestendigd en maatschappelijke tegenstellingen aangewakkerd.
    Waarom hebben we niet wat meer compassie met de mensen die de slechtste huizen bewonen, de laagste inkomens en de slechtste gezondheid hebben? En die in een vergrijzende samenleving nog hard nodig zullen zijn om de economie draaiende te houden? In plaats daarvan worden de ruim 300 duizend Marokkanen opgeblazen tot een groep die Nederland dreigt te 'koloniseren', zoals Wilders zegt. Van een in veel opzichten marginale bevolkingsgroep wordt een sterke groep gemaakt, terwijl de grote, welvarende en dominante groep autochtone Nederlanders wordt afgeschilderd als een bedreigde soort die elk moment kan omvallen.
    De linkse activisten van de jaren zeventig en tachtig mogen er in menig opzicht naast hebben gezeten, hun bekommernis om een zwakke groep migranten was prijzenswaardig, hun angst voor stigmatisering terecht.
    Helaas werd hun inzet ontsierd door arrogantie. Links voelde zich moreel verheven boven de rest. Van de weeromstuit reageerde het veel te bescheiden op het ideologisch offensief van rechts. Natuurlijk heeft links de wijsheid niet in pacht. Maar de traditie van solidariteit, matiging en compassie is nog altijd waardevol.   ...


Red.:   Dus je constateert dat het gangbare economische model is vastgelopen, en het eerste dat je voorstelt als remedie is het "beter" behandelen van allochtonen, en met name Marokkanen. Het lijkt sterk op de houding van Wouter Bos rond de verkiezingen van 2007: "Wat is het eerste dat u gaat doen als u de verkiezingen mocht winnen?" Antwoord: "Het invoeren van een generaal pardon voor asielzoekers"
    Voor de volledigheid een analyse van de tekst van Giesen. Eerste: de rassenrellen in Brixton. Waarom dit voorbeeld? Omdat er weinig van bekend is?  Waarom niet een voorbeeld waar meer van bekend is: de Rotterdamse Afrikaanderwijk. Is dat omdat het achteraf volkomen duidelijk is dat de grieven van de autochtone bewoners terecht waren?
    Ten tweede: de moord op Kerwin Duinmeijer. Altijd een eenmalig gebeuren gebleven, en er is geen enkel bewijs dat dit een racistische moord was. De dader had ook een Chinees of een blanke kunnen vermoorden  .
    Ten derde: 'Vooral Marokkanen worden collectief aangekeken ...'. Ten eerste: er zijn heel weinig tastbare bewijzen van een daadwerkelijk negatief aankijken. Toen er door de Tweede kamer voor het eerst in termen van "Marokkaanse overlast" werd gepraat, brak er een kakofonie van steun uit, waaraan die Marokkanen zich uitgebreid konden troosten  . Geen enkele reden voor een negatief gevoel, dus.
    Ten vierde: '...schreef een Amsterdamse lerares'. De Amsterdamse lerares gaf geen enkel bewijs van het aangesproken worden van Marokkanen - zij veronderstelde het  . Zij sprak daarmee meningen van andere multiculti-schrijvers na. En deze schrijver, Peter Giesen, schrijft de multiculti-lerares na. Kortom: dit is een vicieus cirkeltje van multiculti-mensen die elkaar napraten.
    Ten vijfde: "Goedwillende Marokkanen lijden onder het associëren van het wangedrag met hun cultuur - en die associatie is dus fout". Dat is een regelrechte leugen: de associatie van wangedrag met cultuur is duidelijk onderbouwd  , en wordt bewezen in de praktijk: het zijn in vele steden de Marokkanen die zich misdragen, en niet of veel minder overige immigrantengroepen.
    Ten zesde: 'mensen die de slechtste huizen bewonen, de laagste inkomens en de slechtste gezondheid hebben'. De slechtste huizen zijn redelijke huizen, die vroeger bewoont werden door autochtone Nederlanders, die daar fatsoenlijk leefden voordat ze weggepest werden door hun allochtone buren. De laagste inkomens zijn terecht, want ze hebben de minste vaardigheden. En de slechtste gezondheid komt door de slechtste culturele gewoontes zoals inteelt.
    Conclusie: onder het aanroepen van talloze drogredenen wordt als recept voor een nieuwe linkse politiek als eerste het vertroetelen van allochtone immigranten op de agenda gezet. Allochtone immigranten die voor een groot deel hierheen gekomen zijn met slechts één doel: gratis uitkeringen en huizen.
    De import van allochtone immigranten was een van de uitwassen van het kapitalistische economische systeem, waarvan de val de aanleiding was voor deze overwegingen. Goedkope arbeidskrachten ondermijnen de positie van de werkenden. Het zien van de oplossing als het vertroetelen van de stoottroepen van het kapitalisme is niet minder dan een gotspe.
    De linkse denkers: ze lijken het nooit te leren.


Naar Linkse denkfouten  , Politiek lijst  , Politiek & Media overzicht  , of site home  .