Bronnen bij Klassenstrijd: woningmarkt

In tijden dat Nederland nog een fatsoenlijk land was, voor de opkomst van het neoliberalisme in de jaren tachtig, was het beleid aangaande de woningmarkt nog enigszins redelijk verdeeld. De bouw van nieuwe huurwoningen werd gesteund met subsidies en voornamelijk gunstige leningen, en voor degenen die een laag inkomen hadden, was er de individuele huursubsidie. Voor de vrij kleine hoeveelheid kopers was er de hypotheekrenteaftrek. De prijzen van de huizen waren nog redelijk, en de kosten voor de hypotheekrenteaftrek waren wel hoger dan die van de huurmarkt, maar nog enigszins vergelijkbaar.

In een geleidelijk verlopend proces is, omdat kopen op de langere termijn goedkoper was dan huren, het aantal kopers gestegen, en tevens de prijzen van de huizen, zodat de kosten voor de hypotheekrenteaftrek sterk begonnen te stijgen. Tegelijkertijd werd de steun aan de bouw van huurwoningen verminderd, en in 1995 geheel gestopt met de zogenaamde bruteringsoperatie in 1995, waarin nog openstaande en toegezegde subsidies werden verrekend met nog aanwezige schulden aan de staat uitleg of detail . De individuele huursubsidie bleef bestaan.

Sinds die tijd is de stijging van aantallen kopers en huizenprijzen gewoon doorgegaan, met als resultaat dat anno 2012 de steun aan subsidies aan de huurmarkt ongeveer anderhalf miljard euro bedraagt, en de subsidie aan de koopmarkt, in de vorm van hypotheekrenteaftrek, ongeveer 12 miljard euro. Met nog verdere stijging in het vooruitzicht.

Door de grote hoeveelheid geld gepompt in de koopmarkt trok dat deel van de bevolking dat een huurhuis bewoonde maar zich een toen nog goedkoper koophuis kon veroorloven naar de koopmarkt. Ook dat ging geleidelijk, maar na enkele decennia van deze trek is er dus een kloof ontstaan tussen degenen die nu nog in de huurmarkt zitten en de koopmarkt: de huidige huurders kunnen de kosten van een koophuis niet opbrengen, en blijven dus zitten waar zij zitten. Met het gevolg dat de woningmarkt is gestagneerd.

Dit verschijnsel wordt al langere tijd geconstateerd door bestuurders en beleidsmakers, en is een bron van ergernis voor iedereen die aan de koopmarkt verdient: banken, andere hypotheekverstrekkers, makelaars, enzovoort, en dus ook de rechtse politici die hen vertegenwoordigen en steunen. Kortom: iedereen die de bloemetjes buiten kan hangen op kosten van de staat via de hypotheekrenteaftrek, in feite zijnde een koopsubsidie. En met regelmatige tussenpozen waren er dan ook geluiden om iets aan die stagnatie te doen. Maar daarbij was de ware oorzaak: de hypotheekrenteaftrek, onbespreekbaar (zijnde de kip met de goede eieren waar men van profiteerde) - dus van al die ideetjes kwam niets.

In welk eten roet werd gegooid door eerste de financiële crisis van 2008, want die veroorzaakt een economische crisis, en bij een economische crisis gaat men naar de kosten kijken, en het kon niet ontkend worden dat de hypotheekrenteaftrek een grote kostenpost was. Desondanks was het verzet tegen het ter discussie stellen van ervan ook vanaf 2008 sterk en stijgende.

In de bezuinigingsoperatie die deel uitmaakte van de start van het rechtse kabinet-Rutte dat in 2010 aantrad, in totaal al 18 miljard beslaande, werd dus niets gedaan aan de hypotheekrenteaftrek.

Maar na een nieuwe economische dip veroorzaakt door de zuidelijke landen binnen de Europese muntunie, werd het onbespreekbare bespreekbaar gemaakt: er moest ook iets gedaan worden aan de hypotheekrenteaftrek. Het werd een item in de media, met name ook de discussieprogramma's. En er moest dus iets gebeuren, vonden de economen die hun belangen gevaar zagen komen. Zij staken de koppen bij elkaar, en scheiden een plan af, gelanceerd onder de noemer van "22 topeconomen" (de Volkskrant, 23-02-2012, door Lans Bovenberg, econoom, en anderen):
  Zes stappen naar een betere woningmarkt

Met minder fiscale prikkels voor schuldfinanciering en een efficiëntere financiering zonder omvangrijke overheidssteun komt woningmarkt uit impasse.


Het huidige systeem van woningfinanciering leidt tot overmatige hypotheekschuld voor huishoudens en bedreigt de financiële stabiliteit. Ook tast de onzekerheid over de toekomstige financiering van de woningmarkt het consumentenvertrouwen aan. Om uit deze impasse te komen hebben wij een zesstappenplan opgesteld voor duurzame financiering van de woningmarkt. Kernpunten: minder fiscale prikkels voor schuldfinanciering en efficiëntere financiering van de woningmarkt zonder omvangrijke overheidssteun.    ...
    Het zesstappenplan beoogt een duurzame financiering van de woningmarkt zodat de stabiliteit van de financiële sector is gewaarborgd, de woningmarkt een beperkt beslag op de overheidsfinanciën legt en woonlasten betaalbaar blijven. Het bevat de volgende elementen:
    1. Geleidelijke verlaging van het inkomstenbelastingtarief voor hypotheekrenteaftrek naar 30 procent gedurende een overgangsperiode van 20 jaar. Om nivellering te voorkomen wordt de daling van het toptarief voor fiscale aftrek van 52 naar 30 procent geflankeerd door lagere inkomstenbelastingtarieven. Eventueel kan de eigen woning naar Box 3 worden verplaatst als het aftrektarief is verlaagd tot 30 procent.
    2. Afschaffen overdrachtsbelasting. Deze verlaging wordt gefinancierd door een hoger eigenwoningforfait: een bezitsbelasting vervangt een mobiliteitsbelasting.
    3. Verbeteren financiering hypotheken doordat banken hypotheken doorverkopen aan langetermijnbeleggers, zoals pensioenfondsen en verzekeraars. Een interessante variant reduceert het herfinancieringsrisico voor banken door de looptijd, rentestructuur en aflossingsprofiel van door banken uitgegeven hypotheekobligaties te laten aansluiten op die van de hypotheken.
    4. Beperken hypotheekschuld huishoudens. De Nederlandsche Bank beperkt de maximaal toegestane hypotheekschuld tot 100 procent van de waarde van de woning. Als de woningprijzen weer stijgen, verlaagt DNB dit naar 90 procent. Daarnaast houdt de Autoriteit Financiële Markten toezicht op de betaalbaarheid van hypotheeklasten via de gedragscode.
    5. Huren geleidelijk marktconform. Dit stimuleert commerciële partijen om in de huurmarkt te investeren. Huren stijgen maximaal 2 procent boven de inflatie tot een marktconform niveau over een periode van 20 jaar. Een woontoeslag compenseert de koopkrachteffecten voor lage inkomens.
    6. Verlagen maximale grens voor Nationale Hypotheek Garantie. Dit vermindert de financiële gevolgen van een mogelijke daling van huizenprijzen voor de Rijksoverheid. De tijdelijke verhoging in de crisis tot 350.000 euro gaat al terug naar 265.000 euro. Verdere afbouw is op termijn mogelijk als de woningmarkt beter gaat functioneren.
    Maatregelen voor degenen met een negatief eigen vermogen in de woning (meefinancieren restschuld bij verhuizen) en starters (verlengen aflostermijn tot boven de 30 jaar, contracyclische vormgeving maximale hypotheekbedrag ten opzichte van waarde woning, banksparen ten behoeve van de aankoop van een woning, meer flexibiliteit van banken bij het beoordelen van hypotheekaanvragen, afschaffen overdrachtsbelasting) dragen bij aan een schokvrije hervorming. Dat geldt ook voor de geleidelijke vormgeving van de hervormingen.

Eric Bartelsman, Roel Beetsma, Harald Benink, Peter Boelhouwer, Arnoud Boot, Lans Bovenberg, Dirk Brounen, Johan Conijn, Piet Eichholtz, Jean Frijns, Harry Garretsen, Kees Goudswaard, Bas Jacobs, Kees Koedijk, Rick van der Ploeg, Hugo Priemus, Dirk Schoenmaker, Elmer Sterken, Leo Stevens, Casper de Vries, Herman Wijffels, Sweder van Wijnbergen

Hier lijkt er een discrepantie te zijn tussen de opmerkingen vooraf, en de opzet van het plan, zie de kop van het artikel: de analyse vooraf gaat over de aftrek, en het plan noemt de gehele woningmarkt.
   Kijk, dat is nu het mooie van dit plan. Men zegt dat het over de woningmarkt gaat. Maar het gaat, zoals we zullen laten zien, uitsluitend en alleen om bescherming van de huizenbezitters. We gaan het lijstje punten af:
    Punt 6: Dit slaat alleen op toekomstige kopers, en is uitsluitend gericht op het moeilijk maken van speculatieve hypotheekvormen (een hypotheek is een lening met onderpand, en meer lenen dan het onderpand waard is, is speculatie. Rekening houdende met normale waardeschommelingen, is 90 procent van de waarde van het onderpand de veilige grens - een grote meerderheid van de huidige hypotheken is dus speculatief). Dit punt is op de huidige huizenbezitter niet van toepassing.
    Punt 4: Idem.
    Punt 3: Heeft überhaupt geen financiële impact voor particulieren.
    Punt 2: Is financieel neutraal voor de huizenbezitter (de belastingafname wordt gecompenseerd elders)
    Punt 1: Is financieel neutraal voor de huizenbezitter (de afname in aftrek wordt gecompenseerd door belastingverlaging).
Conclusie: Het totaalresultaat van de tot nu toe genoemde punten is voor de huizenbezitter grofweg financieel neutraal.
    Daarmee hebben we de eerder gedane bewering bewezen: dit plan is bedoeld voor de bescherming van de huizenbezitter tegen de mogelijke verandering in de regelingen rond de hypotheekrente aftrek, niet zo heel erg bekend onder zijn feitelijke naam: huizenbezitterssubsidie.
    Nu is de hypotheekrenteaftrek voor een belangrijk deel onder vuur komen te liggen vanwege de hoge uitgaven voor het rijk die eraan verbinden zijn, de twaalf miljard die genoemd zijn. Als de extra inkomsten door aanpassing daarvan wegvallen, moet er liefst ergens anders compensatie gevonden worden. Ook daarvoor hebben de heren top-economen een oplossing. Dat is punt 5: 'Huren geleidelijk marktconform' - het genoemde percentage komt neer op een huurverhoging van afgerond 50 procent. Oh ja: er komt compensatie voor de lage inkomens.
    Zou je dat laatste letterlijk nemen, dan zou dat betekenen dat het totale kosten voor het rijk aan huursubsidie dramatisch zouden stijgen. Want iedere stijging in de huurprijs voor degenen die nu al subsidie krijgen moet gecompenseerd worden door het rijk, en er komen veel meer mensen bij die onder de huidige regeling in aanmerking komen voor huursubsidie - als de huren zo sterk stijgen. Iets waarover de heren topeconomen qua effecten het volgende zeggen:
  Kernpunten: minder fiscale prikkels voor schuldfinanciering en efficiëntere financiering van de woningmarkt zonder omvangrijke overheidssteun.

Dat wil zeggen: er komt onder hun plan zeker geen verhoging van de huursubsidie.
    Dat betekent dat één deel van punt vijf van hun plan: bescherming van de huurders met een laag inkomen, een flagrante leugen is. En neem je dat 'zonder omvangrijke overheidsteun' letterlijk, dan zou dat eerder betekenen dat de hele huursubsidie wordt afgebouwd - een geluid dat je wel meer hoort uit kringen van de oligarchie. Dan is dat "compensatie voor de lagere inkomens"  een leugen.
    De bevestiging dat dit plan niet bedoeld is voor het afbouwen van de hypotheekrenteaftrek maar voor het liberaliseren van de huurmarkt kwam in de diverse mondelinge besprekingen in de elektronische media. De tijd voor de omhaal is dan beperkt, en men is gedwongen, ondanks manmoedige pogingen, om duidelijker te zijn. Het voorbeeld dat we hier kiezen is het zogenaamde intellectuele discussieprogramma van de publieke omroep, het door de VPRO uitgezonden Buitenhof. In de uitzending van 26-02-2102 uitleg of detail werd een half uur ingeruimd voor ene bespreking van het plan van de 22 economen en de woningmarkt in het algemeen. Uitgenodigd: voormalig VVD-minister van Volkshuisvesting Sybille Dekker, Dirk Brounen, hoogleraar vastgoedeconomie en één van de 22 "topeconomen", en PvdA-wethouder van de megalomane projecten Adri Duyvesteijn. Hun maatschappelijke posities zijn natuurlijk hoogst relevant voor een dergelijke discussie. Die zijn: VVD-bestuurder dus neoliberaal die probeert te graaien ten kost van de lagerbetaalden, econoom dus vrijgestelde en lakei van de neoliberalen, en het liberale contigent van de sociaal-democratie dat voorstander is van marktwerking en neoliberalisme en daarom uitgekozen door de redactie van het programma om schijn te wekken dat het linkse geluid er ook zit zonder dat dit gebeurt. En natuurlijk zijn ze alledrie kopers en geen huurders.
    Het programma is een mondelinge herhaling van het artikel van de 22 economen. Men beweert het te gaan hebben over de woningmarkt en haar fundamentele probleem: de excessieve kosten van de koopsubsidie, maar de facto heeft men het over de huurmarkt, en onder het gebruik van termen als "marktwerking" en "marktprijzen", wat eufemismen zijn voor gigantische huurverhogingen. In haar inleiding noemt presentator Clairy Polak het plan en de hypotheekrenteaftrek. Daarna volgt de eerste leugen: "Wat opvalt is de intensieve bemoeienis van de staat met de woningmarkt middels hypotheekrente aftrek, huursubsidie en de bemoeienis met de sociale woningbouw". Dat laatste is de leugen: er is geen bemoeienis met de sociale woningbouw. Daarover gaan alleen de corporaties - zelfs de gemeentes hebben hierover niets te zeggen. Waarop Dirk Brounen de leugen bevestigt. Ook de volgende leugen is van Brounen: "Zeker 80 procent van de huurmarkt is sociale huur, en ook daarin worden de mensen geholpen". Dat is een leugen, omdat er sinds de bruteringsoperatie alleen hulp is via huursubsidie, en dat is slechts een deel van die 80 procent. Waarna Polak haar leugen herhaalt dat de staatsbemoeienis op alle delen van de woningmarkt zo groot is - financieel geldt dit allen voor de koopmarkt - individuele huursubsidie heeft eigenlijk niets met de woningmarkt te maken, maar is inkomenspolitiek. Waarna eerst Duivesteijn en later ook Polsak ook die term gebruiken, en Polak haar leugen herhaalt dat die inkomenspolitiek zo sterk geldt voor de huurmarkt. Natuurlijk van harte bevestigd door Dekker (7:45). Waarbij ze ook nog eens liegt dat de overheid zich allen met de prijs bemoeit op de huurmarkt, terwijl hypotheekrenteaftrek of koopsubsidie natuurlijk ene glashelder geval is bemoeien met de prijs. Waarna Brounen uitlegt dat er een gat is ontstaan tussen huur- en koopmarkt, zonder de oorzaak mede te delen: de koopsubsidie die de prijzen op de koopmarkt heeft opgedreven.  Waarna Dekker nog eens liegt dat er tegenwoordig veel van koop naar huur wordt gegaan - waarschijnlijk is ze op moment de draad van haar gedachten kwijt in een poging een nog directere tegenspraak met de realiteiten te vermijden. Dan introduceert Polak de rol van de corporaties, en houdt Brounen een wat langer verhaal om te besluiten met de conclusie dat er minder mensen een corporatiewoning nodig hebben en dat ze daar meer voor moeten gaan betalen (ca. 12:50 min.). Dekker wil van de corporaties een rendement-gedreven bedrijf maken - ook dat is natuurlijk hetzelfde als gigantische huurverhogingen. Brounen bevestigt dat ook hun plan gaat over de introductie van meer vraag en aanbod - meer marktwerking (hij probeert er iets omheen te zeggen, maar dat mislukt, natuurlijk). Na 26:02 valt dan eindelijk weer de term hypotheekrenteaftrek. En Dekker, die zich voortdurend uitspreekt tegen overheidsbemoeienis, zich nog eens eens keert tegen het afschaffen ervan. En Brounen antwoordt op een vraag van Duivesteijn waarom het plan van de 22 economen niets doet aan het profiteren van de hypotheekrenteaftrek door de hogere inkomens, dat ze niet aan herverdelen van inkomen willen doen. Een glaszuivere leugen zodra ze de term "scheefhuren" of soortgelijke terminologie hanteren - hetgeen standaard gebeurd. Vandaar dat ze een beperking van de hypotheekrenteaftrek willen compenseren met verlaging van inkomstenbelasting. een compensatie die voor huurders, de lagerbetaalden, slechts een fractie van de voorgestelde huurverhoging zal bedragen (zo werkt nu eenmaal een percentage: op een hoger bedrag is het meer dan op een lager bedrag).
   
Dit waren de inleidende en verkennende gevechten. Ermee samen viel ook de start van de propagandacampagne (de Volkskrant, 24-02-2012, door Robert Giebels):
  Analyse | Zesstappenplan woningmarkt

Winst: de economie zit niet meer op slot

Het woningmarktplan van 22 economen levert geen 'snelle' bezuinigingen op. Op termijn gebeurt dat wel.

De beste economen van het land, van links tot rechts, zijn het eens: de hypotheekrenteaftrek moet op de schop. Deze boodschap richten ze tot drie mannen: premier Mark Rutte, vicepremier Maxime Verhagen en hun gedoogpartner Geert Wilders. ...
    ... Enkele miljoenen kiezers krijgen immers elke maand heel direct en positief met de aftrek te maken in de vorm van een bijschrijving op de bankrekening, de voorlopige teruggaaf. Het is voor velen de enig tastbare en vertrouwenwekkende gedaante waarin de overheid zich aan hen presenteert. Dat vertrouwen vrezen de liefhebbers van de hypotheekrenteaftrek te ondermijnen als de aftrek verdwijnt.
    Dat hoeft niet, zeggen de 22 economen, als alle veranderingen budgetneutraal worden gemaakt. Minister Jan Kees de Jager van Financiën zegt dat ook altijd: als ik al wat aan de aftrek wil veranderen, dan wordt alles gecompenseerd zodat niemand er op achteruit gaat.   ...

De aperte leugen: de huurders gaan er sterk op achteruit. Maar Robert Giebels is geen huurder.

De volgende correspondent (de Volkskrant, 24-02-2012, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Vijf vragen | Financiële gevolgen

Uiteindelijk spint de overheid er garen bij

Doordat de aftrek van hypotheekrente wordt verlaagd, levert hun plan de overheid wél geld op, zeggen de 22 economen.

In zes stappen leggen 22 topeconomen uit hoe de woningmarkt moet worden hervormd. ...

Nog een groot artikel - geen woord over huurders. Ook Tjerk Gualthérie van Weezel is geen huurder.

En de koning van het neoliberalisme in de Volkskrant, de voormalig chef-economieredactie, deed natuurlijk ook mee (de Volkskrant, 25-02-2012, column door Frank Kalshoven, directeur van De Argumentenfabriek):
  Argumenten tegen het economenplan woningmarkt

Deze week tekenden 22 hoogleraren economie voor een artikel Naar een duurzame financiering van de woningmarkt. ...
    Het stuk is bijzonder. ... Drie: het plan omvat de gehele woningmarkt (koop en huur én de financiering hiervan). ... Zes: het plan is eenvoudig en vereenvoudigt.
    Wat is er tegen? ...

Waarna Kalshoven zes argumenten noemt om er tegen te zijn en die allemaal weerlegt. De term "huurder" komt daar niet in voor. Natuurlijk. Het is ook een veel te mooi plan voor de koper.

Maar dit plan was nog niet de breekijzer. De Europese crisis was nog niet geweest, en de handhavers van de hypotheekrenteaftrek hielden stand. Dus daarom maar de strijd voortgezet op het terrein dat wel mag van de oligarchie: de huurders (de Volkskrant, 09-03-2012, door Robert Giebels):
  Scheefhuurder op de korrel

Waarop kan de gedoogcoalitie bezuinigen en wat levert dat op? Deel 4: de huurmarkt.

Hij beseft het natuurlijk niet, maar hier zegt Robert Giebels het bijna letterlijk: de kopers kunnen we natuurlijk niets aan doen, maar we hebben geld nodig dus we pakken de huurders maar. Het aanvalspunt is de term "scheefhuurder":
  Wat is het
De huren in de gereguleerde sector, voor het overgrote deel huurwoningen van corporaties, zijn niet marktconform. Gemiddeld ligt de kale huurprijs van een corporatiewoning op circa 400 euro. Op de markt zou de verhuurder voor dezelfde woning bijna het dubbele kunnen krijgen.

Mooie definitie. Die dan algemeen geldig moet zijn. Dat wil zeggen: iedereen die niet de rente betaalt die hoort bij de hypotheek op zijn huis, is een scheefkoper. Iedereen die hypotheekrenteaftrek krijgt, betaalt de facto minder aan hypotheek dan de feitelijke rente dus de feitelijke waarde. Dus iedereen die hypotheekrenteaftrek krijgt, is een scheefkoper. En zou op grond van deze definitie op dezelfde manier behandeld moeten worden als de scheefhuurder.
    Maar Giebels heeft nog een mooiere tournure:
  ... ook [is] scheef dat een kwart van de huurders een hoog inkomen heeft en toch weinig huur betaalt. Het verschil tussen de gereguleerde huur en markthuur is een impliciete subsidie van circa 8 miljard euro. Daarbovenop komt nog een expliciete subsidie van 2 miljard euro aan huurtoeslag voor wie de lage prijs van een gereguleerde huurwoning toch te hoog is.

Een nieuwe uitvinding: "impliciete subsidie". Een volledig leeg begrip, want ook al zou de huurder meer betalen, dan zou dat geld niet naar de overheid gaan, maar naar de verhuurder. Het wordt nog gekker omdat er dan nog een nieuwe term nodig is: "subsidie" wordt "expliciete subsidie". Zoiets als "subsidie die je werkelijk krijgt". Dus staande tegenover "subsidie die je niet krijgt".
    Dat het idee toch niet helemaal gaat werken, dringt toch ook door:
  De schatkist schiet niets op met een huurverhoging.

Maar Giebels heeft een plan:
  Tenzij die wordt afgeroomd bij de corporaties via een nieuw in te voeren zogenoemde bezitsbelasting.

Mooi plan. De huurders worden extra belast, ten einde de kopers te kunnen ontzien. Dat iemand het zonder tranen in zijn ogen kan opschrijven ... :
  Als het dit kabinet lukt om snel een wet voor de nieuwe bezitsbelasting rond te krijgen, dan is de opbrengst van de 4,5-procentsmaatregel in het eerste jaar 1,1 miljard. Na vier jaar is het 4,4 miljard. Daarbij verandert de pot geld voor de huurtoeslag niet en worden hogere huren niet gecompenseerd door een hogere huurtoeslag.

De Bijbel heeft verschillende verhalen over de mentaliteit die hieruit spreekt ...
    De huurder zijn de gaten in deze redenatie niet geheel ontgaan (de Volkskrant, 09-03-2012, ingezonden brief van Wouter Vuijk, Groningen):
  Te hoog opgeleid

Het kabinet wil 'te rijke' huurders in sociale huurwoningen jaarlijks meer huur laten betalen. Dat is best, maar dan moet het ook consequent zijn en 'te hoog opgeleiden' in lager gekwalificeerde banen salarisverhoging geven. Kolder natuurlijk. Je wordt betaald naar het werk dat je doet. En zo moet je ook betalen naar het wooncomfort dat je geniet. Punt.

En (de Volkskrant, 09-03-2012, ingezonden brief van Wout van Wal, Nijmegen):
  Geen feest voor huurder

... Als huurder heb ik (een modale werknemer) over 30 jaar rond de 75.000 euro meer belasting betaald dan de woningbezitter. Daarnaast kan ik niet 25 jaar kostenloos wonen en moet de komende 25 jaar bij leven en welzijn nog rond de 200.000 euro aan woonlasten opbrengen. Ook kan ik aan niemand een eigen woning nalaten van 250.000 euro.
    De oudere woningbezitter is dus rond de half miljoen euro beter uit dan de gepensioneerde huurder en kan daarom wel zwaarder worden belast. Ook huurders zijn hardwerkende Nederlanders, maar zij kunnen niet meedoen aan het feest van overwaarde, goedkoop lenen en vrij wonen.

Bij die aspecten van het verhaal hebben de heren Giebels, Gualthérie van Weezel, de 22 top- en andere economen, en de rest van de oligarchie niet stilgestaan. Geen huurders, hè ...

Natuurlijk werden deze plannen doorgezet. Geen huurders, hè. Zelfs tegen de wet in (de volgorde van de citaten is omgewisseld) (de Volkskrant, 14-04-2012, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Extra huurverhoging niet per 1 juli

Deze week (...) stemde de Tweede Kamer in met de wet van minister Liesbeth Spies (CDA). Daarin staat dat huurders met een huishoudinkomen boven 43 duizend euro een extra huurverhoging van 5 procent krijgen boven op de standaardverhoging. Dit moet de doorstroming op de woningmarkt ten goede komen.
    De Eerste Kamer moet zich nog uitspreken. Vanwege de tijdsdruk besloot het kabinet de inkomens via de Belastingdienst vast aan huisbazen te geven. ...

Natuurlijk is dat "de doorstroming ten goede komen" en gigantische leugen. Of gigantisch oneerlijk. Want doorstroming op grond van prijs komt er pas als de kosten van huren groter zijn dan de kosten van kopen. Wat gigantisch oneerlijk zou zijn. En áls de huidige huurders iets konden kopen, dan zouden ze dat vermoedelijk al gedaan hebben. Dit is gewoon je reinste Dickens: rijken die geld uit de zakken van armen persen.
    Wat in dit geval nog even uitgesteld moest worden, want in hun gouddorst hebben de woekeraars ook nog een fout begaan:
  Honderdduizenden scheefhuurders ontsnappen hoogstwaarschijnlijk aan een forse huurverhoging per 1 juli. Dit is het gevolg van een uitspraak van de Haagse rechtbank. Het kabinet heeft bij de voorbereiding onbevoegd gehandeld en inbreuk gemaakt op de privacy van huurders, aldus de rechter.
    De zaak draait om het aan de eigenaren van sociale huurwoningen verstrekken van de inkomensgegevens van ruim twee miljoen huishoudens die de woning huren. Sinds begin dit jaar kunnen huisbazen die cijfers via de Belastingdienst krijgen. Ten onrechte, zegt de rechter in een kort geding van vier Amsterdamse huurders: het is namelijk onduidelijk of de wet in kwestie wel is goedgekeurd door de Eerste en Tweede Kamer vóór de jaarlijkse huurverhoging op 1 juli. Zolang zo'n privacygevoelige wet er niet is, dient bescherming van de persoonlijke levenssfeer 'te prevaleren'.

Tja, als je alle morele weten van de Bijbel al aan je broek gelapt hebt, wat is dan zoiets als een ordinaire menselijke wet nog van belang ...
    Tjerk Gualthérie van Weezel lijkt ook niet erg blij met deze 'ontsnapping'.
 
Daarna brandde de strijd pas echt goed los. Eerst kwam daar dus die Europese crisis, die nieuwe bezuinigingen nodig maakte - zei men alom. De drie rechtse regeringspartijen startten een speciale overlegronde in het Catshuis, af te sluiten met het zogenaamde Catshuis-akkoord. Wat niet door ging, omdat bij het eindresultaat Geert Wilders zijn knopen (de belangen van zijn kiezers, de lagerbetaalden van Nederland) telde, en de stekker eruit trok. Wat je, los van de timing, natuurlijk ook andersom kan zien: de andere twee trokken partijen trokken de stekker uit de belangen van Wilders en zijn kiezers, maar dat is natuurlijk een doodgewone zaak - dat gebeurt al decennia zo. Waarop de tot dan toe streng geheim gehouden inhoud van die plannen naar buiten kwam (Volkskrant.nl, 21-04-2012, redactie, uitleg of detail ):
  Dit waren de plannen in het Catshuis (twv 14,2 miljard)

VVD, CDA en PVV waren het voordat PVV-leider Geert Wilders de finale onderhandelingen staakte, in principe eens over een bezuinigingspakket van 14,2 miljard euro. Dat had het begrotingstekort van Nederland in 2013 teruggebracht naar 2,8 procent, zei VVD-fractievoorzitter Stef Blok vandaag.


Er was besloten om het lage btw-tarief van 6 naar 7 procent te brengen en het hoge tarief van 19 naar 21 procent. ...
    Op ontwikkelingssamenwerking zou 750 miljoen euro worden bespaard. De hypotheekrenteaftrek zou voor nieuwe aflossingsvrije hypotheken niet meer gelden. De huren zouden marktconform worden.

Kortom: de kopers, dat wil zeggen: degene die nu al in een koophuis zitten, werden geheel ontzien. De huurders zouden gigantische huurverhogingen krijgen.
    Dat was het dan ook meteen aangaande de berichtgeving over dit aspect van de plannen. In de papieren krant kwam het niet meer voor, hoewel alle andere zaken natuurlijk nog uitgebreid onbesproken werden.
    Misschien zou dat nog wel gebeurd zijn, maar meteen kwam er nieuwe blikseminslag: de Kunduz-coalitie. De zogenaamd "linkse" partijen D66 en GroenLinks zagen hun kans schoon om een paar van het neoliberale plannetjes te verwezenlijken. Die partijen zijn namelijk hartstikke eurofiel, en om goed mee te kunnen draaien in het neoliberale imperium van de Europese Unie, is het noodzakelijk dat je zelf ook neoliberaal wordt. Dat wil als eerste zeggen: het afschaffen van de ontslagbescherming en langer werken voor de lagerbetaalden (de hogerbetaalden werken niet zoals bekend: die krijgen geld voor het zitten achter een bureau, en dat dat levert economisch gezien niets op en is dus geen werk). Vrije immigratie van goedkope arbeidskrachten hebben ze al gekregen.
    In ruil voor hun linkse neoliberale plannen wilden ze ook iets terug van de rechtse neoliberalen. Het eerste wat ze natuurlijk vroegen is het terugdraaien van de bezuinigingen op ontwikkelingshulp die in het Catshuis-akkoord stonden. Nationale solidariteit is natuurlijk totaal ondergeschikt aan internationale solidariteit. Daarom heette de coalitie ook de Kunduz-coalitie: die Kunduz-missie was ook zo'n geval van internationale solidariteit boven nationale. Waarbij dan gelogen werd dat die internationale solidariteit met de Afghanen was - het was natuurlijk met de Amerikanen (de meerderheid van de Afghanen wil die westerlingen absoluut niet).
    Maar laten we niet afdwalen, hoewel het natuurlijk altijd interessant is om te weten van leugens, want waar zo gelogen wordt, zit er vast nog veel meer mis.

Wat in dit geval ook meteen weer bewaarheid werd. Want wat bleef er wel over van de Catshuis-plannen (de Volkskrant, 03-05-2012, door Hugo Priemus, zelfstandig adviseur en voormalig hoogleraar aan de TU Delft):
  FC Kunduz heeft een monster gebaard

De bejubelde Kunduz-coalitie brengt geen evenwicht op de woningmarkt. Integendeel, de chaos wordt juist groter.


...    VVD, CDA, D66, GroenLinks en ChristenUnie zijn het eens geworden over een woningmarktbeleid dat onbeholpen doorknutselt op een wijze die we na het bewind van de toenmalige CDA-staatssecretaris van Volkshuisvesting Enneüs Heerma al te goed kennen: problemen worden fanatiek aangepakt door grotere problemen te creëren.
    Voor bestaande hypotheken wordt de hypotheekrenteaftrek gecontinueerd. Ook bij het oversluiten van hypotheken wordt de hypotheekrenteaftrek ontzien. Alleen voor nieuwe hypotheken verandert er iets.    ...

Nummer één dat hetzelfde blijft: de bestaande kopers worden ontzien.
  Prikkels om meer in huurwoningen te investeren worden overschaduwd door het voornemen van de Kunduz-coalitie om de door het kabinet aangekondigde verhuurdersheffing van 760 miljoen euro per jaar niet in 2014 maar in 2013 in te voeren.

Nummer twee dat hetzelfde blijft: huurders krijgen gigantische huurverhogingen. Die door de staat worden afgeroomd, om daaruit de kosten van de hypotheekrenteaftrek voor de bestaande kopers te kunnen betalen.
    Geen wonder dat dit Kunduz-akkoord universeel werd bejubeld door bestuurders en media: zijn zouden kunnen blijven profiteren en graaien. Het inleveren was weer voor het klootjesvolk.
    Dit is overigens de eerste keer dat in deze context te term "verhuurdersheffing" wordt gebruikt - dat hadden de media nog niet eerder gedaan. Dit natuurlijk omdat er een grofstoffelijke, valse leugen in zit, want dit is geen "verhuurdersheffing" maar een "huurdersheffing" (de verhuurders zijn slechts een doorgeefluik). Desalniettemin gaat hij vanaf nu wel meer gebruikt worden, omdat er geen betere term is .

Maar misschien werd er in die kringen toch wat nattigheid gevoeld. Het aspect van de woningmarkt kwam in de weken daarop nog nauwelijks of niet ter discussie. Het stond wel in een enkel overzicht, maar het werd niet apart besproken. De volgende was pas weer de eerste opmerkenswaardige bijdrage (De Volkskrant, 21-05-2012, door Ewoud Jansen, econoom en publicist):
  Bekijk hypotheken door nuchtere bril

De rente op nieuwe hypotheken is alleen nog aftrekbaar als zij worden afgelost. Maar mensen zouden zelf moeten weten of ze sparen, aflossen of rente betalen.

In het Lenteakkoord gelden nieuwe voorwaarden voor de aftrekbaarheid van de rente op (nieuwe) hypothecaire leningen. Die aftrekbaarheid blijft alleen bestaan als de lening ook daadwerkelijk in jaarlijkse termijnen wordt afgelost, waardoor constructies als de spaarhypotheek, met aflossing in één keer aan het eind van de looptijd, verdwijnen. ...
    Maar waarom moet er überhaupt worden afgelost? Goed, voor leningen die zijn aangegaan voor het aanschaffen van auto's, iPads en andere vluchtige zaken is dat een goed idee, maar voor een huis... Zolang dat er staat is er toch niet veel aan de hand? Wie niets aflost, betaalt natuurlijk wel zijn leven lang rente. ...


Van economen is sinds de financiële crisis ook in wijdere kring dan deze redactie wel beweerd dat ze niet goed kunnen voorspellen, in diverse mate ook dat ze niet kunnen denken, niet kunnen rekenen, in het algemeen niet zo slim zijn, enzovoort. Maar regelrechte gestoordheid was daar niet bij, ondanks de aanwijzingen darvoor die deze redactie al verzameld heeft - dit dan als onderdeel van de klasse der ideologen, waarvan het verschijnsel wel meer wordt erkend. De onderstaande vervolg-redenatie van Ewoud Jansen is weer een mooie bijdrage aan de gestoorden-verzameling. Gebaseerd op wat hij als laatste al beweerde: "Voor de staat is er toch niets aan de hand als iemand leent, of dat nu voor een iPad is of voor een huis...?". Kennelijk is het de econoom ontgaan dat er geen iPad-renteaftrek bestaat. Maar het was een aanloopje noodzakelijk voor dit vervolg:
  Als we een eigenaar willen verplichten tot aflossen, dan moeten we ook huurders dwingen om te sparen. Dat is in dit verband hetzelfde.

Pardon...? Welk verband? Van wie leent de huurder? Wat is de verdere overeenkomst tussen een koper en een huurder behalve dan dat ze een huis bewonen?
    Maar de econoom is zeer enthousiast over zijn vondst, en besteedt de rest het artikel om dit uit te leggen:
  Dat is in dit verband hetzelfde. Toch hoor ik niemand zeggen dat huurders zo veel moeten sparen dat ze na dertig jaar genoeg geld hebben om de dan nog resterende huurverplichtingen af te kopen. Dat is namelijk precies hetzelfde als het aflossen van je lening waardoor je 'gratis' in je huis kunt wonen.

Nee, dat hoor je nooit zeggen, omdat huurders hun huur niet deels af kunnen trekken van de belasting, en dat geld kunnen gebruiken om op een rekening te storten waardoor ze na dertig jaar zo vele geld hebben dat ze een huis kunnen kopen. Een gunst die kopers wel hebben. Er is dus geen gelijkenis tussen kopers en huurders in dit opzicht.
    Maar de econoom zit hoog te paard:
  Het wezenlijke verschil tussen kopen en huren is natuurlijk dat een eigenaar een risico loopt aangaande de waardeontwikkeling van de woning.

Nee, niet een, één, risico: hij loopt twéé risico's: van waardedaling en van waardestijging. Maar over dat laatste wil de econoom het niet hebben. Want hij heeft dat ene risico nodig voor het vervolg:
  Huurders hebben ook een schuld boven hun hoofd hangen: de contante waarde van alle toekomstige huurverplichtingen.

Pardon...? Dan heeft een pasgeboren baby echt wel de grootste schuld boven zijn hoofd hangen: de contante waarde van alle verplichtingen die hij in zijn leven heeft. Maar waarover natuurlijk niemand het heeft, want dan zou ook niemand aan baby's beginnen. Net als natuurlijk die huurdersschuld nergens te vinden is:
  Een schuld die niet in de boekhouding is terug te vinden, een 'off balance'-verplichting.

Doet dat niet ontzettend veel denken aan de "impliciete subsidie" van Robert Giebels ...? Die was ook niet in de boekhouding te vinden. Of de rest van de werkelijke wereld, wat dat betreft.
    Maar de econoom heeft een manier gevonden om het aantal engelen dat op de punt van een naald kan dansen te tellen:
  Wie op zijn 25ste een woning intrekt met een huur van 500 euro per maand, die met 2 procent per jaar stijgt, heeft met een rente van 4 procent en een resterende levensverwachting van zestig jaar een schuld van 206 duizend euro. ... Een huurder zit zo ongemerkt vaak veel zwaarder in de schulden dan een koper.

En dat is dus het antwoord: 206 duizend engelen.
    Helaas kreeg dit artikel niet de aandacht die het verdiende. Want de drukinkt ervan was noch nauwelijks gedroogd, of de volgende voltreffer kwam binnen (de Volkskrant, 23-05-2012, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
 

'Hypotheekrenteaftrek in dertig jaar voor iedereen afbouwen'

Partijen op de huizenmarkt die de afgelopen jaren vooral uitblonken in meningsverschillen komen met ideeën om de doorstroming weer op gang te helpen.


Tussentitel: 1,5 jaar is over het pakket onderhandeld door Eigen Huis, de Woonbond en Aedes

De hypotheekrenteaftrek moet voor alle huizenbezitters in dertig jaar worden afgebouwd en de huren moeten jaarlijks met 2 procent stijgen, boven op de inflatie. Dit schrijven de Vereniging Eigen Huis, de huurdersvereniging Woonbond, en de vereniging van woningcorporaties Aedes in een hervormingsplan dat ze donderdag zullen presenteren..
    Ingewijden bevestigen dit tegenover de Volkskrant. Het is voor het eerst dat deze belangengroepen een akkoord sluiten. Eerder kwamen de Sociaal-Economische Raad, de VROM-Raad en de belangrijkste economen al met een totaalpakket om de woningmarkt te hervormen.
    Ingewijden spreken over een 'historisch plan' tussen partijen die de afgelopen jaren vooral uitblonken in meningsverschillen. De clubs hebben er anderhalf jaar over onderhandeld. Door de val van het kabinet en de woningmarktplannen die de Kunduz-coalitie van VVD, CDA, D66, ChristenUnie en GroenLinks in het Lenteakkoord heeft opgenomen, kwam er druk op de ketel. Maandagnacht konden de partijen elkaar de hand schudden.    ...


Wat betreft drie partijen is hier weinig verwonderlijks aan: allemaal oligarchie. Enigszins verrassend is de aanwezigheid van de Woonbond. Maar wie wat breder kijkt, herkent ook dit verschijnsel: precies, dat van Jongerius en het pensioenakkoord. Ook met de oligarchie ruim een jaar aan tafel gezeten, en uiteindelijk murw geluld. Het Stockholm-syndroom - door langdurige opsluiting met je gijzelnemer ga je je met hem of zijn ideeën identificeren.
    Maar hoe dan ook: er is geen enkele reden om de gang van zaken rond de hypotheekrenteaftrek te verbinden met huren. Wil je de hypotheekrenteaftrek oplossen? Prima. Ga je gang. Maar kom met argumenten waarom de huren verhoogd moeten worden. Dit is in ieder geval onzin (de Volkskrant, 25-05-2012, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  'Dit is beter dan het Lenteakkoord'
...
Imre Doff, bestuurder van huurdersvereniging Amsterdam-Oost:
... '... er zijn ook sterke argumenten om voor dit plan te stemmen. Afschaffen van de hypotheekrenteaftrek die de huizenprijzen kunstmatig heeft opgeblazen, is veel waard. Dat is zo bezien geen slechte ruil. ...'

Kijk, dat lossen ze dus maar zelf op.
    En dit is ook onzin:   
  Bart van Leeuwen, woordvoerder Nederlandse Vereniging van Banken:
'Het is goed dat het plan iets doet aan de huurmarkt, want dat is volgens ons het grootste probleem.

Althans in de zin dat huren verhoogd moeten worden. Het probleem van de huurmarkt is dat er te weinig huurwoningen zijn. Maar dat is vanwege de te grote vraag door de komt van 2,5 miljoen allochtone immigranten over de laatste dertig jaar. En de verkoop van huurwoningen door corporaties. Beleid van de rechtse partijen en regeringen.

Dit laatste artikel was al het derde in een rij over dit plan, van Tjerk Gualthérie van Weezel - zo blij was hij er mee. Hier is nog wat uit het tweede (de Volkskrant, 24-05-2012, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
Monsterverbond voor hervorming woningmarkt

Met hun plan voor de woningmarkt hebben consumentenorganisaties woensdag het record 'over je eigen schaduw heenspringen' verbroken.


Huurders, verhuurders, kopers en makelaars zijn het eens over een groot hervormingsplan dat de Nederlandse woningmarkt moet vlottrekken. Acht grote ingrepen, waaronder het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek en een extra huurverhoging, moeten weer schot in de zaak brengen.    ...
    De maatregelen zijn erop gericht de doorstroming en de gelijke kansen van huurders en kopers op de woningmarkt te bevorderen. 'Het is nadrukkelijk geen bezuiniging', bleven de partijen herhalen. Zo worden alle besparingen die het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek oplevert, geïnvesteerd in het afschaffen van de overdrachtsbelasting en het eigenwoningforfait. De extra huurinkomsten gaan onder andere naar de 'woonsubsidie' voor kopers en huurders met lage inkomens.

Oftewel: de besparingen op de kopers gaan weer terug naar de kopers, en de extra belasting op de huurders gaat in mindering op wat de gemeenschap (huurders plus kopers) nu al aan de huurders met lage inkomens geeft, dat wil zeggen: komt in mindering op de uitgaven van de kopers.
    Ja ja, Tjerk Gualthérie van Weezel en de rest van de oligarchie vindt dit een prachtig plan: huurders betalen voor kopers. En Tjerk Gualthérie van Weezel en de rest van de oligarchie zijn dan ook kopers. Net deze vertegenwoordigers van de propagandamachine (de Volkskrant, 25-05-2012, column door Sheila Sitalsing):
Lef

...    Het is een mooi plan. Het voorziet in hogere huren, met een woontoeslag voor lagere inkomens - goed tegen scheefhuren. De hypotheekrenteaftrek daalt in verantwoord tempo naar nul. De inkomstenbelasting daalt mee.    ...

Het staat er toch echt: de kopers worden gecompenseerd, de huurder niet (of maar ten dele).
    En wat vindt u van deze ((de Volkskrant, 25-05-2012, hoofdredactioneel commentaar, door Raoul du Pré):
De woonrevolutie

De revolutie op de woningmarkt krijgt vorm van onderaf. Nu alle betrokkenen bewegen, ligt de bal bij de politiek.


De naam monsterverbond is nog wat te weinig omvattend voor het collectief van huurders, verhuurders, kopers en makelaars dat een vergaand plan heeft gemaakt om de woningmarkt vlot te trekken. Dat uitgerekend deze partijen - met zulke uiteenlopende belangen - elkaar hebben gevonden, is niets minder dan een revolutie. Een revolutie die vooral duidelijk maakt hoe ernstig de toestand inmiddels is.    ...

Wat betreft de huurders is de toestand helemaal niet ernstig: zij wonen redelijk tegen redelijke tot hoge huren, en alleen de allerarmsten hebben steun nodig en daar is niets aan te doen. Wat ernstig is, is de toestand van de staatskas ten gevolge van de kopers.

Tussendoor even de eletronische media, die gewoonlijk erg dicht bij de lijn van de Volkskrant zitten ("Drie keer de Volkskrant"). Bij Nieuwsuur uitleg of detail (25-05-2102, na 14:05 min.) mocht één van de samenstellers, de directeur van de Vereniging Eigen Huis, Rob Mulder, het allemaal komen uitleggen. Presentator Marielle Tweebeke constateert (na 19:45 min.) dat het voorstel inhoudt dat de huurprijs omhoog gaat en vraagt: "In welke zin gaat dat helpen?" Waarna de Eigen-Huis-man, onder veel likken aan zijn lippen uitlegt dat "huren naar een realistisch niveau moeten worden getrokken met behoud van betaalbaarheid van het huren". Want anders is de stap van 350 euro naar 800 zo groot (waar die bedragen vandaan komen wordt niet duidelijk). Wat hij verder invult met dat de huren dus van 350 naar 700 euro moeten gaan. Merk op: van 350 naar 700 euro is een verdubbeling. Tweebeeke trekt de enig juiste conclusie: "De huurder gaat betalen om de koopmarkt te stimuleren". Het antwoord: "Nee, om de huurmarkt én de koopmarkt te stimuleren, want het is een integraal plan". In welke zin de huurmarkt gestimuleerd wordt, wordt weer niet duidelijk, maar daar ging de vraag niet om: het ging om de huurder - niet om de huurmarkt. Die huurder wordt inderdaad gestimuleerd. Om zelfmoord te plegen, als hij een minimum-inkomen heeft, en zijn huur stijgt naar 700 euro, ongeveer tweederde van zijn inkomen.
    Conclusie: het is gewoon gajes, de lieden die dit allemaal voorstellen. Ploerten uitleg of detail .
    Vindt u dit een hard oordeel? Leg dan deze mensen eens het voorstel voor om de inkomstenbelasting te verhogen zodanig dat zij enkele tientallen procenten van hun netto besteedbaar inkomen moeten inleveren. Ze zullen u fysiek in elkaar slaan, als ze de kans kregen ...

Kijk maar naar het volgende (de Volkskrant, 25-05-2012, rubriek De Kwestie, door Peter de Waard):
Wordt de forens de grote Kunduz-schlemiel?

Het belasten van de reiskosten wordt de grootste klap voor veel werknemers.


... In het Kunduz-akkoord is bepaald dat in 2013 de reiskostenvergoeding zal worden belast. Dat kost vele Nederlanders meer aan koopkracht dan alle andere lastenverzwaringen, inclusief de hogere btw, samen.
    Fulltime werkende mensen, die tussen de 25 en 50 kilometer van hun werk wonen, gaan er 50 tot 100 euro netto per maand op achteruit. Wie nog verder woont, levert al gauw 150 euro per maand in.
    De partijen achter het lenteakkoord hebben er geen koopkrachtplaatje op losgelaten omdat de regelingen per bedrijf te verschillend zijn. Zij wijzen slechts op de baten ...
    Maar de nadelen worden verdoezeld. ...

Je proeft de verontwaardiging. Terwijl deze meneer iets van het dubbele heeft van het inkomen van de gemiddelde huurder, en het gaat over een achteruitgang die slechts de helft bedraagt van die van de huurder ...

De kop van de volgende is doodgewoon een leugen (De Volkskrant, 26-05-2012, ANP):
Grote steden staan achter huizenplan

De grote steden staan achter de plannen voor de woningmarkt die grote belangenverenigingen hebben gepresenteerd. Wethouders van Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht willen snel actie om de vastgelopen huur- en koopmarkt op gang te helpen. ...

Nee: de bestuurders van de grote steden, leden van de oligarchie, staan achter het huizenplan. Ook allemaal kopers.

Waarna er slecht één enkele reactie nodig is om de hele ballon in één klap op te blazen (de Volkskrant, 25-05-2012, ingezonden brief van Harry Rijpkema, Amsterdam):

Huren

Het hervormingsplan van de woningmarktpartijen ziet er op het eerste gezicht niet zo slecht uit. De hypotheekrenteaftrek wordt in 30 jaar afgebouwd en er mag jaarlijks 2 procent extra huurverhoging gerekend worden boven de inflatie. Dat lijkt in eerste instantie niet veel, maar als je dat over 30 jaar integraal doorrekent valt dat toch wel tegen.
    2 procent per jaar is over 30 jaar 80 procent verhoging. Maar dan ben je er nog niet. Als je uitgaat van gemiddeld 2 procent inflatie per jaar is het 4 procent per jaar en dat is cumulatief 225 procent verhoging.
    Een huur van 1.000 euro wordt dan 3.250 euro per maand. Als de lonen de inflatie volgen wordt het netto maandloon van 2.000 euro na 30 jaar 3.600 euro. Mensen met een gematigd loon en een relatief hoge huur komen dus binnen niet al te lange tijd zwaar in de problemen.


Ach jee ... En de beelden waren toch allemaal zo mooi ...
    We zijn vermoedelijk nog niet aan het einde van deze verzameling. Maar dit kunnen we alvast wel zeggen: dit gaat over een keiharde belangenoorlog. Waarin geen enkel wapen wordt geschuwd. Waarin zelfs het ultieme wapen wordt ingezet: de totale vernedering van het eigen karakter.

Gelukkig is deze redactie niet de enige die ziet hoe naakt de kleren van de oligarchie zijn (de Volkskrant, 01-06-2012, door Rik Smits, taalkundige en publicist):
Huurder is de loser van de huizenmarkt

In het bejubelde plan Wonen 4.0 maakt de huiseigenaar een zachte landing en wordt de huurder op 'marktconforme' tarieven getrakteerd.


Onwaarschijnlijk tevreden waren de partijen die op 23 mei het plan Wonen 4.0 presenteerden. Na jaren gekibbel leek ineens alles botertje tot de boom. Men had, zoals de Volkskrant kopte, het record 'over je eigen schaduw heen springen' gebroken. Nu is er met die plotseling zo populaire sport een probleem: je eindigt precies waar je begon, die dekselse schaduw springt gewoon mee. Zo ook in dit geval. Men verkoopt voor de zoveelste keer de nieuwe kleren van de keizer en er wordt schade aangericht zonder dat daar iets tegenover staat.
    Die schade treft het duidelijkst de huurders. Huiseigenaren worden met fluwelen handschoenen van hun hypotheekrente afgeholpen. Ze worden daarvoor niet alleen gecompenseerd door afschaffing van de overdrachtsbelasting en verlaging van zowel het eigenwoningforfait als de inkomstenbelasting, er komt ook nog eens een woontoeslag om minvermogende kopers uit de wind te houden. Huurders moeten daarentegen extra huurverhogingen betalen totdat hun huur 'marktconform' is - dat wil zeggen: conform de huizenhoog opgeblazen koopprijzen. Waar kopers jarenlang bij hun volle verstand meehielpen de huizenprijzen steeds verder op te blazen en zich risico's lieten aanpraten waarvan een kind kon zien dat ze volledig onverantwoord waren, mogen de huurders nu mee opdraaien voor de gevolgen van die blinde orgie van koopgeilheid.    ...

Een bevestiging van de grenzenloze schunnigheid van de voorstanders van dit plan.
    Overigens kwam bij het lezen van dit laatste artikel nog een associatie boven: dat de huizenmarkt vastzit, zit voor en groot deel natuurlijk is dat de huizenmarkt volledig bezet is. Het als als het bekende schuifpuzzeltje: je hebt een open vakje nodig om de puzzel te kunnen oplossen. Kennelijk is dat open vakje in de huizenmarkt bezet. En het leidt geen enkele twijfel wat de reden is dat dat open schuifvakje bezet is: de allochtone massa-immigratie. Zonder die massa-immigratie van circa 2,5 miljoen  mensen waren er huizen genoeg in Nederland.
    Het artikel van Smits noopt de "huurdersvertegenwoordiging" in dit plan tot een reactie (de Volkskrant, 09-06-2012, door Ronald Paping, directeur van de Nederlandse Woonbond):
Wonen 4.0 komt huurder ten goede

In de Volkskrant van 1 juni betoogt Rik Smits dat het woningmarktakkoord slecht is voor huurders omdat ze met hogere huren eenzijdig de prijs moeten betalen terwijl de problemen op de huurmarkt niet worden opgelost. De analyse gaat echter voorbij aan het feit dat de afschaffing van hypotheekrenteaftrek leidt tot lagere huurprijzen ...

De "huurdersvertegenwoordiger" is de enige die ziet dat de huren omlaag gaan. De rest van Nederland en de cijfers zeggen dat de huren omhoog gaan. We wachten nog even af en lezen de rest van het artikel, dat is een een nogal bijzondere situatie. Want hier is geen sprake van meningen maar cijfers.
De analyse gaat echter voorbij aan het feit dat de afschaffing van hypotheekrenteaftrek leidt ... geld vrijmaakt voor een forse lastenverlichting die ook aan huurders ten goede komt.

Iedereen weet hoe dit werkt: die lastenverlichting komt in porcenten - zeg 2 procent: iemand die 1000 euro verdient, krijgt er 20 euro bij, en iemand die 10.000 euro verdient, krijgt er 200 euro bij.
    De volgende "werkelijkheid":
  ... de extra huurinkomsten geïnvesteerd om woningtekorten te bestrijden

Extra huurinkomsten? Hoe kan dat als de huren omlaag gaan?
    Volgen vele woorden over de problemen van de woningmarkt zoals voortdurend herhaald door de oligarchie.
Wonen 4.0 gaat uit van een integrale benadering van huur en koop.

Gelijke behandeling van huur en koop is simpel: huurders krijgen nu niets, (behalve de allerlaagste inkomens maar dat heeft hier niets mee te maken en dat kan toch niet veranderen) en kopers krijgen 12 miljard. Dus gelijkheid van huur en koop wordt bewerkstelligd door afschaffing van de hypotheekrenteaftrek, en verder niets.
Hervorming moet aan beide kanten plaatsvinden ...

Aperte onzin, dus. Hervorming moet maar aan één kant plaatsvinden (wij gaan ook maar dat woordje "moeten" gebruiken). En kennelijk beseft de huurpersvertegenwoordiger dit ook, want hij "moet" het nog een keer herhalen:
Een geweldig winstpunt is dat uitgegaan wordt van een gelijke behandeling van huur en koop, want er zijn geen redenen om huur of koop te bevoordelen.

Inderdaad: alleen de hypotheekrenteaftrek "moet" worden afgeschaft.
Smits maakt veel misbaar over de extra huurstijgingen, maar heeft over het hoofd gezien dat de werkelijke huurverhogingen in ons plan behoorlijk meevallen. De maximale stijging van de huursom bij corporaties is 2 procent boven inflatie. ...
    Uit de berekeningen van de TU Delft blijkt de totale huurstijging boven inflatie de komende dertig jaar naar verwachting 22 procent te zijn.

We hebben de berekening van de briefschrijver al gezien. Voor het gemak nog even een herhaling (de Volkskrant, 25-05-2012, ingezonden brief van Harry Rijpkema, Amsterdam):
Huren

Het hervormingsplan van de woningmarktpartijen ziet er op het eerste gezicht niet zo slecht uit. De hypotheekrenteaftrek wordt in 30 jaar afgebouwd en er mag jaarlijks 2 procent extra huurverhoging gerekend worden boven de inflatie. Dat lijkt in eerste instantie niet veel, maar als je dat over 30 jaar integraal doorrekent valt dat toch wel tegen.
    2 procent per jaar is over 30 jaar 80 procent verhoging. Maar dan ben je er nog niet. Als je uitgaat van gemiddeld 2 procent inflatie per jaar is het 4 procent per jaar en dat is cumulatief 225 procent verhoging.
    Een huur van 1.000 euro wordt dan 3.250 euro per maand. Als de lonen de inflatie volgen wordt het netto maandloon van 2.000 euro na 30 jaar 3.600 euro. Mensen met een gematigd loon en een relatief hoge huur komen dus binnen niet al te lange tijd zwaar in de problemen.

Voor wie het niet zo maar wil aannemen: hier is een link naar een website met een gratis on-line calculator uitleg of detail , waarin u de gegevens kunt invullen: 2 procent erbij is vermenigvuldigen met 1,02, en doe dat dertig maar, of gebruik de exponentfunctie. De uitkomt is iets meer dan 80 procent erbij, dat wil zeggen: bijna een verdubbeling. Zonder de inflatie erbij.
    We hebben geen flauw idee hoe de TU Delft aan andere cijfers komt - misschien hebben ze een andere wiskunde. Maar tot er waterdichte bewijzen zijn gepresenteerd van het tegendeel, gaan we er vanuit dat hier sprake is van list, bedrog, fraude en misschien nog wat ernstigere morele fouten.
    Er zijn een paar aanwijzingen voor iets dergelijks - nummer 1:
Bovendien worden de extra huurinkomsten geïnvesteerd om woningtekorten te bestrijden en nieuw aanbod te creëren in het middensegment.

Nummer 2:
Er wordt bijna niet geïnvesteerd om de woningtekorten op te heffen en te voldoen aan de vraag van middeninkomens naar huurwoningen. Inkomens boven de 34 duizend euro bruto kunnen nergens naartoe en blijven dus maar zitten.

En wat zeggen die aanwijzingen: dat ook mensen zij die voordelen hebben bij dit plan en dat zijn de middengroepen - de middengroepen waartoe ook bestuurders van corporaties, "huurdervertegenwoordigers" en dergelijke behoren.
    Het kan ook zijn dat er hier geen sprake is van de vermenging van materiële belangen. Maar dan staan we voor een ernstiger probleem: hoe kan iemand beweren dat iets rood is, als iedereen zegt dat het blauw is, en dat als je er een spectrometer op loslaat, dat je dan een golflengte van 300 nanometer krijgt, en wat na opzoeken in en tabel blijkt overeen te komen met de kleur "blauw".
   In zo'n geval is er duidelijke sprake van een ernstige psychologische storing - in de categorie waandenkbeelden. Zodanig ernstig, dat je bijna in de buurt van de psychiatrische storing komt - je hoeft maar te denken aan het citaat waarin de "huurdersvertegenwoordiger" spreekt over de extra inkomensten ten gevolge van een niet-bestaande huurverhoging....
    Het lijkt een beetje op het geval van vakbondsleider Agnes Jongerius. Ook die zat lange tijd aan tafel met bullebakkerige neoliberalen. En ook die kwam kwam terug met iets dat regelrecht verraad van de belangen van haar achterban inhoud. In welk kader we het geval hebben beschreven als het Stockholm-syndroom: de gegijzelde die gaat meevoelen met de gijzelnemers die hem /haar langzaam maar gedurig martelen uitleg of detail .
    En ook hierna is het antwoord in de rectierubriek dodelijk (De Volkskrant, 11-06-2012, ingezonden brief van Gerrit J. Jachtenberg, Utrecht):
  Wonen

Je kunt 'Wonen' 0.0 tot en met 9.9 maken, papier is geduldig (O&D, 9 juni). Maar... als er niet véél meer wordt gebouwd,
a. in alle prijsklassen,
b. voor alle categorieën huishoudens,
c. op alle plaatsen waar woningen gewenst en nodig zijn,
dan verdeel je per saldo alleen maar de schaarste, tegen sterk stijgende woonkosten.

Of nog beter: en moeten veel minder mensen komen ... Te beginnen met de laatste binnenkomers ...

Van elders op de site een bewijs van de rol van de immigranten (De Volkskrant, 14-12-2007, van verslaggevers Bart Jungmann en Ron Meerhof):
  Pardon kost aan bijstand 270 miljoen
De pardonregeling voor ex-asielzoekers kan alleen al aan bijstandsuitkeringen 270 miljoen euro per jaar kosten. Dat valt op te maken uit berekeningen van de gemeente Den Haag. ...

Tussenstuk:
VVD: starters op de woningmarkt gedupeerd

Het generaal pardon dupeert de starters op de woningmarkt in Den Haag en de plaatselijke VVD komt daartegen in geweer. De VVD-fractie voorziet dat 900 voormalige asielzoekers, nu vooral gehuisvest in noodvoorzieningen, met voorrang een beroep mogen doen op huisvesting. De wachttijd voor andere starters zal daardoor stijgen van 18 naar 20 maanden.
    'Onredelijk', oordeelt de VVD. Fractielid Bart de Liefde: 'De voorrangsregeling moet van tafel.' Verantwoordelijk wethouder Marnix Norder is dat niet van plan. ...

Wethouder Norder is van de PvdA. En dus medeverantwoordelijk voor de reusachtige stijgingen van de huren voor de gewone huurders.

Hoe kom je te weten wat er echt met de huren gebeurt in een vrije markt? Door te kijken naar de huren in een vrije markt (de Volkskrant, 19-06-2012, van verslaggever Merijn van Nuland):
  Studentenkamers flink duurder

Het huren van een studentenkamer bij particulieren is weer fors duurder. De huurprijzen lagen in de eerste vijf maanden van dit jaar gemiddeld 12,5 procent hoger dan in dezelfde periode in 2011. Dat blijkt uit cijfers van Kamernet, met meer dan 100 duizend advertenties per jaar de grootste kamerbemiddelingssite van Nederland.    ...

Waarmee al diegenen die de termen "vrije markt" of "marktprijzen" koppelen met de termen "bescheiden huurstijging" of "voordelig voor huurders" definitief zijn ontmaskerd als gewetenloze leugenaars. Tezamen met de langere termijn uitkomst ... :
  Tussentitel:  'Op kamers gaan is voor een grotere groep onbetaalbaar'

... kan je zelfs spreken van regelrechte ploerten uitleg of detail .

En kijk eens wat de Volkskrant hier durft te publiceren (de Volkskrant, 31-08-2012, ingezonden brief van anonymus (naam en adres bij de redactie bekend)):
  Brief van de dag

'Wie is nou de huisjesmelker?'


Na het lezen van het artikel 'aanpak scheefhuren lijkt te gaan mislukken' (Ten Eerste, 29 augustus) gingen mijn haren overeind staan. Ik ben een gewone vrouw, hoogopgeleid en woon met man en kinderen in de Pijp in Amsterdam. Mijn man heeft 18 jaar geleden een pand gekocht, toen nog niemand in de Pijp wilde wonen. En ja daar zaten huurders in. Twee huurders zijn weg en een zit er nog.   ...

Vertaald: "Ik heb op de speculatie voor een appel en een ei een bewoond huis gekocht in de hoop dat de bewoners weggingen".
  Jullie snappen het al: deze vrouw betaalt 150 euro per maand, vandaar dat ik de maatregelen rondom scheefhuren met veel aandacht volg. Ik vind het heel erg vervelend om aangeduid te worden als 'huisjesmelker'.

Tja, dan is het het best om er geen te zijn. Wat nu dus wel het geval is. Als je voor een appel en een ei een bewoond huis koopt, en de huur wenst te verhogen zodat jij niet hoeft te werken en van de huurcentjes kan leven. Vandaar ook het anonimiseren van de brief, natuurlijk.Ze weten zelf ook wel dat ze huisjesmelker zijn. En vieze praatjes verkoopt:
  Ik ken veel mensen die een heel pand hebben gekocht. Veel panden zijn niet gesplitst in mijn buurt dus als je wilt kopen moet je die huurders op de koop toe nemen. Sommige huurders werken mee, zij snappen dat als je meer luxe wilt dat je dan meer huur moet betalen.

Nee, die huurders die willen niet meer huizenluxe, maar hun geld aan andere zaken besteden. Een goed recht, zelf te bepalen waar je je geld aan uitgeeft.
  Ze wil van alles, maar wil geen cent meer dan 150 euro betalen.

Precies waar ze recht op heeft: ze woont in een huis met woongenot ter waarde van 150 euro, en betaalt 150 euro.
  Wat zij wel wil is vijftigduizend euro. Dan zal ze de huur opzeggen.

Maar natuurlijk. Als ze naar een ander huis gaat, dan komt ze terecht in huizen waarvoor ze veel meer moet betalen dan het woongenot dat ze krijgt. En daarvoor wil ze natuurlijk gecompenseerd worden.
  Ik vraag u, wie is er nou de huisjesmelker?

Dat is degene die een bewoond huis voor een appel en een ei koopt, en dan de hoofdprijs aan huur wil vangen, zodat ze niet meer zelf hoeven te werken.
    Het is duidelijk dat ook de Volkskrant het heel anders ziet, anders zouden ze deze graaiende huisjesmelkers wel in bescherming genomen tegen deze openbare morele naaktloperij.

Tijdens het schrijven van het voorgaande drong zich een gedachte op, die door het volgende bericht gestimuleerd wordt (de Volkskrant, 03-09-2012, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Genoeg geld voor hulp Vestia

Veel corporaties hebben nog genoeg financiële ruimte om te investeren. Het noodlijdende Vestia krijgt mogelijk hulp van woningcorporatie Domijn.


...  uit een onderzoek van de Volkskrant is gebleken dat zijn corporatie er financieel erg goed voor staat.
    De krant ondervroeg 22 grootstedelijke woningcorporaties, die samen met Vestia zijn verenigd in De Vernieuwde Stad en eenderde van alle sociale huurwoningen in Nederland hebben. Kunnen zij op basis van hun inkomsten en vermogen nog flink investeren? ...

Wat hier niet letterlijk staat maar ten sterkste gesuggereerd wordt, is dat de corporaties erg veel geld op de bank hebben - zie ook de koppen bij de artikelen, afgebeeld hieronder: "De corporaties hebben geld genoeg". En dat kunnen ze investeren. En dat weigeren te doen.
    De waarheid is ook te achterhalen, door dit te bestuderen:
  Als indicatie voor de investeringsruimte van woningcorporaties zijn twee cijfers van belang: de loan-to-value (LTV) en de rentedekkingsgraad. Het eerste cijfer geeft aan hoe het vermogen van de corporatie (de huizen) zich verhoudt tot de schulden. Corporaties kunnen goedkoop lenen via het Waarborgfonds Sociale Woningbouw (WSW) als de LTV onder de 50 procent ligt. ...
    De rentedekkingsgraad zegt iets over de kasstroom van de corporatie. Het drukt de verhouding uit tussen het maximale bedrag dat de organisatie aan rente kan betalen en de huidige rentelasten.

Lees nog eens goed wat hier staat is dit: de corporaties hebben helemaal geen geld over, maar ze kunnen geld lenen (de andere twee artikelen geven dat wel toe). Precies datgene dat Vestia heeft gedaan. En andere corporaties die in de problemen zijn gekomen. Door lenen. Voor "investeringen".
    Kortom: waar Tjerk Gualthérie van Weezel is pleit is het nemen van meer onverantwoorde risico's door de corporaties. Met als voornaam doel dit:
  Hoe kan het dan dat het toch zo moeilijk lijkt om partijen te vinden om de huurders van Vestia te helpen?

Het uit de brand helpen van de speculatieclub Vestia, die zich nooit iets van de overige corporaties heeft aangetrokken. Met een heel duidelijk doel: als de corporaties Vestia niet uit de brand helpen, en niemand anders dat doet, gaat Vestia failliet en lijden de banken verlies. Dat wil Tjerk Gualthérie van Weezel niet. En al alternatief moet de gemeenschap Vestia helpen, en dan moet Tjerk Gualthérie van Weezel meebetalen, en dat wil Tjerk Gualthérie van Weezel ook niet.
    Oftewel: hier pleit namens de hele Volkskrant, en de rest van media, de heer Tjerk Gualthérie van Weezel om de lasten veroorzaakt door het beleid van de elite, zijnde de verzelfstandigde corporatie, af te wentelen op de huurders, ten einde zelf van de gevolgen van het eigen beleid verschoond te blijven. Met behulp van een, zoals we al gezien hebben, geregisseerde media-campagne. Die met deze eigen actie een nieuw hoogtepunt bereikt, zie bijvoorbeeld de aandacht voor deze leugenboodschap:
Voorpagina, een van de twee belangijke artikelen aangekondigd op de voorpagina
 
Pagina 2, deel 1
 
Pagina 17, deel 2  

Oftewel: de heer Tjerk Gualthérie van Weezel lijkt het mannelijke evenbeeld van verslaggeefster Nanda Troost. Waar Nanda zich inspant om de vakbonden zwart te maken uitleg of detail , probeert Tjerk de huurders op te lichten. De verslaggevers tegen de werkenden en huurders. De media tegen de onderste tweederde van de bevolking. Die onderste tweederde die diezelfde media met regelmaat beschuldigen van populisme.

De campagne werpt zijn vruchten af (de Volkskrant, 04-09-2012, ingezonden brief van Ludo Grégoire, Alkmaar):
  Scheef wonen

Onder de noemer van privacybescherming wordt een oplossing voor het probleem van 'scheef wonen' gefrustreerd. Er is een eenvoudige oplossing.
    De Belastingdienst heft in geval van huur 16 procent belasting over het bruto inkomen. De werkelijk betaalde huur mag daarvan bij de aangifte worden afgetrokken. De opbrengst vloeit naar de algemene middelen. Het percentage van 16 procent kan worden beschouwd als een minimum dat aan huur zou moeten worden betaald.

Een uitstekend plan. Alleen is het percentage laag gesteld, zodat alsnog veel van die schandalige huurders de dans ontspringen. Dus waarom er geen 30 of 50 procent van gemaakt ... ?
    En misschien kunnen we het dan nog wat verder uitbreiden. Waarom beperken tot huurders? Laten we er ook de kopers bij nemen. We heffen gewoon 50 procent belasting over hun inkomen, en alles dat ze aan werkelijke aflossing van hun hypotheek kwijt zijn, mogen ze aftrekken. Precies het omgekeerde van de huidige toestand waarin de kopers geld meekrijgen van de fiscus.
    Na welke opmerkingen we de ironie-modus kunnen afzetten, en wijzen op de schofterigheid van dit soort voorstellen. Een schofterigheid veroorzaakt door de schofterigheid van de berichtgeving in de Volkskrant, en de media in het algemeen.

Welke schofterighid in het kader van de verkiezingen nog eens wordt herhaald (de Volkskrant, 11-09-2012, door Robert Giebels en Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Wie durft vingers te branden?

Nog één dag en de kiezers bepalen wat er gebeurt met de pensioenen, het onderwijs en de zorg. De Volkskrant vat samen wat er inhoudelijk te kiezen valt. Vandaag de woningmarkt: elke verandering tegenhouden of doen wat wetenschappers en de branche zeggen: hervormen?


Dilemma
Jarenlang pompte de overheid miljarden in de woningmarkt. Voor koopwoningen via de hypotheekrenteaftrek, en voor huurwoningen via huursubsidie en woningcorporaties. ...

Waarop de abjecte leugenaars weglaten dat de subsidie op huurwoningen niet meer bestaat. Er is alleen subsidie voor minima. De subsidie voor kopers, de hypotheekrenteaftrek, is exponentieel gestegen. En het ziet er totaal niet naar uit dat er iets aan die subsidie voor de al bestaande kopers gedaan gaat worden.
  ... op de huurmarkt zitten de meeste partijen niet stil, behalve de SP en (wederom) de PVV. Die twee partijen willen alle maatregelen van het vorige kabinet om 'scheefhuurders' aan te pakken terugdraaien. Zo bestaat nu het plan alle huurders met een inkomen boven de 33 duizend euro meer huur te laten betalen.
    PvdA, D66, CDA en GroenLinks schaffen de huurpunten af, het systeem dat op basis van onder andere het aantal vierkante meters, de lengte van het aanrecht en het aantal wastafels bepaalt hoe hoog de huur mag zijn. De huur moet meer 'marktconform' worden, met behulp van de WOZ-waarde, de veronderstelde waarde van, in dit geval, een huurwoning op de vrije markt. De maximum jaarhuur bepalen ze op 4,5 procent van die WOZ-waarde.
    Veel partijen willen ook nog bezuinigen op de huurmarkt. Hoe en hoeveel, daarover hing in de meeste programma nog een dikke mist. Uit berekeningen van het Centraal Planbureau blijkt dat de woningcorporaties zullen moeten dokken. VVD, CDA en PvdA halen bij de verhuurders ruim een half miljard per jaar weg. Dat komt nog bovenop de 600 miljoen belasting die het kabinet de corporaties per 2014 oplegde.

Oftewel: de huidige huurders moeten wel drastisch meer gaan betalen. Oftewel: de huurders gaan de kopers, waaronder de politici, subsidiëren.
  Volgens de rekenaars van het CPB verbeteren PvdA, GroenLinks en in mindere mate D66 de woningmarkt, zowel koop als huur. Beide verslechteren met VVD, CDA en PVV. De SP is alleen slecht voor de huurmarkt - heel slecht zelfs.

En ook de bestuurders en kopers van de soort "CPB" willen huurders voor kopers laten betalen.
  Campagne
Dat in de woningmarkt ook 'huur' zit, lijken de politici vergeten. Zoals verwacht is dit ruime onderwerp verengd naar de koopmarkt, of beter gezegd naar de hypotheekrenteaftrek. Maar ook daarover spreken de partijen zich nauwelijks uit. Want de electorale gevolgen zijn ongewis, ook al snapt de kiezer dat de huidige aftrekregeling onhoudbaar is.

Net als, blijkend uit dit advies, de heren van de Volkskrant, en de rest van de media - ook allemaal kopers.
    En dan verbaasd zijn als ooit hun partijbureaus, kantoren en woningen in rook opgaan ...

De uitslag van de verkiezingen van 2012 wordt besproken. En kijk eens wat de Volkskrant vol trots als eerste presenteert (de Volkskrant, 14-09-2012, door Robert Giebels en Gijs Herderscheê):
  Linksom én rechtsom, gaat dat?

Slecht nieuws voor huurders: de huren gaan omhoog. Studenten mogen ook even slikken: dat wordt lenen voor de studie. Forensen kunnen daarentegen ontspannen: de vergoeding voor woon-werkverkeer blijft onbelast. En ook op het ministerie van Financiën halen ze opgelucht adem: ergens tussen nu en 2017 stopt het leeglopen van de schatkist.
    Het zijn stuk voor stuk punten waar VVD en PvdA elkaar vinden. ...

En het zijn (bijna) stuk voor stuk zaken die ten koste gaan van de onderste tweederde van de maatschappij. Met als enige uitzondering de forensenvrijstelling, die wat meer neutraal is. Maar het vlaggenschip, als eerste genoemd, maakt de trend duidelijk: huurverhoging, ten bate van de kopers.
    De huurders krijgen de lucifers aangereikt.

Het grootste gevaar voor de huurders zijn de graaiende kopers die de politiek bevolken - gajus als CDA'er Piet Hein Donner (de Volkskrant, 27-09-2012, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
  Huren fors hoger door 'Donnerpunten'

Tienduizenden huurwoningen naar vrije sector


Tienduizenden socialehuurwoningen in de regio Amsterdam komen in de vrije sector terecht. Dit is het gevolg van de huurverhogingen die het kabinet een jaar geleden in gang zette met de invoering van een nieuw puntensysteem. Ook in de regio Utrecht, Leiden en Culemborg verhogen woningcorporaties de huren fors..
    De nieuwe systematiek is bedoeld als een correctie waardoor de ligging van de huurwoning meetelt in de huurprijs. Ook bij koophuizen is de locatie bepalend voor de prijs.    ...
    De huurstijging is het gevolg van de zogeheten schaarstepunten, ook wel Donnerpunten genoemd. Vanaf 1 oktober 2011 hebben woningen in 144 gemeenten met relatief hoge woningprijzen er van het rijk 15 of 25 zogeheten woningwaarderingspunten bijgekregen, op basis van de WOZ-waarde.    ...
    Met de extra punten kan de huur worden verhoogd met maximaal 73 respectievelijk maximaal 123 euro.

Een vergelijking die volkomen onzin is, want kopers kirijgen koopsubsidie in de vorm van hypotheekrentaftrek, en aan het einde van hun woontraject hebben ze een huis in eigen bezit.
  De Huurdersvereniging Amsterdam en de Woonbond stelden in augustus de huurverhoging aan de kaak in het rapport Meldpunt Donnerhuren. Demissionair minister Spies antwoordde deze maand op Kamervragen van de PvdA en de SP dat er geen sprake is van explosieve huurstijgingen door de Donnerpunten. Het rapport is volgens haar niet representatief.

Ook CDA'er Liesbeth Spies is kopers-gajes in de politiek.

En het tweede grote gevaar voor de huurders is het kopers-gajes dat tegenwoordig de corporaties bestuurt (de Volkskrant, 27-09-2012, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
  Interview | Hans van Harten, directeur Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties

'Huur nog steeds ver onder waarde'

Veel woningen uit de sociale sector in Amsterdam gaan naar de vrije sector door het nieuwe puntensysteem. 'Dat is juist goed voor middeninkomens op zoek naar klein huurhuis.'


In Amsterdam is de stijging van de huurprijzen door de schaarstepunten het meest zichtbaar, met gemiddeld 60 euro per maand. Corporaties bezitten er 195 duizend woningen, bijna de helft van het totale aantal woningen in de hoofdstad. De Amsterdamse corporaties proberen zeker niet het onderste uit de kan te halen, betoogt directeur Hans van Harten van de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties.   ...

Een vuile leugen, zoals snel zal blijken.
  Is de huurstijging redelijk?
Van Harten: 'Zeker.

Bewijs geleverd. Want dat is het antwoord bij elke huurstijging, natuurlijk. Net zoals degenen vinden dat ze te veel belasting betalen onder het motto: "50 procent is echt teveel", dat ze ook zullen zeggen als de belastingen verlaagd worden: "40 procent is echt teveel", "30 procent is echt teveel", "20 procent is echt teveel","10 procent is echt teveel" - waarna het wordt "0 procent is best wel redelijk - ik doe toch al zo veel voor de maatschappij ...".
    Kijk maar:
  Van Harten: 'Zeker. Als je kijkt naar de werkelijke prijs van de woning zijn de huurprijzen nog steeds ver onder de marktwaarde.

Wat Van Harten wil is Londense toestanden: waar je voor een driekamerflatje 2000 euro in de maand betaalt, zodat je twee hoogmiddeninkomens nodig heeft om er te kunnen wonen (tenzij ze bereid bent je leven te wagen temidden van de schietende negers).
    Maar in één ding heeft hij wel gelijk:
  Waarom voeren jullie dan deze huurverhoging door?
'Door de crisis hebben corporaties weinig geld. De huurverhoging met deze schaarstepunten is het enige instrument voor meer huurinkomsten dat we hebben op dit moment. Daarbij moeten corporaties vanaf volgend jaar meebetalen aan de huurtoeslag.'

Die Van Harten is gajes.

In de politiek, die geld bij de corporaties weghaalt om aan de kopers te geven, zit nog groter gajus. Nog eens bevestigd hier (de Volkskrant, 27-09-2012, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
  Socialehuursector meestal beschermd

...    Net als veel andere corporaties vindt Portaal de huurstijging redelijk. Nu zijn de huurprijzen in dergelijke 'dure' gebieden veel te laag vergeleken bij de werkelijke waarde van de woningen. Daarbij hebben corporaties de extra inkomsten gewoon nodig, betogen ze, onder meer om de extra heffingen van de overheid te kunnen betalen.   ...

Met als gevolg:
  ... volgens de Woonbond stokt de doorstroming op de huurmarkt nog verder. De nieuwe prijzen zijn volgens een woordvoerder nauwelijks op te brengen voor de doelgroep van socialewoningbouw, mensen met een smalle beurs. 'Wie verhuist, betaalt de hoofdprijs. Voor elk bezemhok wordt een astronomisch bedrag gevraagd.'

En de kop bij dit derde artikel is dus ook weer een grove leugen.

Oké, de Volkskrant besteedt voortdurend aandacht aan te lage huren. Men zou kunnen denken dat dat zijn oorspring vindt in warme belangstelling voor de huursector in het algemeen. Dus moeten we even laten zien dat dat beslist niet het geval is. Aanleiding was een item van het NOS Journaal,dat met veel bravoure aankondigde dat ze zelf onderzoek hadden gedaan naar de salarissen van corporatiedirecteuren, die met name voor de kleinere corporaties veel te hoog bleken. Dit is hoe het in de Volkskrant terecht kwam (de Volkskrant, 27-09-2012, ANP):
  Salarissen bestuurders via nieuwe wet omlaag

Minister Liesbeth Spies van Binnenlandse Zaken wil de salarissen van bestuurders van woningcorporaties aan banden leggen. Ze moet nog wachten tot de nieuwe wet voor topinkomens door de Eerste Kamer is, dan kan ze daar een regeling aan koppelen. De verhouding tussen de omvang van de corporatie en salaris is zoek, constateert Spies. Het is haar een doorn in oog dat bijvoorbeeld een directeur met een corporatie van 4.000 huizen evenveel (215.000 euro) verdient als zijn collega met 25.000 huizen.

Een ANP-berichtje van welgeteld 80 woorden. Terwijl dit natuurlijk een ernstige wantoestand is, die de huurders vele honderden euro's per jaar extra kost.

Overigens kwam bij de zoekactie ook dit nog boven water (Volkskrant.nl, 06-09-2012, ANP):
  Spies ongelukkig met salaris corporatiebazen

Uit onderzoek van het Financieele Dagblad bleek donderdag dat bijna een derde van de directeuren van woningcorporaties in 2011 een salaris verdiende dat boven de Balkenendenorm ligt.


Uit onderzoek van het Financieele Dagblad bleek donderdag dat bijna een derde van de directeuren van woningcorporaties in 2011 een salaris verdiende dat boven de Balkenendenorm ligt. Er werden 285 directeuren onderzocht, van wie er 83 meer verdienden dan de norm. ...

Oftewel: de kwestie al geruime tijd langer bekend - en de scoop van NOS Journaal blijkt dus helemaal geen scoop te zijn. Maar dit bericht van de Volkskrant kom dan ook van de website. Het haalde de gedrukte krant helemaal niet.
    Eén van de vele manieren waarop de media de maatschappelijke agenda bepalen ...

Er is weer veel gejammer geweest in de media over de kopers. Dus (de Volkskrant, 08-12-2012, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Blok geeft huizenbezitters respijt

Huizenbezitters krijgen meer tijd om hun bestaande aflossingsvrije hypotheek om te zetten in een spaar- of beleggingshypotheek.
    Vanaf 1 januari zou dat niet langer kunnen met behoud van hypotheekrenteaftrek. Maar vrijdag heeft minister Stef Blok voor Wonen (VVD) besloten die termijn te verlengen tot 1 april 2013. Blok komt zo tegemoet aan de kritiek die hij van zijn eigen partij kreeg in de Eerste Kamer.    ...

Over de de echte slachtoffers: de huurders natuurlijks nauwelijks tot geen woord.

Correctie: wel een woord. Hier is dat woord (de Volkskrant, 18-12-2012, van verslaggevers Robert Giebels en Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Blok: verkoop panden is oplossing geldnood

Woningcorporaties kunnen financiële problemen opvangen door voor miljarden euro's aan winkels, bedrijfspanden en duurdere huurwoningen te verkopen. Dit zegt minister Stef Blok vandaag in de Volkskrant.    ...

De meest corporaties hebben geen winkels of bedrijfspanden, dus dat valt meteen af. De meeste corporaties hebben weinig of geen duurdere huurwoningen, dus die valt ook af. En daar waar er wel wat van is, is het ook geen oplossing, volgens de algemene economische wet dat je geen structurele lasten kan oplossen met incidentele baten - het is glashelder dat waar er voorraad aan zeg bedrijfspanden is, deze razendsnel op is en er niets bij komt. Terwijl de belasting doodgewoon doorgaat. En voor zover Blok het over verkopen van gewone woningen aan de zittende huurder heeft ... :
  In het regeerakkoord staat dat 'de sociale huursector 'op peil' blijft. Maar dat wil volgens Blok niet zeggen dat er geen sociale huurwoningen verkocht kunnen worden. 'Zittende huurders kunnen nu al vaak hun woning kopen, en een toenemend aantal sociale huurwoningen wordt inmiddels gekocht door particuliere investeerders.'

... gelden daarvoor natuurlijk precies hetzelfde argumenten.

Maar misschien vind de heer Blok dat wel helemaal geen bezwaar (De Volkskrant, 18-12-2012, door Robert Giebels en Tjerk Gualthérie van Weezel_:
  'Als mijn post weer opgeheven kan worden, is de operatie geslaagd'

Vroeg in de formatie werd duidelijk: er komt een nieuw ministerie voor Wonen, en VVD'er Stef Blok gaat dat leiden. 'We moeten proberen weer in de plus te komen.'

En wat het opheffen van die post behelst, is volkomen duidelijk: het opheffen van de publieke huursector, de corporaties, ten gunste van de particuliere huursector: de graaiers en uitbuiters.
    Ook wordt duidelijk waar die neiging bij de heer Blok vandaan komt:
  Als liefhebber van problemen kan Stef Blok (48) zijn lol op. De oud-bankier ...

En wat voor soort mensen bankier zijn, weten we inmiddels allemaal: totaal gewetenloze graaiers en uitbuiters. En zodra ze zich negatief uitlaten of bemoeien met hen die minder bedeeld zijn: ploerten. En in ernstige gevallen: psychopaten. De heer Blok, met zijn ontzien van de kopers en keihard en gewetenloos treffen van de huurders, is duidelijk een psychopaat .

De eerste uitvoeringstappen zijn gezet (de Volkskrant, 17-01-2013, ANP):
  Huren minimaal 1,5 procent omhoog

De huren mogen per 1 juli omhoog. Verhuurders mogen in elk geval 1,5 procent meer vragen. Voor huishoudens met inkomens tussen de 33.614 en 43.000 euro mag daar 1 procent bovenop en voor wie met meer dan 43.000 euro in een sociale-huurwoning zit, 5 procent. Minister Blok (Wonen) heeft zijn voorstellen woensdag naar de Tweede Kamer gestuurd.

Dit is het hele bericht - 57 woorden lang. Geen enkel rumoer of ophef. Zoals bij iedere dubbeltje dat (zittende) kopers minder subsidie zouden krijgen. Geen huurders hè, werkzaam bij de media ...

Volgende stap - weer een relatief klein bericht (de Volkskrant, 06-02-2013, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Drie vragen over huurverhogingen

Aanpak scheefwonen nadert deadline

Een inkomensafhankelijke huur voor sociale huurwoningen, komt die er? Dat is nog onduidelijk.


Met hoeveel wil Blok de huren verhogen?
In het regeerakkoord is afgesproken dat de huren van sociale huurwoningen met minimaal 1,5 procent bovenop de inflatie omhoog mogen. Dat betekent een nettohuurverhoging van zo'n 4 procent.Maar Blok wil ook scheefhuurders aanpakken. In het regeerakkoord is vastgelegd de huurverhoging inkomensafhankelijk te maken. Dat wil zeggen dat huishoudens die meer dan 34 duizend euro per jaar verdienen een verhoging van 2,5 procent bovenop de inflatie kunnen krijgen. Ligt het gezinsinkomen boven de 44 duizend euro, dan gaat de huur met 6,5 procent bovenop de inflatie omhoog, netto zo'n 9 procent.

Komen die huren er?
Dat is erg spannend. ...

Geen enkele duiding van de Volkskrant, wat ze toch de primaire missie van de krant vinden. En at bijvoorbeeld bij een recent voorstel van CDA_leider Buma om wat bevoegdheden terug te geven van de EU naar de landen, ook ruimschoots deden. Of de burgeroorlog in Syrië. Of ... enzovoort. Enige conclusie: ze zijn hartstikke voor de huurpolanne.Logisch: meer geld van de huurders, dan minder bezuinigingen op de koopsubsidie. En kopers zijn ze zelf.

De volgende dag een groter bericht, want het CDA dreigt, voor de bühne natuurlijk, roet in het eten te gooien. Eerst de beschrijving van de maaltijd (de Volkskrant, 07-02-2013, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  CDA heeft sleutels woonmarkt in handen

Als minister Blok de Kamer vandaag niet overtuigt van zijn plannen voor de woningmarkt, dan ligt zijn grote werk nu al in duigen.


Minister Blok wil de huurverhoging snel door de Eerste en Tweede Kamer loodsen. Maar de cruciale steun van het CDA in de Eerste Kamer komt er voorlopig niet. Eerst willen de christen-democraten alle andere woningmarktplannen van het kabinet kennen. Wat zijn de hete hangijzers?    ...

Sleutel 2 verhuurdersheffing
Om de begroting rond te krijgen, doet het kabinet een zwaar beroep op de woningcorporaties. Zij moeten een 'verhuurdersheffing' gaan betalen die de komende vier jaar geleidelijk wordt ingevoerd en oploopt tot 2 miljard euro per jaar. Dat komt neer op zo'n twee maanden huurinkomsten voor de woningcorporaties. V...

Sleutel 3 inkomensafhankelijke huurverhoging
... een poging om scheefhuren aan te pakken en het moet de woningcorporaties meer huurinkomsten bezorgen. Huishoudens met een inkomen onder de 34 duizend euro krijgen een huurverhoging van 1,5 procent plus inflatie, huishoudens die daarboven zitten kunnen 2,5 procent plus inflatie verwachten en is het huishoudinkomen hoger dan 44 duizend euro dan kan de huur met 6,5 procent stijgen.    ...

Sleutel 4 marktconforme huren
In het regeerakkoord is een plan gelanceerd de huren voor sociale huurwoningen voortaan meer 'marktconform' te maken. Dat wilde het kabinet doen door het woningpuntensysteem waarmee de hoogte van sociale huren nu wordt berekend, volledig te vervangen. Het kabinet wilde de maximaal redelijke huur voortaan vaststellen op 4,5 procent van de WOZ-waarde van de huurwoning.    ...

De plannen in al hun klassenvijandige goorheid. En de Volkskrant staat er achter. Wat af te lezen valt aan de verkondigde gore leugens:
  een 'verhuurdersheffing'

Dat 'een verhuurdersheffing' staat op die manier geschreven omdat ze zelf ook onbewust wel weten wat dit is: dit is "huurdersbelasting". Niets meer en niets minder. Het geld gaat regelrecht naar de schatkist, want de corporaties moet het geld van de hogere huren meteen inleveren. En dat het willens en wetens toch op de leugenachtige manier wordt opgeschreven, toont de kwaadaardigheid die erachter schuilt.
    De tweede:
  Sleutel 1 hypotheekrenteaftrek
Sinds 1 januari heeft het kabinet de hypotheekrenteaftrek sterk ingeperkt. ...

Een gore leugen. In tegenstelling tot de huurders die per jaar al vele procenten moeten inleveren en over tien jaar hun huur minstens bijna verdubbeld zien, hoeven de kopers nul komma niets in te leveren.
    En de leugen wordt op de volgende manier verborgen:   
  Sinds 1 januari heeft het kabinet de hypotheekrenteaftrek sterk ingeperkt. Nieuwe huizenkopers

Maar met de 'nieuwe kopers' hebben de huidige huurders niets maar dan ook helemaal niets mee te maken - alleen met de huidige kopers. Hoogstens als nadeel, want als de huurders uit hun huis gedreven worden, zoals de psychopaten willen, komen ze dus dubbel in het nadeel te opzichte van de huidige kopers. Lieden die in het kabinet zitten, de partijen besturen, en bij de media werken.
    Als bij een eventuele toekomstige opstand de huizen van dit soort lieden in vlammen opgaan, zal menig huurder er bij staan juichen, waaronder deze redactie.

Soms komt de waarheid uit de onverwachtste hoeken (de Volkskrant, 12-02-2013, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Overleg met CDA over hervorming woningmarkt ketst af

Blok onderhandelt nu met D66, CU en SGP


...    Volgens Buma waren zijn partij en het kabinet elkaar wel genaderd maar bleef er een gat. 'Minder dan een miljard, maar nog steeds meer dan 500 miljoen euro', zei Buma. 'Belangrijker was dat het kabinet vasthield aan de eigen uitgangspunten: zij bleven de sector zien als melkkoe ...

Met deze nadere precisering: de huurders zijn de melkkoe - de kopers blijven de groet melkzuipers in de vorm van koopsubsidie.

Even nog wat concrete invulling (de Volkskrant, 19-02-2013, ingezonden brief van Jan Barendregt, Den Haag
  Scheefhuren

Het was al bekend dat de VVD groot voorstander is van de hypotheekrenteaftrek. Nu begrijp ik van minister Blok dat de maatregelen tegen zogenoemd scheefhuren ertoe zullen leiden dat scheefhuurders, die een forse extra huurverhoging moeten betalen, zullen worden gestimuleerd om dan een koopwoning te gaan zoeken (vergelijkbaar met de huurwoning waarin ze wonen).
    Heeft de regering eigenlijk wel de gevolgen hiervan berekend ? Ik neem even mijn eigen situatie als rekenvoorbeeld. Van een woningcorporatie huren wij een eenvoudige flat, in een eenvoudige buurt. De WOZ-waarde is ongeveer 164 duizend euro. De huur bedraagt 546 euro per maand. Ons gezinsinkomen is circa 49 duizend euro bruto per jaar. Uiteraard geen huursubsidie. Wij zijn dus 'scheefhuurders'.
    Als wij een soortgelijke flat voor 164 duizend euro zouden vinden en een hypotheek voor dat bedrag zouden krijgen tegen zo'n 4,5 procent rente, dan zouden we (rekening houdend met huurwaardeforfait en kosten voor verzekeringen, vereniging van eigenaren, etc.) ongeveer hetzelfde kwijt zijn. Dat komt omdat we dan ongeveer 200 euro per maand minder belasting gaan betalen dankzij de hypotheekrenteaftrek.
    Dus deze regering, die met grote noodzakelijke bezuinigingen schermt, gaat ons stimuleren om voortaan 2.400 euro per jaar minder aan de schatkist bij te dragen. Is dat slim? Daar komt nog bij dat er een redelijk grote kans is dat er in de huurflat die wij zouden verlaten huurders komen die wel in aanmerking komen voor huursubsidie. Nog een stropje voor de schatkist.
    Rekenen, het blijft lastig voor dit kabinet.

Ach jee ... Want wat hier ook duidelijk naar voren komt: de huurders betalen veel meer voor dezelfde woning als kopers.

Er zijn weer dusdanige problemen met het woonakkoord dat de Volkskrant er grote aandacht aan besteedt (de Volkskrant, 22-02-2013, van verslaggeefster Yvonne Hofs):
  Zeker 60.000 euro extra kosten en ook nog een restschuld

'Blok-hypotheek' pakt zeer ongunstig uit


Tussentitel: Lagere maandlast kost huizenkoper een kapitaal aan rente

De complexe hypotheekconstructie die minister Stef Blok (Wonen) heeft bedacht om de maandlasten voor starters te verlagen, pakt extreem duur uit.
    Kopers die kiezen voor een 'Blok-hypotheek' besparen weliswaar zo'n honderd euro op hun maandlasten, maar zijn op termijn al gauw 60 duizend euro méér kwijt aan rente dan kopers die hun annuïteitenhypotheek volledig aflossen. Bovendien blijft een restschuld over. Bij hogere hypotheken loopt het renteverschil tussen de twee hypotheekvormen zelfs in de tonnen.
    ... De woordvoerster van minister Blok bevestigt de conclusies.    ...

Enzovoort. Pront op de voorpagina:

En, over het weekend getild, nog een groot achtergrondleed-artikel:

Natuurlijk over het leed van degene die het meest lijden. Die huurders wier huur bijna verdubbelt in 10 jaar.
    Maar niet heus.
    Het woord "huurder" komt niet voor in deze artikelen.
    Maar ja, als het nieuws er eenmaal is, is het toch de taak van de krant om er aandacht aan te besteden.
    Maar niet huis.
    Uit het eerste artikel:
  Dit is de uitkomst van een berekening die adviesketen De Hypotheker op verzoek van de Volkskrant heeft uitgevoerd.

Wat een gajes, hè ...

En hier nog meer van dat gajes (de Volkskrant, 25-02-2013, van verslaggever Wilco Dekker):
  Economen: woonakkoord zal markt niet vlot trekken

Het kabinet krijgt weinig steun van deskundigen voor zijn aanpak van de stagnatie op de huizenmarkt. Slechts een op de zes economen ziet er iets in.


Het moeizaam bereikte woonakkoord van het kabinet zal de vastgelopen woningmarkt niet uit het slop trekken. De maatregelen gaan niet ver genoeg en zijn onduidelijk. Dat stelt een ruime meerderheid van het economenpanel Me Judice ('Naar mijn mening') in een peiling die vandaag wordt gepresenteerd.    ...

En om hier snel een eind aan te maken: ook in dit stuk van het economen-graaiers-gajus komt het woord "huurder" niet voor.

Het gezonde verstand was weer alleen op de brieven-pagina's te vinden (de Volkskrant, 26-02-2013, ingezonden brief van Frits Kröger, Poortugaal):
  Blok-hypotheek

De scheefhuurder dreigt te worden uitgerookt met de scheefhuurbelasting en een Blok-hypotheek (Voorpagina, 22 februari). Wie met een gezinsinkomen van 50 duizend euro een hypotheek van 200 duizend euro neemt, heeft 30 jaar lang 100 euro lagere maandlasten (totaal 36 duizend euro). Maar is aan het einde van de rit wel 60 duizend euro extra kwijt en blijft zitten met een restschuld van 100 duizend euro.
    Ook af te lossen in 10, 20 of 30 jaar? Zonder hypotheekrenteaftrek. Dus een deel van de woning blijft na 30 jaar eigendom van de bank. Is dit eigenwoningbezit of een huurwoning van de bank?
    Het is wel een uitstekend verdienmodel voor de banken dat de werkgeverskoepel VNO-NCW heeft bedacht. Ze hadden het zelf kunnen bedenken.

En dat laatste was de redactie ontslipt: dit hele plan komt uit de koker van Bernard Wientjes en de rest van de sociale-SS. Met Blok die de huurder wil uitroken als de sociale-Himmler. Hier hun portretten, met links Rutte en midden Blok:

    Overigens zijn die uitspraken van Blok niet gedaan in de krant, maar op televisie.
 
Hè hè, na het gekrijs over de vermindering van de subsidie voor de kopers, nu eindelijk tijd en ruimte voor de schade die de huurders ondervinden. Die bijna-verdubbeling van hun huur in 10 jaar. Natuurlijk even verontruste en verontwaardigde koppen. Zou je denken... (de Volkskrant, 01-03-2013, van verslaggever Bart Dirks):
  Reportage | Volkshuisvesting

Tijdens de heffing gaat de renovatie door

Komt de sociale woningbouw tot stilstand? Welnee, zegt de Haagse corporatie Staedion.


... Willem Krzeszewski, directeur van de Haagse woningbouwcorporatie Staedion. ...

Gezocht en gevonden: een verrader die het met je graaiersplannen eens is. Zelf ongetwijfeld wonend in een koophuis. met subsidie erop betaald door de huurders van zijn woningen. Die er op den duur uitgeschopt gaan worden:
  En Staedion zal uit zijn woningbestand jaarlijks 200 woningen moeten verkopen.

En om de tevredenheid van de graaiers nog eens te benadrukken (de Volkskrant, 01-03-2013, van verslaggever Bart Dirks):
  Verhuurdersheffingen voor corporaties lager

Woningbouwcorporaties hoeven minder verhuurdersheffing te betalen dan in het regeerakkoord was afgesproken. Door het woonakkoord van kabinet en oppositie hoeven ze in 2016 geen 2 miljard euro aan de schatkist te betalen, maar 1,7 miljard.    ...

Dus huurdertjes, niet gaan klagen. Jullie hoeven echt heul, heul veul minder belasting te gaan betalen ... Geen 2 miljard, maar slechts de geringe somma van 1,7 miljard. Voor de huurders is het niet zo dat:

Nee, voor de huurder geldt:

Nou dus als die verlaging geen cadeautje is ... Wij kopers zijn er hartstikke tevreden mee ...

Frank Kalshoven zijn we al eerder tegengekomen, als verdediger van het woningmarktplan van de economen. Weet u wel: dat plan waarin de kopers ontzien worden, en de huurders moeten bloeden. Hm, ja, inderdaad, dat geldt voor al die plannen ... Dus dan zal hij vast ook wel voor het huidige regeringsplan zijn. Eens kijken welke argumenten hij daarvoor nu heeft (de Volkskrant, 02-03-2013, column door Frank Kalshoven, directeur van De Argumentenfabiek):
  Betaal voor jezelf, als het enigszins kan

Tussentitel: Fundamentele principes lijken weg, vergeten

Neeee, het zal toch niet? Frank Kalshoven, de man die in Nederland de "bv-Ik" introduceerde, die zo'n beetje de ferventste aanhanger is van "Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke", Het recht van de sterkste", en "Winner takes all", dat wil zeggen: alles van de onderste tweederde van de maatschappij op het bestaanminimum zou willen om daar zelf met zijn vrienden luxe van te kunnen leven uitleg of detail , gaat toch niet een pleidooi houden om te stoppen met de subsidiëring van de rijkeren en de rijken, de kopers? We lezen snel verder:
  Moeten we het contract openbreken en opnieuw onderhandelen? Uit discussies over scheefhuren in sociale huurwoningen en over de eigen bijdragen van ouderen aan tehuizen

Hé, hier ontbreekt wat: de discussie over de koopsubsidie, ook wel bekend als hypotheekrenteaftrek. Dat is zeker bediscussieerd. En maakt ook heel duidelijk deel uit van "het sociale contract". Zo van: "Als jij huurt dan krijg je niks tenzij je straatarm bent, maar koop je, dan krijg je van de staat vele honderden euro's per maand mee en wel meer naarmate je meer verdient". Dat sociale contract.
    Het volgende is, vanaf dit punt  natuurlijk zo voorspelbaar als de opkomst van de zon: Kalshoven zal tekeergaan tegen de huurders.
    Maar je zit dan nog wel met de feiten. En die zijn lastig voor zo'n verhaal. Dus wat gedaan?:
  Huishoudens met een bovenmodaal inkomen krijgen te maken met forsere huurverhogingen voor hun sociale huurwoning dan anderen. Zo daalt de subsidie die ze van het collectief krijgen.

Je gaat gewoon keihard liegen. Huursubsidie is er alleen voor de allerlaagste inkomens. Bovenmodaal krijg je in ieder geval helemaal niets. Niets. Niets Niets.
    Een overbekend feit: Voor de zekerheid nog maar eens herhaald (de Volkskrant, 06-03-2013, ingezonden brief van Denijs Guijt, Amsterdam):
  Scheefhuurders

Frank Kalshoven zet scheefhuurders weg als profiteurs (Economie, 2 maart). Zij zouden maar mooi weer spelen met de subsidie die ze van 'het collectief krijgen'.
    Hoezo subsidie? Ik huur met m'n gezin nu 25 jaar een etagewoning in Amsterdam. Ik heb nooit een euro aan subsidie ontvangen en ook de woning zelf is zonder subsidie gebouwd.

Eén van de honderdduizenden. En allemaal weten ze dat ze geen subsidie te krijgen. En alle oligarchen weten dat ze geen subsidie krijgen. En alle lakeien weten dat ze geen subsidie krijgen. En Frank Kalshoven weet dat ze geen subsidie krijgen.
    Toch schrijft Frank Kalshoven iets anders op. Het tegenovergestelde van wat hij weet dat waar is.
    Dan is er dus maar één conclusie mogelijk: Frank Kalshoven ernstig geestelijk gestoord. Geen storing die opvalt, maar dat maakt niets uit. Hij ís geestelijk gestoord. En ernstig. Want kijk maar naar wat hij allemaal schrijft na het uiten van zijn leugen -we reproduceren hier iedere conclusie die hij uit zijn leugen trekt. Dat is een vrij groot deel van zijn stuk, maar daarvoor ligt de verantwoordelijkheid bij hemzelf:
  Moeten we het contract openbreken en opnieuw onderhandelen? Uit discussies over scheefhuren in sociale huurwoningen en over de eigen bijdragen van ouderen aan tehuizen krijg ik namelijk de indruk dat ons sociale contract - onze impliciete afspraken over hoe we samenwonen in Nederland - door te veel mensen met voeten wordt getreden. De fundamentele principes lijken weg, vergeten of worden genegeerd.    ...
    Huishoudens met een bovenmodaal inkomen krijgen te maken met forsere huurverhogingen voor hun sociale huurwoning dan anderen. Zo daalt de subsidie die ze van het collectief krijgen. Veel huurders zijn hierover verbolgen. ...
    De fundamentele principes uit het sociale contract, die hier dus worden geschonden, zijn:
    Eén: ieder mens is verantwoordelijk voor zijn eigen leven, immaterieel en materieel. Je verdient je eigen inkomen; je betaalt je eigen huis, je eigen consumptie. Je leven is van jou en van niemand anders. Dit is de hoofdregel.
    Twee: als je pech hebt of tegenslag, kun je in redelijkheid een beroep doen op de liefst tijdelijke hulp van je sociale contractpartners.
    Drie: als je dat kunt, draag je een deel van je inkomen af aan anderen, opdat zij hun pech of tegenslag kunnen overwinnen. Als ze daar onverhoopt niet in (kunnen) slagen, draag je bij in hun verzorging.
    Dit is de basis. En in deze basis worden rechtvaardigheid en efficiëntie mooi gecombineerd. De uitwerking is een enorme bak fiscale wetten, sociale zekerheid, arbeids- en woonwetgeving, en zo voort en zo verder - en die is voortdurend in beweging. Fouten worden gemaakt, blijken groot te groeien en worden hersteld.
    Bij deze fundamentele principes moet één ding worden bedacht: de levensloop. De eerste ruim twintig jaar van mijn leven heb ik dik geld gekost. Mijn ouders betaalden mijn consumptie. Het collectief investeerde in mijn scholing - 150 duizend euro tegen de prijzen van vandaag. Waarvoor mijn grote dank. Bij het sociale contract hoort ook: als het enigszins kan, betaal je die investering terug.    ...
    Dat huishoudens met een bovenmodaal inkomen een marktconforme huur betalen - natuurlijk hoort dat zo. Hoofdregel. Waarom zou het niet zo zijn? Wie haalt het in z'n hoofd te denken dat het efficiënt of rechtvaardig is de woonlasten van een huishouden te subsidiëren vanuit het collectief, opdat dit huishouden vaker op vakantie kan?
    Is het altijd zo kristalhelder? Nee, niet voor niets zijn deze principes uitgewerkt in al die wetgeving. En over die details kunnen we best van mening verschillen.
  Maar als deze principes zelf niet (meer) worden herkend en erkend, dan betekent dat: einde contract. Dat levert een nare samenleving op, waarin mensen die kunnen bijdragen dat niet meer willen, en mensen die hulp nodig hebben die dus niet meer kunnen krijgen.
    Ik hoop van harte dat we het contract handhaven.

Het is het overgrote deel van het stuk. Wast dus allemaal gebouwd is op die ene leugen. Die over de subsidie. Daar gaan al die "sociaal contract"-verhalen over.
    Dit is allemaal dus zeer ernstig. 
    Waarmee we toekomen aan de de soort van de stroring. dat is voor de hand liggends, na zo veel abjecte leugens. Abject leugens met het voordurende gebruik van"sociaal contract". Zo iemand moet volkomen los staan van enigerlei begrip van wat een "sociaal contract' is. Losstaan van wat "sociaal:" is. Deze persoon heeft een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Ook wel bekend als psychopathie. En van een  moeilijk detecteerbare dus gevaarlijke vorm van psychopathie.
    Waaruit de conclusie kan worden getrokken dat mensen die soortgelijke zaken doen als Frank Kalshoven, lichtere vormen van psychopathie hebben. Die voorbeelden zijn ook te vinden in de verzamelingen over de pensioenen uitleg of detail en de rol van de vakbonden uitleg of detail .
    Zelfs in de details is het terug te zien (de Volkskrant, 23-03-2013, rubriek Tipgeld, door Reinout van der Heijden, hoofdredacteur van de Geldgids):
  Na de huurverhoging

Tussentitel: Als je pech hebt, betaal je als huurder 1,5 jaar lang te veel huur

Het gaat goed met het bedrijf waar Anneke werkt. Vorig jaar kreeg zij voor de tweede keer op rij een bonus van een paar duizend euro ...
    Door die bonus verdiende Anneke meer dan 43 duizend euro per jaar. Zij is nu een rijke scheefhuurder, omdat zij in een sociale huurwoning woont. ...
    Vanaf dit jaar gaat de huur jaarlijks met 1,5 procent extra omhoog, bovenop de inflatie van 2,5 procent. Scheefhuurders krijgen er 4 procent bij, in totaal dus 6,5 procent. ...
    Anneke gaat in oktober 2013 met pensioen. Haar inkomen daalt dan op jaarbasis tot onder de grens van 33.614 euro, waarvoor de lage huurverhoging van 4 procent geldt. Zij kan daarom huurverlaging aanvragen. Ze moet dan haar laatste inkomensoverzicht opsturen en dan duurt het minstens twee maanden voordat de huur wordt verlaagd. De huurverlaging vindt dus op zijn vroegst per 1 januari plaats. De huurverhoging gaat omlaag van 6,5 naar 4 procent, maar ze krijgt niet terug wat zij tot 1 januari te veel heeft betaald.
    De verhuurder kan dwarsliggen en de verlaging weigeren. Anneke mag dan opnieuw een verzoek indienen als zij de jaarinkomensgegevens van de Belastingdienst heeft. Ze heeft pech als haar inkomen in 2013 nog boven de 43 duizend euro ligt. Zij kan haar inkomensdaling dan pas aantonen in maart 2015. Ondertussen betaalt ze gewoon de hoge huur, inclusief scheefwonersboete. Pas als zij haar gelijk bewijst, worden eerdere huurverhogingen ongedaan gemaakt met ingang van 1 juni 2015. Het te veel betaalde krijgt ze niet terug. Ze loopt dus het risico dat zij anderhalf jaar lang te veel betaalt.

Wat is er hier dan in terug te zien:? Het schurkachtige karakter van de graaiers en roofridders die dit bedacht hebben! Als hun kastelen in vlammen opgaan, zullen er velen, niet alleen scheefhuurders, staan te juichen.

Maar de campagne van de graaiers gaat rustig verder - één van een stroom berichten met propaganda (de Volkskrant, 06-04-2013, van verslaggeefster Yvonne Hofs):
  Huur naar inkomen lukt nog niet

Riposte: terugbetaling koopsubsidie lukt ook nog niet.
  Woningcorporaties hebben te weinig gegevens om scheefhuurders vanaf 1 juli meer te laten betalen dan anderen. Zo lijkt de door minister Blok gewenste ingreep te stranden. .

Daarentegen:
  Belastingdienst heeftt genoeg gegevens om scheefkopers vanaf 1 juli meer terug te laten betalen dan anderen.

Maar de graaiers zijn de baas in Nederland - in de politike en in de media.
  De inkomensafhankelijke huurverhoging dreigt voor het tweede jaar op rij op een fiasco uit te draaien.

De hoe-meer-inkomen-hoe-meer-geld afhankelijke koopsubsidie is al vele decennia een enorm succes.
    Enzovoort.
    De gore graaiers van de Volkskrant plukken de huurders, door middel van zwarte propaganda.
    De 15 miljard per jaar ontvangende kopers van de Volkskrant hebben goed nieuws voor de geen cent subsidie ontvangende en voor hen belasting betalende dus door hen uitgebuitte huurders.

En in het begeleidende achtergrondartikel leggen de de huurders uitbuitende kopers van de Volkskrant nog eens uit hoe het werkt, dat uitbuiten (de Volkskrant, 19-04-2013, door Yvonne Hofs):
  Het gaat bezwaren regenen bij de verhuurders

De invoering van de inkomensafhankelijke huurverhoging dreigt in chaos te ontaarden. Wat ging er mis en wie worden er de dupe?

...
Wat heeft dit voor gevolgen voor de verhuurders?
Die lijden schade, omdat ze een deel van de huren nu minder kunnen verhogen dan wanneer ze de inkomensgegevens van hun huurders tijdig hadden gekregen. De gederfde huurinkomsten zijn bovendien niet eenmalig. Een gemiste huurverhoging werkt nog vele jaren cumulatief door, totdat de huurder verhuist.

En dat werkt natuurlijk ook zo andersom: een verkregen, procentuele, huurverhoging werkt nog vele, vele, vele jaren cumulatief door, totdat de huurder van armoede verrekt.
    Maar ondertussen zitten de kopers van de Volkskrant gebeiteld, in hun door mede door de huurders betaalde huizen. Het zou echt geen wonder zijn als de huurders in stilte wensen dat al die met hun zuurverdiende centen gebouwde huizen spontaan in rook opgaan. Of eigenlijk nog liever: de bewoners ervan ...

En nog een stuk van de gore 15 miljard kostende scheefkopers in de hetze tegen de niets-kostende en voor hen belasting betalende huurders (de Volkskrant, 20-04-2013, hoofdredactioneel commentaar, door Xander van Uffelen
  Willekeur

Tussentitel: Belastingdienst moet de regie nemen

...    Huurdersvereniging de Woonbond heeft inmiddels een reeks van bezwaarschriften aangekondigd. Hoewel de scheefhuurders volgens juristen weinig kans maken, jagen deze procedures de corporaties wel op kosten. Sommige corporaties vrezen zelfs de huurverhoging te moeten terugdraaien uit vrees voor hoge kosten. De Woonbond en de corporaties zouden beter enkele proefprocessen kunnen selecteren om de kosten in de hand te houden.    ...

Dit keer dus ook met tips aan de gore middenklasse-bestuurders van de corporaties over hoe de huurders een poot uit de draaien. ook als de branden in de huizen van deze cognitieve psychopaten en cognitief schorem wat minder spontaan zijn, zal deze redactie staan te juichen.

Donderdag 25 april is een soort Dag der Wonderen wat betreft de Volkskrant. Niet alleen kwam er een niet-volstrekt-eenzijdig-anti verhaal over de vakbond uitleg of detail , maar ook een niet-anti-huurders verhaal over de woningmarkt. Dat er ook huurders zijn die in de knel komen door het door de Volkskrant zo sterk gepropageerde beleid. Misschien om later tegen Nel Ruigrok van de Nieuwmonitor te kunnen liegen dat ze beide kanten van het verhaal gelijkwaardig hebben belicht, maar toch. Hier is het (de Volkskrant, 25-04-2013, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Woonlasten | Wonen kost 13 procent huurders ruim helft van hun inkomen

Steeds meer huurders in de knel door hoge lasten

Vooral eenpersoonshuishoudens met een laag of middeninkomen zijn het grootste deel van hun inkomen kwijt aan woonlasten. Daar moet iets aan worden gedaan, vinden de SP en de Woonbond.


Van alle huurders in Nederland is 13 procent meer dan de helft van hun inkomen kwijt aan wonen. Dit blijkt uit WoON 2012, het onlangs gepubliceerde woningmarktonderzoek in opdracht van de Rijksoverheid.
    378 duizend huishoudens besteden het merendeel van hun inkomen aan huur, energie en woonbelastingen. Hoewel er geen criteria bestaan voor de maximale uitgaven aan wonen die mensen zich kunnen permitteren, wordt de helft over het algemeen beschouwd als erg veel. 'Vooral voor mensen met lage inkomens is het lastig om dan nog rond te komen', zegt Marcel Warnaar van het Nibud.
    De betaalbaarheid van huren is een gevoelig politiek onderwerp. In het politieke debat ligt al een aantal jaren de nadruk op 'scheefhuurders' ...

Een gore leugen: in de media ligt al een aantal jaren de nadruk op 'scheefhuurders', en met name ook de Volkskrant. De politiek heeft gebruik gemaakt door die hetze.
  ... mensen met riante inkomens die voor een prikkie prachtige sociale huurwoningen bezetten. Mede op basis van dat beeld werd dit jaar de 'inkomensafhankelijke huurverhoging' ingevoerd. Bewoners van sociale huurwoningen met relatief hoge inkomens krijgen huurverhogingen tot 6,5 procent.

En hier op een ritje de leugens: 'riante inkomens' is een leugen op een relatief klein aantal uitzonderingen na, 'sociale huurwoning' is een leugen om een hoekje aangezien hier geïmpliceerd wordt dat er huursubsidie op zit wat wat voor een ruime meerderheid niet waar is, en de grootste leugen is natuurlijk dat 'prachtig'. De beste huurwoningen bij de corporaties zijn "adequaat". Er niet op een doodenkele uitzondering na niets prachtigs te bekennen, en alles wat daarvan is allang verkocht - het meeste is doodgewoon tot zeer schraal. Dit is dus de hetze.
    En de werkelijkheid is dit:
  'Er moet nu eindelijk meer aandacht komen voor die extreem hoge woonlasten van veel huurders', zegt Tweede Kamerlid Paulus Jansen (SP).

Al van vele jaren terug is het bekend (gegevens verloren gegaan) dat huurders gemiddeld een aanzien;lijk hoger percentage van hun inkomen kwijt zijn aan woonlasten dan kopers. Dankzij de koopsubsidie.
    En in een begeleidend tweede artikel wordt, vermoedelijk onbewust, een flink deel van de perfiditeit van het beleid onthuld (de Volkskrant, 25-04-2013, van verslaggeefster Yvonne Hofs):
  Huur extra omhoog bij 450 duizend huishoudens

Het percentage scheefhuurders in Nederland bedraagt ongeveer 27 procent. Ongeveer 450 duizend huurders zullen met ingang van juli een extra huurverhoging krijgen. Minister Stef Blok (Wonen) heeft dat dinsdag aan de Tweede Kamer geschreven. Blok baseert deze schatting op de inkomensgegevens van huurders die de Belastingdienst heeft verzameld. Elk huishouden met een inkomen hoger dan 33.614 euro dat een sociale huurwoning bewoont, moet op 1 juli in principe een extra huurverhoging krijgen. Het kabinet wil daarmee de doorstroming op de woningmarkt bevorderen. Als hun huur maar hard genoeg stijgt, zullen scheefhuurders op een gegeven moment naar een koopwoning verhuizen, hoopt het.    ...

Natuurlijk zullen mensen bij gelijke kosten van huur- en koopwoning niet verhuizen. Verhuizen kost ook geld. En is vervelde voor de meeste mensen. Je moet ook uit je eigen vertrouwde buurt. Wat dus nodig is om mensen uit hun huidige huurwoning te krijgen, is deze aanzienlijk duurder te maken dan een overeenkomstige koopwoning.
    Dat is dus het ultieme doel van het beleid: huurders uit hun huis jagen door hun huur onevenredig hoog te maken. Een pestbeleid. Een treiterbeleid. Een deportatiebeleid. Een beleid dat indien het over illegalen, asielzoekers of immigranten zou gaan, vergeleken zou worden met de Tweede Wereldoorlog en de holocaust: "De Joden zijn ook uit hun huizen gejaagd ..."

Bevestiging van de schattingen omtrent de huurverhogingen (de Volkskrant, 17-05-2013, van verslaggever Jeroen Trommelen):
  Waarborgfonds: minder nieuwbouw en hogere huur

Het aantal nieuwe huurwoningen zal de komende vijf jaar dalen naar minder dan 12 duizend huizen per jaar. Dat is nog maar 40 procent van het aantal dat vorig jaar werd gebouwd. De gemiddelde maandhuur stijgt in deze periode van 441 naar 543 euro, een toename van ruim 23 procent. .
    Dat stelt het Waarborgfonds Sociale Woningbouw (WSW) in een analyse van de meerjarenprognoses van 370 woningbouwcorporaties voor de periode tot 2017. De effecten zijn grotendeels het gevolg van de nieuwe verplichtingen voor woningbouwcorporaties in het regeerakkoord ...

En dat zijn gemiddeldes over alle woningen. Trek hier vanaf alle huurders die op huursubsidieniveau zitten (die kunnen nooit meer gaan betalen), dan zit je dicht bij de verhoging voor de rest met een derde en meer, over deze periode. Met meer in aantocht erna.

Het komt natuurlijk niet van Volkskrant-journalisten, maar hier is weer wat gezond verstand (de Volkskrant, 21-05-2013, door Rik Smits, publicist):
  Red de woningmarkt, bouw huurhuizen

Om te voorkomen dat de huizenprijzen ooit weer exploderen, moet de koper ook fatsoenlijk kunnen huren. Nu wordt hem die keuzevrijheid onthouden.


'Si vis pacem, para bellum', zeiden de oude Romeinen: wil je vrede, bereid je dan voor op de oorlog. Omdat de Romeinen weinig anders dan oorlog kenden, kunnen we die wijsheid heel goed vertalen met: kijk eens verder dan je neus lang is. Bijvoorbeeld op de woningmarkt, want met het rapport van de commissie-Verhoeven schieten we nog geen neuslengte op: de huizenprijzen zijn geëxplodeerd - dat wisten we al; iedereen rekende zich rijk - ouwe koek; er werd waanzinkrediet gevraagd en gegeven - gaap; gemeenten en vastgoedwereld speelden een semi-frauduleus piramidespel op kosten ieder ander - what else is new? En als klap op de vuurpijl: iedereen deed mee en profiteerde, dus iedereen heeft schuld.
    Dat laatste is niet waar, de miljoenen huurders die nu mee opdraaien voor de ontstane schade treft bijvoorbeeld geen enkele blaam. Maar zo'n leugen is wel zo veilig, want als iedereen schuld heeft, wordt niemand ter verantwoording geroepen. ...

En de Volkskrant en de rest van de media vormden het middel waardoor de leugenaars hun leugens konden verspreiden, en hebben hun eigen leugens bijgedragen. Het is vele erger dan welke fraude van welke wetenschapper, waar ze met volle bladen over berichten, dan ook. Diel hele media zijn een stinkende bende. Een Augias-stal.
    Maar Smits heeft dus een echt goed idee:
  ... wil je een gezonde koophuizenmarkt, bouw dan heel veel goede huurhuizen. Dat lijkt paradoxaal, maar is het niet. Neoliberalen hadden en hebben op één punt een ijzeren gelijk: een markt kan alleen goed functioneren bij keuzevrijheid voor de consument. Ze vergeten alleen gemakshalve vaak dat het essentieel is dat tot die vrijheid ook de keuze behoort om van aankoop af te zien. Niet aanschaffen is het veiligheidsventiel dat voorkomt dat er prijzenbubbels ontstaan.
    Bij zoiets als doodgewoon brood werkt dat prima. Wordt de ene bakker te duur, dan gaan we naar een andere, en worden ze allemaal te duur, dan eten we een tijdje brioche. Of pap of desnoods nasi. Dat zal de prijsopdrijvers leren! Maar wonen moet, daar kun je zelfs niet tijdelijk van afzien. Wel van kópen.
    Het onontbeerlijke stabiliserende overdrukventiel van de huizenkoopmarkt is daarom een ruime, kwalitatief concurrerende huurmarkt. Maar daar is willens en wetens niet in voorzien: goedschiks of kwaadschiks, mensen móéten kopen. Dat is de vijftig jaar oude, steeds fanatieker gevoerde Haagse huizenjihad die alle huidige ellende veroorzaakt heeft.
    Maar is zo'n huurmarkt haalbaar? Kun je op een rendabele manier moderne, goede betaalbare huurhuizen voor de middenklasse bouwen? Het lijkt van wel.
    Bouwers stellen dat ze met moderne middelen en technieken al voor 90 duizend euro een redelijk huis neer kunnen zetten. Laten we niet krenterig doen en daar, inclusief iets voor grond (in een appartementencomplex hoeft dat maar weinig te zijn) voor een aardige niet te grote middenklasser bijvoorbeeld 200 duizend euro van maken. Dat geld financieren we voor nog eens datzelfde bedrag over dertig jaar. Reken over het totaal 15 procent voor beheer en onderhoud, en stel dat we als verhuurder precies als een gewone koper aan het eind van de rit het huis vrij in bezit willen hebben.
    Vanaf dat moment is elke cent die het huis nog opbrengt door verhuur of verkoop vrijwel pure winst. Die situatie bereiken we als de huurder in die dertig jaar de gemaakte kosten van verwerving en onderhoud betaalt, ofwel het verschil tussen de gemaakte kosten en de waarde van het huis. In dit geval is dat in totaal 260 duizend euro, wat zegge en schrijven neerkomt op een huur van 722 euro in de maand.

Dat gaat er nooit, never, niet van komen, want dit is corporatisme. Communisme .

En het wordt steeds erger (de Volkskrant, 09-08-2013, van verslaggeefster Yvonne Hofs):
  Inflatie op hoogste punt in vijf jaar

De extra huurverhoging van gemiddeld 4,5 procent, die boven op andere lastenverzwaringen komt, heeft het prijspeil duidelijk opgejaagd. Spaarders zien hun vermogen eroderen.


De inflatie in Nederland is in juli opgelopen tot 3,1 procent, het hoogste niveau in bijna vijf jaar. De stijging is voornamelijk het gevolg van de inkomensafhankelijke huurverhoging. Door die kabinetsmaatregel zijn de woonlasten vorige maand veel sterker gestegen dan normaal. ...

Nu wordt het ook nog voorgesteld alsof Nederland collectief last heeft van de verzwaring van de lasten van de huurders. Je zou wensen dat de huizen van degenen die hiervoor verantwoordelijk zijn en er op deze manier over berichten, collectief spontaan ontbrandden ...

Het onderwerp van het volgende artikel is de vergroening van de energievoorziening, middels een "Engergieakkoord". het onderwerp is dus niet de woningmarkt. Misschien daarom is journalist Michael Persson, gespecialiseerd in energie en milieuzaken, niet op zijn hoede (de Volkskrant, 30-08-2013, door Michael Persson):
  Harde afspraken die misschien toch net iets anders kunnen

Het morrelen aan het Energieakkoord is begonnen. Maarten van Poelgeest, voorvechter van klimaatvriendelijker steden, plaatst alvast drie kanttekeningen.

Een vloedgolf aan enthousiaste reacties volgde deze week op een droom die min of meer werkelijkheid is geworden: Nederland heeft een Energieakkoord. ...
    In de Tweede Kamer is de meerderheid min of meer gegarandeerd, maar in de Eerste Kamer moet het kabinet delen van de oppositie zien mee te krijgen.
    En dus is het morrelen begonnen. Er zijn zeker kanttekeningen te plaatsen bij het akkoord, zegt Maarten van Poelgeest, wethouder ruimtelijke ordening, klimaat en energie in Amsterdam, al jaren voorvechter van klimaatvriendelijker steden.
    Drie zaken zitten hem dwars.

1. De 400 miljoen voor isolatie van huurwoningen.
'Dat geld komt er alleen als er ook een woonakkoord komt. Dat voelt als chantage. Kijk, het Rijk en woningcorporaties lijken de huurder te willen laten opdraaien voor de nieuwe verhuurdersheffing. ...' ...

Humor ... dat 'lijken'. Maar toch is het de eerste keer, voor wat betreft deze redactie, dat door een lid van de oligarchie wordt erkend dat het de huurders zijn die moeten gaan betalen.

Hier komen weer de gewoonlijke leugens (de Volkskrant, 31-08-2013, van verslaggeefster Yvonne Hofs):
  Akkoord over verhuurdersheffing

Corporaties doen knieval


De Nederlandse woningcorporaties staken hun verzet tegen de gehate verhuurdersheffing. Minister Blok van Wonen heeft daarover een akkoord bereikt met corporatiekoepel Aedes. .
    Dat de corporaties in de gehate heffing berusten, is verrassend. ...

Volkomen onjuist het is precies het tegenovergestelde: het was verrassend dat de corporatie verzet boden, want de corporaties betalen niets. Ze halen gewoon meer huur op, want huurders hebben niets te vertellen en niets in te brengen. En ze zitten vast aan hun huis volgens het gezegde: "Zo vast als een huis". vermdoelijki voleden ze zich gewoon gepasseerd.
  Aedes-voorzitter Marc Calon zegt in een toelichting dat de corporaties 'hun knopen hebben geteld'.

De politici en overige oligarchen hebben ze ingefluisterd dat de totaal niets te verliezen hadden.
  In ruil voor hun berusting heeft minister Blok de corporaties een aantal concessies gedaan. Volgens zijn oorspronkelijke plan moesten zij hun maatschappelijke taken (o.a. de bouw en het beheer van sociale huurwoningen) juridisch afsplitsen van hun commerciële activiteiten. Dit om te voorkomen dat de corporaties opnieuw riskante vastgoedavonturen zouden financieren met door de overheid gegarandeerd geld.
    Deze Chinese muur tussen maatschappelijke en commerciële activiteiten komt er niet, blijkt uit de afspraken die nu op papier staan. ...

Oftewel: ze mogen doorgaan met hun schandalig verliesgevende projecten die ze doen omdat ze zonodig "mooie projecten" willen doen. Ehrgeiz.
  Met hun kniebuiging hebben de corporaties bovendien de 400 miljoen euro subsidie uit het Energieakkoord veiliggesteld, bestemd voor het energiezuinig maken van huurwoningen. Voorwaarde voor het verkrijgen van die subsidie was dat Aedes een akkoord zou sluiten met Blok.

Heel ouwe truc: een eenmalig snoepje om de eeuwigdurende azijnstroom te verzachten.

En hier wie nu in feite de knieval doet (de Volkskrant, 21-09-2013, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Woningcorporaties in opstand tegen Aedes

Een groeiende groep woningcorporaties verzet zich tegen de eigen koepelorganisatie Aedes. Zij hebben grote bezwaren tegen het 'conceptakkoord' dat Aedes heeft gesloten met woningmarktminister Stef Blok. .
    Vooral de grote huurverhogingen die zij moeten opleggen, stuiten de corporaties tegen de borst. 'Het is een deal van systemen en niet van mensen', schrijft de Waalwijkse corporatiedirecteur Roel van Gurp. Op 3 oktober, tijdens het Aedes-congres, stemt hij tegen het akkoord. 'En met mij veel collega-corporatiedirecteuren.'
    In een breed gesteunde motie roepen vier andere woningcorporaties het Aedes-bestuur op om betere afspraken te maken, onder andere over de betaalbaarheid van sociale huurwoningen.
    Eind augustus sloot Aedes-voorzitter Marc Calon, bijgestaan door enkele individuele corporatiedirecteuren, een 'conceptakkoord' met het kabinet. Steen des aanstoots is nu de belofte het verzet te staken tegen de 'verhuurdersheffing' van 1,7 miljard euro en de voorwaarde dat de huurinkomsten hoog genoeg zijn om de heffing te kunnen betalen.    ...

Een identiek situatie als met de vakbond: de topman wenst goede verhoudingen met zijn mede-oligarchen, en verkwanselt de belangen van de achterban. Om te dopen tot het "Agnes Jongerius"-syndroom uitleg of detail .

De volksvijanden bij de Volkskrant voelen nattigheid, en porberen de opstandige corporaties op andere gedachten te brengen (de Volkskrant, 26-09-2013, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  'We moeten de huren te veel verhogen'

De heffing op de corporaties dreigt veel lagere inkomens hard te raken, voorspelt Hedy van den Berk.


Tussentitel: We moeten de huren tot 2020 maximaal verhogen als er niets gebeurt

Wanneer ze 'ja' zegt, laat zij haar huurders in de steek. Maar tegen het 'conceptakkoord' stemmen dat koepelorganisatie Aedes een maand geleden sloot met het kabinet? Nee, dat kan ze ook niet.
    'Een duivels dilemma', zegt directeur Hedy van den Berk (50) van de Rotterdamse woningcorporatie Havensteder over de stemming op het Aedes-congres van 3 oktober. Het congres is speciaal ingelast zodat de leden zich kunnen uitspreken over de deal waarin Aedes instemt met de verfoeide 'verhuurdersheffing' die het kabinet de corporaties wil opleggen, en die oploopt tot 1,7 miljard euro in 2017.
    Binnen de sector zijn er veel meer directeuren die 'een knoop in hun maag krijgen' van de deal. In de hoop het akkoord toch nog acceptabel te maken, stelde Van den Berk daarom samen met drie collega-directeuren uit andere steden een motie op. Daarin wordt opgeroepen tot hardere afspraken over de betaalbaarheid en beschikbaarheid van sociale huurwoningen. Een week voor het congres heeft reeds een op de tien van de corporaties openlijk haar steun uitgesproken, samen goed voor meer dan 300 duizend woningen. Nog elk uur komen er nieuwe steunbetuigingen bij, zegt Van den Berk. Ook lokale huurdersorganisaties en wethouders tekenen mee.

Een volkomen inadequate reactie op de massale diefstal gepleegd ten koste van de huurders. Geïnitieerd door de politiek
  Wat is er mis met de deal?

En dus gesteund door de Volkskrant.
  ... het akkoord .. Daarin wordt namelijk gezegd dat de corporaties instemmen met de 'verhuurdersheffing' van 1,7 miljard euro, 'zolang de potentiële huuropbrengst in stand blijft'. Kortom: we moeten de huren wel maximaal blijven verhogen. Ruim boven de inflatie.
    'Om even de situatie bij Havensteder te schetsen: wij hebben 45 duizend woningen en 1.500 huurders in de schuldhulpverlening. 3 procent, is heel erg veel. Als wij die huurverhogingen doorzetten moeten onze huurders binnen een paar jaar 100 euro per maand extra gaan betalen. En dat is niet alleen in Rotterdam een groot probleem, maar in veel meer gebieden in Nederland.'

Sinds de verhuurdersheffing op tafel ligt, komen corporaties met dit soort cijfers. Ook leggen zij veel bouwprojecten stil. In de Tweede Kamer wordt dat ervaren als dreigen. Kijk eerst eens naar jullie eigen bedrijfskosten, zeggen politici.

Afgekort: als de politici en de Volkskrant geconfronteerd worden met de feitelijkheden van hun massale roofactie, ervaren ze een gevoel van bedreiging.
  Hoe dan ook is de reputatie van de woningcorporaties dramatisch. Als zij dit akkoord afstemmen wordt dat er niet beter op.

Oftewel: omdat een deel van de corporaties disfunctioneert, door beleid ("verzelfstandiging") ingevoerd door de politiek, is dat een reden om de huurders te bestelen.
  Aedes-voorzitter Marc Calon is nu zelfs zo bang voor de huurders dat hij het voorstel van de Volkskrant weigert om in de krant met de directeur van de Woonbond in debat te gaan over het akkoord.
'Dat zou een prachtig duo-interview zijn. Maar ik kan mij wel voorstellen dat hij het weigert, want met deze deal heeft hij natuurlijk geen verhaal voor de huurders. Toch vind ik dat hij het met deze motie op zak alsnog zo snel mogelijk moet doen.'

Oftewel: de corporatiekoepel doet van harte mee aan de massale roofpartij.
     Als naar aanleiding van deze massale roofpartij er huizen van daders in de brand worden gestoken, zullen velen dit lachend aanschouwen. Dit is mogelijk de oorzaak van het gevoel van bedreiging dat politici en de Volkskrant ervaren.

En natuurlijk is de afloop deze (de Volkskrant, 04-10-2013, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Voorzitter Aedes moet wel betere garanties binnenslepen voor betaalbare huurwoningen

Corporaties toch achter heffing


Een meerderheid van de vierhonderd Nederlandse woningcorporaties heeft donderdag met grote tegenzin haar steun uitgesproken voor het akkoord dat hun koepelorganisatie Aedes heeft gesloten met het kabinet.
    Het akkoord werd donderdag tijdens een speciaal ingelast congres in de Utrechtse Jaarbeurs met een tweederde meerderheid door de corporaties goedgekeurd. Voor het kabinet is dat een opsteker. In de deal beloven de woningcorporaties namelijk hun verzet tegen de zogenaamde verhuurdersheffing te staken. Daarmee is die omstreden heffing zo goed als zeker politiek veiliggesteld.    ...

Let weer op de gore propagandaleugens van de Volkskrant: 'de zogenaamde verhuurdersheffing'. Dit is natuurlijk de "huurdersheffing", want de corporaties betalen niets. Absoluut niets. Dat geven zelfs de corporaties toe:
  ... zij kunnen de heffing van 1,7 miljard euro alleen opbrengen als zij de komende jaren hun huren stevig optrekken.

En die eerste kopregel is natuurlijk een volstrekte wassen neus.
    En gunst, wat een verrassing: huurverhogingen leiden tot hoge huren (de Volkskrant, 14-10-2013, van verslaggever Peter de Graaf):
  Woonlasten te hoog voor steeds meer huurders

Tussentitel: 'De best lopende bank in Den Bosch is de voedselbank'

De woonlasten worden voor steeds meer huurders onbetaalbaar. Dat blijkt uit onderzoek van de gemeente Den Bosch, die alarm slaat over de penibele financiële positie van de laagste inkomensgroepen in heel Nederland. .
    Uit het onderzoek van bureau RIGO blijkt dat ruim een kwart (26 procent) van de Bossche huurders dit jaar veel meer geld kwijt is aan huur- en energiekosten dan volgens de Nibud-normen verantwoord is. Bij ongewijzigd beleid kan dit aandeel zelfs stijgen tot 37 procent in 2018.
    Wethouder Jeroen Weyers vindt de uitkomsten van het onderzoek, dat dinsdag wordt gepresenteerd, verontrustend en zelfs 'alarmerend'. Hij vindt de Vereniging Nederlandse Gemeenten aan zijn zijde. Steeds meer mensen zakken door de armoedegrens als gevolg van de stijgende woonlasten. Dat geldt volgens hem niet alleen voor Den Bosch, maar voor huurders in het hele land. 'Het is ondenkbaar dat het hier uitsluitend om een lokale ontwikkeling gaat. Ook in andere steden speelt dit', meent Weyers.
    In 2010 had al 21 procent van de huurders een 'te hoge woonquote'. Sindsdien is de situatie alleen maar verslechterd, als gevolg van de stijgende werkloosheid, dalende koopkracht, huurverhogingen, bezuinigingen op de huurtoeslag en stijgende energieprijzen. Steeds meer mensen kunnen financieel de touwtjes niet meer aan elkaar knopen en betalen meer dan 50 procent van hun inkomen aan woonlasten.
    'De financiële positie van een omvangrijke groep inwoners staat onder onaanvaardbare druk en is eigenlijk onhoudbaar', aldus Weyers. 'Er moeten met urgentie maatregelen worden genomen, zowel lokaal als nationaal. Woonlasten zijn, naast een laag inkomen, de belangrijkste oorzaak van armoede.'
    De cijfers tonen een trend die overeenkomt met eerdere onderzoeken. Zo becijferde RIGO voor de Woonbond dat 700 duizend huurders in Nederland te hoge woonlasten hebben. Onderzoeken van de universiteiten van Delft en Amsterdam geven eenzelfde beeld.    ...

Maar denk nu niet dat dit bericht erg opviel - de verdeling van de paar procenten achteruitgang in de middenklassen vindt de Volkskrant veel meer van belang dat de tientallen procenten achteruitgang voor de lagere klassen, zie onder:

"Ja, maar we hadden echt niet door dat huurverhogingen zouden leiden tot te hoge huren", stamelden de oligarchen op weg naar het schavot ...

Ophef in de politiek! (En de krant) Er zijn burgers benadeeld (de Volkskrant, 03-01-2014, van verslaggever Robert Giebels):
  Hogere heffing eigen woning verrast Kamer

De oppositie in de Tweede Kamer spreekt van een stiekeme lastenverzwaring van 100 euro per jaar. Coalitiepartij VVD stelt vast dat 'we met zijn allen niet hebben opgelet'. Hoe dan ook: het eigenwoningforfait gaat dit jaar voor bijna alle huiseigenaren van 0,6 procent naar 0,7. .
    Elk jaar verandert dat percentage. Het drukt de fictieve opbrengst uit die een eigen woning zou opleveren als zij zou worden verhuurd. Over dat fictieve inkomen moet belasting worden betaald. ... nu gaat het met 17 procent omhoog en dat is ruim genoeg voor CDA'er Pieter Omtzigt voor het stellen van Kamervragen.
    Omtzigt claimt ...
    In een zogenoemd Eindejaarspersbericht 2013 ...
    In 2013 kwam dat percentage op ...

Verschrikkelijk dus. Dat gaat die zielige kopers een rib uit het lijf kosten. Daarmee vergeleken zijn die huurders natuurlijk nog goed af. Hier is die rib:
  Betaalt de woningbezitter 42 procent belasting, dan gaat hij er 105 euro op achteruit.

En dat is wel circa 9 hele euri per maand. Die huurders die er per maand 200 euro op achteruit gaan, en dan nog klagen, zijn dus gewoon maar zielige jankers. Gelukig hebben de kopers de steun van de kopers werkende bij de Volkskrant, in hun streven om hun lot te verzachten.

Peter de Waard is op de economie-redactie bij de Volkskrant de minst ernstige neoliberaal. Hier is een signaal omtrent de rest (de Volkskrant, 05-02-2014, rubriek De kwestie, door Peter de Waard):
  Mogen huurders nu lachen?

Waarom zouden de huurders mogen lachen? Wordt er nu eindelijk iets gedaan aan de gore uitbuiting door de kopers in de bestuurlijke elite en de media? Het zou een wonder zijn - en het is dan ook niet waar:
  De NOS meldde maandag op basis van gegevens van het Kadaster dat in 2013 juist 'één op de vijf woningen met verlies is verkocht'. In totaal ging het daarbij om 17.913 stuks. Op de televisie werden ook nog foto's getoond van de huizen die de grootste verliezen voor de eigenaren hadden opgeleverd.

Een drama dus, volgens de NOS. Even dus dit vergetende:
  Vier van de vijf huiseigenaren hebben vorig jaar met de verkoop van hun woning nog winst gemaakt. Soms een kleine winst, soms een forse. Maar 80 procent van de Nederlanders verdient blijkbaar nog geld met de huizenhandel.

En voorheen was het dit:
  Tussen 1985 en 2010 - ongeveer 25 jaar - stegen de huizenprijzen bijna onafgebroken. In die tijd verdiende niet, zoals nu, 80 procent geld met het verkopen van de woning, maar 100 procent. Het was een gouden handel ...

Het was geen handel, maar subsidie door de rest van de burgers via de hypotheekrentefatrek - oftewel, de vestzak-broekzak gevalle eruit halende, subsidiet door de huurders.
  Het was een gouden handel die zelden de media haalde ...

Omdat die zelf meeprofiteerde.
  ... maar wel tot groeiende ongelijkheid leidde tussen een bezittende klasse van huiseigenaren die hun vermogen zagen toenemen en een bezitloze klasse van huurders.

En dan nog in de voorlaatste alinea dit durven schrijven:
  Nu lachen huurders een keer en klagen huizenbezitters ach en wee.

Waarop de gore graaiers, sorry, neoliberalen, in de redactie het prompt in de kop zetten.
    Deze redactie was niet de enige die het opvie (de Volkskrant, 06-02-2014, ingezonden brief van Nico van Apeldoorn, Amsterdam):
  Huurder opnieuw de dupe

Goed dat Peter de Waard erop wijst dat die zielige huiseigenaren die nu wat verlies op hun huis lijden in feite speculanten zijn en voor het grootste deel enorme winsten hebben gemaakt (Economie, 5 februari). Ze zijn daarbij ook nog geholpen met uit belastinggeld betaalde hypotheekrenteaftrek en hypotheekgaranties.
    Inderdaad zou het de huurder - zo lang beschouwd als 'domme dief van zijn eigen portemonnee' - nu niet misstaan een beetje te lachen uit leedvermaak. Ware het niet dat die huurder, door de idiote prijsopdrijving en de speculanten-ideologie van 'marktwerking' op de huizenmarkt, intussen enorme huurstijgingen voor zijn kiezen heeft gekregen.
    Verhuizen is voor de huurder geen optie meer. Als ik mijn zeer bescheiden huurwoning zou verlaten om te verhuizen naar exact dezelfde leeggekomen woning van mijn buren dan zou mijn huur meer dan verdubbelen. Van 425 naar 880 euro. Als ik de pech heb dat woningbouwvereniging of gemeente besluit mijn woning te slopen of ingrijpend te renoveren en ik gedwongen moet vertrekken, zit er maar één ding op: verhuizen naar Oost-Groningen. Maar daar schijnt weinig werk te zijn.
    Kortom: terwijl de huiseigenaar maar een beperkt verlies lijdt, is de huurder opnieuw de dupe. Vreemd dat daar bij de politiek en in de media veel minder aandacht voor is dan voor het leed van de huiseigenaren. Zou dat kunnen komen doordat bijna alle politici en journalisten huiseigenaar zijn?

Hoe kan de goede man dat denken...? Het zijn toch allemaal kwaliteitsjournalisten bij de Volkskrant die doen aan kwaliteitsjournalistiek, dat wil zeggen: volkomen neutraal en volkomen gespeend van enig gevoel van eigenbelang in het berichtgeving ...

Hoera! De Volkskrant heeft wat ontdekt: de huren gaan sterk omhoog - eerst het bericht, pagina (de Volkskrant, 17-03-2014, van verslaggevers Tjerk Gualthérie van Weezel en Charlotte Huisman):
  Sociale huurwoningen fors duurder geworden

Tussentitel: Huisuitzettingen nemen in aantal toe, meestal is huurschuld de reden

Sociale huurwoningen in Utrecht en Amsterdam zijn voor nieuwe huurders het afgelopen jaar gemiddeld ruim 100 euro duurder geworden. De vrijgekomen woningen zijn daardoor steeds vaker onbetaalbaar voor de laagste inkomens. Het aantal huisuitzettingen door huurschulden is toegenomen. .
    Dat blijkt uit een rondgang langs de corporaties in de twee grote steden en uit recente cijfers van Aedes, de vereniging van woningcorporaties. De huur wordt in de dure woningmarktgebieden meer dan 100 euro opgetrokken als een nieuwe verhuurder de woning betrekt; in veel gevallen tot net onder de sociale huurgrens (699 euro).
    De woningcorporaties zeggen zich hiertoe gedwongen te voelen. Zij hebben het geld nodig om de extra belasting te betalen die zij krijgen opgelegd door het Rijk, de verhuurdersheffing.
    In Amsterdam Utrecht en andere dure woningmarkten zoals Den Bosch en Haarlem zijn de stijgingen extra hoog. Meer dan eenderde van de nieuwe huurders in Utrecht betaalt meer huur dan volgens budgetinstituut Nibud verantwoord is.
    Uit cijfers van Aedes blijkt dat het aantal huisuitzettingen vorig jaar is toegenomen. Ten opzichte van een jaar eerder steeg het met 8 procent tot 6.980. In negen van de tien gevallen is een huurschuld de reden voor het ontruimen van de woning.    ...
    .. .De heffing die het VVD-PvdA-kabinet de corporaties met steun van ChristenUnie, SGP en D66 oplegt, loopt op tot 1,7 miljard euro in 2017.    ...

Al een totale revolutie in de berichtgeving. maar nu komt het:
  Deze belasting wordt grotendeels opgebracht door de huurders

Hoe is het mogelijk ...Hoe kan dat nou: Het was toch ene verhuurdersheffing? Dus de verhuurders zouden moeten betalen. En nu blijkt dat de huurders te zijn ...
    Met welk sarcasme je nog geen reactie op weg bent om de schandaligheid van het voorgaande te beschrijven.
    Goed, verder met de berichtgeving. Dit keer was er wel aandacht voor wat het betekent voor de huurders (de Volkskrant, 17-03-2014, door Charlotte Huisman en Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Bijstandsmoeder, huur 689,86 euro

Woningcorporaties verhogen de huurprijs van sociale huurwoningen fors. Wat dat betekent en hoe dat komt, vertellen een bijstandsmoeder en een corporatiedirecteur.


Tussentitel: Ik kan niet weg, vanwege n de zorg door de mensen om mij heen - Elisabeth de Groot
Eenderde van onze huurders zit nu boven de Nibud-grens


Elisabeth de Groot (57) betrok vorig jaar met haar 17-jarige zoon een eengezinswoning in Bilthoven van corporatie SSW. Ze laat de acceptgiro zien: voor het nieuwbouwhuis met tuin met een woonoppervlakte van 84 vierkante meter betaalt zij 689,86 per maand. 'Dat kan ik niet betalen van mijn bijstandsuitkering, ook niet met huursubsidie', zegt ze. Ze loopt bij de Voedselbank. Maandelijks komt ze 300 euro tekort. 'Mijn ongelooflijk lieve vrienden betalen soms de huur.'    ...

Dit soort verhalen waren er veel meer. Waar het kopers betrof. Nu dan eentje over huurders. Die veel zwaarder geraakt worden dan die kopers.Gemiddeld.
    Ook, de berichten. Vooruitgang. Maar er was ook commentaar (de Volkskrant, 18-03-2014, hoofdredactioneel commentaar, door Xander van Uffelen):
  Hogere huren

De recente huurverhoging voor nieuwe huurders in Amsterdam en Utrecht is volgens verwachting. ...

Je voelt het al ... Dit gaat de helemaal verkeerde kant op.
  De huurverhoging is op zichzelf geen reden voor onrust

Nee, een subsidieverlaging voor de kopers... Dat is reden voor onrust.
  ... maar een signaal dat de huizenmarkt enigszins aan het normaliseren is.

Normaal zijnde; de kopers worden zwaar gesubsidieerd door de staat, en de huurders betalen die subsidie.
  De woningmarkt in Nederland was tot nog toe ernstig verstoord door de mengeling van subsidie voor huurders en kopers

Vuile gore leugenaar. De corporaties krijgen geen subsidie sinds de bruteringsoperatie, en slechts de armste individuele huurders krijgen een beetje om hun hoofd boven water te houden maar dat lukt steeds minder.
    Vuil gajus ben je, Van Uffelen - bij jouw executie zullen vele mensen staan juichen, waaronder deze redactie. En moge je gezelschap hebben van je mede neo-nazi-neoliberalen, de ergste zijnde Kalshoven, Troost, Sitalsing, Hofs, en nog een veel langere rij uit de rest van de media, en nog veel meer elders in de maatschappij.
    En oh ja, om te bewijzen dat deze woorden niet overdreven zijn (de redactie had dit natuurlijk al gelezen):
  Tussentitel: Bouw sociale huurwoningen buiten het centrum

Deportatie.
    En met mooie taal kan je in ieder geval niet alle gewone burgers besodemieteren (De Volkskrant, 20-03-2014, ingezonden brief van Lies Smeets, Rotterdam
  Terug naar getto's?

Naar aanleiding van uw Commentaar over hogere huren (18 maart) het volgende. Ik woon in de Agniesebuurt bij het centrum in Rotterdam. Door de huuracties in de jaren zeventig zijn daar mooie en betaalbare woningen gekomen. Geen armoedige getto's meer, maar mooie woningen vlak bij het centrum. Echt emancipatie! Een dubbeltje woonde in een huis waar ook wel een kwartje in wilde wonen. Al die woningen worden nu in de verkoop gedaan. Weg gaan zo de resultaten van de stadsvernieuwing. Mensen met een inkomen onder de 22.000 euro moeten blijkbaar weer in getto's aan de rand van de stad gaan wonen waar niemand anders meer wil wonen. Goedkope grond voor tweederangsburgers! Is dit wat u bepleit? Zijn dit de wetten van de markt?

Dat zijn inderdaad de wetten van de markt, en dat is inderdaad de smerige mentaliteit van de genoemde lieden. Bij welke mentaliteit ook dit hoort (de Volkskrant, 20-03-2014, ingezonden brief van Brigitte Rem, Hengelo):
  Denigrerend

'Zij is nooit verder gekomen dan de broodafdeling van de supermarkt' (Economie, 18 maart). Hoe is het toch mogelijk dat mensen zich zo denigrerend uitlaten over werken in een supermarkt? Met veel plezier werk ik daar al bijna 20 jaar, op diverse afdelingen, momenteel bij de bedieningsafdeling vlees. Iedereen moet boodschappen doen en ik weet dat veel mensen daar een hekel aan hebben, maar laten we elkaar in onze waarde laten. Iedere bijdrage aan de samenleving is waardevol, van vuilnisman tot bankier.

Wat een gore smeerlappen, zijn het. Die Pol Pot had toch heel veel goed gezien.

Op het moment van het schrijven van deze toevoeging, juli 2014, is de parlementaire enquête over de corporaties aan de gang - zeg maar de misstanden bij Vestia en andere. natuurlijk met veel commentaar over incompetente en sjoemelende directeuren. En opmerkingen over mogelijke verbeteringen in het toezicht. Maar dit was daar natuurlijk niet bij (de Volkskrant, 03-07-2014, ingezonden brief van Henk Oosterhuis, Beekbergen):
  Hoorzittingen corporaties

Tijdens de hoorzittingen wordt de schuld van uit de rails lopen van de corporaties veelal verweten aan anderen. Naar mijn mening is in eerste instantie de Tweede Kamer schuldig. De Kamer is immers destijds akkoord gegaan met het voorstel van minister Heerma ( CDA) - daarvoor in Amsterdam wethouder Economische Zaken - om de woningcorporaties te verzelfstandigen. Waarom was dat nodig? Sinds de Woningwet van 100 jaar geleden hadden die corporaties - toen nog woningbouwverenigingen genoemd - als bouwers en exploitanten van sociale huurwoningen voortreffelijk gefunctioneerd.

Stel je voor ... Invloed teruggeven aan dat ordinaire gewone volk dat voor Nederland is, en tegen immigratie en tegen Europa, enzovoort. Als we dat gaan doen, als bestuurlijke en elitaire klasse, maken ze het ons als bestuurlijke en elitaire en media-klasse ook nog onmogelijk op hen te parasiteren ...

En het volgende ontgaat ze natuurlijk ook helemaal (de Volkskrant, 03-07-2014, van verslaggever Robert Giebels):
  Reportage | Misstanden woningcorporaties

Het knalt tussen Vogelaar en Bos

Het drama met het ss Rotterdam van corporatie Woonbron was het politieke einde van minister Ella Vogelaar. Vicepremier Wouter Bos wilde gewoon af van 'een lastige tante', zegt zij nu.


...    Bos schilderde een uurtje eerder Vogelaar af als een incompetente bewindsvrouw die gemene zaak maakte met corporaties die het regeringsbeleid saboteerden. Keer op keer moesten ambtenaren van Bos' ministerie van Financiën Vogelaar helpen de schade te herstellen als ze weer eens ongedekte afspraken met de sector had gemaakt, zo schetste Bos. ...
     ... Bos' belofte dat ze kon beschikken over een flink budget om de wijken leefbaar te maken, 'bleek niet te kloppen', zei Vogelaar gisteren. Sterker: de corporaties kregen een heffing van 3 miljard euro in vier jaar, maar dat geld 'ging naar de schatkist' in plaats van de wijken. ...

Kijk, daar komt de aap uit de mouw waar de Volkskrant verder helemaal niet op ingaat: Bos wilde de huurders een poot uitrukken. En die Vogelaar ook, zij het wat minder:
  Vogelaar verscheen voor die commissie om te vertellen hoe ze 20 maanden lang zonder geld en steun van Bos had geprobeerd woningcorporaties mee te laten betalen aan de verbetering van achterstandswijken.

De corporaties hebben helemaal niet mee te betalen aan het verbeteren van achterstanden in wijken, want dat is de taak van de overheid: iets doen aan achterstanden. dat is namelijk een sociale taak, en sociale taken liggen bij de overheid. Sociale taken liggen niet bij huurders. Door sociale taken bij de corporaties te leggen, leg je sociale taken bij de huurders. En niet bij de kopers. Mensen als Bos en Vogelaar zelf. Oftewel: ook dit beleid is je reinste bestuurlijk parasitisme. Het verschil van mening tussen bos en Vogelaar was alleen in de mate van parasitisme: Bos is een nog vele erger parasiet dan Vogelaar (die het misschien niet eens beseft heeft, zo neoliberaal is deze maatschappij).
    Overigens heeft Bos het eigenlijk ook allemaal expliciet gezegd: zijn grootste verdienste bij het tot stand komen van dit kabinet vond hij het binnenhalen van een generaal pardon - nog zo'n 50 duizend immigranten erbij. Een puur neoliberaal en joods-nomadistische ideaal: immigranten erbij. Die immigranten maken vervolgens de wijken van de lagerbetaalden zwak, en de verbetering daarvan dat mogen die lagerbetaalden dan vervolgens zelf gaan opbrengen. Een gotspe van de gigantische soort. Niveau Shylock uitleg of detail en dan erger.

Het neoliberale gif dringt steeds verder door (de Volkskrant, 24-07-2014, door Yvonne Hofs):
  Steeds meer huurders in geldnood

In meer dan een half miljoen Nederlandse huishoudens komt niet genoeg geld binnen om de maandelijkse woonlasten en de dagelijkse uitgaven te betalen. Dit aantal is tussen 2002 en 2012 verdubbeld. De financiële nood onder huurders is veel sterker gestegen dan die onder eigenaar-bewoners.
    Dat concludeert het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) in een rapport dat vandaag verschijnt. In 2012 liepen 510 duizend huishoudens een hoog risico op huur- of hypotheekachterstanden, schrijft het PBL. Deze huishoudens zijn in principe meer kwijt aan onderdak, voedsel, kleding en energie dan hun netto besteedbaar inkomen toelaat.
    Dat steeds meer huishoudens moeite hebben hun woonlasten te betalen, is niet alleen het gevolg van huurverhogingen, stelt het PBL. Ook inkomensdalingen (door stijgende werkloosheid) en algemene prijsstijgingen (vooral van voedsel en energie) hebben hieraan bijgedragen.
    De nood onder huurders is veel hoger dan die onder huiseigenaren. Van de huishoudens die financieel in de knel zitten, zijn er 384 duizend huurder en 126 duizend huiseigenaar. Dat komt overeen met 13 procent van de huurders en minder dan 3 procent van de huiseigenaren. Het aandeel eigenaar-bewoners met een hoog wanbetalingrisico is tussen 2002 en 2012 nauwelijks gestegen. Onder huurders steeg dat aandeel van 5 naar 13 procent.
    Volgens het PBL komt dit doordat huurders gemiddeld een lager inkomen hebben dan huiseigenaren. Daardoor raken zij bij tegenvallers, zoals werkloosheid of een scheiding, sneller in de financiële problemen. De economische neergang na 2008 heeft er bij huurders harder ingehakt dan bij kopers. Het onderzoeksinstituut wijst er ook op dat de 'passendheidstoets' in de sociale huursector, die huurders beschermde tegen te hoge woonlasten, in 2008 is afgeschaft.
    De betaalrisico's onder huurders zijn vooral gestegen in de allerlaagste inkomensgroepen die aan de onderkant van de huurmarkt zitten. Zij betaalden in 2012 maximaal 215,50 euro huur per maand, maar konden dat dus al nauwelijks opbrengen. In 2002 had nog maar 5 procent van de huishoudens met zo'n lage huur moeite de vaste lasten en de dagelijkse boodschappen te betalen. Tien jaar later was dat 22 procent.    ...

Het neoliberalisme van de geldfascisten en hun lakeien in de media is als de vleessnijderij van geldfascist Shylock uitleg of detail

Het disfunctioneren van de corporaties onder bestuur van de graaiende middenklasse is natuurlijk een mooie aanleiding om ze helemaal te privatiseren. Marcel van Dam ziet het ook aankomen (de Volkskrant, 31-07-2014, column door Marcel van Dam, socioloog):
  Knopen tellen

In de jaren tachtig begon de overheid zich terug te trekken als financier van de sociale woningbouw. Om die reden richtte de corporatiesector een waarborgfonds op, het WSW, dat woningcorporaties in de gelegenheid stelde op de kapitaalmarkt geld te lenen tegen een lagere rente door voor elkaar borg te staan. Dat bleek een goede zet toen op de golven van de neoliberale revolutie werd besloten de hele corporatiesector te verzelfstandigen en de financiering en subsidiering in één klap te beëindigen.     ...
    Bestuurders van corporaties moesten ondernemer worden, met toezicht achteraf van de overheid. Met de huizenprijzen steeg de waarde van het bezit van corporaties, en overheid en Tweede Kamer joegen de sector op steeds meer activiteiten buiten het strikte wonen te financieren. ...
    In de bezuinigingswoede had de politiek intussen ontdekt dat een verdere liberalisering van de woningmarkt en het verkleinen van de corporatiesector het mogelijk maakte de schatkist te spekken uit corporatievermogen. Door huren te verhogen en huurwoningen te verkopen. Mede gevoed door een aantal schandelijke incidenten was de tijd rijp om de corporatiesector op de schop te nemen. In die context werd een parlementaire enquête opgetuigd.
    Ik was vanaf eind jaren negentig tot 1 april 2009 voorzitter van de Raad van Commissarissen van het WSW en als zodanig werd ik ook verhoord. In het vertrouwelijke voorgesprek dat iedere getuige met de enquêtecommissie had, werd mij duidelijk dat de commissie tot de conclusie zou komen dat het falen van een beperkt aantal corporaties te wijten was aan systeemfouten van de hele sector. In de openbare verhoren bleek ongeveer iedereen, welke rol hij ook had gespeeld, medeverantwoordelijk te worden gehouden voor 'het verdampen van 2 miljard euro bij Vestia'. In dat kader werd het WSW gebombardeerd tot 'toezichthouder' van de sector. Zowel formeel als informeel is dat apekool. De wettelijke toezichthouder op een corporatie is de Raad van Toezicht en de minister van Volkshuisvesting is toezichthouder op de hele sector. In de hele regelgeving komt het WSW niet voor en het Waarborgfonds heeft ook geen enkele toezichthoudende bevoegdheid. Er is wel eens geopperd het WSW tot toezichthouder te maken, maar zowel het WSW zelf als de minister zag daar niets in.
    In de openbare verhoren werd vooral naar meningen gevraagd en omdat een mening nooit meinedig is, kon een getuige iedere mening ventileren die hem goed uitkwam. Ik was stomverbaasd over de getuigenis van Arnoud Boot, hoogleraar financiële markten, lid van de WRR en ook oud-lid van de Raad van Commissarissen van het WSW. Hij bleek plotseling het WSW als toezichthouder te zien, de hele sector zag hij eigenlijk als een grote systeemfout, corporaties moesten zich niet met leefbaarheid bezighouden en hun woningbezit kon wel met tweederde worden teruggebracht want corporatiewoningen horen er alleen te zijn voor laagbetaalden. Ik schat dat veel van zijn getuigenis straks terug te vinden zal zijn in de conclusies van de enquêtecommissie. De heer Boot is alvast gevraagd de Tweede Kamer te adviseren over de Novelle Herzieningswet Toegelaten Instellingen, waarin op die conclusies wordt vooruitgelopen.    ...

Het hele neoliberale scenario. Waarvan het begin was: zet de huurders uit het bestuur.

Een PvdA-er lanceert een onzinnig plan, maar dat leidt wel tot de constatering van de ongelijkheid van de verdeling van woonlasten (de Volkskrant, 05-11-2014, door Jacques Monasch, woordvoerder Wonen, PvdA-fractie Tweede Kamer):
  Laat huurders ook vermogen opbouwen

Met 'huursparen' vergroot je de invloed en versterk je de financiële zelfstandigheid van huurders.


Tussentitel: Dertig jaar huur betalen, levert de huurder nu niets op

De belangrijkste bron van vermogensongelijkheid in Nederland is de woningmarkt. ...

Niet waar, dat is de financiële markt, maar dit telt ook mee.
  Woningbezitters zullen door de nieuwe hypotheekregels binnen dertig jaar hun hypotheekschuld hebben afgelost. Hun huis is hun bezit, het is hun vermogen en het is lastenvrij. De huizenbezitter hoeft zich na dertig jaar alleen nog te bekommeren om energierekening en onderhoud.
    Huurders daarentegen betalen over dertig jaar nog altijd huur en hebben geen bezit. Dat is veelal geen vrije keuze. Het merendeel van de huurders komt niet in aanmerking voor een hypotheek en kan dus niet aflossen en vermogen opbouwen.
    Dat kan anders. ... door ook de vermogensopbouw van lagere inkomens te stimuleren. De PvdA werkt daarom aan een voorstel om via 'huursparen' vermogensopbouw voor huurders mogelijk te maken en zo de dreigende vermogensongelijkheid via de woningmarkt in te dammen.    ...
    De huurrekening kent net als bij de huizenbezitter een onderdeel 'rente en aflossing'. Van dat deel ziet de huurder niets terug, terwijl het voor huizenbezitters de bron is van vermogensopbouw. Dat is onrechtvaardig en onnodig.
    Door de rente en aflossing die de verhuurders, veelal corporaties, nu nog betalen voortaan op naam van de huurder in plaats van de corporatie te laten komen, bouwt de huurder net als de huizenbezitter vermogen op. Dat vermogen zou kunnen worden vastgelegd in certificaten uitgegeven door de corporaties. De corporaties worden zo een belangrijke bondgenoot in het verkleinen van de vermogensverschillen en dus het vergroten van het welzijn van hun huurders.
    Als houder van certificaten krijgt de huurder zeggenschap en invloed op het beleid van de corporatie. Huurders kunnen ervoor zorgen dat de huurrekening daalt en er meer financiële ruimte ontstaat voor de opbouw van vermogen. Een huurder met zeggenschap kan zorgen voor een andere, meer efficiënte huurrekening.

Een ondoenlijke zaak, want dan moet de corporatie voor iedere hurder apart een rekening gaan bijhouden. Op het ogenblik is het gebruikelijk bij corporaties om dat zlefs niet voor verschillende complexen te doen, ook als die onder verschillende hypotheekcontracten vallen. In de jaarrekening wordt alles op één grote hoop gegooid. En op die grote hoop wordt het beleid gebaseerd. Het gedane voorstel is de facto het opheffen van de corporatie, en de omvorming ervan tot een grote vereniging van eigenaren. Misschien wenselijk, maar niet binnen de huidige constructies en het huidige politieke klimaat.
    Maar er volgen een paar observaties:
  ... die huurrekening is vervuild. Corporaties werken met een jaarlijkse overhead die ook volgens de eigen brancheorganisatie bijna 1 miljard euro per jaar te hoog is. Dat is ongeveer 10 procent van de jaarlijkse huuropbrengst van de corporaties in Nederland. Ook de servicekosten blijken in de praktijk van veel corporaties fors naar beneden te kunnen. Daarnaast wordt er veel verlies geleden op commerciële activiteiten of worden er rekeningen betaald die eigenlijk door de belastingbetaler moeten worden betaald, maar waar de gemeente de rekening graag bij de corporatie legt.

Juist ja. Waarbij het grote geld vermoedelijk bij het laatste ligt. Zo worden corporaties onder andere verplicht mensen komende uit instellingen, gevangenis, en asielzoekercentra op te vangen. Het bekende getal is vijf procent van hun woningen, maar vermoedelijk is dat meer. Dat zijn de huurders kwijt aan sociale taken die bij alle burgers horen te liggen. De overheid. Dit is Diefstal. Gore Diefstal.
  Op de besteding van de overhead, de servicekosten of al die andere zaken hebben huurders nu nog nauwelijks invloed. Maar zij betalen uiteindelijk wel de rekening. Dat is niet langer houdbaar, zo concludeerde ook de parlementaire enquêtecommissie Woningcorporaties, die meer invloed van de huurders en een andere 'governance' van de sector bepleit.

Die invloed hadden de huurders wel. In de oude woningbouwverneigingnen. Maar die zijn afgeschaft door de elite, de poltiek, omdat ze kans zagen op die manier lasten af te schuiven op de huurders - de lagere inkomens. Dus de kans dat ze dat gaan terugdraaien is nihil. Tenzij er leden van die elite aan lantarenpalen worden gehangen of hun huizen in brand gestoken. Oftewel: dat plannetje van Monasch is mooi, is alleen mogelijk na een revolutie. En dan kan je dit allemaal veel beter doen.

De Volkskrant had al een eerder stuk met de impressie dat het wel mee viel met die huurders, en hier is er weer eentje (de Volkskrant, 25-03-2015, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Huurders minder vaak hun huis uit gezet

Nou, is dat niet fijn voor de huurders? Maar lees door en je ziet heel wat anders:
  Het aantal huurders met betalingsachterstanden is vorig jaar opnieuw fors toegenomen. Rechters spraken ook vaker een ontruimingsbevel uit. Toch hebben woningcorporaties vorig jaar minder huurders uit hun woning gezet.
    De benarde financiële situatie van huurders blijkt uit twee cijfers die Aedes, de vereniging van woningcorporaties, vandaag bekendmaakt. Huurders hadden eind 2014 een gezamenlijke betalingsachterstand van 350 miljoen euro bij de woningcorporaties, bijna 100 miljoen euro meer dan Aedes vorig jaar rapporteerde. Het aantal gerechtelijke vonnissen voor een huisuitzetting steeg met 2 procent tot 23.500.

En in de laatste alinea.
  Zowel huurders als verhuurders maken zich grote zorgen over de betaalbaarheid van sociale huurwoningen in Nederland. ...

Maar de subsidie voor de zittende woningbezitters is voor leven verzekerd. "Zoals het heurt, voor ons soort mensen".

De Volkskrant gaat door met haar leugencampagne (de Volkskrant, 04-06-2015, van verslaggever Robert Giebels):
  'Kwaliteit woning moet huur bepalen'

De kwaliteit en de waarde van de huurwoning moeten de hoogte van de huur bepalen, niet het inkomen van de huurder. Dat willen de twee organisaties die de huurder en de verhuurder vertegenwoordigen, de Woonbond en Aedes, de koepel van woningcorporaties. Met hun voorstellen willen ze de jaarlijkse huurverhogingen beperken.
    Aedes en de Woonbond presenteerden woensdag hun 'Sociaal Huurakkoord' waarin ze op uitnodiging van minister Blok van Wonen alternatieve voorstellen voor diens huurbeleid doen. Blok heeft de zogenoemde verhuurdersheffing geïntroduceerd die 1,7 miljard euro van de corporaties afroomt. 'Wij zijn het belastingkantoor van de overheid geworden', klaagde Aedes voorzitter Marc Calon.    ...

Het kantoor voor de huurders-belasting.

Iemand zet even een paar dingen bij elkaar (de Volkskrant, 11-06-2015, ingezonden brief van Ben Ket, Utrecht
  Woning voor vluchtelingen

Drie gemeenteraadsleden van de VVD schrijven: 'We horen onze linkse collega's weinig over vluchtelingen
    die eindeloos wachten op een woning.' (O&D, 9 juni) Ik wil ze wel uitleggen waardoor die woningen er niet zijn. VVD-minister Blok heeft gemeend dat de woningbouwcorporaties best jaarlijks 1,7 miljard aan de schatkist kunnen afdragen via de Verhuurdersheffing. Ook moesten ze opdraaien voor de schulden van een paar andere corporaties.
    Daardoor was er geen geld meer voor onderhoud en nieuwbouw. Ook worden leegkomende huurwoningen verkocht of sterk in huur verhoogd. In Utrecht gaan de corporaties zelfs de huizen in geliefde buurten verkopen om op die manier aan geld te komen voor nieuwbouw. Dat levert pas op langere termijn huizen op en vermindert de huidige voorraad.
    Ik hoop dat de raadsleden nu begrijpen dat hun linkse collega's daar ook geen antwoord op hebben. 

Tja, ploerten ...

Een grappige (de Volkskrant, 26-06-2015, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  'Straf niet langer mensen die geen huis willen kopen'

Terwijl de regering zichzelf op de borst klopt over succesvolle hervormingen van de woningmarkt, vindt een belangrijke raadgever dat er nog veel meer moet gebeuren. De huidige situatie is volgens de Raad voor Leefomgeving en Infrastructuur zelfs 'onhoudbaar'.
    Dat de overheid eigenwoningbezit via de hypotheekrenteaftrek nog steeds met miljarden per jaar stimuleert, is niet meer van deze tijd, stelt de RLI in het advies Wonen in Verandering. Steeds meer mensen hebben tijdelijke banen en wisselende inkomens. Zij willen daar ook hun woonbehoefte flexibel op kunnen aanpassen. Maar door onder meer de hypotheekrenteaftrek worden ze gestraft als ze niet kopen.    ...

Mooi. Een erkenning dat op de woningmarkt ht de huurders zijn die de pineut zijn. Dus deze auteur en zijn commissie zijn geen vijanden van de huurders, zoals de rest van de elite dat wel is. Maar dan verderop:
  De commissie adviseert Blok dus om als 'stip op de horizon' te streven naar 'eigendomsneutrale woningmarkt'. Daarbij maakt het voor de overheid niet uit of iemand huurt, koopt of zelfs kiest voor iets daartussenin zoals een wooncoöperatie. Geen huurtoeslag en geen hypotheekrenteaftrek meer. Alleen mensen met lage inkomens zouden via een bepaalde 'woontoeslag' moeten worden ondersteund in hun woonlasten, of zij nou huren of kopen.

Dus volgens het rapport zijn er twee soorten huurcompensatie: een huurtoeslag en een toeslag voor mensen met lage inkomens. De werkelijkheid: er is één enkele huurtoeslag die is uitsluitend voor mensen met lage inkomens Conclusie: deze rapportschrijvers zijn volledig beïnvloed door de propagandaleugens in de media dat er een huurtoeslag is plus een ondersteuning voor lage inkomens, of ze zetten zelf de propaganda voort.

Een stapje in het proces ter verbetering dat ineens wat bellen deed rinkelen (de Volkskrant, 28-06-2015, van verslaggever Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Woonbond achter ander huurbeleid

Het afschaffen van de inkomensafhankelijke huurverhoging is zaterdag weer een stapje dichterbij gekomen, nu de achterban van huurdersvereniging Woonbond bijna unaniem voor het akkoord stemde dat de besturen van Woonbond en corporatiekoepel Aedes hebben gesloten over toekomstig huurbeleid.
    Vertegenwoordigers van huurders en verhuurders maken zich grote zorgen over de betaalbaarheid van sociale huurwoningen in Nederland. Sinds het Woonakkoord van 2013 stijgen de huren elk jaar gemiddeld met 2,5 procent boven op de inflatie. Dat kunnen veel huurders niet meer betalen, stellen de belangenverenigingen. Begin juni kwamen de besturen overeen dat 1 procent boven inflatie voortaan het maximum moet zijn.
    Ook moet er volgens Aedes en Woonbond een einde komen aan de inkomensafhankelijke huurverhoging, waarbij bewoners van sociale huurwoningen met een relatief hoog inkomen een verhoging tot wel 4 procent plus inflatie kunnen krijgen. ...

Dit alles met als argument het "scheefwonen". Met welke woorden het ineens duidelijk werd hoezeer het proces niet deugt. Stel je hebt twee huurwoningen naast elkaar. In het linker woont iemand met een hoger inkomen en in het andere iemand met een normaal. Na tien jaar is het linkerhuis veel duurder. dat verhuizen ze alle twee, en nu woont er in het rechter huis iemand met een hoger inkom,en. na weer tien jaar is ook dat huis duur. Na twintig jaar zijn twee betaalbare huizen veranderd in twee dure huizen. Omdat het proces dat gekoppeld zou moet zijn aan de persoon, gekoppeld wordt aan het huis. Dat laatste is dus volstrekte waanzin. Dat men het toch zo heeft ingericht, is natuurlijk omdat het alternatief is een extra belasting voor iemand met een hoog inkomen en een lage huur. En dan is het hek van de dam want dan kan je op iedere rijke ook veel extra belasting gaan heffen.
    En aan het einde van het artikel stond nog zo'n absurditeit:
  Woningcorporaties in de Randstad willen tegen stemmen, zij zeggen dat het akkoord hun onvoldoende inkomsten oplevert om nieuwe huizen te bouwen en oude op te knappen.

Woningcorporaties mogen geen geld besteden aan de bouw van nieuwe woningen, want de verantwoordelijkheid voor nieuwe woningen ligt niet bij de huurders, maar bij de hele maatschappij. Iedereen. Alle burgers. De regering. Die kan vragen aan de woningcorporaties om nieuwe woningen te bouwen, maar als dat geld kost dat geld erbij moeten leveren.

Vermoedelijk vanuit de gedacht om de oneerlijkheid van al die huurtoeslagen nu eens aan de kaak te stellen, heeft de Volkskrant een vergelijkend onderzoek gedaan naar de kosten van kopen en huren. Hier zijn in het kort de resultaten (de Volkskrant, 09-07-2015, door Tjerk Gualthérie van Weezel en Sybren Kooijstra):
  Koop vs. huur

Netto maandlast huizenbezitter loopt komende jaren nauwelijks op

Huizenkopers lopen risico's, maar daar staan forse financiële voordelen tegenover. Een hypotheek is ook een vorm van sparen. Huurders moeten blijven betalen. En veel ook.


Sinds ruim een jaar stijgen de huizenprijzen weer, de economie herstelt en de rente is laag. Duizenden Nederlanders zijn daardoor aan het rekenen geslagen: moet ik nu een huis kopen, of ga ik toch huren? ...
    Ondanks al die ongelijksoortigheden zijn berekeningen van maandlasten een belangrijke factor voor duizenden huizenzoekers. Bijna iedereen wil immers zo mooi mogelijk wonen voor zo min mogelijk geld. De Volkskrant maakte het sommetje dus ook. Voor tachtigduizend recentelijk verkochte of verhuurde huizen berekenden we wat je op verschillende plaatsen in Nederland per maand betaalt voor een vierkante meter huis. En trokken we de drie belangrijkste conclusies.

1. Kopen is bijna altijd het aantrekkelijkst
Op Amsterdam en Utrecht na is kopen in Nederland per maand de goedkoopste optie. In de krimpgebieden van Limburg, maar zelfs in de stad Groningen is een appartement bijna twee keer zo duur voor een sociale huurder als voor een koper. ...

Of zoals de kop op de website het samenvatte:
  Feest voor huizenbezitter, huurder duurder uit

En dat gaat allemaal over de absolute cijfers. De kosten in euro's. Voor de duidelijkheid de pagina en de infographic erbij:

 

Vrij huren is veruit het duurst, en een zogenaamde "sociale" huurwoning is even duur tot meer dan twee keer zo duur als kopen (download het plaatje voor betere leesbaarheid). En let op: hierin is niet meegerekend dat de koper na 30 jaar niets meer hoeft af te lossen.
    Betrek hier de factor "inkomen" bij, en het ligt nog minstens een factor 2, vermoedelijk ergens tussen de 2 en 3, schever.
    De huurder draagt op dit moment direct al een kleine 2 miljard per jaar bij aan de kosten van de koper. Indirect via dit systeem, dat wil zeggen de hypothekrenteaftrek, zo'n slordige 15 miljard.
    En op het ogenblik stopt de elite de huurwoningen vol met gekleurden uit het buitenland.
    Het is tijd voor de Pol Pot-oplossing.

Hier iemand die zich ook daarvoor persoonlijk aanmeldt (Volkskrant.nl, 24-09-2015, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Haagse corporaties bouwen niet genoeg woningen

De grote Haagse woningcorporaties bouwen de komende vier jaar veel minder goedkope huurwoningen dan het gemeentebestuur wil. Wethouder Joris Wijsmuller laat nu controleren of twee corporaties echt niet meer kunnen doen.


De gemeenteraad wil dat er de komende jaren in Den Haag minimaal 1.800 nieuwe sociale huurwoningen bijkomen. Maar in de prestatieafspraken die de gemeente donderdag met de drie grote corporaties in de stad sloot, is dat aantal bij lange na niet gehaald. Alleen Staedion is voornemens maximaal 600 nieuwe huizen te bouwen. De andere twee corporaties, Vestia en Haag Wonen, zeggen dat zij onvoldoende geld hebben. ...
    Van Vestia, de grootste corporatie van Nederland, is bekend dat het in grote financiële problemen zit na een frauduleuze speculatie met rentederivaten. ...
    Haag Wonen lijdt ook onder het debacle omdat het geld bijdraagt aan het herstel van Vestia. Daarnaast heeft de corporatie het naar eigen zeggen zwaar door de verhuurdersheffing die de Rijksoverheid aan corporaties oplegt. Aan die twee posten is de corporatie naar eigen zeggen 10 procent van het budget kwijt.   ...

Gore leugenpropaganda: 'naar eigen zeggen' - die (ver)huurdersheffing is een objectief feit - 'naar eigen zeggen': veronderstelt dat de corporties liegen of niet kunnen rekenen: afdrachten gedeeld dootr totale budget is percentage.
    "Naar eigen zeggen" doet de Volkskrant aan bericht- en verslaggeving ...
    Maar dit was de webversie - hier die in de krant (volledig) (de Volkskrant, 25-09-2015, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  Geldgebrek corporaties

Stagnatie sociale woningbouw Den Haag

De grote Haagse woningcorporaties bouwen de komende vier jaar veel minder goedkope huurwoningen dan het gemeentebestuur wil. Wethouder Joris Wijsmuller laat nu controleren of twee corporaties echt niet meer kunnen doen. De gemeenteraad wil dat er de komende jaren in Den Haag minimaal 1.800 nieuwe sociale huurwoningen bijkomen. Maar in de prestatieafspraken die de gemeente donderdag met de drie grote corporaties in de stad sloot, is dat aantal bij lange na niet gehaald. Alleen Staedion is voornemens maximaal 600 nieuwe huizen te bouwen. De andere twee corporaties, Vestia en Haag Wonen, zeggen dat zij onvoldoende geld hebben. Ook mislukt het doel om alle sociale huurwoningen voor 2020 naar energielabel B te renoveren. De corporaties reageren ontspannen op de door Wijsmuller aangekondigde controle. 'Wij zijn ervan overtuigd dat we niet meer kunnen doen dan dit.'

De huurdersheffing is hier helemaal uit verdwenen.

Vroeger waren de sociale woningen in beheer bij de huurders zelf in de vorm van woningbouwverenigingen. Nu zijn dat grotendeels stichtingen geworden - met dit soort bedoelingen (de Volkskrant, 09-10-2015, ingezonden brief van Heleen de Waard, Amsterdam):
  Sociaal wonen

Volgens minister Blok ontbreekt het niet aan sociale huurwoningen maar wonen er de verkeerde mensen. Ik en mijn gezin zijn 'scheefhuurders' in een sociale huurwoning. Doordat wij hier wonen, zouden er volgens Blok mensen met een lager inkomen geen woning kunnen krijgen. Als we weggaan, wordt de huur meteen verdubbeld waardoor het geen sociale huurwoning meer is. Nadat onze buren hun huis hadden verlaten, is de huurprijs verhoogd van 450 naar 918 euro per maand, waardoor de woning in de vrije sector terecht is gekomen. Het gaat hier om een kleine driekamer-woning. Door hier te blijven wonen, zorgen wij er dus voor dat er een sociale huurwoning behouden blijft.

De vertegenwoordigers en lakeien van de elite hebben ook dit deel van de sector in hun macht, en zijn ook daar aan het bloedzuigen.

Tjonge, iemand uit de elite geeft wat toe (de Volkskrant, 02-11-2015, door Tjerk Gualthérie van Weezel):
  'Rechtvaardiger belasten kan, als politiek meer durft'

Geregeld trommelt de Tweede Kamer emeritus hoogleraar fiscale economie Leo Stevens op om zijn licht te laten schijnen over een voorgenomen belastingmaatregel. Maar, vindt Stevens (71), politici moeten beter nadenken over het stelsel als geheel. En het Belastingplan 2016, vandaag in de Kamer aan de orde, introduceert opnieuw weeffouten. Vier fundamentele kritiekpunten.
...
4 Lichtzinnig aanvaard: ongelijkheid voor groepen als zzp'ers en huurders

'Doordat de politiek veel te opportunistisch en ondoordacht met het belastingstelsel omspringt, wordt de Belastingwet te gemakkelijk als pakezel voor allerlei politieke beleidsplannen ingezet. Steeds wint de politieke wenselijkheid van een maatregel het van de effectiviteit, en zo wordt het stelsel steeds ingewikkelder. Bovendien worden economisch gelijke situaties vaak juridisch verschillend behandeld. Zulke ongelijkheden hebben verstrekkende gevolgen voor groepen in de samenleving.    ...
     'Iets vergelijkbaars zie je rondom wonen, waar huizenkopers door de hypotheekrenteaftrek vaak veel beter af zijn dan huurders. Een paar jaar geleden zijn de regels rond die aftrek versoberd, maar de 'oude gevallen' behielden hun voordelen onverkort. Ik vind dat onverteerbare maatschappelijke ongelijkheid.
     'Eigenlijk zou de politiek het belastingstelsel fundamenteel moeten herzien om dit soort ongelijkheden eruit te halen. Maar daar is geen meerderheid voor. ...'    ...

En waarom? Omdat ze er zelf sterke voordelen bij hebben.

De campagne tegen de huurders komt weer op stoom (de Volkskrant, 09-11-2015, van een verslaggever):
  Discussie scheefwonen laait op na nieuw rapport

Er is wellicht meer onderzoek nodig naar een goede aanpak van het scheefwonen. Dat concluderen de Woonbond en de koepel van woningcorporaties Aedes na commotie over een door hen besteld rapport.
    Uit dat zaterdag gepubliceerde rapport blijkt dat 418 duizend huishoudens met een gezinsinkomen van 38 duizend euro of meer in feite te veel verdienen om in een gesubsidieerde huurwoning te wonen. ...

Daar heb je hem weer: de grote leugen van het woningmarktdebat - de werkelijkheid "Er bestaan geen gesubsidieerde huurwoningen".
     En ze weten ook datr het een leugen is, want hij moet nog een keer herhaald worden:
  Hun inkomen is te hoog voor de sociale huurwoning.

En ze geven zelf het bewijs:
  Daarnaast wonen nog eens 332 duizend huurders gezien hun inkomen eigenlijk te duur. Ze krijgen daardoor meer huurtoeslag dan nodig is.

Dát zijn de zaken die subsidie krijgen: de mensen met laagste inkomens. Niet de woningen. De huurders met de laagste inkomens. En die kunnen niet in te dure huizen wonen, want voor het krijgen van huursubsidie is er een bovengrens aan de huur. De stelling ...:
  Daarnaast wonen nog eens 332 duizend huurders gezien hun inkomen eigenlijk te duur.

... is dus een ordinaire leugen. Net als ...
 
  gesubsidieerde huurwoning

... een ordinaire leugen is.
    Voor het trekken van conclusies, eerst nog even een beeld uit de werkelijkheid (de Volkskrant, 09-11-2015, ingezonden brief van Gerard van de Laar, Zandvoort):
  Scheefwonen

Dat het scheefwoonproject van minister Blok mislukt is, is niet verbazingwekkend. Een goed voorbeeld is mijn eigen situatie. Ik woon al 35 jaar in een prettige huurwoning die, toen ik haar betrok, niet als sociale huurwoning werd aangemerkt. Ik betaalde een redelijke huur en kwam ook geheel terecht niet voor huursubsidie in aanmerking.
    Inmiddels ben ik al vijf jaar met pensioen. Mijn inkomsten zijn zodanig dat ik opeens scheefwoner ben geworden. Die inkomsten liggen niet ver boven de getrokken grens om scheefwoner te mogen zijn.
    Ik kan, zeker gezien mijn leeftijd, geen hypotheek krijgen. Een vergelijkbare andere woning is in mijn omgeving niet te vinden. Dus betaal ik elk jaar de forse huurverhoging. Ik vermoed dat veel gepensioneerden, net als ik, geen kant uitkunnen.
    Dit moet het ministerie toch hebben kunnen inschatten? Of was het Blok er eigenlijk om te doen ervoor te zorgen dat hij een flinke verhuurdersheffing kon ophalen over onze hoofden heen?

Natúúrlijk was het de ploert Blok daar om te doen. Net zoals het de auteur van dit artikel het daar om was te doen. Die naam stond er niet bij, maar bij de webversie was vermeld dat het Wilco Dekker was. Maar het had ook een andere Volkskrant-medewerker kunnen zijn.
    Die Volkskrant-medewerkers werken dus mee aan het bestelen van huurders. Dat is een vorm van geweld. Het is hetzelfde als dat ze je huis binnendringen en uit je spaarpot stelen. De huurders hebben dus het recht de individuele woningen of het gezamenlijke bedrijfspand van die Volkskrant-medewerkers binnen te dringen en dat geld terug te nemen. Vermoedelijk zal dat niet op een vreedzame wijze georganiseerd kunnen worden. Die Volkskrant-medewerkers moet dan niet vreemd opkijken als uiteindelijk hun panden in brand worden gestoken. Tijdens iets dat dan zal heten "revolutie".

En het gaat maar door (Volkskrant.nl, 03-02-2016, redactie):
  Fiscus mag inkomen sociale huurder niet doorspelen aan verhuurder

De Belastingdienst mag inkomensgegevens van huurders van sociale huurwoningen niet doorspelen aan hun verhuurders als zij daarom vragen. Dat blijkt uit een uitspraak van de Raad van State nadat een huurder in het geweer was gekomen.


...   In november vorig jaar verscheen een 'scheefwoon'-rapport van de Woonbond en de koepel van woningcorporaties Aedes. Uit dit rapport blijkt dat 418 duizend huishoudens met een gezinsinkomen van 38 duizend euro of meer in feite te veel verdienen om in een gesubsidieerde huurwoning te wonen. ....

De niet-bestaande subsidie op huurwoningen. En dat dit niet gaat over de individuele huurtoeslag, blijkt uit het direct eropvolgende:
  Daarnaast wonen nog eens 332 duizend huurders gezien hun inkomen eigenlijk te duur. Ze krijgen daardoor meer huurtoeslag dan nodig is.

Het zijn rabiate leugenaars en plunderaars.

Héééé ... Zijn we het vergeten of is dit echt de eerste openlijke erkenning? (de Volkskrant, 10-02-2016, rubriek De kwestie, door Peter de Waard):
  Wat is er mis met een huurwoning?

...    Maandag bleek uit een onderzoek van beleggingsadviseur Capital Value dat er in Nederland veel te weinig huurhuizen en appartementen worden gebouwd, terwijl er een groeiende behoefte is aan huurwoningen. ...
   Van de 7,7 miljoen woningen die er nu in Nederland zijn, is 65 procent koopwoning en nog maar 35 procent huurwoning. Tien jaar geleden waren van de 6,9 miljoen er 56 procent koopwoning en 43 procent huurwoning. In 1971 was het precies andersom: 35 procent van de woningen was toen 'koop' en 65 procent huur. De reden van deze totale ommezwaai is voor de hand liggend. De overheid heeft de koopsector enorm gesubsidieerd via de hypotheekrente-aftrek. ...

De zogenaamde 'hypotheekrente-aftrek' is in werkelijkheid een koopsubsidie.
    Dus: voor gewone en rijke kopers is er een koopsubsidie. Voor gewone niet-armlastige huurders is er een huurbelasting. Conclusie: het is tijd om wat leden van de elite die deze weerzinwekkende wantoestand hebben gecreërd op te hangen.

Zogenaamde "scheefhuurders" moeten naar vrije-sectorhuurwoning. Die er niet zijn (de Volkskrant, 17-02-2016, van verslaggever John Wanders):
  'Snel meer huurwoningen nodig in vrije sector'

Het aanbod van huurwoningen voor huishoudens met een jaarinkomen boven 39 duizend euro moet sneller omhoog. ...
    Door de snel groeiende schaarste van huurwoningen in de vrije sector zullen de huurprijzen in de grote steden bij ongewijzigd beleid 'explosief' gaan stijgen. Dit betogen Vastgoed Management Nederland (VGM-NL) en de Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM). Hun gezamenlijke oproep aan het kabinet klonk dinsdag bij de presentatie van de jongste cijfers over de ontwikkelingen op de huurmarkt. ...
    Internationaal gezien heeft Nederland een kleine huurmarkt in de vrije sector. Dat komt doordat de politiek decennialang gericht was op de sociale huursector en op de subsidiëring van de Nederlandse koopwoningenmarkt middels de hypotheekrenteaftrek. ...

Die Blok moet op het executieplatform.

En krijgt daarbij uitgebreid gezelschap:

In het artikel de werkelijkheid: de huurders worden dit jaar ietwat minder genaaid dan de voorgaande jaren (de Volkskrant, 25-04-2016, van verslaggever John Wanders):
  Sociale huurders worden ontzien

Bewoners van een corporatiewoning zijn vanaf 1 juli gemiddeld 1 procent meer kwijt aan huur, boven de inflatie. ...
    De laatste twee jaar stegen de huurprijzen in de sociale sector met gemiddeld 2,2 procent (2015) en 3,9 procent (2014). ...

Die kop is dus een vuile gore leugen want met de inflatie krijg je die bedragen eronder, die het in rook doen opgaan van het Volkskrantgebouw in zijn eentje al bijna helemaal rechtvaardigt.
    In de webversie dus ook die van het archief wordt op een andere manier gelogen:
  Bewoners van een corporatiewoning zijn vanaf 1 juli gemiddeld 1 procent meer kwijt aan huur. ...

Zoals GeenStijl al vele malen bewezen heeft: de Volkskrant misleidt en bedriegt. Ook de Volkskrant-redactie komt op dat schavot, tenzij de individuele merdewerker kan bewijzen zich verzet te hebben tegen deze ploerterij.
    Nog iemand heeft het opgemerkt (de Volkskrant, 26-04-2016, ingezonden brief van J. Aldenhoven, Maastricht):
  Zet roze bril af

Sociale huurders behoren toch al tot een onderklasse die het financiële water tot ver boven de lippen staat. Dus de huur stijgt voor hen 'maar' 0,7 procent meer dan de inflatie. Voor anderen gemiddeld 1,0 procent (Ten eerste, 25 april). Nu zijn we heel blij...    ...   
    Ter info voor die mensen: we verzuipen!

En deze mensen scoren in ieder geval deelname aan het proces, om en strafmaat vast te stellen:
  Hoe Aedes en de Woonbond (niet namens mij!) op het idee komen dat ze hiermee zorgen voor betaalbare huurwoningen voor mensen met een laag inkomen is me een raadsel. Die leven blijkbaar in een even fictieve wereld waar je met een roze bril naar kijkt als diegenen die tegenwoordig voor de PvdA in de regering en het parlement zitten.

Een tip: "We hebben geprobeerd wat te redden" was ook het verweer van de Joodse Raad, dus dat is misschien niet zo handig ...

De huurders kunnen dus barsten. Wat betreft de elite. Maar de haatbaardige asieleisers uit het Midden-Oosten en verder ...? Die willen ze dolgraag helpen. Het is tenslotte een klassenstrijd en daar bij kan je alle hulp gebruiken (de Volkskrant, 02-05-2016, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
  Gemeenten naarstig op zoek naar meer huurwoningen om aan opvangeisen te voldoen

Woningbouw voor vluchtelingen

Een groeiend aantal gemeenten spant zich in om het aantal sociale huurwoningen te vergroten, mede als reactie op de toegenomen vluchtelingenstroom. Corporaties bouwen op verzoek van de gemeenten meer sociale huurwoningen in onder meer Almere, Utrecht, Krimpenerwaard en Bernheze. De gemeente Eemnes overweegt zelf woningen te kopen om die te verhuren aan vluchtelingen.    ...
    De woningcorporatiekoepel Aedes stelt dat het toevoegen van meer permanente, betaalbare huurwoningen essentieel is om de stroom vluchtelingen met een verblijfsvergunning te kunnen huisvesten. Een woordvoerder: 'Er zijn structureel meer sociale huurwoningen nodig.'
    De Vereniging van Nederlandse Gemeenten juicht het toe dat er in gemeenten met woningkrapte wordt bijgebouwd. ...
    In Almere komen er 2.200 sociale huurwoningen bij, vanwege de toegenomen vraag. ...
    De gemeente Bernheze heeft vorige maand besloten 350 sociale huurwoningen toe te voegen ...
    In asielzoekerscentra wachten ongeveer 16 duizend vluchtelingen die in Nederland mogen blijven vaak al maanden op een woning in een van de 393 gemeenten. Herrema: 'Als we mensen een verblijfsvergunning geven, moeten we ze ook een woning geven. Hoe langer ze moeten wachten, hoe moeizamer hun integratie verloopt.'    ...
    ... in veel gemeenten neemt het aantal sociale huurwoningen ... niet toe, omdat corporaties ook woningen verkopen als ze nieuwe bijbouwen. 'Om deze stroom vluchtelingen te huisvesten zouden corporaties tijdelijk geen bezit moeten verkopen. Daarover gaan we nu in gesprek.'
    Volgens de Aedes-woordvoerder zijn corporaties in veel delen van het land al gestopt met het verkopen van huurwoningen om de vluchtelingen te kunnen huisvesten. 'Maar sommige corporaties zitten zo krap bij kas dat ze die inkomsten nodig hebben voor renovatie van het woningbestand en om de door het Rijk opgelegde belasting, de verhuurdersheffing, te betalen.'
    Voor de korte termijn onderzoekt Eemnes nu de mogelijkheid dat de gemeente zelf koopwoningen gaat aankopen, om die aan de vluchtelingen te verhuren.  ...

Met tussendoor natuurlijk ook de nodige beweringen dat er ook aan de Nederlandse huurders gedacht wordt, maar voor de komst van de asieleisers was dat maar op één enkele manier, zoals gezien: om ze te plunderen. En wat die asieleisers krijgen, staat in het begeleidende artikel waarin de PvdA-wethouder laat zien hoe "GOED!!!" hij is (de Volkskrant, 02-05-2016, van verslaggeefster Charlotte Huisman):
  Interview | Tjeerd Herrema (PvdA), wethouder Almere

'Alleen bouwen voor vluchtelingen is niet uit te leggen'

Almere slaagt erin 'zijn' 618 asielzoekers te huisvesten. Er moet wel voor gebouwd worden. 'Als een vluchteling mag blijven, moet hij ook als Nederlander worden behandeld en een woning krijgen.'

In die kop staat: "Ik zou het liefst en dolgraag alleen voor de vluchtelingen bouwen, maar dan gaan die verdomde Nederlanderse plebejers eerst stemmen op de PVV en al dat niet helpt branden ze het stadhuis af. Dus moeten we ze ook wat toewerpen".
    Maar het ging om het tussenstuk:
  28 duizend in 2015

In 2015 hebben gemeenten gezamenlijk 28 duizend vluchtelingen een woning gegeven ... De meeste van die woonruimte kwam uit de reguliere woningvoorraad.

Dat is alleen al in 2015, bij gematigd geschatte oprichtingskosten van 150 duizend euro, in de buurt van 4 miljard euro.
    Vier miljard euro.
    En dat gaat allemaal ten kost van de lagerbetaalden, want de elite weet haar kosten altijd, ALTIJD, af te wentelen naar beneden.
    Voor een samenvatting van de hele situatie, zie hier uitleg of detail .

Hé, het is al een half jaar rustig op dit terrein. Misschien omdat het inmiddels duidelijk is dat huurders genadeloos de dupe zijn van de hele situatie. Maar het CPB heeft kennelijk behoefte haar overbodigheid, inmiddels ook volkomen duidelijk, te bewijzen (de Volkskrant, 16-11-2016, door Jeroen van Wensen):
  Advies CPB: geef ook huurders in vrije sector financiële steun

De vrije huursector op de woningmarkt moet net zoveel subsidie krijgen als de sociale huursector en de koopsector. Anders komt de krappe vrije sector nooit van de grond, schrijft het Centraal Planbureau in een dinsdag gepubliceerd rapport.
    Nu krijgt 95 procent van de 7,3 miljoen Nederlandse huishoudens hypotheekrenteaftrek of huurtoeslag, of profiteert van een wettelijke vastgelegde lage huur.

Het CPB liegt met cijfers. Zo'n 60 procent van de bewoners heeft een koopwoning: 4,4 miljoen. Die krijgen een waanzinnige hoeveelheid geld van de overheid. In 2013 had 1,3 miljoen van de bewoners huursubsidie. Die krijgen van een schijntje tot wat meer huursubsidie maar zijn zo arm dat ze toch al op een houtje bijten. En 1,6 miljoen huurders krijgen absoluut niets. De gewone huurders. Die krijgen niets. Nul komma nul euro. En de overheid draagt nul komma nul bij aan die mensen. Die profiteren helemaal nergers van. Nee, het is nog erger: die betalen de verhuurdersheffing. Een kleine 2 miljard. In hun eentje als groep. De huursubsidieontvagers worden gecompenseerd.
    Het CPB liegt dat die mensen profiteren. Een vuile leugen. Profiteren doen alleen die mensen die geld ontvangen. En met hele grote afstand het meest de kopers.
    Na de revolutie wordt dat CPB-kantoor afgebrand door de boze huurders.

Maar ook in ploertigheid is er natuurlijk altijd weer baas boven baas. Drie keer raden wie, want het is een persoon. Daar is 'ie (de Volkskrant, 19-11-2016, column door Frank Kalshoven, directeur van De Argumentenfabiek):
  Woonsubsidie

Tussentitel: CPB plakt pleister waar operatie is geboden

De boodschap van het jongste schrijven van het Centraal Planbureau (CPB) was krachtig en duidelijk: subsidieer ook commerciële huur. ...
    Dit advies van het CPB is onverstandig en het volgt niet dwingend uit de overigens interessante studie.
    Wat zijn de feiten? Nederland subsidieert wonen. Sociale huurders krijgen van hun verhuurder korting op de maximale huur en ontvangen, afhankelijk van de hoogte van hun inkomen, van de overheid huurtoeslag. Kopers krijgen hypotheekrenteaftrek. ...

Dezelfde leugen.
  ... de woonquote - het aandeel van het inkomen dat een huishouden uitgeeft aan wonen - sterk uiteenloopt. Bewoners van een sociale huurwoning geven gemiddeld grofweg 20 procent van hun besteedbaar inkomen uit aan wonen, en bij kopers is dat in dezelfde orde van grootte. Maar mensen die commercieel huren, betalen gemiddeld meer dan 30 procent van hun inkomen aan wonen.

Vuile gore leugens. het is kennelijk zo erg dat de cijfers niet in één tabel te vinden zijn, maar uit vergelijkning van diverse tavbellen vamt op te maken dat de huurquoite voor kopers onegzeer 2r proces is, en die van huurders ongewveer 35. En die van huurders snelstijgend. (Bijvoorbeeld; kosten in euros' ongeveer 7 op 5, en inkomen 2 op 1).
    Maar het wordt erger:
  Maar het alternatief is natuurlijk: we verlagen de subsidie op wonen in de sociale huursector én in de koopsector. En verlagen navenant de belastingen.

Verlaging van belasting ..,., Dat komt bijna allemaal terecht bij de hogere inkomens. Effect van dit plannetje: de huurders worden nog verder teruggezet.
    Kijk, na de revolutie gaat er dit gebeuren: van die Kalshoven wordt eerst het huis platgebrand. Hijzelf toekijkend. Dan worden al zijn botten gebroken. Daarna wordt hij gedoopt in de komende olie. En vervolgens wordt hij te drogen gehangen op een rek. Kan 'ie lekker uitschreeuwen.
    Overigens, de Volkskrant blijkt ook hier weer rabiaat te liegen. Nu ten gunste van het CPB:
  Dat er een andere route is, weten de auteurs zelf ook wel. Ze schrijven het expliciet op: 'Het ligt voor de hand', schrijven ze, 'om de subsidieverschillen tussen de segmenten in de woningmarkt te verkleinen. Dit kan door bestaande subsidies verder af te bouwen in de koopmarkt en in het gereguleerde huursegment.' En: 'Met het beleid van de afgelopen jaren is al een aantal stappen in deze richting gezet.'

Ook dat gebouw gaat in vlammen op. En die lieden erin krijgen een gratis luchtreis vanaf de hoogste verdieping.

De laatste tijd en zelfs jaren gaat bijna alle aandacht uit naar de pogingen van de elite om de pensioenkassen te stelen, Maar is er nu ook weer actie op de woningmarkt (de Volkskrant, 02-10-2018, door Marc van der Eerenbeemt):
  Te koop: tienduizend huurhuizen

Tussentitels: Het staat buiten kijf dat Round Hill veel winst gaat maken
Verkoop is doorgaans slecht nieuws voor huurders


De Amsterdamse poot van de Britse beleggingsfirma Round Hill zou zich opmaken voor een van de grootste woningverkopen uit de Nederlandse geschiedenis. Wat betekent de verkoop van tienduizend huurwoningen voor de huurders? In de Nederlandse corporatiewereld zal de verkoop een oude wond openrijten.    ...

Juist ja ... Na de revolutie zal dat bericht ietwat geredigeerd moeten worden. Dat
  Wat betekent de verkoop van tienduizend huurwoningen voor de huurders?

... zal worden:
  Wat betekent de verkoop van tienduizend huurwoningen voor de elite en haat lakeien?

En:
  In de Nederlandse corporatiewereld zal de verkoop een oude wond openrijten.    ...

... wordt:
  In de Nederlandse elite wereld zal de revolutie nieuwe wonden openrijten.

Of om dat wat nader te specificeren: degenen die hiervoor en soortgelijke zaken verantwoordelijk zijn, zullen worden opgespoord en indien schuldig gebleken opgehangen.
    Mocht er geen directe betrokkenheid of verantwoordelijkheid  aanwijsbaar zijn, wordt overgegaan op de vervoliging van degenen die de corporaties een extra belasting van 2 miljard per jaar hebben opgelegd, waardoor het voorgaande is ontstaan. Deze lieden zullen dan hoogstwaarschijnlijk opgehangen worden.

Nog wat bevestigend cijfermateriaal (de Volkskrant, 14-03-2019, door Alman Metten is onderzoeker en oud-lid van het Europees Parlement.):
  Kloof tussen huurder en huiseigenaar is gigantisch

Koopkracht is besteedbaar inkomen, gecorrigeerd voor inflatie. In die inflatie zit hem de crux. Hiervoor wordt één cijfer gebruikt, alsof de inflatie voor iedereen hetzelfde is. Dat is niet zo. Armere huishoudens besteden hun complete inkomen aan eerste levensbehoeften. Hoe rijker de huishoudens, des te minder besteden zij daar aan. Daardoor komen verhoging van btw en energiebelasting ook zo hard aan bij armere huishoudens.

Een dramatisch voorbeeld van verschillen in ondergane inflatie biedt de vergelijking tussen huurders en huiseigenaren. Voor beide zijn de woonkosten de belangrijkste bestedingspost. Bij huurders, 43 procent van alle huishoudens, is dat vooral de huur, gemiddeld een kwart van hun bestedingen, bij huiseigenaren de hypotheekrente, gemiddeld een achtste.

De laatste zes jaar stegen de huren gemiddeld 18,4 procent, terwijl de hypotheekrente daalde met gemiddeld 32,6 procent, bijna eenderde. De inflatie was volgens CBS en CPB voor beide groepen samen echter 8,5 procent. Om die gezamenlijkheid te bereiken, is een kunstgreep uitgehaald: voor huiseigenaren telde niet hun 32,6 procent lagere hypotheekrente, maar de 18,4 procent stijging van de huren.

Om het nog gekker te maken: niet de omvang van de betaalde netto-hypotheekrente was de basis voor die toegerekende stijging, maar de toegerekende huur op de waarde van hun woning. Die is echter 2,5 keer zo hoog als de betaalde hypotheekrente.

Het inflatiecijfer dat zo tot stand komt, is dus veel te hoog voor huiseigenaren, maar nog te laag voor huurders. Terwijl huiseigenaren al twee keer zoveel verdienen als huurders, en twintig keer zoveel bezit hebben, is de koopkrachtkloof tussen huiseigenaren en huurders afgelopen zes jaar nog flink toegenomen, zonder dat dit echter zichtbaar is geworden.

Koopkracht wordt dus sterk beïnvloed door verschillen in ondergane inflatie. Hoog tijd dat het CPB niet alleen de verschillen weergeeft tussen huishoudens met één of twee kinderen, maar ook de veel grotere verschillen tussen huurders en huiseigenaren. Niet alleen zijn hun omstandigheden verschillend, zij ervaren ook een verschillende ontwikkeling.

Zo heeft de huisprijsstijging van de laatste jaren huiseigenaren min of meer slapend rijk gemaakt, waardoor het optimisme bij hen toenam. Die huisprijsstijgingen betekenden voor huurders echter hogere huren, doordat de maximale huurstijging gekoppeld is aan de WOZ-waarde.

Niet alleen koopkrachtvoorspellingen moeten met scepsis tegemoet getreden worden. Ook koopkrachtontwikkelingen uit het verleden hebben als gemiddelden beperkte waarde. Dit kan echter wel verbeterd worden. Tenminste voor huurders en huiseigenaren moeten aparte cijfers berekend worden, opdat zij zich in de prijsontwikkeling kunnen herkennen. Vooral bij huurders ontbreekt dat nu. Voor de politiek kan dan ook een probleem zichtbaar worden dat nu nog onvoldoende zichtbaar is: de groeiende kloof tussen huurders en huiseigenaren. Opdat daar iets aan gedaan wordt...

Hoppa ... Het hele artikel. Er viel niet in te kappen (op hoogstens het allerlaatste zinnetje na) en het is allemaal hoogexplosief.
    Gisteren, 16 maart 2019, waren er rellen veroorzaakt door gele hesjes in Parijs uitleg of detail . Dat wil zeggen: dat laatste zeggen de politiek-correcte, neoliberale en volstrekt op de hand van de elite zijnde media uitleg of detail erbij.
    De werkelijkheid: de rellen worden veroorzaakt door de ploertige elite, in Frankrijk aangevoerd door de Banque de Rothschild-medewerker Emanuel Macron uitleg of detail .
    Aha: de proleten van de Volkskrant hebben beseft dat de titel van dit laatste artikel ... :
  Macron na rellen Parijs: alle Gele Hesjes op Champs Elysees medeplichtig

... , zoals vervat in de url ervan:
  https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/macron-na-rellen-in-parijs-alle-gele-hesjes-op-de-champs-elysees-zijn-medeplichtig~b47e6dfe/

... toch wat te veel naar "Let them eat cake" uitleg of detail stonk, dus ze hebben de titel veranderd in:
  Na maanden van relatieve rust loopt het protest van de gele hesjes in Parijs opnieuw uit op een slooptocht

Hier de schermafdruk met het origineel, rechts in het rijtje:

De proleten zullen moeten boeten, samen met de ploerten.

Het is twee jaar later. De woningmarkt is door de immigratie inmiddels overhit tot boven het kookpunt. Men is zo wanhopig, dat de ploerterij zelfs iets aan de huurdersbelasting denkt te gaan doen (Volkskrant.nl, 22-09-2021, uitleg of detail ):
  Liveblog | Algemene Politieke Beschouwingen

VVD en CDA bereid om verhuurdersheffing te verlagen • Kaag onverwachts toch aanwezig bij debat

Met Prinsjesdag achter de rug staan vandaag en morgen de Algemene Politieke Beschouwingen op het programma in de Tweede Kamer. Volg hier het laatste nieuws uit ‘het belangrijkste politieke debat van het jaar’.


13:26
Kamer botst hard over verhuurdersheffing – wat is er aan de hand?

Ruim drie uur na het begin van de Algemene Politieke Beschouwingen is er een fundamenteel debat losgebarsten over het verdelen van het belastinggeld in Nederland. VVD en CDA erkennen dat er wat moet gebeuren aan de hoge huren voor veel Nederlanders. Dat wordt mede veroorzaakt door het feit dat veel woningcorporaties zich gedwongen voelen om sociale huurwoningen te verkopen, zodat ze genoeg geld hebben om de verhuurdersheffing te betalen (een vorm van belasting). Na de verkoop worden de huurwoningen die eerst nog onder de sociale huurgrens vielen (tot 753 euro per maand) opnieuw tegen een veel hogere huur in de markt gezet (1.100 euro bijvoorbeeld). Daardoor daalt de sociale huurwoningvoorraad in Nederland, terwijl de groep lage inkomens die is aangewezen op zulke woningen, juist groeit.

VVD en CDA zijn bereid om de verhuurdersverheffing te verlagen. Maar het gaat VVD’er Hermans te ver om deze belastingmaatregel helemaal af te schaffen, omdat de partij ook nog andere wensen heeft om het geld te besteden. Klaver (GroenLinks), Ploumen (PvdA) en Marijnissen (SP) voeren desalniettemin de druk op Hermans op om in te stemmen met schrappen van volledige verhuurdersheffing. Ook de ChristenUnie lijkt bereid om op dit vlak mee te bewegen. Rob Jetten (D66) probeert de discussie te temporiseren. ‘We willen een integrale afweging maken over de woningmarkt en daarbij ook andere voorstellen meenemen.’ Hij suggereert om het probleem aan de formatietafel op te lossen en niet een overhaast besluit te nemen tijdens deze Beschouwingen.

En ze lijken zelfs een beetje serieus (Volkskrant.nl, 23-09-2021, door Jonathan Witteman uitleg of detail ):
  Drie vragen

Wat is de verhuurderheffing en waarom wil de Tweede Kamer ervan af?

De verhuurderheffing was woensdag de gebeten hond bij de Algemene Politieke Beschouwingen. Over het gehele politieke spectrum, van de SP tot de PVV, is inmiddels steun voor afschaffing van – dixit Esther Ouwehand – ‘dat malafide plan van de verhuurderheffing’. Alleen de VVD stribbelt nog tegen.


Wat is de verhuurderheffing ook alweer?
De verhuurderheffing is een in 2013 ingevoerde belasting op sociale huurwoningen. Preciezer gezegd is het een taks voor wie meer dan vijftig huurwoningen bezit, waarvan de afzonderlijke huur niet hoger is dan 752,33 euro per maand. Dit bedrag is de zogeheten ‘huurtoeslaggrens’. Nederlanders die per maand meer betalen aan kale huur plus servicekosten, hebben geen recht op huurtoeslag.

In praktijk treft de verhuurderheffing grotendeels de sociale huurwoningen van woningcorporaties. De Rotterdamse vastgoedmiljardair Aat van Herk, ‘zakenprins’ Bernhard van Oranje jr. en andere particuliere pandjesbazen betalen de belasting niet, omdat zij actief zijn in de vrije sector. Daar liggen de huren boven de 752,33 euro.

Waarom werd de heffing ooit ingevoerd?
Antwoord één: geld. ‘Allereerst is van belang te constateren dat de primaire doelstelling van de heffing is gelegen in het genereren van inkomsten’, stond negen jaar geleden in de ‘memorie van toelichting’ op de Wet verhuurderheffing. De bodem van de schatkist was in zicht na de kredietcrisis en de eurocrisis, dus het ‘bezuinigingskabinet’ van VVD en PvdA kon wel een nieuwe inkomstenbron gebruiken. Dat lukte: in 2014 hoestten de corporaties 1,1 miljard euro op aan verhuurderheffing, vorig jaar bedroeg de opbrengst bijna 1,8 miljard euro.

Antwoord twee is ingewikkelder. De verhuurderheffing ontstond niet alleen tijdens de naweeën van de krediet- en eurocrisis, maar ook in een periode dat volkshuisvesters in een slechte reuk kwamen te staan. Vestia vergaloppeerde zich voor miljarden euro’s aan windhandel met derivaten, Rochdale-baas Hubert Möllenkamp liet zich op kosten van zijn woningcorporatie rondrijden in een Maserati Quattroporte en belandde uiteindelijk zelfs in de cel voor witwassen, meineed en verduistering. En dan is het fiasco met de SS Rotterdam, het cruiseschip waaraan Woonbron honderden miljoenen euro’s verjubelde, nog niet eens genoemd. Die volkshuisvesters konden wel een fiscaal jasje uitdoen, was het idee.

Daar kwam bij dat Nederland zo ongeveer wereldkampioen sociale huur is. Zo’n 28 procent van de Nederlanders woont in een sociale huurwoning, waarmee ons land mondiaal gezien een buitenbeentje is. In de ogen van de VVD was dit een misstand en de verhuurderheffing een middel om hier iets aan te doen. Om de verhuurderheffing op te kunnen brengen zouden woningcorporaties bijvoorbeeld de huren kunnen verhogen, en dit zou particulier huren of een koophuis relatief aantrekkelijker maken.

En waarom wil men er weer vanaf?
Omdat zo langzamerhand de communis opinio is ontstaan dat de verhuurderheffing meer nadelen dan voordelen heeft. Woningcorporaties waren altijd al mordicus tegen, maar inmiddels vinden zij ook veel wetenschappers en parlementariërs aan hun zijde. Onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen concludeerden vijf jaar geleden al dat mensen met een laag inkomen de rekening betalen voor de verhuurderheffing. Elke euro die een volkshuisvester kwijt is aan de heffing, leidt tot een extra huurverhoging van 0,26 euro voor Nederlanders met een sociale huurwoning, berekenden zij. Bovendien houden woningcorporaties door de heffing minder geld over om in nieuwbouw te investeren.

Daarnaast ontstaat er rechtsongelijkheid met particuliere verhuurders, die de belasting niet hoeven te betalen. Twee jaar geleden bleek uit een Kamerbrief van staatssecretaris van Financiën Menno Snel (D66) dat woningcorporaties dankzij de verhuurderheffing vaak meer – en soms wel tien keer meer – belasting betalen dan particuliere verhuurders. Zo kan de kromme situatie ontstaan dat volkshuisvesters noodgedwongen panden moeten verkopen om de tering naar de nering te zetten, waarna particuliere pandjesbazen de voormalige sociale huurwoningen op de kop tikken en de huren fors verhogen. Dit allemaal vaak terwijl ze minder belasting betalen dan de volkshuisvesters.

‘Noem mij één land ter wereld, één land behalve Nederland, dat een speciale belasting heeft op betaalbare sociale huurwoningen’, zei onafhankelijk Kamerlid Pieter Omtzigt woensdag tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen. In de Tweede Kamer is een meerderheid inmiddels voor het afschaffen van de verhuurderheffing. Zelfs de VVD is bereid tot aanpassing. Al is afschaffing voor de liberalen nog een brug te ver.

Tjonge ...

En volgens de Volkskrant komt het zelfs tot uitvoering (de Volkskrant, 18-12-2021, door Marc van den Eerenbeemt):
  Regeerakkoord

Miljarden, miljarden, miljarden!

In het coalitieakkoord vliegen de miljarden je om de oren. Maar bij veel van de problemen die het nieuwe kabinet wil oplossen, is geld niet het grootste probleem. Wat dan wel?


Feest bij de corporaties maar de huizenprijzen zullen blijven stijgen

...
3  Hoge huren
De corporaties hebben enige reden tot feest met de stapsgewijze afschaffing van de verhuurderheffing, een strafbelasting die hun sinds 2013 al zo'n 12 miljard euro heeft gekost. ...

Hier de waarheid (elsevier.nl, 18-12-2021, column door Zihni Özdil , historicus uitleg of detail ):
  Rutte IV is een infantiele marketingtruc

Columnist Zihni Özdil verbaast zich hoe schaamteoos Rutte IV doorgaat op hetzelfde ingeslagen pad. En daarmee zo makkelijk wegkomt.


...    Ik zal het hier ronduit opschrijven: Rutte IV is een infantiele marketingtruc. Niet alleen wat betreft de ‘nieuwe bestuurscultuur’, maar ook inhoudelijk: op vrijwel elk beleidsterrein is het oude wijn in nieuwe zakken. Een voorbeeld: de verhuurdersheffing, de unieke Nederlandse boete op het aanbieden van sociale-huurwoningen, wordt afgeschaft. Maar wie goed leest, ziet dat die verhuurdersheffing, dus de boete op het hebben van goedkope huurwoningen, gewoon blijft bestaan. Maar dan onder de noemer ‘bindende prestatieafspraken die corporaties betalen uit een fonds die ze zelf opbrengen op basis van de waarde van hun woningbezit’.    ...

Is het hout van de schavotten al aangeschaft?

De ploertigheid op zowat alle andere terreinen klotst tegen de plinten op en neemt alle aandacht in beslag, maar het volgende viel toch wel weer op (de Volkskrant, 10-06-2022):

Het bekende "Balletje, balletje" met centen en procenten (de Volkskrant, 10-06-2022, door Marc van den Eerenbeemt):
  Huur slokt kleiner deel inkomen op

...  het driejaarlijkse woononderzoek Nederland, een enquête van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) onder ruim 47 duizend Nederlanders.
    In de vrije huursector betaalden bewoners in 2021 met gemiddeld 835 euro per maand 'fors meer huur' dan drie jaar geleden, het vorige meetpunt. Ondanks hun hogere inkomen betalen zij daarmee relatief meer voor hun woonplek dan sociale huurders. Die zijn gemiddeld ongeveer eenderde van hun inkomen kwijt aan hun corporatiewoning. ...

Juist ja ... Die sociale huurders houden, zeg, 700 euro over, en die van de hogere inkomens 1500 euro.
    En voor de laagste groep binnen de sociale huur ...
  ... Huurders in de laagste inkomensgroep (de 'onderste 20 procent') zijn relatief het meeste geld kwijt aan wonen. Zij schuiven zo'n 45 procent van hun maandgeld richting een verhuurder.    ...

... zijn dus het allerslechtste af.
    Die kop is een gore leugen.

Nog zo'n oud pandoer (de Volkskrant, 16-06-2022, door Ashwant Nandram):
  Economen willen woningmarkt op de schop nemen: huizenbezitter moet meer belasting betalen

... stellen economen van ABN Amro, ING en Rabobank en een aantal prominente deskundigen in een gezamenlijk rapport.
    In het rapport staan veel suggesties om de woningmarkt 'grondig te renoveren'. Het is opmerkelijk dat de drie grootste banken van Nederland samen aanbevelingen doen. Ook diverse experts, onder wie de hoogleraren Peter Boelhouwer (TU Delft), Bas Jacobs (Erasmus Universiteit) en Arnoud Boot (Universiteit van Amsterdam), hebben bijgedragen aan het rapport.
    De opstellers vinden dat woningbezitters te veel belastingvoordeel hebben vergeleken met huurders. Woningbezit moet daarom worden belast in box 3 (vermogen) in plaats van box 1 (werk). Ook zou de hypotheekrenteaftrek geleidelijk moeten worden verlaagd, terwijl het eigenwoningforfait (een extra belasting voor woningeigenaren) omhoog moet. De hogere belastingen kunnen worden gecompenseerd door lagere belastingen op arbeid.    ...
    Voor de toekomst hebben de economen radicalere voorstellen. Verhuurders zouden zelf moeten kunnen bepalen hoeveel huur ze vragen. Dan wordt het voor commerciële verhuurders aantrekkelijk om te investeren in woningen.
    Michiel Bijlsma, econoom bij onderzoeksbureau SEO en niet betrokken bij het rapport, spreekt van een 'goed initiatief'. ...

En hoe gaat het altijd bij dit soort plannetjes: alles ten voordele van de woningbezitters wordt ingevoerd, en net als alles ten nadele van huurders.
    Of hier andersom: alles ten nadele van de woningbezitters wordt niet ingevoerd, en alles ten nadele van de huurders wel.

En ze krijgen er prompt weer ... (de Volkskrant, 17-06-2022):

...een heel warme broek van ...


Naar Klassenstrijd , of site home .

30 mei 2012