Bronnen bij Menswetenschappen, regels: overtredingen vaagheid van groepen

Voorbeelden van overtredingen van de regels van goede menswetenschappen - regel acht, alle groepsaanduidingen gaan over groepen met min of meer vage grenzen.

Wat betekent dat er op iedere sociologische uitspraak waarin een groep voorkomt uitzondering zijn, en het bestaan van die uitzonderingen totaal niets zeggen over de geldigheid van de regel. Het gaat uitsluitend en alleen op het aantal uitzonderingen ten opzichte van het aantal gevallen dat wel aan de uitspraak of regel voldoet.

De overtredingen hiervan zijn zo talrijk, dat je er een server mee kan laten crashen. Hieronder een enkel voorbeeld (de Volkskrant, 13-06-2009, door Peter Giesen en Jan Tromp):
  Links moet terugneuken

Weer beleefden de sociaal-democraten een pijnlijke avond, nu bij de Europese verkiezingen. Radeloosheid regeert, bij Labour, bij de Franse socialisten en bij onze eigen PvdA, vermalen tussen populistisch rechts en liberaallinks. Is er nog toekomst voor de sociaaldemocratie in de 21ste eeuw?
    De Volkskrant bracht drie jonge denkers bij elkaar, in Café De Pont in Amsterdam-Noord. ...
    Vier ongevraagde adviezen aan de sociaal-democratie: 1. Wees niet bang voor Wilders. 2. Luister naar de kiezers, maar formuleer eerst je eigen idealen. 3. Kies je eigen lijn, ook in het integratiedebat. En 4, misschien wel de belangrijkste: houd vast aan je principes.

1. Wees niet bang voor Wilders
Teun van de Keuken, programmamaker: 'Weet je wat ik pijnlijk vond? Een dag na de verkiezingsnederlaag komt minister Van der Laan met een verhaal over importbruiden. Dat staat voor: O jee, het volk loopt weg naar Wilders, dus wij moeten ook wat harder worden.'
    Catherine de Vries, politicologe: 'Dat is het coma van de capitulatie, waarover de politicoloog Jos de Beus het had.' .
    Merijn Oudenampsen, socioloog: 'Het is wel een traditioneel Nederlandse manier om de extremen de wind uit de zeilen te halen.' ...
...
3. Kies je eigen lijn, ook in het integratiedebat.
De Vries: ...
    'In 2002 leed de PvdA een historische nederlaag, omdat burgers niet voor sociaal-economische thema's kozen, maar voor immigratie. De PvdA had daar geen ander beeld van dan: de multiculturele samenleving is goed.
    ... De Vries: 'Ik vind het beeld dat alle moslims vrouwen onderdrukken en homo's discrimineren ook absoluut onaanvaardbaar. Heel veel moslims discrimineren niet.' ...
    De Vries: 'Aan de universiteit zie je veel allochtone studenten. Ik heb Marokkaanse studentes die tot de besten van hun groep behoren.

Tussenstuk:
Politicologe

Catherine de Vries (30) heeft 'een passie voor politiek'. In 2007 promoveerde ze cum laude op een proefschrift over Europa. Nu is ze universitair do cent politicologie aan de Universiteit van Amsterdam.
    Ze komt uit een evangelisch bewogen gezin uit Ommen; moeder was lerares, vader biologische boer. 'Ik ben opgevoed met het idee dat je je altijd moet bemoeien met de samenleving.'

Hier staan twee achter elkaar: 'Heel veel moslims discrimineren niet.' en 'Ik heb Marokkaanse studentes die tot de besten van hun groep behoren.'  In beide gevallen gaat het om percentages: het percentage moslims dat wel discrimineert versus het aantal niet moslims dat het ook doet, en het percentage goede Marokkaanse studenten versus het percentage goede  niet-Marokkaanse studenten. In beide gevallen ook af te meten aan de totale populatie. In beide gevallen is uit andere onderzoeken en maatschappelijke ervaring bekend genoeg dat Marokkanen er veel slechter op scoren. Op het vmbo zijn Marokkanen sterk oververtegenwoordigd, hetgeen automatisch inhoudt dat ze op hogere opleidingen sterk zijn ondervertegenwoordigd
   Dus universitair docent Catherine de Vries doet onwetenschappelijke uitspraken. Het grappige is dat ze ook nog verteld waarom ze het doet: 'Ik ben opgevoed met het idee dat je je altijd moet bemoeien met de samenleving.' 
   Tja, daar heb je het: als je wetenschap gaat bedrijven vanuit zo'n ideologie, dan gaat het licht fout. Want ze bedoelt natuurlijk: bemoeien vanuit mijn visie, en niet bemoeien vanuit de feiten. Wat die visie is, is ook duidelijk: de multiculturele samenleving is goed.

Nog een prominente overtreder - de koppen zijn in feite al voldoende (de Volkskrant, 27-03-2010, door Ian Buruma):
  Vrienden van de Verlichting

We moeten weerbaar zijn tegen de islam, zeggen velen. Daarom moeten we in de Verlichting geloven, zoals we ooit in God geloofden. Maar wat is Verlichting? De aanhangers vormen een merkwaardig gezelschap van progressieven en conservatieven, kosmopolieten en nationalisten, intellectuelen en populisten.

Tot niet zo lang geleden - een jaar of tien, vijftien op z’n hoogst – was de Verlichting een academisch onderwerp. Voltaire, Rousseau en Locke waren namen die zelden vielen buiten literaire of universitaire kringen. Ook ‘de westerse beschaving’ die moest worden gered van decadentie en de inval van barbaren, was geen begrip dat dagelijks werd gehanteerd in dagbladen en tv-programma’s. ...
    Het Westen wordt nu anders gedefinieerd, ook in conservatieve kringen. De beschaving die weer moet worden gered van de barbaren, heeft een comeback gemaakt in de publieke belangstelling. In het huidige intellectuele debat wordt er weinig of geen onderscheid meer gemaakt tussen Europa en het Westen en zelfs de Verlichting. De ‘westerse waarden’ waar politici het zo graag over hebben, worden vaak geheel gelijkgesteld met de Verlichting, alsof de 18de-eeuwse filosofen van de rede aan de bron hebben gestaan van onze beschaving.   ...
    Maar wat is nu precies die Verlichting waar we in moeten geloven? Tegenwoordig worden westerse waarden, vooral in Nederland, min of meer gedefinieerd door ideeën die in de tweede helft van de 20ste eeuw in zwang zijn gekomen, maar die niet noodzakelijk werden gedeeld door alle Verlichtingsfilosofen: ideeën zoals maatschappelijke gelijkheid tussen man en vrouw, seksuele vrijheid, ook voor homoseksuelen, en een zekere verachting voor godsdienst.   ...
    Uit de angst voor de islam als vijand van het Westen is een merkwaardige bundeling van bondgenoten ontstaan. Progressieven die bang zijn om de sociale verworvenheden van de jaren zestig te verliezen en conservatieven die weemoedig worden bij de gedachte aan die oude religieuze normen, staan nu dichter bij elkaar. Bovendien zijn er nog culturele conservatieven die zich ernstig zorgen maken over het zedelijk verval, het gebrek aan respect voor gezag en ‘klassieke waarden’, en die dit toeschrijven, nog geheel in de geest van Heidegger en Spengler, aan diezelfde perfide Verlichting.    ...
     Zo wordt de Verlichting tegenwoordig voor van alles en nog wat van stal gehaald. Nu was dat begrip in de achttiende eeuw al niet eenduidig. Je had een vroege, radicale Verlichting, geassocieerd met denkers als Pierre Bayle en Spinoza, en een latere, overwegend Britse Verlichting die wat behoudender was. Maar ook onder de latere Verlichtingsfilosofen bestonden fundamentele meningsverschillen. Zo geloofde Locke dat een vrije samenleving stoelde op een contract tussen regering en volk, terwijl Hume juist de nadruk legde op traditie, volksaard en collectieve vooroordelen.
    Ook nu zijn de verschillen tussen onze moderne Verlichtingsadepten zo groot dat men nauwelijks meer van één Verlichtingsideaal kan spreken. Van een man als Frits Bolkestein krijg je de indruk dat de typische Verlichtingsdenker een nette VVD’er is, liberaal in economische zaken, conservatief in het sociale verkeer en met een vrijzinnige inslag wat betreft geloof. In de uitingen van zijn voormalige protegé Geert Wilders klinkt de Verlichting meer als een nationalistisch reveil, een soort ‘Holland ontwaak!’. In krantenstukjes van voormalige ‘Vrienden van Theo of Ayaan’ bespeur je de geest van de Nederlandse scheldkritiek, die oer-Hollands protestantse combinatie van morele eigengerechtigheid en een gekoesterd gebrek aan manieren.   ...

De van de filosoof bekende wijdlopigheid voor een betoog dat de kop in drie regels samengevat: de Verlichting is een breed terrein. Een volkomen open deur, want vrijwel alle sociologische stromingen en begrippen zijn brede terreinen met vele subterreinen.
    Dus waarom die open deur ingetrapt?

  ... maken onze huidige strijders voor westerse waarden zich zorgen over het gebrek aan weerbaarheid van ons Europeanen door ons gebrek aan geloof in de Verlichting. Nihilisme zou onze beschaving ondermijnen, juist nu we ons moeten verzetten tegen de oprukkende islam.   ...
    Uit de angst voor de islam als vijand van het Westen is een merkwaardige bundeling van bondgenoten ontstaan. ...
     ... Bovendien zijn er nog culturele conservatieven die zich ernstig zorgen maken over het zedelijk verval, het gebrek aan respect voor gezag en ‘klassieke waarden’, en die dit toeschrijven, nog geheel in de geest van Heidegger en Spengler, aan diezelfde perfide Verlichting. Ook onder deze laatste groep heerst een diepe verachting voor de islam ...
    ... Met andere woorden: de vooroorlogse strijd voor een heldhaftig, antiliberaal ‘Europa’ is in de gezamenlijke angst voor de islam samengesmolten met de strijd voor progressieve waarden die worden vereenzelvigd met de Verlichting....
    ... Daarom wordt de zogenaamde islamisering bij ons beschouwd als een bedreiging, niet alleen voor de westerse waarden of voor de Verlichting, maar ook en vooral voor onze eigen Hollandse volksaard. ...

Allemaal kleine losse stukjes, in vermoedelijk een poging om de ware aard van het betoog te verhullen. Maar ook hier schept de kop helderheid met haar eerste zinnetje.
    Oké, we hebben dat de Verlichting een brede stroming is en dat er angst voor de islam bestaat. Wat is nu de bedoeling?:

  ... wordt de zogenaamde islamisering bij ons beschouwd als een bedreiging, niet alleen voor de westerse waarden of voor de Verlichting, maar ook en vooral voor onze eigen Hollandse volksaard. Zo zien veel mensen het. En dat is een goede reden om die vrijheid eens nader te bekijken.
    Want vrijheid is nooit absoluut. ... Van Frits Bolkestein is de beroemde zin dat over liberale principes - gelijkheid, vrijheid van meningsuiting, scheiding van kerk en staat - ‘niet valt te marchanderen. Ook niet een klein beetje.’ De werkelijkheid is evenwel dat er in de geschiedenis niet anders is gedaan dan marchanderen over bovenstaande principes, en dat is ook goed zo. Samenlevingen veranderen voortdurend en dat proces gaat altijd gepaard met marchanderen.
    ... dat betekent opnieuw, tenminste in een liberale democratie: marchanderen. Dat geldt met name voor de vrijheid van meningsuiting, die nooit onbegrensd is. ...

Oftewel: de waarden van de Verlichting kunnen we best veranderen en de grenzen opschuiven, bijvoorbeeld van de vrijheid van meningsuiting.
    Waarom de vrijheid van meningsuiting speciaal genoemd wordt, is duidelijk: die vrijheid van meningsuiting staat onderdruk van de islam, dat wil zeggen: de klachten van de moslims over kritiek die ze krijgen op hun gedrag , en hun kritiek Westerse op kunst- en cultuuruitingen .
    Alles tezamen: de Verlichting is een breed terrein, dus als moslims klachten over Westerse cultuuruitingen behorende tot de Verlichting hebben, moeten we niet bang zijn en gewoon de Verlichting en de rest van onze cultuur daarvoor opgeven en de islamitische waarden zoals "geen kritiek op religie" overnemen.
     Dat Buruma deze mening heeft, is omdat hij een kosmopoliet van joodse huize is, die ongetwijfeld ook een migratiefundamentalist is - en in Europa zijn moslims immigranten, dus is Buruma voor de moslimimmigranten .
    Ian Buruma is dus een geval van een menswetenschappen die een ideologie heeft, en vanuit die ideologie een ernstige wetenschappelijke overtreding begaat.

Meer voorbeelden van overtredingen van regel acht hier   en hier .


Naar Menswetenschappen, regels , Menswetenschappen, huidig , of site home ·.

13 jun.2009