Bronnen bij Cultuur, vermenging, analogie: uitwerkingen

De beschrijving van de processen aangaande culturele vermenging, zoals in Cultuur, vermenging, analogie

, is vrijwel volkomen taboe, behalve dan in termen die overeenkomen met de politieke-correctheid

die zegt dat alle vermenging leidt tot meer diversiteit

en dus een voordeel is. Onafhankelijk van wat je mengt. Dat laatste zijn een direct gevolg van "De Gelijkheid der Culturen"

.

Maar in de "krochten" van de sociologie ergens in verre buitenlanden zijn kennelijk een paar mensen die niet volledig onder de invloed van de ideologie staan, en gewoon cijfermatig veldwerk doen aan de verschijnselen verband houdend met vermenging, meestal daar plaatsvindend waar culturen aan elkaar grenzen. En meestal gebaseerd op simpele vormen van data-mining

. Een paar voorbeelden, met het meest systematische als eerste (Volkskrant.nl, 14-08-2009, rubriek Science Palooza, door Tim van Opijnen,

Etnisch conflict management

Etnische groepen moet je scheiden of compleet integreren, blijkt uit onderzoek. Aan beide oplossingen zitten nare kantjes maar niets doen is op een tijdbom zitten.

Tussentitel: De enige informatie die je nodig hebt is de demografie

In de 20ste eeuw zijn meer dan 100 miljoen mensen omgekomen als gevolg van gewelddadige conflicten tussen groepen met verschillende etnische achtergronden. Conflicten in voormalig Joegoslavië, Rwanda en het nog altijd voortslepende conflict in Darfur tonen aan dat we nog maar slecht begrijpen hoe conflicten ontstaan en hoe ze zijn te vermijden. Terwijl je met een vrij simpel wiskundig model een heel eind blijkt te kunnen komen.
    Aannemende dat het voorkómen van conflicten het doel is, lijkt het voor de hand te liggen dat je eerst de oorzaak moet begrijpen. De realiteit is alleen zeer complex, en het blijkt dat aan ieder conflict een heel scala aan factoren ten grondslag ligt. Zo is de oorsprong van het conflict tussen Hutu’s en Tutsi’s in Rwanda in de jaren negentig gedeeltelijk terug te voeren tot het einde van de Eerste Wereldoorlog toen de Tutsiminderheid de macht in handen kreeg en etnische identificatiepapieren verplicht werden. Een opeenstapeling van frustraties, gevoed door voorkeursbehandelingen, gewelddadige machtswisselingen, een dramatische economie, de uitputting van het land door veeteelt en landbouw en het bewust onderstrepen van etnische verschillen, leidde uiteindelijk tot een apocalyptische uitbarsting van geweld.
    Zo kan je alle conflicten in de wereld afgaan om tot de conclusie te komen dat er niet één simpele oorzaak aan te wijzen is. Om dit soort complexe problemen beter te begrijpen worden op basis van allerlei factoren wiskundige modellen gebouwd om conflicten te analyseren. Maar die wiskundige modellen lopen tegen hetzelfde probleem aan: elk conflict vraagt om z’n eigen specifieke model en daarmee zijn modellen gebaseerd op het ene conflict onbruikbaar om voorspellingen te doen voor het andere conflict.
    Recentelijk is daar verandering in gekomen. Om te voorspellen waar haat tussen verschillende bevolkingsgroepen resulteert in geweld, blijkt het niet nodig om de oorzaak van het conflict te kennen. Je hoeft geen analyse te maken van de lokale economie of het karakter van de mensen.
    De enige informatie die je nodig hebt is de demografie van een gebied, oftewel de verdeling van etnische groepen over het gebied.
    Yaneer Bar-Yam en zijn collega’s van het New England Complex Systems Institute in Cambridge in de VS, laten zien dat etnische verschillen tussen groepen tot conflicten leiden als de groepen maar gedeeltelijk gemengd zijn. Zo stellen ze in hun model dat als groepen goed geïntegreerd en volledig gemengd zijn, er geen coherente groepen bestaan die kunnen twisten over publieke ruimtes. Aan de andere kant van het spectrum bestaan groepen met goed gedefinieerde grenzen die volledig gescheiden van elkaar leven. De groepen komen elkaar maar weinig tegen en conflicten zijn daardoor onwaarschijnlijk.
    Maar wanneer groepen gedeeltelijk zijn geïsoleerd zonder duidelijk grenzen liggen er problemen op de loer. Immers, een groep met een specifiek etnische achtergrond en daarbij horende regels zal van iedereen, in ieder geval in de publieke ruimtes, verwachten dat zij zich naar de culturele normen van de heersende groep conformeren. Daar waar onduidelijkheid bestaat over wiens regels nu eigenlijk zouden moeten domineren ontstaan conflicten.
    Om deze aannames te testen, bouwden Bar-Yam en collega’s een wiskundig model met demografische informatie als belangrijkste factor. Vervolgens werd het model gevraagd te voorspellen waar geweld was opgetreden tijdens de conflicten in voormalig Joegoslavië en tijdens conflicten in India. Voor beide landen werd op zeer nauwkeurige wijze door het model aangegeven op welke locaties geweld was uitgebroken. ...

Deze redactie had bij het inuitief opstellen van hetzelfde model gebruik gemaakt van het gegeven dat in bergachtige gebieden er duidelijk meer onderlinge strijd is dan elders, en daarvoor de reden gevonden dat in bergachtige gebieden, door de natuurlijke geografische scheidngen, er meer variatie in bevolking is. En dus, bij wel met elkaar in aanraking komen door bijvoorbeeld groeiende bevolking of betere reismogelijkheden, er sneller conflicten ontstaan. Zoals dus in het genoemde voormalig Joegoslavië wat de staatkundige uitdrukking is voor het bergachtige gebied van de Balkan, waar je vele volken dicht op elkaar vindt - die elkaar snel naar het leven staan. En dat al eeuwenlang.
De projectomschrijving van het betreffende onderzoeksinstituut

laat nog een andere overeenkomst zien met de aanpak op deze website:

NECSI's ethnic violence research demonstrates an overall approach to understanding social behaviors based upon the collective patterns of human interactions. This is a real world version of the Isaac Asimov's "Psychohistory" --- the science of understanding how groups of individuals interact. While specific concepts that Asimov developed are not necessarily valid, the idea that such a science can exist has now been demonstrated.

Die overeenkomst dus zijnde een referentie aan de ideeën van Isaac Asimov over de psychohistory uit de Foundation boeken.
Ook het zicht op het belang van dit soort werk is hetzelfde:

Many people feel that human freedom requires unpredictability, however, to understand how group behavior can lead to violence is an important opportunity to intervene in critical problems of the human condition.
We are hopeful that our work will help enable relief of the severe problems of dislocation, suffering and tragic death that accompanies etnic, cultural and religious conflict.

In het Nederlandse artikel vertaald als:

In hoeverre deze aanpak bruikbaar is voor andere gebieden zal zich moeten uitwijzen maar het laat zien hoe de mate van integratie van verschillende groepen een krachtige voorspeller van het uitbreken van geweld kan zijn.
De oorzaak van haat en geweld tussen groepen zal per gebied verschillen, maar het blijkt dat etnisch geweld een collectief gedrag is dat voortkomt uit krachten die je kunt begrijpen. Dat betekent dat je daarop ook beleid kunt afstemmen; of je zorgt ervoor dat groepen compleet integreren of je scheidt ze van elkaar. ...

Waarbij de keuze bepaald wordt door de mate van vermengbaarheid, "integratie"-baarheid, van de meest belangrijke verschillend in cultrele factoren. Waarbij, als voorbeeld, meteen duidelijk is dat de essenties van de islam

, afgekort: kalifaat en sharia, totaal onverenigbaar zijn met die van de democratie, en dat voor dit soort gevallen de scheiding de oplossing is. Hetgeen dus geldt voor alle immigrantenculturen die "integratie" afwijzen, bijvoorbeeld door dat te bestempelen als "assimilatie"

en zichtbaar in symbolen van de eigen cultuur gaan rondlopen.

Niet lang na de publicatie in Nederland van het voorgaande onderzoek, komt er een ander naar buiten dat gezien kan worden als een beschrijving van het proces dat aan dit soort strijd vooraf gaat. Omdat dit een vorm is van oorzaak-en-gevolg denken, is het bijna vanzelfsprekend dat het niet afkomstig uit de sociologie. Het soort proces voorafgaande aan deze vorm van strijd is bekend uit de natuurkunde als een fase-overgang (de Volkskrant, 19-12-2009, door Ben van Raaij):

Moord en doodslag wiskundig verklaard

Alle gewapende opstanden vertonen hetzelfde patroon. Ze functioneren als een ecologie, een ‘soep van groepen’.

Tussentitel: 'In de chaos van oorlog zit systeem' Neil F. Johnson, natuurkundige

Alle oorlogen zijn hetzelfde. Althans: alle gewapende opstanden – van die van de FARC in Colombia tot de Taliban in Afghanistan – gehoorzamen aan eenzelfde logica in de omvang en de frequentie van hun geweld. Dat blijkt uit een studie die Nature deze week publiceert.
    Een opmerkelijke conclusie. Collectief geweld, zoals oorlog, is een van de meest basale vormen van menselijk gedrag, maar tegelijk ook een van de ingewikkeldste, omdat er zoveel factoren bij meespelen, van economie en geschiedenis tot ideologie en geografie.
    Toch kun je oorlogen analyseren, zegt de Britse natuurkundige Neil F. Johnson, hoogleraar aan de Universiteit van Miami en kenner van complexe systemen. ‘Je kunt een oorlog zien als een dynamisch complex systeem: veel losse elementen en geen evenwicht, zoiets als een financiële markt’, meldt hij per email vanuit de VS. ‘En dan kun je zoeken naar een model dat de kern van de zaak verklaart. ...’
    Het project begon tien jaar geleden met collega Mike Spagat, die data verzamelde over geweldsincidenten in Colombia. Vanaf 2003 werden ook voor het conflict in Irak data verzameld. ‘Tot onze verbazing vonden we gemeenschappelijke statistische patronen in de omvang van incidenten, naar aantal slachtoffers’, zegt Johnson. Het gaat om een ‘machtswet’: een bepaalde wiskundige verhouding tussen twee grootheden, zoals de frequentie en zwaarte van aardbevingen. Ook blijken incidenten vaak in clusters voor te komen.
    Het project werd uitgebreid. Nog eens negen oorlogen, opstanden en rebellieën werden onderzocht, waaronder de conflicten in Noord-Ierland, Peru, Sierra Leone, Israël en Afghanistan. Alles bijeen werden 55 duizend geweldsincidenten verwerkt. De uitkomsten waren duidelijk: in negen van de elf conflicten vertonen geweldsincidenten hetzelfde patroon: een machtswet voor de omvang en een clustering in hun frequentie.
    ‘Bij die negen gaat het ook om opstanden. De uitzonderingen, de Amerikaanse en Spaanse burgeroorlogen, zijn meer conventionele oorlogen’, aldus Johnson. ‘De wijze waarop mensen conflicten uitvechten blijkt, bij alle verschillen, vrijwel hetzelfde. Net zoals de verkeerspatronen in Tokio, Londen of Boston vrijwel identiek zijn. In de chaos van oorlog zit systeem.’
    Opmerkelijk genoeg leverde ook een onafhankelijke studie van mondiaal terrorisme hetzelfde patroon op. ‘Er is een gemeenschappelijk ecologie van gewapende opstanden en terrorisme. Mensen die geconfronteerd worden met een machtige staat of een groot leger, reageren hetzelfde, los van geschiedenis of geografie. Dat soort aspecten is daarmee niet irrelevant, maar wel onbelangrijk voor de verklaring van de alledaagse dynamiek van zo’n conflict.’
    Johnson en zijn collega’s ontwikkelden een nieuw model waarmee moderne en toekomstige oorlogen kunnen worden gekwantificeerd. Het beschrijft gewapende opstanden als een ‘ecologie van dynamische groepsvorming’.
    ‘Een opstandige bevolking gedraagt zich als een soep van groepen die zich voortdurend ontwikkelt. Er zijn geen echte leiders, er is geen permanent netwerk. Af en toe leiden langeafstandscommunicatielijnen tot tijdelijke coördinatie. Wanneer een groep gevaar ziet, valt ze uiteen. En hoewel groepen voor een gemeenschappelijke zaak vechten, concurreren ze ook, om middelen of media-aandacht.’
    Het model breekt met conventionele analyses van opstanden, die uitgaan van statische netwerken en strikte hiërarchieën. Het heeft daarentegen een opvallende gelijkenis met de modellen van kuddegedrag in financiële markten waaraan Johnson eerder werkte. ‘Misschien zit er een algemene logica in elk collectief menselijk gedrag.’
    Het is al met al een heel bruikbaar model voor het maken van scenario’s en risicoanalyses, zegt Johnson. ‘We kunnen voorspellingen doen over geweld in lopende én toekomstige conflicten. We kunnen ook scenario’s ontwikkelen: hoe zullen rebellen reageren als je het aantal troepen opvoert of een vredesmacht introduceert? Je kunt er zelfs heel andere oorlogen mee modelleren, zoals de strijd van het immuunsysteem tegen virussen – een project dat we doen met Miami Medical School.’ ...

De overeenkomst tussen al deze systemen is dat ze bestaan uit zeer vele "deeltjes", die meerdere soorten interactie met elkaar hebben. Wat je ziet in de aanloop naar bijvoorbeeld een oorlog is een verandering van één van de interacties, bijvoorbeeld toegenomen onderdrukking door een dictatuur, waarop de "deeltjes" reageren met verandering van andere krachten met sterkere of zwakkere samenklontering. De uiteindelijke overgang naar de nieuwe fase, in dit geval de echte strijd of oorlog, kan dan plaatsvinden naar aanleiding van wat een onbelangrijke kwestie lijkt.

Voor het publiceren van deze onderzoeksbronnen was op deze website al veel materiaal verzameld dat direct van toepassing op deze procesmatige beschrijvingen - of liever: die (virtueel) aanleiding zijn voor die algemene beschrijvingen - zie alles onder de noemer "Allochtonen"

of meer specifiek Vijfde colonne

. Ter gelegenheid van de voorgaande publicaties zijn er hieronder nog een paar verzameld uit hetzelfde tijdsbestek, die de resultatenvan die onderzoeken ondersteunen en bevestigen (de Volkskrant, 09-01-2010, van correspondente Linda Otter):

Oproer illegalen in Italiaans stadje

Onlusten na beschieting Afrikaanse seizoenarbeiders | 'Leefomstandigheden immigranten erbarmelijk'

Woedende illegale immigranten uit Afrika hebben donderdag in het Zuid-Italiaanse stadje Rosarno een ravage aangericht. Bewapend met stokken trokken honderden Afrikanen door de straten, terwijl ze winkelruiten insloegen en auto's in brand staken.
    Het oproer, dat tot diep in de nacht duurde, brak uit nadat een Italiaan een groepje immigranten met een luchtbuks had beschoten.
    Tientallen inwoners raakten gewond bij de rellen, onder wie een vrouw die uit haar auto werd gesleurd. Vrijdag trokken rond de tweeduizend Afrikanen naar het stadhuis van Rosarno, een stad in Calabrië, en eisten een gesprek met de autoriteiten. Uit angst voor nieuwe gewelddadigheden bleven de winkels en scholen gesloten.    ...
    Er zijn al maanden raciale spanningen in Rosarno. Het stadje is de afgelopen jaren overstroomd door immigranten. Van de 16 duizend inwoners zijn liefst vijfduizend immigranten.
    In Calabrië verblijven met name Afrikanen, van wie de meeste illegaal naar Italië zijn gekomen. Ze werken als seizoenarbeiders in de landbouw en vinden vaak onderdak in leegstaande fabrieken of vervallen boerderijen zonder elektriciteit of stromend water.    ...
    Volgens minister van Binnenlandse Zaken Roberto Maroni laat het Afrikaanse oproer zien dat de problemen van de immigratie veel te lang zijn genegeerd. Maroni wil de illegale immigratie zo snel mogelijk aan banden leggen.

Zichtbare elementen: een mengmateriaal waarvan de concentratie toeneemt, ontstaan van aparte groepen doortotaal verschillende culturen, actieve afstotingsverschijnselen, een groei van het probleem, en een aanleiding die een fase-overgang naar openlijke strijd veroorzaakt.

De logische oplossing in dit geval (Volkskrant.nl, 10-01-2010, ANP, Reuters, AFP):

Immigranten verlaten Italiaans dorp na rellen

Meer dan negenhonderd immigranten hebben zaterdag het Zuid-Italiaanse dorp Rosarno verlaten. Onder begeleiding van de politie zijn ze overgebracht naar twee plaatsen die honderden kilometers verderop liggen.
Toen de bussen wegreden, stonden inwoners van Rosarno langs de kant van de weg te applaudisseren. ... In het dorp is de rust inmiddels teruggekeerd, liet een lokale politiecommissaris weten. ...

En bij verstandig beleid te volgen door remigratie. En het sluiten van de grenzen voor dit soort migratie.

Een ander geval, uitgekozen omdat het uit dezelfde tijd stamt maar er zijn talloze soortgelijke voorbeelden (de Volkskrant, 09-01-2010, van correspondent Michel Maas):

Rel over 'Allah' mondt uit in aanval op kerken Maleisië

Moslims vallen vier kerken aan met brandbommen | Rel over gebruik van woord 'Allah' door niet-moslims.

Vier kerken in Maleisië zijn vrijdag door moslims aangevallen met brandbommen. Een van de kerken brandde uit. Slachtoffers vielen er niet, maar het hele land verkeerde vrijdag in een staat van opperste paraatheid. Een rel over het gebruik van het woord 'Allah' door niet-moslims dreigt volledig uit de hand te lopen.
    De moslims zijn woedend op Maleisische christenen die God 'Allah' noemen. Die naam is volgens hen voorbehouden aan de islam. Een rechtbank in de hoofdstad Kuala Lumpur denkt daar anders over en heeft deze week bepaald dat 'Allah' een universeel woord is, dat iedereen mag gebruiken om God aan te duiden. De rechtbank sprak de katholieke krant Herald vrij, die in haar Maleisische editie het omstreden woord gebruikt had.   ...
    Maleisië wordt gedomineerd door moslims, die net iets meer dan de helft van de bevolking uitmaken. De rest van de bevolking bestaat uit boeddhisten, hindoes, katholieken en anderen.
    De regering is sinds de stichting van Maleisië strak in handen van de meerderheid. Minderheden worden gediscrimineerd, maar protesten tegen die discriminatie, onder meer door de etnische Indiërs, worden hard neergeslagen. ...
    Deze situatie leidt steeds meer tot gespannen verhoudingen tussen de etnische groepen. De escalerende ruzie over het woord 'Allah' kan, als de regering haar niet kan sussen, verstrekkende gevolgen hebben.

Weer met alle bekende elementen, zoals de futiel lijkende aanleiding.

Van een ander continent - de genoemde Umar Farouk AbdulMutallab is een moslim die een week of zo ervoor een mislukte aanslag heeft gepleegd in een vliegtuig (CNN.com, 31-12-2009, door John Blake):

Religious hatred simmers in terror suspect's homeland

Christian-Muslim violence is common in terror suspect's homeland
Muslim and Christian leaders battle for converts in Nigeria
Nigerian Christian: Some Muslims want to rule us
Unscrupulous political leaders fan religious discord, Nigerian Muslim says

Umar Farouk AbdulMutallab wouldn't have to go to an al Qaeda training camp in Yemen to learn how to hate.
    He had plenty of examples in his own country.
    AbdulMutallab is the 23-year-old Nigerian being held for allegedly trying to blow up a Detroit-bound airliner on Christmas Day. While much attention has focused on his privileged background, less has been said about the religious conflict in his homeland.
    Christians and Muslims have been killing each other in Nigeria for much of AbdulMutallab's lifetime. At least 10,000 Nigerians have died during Christian-Muslim riots and ethnic violence during the past decade.
    The most populous country in Africa, Nigeria is almost evenly divided between Muslims and Christians. It has become the focal point of Christian and Muslim groups -- in Nigeria and abroad, says Eliza Griswold, who has spent the last five years traveling to Nigeria to examine the causes of religious violence.
    "Nigeria has become a battleground state for Christians and Muslims around the world who see themselves involved in a numbers game," says Griswold, author of "The Tenth Parallel," an upcoming book that explores the tension between Christians and Muslims just north of the equator in Africa and Asia.
    "Any Christian or Muslim who has the point of view that numbers matter has a stake in Nigeria," she says.
    The divisions between Christianity and Islam are more than symbolic in Nigeria. There's a geographic boundary: Nigerian Muslims tend to live in north, while Christians live in the south, Griswold says.
    Many Nigerian Muslims see themselves as standing at the southern tip of the Islamic world, Griswold says. To the immediate south lie many African nations that tend to embrace Christianity.
    "There is this attitude that Islam is under siege by the Christian West and, by proxy, Nigerian Christians," Griswold says. "There is this sense among some devoted Muslims in the north that we need to be part of the larger Islamic community, and we need to prove that we belong."

Nigeria's bloody religious history
That tension can cut both ways. Talk to some Nigerian Christians and one can hear the same concern as Nigerian Muslims: We are under attack; we have to preserve our autonomy.
    Gbenga Akinbola, rector of the Mount Zion Anglican Church in Chicago, Illinois, has experienced religious tension in Nigeria. He led a congregation there only four years ago as a priest in the Nigerian Anglican Church.
    He says Nigerian Muslims once tried to officially declare Nigeria a Muslim state and force some Christians in the north to adopt Islamic customs.
    Both Christians and Muslims feel that they represent the one true God and are obligated to convert others, Akinbola says.   ...
    "They are doing what the leaders of both of these groups tell them to," he says. "Christians preach to Muslims, and Muslims try to do the same. For Christians, Jesus Christ has told us to go out and preach."
    Sometimes, people don't want to be converted. And at a time when many young Nigerians are unemployed and looking for scapegoats, violence can easily follow, some Nigerians say.
    In November 2008, at least 700 Nigerians died in Christian-Muslim riots that followed a disputed local election, Human Rights Watch reported. Two years earlier, the Nigerian army was mobilized to halt similar rioting after a Danish newspaper published a cartoon that depicted Mohammed, the founder of Islam, in a caricature, according to CNN reports.
    The event that arguably attracted the most attention in the West took place in 2002 when the Miss World Pageant was relocated from Nigeria after Christian-Muslim riots killed 200 people.
    Violence begets more violence, Akinbola says.
    "When they kill Christians in the north, Christians in the south will retaliate against Muslims," he says.   ...

Slechts een enkel bericht uit een voortdurende stroom vanuit dit continent.

Maar vermoedelijk is het overal waar menging is, of die nu recent of antiek is (de Volkskrant, 08-01-2010, AP, Reuters):

Rellen na dood kopten Egypte

Vanuit rijdende auto geschoten op koptische kerkgangers in Zuid-Egypte | Kopten woedend over gebrek aan bescherming.

De begrafenis van zes koptische christenen, die in het zuiden van Egypte zijn doodgeschoten, is donderdag uitgelopen op botsingen tussen kopten en de politie. Duizenden betogers bekogelden politiemannen en auto’s met stenen. De politie dreef de demonstranten met traangas uiteen.
    Woensdagavond was een menigte kopten die hun kerstfeest vierden bij een kerk in de Zuid-Egyptische plaats Nagaa Hamady vanuit een rijdende auto door drie mannen met automatische wapens onder vuur genomen. Zes christenen – voornamelijk jongemannen – en een islamitische politieman vonden de dood. Negen kopten werden gewond.
    Op de dag van de begrafenis kwam het tot rellen bij het mortuarium waar de omgekomen kopten lagen en bij de Johanneskerk in Nagaa Hamady. Ambulances werden vernield uit woede over vertraging bij de overdracht van de lichamen aan de familie. Volgens veiligheidsfunctionarissen riepen zo’n vijfduizend kopten leuzen als ‘Lang leve het kruis’ en ‘Nee, tegen vervolging’.
    De schietpartij van woensdagavond was volgens de autoriteiten mogelijk een vergelding voor de verkrachting van een moslimmeisje in november. De politie zegt te vermoeden wie de aanvoerder van de schutters is, maar er zijn nog geen arrestaties verricht. Het zou gaan om een bekende crimineel.    ...
    Amnesty International meldde een toename van het aantal aanvallen op de christelijke gemeenschap in 2008. Dat jaar vielen bij botsingen tussen koptische christenen en moslims acht doden.
    Terwijl het islamitische conservatisme terrein wint in Egypte, klagen christenen steeds vaker over discriminatie. De regering stelt dat christenen dezelfde rechten hebben als moslims, maar voor het bouwen van kerken gelden tal van beperkingen.   ...

Aan t e vullen met dis de rest van de islamitische wereld.

Nog een voorbeeld van de universaliteit van de processen - in het artikel, in het zeer politiek-correct medium de Volkskrant, zijn oorzaak en gevolg natuurlijk volkomen door elkaar gegooid, dus de volgorde van citaten is aangepast (de Volkskrant, 17-09-2010, van verslaggeefster Mariken Smit):

Anti-moslimpartij rammelt aan poorten van Zweedse parlement

‘We zijn laat met onze anti-immigratie-sentimenten’, vindt deskundige Fryklund. Maar Zweden maakt een inhaalslag.

Zweden stond altijd te boek als een van de laatste open immigratielanden van Europa. ...
Zweden heeft lange tijd een open immigratiepolitiek gevoerd. In 2006 nog werd de asielwet tijdelijk versoepeld. Veel asielzoekers wier verblijfsvergunning was geweigerd mochten toch blijven. In dat jaar kwam het grootste aantal immigranten ooit naar Zweden: 81.000, een groei van 58 procent ten opzichte van een jaar eerder.

Oftewel: Zweden onderscheidt zich door nog grotere openheid. Het gevolg van die instroom:

Volgens Fryklund is immigratie .... ‘Dat speelt vooral in de gesegregeerde suburbs van de drie grote steden in Stockholm, Göteborg en Mälmö.’ Die laatste stad is door critici omschreven als ‘Eurabia’ ...

Let op dat 'door critici' - dat is natuurlijk: "door sommige waarnemers". Het bericht is volkomen ge-"bias"-d.

...Die laatste stad is door critici omschreven als ‘Eurabia’, vanwege het grote aantal moslims: eenvijfde van de 290 duizend inwoners.

Met natuurlijk de bijkomende kosten in de sociale voorzieningen:

Een ... probleem is volgens Ibrahim Baylan, parlementslid voor de sociaal-democraten, dat het opleidingsniveau van immigranten is gedaald. Daardoor zijn ze vaker werkloos.

... leidende tot:

Zweden is de economische crisis relatief goed doorgekomen. De conservatieve regering heeft de verzorgingsstaat versoberd,

... betekenende dat de extra uitgaven ten gevolge van immigranten worden verhaald op de rest van de bevolking. Dus:

bij de verkiezingen van zondag komt volgens peilingen voor het eerst een uiterst rechtse, anti-moslim partij in het parlement.

... , omdat de bestuurlijke en intellectuele elite zich uitlaat in termen als:

De volgens de Zweedse premier Frederik Reinfeldt ‘xenofobe, racistische partij’...
... Björn Fryklund, hoogleraar internationale migratie en etnische relaties aan de Universiteit van Malmö ... Volgens Fryklund is immigratie niet het grootste probleem in Zweden.

...verergerd door vijfde-colonne uitlatingen als:

Het Zweedse integratiebeleid heeft gefaald, vindt Masoud Kamali, hoogleraar multi-etnisch onderzoek aan de universiteit van Uppsala, ‘Zweden is een sterk gesegregeerde samenleving. ... immigranten stuiten op veel barrières, waaronder discriminatie. Daaraan is weinig gedaan.’

... en dit allemaal volgehouden op dezelfde ideologisch wijze ondanks het feit ondanks het feit dat men gewaarschuwd was:

Met de opmars van de ‘Zweden Democraten’ volgt Zweden de trend in andere landen in Europa. ‘In de rest van Europa, en ook in Noorwegen en Denemarken, bestaan al langer rechts-populistische partijen,’ zegt Björn Fryklund,

Al met al een volkomen bevestiging van het universele karakter van het proces, onafhankelijk van de specifieke eigenschappen van de betrokken westerse cultuur. Het gaat maar om één enkele zaak: de culturele kloof tussen de westerse cultuur en de niet-westerse, met name die van de moslims, en het feit dat deze kloof een culturele achterstand is.

De latere ontwikkelingen zijn bijgehouden hier

.

Naar Cultuur, vermenging, analogie

, Cultuur, vermenging

, of site home

Bronnen bij Cultuur, vermenging, analogie: uitwerkingen

15 aug.2009; 1 apr.2015