Cultuur, Joods, kwaadaardigheid: democratie
Dat de Joodse cultuur er één is gebouwd op Absoluutheden is vanzelfsprekend
als het over de versie van Het Oude Testament gaat
 .
Maar ook in
modernere en seculiere versies is het een sterk dominante trend, zoals het
archetypische Wittgenstein geval: "Die Welt is alles was der Fall ist".
Absoluutheden en democratie zijn water en vuur.
Absoluutheden
gaan over het niet-accepteren van een andere uitleg van de wereld,
democratie gaat over het gelijkwaardig zien van alle meningen over dus alle
uitleg van de wereld.
De Absoluutheid waar de huidige
maatschappelijke discussie en de democratie ernstig last van hebben is die
van het globalisme, met name het onderdeel "vrije migratie".
Joden
zien vrije migratie als een noodzakelijk onderdeel van hun cultuur, en
beschouwen iedere vorm van ontkenning of tegenspraak van globalisme als
aantasting van hun cultuur.
Vrije migratie is een onderdeel geworden
van de maatschappelijke discussie in westerse maar voornamelijk Europese
landen, door de immigratie uit niet-westerse culturen, met name die van het
Midden-Oosten en Afrika, welke migratie tot stand komt door de
achtergebleven toestanden van die culturen.
Niet westerse culturen
blijken niet het sociale en economische peil te kunnen halen van westerse,
op een dusdanig niveau dat de passende term "achterlijk" is
.
De
immigranten uit die achterlijke culturen blijven ook in het westen
achterlijk presteren, leidende tot een toenemende weerstand tegen de
instroom en aanwezigheid ervan. Dus een stijgende toename van de
antiglobalistische opinie.
Een opinie die in een democratisch systeem
volkomen geldig is.
Omdat voor Joden het globalisme een Absolute
Waarde is, is democratie voor Joden dus een gevaarlijke waarde geworden.
Het onderstaande is een verzameling bronnen bij die stelling. Ze bestaat uit twee delen: Arnon Grunberg over democratie, en
overige mensen van Joodse afkomst over democratie.
De eerste is
veruit de grootste, maar dat komt omdat A. Grunberg vele jaren columnist op
de voorpagina van de Volkskrant was, waarvoor hij zelfgeteld 2500
columns produceerde.
Bovendien waren die columns maximaal 150
woorden lang, dus moest hij wel bondig zijn in zij meningen, dus duidelijk.
Dat leverde meer parels op dan er opgedoken zijn uit de Stille Zuidzee,
zie de grote verzameling Grunberg, synopsis
 ,
Het tweede deel volgt het patroon van
de overige verzamelingen op deze website
Eerst dus de
Grunberg-versies, die in zijn oeuvre zo talrijk zijn dat het één
van de belangrijkste onderwerpen lijkt.
Voor bijna alle gevallen geldt
dat de gekozen aanpak die is van "het klappen van één hand": het Monster
geeft wel aan wat er volgens hem niet deugt aan democratie, maar niet hoe
alternatieven uitpakken in het betreffende opzicht. Zo uit het hoofd:
allemaal sterke negatiever.
Zo nodig wordt er wat extra commentaar
geleverd.
De Volkskrant, 20-07-2011:
De Volkskrant, 02-08-2011:
Ibid.:
De Volkskrant, 11-10-2011:
De Volkskrant, 16-11-2013:
De Volkskrant, 23-01-2014:
Ibid.:
Ibid.:
De Volkskrant, 19-02-2014:
Ibid.:
De Volkskrant, 25-03-2014:
Ibid.:
De Volkskrant, 24-06-2015:
De Volkskrant, 29-06-2015:
Ibid.:
Ibid.:
Ibid.:
De Volkskrant, 24-10-2015:
Ibid.:
Ibid.:
Ibid.:
Ibid.:
Ibid.:
De Volkskrant, 11-02-2016:
Ibid.:
De Volkskrant, 02-03-2016:
Oftewel: "Democratie is het stemmen naar model Grunberg".
De Volkskrant, 03-03-2016:
Wat daarmee bedoeld wordt is niet geheel duidelijk, maar wel dat het
niet positief is.
De Volkskrant, 12-03-2016:
De Volkskrant, 18-03-2016:
De Volkskrant, 01-04-2016:
Oftewel: "Democratie is het stemmen naar model Grunberg".
De Volkskrant,
20-07-2016:
Ibid.:
De Volkskrant, 20-09-2016:
De Volkskrant,
22-10-2016:
Ibid.:
Oftewel: "Democratie is het stemmen naar model Grunberg".
De Volkskrant,
11-11-2016:
De Volkskrant,
23-11-2016:
De Volkskrant,
08-06-2017:
Ibid.:
De Volkskrant,
19-09-2017:
De Volkskrant, 14-05-2018:
Ibid.:
Ibid.:
Ongeveer op dit punt stopte A. Grunberg met de mini-columns op de
voorpagina, en eindigde ook dit onderwerp qua noteren.
Het voorgaande
is eigenlijk al voldoende ondersteuning voor de stelling dat democratie een
gevaar is voor de Joodse cultuur en omgekeerd. Arnon Grunberg kan gezien
worden als de belangrijkste ideoloog bij en van de Volkskrant, en
de Volkskrant is hoogst prominent in de maatschappelijke discussie.
De NPO, het meest wijdverspreide medium, is zoals het gezegde luidt "Drie
keer de Volkskrant".
Voor het mooi zijn er nog wat diverse
namen toegevoegd. Volkskrant-prominent Kustaw Bessems
is van deze soort (Volkskrant.nl, 29-04-2022, de
Volkskrant, 30-04-2022):
Iets van de rubriek Zelfportretten
, dus, want hier Kustaw Bessems in identiek
format over
een omroep die niet goed uitkomt (Volkskrant.nl, 08-07-2022):
Wat hij nog vele malen herhaald heeft.
Voor democratie geldt
precies hetzelfde als voor de vrijheid van meningsuiting: het gaat niet om
je opinie over degenen die het met je eens zijn, maar over je opinie over
degenen die het niet met je eens zijn.
Hier Kustaw Bessems over over politieke
partijen die "niet goed uitkomen' (de Volkskrant, 20-03-2021, door Kustaw
Bessems, journalist):
Een oproep tot een spreekverbod.
Kustaw Bessems is een
anti-democraat.
De volgende is net als Grunberg literator: Ilja
Leonard Pfeijffer. Voor het gemak eerst een samenvatting (GeenStijl.nl, 21-06-2021, door Ronaldo
 ):
De rest van het stukje gaat over stijlovereenkomsten Pfeijffer en Baudet
want zulk soort dingen trekken de aandacht van GeenStijl. Hier gaat het
natuurlijk om de eveneens meekomende haat van Pfeijffer voor Baudet. Maar
natuurlijk niet de persoon Baudet, maar het antigobalisme van Baudet.
Wat dus automatisch consequenties heeft voor Pfeijffer's positie ten
opzichte van democratie, want "Baudet" is er bij gratie van de democratie en
nog eigenlijker gaat het niet om de meningen van Baudet, maar het feit dat
zo veel mensen hem steunen.
Via de democratie.
Wat leidt tot dit (de Volkskrant,
27-05-2023, door Emilia Menkveld):
Pfeijffer is ook rondzwervend: hij heeft een decennium of zo in Genua
gewoond.
Dat zijn de tegenstanders van globalisme. Het rondzwerven.
En:
Oftewel: de democratie.
En:
Inderdaad.
En de Volkskrant zorgt voor
het zo goed mogelijk verspreiden ervan (Volkskrant.nl, 25-05-2023)
En (de Volkskrant, 27-05-2023):
En (Volkskrant.nl, 26-05-2023)
Oftewel: "Democratie deugt niet", volgens de Volkskrant.
En het heeft effect (de Volkskrant, 17-08-2023, column door Thomas Hogeling (pag. 2)):
En dit is een goede leerling, die een heleboel van de trucs kent. Met
als eerste de hondsbrutale
, leugen, want:
Zeg maar de Joodse uitleg.
En de strijd tussen dictatuur en democratie kan niet duidelijker verwoord
worden - als je even bot geweld als een apart doch triviaal geval neemt.
En ook hier blijkt razendsnel waar het om gaat:
De vrije migratie.
En wat is de conclusie:
Kan het nog duidelijker ... ?
De Joodse woord-parasiet
maakt school.
Gegolgd door nog een reeks Joodse
sofisterijen, met onder andere deze nogal subtiele:
Een drogreden: argumentum ad populum gaat over de discussie over een
specifiek inhoudelijk onderwerp, democratie gaat over hoe je aan het einde
van een gevoerde discussie over dat onderwerp moet beslissen als je het niet
eens wordt.
Waarvan de relatieve waarde bekend is:
Wat moet zijn ...
... , want iedereen van die iedereen weet wat de uitslag is van al die
hoofdbrekens: er is nog nooit iemand gekomen met een beter systeem om de
uitslag van een discussie te beoordelen.
Waarna de
eerder gemelde Joodse mening volgt.
Welke mening is:
elitocractie is beter dan democratie.
Wat stamt van de
basis van de Joodse cultuur: "Wij zijn het door de Almachtige Uitverkoren
Volk en weten het dus beter dan ieder ander".
Conclusie: dit is het zoveelste voorbeeld van de vernietigende invloed van
de Joodse cultuur, en "de media" die daar volkomen in ondergedompeld zijn.
In het voorgaande is de maatschappelijke achtergrond de Nederlandse.
Hetzelfde proces heeft op een niet geheel identiek maar toch redelijk
gelijkende wijze afgespeeld in Amerika. Daar werd de democratie afgeschaft
het moment dat Donald Trump zijn kandidatuur bekend maakte. Dat werd in
Amerika razendsnel de cultuurstrijd tussen de globalistische oost- en
westkust, en het conservatieve midden. Waarbij de globalisten de
conservatieven gewoon het recht ontzegden om hun eigen mening te hebben. Met
vooraan de door Joodse invloed gedomineerde media. Waarvan alhier alleen een
kleine gemengd Nederlands-Joodse weerslag (de Volkskrant, 17-10-2020, rubriek 180°, door Maurits Chabot):
Met weer die kenmerkende omkering der feiten: wat de globalisten gedaan
hebben, is een eventuele uitverkiezing van Trump bij voorbaat onwettig te
verklaren. Er is een mooie scène van een vrouw die bij het verklaren van de
uitslag in een kiesdistrict (ten gunste van Trump), een plechtig moment,
ging staan stampvoeten en krijsen.
Dat had ze niet van
zichzelf. Daartoe was het hele land opgestookt.
Dat
Trump dat later terug deed, is natuurlijk het enige dat beklijft in de
ideologische geesten.
Naar Joods, kwaadaardigheid
, PC club
, of site home
 ·.
|
