PC-club: Christine Otten

Het volk dat normaliter de politiek-correcte kolommen vult, is zich in diverse mate bewust van de gifitigheid van de boodschap die het brengt, en dat je die boodschap op een manier moet brengen zo dat het gif ervan in het midden zit.

Opdat het slikgrage publiek het tegelijk met het omhulsel naar binnen slikt.

Dat omhulsel normaliter zijnde dingen als "medemenselijkheid" of "mensenrechten" enzo.

Amateurs en invallers in dat beroep zijn wat minder ervaren en/of op hun hoede, en geven soms een duidelijker blik op de innerlijke werkingen van het proces. Hier is zo'n geval - de kop slaan we over, en gaan meteen over naar het stukje waarin ze zichzelf voorstelt (de Volkskrant., 17-06-2022, column door Christine Otten, schrijver en theatermaker. Deze week vervangt zij Elma Drayer):
  ... (ik beweeg me in de culturele sector) ...

De reden voor haar keuze is duister. Deze redactie had er nooit van gehoord maar bij napluizen blijkt het dus wel een soort prominent.
    Vrouw met pittig kapsel.
    Met een druk leven in de kunstwereld:
  ... Dit jaar waarin alles ineens wél weer kan, dus ook al die uitgestelde projecten, voorstellingen, boeken, opdrachten, reizen ...

Oftewel: "Ik ben een parasiet die het er geweldig van neemt op kosten van mijn werkende medeburgers."
    "En om dat voor mezelf te verantwoorden, ...
  Het leek wel of iedereen om me heen - en ikzelf misschien ook wel - tegen een burn-out aan zat. ...

... , doe ik net of dat allemaal een heel zwaar leven is."
    "En om dat hartstikke zware leven wat te verlichten ...
  ...    Ik vertel dit in de verleden tijd omdat dit vóór mijn recente bezoek aan Marokko was ...
    In de koningsstad Meknes met de eeuwenoude oranje stadsmuren ...

... wissel ik het leven met zwaarwichtige maatschappelijke projecten af met welverdiende reisjes naar zonnige vakantielanden."
    Dit wat betreft de achtergronden.
    Dan de boodschap, of beter: de argumenten achter de boodschap:
  ... bezochten we familie van moeders kant: neven, een nicht, een oom, twee tantes en oma. Oma was de enige die haar kleinzoon (en andere familie) in Nederland had bezocht in de afgelopen jaren. ... We aten, lachten, met handen en voeten mengde ik me in het gesprek, voelde me omarmd, welkom en thuis, ook al was ik de vreemdeling. ...

Jaahaaaa, en dat is heel wat anders dan in het koude, kille Nederland.
    Er wonen ook ...
  ...     Oma, de tweede vrouw van opa, is de mater familias, trots, mooi, zelfs in de ouderdom krachtig. ...

... de meest prachtige mensen in ...
  ... Samen met de derde vrouw van opa, met haar jongste dochter, twee van haar zonen, de vrouw van de oudste, hun vier kinderen en de verzorgster van oma wonen ze in één groot familiehuis. . ...

... de meest zorgzame sociale omgevingen, waar het dan ook ...
  ... Na opa's dood waren de twee zonen nu verantwoordelijk voor de dertienhonderd olijfbomen die opa lang geleden had geplant in de droge aarde. De maaltijd in vijf, zes gangen duurde eindeloos.  ...

... een rijk toeven is.
    En bij zo veel welvaart ...
  ... Ik zag mijn vriend ontspannen in aanwezigheid van zoveel bloedverwanten en vanzelfsprekende liefde, die ook op mij afstraalde.   ...

... bloeien de menselijke banden natuurlijk als vanzelfsprekend.
    En gaan, op een wat hoger niveau, vanzelf ook ...
  ... Ismael (jongste zoon van de derde vrouw van opa) en diens vriend, beiden studenten aan een technische privéhogeschool. ....

... de wetenschappen groeien ...
    Kortom, het leven aldaar is als ...
  ... In een middenklassewijk die me aan Amsterdam deed denken. De jongeren zagen er precies zo uit als jongeren in Nederland. ...

... , maar dan natuurlijk zonder de antarctisch kilte van dat sociaal ijskoude Nederland.
    De samenvatting is dan ook van een volkomen vanzelfsprekendheid:
  'Het ding is', zei mijn vriend, 'dat het leven in Nederland veel minder goed is dan je denkt. ...'

En dat kan je ook makkelijk onderbouwen:
  '... Ik bedoel psychisch. ... bij ons is de mentale druk op jonge mensen gigantisch, veel mensen krijgen een burn-out.' Hij legde uit wat dat inhield en bracht het en passant in verband met het neoliberalisme en hyperindividualisme in het Westen. 'Je succes is je verdienste, je falen je eigen schuld.'    ...

Dus dat is deel één van de boodschap Marokko, maar heel Noord-Afrika, de rest van Afrika, het Midden-Oosten en de rest van de niet westerse wereld verkeert op het hetzelfde niveau van sociaal-maatschappelijk functioneren als Europa en Nederland, met daarbovenop de enorme bonus van ontzettend veel betere sociaal-psychologische verhoudingen:
  ... De twee studenten keken verbaasd. 'Ik denk en voel nooit alleen vanuit mezelf', zei Ismael: 'Als ik iets bereik is dat succes voor de hele familie.' Mijn reisgenoot knikte. 'En als het fout gaat, heb je ons, de familie.'    ...

..., want vergelijk dit met Nederland:
  ... Ik dacht aan al die paniek en stress om me heen voordat ik vertrok. Aan de verbondenheid en warmte die ik bij de familie in Marokko ervoer. ...

Helder.
    Waarna je komt bij deel twee van de boodschap, die direct volgt uit deel één:
  ... Misschien doen we er goed aan onze grenzen wat minder streng te bewaken.

Wat de Volkskrant dan ook prompt tot het motto van het geheel maakt:
  'Je grenzen bewaken' lijkt op bezoek in Marokko opeens een stuk minder belangrijk

Oftewel: de boodschap is: we moeten de grenzen van Nederland onmiddellijk open gooien, want Marokko, heel Noord-Afrika, de rest van Afrika, het Midden-Oosten en de rest van de niet-westerse wereld verkeert op het hetzelfde niveau van sociaal-maatschappelijk functioneren als Europa en Nederland, met daarbovenop de enorme bonus van ontzettend veel betere sociaal-psychologische verhoudingen, dus we hoeven absoluut niet bang te zijn dat ook maar een enkele Marokkaan, Noord-Afrikaan, overig-Afrikaaan, Midden-Oostiër of bewoner van de rest van de wereld zich naar Nederland zal bewegen.
    Al een zeldzaam gedetailleerde versie van het het verhaal dat normaliter in grovere lijnen wordt geschetst, maar precies dezelfde boodschap heeft.
    "De gekleurde immigrant is een verrijking".
    Onbeperkt herhaald uitleg of detail .
    Maar dit geval is nog absurder.
    Want de werkelijkheid staat er gewoon tussendoor:
  ... Oma was de enige die haar kleinzoon (en andere familie) in Nederland had bezocht in de afgelopen jaren. De rest - niet rijk, niet arm, gemiddeld opgeleid - krijgt geen visum, omdat de Nederlandse autoriteiten bang zijn dat ze niet teruggaan naar Marokko. ...
    ... het Rifgebergte, waar de familie van vaderskant vandaan komt en deels nog woont. ...
    Oma... De meeste van haar kinderen en kleinkinderen wonen in Europa. ...
    Ismael ... Voor hem als hoogopgeleide ingenieur in wording lonkte Europa. ...

Oftewel: ze rennen zelf om het hardst weg van hun zo ideale land richting Europa en Nederland.
    Het commentaar bij eerste noteren was: "En weet daar maar eens een passend slot bij te verzinnen ...".
    De Liegende Kretenzer, de contradictie, de oxymoron, ... Er zij al heel wat uitdrukkingen voor dit verschijnsel langsgekomen.
    "De maan is van groene kaas".
    Je kan het zien:

Want je ziet het ook in dit figuur uitleg of detail :

De totale afwezigheid van consequent kunnen denken laat staan doordenken.
    De afwezigheid van de regels der logica.
    De in plaats daarvan uitgevoerde gedachtenstroom voorafgaand aan bovenstaand product is glashelder:
 -  Ik als Nederlander heb Marokkaanse connecties
 -  Dus Marokkanen zijn gelijkwaardig aan Nederlanders en bij verschillen beter.
 -  Marokkanen zijn gelijkwaardig of beter, dus reisbeperkingen voor Marokkanen zijn fout.
    En daar is je artikel.
    Welk artikel dus een gedetailleerdere versie is van de normaliter wat abstracter geformuleerde beroepsversies, met als gemeenschappelijke achtergrond de ideologie van "De Gelijkheid der Culturen".

Dit stuk werd geplaatst in de verzameling Cognitieve dementie, blindheid, maar werd daarna vergeten. Wel werden vervolgens meer producten van C. Otten in het archief opgeslagen. Hier zijn ze (de Volkskrant, 28-07-2022, column door Christine Otten, schrijver en theatermaker):
  En extreem-rechts gaat er met de buit vandoor

... ik me zorgen maak om politiek ‘links’, de traditionele partijen als PvdA, GroenLinks en SP die bij iedere verkiezingen minder stemmen trekken. Nu de gevestigde orde – het kabinet; ‘rechts’– voorheen ‘linkse’ thema’s als klimaatverandering, armoedebestrijding, menselijke maat in bestuur, de-flexibilisering van de arbeidsmarkt lijkt te omarmen, onder druk vanuit de samenleving (denk aan de Toeslagenaffaire; klimaatdemonstraties; Black Lives Matter), lijkt de rol van traditioneel links helemáál uitgespeeld.
    De linkse partijen zijn zélf deel van het establishment geworden; haar vertegenwoordigers vooral ‘hoogopgeleide’ beroepspolitici met weinig voeling met de ‘echte’ wereld ...
    Des te zorgelijker omdat extreem-rechts er met de buit vandoor lijkt te gaan ...

Oftewel: iedereen die niet "links" is, is extreemrechts

  ... lijkt te gaan met uitgewerkte complottheorieën ...

Oftewel: iedereen die niet "links" is, doet aan complottherieën.

  ...... over de ‘communistische agenda’ van premier Rutte ...

Oftewel: iedereen die niet "links" is, heeft het over de ‘communistische agenda’ van premier Rutte.

  ... en de ‘globalistische elite’ die de bevolking eronder wil houden. ...

En iedereen die constateert dat de globalistische elite de bevolking eronder wil houden, wat iedereen kan zien die de mediabehandeling van en processen tegen Geert Wilders, Thierry Baudet en Ongehoord Nederland volgt kan zien, is extreem-rechts.
  ... Het is ronduit beangstigend te zien hoe het boerenverzet tegen de stikstofplannen van de regering door populistisch rechts wordt gekoppeld aan maatschappelijk ongenoegen van ‘het volk’ dat zich niet genoeg gehoord en gezien en vooral niet democratisch vertegenwoordigd voelt.    ...

Inderdaad. Beangstigend voor een globalistische elite de bevolking eronder wil houden.
    De rest van de bevolking vond en vindt het bemoedigend.

Bij de politieke-correctheid hoort natuurlijk ook dit (de Volkskrant,16-01-2023, column door Christine Otten, schrijver en theatermaker):
  We zijn allang betrokken in deze oorlog; laten we onze kop niet in het zand steken.

... Natuurlijk staat solidariteit met Oekraïne buiten kijf. En is het naïef te denken dat wanneer Oekraïne zich, om verder zinloos bloedvergieten te voorkomen, zou overgeven en Poetin de bezette oostelijke gebieden gunt, dat het einde van de oorlog zou betekenen; nog los van het lot van de Oekraïners in die gebieden. Wie weet zou het Poetin juist aanmoedigen verder naar het Westen op te rukken?
    ... Poetin vrij spel geven is ook geen optie.
    ... Het beste scenario zou zijn wanneer Poetin door verzet en sabotage in eigen land ten val komt of wordt gedwongen de oorlog te stoppen. ...

Het doorpompen van de Koude Oorlogsretoriek horende bij het oprukken van Oder-Neisse in 1945 naar Dnjepr in 2022 uitleg of detail , in navolging van Napoleon en Hitler.

En bij het uithuizige multiculturalisme van de bloeiende Marokkaanse beschaving, hoort natuurlijk de inhuizige liefde voor de multiculturele samenleving (de Volkskrant, 03-08-2023, column door Christine Otten, schrijver en theatermaker):
  Journalisten, stap eens in bus 35, onbevangen en nieuwsgierig

Bus 35 is de huiskamer van Amsterdam-Noord. ...

De absurditeit, weer ...
    "Journalisten" zitten aan hun stoeltjes vastgeplakt in bus 35, in hun liefde voor de multiculturele samenleving.
    Dat bus 35 oftewel Amsterdam-Noord zijnde één van hun meest geliefkoosde plekjes waar de gekleurde samenleving groeit en bloeit, en de meest excellente scholen van Nederland staan.
    Met dit soort sprookjes:
      ... anders dan in de gemiddelde bus of tram wordt er druk gecommuniceerd en gebeurt er altijd iets onverwachts. Een jongen van 13 die bastognekoeken uitdeelt omdat hij ‘graag andere mensen blij maakt’ ... Een gratis concert van een Indiase man die op de stoel naast de bestuurder een sitar bespeelt. Gemor over de prijzen van nieuwe trendy duurzame waterwoningen (‘geen normaal mens komt eraan te pas’), een buschauffeur die de deuren pas opent als de passagiers vrolijker kijken en luid ‘doei’ roepen. ‘Dag schat!’    ...

Wat wilt u nog meer ... De ideale samenleving. Zoals de hele wereld buiten Europa functioneert en waarom ook alle Europeanen daarheen willen.
    Oh nee, wacht ...
    Maar ...
   ...    Ik romantiseer niks. ...

Helemaal niks:
   ... Denk wel: je zou er een journalistieke reportage over moeten schrijven. Gewoon kijken, luisteren en vragen stellen. Een keer mee naar huis met iemand. En dat een maand of twee, drie. Alleen, denk ik meteen ook, waar publiceer je zo’n verhaal? De huidige (dag- en weekblad)journalistiek lijkt vooral gefocust op schandalen, meningen, analyses, interviews en lifestyle. Dit soort arbeidsintensieve reportages over ‘gewone’ mensen, geschreven vanuit pure nieuwgierigheid en zonder vooringenomenheid, lijkt een fenomeen uit de vorige eeuw (denk aan de bijlagen van Vrij Nederland!). ...

"Ik romantiseer niks".
    Waarna nu dan de aanleiding om dit allemaal te noteren:

Net als in de ideale samenlevingen van de Bijlmer en Rotterdam-Zuid.
    Met direct opvolgend (Twitter.com, 15-09-2023):

Mevrouw Otten verdient een behandeling die ze helaas niet zal krijgen.
    Iets met stoeptegels door jongens van 13 en 15 die ook regenboogvlaggen verbranden uitleg of detail en dus vermoedelijk van de mohameddaanse persuasie zijn ...
    Overigens: niets van in de Volkskrant aangetroffen.     Die dus ook allemaal die behandeling verdienen ...

Invalcolumnist, invalopinie (de Volkskrant, 04-01-2024, column door Christine Otten, schrijver en gastcolumnist van de Volkskrant. Ze vervangt deze week Danka Stuijver):
  Kapitalisme en graaien zijn hardnekkig ...

...    Daags na de verkiezingszege van de PVV (in mijn ogen het resultaat van dertig jaar neoliberaal ieder-voor-zich-en-God-voor-ons-allenpropaganda en -beleid; ergo: wantrouwen en achterdocht jegens alles en iedereen, vooral jegens overheid en politiek) ...

Alweer zo'n voorbeeld van een columnist die niet uitgekozen is op opinie, maar op ... (de Volkskrant, 30-12-2023, rubriek De week van de hoofdredacteur, door Pieter Klok):
  ...    Bij de selectie van columnisten kijken we niet naar politieke voorkeur. De kracht van de argumentatie en de schrijfstijl zijn de belangrijkste criteria.

... kracht van  de argumentatie en de schrijfstijl. De argumentatie zijnde:
  ...    Daags na de verkiezingszege van de PVV ... sloeg ik het treuren en janken over en voelde niets dan vechtlust.

Hartstikke goede argumenten, dus.
    Maar ondanks de zege van Wilders is er hoop. In de persoon van ...
  ... Omar Khan, een gedreven opbouwwerker wiens ouders decennia geleden vanuit Pakistan naar Preston ...

... Omar en de rest van de moslims.

Ook C. Otten mag een bijdrage leveren aan de rubriek waarin mensen met een band met de literaire wereld gevraagd wordt iets te zeggen over "Wilders op 37". Ook dit resultaat is zo voorspelbaar als het goedkoopste stuiverromannetje (de Volkskrant, 03-02-2024, door Christine Otten):
  Gouden tijden | Christine Otten

Pas op, gevaar

Het zijn gouden tijden voor schrijvers, zei Adriaan van Dis na de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november, en daarom nodigde de Volkskrant schrijvers uit hun verhaal te doen. Vandaag Christine Otten: 'Alleen samen kunnen we iets in beweging zetten.'

De A. ten Broeke uitleg of detail aanpak: de oproep tot terreur.
  ... waarin we wellicht binnenkort opgezadeld zitten met een (extreem-)rechtse regering. ... heeft de PVV ook een hekel aan kunstenaars die subsidie ontvangen voor hun werk. ...

Wat ga je een rare dingen denken als je zoiets ineens plompverloren ziet staan: waarom zouden kunstenaars van de staat geld mogen ontvangen?
    Een kunstenaar is iemand die kunst produceert en als die kunst een beetje waarde heeft, kan die die verkopen.
    Net als met alle andere mensen die dingen produceren.
    Waarom zou iemand geld van de staat krijgen voor zijn RC-hobby, en waarom zou iemand geld van de staat krijgen voor zijn schilder-hobby?
  ... wil Wilders het liefst álle kunstsubsidies afschaffen. ...

En als die ontvangers van geld van de staat de daardoor bij hen vrijgekomen tijd al dan niet deels gaan besteden aan politieke stukjes, zoals deze, waarom zou je ze dan dat geld niet doodgewoon weigeren onder het motto: "Als je politieke stukjes gaat schrijven, ga je dat maar laten subsidiëren door een politieke partij".
    In Nederland is er een gebrek ...
  ... Ik denk: ik kan conducteur bij de NS worden . ...

... aan mensen die willen werken voor hun geld.
    En degenen die dat wel doen ...
  ... Met de PVV schijt een groot deel van de Nederlandse bevolking op de 'culturele elite', waartoe ik schrijvers voor het gemak reken. ...

Dus.
    Direct gevolgd door:
  ... Ondertussen kan 25 procent van de jongeren die van de middelbare school komt niet meer diepgaand begrijpend lezen en schrijven. ...

De allochtonen die altijd zo liefdevol worden geportretteerd in de politieke stukjes die de ontvangers van geld van de staat produceren, in plaats van goede kunstwerken.
    En om dit in stand te houden, moeten "we" ...
  ... Komt in verzet.    ...
    Laten we waakzaam zijn. En in beweging komen.

... in verzet komen tegen de Wilders-stemmers.
    Tjonge ...
    ...
    Vergeten en pas de volgende dag weer boven komen drijvende: de inhoud. Hier is 'ie:
  ... de meest ongrondwettelijke anti-islamwetsvoorstellen ...

Het landverraad.
    De cultuurverraad.
    De Kwaadaardigheid.
    Ook C. Otten mag gaan helpen het klimaat- en milieupobleem op te lossen.
    Het opheffen van de subsidies voor dit soort mensen ...
    De allereerste en allerminste stap.
    Misschien kunnen ze allemaal in dienst bij de Volkskrant ... Kunnen de verlichte lezertjes daarvan hun eigen priestertjes betalen ...


Naar PC club  , of site home  ·.

14 sep.2023