Bronnen bij Cognitieve dementie: leugens
De leugen in de vorm van de glasharde ontkenning of weerspreking van de
werkelijkheid is één van de betere herkenningspunten van cognitieve dementie
. Ze
is vooral handig bij lieden die zichzelf omringen met een heel
deugdzaam en eerzaam imago, en toch de ziekte onder de leden hebben.
Het eerste voorbeeld, dat trouwens ook de aanleiding was om de sectie
"herkenning" en
deze bijbehorende verzameling aan het artikel over cognitieve dementie toe
te
voegen, is het geval van hoofdredacteur van de Volkskrant Philippe Remarque.
Als hoofdredacteur van een belangrijk medium, en volgens eigen maar ook
andermans zeggen een kwaliteitsmedium, een "kwaliteitskrant", zou hij
moeten voldoen aan redelijke strenge eisen van neutraliteit en integriteit.
Glasharde leugens horen daar niet bij.
Toch staat
zijn krant er vol van
.
De meeste ervan zijn op maatschappelijke
terreinen waarover ook maatschappelijke discussie bestaat, en vrijwel
altijd zijn de leugens van de Volkskrant tevens die van de
politieke-correctheid, zodat ze weinig of niet opvallen.
Het
betreffende geval deed dat wel om twee redenen: het betreft de hoofdredacteur
als individu, en de leugen was niet direct in maatschappelijke
context (de Volkskrant, 29-09-2018, rubriek De week van
de hoofdredacteur, door Philippe Remarque):
Van de rubriek "De week van de hoofdredacteur" zou je verwachten dat het
ging over inhoudelijke afwegingen die die week zoals langsgekomen zijn bij
het samenstellen van de krant. In deze praktijk is het een "Tante
Betje"-rubriek over Volkskrant-medewerkers die op één of andere manier hem opgevallen
zijn, die week, en ze zijn allemaal van de zelf-feliciterende soort op het niveau "Himmelhoch
Jauchzend". Wat kan er misgaan, zou je zeggen
... Nou dit:
Hier de werkelijkheid (meulenhof.nl, opgeslagen 17-02-2016):
Oftewel: een boodschap die precies het tegenovergestelde is van wat Remarque
beweert. En dat was natuurlijk ook te vinden in de Volkskrant
zelf -
hier twee specimen die makkelijk inkortbaar waren (de Volkskrant, 10-04-2015, van verslaggeefster
Janny Groen):
En (de Volkskrant, 08-06-2015, van verslaggeefsters Maud Effting en Janny Groen):
Philippe Remarque is dus niet gewoon een leugenaar, maar door het
glashard tegenovergestelde beweren van de werkelijkheid een pathologische
leugenaar. Niveau pseudologia fantastica. En de
oorzaak is de ziekte van de
cognitieve dementie, opgelopen door het voortdurende in zijn krant liegen
over maatschappelijke zaken, in het kader van de politieke-correctheid, en,
zoals dit voorbeeld ook laat zien, met een groot aandeel daarvan zich
afspelende op het terrein van "de multiculturele samenleving".
P.S. en tussengevoegd: Een paar dagen later valt het oog op de verzamelingen
"Oligarchie, landverraad, personen". Daarin bleek P. Remarque ook
al te figureren
, of beter: een glansrol te hebben. Met als hoofdkenmerk: liegen ...
Dit geval deed onmiddellijk de herinnering opkomen aan een geval eerder in
die week, ook aangaande de multiculturele samenleving: dat van de minstens
net zo eerzame Jan Latten, als demograaf en leider van het Centraal Bureau
voor de Statistiek die net met pensioen is gegaan. En
hij was meteen ook in het nieuws omdat hij samen met de bekende Paul
Scheffer iets gewaagds zei over de bevolkingstrends in Nederland, namelijk
dat wat iedere blinde kan zien (de blinde hoort het): het wordt steeds
drukker in Nederland. Een taboe maar ook een open deur want naar vele
maatstaven is Nederland allang overvol (overvolle wegen, overvolle treinen,
overvolle huizenmarkt, enzovoort). Maar het was en
grotendeels is een taboe, dus aanleiding voor interviews. Hier is dat met
de
Volkskrant (de Volkskrant, 24-09-2018, door Marcel van Lieshout):
En hier de uitspraak waar het om gaat:
Een glasharde leugen. Al in 2005 heeft deze redactie op het voormalige
Volkskrant-weblog, boordevol gevuld met politiek-correcten, talloze
malen de vraag gesteld: "Wat zijn de voordelen van de multiculturele
samenleving?", later aangevuld met "... en couscous en buikdansen ken ik
al". Er is nooit een antwoord gekomen.
En ook niet de vele malen dat zich later de gelegenheid aanbood om de vraag
nog een keer te stellen. En impliciet geeft Latten het
ook nog doodgewoon toe ook:
Het moet niet veel gekker worden: het feit dat een deelgroep zich niet
cultureel
of sociaal
misgedraagt, wordt als 'positieve dingen' voorgesteld.
Ook Jan Latten lijdt ernstig aan cognitieve dementie.
Zoals gesignaleerd door zijn glasharde leugen.
Over moslims wordt,
zoals gezien, nefast gelogen, maar dat moslims zelf liegen is zo
vanzelfsprekend dat er enige aarzeling is om dit als voorbeeld te gebruiken.
Maar omdat het een bijzonder krasse is, toch maar ... Eerst even de
context (telegraaf.nl, 05-11-2018,
):
De tolerantie van moslims voor andere meningen is namelijk
spreekwoordelijk. Daarom zijn ook alle moslimlanden democratieën ...
En in dit soort context liegen ze makkelijker dan ze ademen
:
"Wij stellen dat de maan van groene kaas is, maar daarmee beweren we
nadrukkelijk niet dat de maan van een kaassoort is".
Het hoort allemaal bij elkaar: ideologie, intolerantie, contradictie, liegen
...
Eentje gevonden elders (Joop.nl, 21-12-2013, door Matthijs Krul - Onderzoeker
):
Oftewel:
Overigens is dat 'elders' de verzameling Ideologie, afwijkingen
, waarvan een deel ook hier geplaatst zou kunnen worden - misschien
gebeurt dat nog.
Naar Cognitieve dementie
,
of site home
·.
|